장음표시 사용
241쪽
nonicos Cathedialis, reliqlios omnes teneri ad benedictionem Episcopi genuflectere G
tates et Canonici stent et caeteri genuste ctant s. In Seguntina 28 Aprilis 1703 et Te neri geniissectere Portionarios cum osculo manus in recipiendo candelas et cineres P. in Asten. 15 Mali 74M: Beneficiatos, etiam pluvialibus induto aliisque sacris paramentis, teneri genuflectere iuxta formam praescriptam in Cae ieuioniali Episcoporum . Ovissime ver in eapolitana sub die 22 Decembris 1 53 S. C. dixi Beneficiatos hebdomadarios nuncupatos teneri servare 0mnia et Singula, quae praescribunti Ir Beneficiatis a Caere uiuuiali piscoporum idcirco teneri recipere candelas, palma et cineres genust exos . Instauiato iudici subdi 7 Septembris i 754 nedum stetit in decisis, verbum etiam addidit Ad muni Archiepisc0pum, qui incumbat exequutioni
Decretorum S. C. utendo iuris et facti remediis P.
Si qui autem sunt Beneficiati alios omnes longe praestantes, certe illi sunt, qui Patriarchalibus Urbis adscribuntur, et secundi ordinis ac subsellii Clerum constituunt tantae nobilitatis eoium dem Collegia censentur, ut Abbatibus et Can0nicis Cathedralium aequiparentur nihilominus, etsi Cappa Magna insigniti, obsequium genustexionis
praeStare tenentur, si excipias ill0 Basilicae Vaticanae in unico dumtaxat a SH, quo parati simul eodem ordine et gradu cum Cunonico parui incedunt et ministrant: praeter hunc casum tam parati, quam n0nparati, semper transeuntes ante Altare genuflectere debent. Cum autem Liberianae Basilicae Beneficiati a genu flexionis Obsequi se eximere Vellent, aut exempto putarent delata quaestione ad S. R. C., haec
sub die 2 Decembris s684 declaravit: ε Teneri Beneficiatos ad genuflectendum, Celebrante piscopo vel Canonico, tam parat0S, quam n0 paratos P. Id ipsum servandum esse in altera Lateranensi, et etiam clarius,
sui expressum in Congregatione diei 18 Iunii 1689. En verba Decretici a Praelatos Beneficiatos, appellanos Clericosque Beneficiat0s non solum in praenariati Supra casibus, verum etiam in quibuscumque Missis solemnibus ad Consessionem cum suo Psalm teneri ad genuflectendUm . . . quacumque consuetudine etiam immemorabili, quae allegari possit, non obstante, quam abusum et corruptelam S. C. declarat; cumc0nsuetudines contra Rubricas missatis sint sit blatae per Decretum eiusdem S. C. a se l. record Urbano Vlli confirmatum et in principio Missalis Romani appositum . Numquid Portionarii Melphi tenses sublimioris sunt gradus, ut 0ssint et debeant caput et hume-ios tantum inclinare ad instar Canonicorum
Atque ei loci alia se offert quaestio, num necne Collegi atatum insignium Canonici, aeque ac illi Cathedralium ab genu flexionis obsequio sint exempli 3 Dixi supra et iure dixi, solos Canonicos Cathedralis non teneri ad genii flexione in transeuntes ante Altare vel ante piscopum nam de his unice l0quitur Caeremoniale piscoporum. 0u0ad Canonicos Collegiatarum, pacifica res n0 est quamquam, si attendi velint simulque conserantur . . Resp0nsa, plane apparebit ipsam pr0 negativa stetisse et non
obscure demonstrasse a consuetudine p0tius, quam a iure, rationem decidendi esses petendam. Utique in Fundana sub die Iunii 1674 resp0ndit Canonic0 Collegiatae
debere se tantum profunde inclinare P. NO-vissime vero in causa vertente inter pisc0pum et Carionic0s Ecclesiae Collegiatae S. Pauli Civitatis Vallet tae in Mile vita nar0gata: Num praelati Canonici, quoties transierint ante pisc0pum, debeant eidem piscopo genuflectere vel tantum humeros et
caput prosunde inclinare sub die 2 Ianuarii 174 1 resp0ndi Assirmative ad primam partem, Negative ad secundam s. Et pluries instaurato experimento, stetit in decisis, ut patet ex Decretis ita etiam decretum sui in una Montis Alti sub die 26 Marti 1657 in Papi en ad quaesitum se An Praepositi Curati, qui simul sunt Dignitates
et Capita Collegiatarum, tenerentur genu nec sere pisc0p0, an caput dumtaxat inclinare , sub die 2 Februarii 1804 S. C.
respondit Secundum ea, quae pr0p0nuntur in casu, teneri genuflectere . Et reproposita causa die 24 Martii, stetit in decisis. Numquid autem in adversa abiisse S. C. censenda est Haudquaquam. Eadem namque modum ministrat comp0nendi Decreta, quae specie tenus pugnantia videntur. Etenim in Neritonen ad Dubium ora Canonici 0llegiatae teneantur genuflectere Episcop0, ad distinctionem Canonicorum Cathedralis, qui sola inclinatione illum regulariter salutant2 se
sub die 11 Iunii 1793 respondit Canonici
C0llegiatae, seclusa consuetudine in contrarium, Ut per80nae graduatae et in quasi dignitate, non genuflectunt, sed caput thumeros pe0sunde inclinant Episcopo et Al-
242쪽
tariis. Cur autum assii malivo responso limitationem aut conditionem adiecit et seclusa c0nsueti id in in contrarium syiuia possessione turbandi illi non erant, quibus consuetudo favebat, sed non aeque ad ill0strahenda ea honoris distinctio, qui genu-ssectere consueverant, vel ad Canonicos Collegiatae de novo erectae, quae certe consuetudinem ass0rre nequibat. Id plane con-Sequitur ex supra relatis Decretis in Mile-
vitana quippe Capitulum Collegiatae S. Pauli
Vallet tae recentissimae erat erectionis Verbo dicam, ex Congregationis resp0nsis, quae pugnantia videntur, sed pugnantia non Unt, qualis sit eiusdem mens et sensus plane colligitur videlicet, quod s0li Canonici Cathedralium a genu flexionis obsequi iure sunt exemptici non item Collegiatarum, nisi exc0nsultudine vel privilegio Potiori igitur iure c0ncludendum qu id Portionarii selphi tensis Ecclesiae teneantur ad genuste-ctendum Altari et piscopo, item ad Consessionem cum Psalmo et ad Benedictionem in sinu Missae c0nvsentia alis, vel Sacrum fiat p0ntificaliter ab Episcopo vel a Canonico vel ab alter ex iisdem Participantibus Missa
serioris sunt ordinis, nec ullo m0do cum Canonicis confundendi, de hsent omnino Caeremonialis piscoporum legibus, quae discrimen ponunt, obtemperare Clara autem
est eiusdem dispositi relate ad benedictionem et distributionem candelarum, cinerum, palmarum ita cap. 7, num 3 g Beneficiat vero seu Mansionarii et Clerici, et ceteri omnes similiter bini accedant et genu flexi candelas accipiant, illas ac etiam manus Celebrantis deosculant so cap. 8, num. 3 c Praelati et Can0nici aiati capiunt cineres inclinati, reliqui vero tam Clerici, quam laici genu flexio; et cap. 21, num 6 si tunc incipit palmas distribuero Canonicis, et aliis e0dem idine, prout de candelis dictum sui s. Cur autem, dum clara res est, Melphi tenses Portionarii renuebant genuflectere in recipiendo candelas, cineres et palmas, ac Celebrantis manus oscula f. Longe nobiliores censendi sunt Hebdomadarii Metropolitana Neapolis, utpote qui priusquam a S. Piso eiusdem Clero unirentur, in propriis I cclesiis S. Salvatoris Stephaniae et S. Restitutae Sacra peragentes ilicia, ut Can0nici nuncupati sue rant, aut Canonicorum iura sibi tribuerant.
Nihilominus exortis Dubiis aran dicti Η0bdomadari in die Purificationis et in D0mini ea Palmarum tenerentur candelas et palmas respective a Can0nico Celebrante aecipere genu flexi, atque ipSiu manus deosculantes, sive potius Stante et inclinati tantum sine manus deosculati0ne et an in die cinerum tenerentur recipere cineres genus exi,
seu potius stantes et inclinati , S. Congr. sub dio 22Docembris 753 respondit Αs- firmative ad primam partem, Negative ad secundam s. et reprop0Sit causa die T Septembris 1754, nedum Stetit in decisis, rerum etiam addidit 4 ad Emum Archiepiscopum, qui incumbat exequutioni Decretorum aer. 0ngregationi S ut 0ndo iuris et facti remediis . Sed in re tam clara non est ulterius immorandum. Ad DuHis V. Cum ex supra notatis plane Sequatur, per extrinseca honoris insignia Portionariorum qualitatem non fuisse immutatam, neque eosdem ab iis sol ut 0s oneribus, quibus tenebantur, priusquam iisdem insigni is decorarentUr iam patet adhuc Acolythorum ipsos debere iungi ossiciis,
ceteraque tam in Missa, quam in aliis horalibus unci ionibus, praestare munia, quae Beneficiatis, Mansionariis, Portionariis aut
alio quocumque n0mine nuncupatis, secundi subsellii Clericis incumbunt. Praeter Caeremonialis dispositionem, ad rem acit S. C. Responsum in quaestione acta inter Canonicos Metropolitana Neapolis, et ebdomadarios; nam inter alia Dubia primum erat An asserti Beneficiat sive ebdomadati nuncupati celogiae Metropolitanae Neapolis in unctionibus Ecclesiasticis teneantur ad omnia et singula, quae praeScribuntur Beneficiatis Ecclesiarum Cathedra lium a Caeremoniali piscoporum, aliisque Constituti0nibus et ordinationibus postolicis , S. C0ngreg. respondit 4 Assii mative . Neque omittendum hic est, quod praefati Hebdomadarii indultu gaudent gestandi ochetium cum manicis ad instar Canonicorum, ut colligitur ex S. C. Decreto
in Neapolitana elutionis Cottae die 21 Martii 705. Numquid autem Portionarii Melphi tenses novis decorati insigni is praestant Hebd0madarios Metropolitana Neapolis γUtique adimplere debent c0lythorum Oificia, et dum his incumbunt, superpellic eum dumtaxat assumere et deponere RO-chetium, Cappam vel Mogget tam , veluti S. C. Sanci Vit. Resp0nsi0Des autem, quae
hisce Dubiis datae sunt, haberi perinde debent ac si essent generalia Decreta in similibus casibus, qui sorte in aliis Regni Neap0 litani Cleris citra Pharum occurrere
243쪽
possunt, mnino SerVanda, lutpote quae On-sormia sunt iuris dispositioni. Ad Duuiu Mol. Consuetudinibus, quae vere sint laudabiles et rati0nabiles, derogatum n0n suisse per Caerem0niale pisc0porum S. R. C. declinavit pluribus Decretis, praesertim Vero illis, quae in nostra Collectione leguntur ideo , etsi lib. 2, cap. 33 eiusdem aeremonialis regula tradatui', quae iubet, ut in s0lemni Processione Sini Corporis Christi Can0nici parati
incedant sacris indumentis albis, et servata Ordinum distinctione, hiemadmodum Νο-lent parari, pisc0po solemniter celebrante: non est tamen haec lex ex illis quae praescriptionem non admittunt et quamlibet respuunt consuetudinem etiam immemorabilem. Non enim ignitatibus atqui Canonicis ita facia indumenta conveniunt, ut nequeant alicubi vel ex consuetudine, Vel ex peculiari statuto, Vel ex privilegi 0, ab aliis inferioris gradus, sed Ecclesiae SeΓ- vitio addictis, assumi. Ideo c0nsuetudo,
quae obtinuit in Ecclesia Cathedrali Melphi tensi, ut in eadem Processione parati incedant etiam Portionarii, retinenda est utpote quae non minuit, sed auget Divinum Cultum, sacrae illi actioni decus addit et
Ornamentum. Verumtamen debitus servandus est modus tam quoad id inem incedendi, quam quoad extrinsecam decorati0nem. Si quidem Portionarii confundi non debent cum Can0nicis, nec ab antiquo more
recedere, etsi modo e0rum deni coetus nobiliora insignia Apostolica auctoritate obtinuerit. Quae supra notata sunt plane Vin cunt per eadem nobiliora insignia eorum dem qualitatem non fuisse immutatam, sed adhuc secundi ordinis clerum Osdem con- stituere, idemque Ecclesiae praestare de bere servitium ac eadem Obsequia, quae consueverant, antequam nobilioribus decora
rentur insigni is Atqui cum usque adhuc in illa solemni Supplicatione Casulam gestarunt supra Albam, quam Camicem dicunt haud
licet nunc antiquum deserere morem, et Albae substituere Roch et tum quod indumenti genus ex OV privilegio deserendum ab ipsis dumtaxat est sub Cappa seu M0ZZetta. Porti0narii quippe distinguendi sunt a Ca-n0nicis, quibus datum est sacra Indumenta vel in Processione Sini Corporis Christi, vel in assistentiis Episc0p0 0ntificaliter celebranti, Rochetto superimp0nere iure igitur a S. C. responsum fuit : Negative Vi delicet, quod , licet Portionarii in solemni Processi0ne Smi Corporis Christi servare possint consuetudinem in dedendi cum Casulari debent tamen sublus Albam adhibere,
non ille in Ochetiuin, ut a Canonicis distinguantur.
Εn alter ex illis casibus a Sacra Congregulione praevi Sis, quibus aptari nequitregula generalis de transferendis estis Patronorum principalium ad proximam Dominicam, iii Civitatibus, Oppidis, Locis utriusque Siciliae Regni, quibus per po stolicas Literas in forma levis expeditas qui, di i Aprilis 181 indulta fuit seducti Festorum quamobrem eadem S. C. in Neapolitanu 18 Octob. eiusdem anni, data se
bia occurrant, habebitur ratio in casibus particulatibus s. Cum igitur . Fianciscus Xa verius novissime datus sit in principse in Patronum oppidi a S. Anastasia nuncupati in Di 00cesi olana, iuxta sol mam praefatae regulae reponendum sciret eiusdem Festum, tamquam si esset sedes pr0pria, in proximam Dominicam sh fieri hoc nequit: nam vel dies 3 Decemb. in quo praefati Sancti memoria iecolitur, occuriit in Dominica prima Ad Ventu', et haec Omnia excludit duplicia cuiuscumque classis vel infra hebdomadam primam Adventus, nocpoterit reponi in ullam ex Se lilentibus, quia omnes sunt impeditae usque ad anni sinem. Et quamquam Dominicae it IlI, et V Adventus sint ritus duplicis secundae classis, ac proinde locum cedant Festis primae classis accidentaliter occurrentibus ; nequeunt tamen ullum ex lis duplicibus admittere tamquam in Sedem propriam, veluti accideret, si Festum S. Francisci averti, ubi est principalis atronus, perpetu celebrandum ore in Dominica secunda Adventus. u0modo igitur ploVidendum Per anticipationem recolenda erit S. Francisci averti memoria, cum ilicio et Missa in ultima Dominica post Penteco Sten, ut S. C. sancivit. Neque novum id est nam in casibus parum a praesenti di Versis, simili modo a s. m. i V et a S. R. Congregatione provisum sui pro lucis ditioni potentissimo B0russiae Regi subiectis, quorum avore indulta sui sere omnium Festorum translatio in proximam sequentem Dominicam. Videri possunt, quae adnotavimus ad praefatum Dubium ). Muo-
244쪽
niam Vero per alterum Breve datum 6 ctobris et iisdem an ii potestas acta sui locorum ordinariis sub quibusdam conditionibus, ut indulgeant, ne estum Patroni principalis a propria sede amoveatur ideo Sacra C0ngregati sub Rescripto addidit exceptionem, videlicet, nisi Ordinarius permittat ut Festum S. Francisci averti propriam sedem retineat, uid autem acie nilum, si in hoc casu dises 3 eidem assignata incidat in Dominicam primam Adventus Facilis est solutio. Cum enim huiusmodi
occursus accidentalis sit, et non perpetuus, servari poterit in eadem Dominica extrinseca solemnitas ossicium vero cum Missa
transferri in diem primam non impeditam iuxta Rubricas ita responsum sui in ne-snfii, quoad e Stum . Catharinae, quod transferri nequibat in proximam Dominicam, dum Occurrebat prima Adventus. Nam cum huiusmodi occursus non perpetuus, sed accidentalis esset S. C. ad
haesit Voto Magistri Caeremoniarum, qui
insinuaverat non mittendam extrinsecam
solemnitatem in Dominica privilegiata, translato Oisci iuxta Rubricas. Vide adn0tationem nostram supra laudatam). Atque ita intelligenda est postrema pars Rescripti Sacrae Conglegati0nis.
De ordine servando in associatione piseopi ad Ecclesiam pr0 secturi, ut Sacra solemniter peragat, Vel iisdem assistat, agens Caeremoniale Episc0p0rum lib. 1, cap. 15, num 2, praeire iubet familiares pisc0pi, Magistratum ac Vir0s illustres Can0nic0s vero sua Cathedralis um sequi. Haec est regula generalis, quae tamen magis urget, si agatur de Archiepiscopo; nam, ut Caeremoniale loco citato prosequitur Sisuerit Mehiepisc0pus, aut alius utens Cruce, ipsa Crux immediate ante Archiepiscopum per aliquem appellanum deseratur, Imagine Crucifixi ad Archiepiscopum conversa, inter quam et Archiepisc0pum nullus omnino incedat est enim insigne ipsius s. Ergo iamiliares piscopi, Magi stratus, illustres Viri ante Crucem incedere debebunt Canonicos vero anteire non licet. Et quamquam quis crederet 0lerari id p0sse, si piscopus sit associandus attam sen nequit, si Ecclesia Metropolitana sit et rchiepiscopatus honore gaudeat, Vel Praesul deserendi ante se Crucem postolico privilegio ruatur, quia ne dum habenda
ratio est regulae generali S, Verum etiam,
et multo magis, peculiaris, quia Crux immediate ante Archiepi Scopum vel piscopum eodem privilegio decoratum, nemine intercedente, deserenda est. Ab hac autem Caerem0nialis dispositione fas non est recedere, etiamsi contraria invaluisset consuetudo. Si haec alicubi obtinuerit, improbanda est, utpote contraria Pontificii tui is disp0 siti0ni: ideoque tradita regula Caere-m0nialis ad observantiam revocanda. Nam illa dumtaxat reservantur consuetudines, quae vere laudabiles et rationabiles sunt, nec aperte repugnant regulis in eodem Caeremoniali praecepti V praescriptis. Talis n0n erat, quae a Vennae Vigebat, ubi Canonici non sequebantur Archiepiscopum, sed incedere consueverant ante ipsum post Crucem, contra expressam Caerem0nialis legem, quae mn in Vult, ne inter Crucem et Archiepisc0pum ullus intersit. Quae regula limitationem s0lummodo patitur, dum Archiepisc0pus Sacris amictus incedit tunc enim Canonici parati ad modum pr0 cessionis immediate antecedunt. ii dispositio Caerem0nialis lib. 2, cap. 8, num 27: Si vero celebrans fuerit Archiepiscopus, aut Archiepiscopo mai0r, aut habens privilegium, ut Crux ante se deseratur Archiepisc0palis, per Subdiac0num paratum desertur ante Canonicos parat0s tantum, non
autem ante alios de clero . Spartam hanc praeclare illustravit in suo elucubratissimo Vot cl. Vir Ioannes Can0nicus Fornici Congregationis aerem0nialis a Secretis nec mei instituti ratio patitur, ut plura hic addam. Haec adnotasse sum ciat, e quisque intelligat iure Sacr. 0ngreg. respondi SSeprop0sito Dubio: ε Servandum mnino esse Caeremoniale pisc0p0rum P.
Ad pr0 positum dubium resp0ndendum cense : Negat ire. Rati resp0nsi0nis est, quia bis eade in die Sacrificium Missae os- serre n0 licet, nisi in quibusdam casibus exceptis, quorum in pr0posito ubi nulla prorsus sit mentio : id patet ex innocentii III. Decretali cap. Consul uisti Me cap. Te referens 12, de Celebrat Missar. et ex Benedicto XIV de Synodo Dioecesana l. 6, c. 8, n. 2, et ex eiusdem Constitui. Declarastit Martii 17 6. clam qui c0eplum ab alio
245쪽
Sacrificium continuat, illud ita perficere
censetui', tamquam a se inchoatum fuisset. Cum enim sumpti consecrat0rum in Sacrificio ex natura Sacrificii ad ipsius integritatem pertineat, ita si uiui 0alescere censetur, a duobus etiam diversis in eodem Sacrifici posita, ut et qui inch0avit et qui persegit, unum agens morale, seu Unus tamquam moraliter sacrificans existimetur et simul una secisse et Saci ilicium persecisse creduntur et ex communi octorum sententia dicuntur. Hoc confirmatur etiam e X. 0, qu0d, Si quis prae debilitate continuale ac perficere Sacrum non possit, debet tamen simul cum ali continuante Sacrificium sumere ex consecratis a Se si id
fieri possit et h0 propterea, quia dii in
eodem perficiendo Sacro mola liter unus sacrificans censentur. Est communis Morali
Praeterea hoc ex eo etiam patet, qu0dsi desciente illo, qui coepit Sacrificium, continuari illud ab ali non possit, nisi
p08 longam m0ram, v. g. 08 dua horaS, consecrata iubentur reponi in cib0rio, consumenda p0stii die, aut a proxime faciente. Propterea autem tum continuari nequit, qui a b 0ngam interruptionem, nec Sacrificium unum, nec ab uno moraliter periectum censeri 0 terit. Ita ournei de Sacris Missae cum aliis.
Ex huiusmodi praemissis colligi 0sse videtur, quod sicut non liceret illi iterum eodem die Sacrum sacere, qui post c0D8ecrati0nem deiecit viribus, et dum alter Sacerdos perfecit pro illo, ipse ad vires rediit ita nec illi putandum sit licitum Missam dicere, qui ab alio inch0atum Sacrifi-ficium perficiendo, conSecrata consum pSerat. Accedit eodem, quod qui consecrata ab alio Sacerdote consumit, ut Sacrificium ab-80lvat, si postea alia a se consecrata in altero Sacro consumat, bis communicat et particeps sit du0rum Sacrificiorum ab se invicem distinctorum. Id vero non licere nisi in quibusdam casibus, quorum nullus in praesenti Dubi occurrit, patet etiam ex ipsa praxi. Quapropter ad quaesitum cense respondendum esse : Negative, Salvo tamen meliori sapientioris Consultoris iudicio, cui meam hanc qualemcumque sententiam aut confirmandam, aut, si visum tuerit, resor- mandam, permitto etc. P. Michael Dominieus Zeechinelia . . Sue. it. Congreg. Consult0r.
Cum super pr0 posito Dubio numeris sit omnibus absoluta sapientissimi Patris Consultoris e chinelli negativa responsio, nihil, suod illi addam superest mihi, eique si imiter adhaerHO. Possem ei consistere; qu0d quidem ad impositum mihi nus ore certo satis. Ast videri n0lo, a meditatione se labore abstinens, nullum consuluisse de hisce rebus Scriptorem Iustis enim curis non peperci, et Angelicum D0ctorem perlegi, et Benedictum lV, nedum de Sacrificio Missae, sed et in Constitutione Declarasti, et in altera uod Xpensis, et Franciscum Silvium et Vasquestum, et Bibli 0 thecam Ferraris, et Natalem lexandrum, et Berti, et T0urnely, et aberi, et Ioannem Baptistam Scortia de Sacrificio Missae, et luveni in Commentario historico de Sacra
Quae interim in eorumdem lecti0ne reperi, duo sunt. Primum scilicet, quod nullus ex ipsis casum effingit directe et expre8se eumdem cum isto, qui hodie Sacr0rum Rituum Congregationi exponitur et quidem etiam dum materiae connexio illum videtur prorsus esst agitare. Alterum est, quod in omnibus laudatis Auctoribus, et consequenter in aliis pluribus, quos ipsi me ιAuctores citant, analoga reperi constanter fundamenta, ex quibus certa surgit ad 0-diernum propositum casum negativa responsio. Ex recensit autem circa hunc praecise
casum Scriptorum silentio, quid erit arguendum Ν0 equidem nisi caecutiam)concludendum videtur talem esse illum, ut a nullo meruerit prop0ni et ad discus-Sionem revocari, cum solida et nota sint principia, ex quibus expedita surgit negatio. Unde iure illustrissimus et ReVerendissimus Sacr. it. Congregationis Secretarius scribit: ε Esse nil pro post Bella ultima Congrega gi0ne ordinaria de Sacri itiit Duhi deserit tomeli 'insertorioglio, piaeque a gli minentissimi Sign0ri Cardinali 0rdinare che, quantunque a cosa osse abbas tangachiara ne inpe pro responsione negativu9, pure per una maggior cautela, si splorasset vos di due Consultori Teologi P. Utinam nobis suissent aliqui saltem modo indicatae rationes, quae hinc inde a du0bus in is inter se dissentientibus Sacerdotibus adducebantur, ut sies innotesceret, quaenam
246쪽
sibi savorabilis vis: sit Cappellano, qUi JOSt- quam Sacrificium complevit inchoatum et
ultra specierum consecrationem productum
ab alio Sacerdote per mortem impedito, ne ipsemet perficeret, putavit se exinde eadem die posse legitime celebrare Missam, servato, ut secit, ei linio. st quia sorsan in huiusmodi dubiorum propositione non habetur in praxi rationum indicatio, quid divinandum tentabimus Cettissimum est nulli Sacerdos licere duas celebrare eadem die Missas, praeterquam in die Nativitatis . . . . vel in alia aliqua die iuxta expressa privilegia). Videant iii Constituti0nes Benedicti XIV Declarasti et Ouoad oepensis, ubi etiam discutitur qu0nam in casu extraordinali secundam liceat celebrare Missam. Certissimum similiter est nulli licere ad duas accedere in eadem diu Ecclesiasticas Communiones. Cur autem haec responsio de vetito duplici in una die Sacii sici ploducitur Cappellano quae quidem etiam idiotissimis nota est lentandum est ut inveniamus. Neque enim supponendum est Cappellanum ignorare quod vetita sint in eadem die regulariter et communiter loquendo, duo Sacrificia investigandum igitur quid his non obstantibus, cogitave ii ipSe, Ut suam tueretur sententi:im Fors:in dicet me in salso esse Supposito duatum Missatum cum actio illa antecedi ns, in qua destincti Sacerdotis Vices supplevit, dicenda n0n sit appellan diique Missa, cuius ipse fuerit celebrans, ita ut exinde a Sacrifici eadem die sit
Si de appellanus dicat, utique errat. Non ieic g ad assumpti probationem Sententia utar B0Bacinae, aliorUmque paucorum vide Bibliothecam erraris in vocabulo Suerilietum asserentium, qu0d partes essentiales Sacrificii Missae sint consecratio, oblatio et sumptio dabo Sacii si dii Missae essentiam consistere in C0nsecrationeri atque hanc esse fatebor communiorem et veriorem D0ct 0rum sententiam. At certum quoque comm Uuissime et universaliter est c0nsecratarum Specierum Sumptionem ad integritatem Sucriticii e itinere atque habitu huius integritatis ratione, aliquo mouo ad Sacrificii pertinere essentiam: necesse est quod Sacerd0s comedato ait Angelicus D0ctor 2-2, quaeSt. 45, 3rt. 3, ad 3 obieci. Consulatur idem Angelicus tertia pant . quaest. 93, art. 6, ad primam obieci. cui consonant communiter The0logi. inc scribit Natalis lexander Theol. Dogm. et 0rat. lib. 2, cap. 6 pars altera pr0 positionis id est sumptionem pertinere, etsi non ad essentiam, ad integritatem acriticii ex eo probatur, quod Christi Corpus et Sanguis per consecrationem exhibeantur et sistantur sub specie cibi et p0tus ideoque ad manducationem et bibitione ui ordinantur. Quamobrem Cum munio Sacerdotis sub utraque specie pertinet ad persecti0nem et integritatem Sacrificii iure Divino s. Haber in tractat de Eucharistia allegat praeceptum Divinum et Ecclesiae traditionem. illud autem, quod exinde ad rem praesentem concludo, hoc est Sacerdos, de quo in casu, dum consecratas species sumendo caeteraque explendo supplet vices alterius post consecrationem demortui, ex hoc ipso pertinet ad illud idem sacrificium, ad qu0d pertinuit defunctus Sacerdos, qui consecraverat. Videatur Angelicus tertia pari. , qua est. 83 art. 6, ad primum, ubi aurea citantur verba Concilii Toletani decret. 7, qua est. 1, cap. Nihil ad rem identice nostram Cum enim omnes simus unum in Christo, nihil contrarium diversitas personarum format, ubi esticaciam prosperitatis unitas Fidei repraesentat etc. . Actio enim Sacri sigii Missae una est, atque ex praecept0 tam Divino, quam cclesiastico debet esse integia Ecclesia, quae naturale ieiunium strictissime piaecipit pro extrinseca disp0sitione ad S. Communionem, ad hoc deVenit, ut praeciperet, qu0 nisi alius, qui sit ieiunus, adsit, a Sacerdote etiam non ieiuno in casu perficiatur Sacrificium. duo ipsi cordi est, ut Sacrificium integre compleatur. Huc concinunt universaliter Theologi 0pp0rtune autem notetur cum pSi S,n0 adeo in providendo supplemento cunctandum esse, ut rati0nabiliter censeatur abruptam fuisse unius illius Sacrificii continuationem integra autem non est nisi c0nsecratae in ea species a Sacerd0 te Sumantur. Sacerdos ergo supplens in casu praesenti Sacrificium per integritatem perficit unam illam Sacrificii acti0nem explet et pr0prio sibi modo, unus sit cum e Sacerdote, qui p0st consecrationem mor
Bespondeo, unitate nempe morali. I pro explicatione analogum exemplum: ε Sacel- dotes, ait Angelicus ter t. pari. quaest. 82, artis 2 in coi p., cum de novo ordinantur,c0ncelebrant piscopo ordinanti . . . Sacer-d0s cum ordinatur, constituitur in gradu 0-
247쪽
rum, qui a Domin acceperunt potestatem c0nsecrandi in C0ena, nec propter hoc ileratur c0DSecrati Super eamdem ostiam
quia sicut Inn0centius Ili dicit lib. 4, 0 Myst. Missae cap. 25 in medio omnium in-t0ntio debet serri ad idem instans consecrati in is , En igitur anal0gum moralis unitatis exemplum clarissimum, cuius quidem ad praesentem casum applicati clarissima
parit ei est ex dictis ita duo illi in casu)Sacerdotes, qu0rum unu ex necessitate cessat, et alter actionem perficit, seruntur
et diriguntur ad unitatem Sacrificii integre explendi, ut sit persectum Sacrificium: et sic relate ad huiusmodi unitatem actionis eiusque integritatem, de duobus sit
Huiusm0di uni tutis de causa sit ut novelli Sacerdotes cum piscopo tunc concelebrantes debeant ibidem Sacram Communionem recipere cum materia in eo acrificio consecrata, et non aliter quia sicuti omnes ii suerunt cum Episcopi concelebrantes, eiusdemque materiae in illo Sacrificio c0nse gratores in unum, ita de eodem
Eucharistico cibo et potu debent omnes participare, ut sic ipsi in unum perficiant Sacrificium quod unum est. Observanda interim sunt extrema Sancti Thomae illa ibidem verba op0rtet ritum Ecclesiae servare . Quid dicendum igitur, dum non solum ex ritu, et praecepto Ecclesiae, sed ex praecepto insuper et instituti0ne Divina integrum debet esse Sacrificium γ Nonne tunc dii illi Sacerdotes dicendi erunt m0raliter unus'0pportune hei addam quae habentur in cap. Relatum est, Dist. 2, de Consecrat. quod ex Concilii Toletani duodecimi can. 5,
de Sumptum est Relatum est nobis quosdam de ac sii dotibus n0 tot vicibus Communionis sanctae gratiam sumese, qu0 Sacrificia in uno die videntur fferre; tunc temp0ris lata non uera lex singulis Sacerdotibus de una tantum Missa in singulis diebus sed si in uno die plui ima per se 0sserant Sacrificia, in omnibus se oblationibus a Communi0ne suspendunt, et in S0la tantum extrema Sacrificii oblatione C0mmunionis sanctae gratiam sumunt quasi
non sit toties illi vero et singulari Sacrifici participandum, quoties Corp0ri et Sanguinis . . . . immolatio facta constiterit. Nam ecce Apostolus dicit: Nonne qui edunt ostias, participes sunt Altaris Certum est quod hi qui sacrificantes id est in Missa illa, quam actu celebrant n0n edunt, rei sunt D0minici Sacramenti. iii cumque ergo Sacerdotum deinceps Divino
Altari Sacrificium oblaturus accesserit , Et se a Communione suspenderit, ab ipsa, quas indecenter privavit, gratia communionis, anno In repulsum se noverit v. Post haec verba Natalis lexander, a quo ea sumpsi, concludit ad rem suam: c Ergo in iis 0mnibus est tenendum, ut, quotiescumque
Sacrificans Corpus et Sanguinem D. N. . . in Altari immolat, toties perceptionis Cor-p0ris et Sanguinis Christi participem se
praebeat s. Ergo ei includam ego ad rem
meam Sacrificii Missae persectio integialis
quae habetur per c0nsectatae materiae sumptionem, clara undique resultat Clara pariter resultat unitas sacrosanctae actionis in
seipsa inspectae et unitas proinde moralis du0ium ut in casu Saceido tuni, quotum
UDUS consecrat, et alter eadem consectata
sumit : et sic integi uui perfectumque fit Sacrificium quod unum est. Cappellanus igitur noster, qui Vices s0rmaliter Supplend0, sumpsit consecrata ab alio acer-d0 te p0st illam consectationem mortuo, caeteraque usque ad finem Missae complevit, Vere et pr0prie illi participavit eidem Sacrificio, cui persectionem dedit et integritatem, quae nedum de Ecclesiastico iure est, sed et insuper de Divin et per hoc ecclesiasticae subiectus actus est legi, quae Sacerdoti plura in eadem die Missae Sacrificia vetat.
Adeo velum est Sacerdot0m ut in casu supplentem consociali atque uniri illi idem Sacrificio, ut sum ei debeat et
Sumat utramque speciem, quam mortuus Sacerdos sumpsisset, et quam quilibet sumit Sacrificans, qui per se perficit Sacrificium. Insuper adeo hoc Verum est, Ut supplens Sacerdos vestibus sacris Ore Sacrificantium indutus suum debeat supplementum praecise inch0are ab eo pr0rsus Missae loco seu ratione eici), ubi alter Sacerdos cessavit per m0rtem Notum tandem est supplentem Sacerd0tem, si unam ibi speciem repererit consecratam, statim consecrare debere et alteram, praecise in ei-piendo a ritu consecrationis Sanguinis.
000d si Cappellanus interr0get sic ergone Sacerd0s, qui post celebi a tam a se Missam debet ut in meo casu alterius vices
supplere, duplici participabit Sacrificio Et
si stirmative respondeatur, cur non licebit
et mihi Respondeo : Utique ex dictis sequitur duplici illum Sacrificio participare.
Ex vera enim necessitate, quae oritur X
248쪽
Divina institiuione et Ecclesiae praecept 0, ille quamvis non amplius ieiunus), -bes,
post celebratam a se Missam, supplere Vices alterius post peractam consecrationem
id efficientis, ut Sacrificium sit integrum tibi autem e c0nverso non licet, quia nulla pr0 te pugnat necessitas, licet ieiunium servasti.
observati illa, qua dicitur vetitam esse duplicem in eadem die Eucharisticam Communi0nem, verissima quidem est atque sun datissima, eaque firmiter contra appellanum nostrum militat, qui p0stquam supplevit eici, Missam exinde praesumit celebrare et consequenter bis sumere. At isthaec ob servatio n0dum illius non solvit, dubiumque non avertit. Ipse si quidem nec ign0rat, nec ignorare p0test Eccl0siasticam prohibiti0nem generaliter super duplici Eucha
ristica Communione in eadem die, sicuti non ign0rat vetitum singulariter esse duplex in eadem die Sacrificium. Attamen his n0n obstantibus in ea est sententia ut
putet licere sibi Sacrificium inchoare et
perficere usque ad finem ritu consuet0, quamvis antea sumpserit species ab alio Sacerd0 te consecratas. g vero interim
0ptime, ni sali 0r, iure arbitror secundam Eucharistic im sumptionem non intendi ac prii esum a Cappellan seorsim ita lic iso lataniente prout sumpti est, sed prout necessari sequitur Sacrificium, illique adnectitur, ut mure rituque solito efficiatur vult enim celebrare i8sam. Unde per consequens, si bene illi Vertat, praesumpta Missae celebratio inevitabilis et licita descendat iterata Eucharistiae Communi 0. Ad hanc itaque praesumptam Missae celebrati0nem t0ta reducitur difficultas, quae tamen ex superius dictis satis superque mihi
videtur consutat3. Unum tamen remanet, n0 praetereundum, effugium P0sset si quidem appellanus vires resumere, sic dicendo Duplex Sacrificium, ideoque duplex etiam C0mmunio vetita, quidem est regulariter et ordinari tuque nil at regula excipit e X-ti 30rdinari0s aliquos casus, in quibus duplex permittitur Missae Sacrificium, ideoque duplex Eucharistica etiam Communio atqui
in necessaria et extra0rdinaria ego versor circumstantia, in qua debui vices mortui p0st peractam consecrati0nem Sacerdotis,
supplere easque consecratas spe Cies Sumere : Ergo etc.
Resp0ndeo: Vanissimum est hoc essu-gium. Primo namque plures a variis The0logis reseruntur casus, in quibus ipsi opinantur licitum in AEadem diae esse secundum aerificium. At nullus quod huc usque sciam ex c0nsultis a me Scriptoribus meminit huius, qui hodie proponitur 3 SUS. Unde, 0 posito, arbitraria et et Iraenis sor et appellani 40stri pro se pinio, quae in sola eius mente fundamentum haberet. Secundo, inter plures, qui a variis Theologi prop0nuntur casus, quibus licere putant iteratam in uno die Missam, reseruntur ad summum riuo vel etiam unus tantummodo. ili Nux affirmativa ' tenenda sit sententia ita cordatiores Theologi, sed praesertim legantum Constituti0nes Senedicti XIV Deela rusti et Ouod e ensis neque interim locum habet iasu praesens.
Rei vero n0tandum est octores et praecipue claudatum Benedictum at ea, qua
pollebant sagacitate et praxi, qu08cumque investigassae casus, ut formiter doceretur, qua praecise in circumstantia secundum liceret Sacrum sacere; et tamen de hoc casu n0 loquuntur, qui ceteroquin suisset ob viissimus Tertio, i mnes omnino de hisce rebus Scriptores, immo Ecclesia hac super materia de illa l0quitur necessitate, quae p08 primam supervenit Missam, et respicit idcirco secundam, ut servatis servandis Valeat celebrari. t in praesenti themate h0cn0n Velificatur, cum iecessitas adsuerit in prima actione, id est in supplenda mortui Sacrificantis vice et per Onsequeus, Cum illius ratione supplementi sicut demonstratum est ad prius Sacrificium ipse pertineat tamquam verus et proprius eius Sacerdos, iterum celebrare non p0test, nisi aliqua adsit vera et probata necessitas Sacrum iterandi: quemadmodum cuicumque Sacerdoti, qui Missam antecedenter celebraverit, concedit Ecclesia. Cumque in praesenti casu nulla memoretur huius generis necessitas, rabiterando Sacrificio Tappellanus mos ter arcendus est.
It censeo. Satis autem Superque ad rem hanc erat aureum mi Patris Consul-t 0risaec chinelli iudicium. Ita senti O meamque interim qualiscumque sit hanc operam et c. Emis P. emendandam si lubeat, delendamque subiici O. Fr Aloisius Ionni ord si emit. S. August. Sac Rit. Congreg. 0nSultor. Adeo clara sunt ea rati unum m0menta in dissertissimis du0rum Theologorum Onsultati0nibus allat 0, quibus plene est demonstratum n0 licuisses Sacerd0ti Sacrificium
249쪽
osserre, 0Stquam Sacra sumpserat pecies, perfecitque Missam ab altero usque ad Canonis partem p0st Consecrationem pr0ductam, e0qlle repentina morte sublato, interceptam , ut quid illis superaddendum quaerere ad inutile, Vanum, super illium opus resetri posse Videatur. Detur tamen mihi venia, si quid eg etiam proseramqu0d, etiamsi ad quaestionem propositam strictam directamque relati0nem haberen0n videatur, nonnihil tamen offert analogiae magisque c0nfirmat potiora argumenta, quae ad scindendum nodum prolata sunt. Ex Ecclesiae instituto cuilibet Sacerdoti datum est in die Dominicae Nativitatis ter agrum sacere 'heologi et sacrae Liturgiae cult0res quaerunt: n liceat Sacerdoti communicare extra Sacrificium, sive per Se ipsum, Si Ve0mnino, more laico, per manus alterius Sacerdotis et ita semel vel bis ante Vel postea, celebrare Missam Et omnes unis0na voce concludunt, non licere: quia non ad simpliciter communicandum ter in Natali 0-mini iacultas a iure et consuetudine c0nceditur; sed solum conceditur hac die ter celebrare, ac per consequens ter intra Sacrificium ad illud videlicet consummandum, et nullo mod extra illud, 0mmunicare, si celebraverit, vel celebrare v0luerit ita Quintanadvenas in ingui. Om. 1 tract. 4 de
Euch. singul. 9 Caidinalis de Lugo, de
Euchar disp. 20 Sec. 1 n. 43 Franc de Lug0, de Sacram lib. 4 de Uch. c. 9,qu. 5 n. 46 Diana, edit. O0rd. Om. 2, tr. 1. R. 96, g 3, et Om. 3, trach. , Reg. 54, a SqueZ qu. 80 art. l, disp. 2 4 c. 3, in sine Merat tum 1, pari. 4, it 3, num Gobat apud LaCr0ix, lib. 6, pari. , de Sacris. MisS., qu. 32, n. 242. Videri etiam p0test SuareZ, 3, in tertia pari. disp. 69, ecl. 4, Dices sultem. Ideo Cardinalis in ossicio Diaconi ministrans Pontifici celebranti c0mmunicat in Missa at si Sacerdos sit, neque ante, neque p08t, alias duas Vel unam issam celebrare debet. Idem dicendum do aliis Cardinalibus, qui licet Sacerdotes sint, quia tamen in Diaconorum ordine sunt, e manu P0nti fissis Sacram sumunt Synaxim necnon de Can0nicis Vaticanae Basilicae, qui ministrantes in ossici Diaconi vel Suh- diac0ni onus habent communicandi inmissa Conventuali et de similibus Sacerdotibus, qui inservientes piscopo, de eius manu
communicant. Cur autem ita Quia statim ac Sacerdos m0re laico communica it, non amplius uti p0test privilegio concess0 ratione Sacrificii, n0n ratione Conam lini Onis. At noster diversus est casus, qllum agatur de C0mmunione more laicorum, sed de persecti0ne Sacrificii, cuius pars integralis est a clarum specierum sumptio. Non interceduri nego tamen, quod unus ad alterum magnam non labeat amni latsem:
et quoniam interdictum est Sacerdoti alias celebrare Missas in Nativitate D0m in , si
more laico communicavit ita vetitum reiterare Sacrificium excepto casu necessitatis, et die Nativitatis Domini, ut infra
videbimus Sacerdoti, qui sumpti0ne sacrarum Specierum Missam alisolvit ab alteio inchoatam, et usque ad partem Canonis p0st Consecrationem pr0 ductam quia, ι plane dem0nstratum est, qui consecravit et qui sumpsit unus idem tu moraliter censendus est; et licet sumptio sit pars integralis Missae, nihilominus nostro in casu
qui sumit ad Sacrificii c0mplementum magnam partem in eodem Sacrificii habet. Oblatio, Consecratio, Sumptio ab unius Sacrificii unitate scindi non debent quamobrem appellanus sacras species ab altero oblatas et consecratas, ne unum idem lue Sacrificium impersectum relinquatur, sumens, habendus pr0 inde est ac si moraliter Sacrificium consecisset, quia per Umpti0nem illud periecit. Ex allat exemplo Sacerd0tis, qui in mei Diaconi die Nativitatis Domini c0mmunicavit in Missa Pontificali vel Conventu ali, sic argumentationem instituo. Si Sacerdoti ministranti in ossicio Diaconi di Nativitatis Dumini n0n licet duas alias celebi a re Missas, quia de Sacrifiei particeps quidem suit, sed illud
nec c0n secit, nec persecit multo minus
licebit illud re iterari a Cappellan , qui intelligendum de diebus, in qui biis semel
dumtaxat celebrare licet sumen d species ab ali 0 0nsecratas, nedum C 0rpore et Sanguine esu Christi se resecit, verum etiam Sacrificantis demortui vices supplend0, Vere et realitΡr Sacrifici complementum dedit. Etsi vero ex iis, quae huc usque dict3Sunt, sequatur in prop0sito casu n0 licuisse Sacerdoti Sacrificium iterare, et haec regula sit in similibus omnino servanda, unus tamen est casus, praeter ali 0 ab Ecclesia permissos, qui excipiendus videtur. Potest tale ins0rtunium contingere in die alivitatis D. N. I. , in quo permissum est ter Sacrificium gerre. P0 teritne qui ad perficiendum Sacrificium sumpsit species ab alio
consecratas, iterum ad Aram accedere ut
unam vel duas Missas vigore privilegii e -
250쪽
sit vitati dilexi celebrare Utique posse
videtur, ea potissimum rati0ne, quia, ceu pr0batum est supra, antecedens Communione qui liaberi tamquam laica, sed ut pars integialis Sacrificii, cuius a loco, in qu0 primu repentinii morbo coireptus desiit, Vere minister censendus es Sacerd08, qui Missam perfecit : pari iure, ni sali 0r, qu0, ut docent La Cr0ix 0c cit et Diana Om. 4,tracl. 8, regii l. 94,4 1 aliique, posset Epi-
Scopus communica te in Missa, in qua haedi ordinatur et postea legere alias duas Missas quia in Missa, in tua ordinatur, est
simul sacrisiicans. eque pponat aliquis casum esse diversum, quia sacrificans vere
dici nequit Salei d0s, qui species ab altero
conSecrata sumens, Missam perficit. Nam,
ut a doctis C0nsuli 0ribus demonstratum St, ad unitatem Sacrisci servandam, qui consecravit et qui sumpsit, in casu, ut unu Smoraliter censentur. Rem paucis absolV0.
Non licuit in casu proposito Cappellano Missam celebrare, quia ex praesenti Ecclesiae disciplin nisi necessitas urgeat semel tantum in die Ias est Sacrum sacere, et Ol 3-liter iecisse appellanus censetur Missam perficiendo sacrarum specierum sumptione: licuisset in Natali 0 mini unam vel duas dumtaxat ii 0n autem res celebrat e Missas, quia ter ea in Solemnitate Sacrificium
iterare permissum est, quin obstet Sacrarum specierum sumpti 0, quae vere ad 0mplementum Sacrificii pertinet, nec cum Communione laica c0nsundi debet, et ideo tertiae Missa dumtaxa ponit impedimentum.
Ad Dunii; M l. e a quaestisne deflectar, quae Sacr. it. Congregationi discutienda ac definienda prop0sita suit, non quaera innum Ponti se Thelesphorus primus fuerit,
qui indulsit, ut in die Nativitati Domini sacra tres Missae p0ssent celebrari, veluti n0nnulli argui debere existimant, ex Cap. 0cte Suncta 8, distinet. 1, de C0nsectatione, qu0 perp0ram eidem tribuitur et supposititiis adnumerandum esse emunctae nariSScriptores volunt, ac ad Isidori Mercatoris merce amandunt. Nec video quo uiod talis permissi aut institutio ex eo can0 ne qu3-
tenus ut genuinus haberi velit evinci queat,
cum ne verbum quidem in eo ccurrat, qu0
huiusm0di pini sulciri possit: constitutum
quippe dumtaxat in eo est, ut Missas celebrati non liceat ante horam tertiam, praeter quam nocte sancta at ivitatis Domini. Certum tamen est morem celebrandi tres Missas ea die multo ante aevum S. Gre-g0rii Magni in Ecclesia saltem R0mana Obtinuisse , ut in I 0 mil. 8 in vang. Neque mihi ab scrutari et expendere mysticas significationes, quas in harum Missarum
partibus, et relate ad 0ras, in quibus easdem celebrari statutum est, inveniunt Amaturius lib. 3, de Eccles ossi c. cap. 4 Rabanus Maurus lib. 2, cap. 3 , tistit Cleric. Micrologus de Eccles observat. cap. . Ru pertus de Divin. Isic cap. 15, 20, 21 et 22 ac tandem, ut plurimos alios praeteream P0ugelus Institui catholic in m. I, pag. 814 et Bened. XIV de Fest. D. N. l. C. cap. 17, num 57. Strictim potius pauca qi taedam adn0tabo, quae simul demonstrant Sacr. Congregat. non Secus ac secit, pro-p0sito dubio respondere debuisse, et Sanctissimum D. N. Leonem XII plene in omnibus eiusdem C0ngregationis voto adhaesisse, liget temperaVit legis rig0rem, et, attentis circumstantiis, specialique gratia, intactam relinquens rubricae regulam, de suae potestatis plenitudine aliquid circa modum indulserit.
Rubrica Missalis Romani agens tit. 15 de hora celebrandi Missam conventualem apte distinguit Festa in quibus recolitur memoria Sanctorum , Ferias atque Vigilias, et diversas designat 0ras pro aer faciendo iuxta diversitatem dierum et ritus excipit tamen a regula generali diem at ivitatis D0mini, ibi num. Excipiantur ab h0 Ordine dicendi Missam conventualem Missae in Nativitate Domini, quarum prima dicitur post mediam n0ctem, finito e Deum tuu damus in Matutin secunda in aurora dicti Laudibus ei Prima tertia vero in die, post Tertiam vel ubi aliter ex disp0siti0ne Apostolica disponatur . 0ns0rmis pariter est rubrica Breviarii, quae haec habet: ε In
die Nativitatis D0mini eici, quo finito Te
Deum), et dici Benedies mus Domino, celebratur prima Missa post mediam noctem summo mane dicitur Prima, qua finita celebratur secunda Missa in aurora . Tertia dicitur h0ra sua, qua uita celebratur tertia Missa de die ativitatis Q ita etiam gl0ssa ad praefatum cap. Nocte sancta. X-ceptio tamen huiusmodi n0n respicit Missas livatas, quae celebrari possunt quacumque hora ab aurora ad meridiem, nec singuli Sacerd0tes ad trinam celebrationem tenentur Sed prout libet, potest quilibet semel, aut ter Sacrificium osset re nam Ec-