장음표시 사용
231쪽
sti inter Script ires super intelii gentia Rubricae, et par hiculis tunium, risi et plurimi pinabantur ita intestigendas esse particula , ut, duabus assignatis orationibus, tertia addenda esset in occursu simplicis
et quamvis contrarium teneret eum aliis Gavantus, eiusdem tamen commentator Meratus suspenso hae lebat animo, et tantummodo dubium deposuit, postquam Vulgatum sui Decretum, de qui supra. Sed quid hoc nostra interest Numerus taxative rali 0num, quae sunt in praecepto in D0minica Passi0nis, impedimento non est, quin altera addatur a Superi0re imperatari secus haec dicenda nec esset in seriis, quae ccurrunt a Dominica Passionis usque ad serium V in C0ena Domini, neque in postremis seriis, et Sabbat 0ctavarum Paschatis, et Penteco Stes, quia tam in istis, quam in illis Missae seriali et de Octava duae tantum rationes assignantur nihilominus nemo est, qui imperatam neget esse digendam ; pari igitur m0d legenda erit in Dominica assionis. in hac namque et sequentibus clavis Paschatis et Pentecostes duae tantum assignantur rationes, quia, sicuti in officio omittuntur Suffragia Sanct0rum, ita mittitur in Missa rati A Cunctis, quae Sus-sragiis respondet, neque substituenda est alia, ad implorandum B. M. Virginis auxilium, ut sit in Adventu, 0st Epiphaniam
usque ad unificationem, et tempore 3-schali. Quod si ratio quaeratur, facile est eamdem adinvenire Ide namque temp0re Passionis mittuntur suffragia in i scio, et in Missa lationes vel A Cunctis, vel Concede, ut 0stra intentio seratur in Christum solum, nostraque Spes in unicum eius singulare restigium, utque uni Chiisto Cruci fixo fidenter vacemus. Videri p0lestia Vantus, qui ad Rub Miss par. 1 tit. 9, Dum 8, agens de Octavis Paschae et Pentecostes : Valet, inquit, ea ratio, quam asser Duran tu in D0minica Passi in is, in qua cessant commemorationes Sanctoriim iu fh cio ut scilicet nostra intentio furatur in Christum solum, spes nostra elevetur ad unicum eius singulare te sugium. Addimus igitur in tempore Passi0nis, Paschalis et Pentecostes aliam rati0nem tantum pro Ecclesia vel pro Papa, pr quibu praecipue orandum, nullo ali mediante du0- cat0, neque Beata Virgine, quia Christus et Spiritus Pataclitus sunt tunc temporis Supremi et unici Adv0catio. Videri etiam possunt ueratus ibidem, et ait 4 tit. 7, num es, Tetamus Diar. Ecclesiastic Civit.
tract. 2, lib. 4, pari. 2, cap. 6 art. 2 C; valleri tom. 3, cap. 8, Deci et . 1 num 1 ii, alii lite. Addam ego, et dicam fidenter, nullum esse tempus magis idoneum, ut pr0 ingruentibus necessitatibus Deiani Exoremus, quam illud, in quo te colimus memoriam Passionis . . . Clii sti, iii Sanguine suo Ecclesiam undavit, nos liberavit am0rte et in n0stris necessitatibus actus est propitiati nostra, et mediator apud Patrem iure igitur . . proposit Dubiure Spondens, a legula generali, quae in uini Dii Dominicis Adventus et uadragesimae brationem impetatum admittit, excepit dumtaxat Dominicam Palmarum et qua itum d ventus, dum occurrit com Vigilia Nativitati S.
Ad ustuM I. Etsi Ecclesiis, vel solemniter ab Episcopo c0nsecratis, Servatas arma P0ntificalis Romani, vel minori celebritate dumtaxat benedictis, unus detur in actu Consecrationis, vel Benedicti0nis Sanctus Titularis aliquae non ita infrequenter a pluribus Sanctis denominintur,
vel quia plures dati in die Dedicationis, vel
quia illi, cuius nomine erecta est Ecclesia, alter temporis successu additus qu sit, ut plures eodem h0no i iisdemque pii vilegiis dec0rati repulentur. Sed levera non ita est. Quippe non omnibus eadem aeque c0mpetunt privilegia, quae Titularibus tribuuntur. Hisce luitur Sanctus ille, sub cuius titulo Ecclesia dedicata est, et nequitiisdem spoliari, nisi destruatur, Vel non acciden aliter ut saepenumero accidit in balba rotum et hostilibus in cui si0nibus), sed purpetu0, loci sacri qualitate amissa, in pro-
sanum Sum c0nvertatur. Non ita est de
aliis, qui accedunt. Hos namque, ut pluit illum, pietas popul irum, vel ob aliquod insigne pr0 digium, vel b aliam causam specialibus veneratur obsequiis, in ne Cessitatibus tam publieis, quam pii vatis in Vocat, eorumdem Festa solemni extrinseco apparatu celebrat, totque algumentis cultusque Signifieationibus distinguit, ut veri antiqui
tituli ore sit aut videatur obliterata O- moria. Hi tamen vere Titulares non Sunt, licet ex accessione novam Ecclesiae tribuant denominationem ; nec P0pterea ius habent ad eas praer0gati Vas, quae Veris Om' petunt itularibus, et vix iis privilegiis gaudere possunt dummodo laeter concur-
232쪽
petunt. uod si in delebili titulo, quo in
Dedicatione Ecclesia sui nuneupata, alter adiunctus fuerit aut per Literas in s0rma BreVis, aut per Rescriptuna, huic etiam pari m0dci praer0gati Vae conveniunt, quae primo illici et quum aequalis it gradus, unum dii in taxat ponit in praelatione discrimen, maior videlicet dignitas prae minori. Videri possunt de re liturgica Scriptores,
ac praesertim Gavantus ad Rubrie. Breviar. Se Ct. 3, cap. 12, num 6, eius commentator Meratus ecl. 8, cap. 5, num 4, Cavali eritom. 1, cap. 2, Decret. 5, Guyetus cap. 4, qua est . . t quamquam non omnes simul conveniant quoad aequalitatem ritus, quo singul0rum recolenda mem0ria est lis tamen facile c0mp0ni 0sse videtur, adhibita distincti0ne inter titulum additum Apostolica auctoritate, et titulum seu p0tius novam denominationem privata p0puli pietate
inductam. Omnis autem contr0 versia cessat
in casu, de quo in Dubio Certum ilippe est sub titulo S. Laurentii Levitae et Mart. Ecclesiam Cathedralem Dei th0nensem dedicatam fuisse . certum item est in Apost0licis Litoris
novae eiusdem erecti0nis in Cathedralem, B M. V. in Coelum Assumptae nova denominati0ne insuper addita suisse decoratam. O-vus igitur titulit Apost0lica auctoritate 3ccessit antiquo, qui ut datus in prima erectione, alterius accessione nec perit, nec praerogativam ullam amittit, si ex Cipias, qu0d cedere debet mai0ri dignitatici quam0brem
et in ccursu cum Octava, et in suffragiis danda est praelatio Octavae et commemorati , ni de Beata Maria Virgine. uum ergo uterque litulus sit retinendus, et aeque principalis sit, ut lique pariter idem Om- petit ritus, eademque solemnitas et qu0niam de Titularibus Ecclesiae Cathedralis res est, utriusque dies Festus n0ta Pontificalin0tandus venit, illis videlicet adnumerandus, qui recensentiis in Caelem0niali pi-Sc0p0rum lib. 2, cap. 1 num. 2, ibi 4 Dies Nativitatis D0mini etc. Sancti Titularis Ecclesiae et Patroni Civitatis . In iis namque piscopus, nisi sit legitim impeditus, pr diversitate Festorum, Vel uin in debet pontificaliter celebrare, vel
decet ut celebret. Ad c Bin V. Binis Decretis Generalibus Sacrae huius en gregati0nis eique datae sunt regulae, quoad Missam celebrandam pro pons ut sponsa. In prim0, Vel declaratum, vel indultum sancitumque est: In celebratione nuptiarum, quae sit extra
diem Dominicum, vel alium diem Festum de praecept 0, Seu in quo ccurrat duplex vel 2 class. etiamsi fiat metum et is ad Fest duplici per annum, sive maiori, sive minori, dicendam esse Missam prosp0nso et sponsa in sine Missalis post alias Missas votivas specialiter assignatam in di0bus ver Dominicis, aliisque diebus ostis de praecepto, ac duplicibus 1 et 2 class.,
digendam esse Missam de Festo, cum com-mqm0ratione Missae pro Sp0DSO et sponsa P.
Ita di 20 Decembris 1783 in altero verodidi 3 Marti 1818 declaratum fuit Mis-
s0rma primi Deci siti celebi ari licet esse V 0tivam privatam, proindeque semper legendam sine hymno angelic et Symbolo, cum tribus rationibus 1 videlicet eiusdsem Missae votivae propriae, ut habetur in sino Missalis 2 et 3 diei currentis, ut in Rubrica tit. 7, num 3, de commemorat. Benedicamus Domino in fine, et ulli in Evangelio S. Ioannis . Hisce Decretis compositae quaesti0nes omnes videbant ui secus tamen accidit nam nova excitata sunt dubia.
Quippe n0nu ulli sunt, qui pinantur Missam hanc dici posse etiam diebus, qui excludunt dupli dia per annum, praesertim Vero infra Octavam Epiphaniae, in vigilia Pentecostes et infra clavam privilegia tam SSmi 0rporis Christi. In hae autem opinion versantur, quia in primo illo Decreto dies isti expressim et nominatim non excipiuntur. st hi errant quam maxime. Non
enim declaratione indigebat id, quod sub generali prohibitione, utpote a Rubricis iam
vetitiim, continebatur. Iubet Decretum, ne
Missa nuptiarum celebretur in duplicibus vel 2 class. sed vult, ut in huiusmodi
Occulsu solam obtineat ommemorationem
ergo includit in regula etiam dies, in quibus per easdem Rubricas fieri nequit Festum duplex 2 class. vel occurrens, Ultianslatum. Si in Octava piphaniae duplicia isthaec non admittuntur; 0tiori iure
nec Missa votiva privata, non obstante Indiali 0, admitti poterit, utpote quae in Occursu huiusmodi duplicium celebranda non est. Octavae namque e modo privilegiatae, etsi quoad ritum, emi duplicim tantum Obtineant quoad exclusionem tamen Occurrentium qu 0rumcumque duplicium si excipiatur occurrens 1 class. in Octava pipha uiae), qualitatem nihilominus habent aequalis vel superioris ritus. Quam0brem indultum celebrandi Missam privatam Duptiarum in duplicibus mai. aut min. per
233쪽
anni tui non estivis ex tondi nullo modo potest ad infra Octavam piphaniae et Vigiliam Pentecosten duo ad Octavam vero privilegia tam Smi Corpulis Christi, discrimine est opus. Vel niui indultum est, ut haec clava, ad instar illius Epiphaniae, omnia reiiciat est duplicia, praeter illa
class. Occurrentia, et in h0 casu ob paritatem rati0nis respuere etiam debet votivam nuptiarum, qua ex indulgentia permittitur in solis duplicibus, quae festiva non sint, vel dup vel 2 classis. Qu0d si privilegium sistit in exclusione dumtaxat duplicium, quae non sint 1 vel 2 cla sq. 0ccurrent Vel translat. neque hoc in casu inpedimentum p0nit, quominus Missa U-ptiarum queat celebrari. Eoque magis p0terit, si glava C0rporis Christi nullo ex duobus hisce modis privilegiata sit. Nam etsi vigore Decreti Sacr. Rit Congregationi S, P0ntificis auctoritate r0borati, in ira Octavam Sanctissimi Corp0ris Christi Missae v0tivae quaecumque, Vel pr destinctis celebrandae n0 Sint, vide egre tum generat diu 24 Iunii 1670); excipienda amon est illa Nuptiarum, vigore specialis Indulti, qui sicuti permi8Sum est, ut celebrari possit in duplicibus per annum non estivis etiam it. mai. in quibus ex Rubricis prohibentur Missae votivae privatae, ita etiam p0 terit in diebus in ira Octavam Corporis Christi, qui admittunt quaecumque duplicia ccurrentia. Sed quaelibet cessat dubitandi ratio, postquam Sacr. it. 0nglegatio pio p0sito dubio respondit Negative quoad Octavam Epiphaniae, Vigiliam Pentecostes et Octavam privilegia tam Smi Corporis Christi, quatenus privilegium concessum sit instar clavae piphaniae s. Ad ustu VlIl. Dubium h0 declaratione non indiget. Si 0mmemorati Missae do Dominica, in qua Festum occurrit dupl.
vel 2 class., 0 coniungitur cum Ora ti0ne Pesti, sed legit ut separatim sessund 0l0co, quaenam erit polior ratio, ut si ibunica c0nclusione legi illa debeat pro Sp0ns et Sp0nSa simplex commemoratio γSi Missa uptiarum privata est, nullamque
habet 0lemnitatem, haud dici potest in diebus vetitis locum cedere Missae diei, ut est de Missa solemni pro ratione Quadraginta orarum, quae dicenda foret de SSi 0
Sacramento, quaeque Pontificis iussu Missae diei coniungitur, dum ob occursum Sole mitiorum duplicium nequit celebrari liuo,
si e curi'ant plutes c0mmem0rationes, uti
accidit potissimum. dum celebranda est Missa de Dominica, illa Nuptiarum primum
dumtaxat locum obtinere poterit p0st alia, a rubii ca saeceptas, et sic supra reliquas praestare, si quae sint a Superi0re imperatae.
Α Dunis Μ II. Abusus minime se tendus est, quod sacra Vasa ad Altaris mysteria destinata, dum redduntur ad usu in inepta, vel decentius exp0liri intusque inaurari debent, non prius tradantur artifici, quam ab aliqu0, vel piscop0, Vel Sacerdote ictu manus aut instrumenti despiciantur, ut hoc m0do tamquam execrata haberi possint. Huic errori, ut occurreret Sacra Rit. C0ngregatio, simulque abusum eliminat et,
pr0p0sitis dubiis respondit huiusmodi
execrati0nem non rite, sed ex errore fieri s. Vel enim sacra Vasa consecrationem Servent, vel non nihilominus dedecet, quae peculiaribus precibus et sacra Unctione suerant linita, et ad Altaris conficienda mysteria adhibita, eo contemni m0do, ne amplius Sacrificio inserviant. 0n est id
faciendum, quod debitae reverentiae repugnat. Et quamvis eo animo fiat, ne res 3 cra, quae adhuc constitutivam inhaerentemque benedictionem perperam servare creditur, a laicis, dum adhuc sacra est, contrectetur modus tamen contumeliam sapit, ac iltpote religioni Oppositu', reprobandus videtur. Quid igitur faciendum
Discrimine est opus, et pro casuum diversitate, diversa ratio tenenda est. lenim Calices cum Patenis vel ex necussitate ex-p0liendi, instaurandi, ac inaurandi sunt, quia ex longo usu ad sacrum minis turium non amplius censentur idonei, vel licet adhiberi tuto p0ssint, nihil0 minus, ut pallescet incipit vividus auri intus sui gentis
c0l0r, ad consulendum maiori decentiae, traduntur aurifici, qui no Vum urit m Superinducat in primo casu, Simul ac calix vel fractus est, vel internam perdidit in au rationem, aut quoquo modo neque ut in sacris conficiendis mysteriis adhiberi, formam amittit, qua precibus, signis et unctionibus sacer evaserat. Nam et durat 0nsecratio, do nec frangatur, vel intus de novo aur liniatur . t Gavantus ad Rub Missat pari. 2,tit. 1 liti. H. Quamobrem, si eiusdem lisus est interdictus, quia nec asser, nec ad Altaris mysteria aptu haberi p0test; curnam execrandus Atque en ratio, quapropter neque in P0ntificali Romano, meques in aliis
234쪽
iituali tui C0dicibus ulla occurrit huius execrati0nis formula Vanum quippe esset pr0rsusque inutile, illud e tu vel verbis execrare velle, quod iam execratum est. Quamquam data etiam hyp0thesi ; qu0d aliqu0mod execrari ac pro sanari deberet, s0ret 0mnino indignum id pie tu et c0ntumelia peragere. Uno dilemmate rem c0 uligio vel calix fractus ad ministerium ineptus, adhuc consecrati0nem servat, Vel non. Si primum velis quum benedicti et consecratio onstitutiva sit ac materiae inhaereat, haud p0test auferri, ut si destrua Irmateria formamque amittat ideo neque
per ictum, neque per spretum et contumeliam consecratio perire potest: et acti γmaterialis subiectum c0nsecratum, Sque dum s0imam retinet, haud valet immutare, inhaerentemque c0nsecrati0nem ab eo auferre. Si ver dicas n0n amplius c0nseo rationem servare, lateberis etiam prorsus ineptum esse pretia vel ictu tolli id velle, quod n0n est. Itaque in utroque casu actus ille per abusum inductus contumeli0sus est vel inutilis. Quatenus ver Calix, non ex necessitate, sed sex maiori decentia expoliri, et intus inaurati velit, licet adhuc formam servet, et in sacris agendis mysteriis sine religionis detriment , adhiberi tuto possit, c0nsecrationem celte non perdidit qua in0brem multo minus despiciendu est contumeli iso ictu manus vel instrumenti. uid igitur agendum, pii usquam tradat iii artifici Ut inihi videtur, ac si is et expeditus est moduS.
Ad eundus piscopus, vel quicumque sit Praelatus loci id triarius, qui calicis, etsi adhuc apti ad Sacrificium, permittat traditionem artifici ad hol , ut is iterat vela mine in tu lintro, et decenti iis eumdem v ileat instaurare. Huius in , di permissio, perm0dum dispensationis, loco execrationi haberi poterit. Neque abnuerem, im Opportunum putarem, quod loco tu in ordina iii ad hoc pus subdelegare possint tam su0s Vicarios Genetales et oraneos, quam C clesia tum Rectores et Superiores l0 cales. Nam si ei univei salis invaluit pinio, iis uvet 0tius ab usu 00nfirmata, quod quilibet Sacerdos possit 0r ictum munus vel instrumenti calices et patenas execrare cul
non id ipsum eri mult0 decentius, sine spretu et c0ntumelia poteris a prae satis Vicariis, Rectoribus et upurioribus lucalibus, iure subde legat0, per modum veniae et lispensationis, dum sacra Vasa instauranda artifici tradenda sunt Iino neque hac venia et dispensatione opus esse crederem, si calix diversis partibus constet, et pes dumtaxat expoliendus et instauraudus sit, et seiungi a cuppa, quae inauratione n0n indiget, sine fractura possit. Hac quippe in Specie, 0n est opus tradere artifici integrum calicem suis citdumtaxat pedem a cuppa seiunctum. Id saepenumero accidit, quia calices ut plurimum c0n stati ita sunt ut inferior pars per cochleam cuppae c0niuncta, dum haec nov0 auro linienda non est, acile possit ab ea
separari. Non enim, ut aiebam, perit consecratio, quae inest auratae cuppae, ut pluribus probat Fabius de Albertis, de sacris utensilibus cap. XX, num 13, ad num. 20, expl0sa 0rum sententia, qui contrarium tenent. Secus est de Calicibus, quorum pars in serior a superiori disiungi nequeat, quia ita fixa est in cuppa, ut ab ea sine fractura separari haud p0ssit. Et quum hoc in casu, nonnisi integri artifici tradendi sint, qua invis extrinseca tantum indigeant reparati0ne, et nequeant ut execrati haberi, quia auro intrinsecus liniendi non sunt, re ierem licentiam ab Ordinario, vel ab Vicari genetali aut oraneo, sive Ecclesiae Rectore, vel Super i 0re locali petendam, et per modum dispensati0nis bii-nendam.
Quid autem si Calices, qui adhuc ad
Sacrificium sunt apti, venundari velint aut liquefieri optandum, ut idem servetur m0dus, et Urdinarii pr0 videant, vel per Syn0dales c0nstitutiones, vel per edicta, qu0duem tui liceat calices et sacra vasa Vendere
vel destruere, nisi petita et impetrata licentia ipsius l0ci Ordinarii, eiusve Vicarii
generalis nam si in libertate relinquatur, non levia p0 sun oriri mala in rei sacrae ac religionis spretum e contumeliam. Erit sorte non nemo, qui in opini0ne sit, qu0dn0u liceat materia in ex calicibus et patenis igne susis converti in usus pro sanos : nam, si aut uin iure est, quod sacrae supellectiles usu attritae atque ita consumptae, ut ne tueant amplius ad Sacrum adhiberi, igni tradantur ex cap. Alturis de Consecrat. distinc t. si vetitum est trabes et ligna dirutae Ecclesiae in pr0phanum usum adhiberi, sed potius sunt comburenda ex cap. Li-queu e0dem tit. muli magis id faciendum sorte videtur de calicibus et patenis, vasi Sscilicet, quae nedum sacra evaserunt precibus et uncti0nibus ad Ecclosia in libro P0ntificali prasescriptis, verum etiam, qu0d magis est, immediate c0ntactu Corporis et
235쪽
Sanguinis . . . . emini lamen rigida nimis huiusmodi esset opinio neque, Si vellet, aeque posset ad mixti adduci. Numquid enim materia pieti P valore aestimabilis disperdenda erit cum possidentis damno Ν0n hoc meum est consilium quippe fateor 0nge decentius ore
ex eadem conitari novos Calices, Patenas, Pyxides, Vasa pro sacris Ol His, sacras Im3gines, cor0nas, candelabra atque id genus alia in Dei Cultum, Sanctorum h0norem et Ecclesiarum decus et inamentum nihilominus absit, ut censeam illicitum, si velint eadem converti in usu profanos. Nam
simul ac urum, argentum, aes fusum est,
primam formam imittit, et ut pro sanum habetur, ac proinde fas erit artifici, prout mavult, ad quodlibet opus ins0rmem illam materiam adhibere. Diversa ratio est de supellectilibus vel lineis, vel felici S, quae, nisi flammis tradantur, p0ssunt quidem aliam induere sormam quoad usum diversum, sed nequeunt illam perdere, quae iisdem data sui a textore. Idem dicendum de lignis, quae ex dirutis celestis
Ad Dusis l. Dubiit in hoc illustratione non indiget. Quis eni in si, qui nesciat pa-st 0ralis solicitudinis esse sedulo invigilare, ut ad amussim Ecclesiasticae leges, quae Circa
ritus Sacrasque caeremonias Versantur, lite
recteque serventur; et si qui in0leverunt abusus, radicitus extirpentur Id iubent Apost0licae Constitutiones praemissae tam Breviario et Missali Roman0, quam aliis ritualibus libris id aliter . . . iterata Decret3. Nam et quaecumque ad Dei cultum spectant ab Ordiliario diligenter curari, atque iis, ubi op0rtet, provideri aequum est . Ita ridei itina Synodus Sess. 2 , cap. 8 de Res0rmat. Iure igitur ad Episcopos pertinet in suis respective Dioecesibus curare et iubere, ut a sibi subdit Clero sacri
ritus et caeremoniae ad praescripta Rubricarum et De Oret0rum componantur. Sed quoniam Episcopus aliis sui ministerii curis dus
tractus, nec ubique a deSse, DE Omnia Oscere per se potestri Magistris caeremoniarum nus incumbit, quin ad 0 liboricenseantur Ecclesiarum Rect0 resin, si quid viderint in celestis sacrisque actionibus fieri a scriptis legibus decretisque alienum, qu0d ipsi neque aut suasu i0nsiliisquis velabrumpere vel ad Ecclesiastici iuris formam revocare, illud de se ire ad piscopum, qui
sua auctoritate, prout stricte tenetur, iubeat
quid aciendum, quid vitandum est. Quod
si implexa res, involutaeque quaesti0nes sint, patet recursus ad S. R. C., quae facultatem habet declarandi, quod obscurum est, legemque interpretandi, ubi non est satis
Ad Dunit M II. ac super re tam clara est Caerem0nialis libri disp0sitio, ut vix credam diversam alicubi inductam suisse consuetudinem. Quod si revera in aliqua Cathedrali invaluerit, ne morosus sit Episcopus, sed mediis a iure datis id corrigat, quod devium a iure est. Simplex scabellum parari debet pro assistente Presbytero vel ad extris vela si uis tris, pio ut patitur loci situs, ante sa-cie in Episcopi in Cathedra sedentis. Ita lib. I, cap. 7, num 2 4 Sedebit in aliquo scabello pr0 pe piscopum et num 4 α Sedente vero pisc0p et ipse sedet super scabellum , et infra Si vero sorte Episcopus celebrans, nun in sede propria, sed in Fal distorio se delet, tunc ipse Presbyter assistens sedebit in aliquo scamno prope l-tareo et paulo post Si seriti habebitur per piscopum . . . . in propria ede: sedebit Presbyter assistens in scabello suae assistentiae Q et num 6 in n. 4 Habebit locum idem Presbyter assistens prope Se dem piscopi in scabello . Igitur si Cae- temoniale disponit et t0ties repetit, qu0d Presbyter sedeat in scabello, quisnam sibi arrogare poterit arbitrium adhibendi sedem, quam cameralem dicimus pro scabello 'mandenim licet Digntatibus et Can0nicis in Choro coratu piscopo aliter sedere, nisi in scamnis vel scabellis, ut pluries . . . sancivit,plaesertim vero in una Burgi S. Sepulchri
sti 17 29, inulto minus licere debet assistentibus pisco p in Throno, in quo pr0 iisdem non nisi scabella adhibenda esse iubet liber aeremonialis quin valeat Onsuetudo, aut livilegium id tam verum est, ut S. C. in Oriolen 24 Augusti 1630,
non obstante consitu tudine intr0 ducta a tem
pure Pii V sedendi, n0 in nud scamno, sed in scabellis serico villos coopertis, San- civit ε non licet in casu proposito Can0nicis Cathedralis, quando assistentiam sa-ciunt Episcopo, sedere in scamnis cooperti S, sed sedere debere super scabellis nudis iuxta praescriptum Caere uionialis Episcop0rum cap. 8, lib. 1, non obstante allegata c0nsuetudine, quae fuit sublata per se l. re-
236쪽
cord Clementem VIII, in sua Bulla in principi Caeremonialis relata , . Si id satis non
est, ne sit qui secum reputet tueri p0sse abusum specios c0nsuetudinis nomine I nam praeter laudatam Clementis VIII Constitutionem, Pontifices Summi Benedictus X lli, et alter eiusdem nominis XIV. qui novas editiones mandati Caersemonialis curarunt, districte iusserunt eiusdem obserVantiam, non Obstantibus quarum vis Ecclesiarum,Htiam iuramento, confirmati 0 ne p0st0lica vel alia quavis firmitate rob0ratis statutis et c0nsuetudinibus, privilegiis qu0que indulti et Literis Apostolicis etc. , quibuS specialiter et expresse derogatum esse declarant. Iure igitur ad duo haec dubia negativum datum a S. C. responsum. Ad Dus iuu V. Caeremonialis dispositio circa ornatum m bonis, in quo sermo et concio habenda est, aut pistolae et Evangelia decantanda s0lemniter sunt et illum scamni parandi pro Can0nico ossicia s0lemniter peracturo, apertum ponit discrimen. Nam lib. I, cap. 12 n. 8 legitur: ε Ambones ubi pistolae et Evangelia decantari solent, siqui erunt, necn0ne pulpitum, ubi Sermo vel 40nci haberi s0let, consentaneum Stpannis sericis eiusdem coloris, cuius sunt cetera paramenta, exornari s secus vero iubet lib. 2, cap. 3, num 4 de ornatu scamnipr Celebrante, quem esse vult ε 3DDOc00pertum in cornu pistolae s quod si 4. 00cupare debeat stallum, seu primam Se
dem Ch0ri ab ea parte, quae eidem illa hebdomada btigerit, in ea sede p0netur Ul- vinum et alterum cum tapete super alio Scamn0, Sed genu flexorio ante se p0sito, super u etiam ponitur liber serici coloris ceterorum paramentorum tectus et ubi n0 adest tale scamnum, in aliqui legiti, qu0 ponitur ante Celebrantem et res mo- Vetur, pr0ui opus est qu0 casu tapete sternitur ante ipsum Celebrantem . Ubi autem Caeremoniale vult 0rnatum sericum, exprimit quando vero utitur uno vocabulo pannum sine adiuncto laneum significare voluisse videtur Serica sint oportet et O-l0ris convenientis mci diei, quae ad I natum Ambonis, et ad librum cooperiendum adhibenda sunt : 0n autem quae ad 0rnatum sedis, seu scamni r Celebrante: haud enim pro e0dem determinatus est co-l0r et cum stragulum Celebranti app0nen dum tapete vocabulo designetur, non ex alia materia quam lanea textum esse debet Ierum etiamsi quis vellet super interpretati0ne verborum imm0rari, ut inde concluderet vocabulum generi cum pannum seri cum non excludere sateri tamen debebit latum esse discrimen inter ornatum Ambonis, et alterum pro sede Celebrantis, de quo dumtaxat in dubio quaeritur. C0mp0p0sita igitur res erit, si Caeremonialis distinctio ad amussim et Vetur.
Ad ustu V. Dubium h0 cum antecedenti c0niungi potest, eademque Caeremonialis dispositione utrumque dissolvitur. Ut in illo datur regula circa Ornatum sedis seu scamni Celsebrantis, ita in isto Celebranti pulvinum c0nceditur apponendum
in sede, alterumque in se a mn seu genu
flexorio, Super quo ponetur liber. Quaestio igitur dumtaxat versatur circa pulvini qualitatem, de qua silet Caeremoniale verum
ex S. C. decretis id facile colligi potest;
nam hac super re propositis dubiis, eadem S. C. aperte reprobavit damnavitque abusum adhib0ndi pulvinum sub genu bus vel ad pedes Dignitatum et Canoniculum, ut in una Panormitalia 22 Aprilis 684, et in altei' Burgi
S. Sepulchri 4 Aprilis 699 uti ad vero
pulvinum apponendum supra sedem seu scamnum Celebrantis, negando sericum, Orium tantumm0do indulsit, uti in Tudertina 24 Maitii 16 12 et in Panormitana I Septembri 1670 parum tamen interest, si non
corium, sed laneum sit, dummodo D seri clim, quemadm0dum huic dubio
Ad Dusinu VII. Si ratio prae oculis habeatur, pr0pter quam Rubrica tit de rue-parutione Altaris, praecepit, ut ruae c0llocetur inter Candelabra, acile intelligitur n0biliorem locum ab eadem occupari debere, ac talem esse eius magnitudinem, ut subito in q0nspsectum veniat cum Celebrantis, tum Populi I si vero finis ab Ecclesia intentus consideretur, qui est, ut K bis Spectu Crucis Sacerdoti Celebranti Passi Christi in mem0riam revocetur, cuius assionis viva imago et realis repra se sentatio hoc Sacrificium est , veluti habet Card. Bonarer liturg. lib. , cap. 25, num. 8, 0B Sequitur vix ac ne vix quidem huiusmodi finem parvis illis Crucibus obtineri p0SSe, quae, neglecta p0sitiva lege Rubricae, Superimp0nuntur vel Tabernaculo, vel parVis tabulis alicubi, non ita infrequenter, in medi Altarium collo datis. Iam . . . de claraverat in Rossanen. 16 Iunii 166 ε parvam Crucem sum cientem n0 esse, sed poni debere aliam Crucem in medio candelabr0rum nihil0 minus tempolis succeSSU, ut c0eperunt uuipligatae minores tabulae in
237쪽
singillis sero Altaribus collocari, ita crevit abusum, ut et record. 0nedictus XIV illum deprehenderit cin aliquibus Ecclesiis huius nostra Romanae Urbis et aliis pariter, quae pisc0pis Suburbicariis subiiciuntur . Quam0brem nedum huiusmodi abusum repr0baVit, Verum etiam Encyclicam dedit
sub dio 16 Iunii 1746 ad Archiepiscop0s,
aliosque Ordinarios Ditionis Ecclesiasticae De retinenda Crucifixi Salvatoris Imagine palam et visibiliter exposita super itaribus. Illud, inquit, permittere nullatenus p0SSumus, qu0d Missa Sacrificium in his
Altatibus celebretur, irae careant imagine Crucifixi, vel ipsa incomm0 de statuatur ante Presbyterum celebrantem, vel ita tenuis et
exigua sit, ut ipsius Sacerd0tis et pupuli assistentis oculos pene effugiat id enim alienum est a legibus et institutis Ecclesiae, quae in Rubri eis aliisque ecclesiasticis Sanctionibus continentur . . . . ita ut certi SSimum sit violari leges Ecclesiae, si exigua solum mago Crucifixi praeligatur minori tabulae vel Statuae Sancti, qui superadditur, ut illum Fideles venerenturh et 0st plura eruditissime disputata, concludi Si iuxta Rubricas Missalis in inter candelabra Sta
tuenda est . . . . Si iuxta sensum S. R. C.
n0n satis esse iudicatur exiguus Crucifixus Tabernacul infixus .... nemo est, qui non videtit praxim, de qua agitur, recenter inductam, pr0 pri0que ni arte a pri Vatis per
batam eoque magis, quia ex exigu0 Crucifix0, qui praefigitur tabulae eius Sancti qui Altari superadditur, ea profeci utilitasn0 consequitur, quam proponit Ecclesia, dum Crucem inter candelabra collocandam decernit s. Hanc Encyclicam interesset plurimum, ut pi Scopi aliique locorum ordinarii sedulo perlustrarent et tempore Sacrae Visitatio itis ubique ad praescriptum Rubricae Crucis c0llocationem exigerent et inobedientes p0enis plecterent a iure indicti S. Ad Dufiumi X. uunt ex se l. record Clementis VIII institutione perpetua esse debeat ratio uadraginta uiarum per Urbis Ecclesias certo ordine distributa et dumtaxat intercipiatur post Missam Feria V in C0ena D0mini ad 0lemnem usque Missam Sabbati Sancti necesse est, ut in una alterave cclesia incipiat vel desinat etiam in D0minica, quae dat initium Maiori ebdomadae. Hinc orta dubitatio num et qu0m0d Benedicti Palinarum in iisd0m Ecclesiis fieri debeat vel p0ssit. memini du-
bium, quod liceat in Ecclesia assignata pro expositi0ne : in illa namque ratio non incipit, nisi post Missam, quae celebratur, sexpleta Palmarit m Benedictione : 0 ita de altera, in qua terminum hab0re debet 0ratio. Ibi adhuc venerali 0 ni Fidelium expositum est Sacramentum, neque reponitur,
nisi post Missam diei, quae est de Dominica cum rati0ne Sacramenti sub unica conclusione. Eritne igitur mittenda Benedictio Palmarum, an potius Missae praemittenda Si R0mae obtineret instructio, quam dedit S. Caiolus B 0rr0maeus pro cclesia Mediolanensi, in qua ratio Quadraginta Η0- rarum habuit initia, minime esset pro missione haesitandum. Etenim S. Antistes, cum temp0ie rationis populum vellet unice adorationi Sacramenti intentum, iussit, ne tempore expositionis ullae celebi arentur Missae, aut alia persolverentur ossiciaci sed qu0niam longe diversus est Ecclesiae Romanae itus, diversa etiam ratio tenenda est. Ubi fieri obet vel decet ut a Benedicti Palmarum in die rep0sitionis componenda ita res est, ut sacra haec actio p0pulum n0 turbet nimisque distrahat ab
oratione quamobrem consulendum, ut caeremoniis ab Ecclesia praescriptis fiat huius-m0di Benedicti in aliqu0 ex lateralibus Aris, quo magis p0test, aboliare Expositionis distante expediret etiam, ut fieret
sine cantu. Verumtamen, Vel cum vel sine cantu fiat, omittenda mn in est Processio. Si fieret cantus versiculo tum, egressus ab
Ecclesia, illius sorum occlusi et aperiti0, pulsatio ab extra cum Crucis hasta, transitus ante Sacramentum, perturbati0nem gignerent et consequenter in directam darent, etsi inV0luntariam, causam irreverentiae Addam praeterea, qu0m0d0, apertis ianuis, canip0sset . Ingrediente D0min etc., dum revera Dominus, nempe Christus adorandus realiter et solemniter expositus est y liud si Ecclesia sit nimis angusta, expedit Otius, ut benedicti Palmarum omittatur quia, si fieret, Vix 08set absque periculo scandali 0 irreverentiae. Resp0nsum autem S. C. ad praesens dubium dat regulam servandam, si occurrat SSIn Sacramenti rep0sitio in die est Purificati0nis . . . et Feria quarta in capite ieiunii, in quibus ante solemnem Missam fit benedictio candelarum et cinerum.
Ad Dus iuua. Inter diversas h0minum classes debitus est ordo servandus et quod uni c0nceditur vel permittitur, non innibus aeque conce8Sum et permissum cenSen-
238쪽
dum est; ideo ratione natalium, conditionis, dignitatis, gradu S, munerum, e X trin- secis etiam honorificis dec0rationibus quidam distingui debent, nedum in civilis societatis ossiciis, verum etiam in religionis acti0nibus. Tale est honorificum illud Ornamentum genuit ex0rii, de ii in dubio Nuda siquidem sint oportet genuflexoria, siqua in Ecclesiis ante ras collocantur, praecipue in magnis s0jemnitatibus vel dum patet venerationi expositum augustissimum Sacramentum neque stragulis et pulvinaribus instrui debent, nisi pro . . . Cardinalibus ac Regalibus pers0nis, ut declaratum fuit indictis poenis contra inobedientes in . Congregatione Caeremonialis die 30 Mali 70 et etiam expressius diel Augusti 1705 et huiusmodi Decretum se l. record Clemens lis probavit, confirmavitque, nec non promulgari atque exequutioni tradi et in omnibus Ecclesiarum Urbis Sacrariis assigi mandavit, die 23 eiusdem mensis et anni s. Ad Du BiuM XI. Tam clara est dispositio Caerem0nialis lib. 1, cap. 7, de Presbyter0 assistente, dum piscopus Vesperas et Missas solemniter celebrat, ut nihil sit, qu0de lucidationem requirat Tenetur namque Assistens librum supra caput sustinere dum Episc0pus antiphonam intonaturus est Vel in Missa, dum cantu dat initium hymno
tim ver Pharen a Maii 670 Asculana in Apulia 3 Marti 1774 Spoletana 18 Marti 1702 Lunen Sarganen. 27 Febr. 17 2.
0uinim nec prodesse declaravit quamlibet consuetudinem in contrarium, Alexandrina
lure merito querebantur Cathedralis Ravennatensis Can0nici de Parochis, qui nuper dilati privilegi commutandi sub Mog-Zetta et St0la Rochetium loco Superpellicet, tu prius utebantur in Supplicati0nibus aliisque unctionibus publicis, sive intra,
Sias, arbitrarie ampliantes indultum, illud perperam extenderunt etiam ad Sacramen-t 0rum administrationem. 0n enim ipsis invident honorifici indumenti decus sed silentio tegere nequeunt abusum privilegii praetextu inductum, samigeratis Ecclesiae legibus repugnantem Ritualis R0mani Rubrica expresse iubet praeceptivis verbis ut Sacerdos in omni Sacramentorum administrati0ne Superpellice sit indutus et Stola eius coloris, quem Sacramenti ritus exp0scit latamque legem limitat dumtaxat: ε nisi in Sacramento Poenitentiae ministrando occasi vel consuetudo vel locus aliter suadeat s. ita etiam plures Provinciales Syn0di, praesertim Vero S. Carolus Borr0maeus, qui agens in Concilio r0vinciali I de iis, quae ad Sacramentorum administrationem generatim pertinent, praecepit ut Sacerdotes cin Sacramentorum administratione semper Superpellic eum et Stolam adhibeant in Instructionibus do Sacramentorum administratione, Parochis praesertim datis cin omni Sacramentorum administratione, semper Super pellic eum decens et Stolam adhibebito. Hinc . . . nec Canonicis Cathedralium indulgendum sesse duxit administrare Sacramenta eum Cappa et MoZZetta, seu solo ochetto, sed
ubique semper Supei pelli eum adhibendum iure sancivit. Ita in una ubi 0rum Urbis 1 Iulii ij28 in Siracusana 2 Augusti 1709 in Pisaure n. 3 Decembris 1750, ac tandem in una Urbis S Mariae in Cosmed in 19 Iunii 1773. Parochi igitur Ravennate exuere Rochetium, Mogget tam dimittere debent, sol0que uti Supei pelliceo cum Stola, dum administraturi sunt Sacramenta, Veluti S. R. C. proposit Dubio respondit indultum quippe ipsis est, ut sub M0ZZetta vice Superpellice id se serant Rochellum haud vero conceSsum, ut ei utantur in Sacra utentis administrandis aut 0chetlo Cottam superimponant. Permissum id est Carionicis dumtaxat, qui habent usum Cappae Magnae nam haec commutatur cum Cotta tempore aestivo in publicis Supplicationibus etc. quamobrem iidem in pr0pria Ecclesia, quum ex prae scripto Ritualis et Decretorum nequeant cum Cappa vel cum sol R00hetto Sacramenta administrare, licite possunt, in debent Cottam assumere . quin R0chetium dimittant.
Ad Duniu I. Etiamsi mnes, qui ad su-DUS V003ntur, regulariter convenire debeant in Ecclesiam, cui praeest Parochus domicilii, vel defunctus asserendus, tumulandusque sit in eadem vel potius in altera Regularium aut Sodalitatum etc. nihil0- minus haec regula non est tanto cum ri-g0re accipienda, ut ubique semper et in-
239쪽
discriminat in servanda sit imo suas habet limitationes, et vim habet diversa locorum consuetud0, si alicubi in more sit positum collectam fieri in alia cclesia, ad quam
etiam Par0chus domicilii cum suo Clero accedere debeat. Quamobrem si aliqua hac super re quaestio excitetur, decidendi ration0n ab sere universali modo et praxi, Verum a peculiati loci consuetudine petenda est. Quae quidem consuetudo n0 illis adnumeratur, quae a legis praescripto recedunt, quum ab ipsa lege praeservetur Clara est itualis Rubrica it. De ordine eaeequiarum num C0nstitui tempore, qu0 corpus ad Ecclesiam deserendum est, convocetur Clerus et alii, qui uneri interesse debent; et in Parochialem vel in aliam Ecclesiam iuxta loci consuetudinem ordine conveniant s. Videri possunt Commentaria ad hunc Ritualis locum tam arustaldi, quam Catalani sed frustra ad Scriptorum auctoritatem confugiendi im, dum regula, quam p0ni Rituale, nulla indiget interpretatione. In
numera sere sunt Decreta S. R. C., quae regulam confirmani, praesertim vero in ro-
Ad ΠΗtuM II Quum a regula, quae sereuniversaliter obtinet, recedendum sit in locis, ubi mos est conveniendi in aliam Ecclesiam, Parochiali posthabita, dum defuncti corpus levandum est iam patet morem hunc, ubi viget, non Sse immutandum. Atqui ea Tridentini c0nstans sui consuetud0, ut invitato ad unus secundi ordinis Cler Cathedralis, in hanc fieret collecta, vel Parochus domicilii independens esset ac liber, vel potius am0vibilis et a Cathedrali dependens nec est, cur modo huiUS-m0di consuetudo sit intercipienda sub inani
praetextu, qu0d, nova acta plebium livisione, alteraque ex quatuor Par0eciis, quae scilicet independens erat, suppreSS3, 3rOchis nova data sit institutio, qui pr0pterea perpetui evaserunt et a veteri subiectione liberi. Nova si quidem conditi novum iisdem decus assert, ei non aeque ips0s eximit ab eo onere, qu0d non a conditione
pendet, Verum a consuetudine, qu3 COD-sormis est regulae a Romano Rituali traditae ac pluribus confirmatae Decretis. Ideo Sacra Congregatio sancivit c in casu de quo
agitur, Servandam isse consuetudinem .
Ad Dustu III. Dubium hoc tres partes
habet. Scite autem responsum sui ad primam et tertiam partem iam provisum in antecedenti quia semel ac decisum suit:
in casu etc. servandam esse consuetudinem Q declaratum simul est horum Cathedralis nec teneri accedere ad Ecclesiam Parochialem defuncti et cum in suo iure permaneat expectandi Parochii in domicilii in eadem Cathedrali, nequit ab e comitando abstinere, quia cessat renuentiae 3
ti0. Secunda pars Dubii erat declaranda,
quum certu In exploratumque sit, ac centies decisum, quod nunquam, nullu in casus nulli hi li eat expectare in via, aut convenire ad domi in defuncti Praeter Decreta superius relata, alia etia iii habentur, in quibus hoc est magis expressum ita in os- sanen. 21 Iulii 1645 Tam Saeculares, quam Regulares etiam exemptos ad funera
mortuorum Vocatus, in Ecclesiam . . . . ad
quam unus desertur, convenire debere et nullo modo permittendum, quod expectent per vias vel adeant domum defuncti, consuetudine etiam immemorabili non obstante Qet in Nicie n. 9 Augusti 1670 ε Regularesv0cat0s ad associandum, nullo modo expectare debere per vias, aut in domo defuncti etc. .
Ad uulua V. uum Tridenti mos sit, quod cadavera Canonicorum, etsi eorum domicilium si sub aliena Paroecia, deseranturpi 0 exequiis persolvondis ad Cathedralem huius Parochus ille est, qui sunus levare debet et quum dignior sit, utpote qui Capitulum, in quo residet habitualis cura, repraesentet decet, ut sunebris Processio Cathedrali egrediatur, pr0ptereaque ad hanc
Omnes c0n Veniant. Nam si ex consuetudine
Par0chus d0micilii cum suo ter ad Cathedralem accedere debet, ibique excipere Chorum, etiamsi defunctus ad aliam Paroe clam pertineat et alibi sit tumulandus, ut
declaratum est supra in secundo mult0 magis idem ordo servandus erit, dum Canonicus desunctus esserendus est ad Cathedralem, quae, attenta qualitate personae ibi exp0nendae et tumulandae, putius eius Pa-POecia censenda est, quam altera domicilii.
Ad Duuiu I. ii praesentis disputationis occasio. Ut certa aliqua, neque imposterum varianda methodus servaret ut in c-
240쪽
clesiis Regni Neapolitani citra Pharum adseriptitiis nuncupatis, quia iisdem, praeter Canonicos, alii in seriores adiiciebantur acri Ministri, sine ulla tamen canonica institutione, qui nulla ruebantur Praebenda, sed pro ratione servitii praestiti quasdam de sensa distributiones obtinebant a Sanctissimus D0minus Noster Pius VII P0nt. Max., petitionibus annuens Serenissimi utriusque
Siciliae Regis Ferdinandi per literas in forma Brevis expeditas sub die 3 Augusti 18is
decrevit et mandavit, ut in posterum ad porti0nes suscipiendas in Ecclesiis receptitiis illi tantum admitterentur Sacerdotes et
Clerici, qui a Venerabilibus Fratribus Archiepiscopis et piscopis aut 0rdinariis L0corum pietate et doctrina commendatiores essent inventio iussit praeterea, ut de ipsis 4 examen instituatur coram i dinariis ipsis, vel eorum Vicariis Generalibus et hi j bus saltem ex synodalibus Examinatori
Altera ex his collectitiis seu receptiliis Ecclesiis erat Cathedralis Melphi tensis, inqua, praeter ex Dignitates et octo supra decem Canonicos, alii triginta sex inferioris gladiis Participantes, ad Canonicorum placitum adsciti, suum Ecclesiae praestabant servitium. Hi tamen, abolita antiqua electionis forma, iuxta superius latam a Supremo Pastore legem modo eliguntur et instituuntur. Et quamquam omnium aequalis sit conditio, non aeque singulorum paria sunt ossicia, cum duo ar00hi sint, quatit 0r Cantores, et ex reliquis et0decim seniores, duodecim iuni0res dicantur. Non ita multo post indultam novam electionis et instituti0nis s0rmam, Episcopo ei flagitante, Melphis enses Portionarii honorifica obtinuerunt Insignia et praeter ea quae omnibus et singulis c0mmunia sunt, ut aliis nobilioribus Parochi, Cantores, Seniores distinguerentur, iisdem Apostolicis Literis indultum fuit. Factum hinc est, ut praelati P0rtionarii sitae conditionis bliti, sese ambitiose elevantes, ac si Canonici essent, ea obsequia et servitia exhibere et praestare renuerent, ad quae fuerant aut sunt ex m0re
et institutione assumpti. Haec causa dissidii inter ipsos et Canonicus. Ne ulterius li-scerent mala et quae inde exortae quaesti0nes ut 0mponerentur, sex pr0p0Sita
suerunt S. R. C. Dubia , quibus, post X-quisitum examen, respondens ad singula sancivit Portionarius Melphi tenses, etsi auctus n0bilioribus Insigulis, adhuc tamen ad obsequia, is cia et servitia teneri quae secundi ordinis Cathedralium Clericis conveniunt, iuxta dispositionem Caeremonialis Episcoporum et eiusdem S. C. Decreta. Etenim xtrinsecae decorationis Insignia non ipsos donant nova n0biliori qualitate, sed in eodem gradu relinquunt, in quo reperiebantur, priusquam illa obtinerent. Quamobrem vel Portionarii vel Bene ietati set Mansionarii dicantur, aut quacumque alia distinguantur appellationeri nullo tamen pacto Canonicis poterunt assimilari et in Literis postolicis non ullum occurrit verbum, quo ad Sublimiorem gradum evecti, gratia Pontificis, censeri possint, sed in eodem, quem prius tenebunt, adhuc consistunt. Et revera tam certum est, quod R0chetium, M0ZZetiam, Cappam gestandi privilegium nullam denotat superio litatem et prae eminentiam ; ut huiusmodi, et, si etiam vis, nobiliora alia ornamenta alicui Collegiatae c0ncessa, non illi potestatem sagiunt
incedendi et sedendi in Synodo supra alias Collegiatas Civitatis et Dioecesis antiquiores, sod iisdem destitutas Insigni is vel longe inseri 0ribus donatas, veluti docet et probat Benedictus XIV deI3nod Dioecesana lib. 3,
cap. 10, num T ubi decisum inquit citusmodi honoris Insignia nullam denotare prae- eminentiam, neque alterius iuribus praeiudicium ullum inferres quam0brem ad Ursa iam se reseri, qui part l, discept T in sin asserit procul dubio definitum sui Ae: praecedentiam competere C0llegiatae non
insigni is nobili 0ribus dilatae, sed quae esset antiquior P.
Ex his plane intelligitur Portionarios
Melphi tenses, qui certe nec Canonici sunt neque ulla rati0ne Canonicis aequiparandi, teneri ad praestanda ea obsequia, quae ab omnibus de Ciero transeuntibus ante Altare, aut ante piscopum praestari debent, X-ceptis dumtaxat Canonicis Cathedralis, qui caput tantum et humeros prosunde inclinant, veluti iubet aerem0niale piscopo rum lib. I, cap. 18, num 3, ibi : Nu0ties ipsi Can0nici transeunt ante Altare vel ante Episcopum, caput et humeros profunde inclinant Beneficiati autem et aeteri de Ciero genuflεcteie debent transeundo tam ante Altare, quam ante piscopum . Idem dicit de genuflexione ad Consessionem cum Psalmo in Missa Solemni ex Rubricae Mis- Sali praescripto pari. 1 tit. 7, num 5. Innumera asser re possem S. C. Decreta, quae id ipsum districte iubent. Aliqua indicare sat erit. In ornacen die iecembris 1830 declaratum fuit Pi aeter Dignitates et Ca-