장음표시 사용
261쪽
tronis Dioecesium, praeceptum n0 protendatur ultra civitatem principalem, vel ultra ea loca, quae cum peculiari Patrono careant, Festum atr0ni Di 0ecesi ex rubricae praescript pari solemnitate celebrare tenentur . Quoniam igitur Terra S. Geminiani hunc Sanctum, cuius n0mine decoratur et distinguitur, proprium habet Patronum, veluti habuerat et c0luerat, priusquam Collensi Dioecesi uniretur; ideo eiusdem dumtaxat Festum celebrare debet sub integro praecept cum aliis s0lemnitatibus,
privilegiis, praer0gativis, quae principibus
Ad uniuΜ ΙΙ. Si Benedictus XIV in sua
Constitutione Cum semper oblatus, de bligati0ne applicationis Missae parochialis prop0pulo, ad hanc teneri Paroch 0 declaravit,
quos inter non leves erant Obortae Uaestiones, iis etiam in estis, in quibus qu0ad nonnulias Dioeces es, firma obligati0ne audiendi Sacrum, alterum relaxaverat nuSabstinendi ab operibus servilibus Nos, ita inquit, ut b0rtae dubitati0nes circa onus applicationis Missae par0chialis in huiusmodi diebus estis moderatis penitus
eliminentur, statuimus et declaramus, qu0d
etiam iisdem estis diebus, quibus p0pulus
Missae interesse debet, et servilibus operibus Vacare potest, omnes animarum curam gerentes Missam pro p0pulo celebrare et applicare teneantur . Praeterea si ad eamdem applicationem tenentur Parochi iis quoque diebus antea festivis, quo S. mem. Pius VI, utraque obligati0ne sublata, Suppressit, adiecta una tantum c0nditi0ne, quod
in sacris Ecclesiae iunctionibus nihil esset immutandum, veluti declaravit Sacra Congregati C0ncilii, quae sub dubio proposito ab Antistite Camerinensi oran diebus testis de praecept ara mem Pio I suppressis, sit applicanda in Iuturum Missa pro p0pul in casu et c. , sub di 28 Marti 180l respondit 4 Assirmative s muli magi S, poti0rique iure ad id tenentur Parochi 0-corum, in quibus Patr0ni principis mem0ria
sub utroque praecepto solemniter rec0litur. Et qu0niam Parochi rurales in suburbiis et agris Terrae S. Geminiani ad nexi venerari Patronum debent, quem, uti principalem colunt Inc0lae Terrae: ideo et iisdem incumbit onus, cum applicandi agrum prop0put 0, tum an nunciandi subiectae plebi abstinentiam ab operibus servilibus pro integra observatione praecepti Sciscitandi hic l0cus esse videtur, curnam huiusmodi ex citatum sit dubium Fortene qui illud discutiendum proposuit, ea in opinione Versatur, Iu0 obligatio colendi Festum Pa troni civitatis aut loci n0n extendatur ad suburbia et Paroecias rurales Vehementer errat, qui ita existimat: nam sub nomine civitatis et loci veniunt etiam suburbia et
rurales Par0eciae, ac pr0pterea horum Incolae c0lere debent cum eadem solemnitate principem Patr0num eiusdem civitatis aut loci ita Sacra C0ngr. declaravit in Tridentina sub die 5 Septembris 1743. Dubium erat εἰ dictum Festum S. Marci Evangelistae in oppid0 0b0reti tamquam de praecept celebrandum ab Incolis totius oppidi, vigore Constituti0nis Universu per orbem ab Urban IIII anno 164 2 emanatae an vero solum ab iis, qui eiusdem Ecclesiae parochiani existunt complectitur autem haec Parochia fere t0tum oppidum, ex
sp0nsum fuit Si Festum S. Marci erit tamquam Patroni oppidi Oboreti . . . . vigore C0nstituti0nis Urbani VIII, iuxta se creta . . ., tunc Festum . Marci erit de praecepto observandum et celebrandum ab incolis totius oppidi, etiam a transpontem suburbiis v. Merito igitur S. C0ngr. ad utramque dubii partem in casu proposito respondit: et Assirmative . Ad DuBiuM III. 0 vide0, curnam h0c dubium discussi0ni prop0situm fuerit, piis t- quam . . . centies sanciverat Regulares teneri quidem adissicium Patr0ni priu-cipalis Civitatis vel loci, sed sine clava. Rogata namque sub die 2 iunii 1630 ε Quo m0d0 0ncurrere debent Regulares in celebrati0ne est Patronorum et Titularium Cathedralium locorum circa Ossicium et Missamys respondit Regulares in estis Patronorum seu Titularium Cathedralium locorum debere celebrare sub ritu duplici 0ssicium cum Missa, prout celebratur indidiis Cathedralibus, ips tantum die festo,
et non clavas et ita per quoscumque Regulares servari debere declaravit, Ita etiam
in una Pist0riensi 27 Martii 628 in Ba ren. 28 Martii 647 in ea p0 litana diei 19 Aprilis 1687, et aliis quamplurimis, quae
brevitatis gratia omittuntur. Proposit autem ubi simillimum illud est, quod declaratum sui a S. R. Congregatione in Panormitana 10 Septembris 1741. Cum enim exp0situm suerit S. R. 0ngregationi Clericos Regulares Theatinos Panormi per saeculum et ultra c0nsuevisse Patronorum civitatis Festum peragere cum Octava, quae p0stmodum per annos septem intermissa
262쪽
suerat, a propterea exorta inter eosdem quaestione an iterum intercepta octava ESSet reassumenda, quod faciendum aliquibus videbatur, eo praecipue : Perche si me-
desimi si errono de Calendario, di cui sinule it Clero secolare di Cittis; ideo eadem S. Congregati rogata a volers degnaredi diehia rure se deit Religiosi iano tenui di celebrare ii predetii ullia e Messe de selte Santi protet tori colle loro rivet-tive t tune sub diem Septembris P. resp0ndit: ε Regulares n0n teneri ad recitationem ossicii de Octava Patroni 0ci vel
Titularis principalis . Igitur, Si n0n tenentur ad Octavam Regulares, qui eodem Calendario utuntur, quo utitur Clerus saecularis, etiamsi per saeculum et u ira de ea sacere consueverint multo minu eam celebrare debebunt, imo nec poterunt Regulares, qui Calendarium habent a dioecesano diversum. Dixi nee poterunt, et iure dixi. Illud enim non teneri, non tenentur, idem sonat ac non debere, non posse, non debentuon 6Ssunt. Ita expressio illa, quae in prae satis Decretis occurrit, intelligenda est, ut nec acultatem relinquat peragendi clavam ad libitum. 0 albitraria est nudaque pinio huiusmodi interpretati : quippe talem esse eadem Sacra Congregati decla-1'avit, dum ad quaesitum hisce Verbis expressum Disp0nente Sacra Congregati0ne)qu0 Regulares ad Octavam Patroni principalis n0 tenentur, an ly non tenentur xcludat etiam libitum, ita ut Regulares non p0ssint de dicta clava recitare, si velint sSub die 2 Marti 1683 in una ordinis Minorum de bservantia respondit: ε Non posse, nisi id specialiter indultum uerit ex vi concessi0nis Ap 0st0licae vel C0nstituti0nis Religionis a S. Sede appr0batae PQ vide Ca Valerium t 0m. 1, cap. 3, decret. 9, 3V3ntum ad Rubricas Breviarii seci. 3, cap. 12, num 5 ac Meratum ibidem, num III. Patetigitur ex his, Regulares in erra S. Geminiani c0mmorantes vel Calendario Di 0ecesano utentes, vel Religionis propri0, nec
teneri, nec posse re assumere interceptum
usum pr0 trahendi issicium de Patrono principali ad clavam, sed debere se consor- mare Decretis supra relatis ideo S. 0ngregati pr0posito ubi respondit: e Negative . Ad Dustuu IV. Cum Incolae Terrae S. Geminiani, ut in resp0nsione adra, habeant et Venerentur proprium Patronum, ad cuius Festum Sub utroque praecepto celebrandum, vi Constitutionis a me. Urbani VIII, tenentur haud habent nus recolendi ullo modo memoriam S. Martialis principalis Pr0 tectoris civitatis Collensis, qui relate ad
eosdem nec integro praecepto gaudet, nec altero dumtaxat audiendi Sacrum. Ad ustilat V. Eadem est rati : etenim Clerus tam urbanus, quam suburbanus, nullo pacto tenetur ad iscium S. Martialis ratione patr0natus, ac propterea multo minus ad eiusdem clavam. Recolenda hic sunt quae ad primum dubium adn0taVi-
0uamvis Caeremoniale Episcoporum ad 3- mussim praescribat, quae in Pontificalibus notanda agendaque sunt tam a Celebrante, quam a sacris Ministris aliisque inservientibus, et ossicia quae singulis conVeniunt,
pro munerum diversitate ordinatim enumeret sunt tamen aliqua, quae non erant necessari exprimenda, prout 0 exprimuntur, quia perquam facile deduci possunt et deducuntur ex clare expressiS, cum
quibus habent connexionem. Tale illud est, de quo r0gata fuit S. 0ngregati in pro-p0sit Dubio de detrahendis Episcop0, peracta Missa pontificali, sandaliis. quidem si dubitari p0test num Subdiaconus teneatur Episc0po pontificaliter celebranti detrahere sandalia, quia idem Caerem0niale -mnino Silet, neque expresse iubet ut id ab e fiat cessat tamen omnis dubitandi
ratio, cum quod hac in parte obscurum est, sacile declaratur ex alia eiusdem Caeremonialis rubrica, de ritu servando, dum pi-800pus Sacrum solemne peracturus incipit legere Psalmos, qui ponuntur pr praeparati0ne ad Missam. Praeterea, quod expreS- sis non declaratur Verbis, ubi opportunus Occurrebat locus, volitum tamen intelligendum est sub generali expressi0ne, quae includit qu0d 0 erat necessari specialiter exprimendum. 110niam Ver sandalia sacris adnumerantur indumentis, plane COD-Sequitur eadem n0 a laicis, sed ab Altaris Ministro detrahenda esse, dum piscopus p0s Missam, sacris aliis paramentis de-p0sitis, sandaliis postrem exuitur. Iuxta prae sati Caerem0nialis dispositi0nem ossicium Diaconi est induere et exuere Episc0pum sacris paramentis. Diacono Verodatus est in adiutorium Subdiaconus, sed huic praecise et specialiter pertinet e redentia ad solium deferre sandalia, eadem-
263쪽
que aptare pedibus Celebrantis. Ita lib. , cap. 10, Episcopo igitur incipiente legere Psalm0s, assert Subdiac0nus illi caligas et sandalia ex credentia sumpta, quae p0i'tat super bacili, seu Velo serie c00- perta . . . . et diu Vante uno ex familiaribus Episc0pi induit primo tibiam et pedem
dexterum pisc0pi, mox sinistrum genu flexus sub cappa illius, et, cum tempus urit, simul cum iac0no adiuvabit pisc0pum dum caeteris paramentis sacris induitur: qu0d munus licet ad iac0num praecipue spectet, Subdiaconus tamen O adiuvat, ubi pus est . t iterum lib. 2, cap. 8, Interim Subdiaconus cantaturus Epist0lam .... asser ex credentia
super bacili sandalia it caligas, manibus vel coopertis illaque adiuvantibus du0bus pisc0pi scuti seris genuflexus induit prim in dextero, deinde in sinistro pede piseopi, detractis prius per scuti serum ordinariis calceis . quidem silet idem Caerem0niale, dum res es de exuendo pisc0p0 nam lib. 1, cap. 10,
6 legitur dumtaxat, qu04 Subdiaconus
redit ad locum suum p0st Episc0pum, et ibi stat usque ad finem Missae, et, ea si1-nita, adiuvat Diaconum in exuendo Episcopum . t lib. 2, cap. 8, et ibique
per eosdem Ministr0s exuitur sacris paramentis . Sed quid tum p0stea Si ad Dia-c0num pertinet sacris indumentis exueret pisc0pum, eodem legis praescript 0, qu0 suam praestare operam debuerat ad ipsum Sacris induendum curnam Subdiaconus non debebit idem praestare obsequium qu0ad sandaliorum detracti0nem, si ei iubet rubrica ii ipsius pedibus eadem aptet, deSignand pedem, qui primum quique p0Stea induendus est 3 Nonne quoad utrumque eadem c0ncurrit rati03 de tam in induendo
quam in exuendo idem servandus est m0dus, et una aerem0nialis Rubrica per alteram declaratur. Praeterea qu03d calceamenta fit apta distincti inter usualia et p0ntificalia, ac diversa distinguuntur ossicia quapropter Subdiaconus pedes pisc0pisandaliis induit, nonnisi p0stquam scuti serusia alia detraxerat. En discrimen inter servile servitium, qu0d praestandum a cuti-ser est, et h0norificum sticium ab Altaris Ministro exhibendum Scuti ser igitur Missa
pera Cta, suum debet eas sumere servile
SerVitium, n0 prius, sed p0stquam Epi800-pus innibus p0ntificalibus indumentis exutus est, detractis a Subdiacono sandaliis, quibus induendus est Celebrans, priuSquam sacra alia paramenta sumat de manu ia-00ni, quaeque deponit, p0stquam aliis exutus suit. x rubrica igitur de induendo Episc0p sacile consequitur id, quod clare non exprimit alia rubrica de sacris para mentis dimittendis p0s Missam.
Sed, qu0d magis est, id ipsum c0lligitur ex illis rubricae verbis ibidem per eosdem Ministros aeuitur sacris purumentis: quae tacite includunt quod necesse non erat aperte exprimere Etenim, postquam declaratum fuerat quaenam agenda sessent cum
a Diacon0, tum a Subdiacon ad sacris Episcopum induendum quae nece8silas iterum iri utiliter repetendi singularia vel ab ulr0que, Vel ab alterutro praestauda sticia in exuendo Sensus et g illorum verb0rumper eosdem Ministros aeuitur, nisi me omnia saltant, non alius est, quam Sequens quilibet eorum suo fungatur ilicio scilicet, eaepletu Missa, Subdiac0nus adiuret iuc0uum in aeuendo Episcopum, ut fecerat in induendo, et p0strem pecu iure suum X pleat obicium, detrahatque sandalia, quenι- admodum imposuerat itaque cum in aetione illa nulla n0tetur disserentia, in eadem solemnitate exuendus Episcopus sit, iisdem caerem0niis et per eosdem Ministr08, quisque videt, planeque intelligi acti0nem
istam ab iisdem, e0demque modo SSe praestandam, nullumque inter utramque ponendum esse discrimen. tqui ante Missam s0lemniter celebraturus Episcopus sandaliis
Subdia don induitur; ab eodem igitur
e0demque m0d exuendus est, abs0luta Missa. Hanc autem esse interpretati0nem verborum ill 0rum per eosdem Ministr03χXuitur, declarat cl. Ioseph Catalanus ad Caerem0niale lib. 2, cap. 27 num. 28, Ominent. 16, ubi ait : occepta per Episcopum cappa, accedant dii assistentes Diaconi in habitu Can0nicali, et iac0n ad Suum scabellum man sente, Subdiaconus it ad credentiam ubi accipit velum humerale album, et cum Α00lythis et scuti sero ad Archiepisc0pum accedit pro detrahendis Sandaliis . . . . Subdiac0nus, detractis sandaliis, ipsisque rep0sitis apud credentiam, una cum Diacon0, acta Altari et Epis00po profunda
inclinatione . . . . ad Sacri Stiam pergunt P.
idipsum legitur in Mem0rial Rituum maioris hebdomariae tit l, cap. 2 7,num. 26. et Subdiaconus, more solito accedit cum c0lythis et scuti sero pro Sandaliis detrahendis . Neque sit qui excipiat, Velitque sandalia sacris indumentis adnumeranda n0n esse, ide0que non per-
264쪽
tinere ad Subdiaconum in iis exuendis suam
praestare operam. Ab hoc me lacile possum expedire. Sciscitabor curnam Caeremoniale praecipit, ut Subdiaconus, et n0ns uti ser, Celebrantis pedibus sandalia aptet*Nonnisi quia inter sacra indumenta recensentur. Verum si sacra sunt, dum piscopus iisdem est induendus quapropter Sacrum ad hoc opus aeremoniale iubet adhiberi Ministrum desinunt ne esse talia, peracta Missa, ut non a Subdiac0no, sed a scuti sero sint detrahenda, ac si essent usu3lia et profana 2 Quonam argumenti genere huiusmodi p0terit extricari nodus 'Quamquam omnis cessat contr0versia, si pretiosa antiquitatis monumenta spe glare Velimus, rubricarum praescripta expendere,
Scriptores omnes de hac re agentes audire. Omnia simul in unum confluunt evincuntque sandalia sacris pontificalibus indumentis esse adnumeranda. Mei instituti ration0n patitur, ut cuncta, quae in dem0nstrationem afferri possent, ex rdine proseram et mysticas significationes recenseam, quae
huiusm0di pontificali indumento tribuuntur. Videri possunt malarius lib. 2, cap. 25; Rabanus Maurus de institutione cleric0rum, lib. 1, cap. 22 alfridus Strabo de rebus Eccles cap. 23 civo Carnutensis Sermon 3 Rupertus uitiensis de Divin. 0ssic cap. 24 Η0n0rius August0dunensis lib. , de antiq. Missa r. ritu cap. 210 Hugo Victorinus lib. 1, de Sacramen l. cap. 54 cinn0cent. III de myst. Missae lib. 2, cap. 48 Guillelmus Durandus lib. 3, cap. 8, num 7 et M alios quam plui imos omitto brevitatis gratia. Addam ex recenti0ribus Cardinalem B0na Rer liturgi c. cap. 24, num 9, ibique R0bertum Salae Catalanum in Prol egomenis ad Pontificale
R0manum, cap. 8. Hau praetereundumqu0 legitur in rubrica de ritu servando ii celebratione Missaea 6 Si sit Episcopus, et s0lemniter celebret, accipit paramenta et alia, ut in aeremoniali etc. , ubi avantus hoc est caligas, amictum, album etc. Si quidem indumenta, quibus Episcopus a simplici Sacerdote distinguitur, sunt Culique, Sandalia, Cruae pectoralis, Tunicellu Dalmatica, Chyrothecae, Mitra, Baculus pastoralis Meratus ad avantum ibidem num 34. Nulla autem in rubricis, nulla a Scriptoribus distincti inter paramenta et paramenta : ideo si sacra sunt Tunicella, Dalmatica, Chyrothecae etc. cur
non erunt Caligae et Sandalias Sed in re tam clara, quid verbis est pus Si alia deessent argumenta, illud inum sufficeret, ab oratione petendum in sandaliis induendis a Celebrante recitanda. In c0nsecratione Episc0pi, dum is caligis et sandaliis induebatur, sequens a duobus pisc0pis, qui cum C0nsecrando a Sacrario egressi ad paratum Sacellum venerant, dicebatur 0ratio : Omnipotens sempiterne Deus, quies initium et linis, De istum famulum tuum V. Fratrem se ilicet nostrum tua benedictione calceari, pedibus istis in praeparatione Evangelii pacis. Ita se legisse ait in qu0dam antiquo Ordine Romano Ioseph iee-C0 me lib. 3, de Missae apparatu, cap. 2, pag. 1l apud D0minicum Gi0rgi de Liturgia alomani Pontificis tom. 1, cap. 13,
num . . Numquid autem preces istae assignantur in solemnibus peragendis mysteriis, quoad indumenta, quae sacra non sint Sed cur immoror in antiquis, quae n0n sunt amplius in usu ; si sormulam rationis habemus, quam Episcopus solemne Sacrum iacturus recitare debet, dum sand3liis induitur videlicet Calce Domine pedes meos in praeparationem Evangelii pacis, et protege me in velament alarum tuarum. Sandalia igitur sacris indumentis
adnumeranda esse tam certum est, quam
quod maxime. Quid plura Sandalia peculiare quid festivum habent ad solemnitatem actionis reserendum ci de iisdem Episcopus non utitur Feria V in Parasceve, vel si insuneribus p0ntificaliter celebret, ut in Caeremoniali lib. 2, cap. 11, 4, et cap. 25, 6. Si quaeras cur ital rationem assertDurandus quia tunc omnis solemnitas cessare debet apud Marthne, de antiquis Ecclesiae ritibus, lib. 1, cap. 4 art. 12, pag. 589, et apud prae satum D0minicum Gi0rgi ibi
cap. 14, num T et 8. Dic modo, qu0d sandalia sub sacrorum indumentorum appellati0ne non veniant et uti pro sana habeantur lAt si sacra sunt, nedum decet, ut sacer Minister, tam in induendo iisdem, quam in exuendo piscopum suam praestet peram et obsequium; verum etiam ita faciendum omnino, veluti iubet Caeremoniale et S. Congregati in resp0nsione ad prop0situm dubium definivit.
Ad comp0nendas quaesti0nes, quae Saepe oriebantur inter Paroch0s et Sodalitates Lai-c0rum40rumque Cappellan0s, generalia Decreta vulgata suerunt anno 1703, qu0rum
265쪽
ope certa statuebantur confinia, intra quae utraque pars continere se deberet, ne in posterum similes contenti0nes excitarentur.
Haec inter, quod nostra interest, illud est, qu0 0 licere declaratur prae satis Cappel- inis stolam deserre extra propriam Ecclesiam mu040 sit ad huius Decreti tramites amegativeo resp0ndendum fuisset supplici Libello p0rrecto n0mine Sodalitatis sacrorum Stigmatum Velitris can0nice erectae, et Archi confraternitati Urbis aggregatae. Se cus tamen accidit et Lini Pati e Sacr. it. Congregationi praep0siti declararunt Servandam esse consuetudinem, et nihil inn0vandum . Et iure quidem Etenim Decretum illud non ubique observantiam obtinuit, et sorte alicubi Ordinariis locorum acquiescentibus et annuentibus, in desuetudinem abiit. Praxis, quae Romae obtinet exemplosit, ubi appellani Sodalitatum sine ulla contradictione Stolam deserunt, et pacifica
modo res est, nedum vigore induetae c0Drsuetudinis, Verum etiam Tribunalis Vicariatus Decreto et Sententia. Nam lite e X- citata inter Sodalitatem Mortis et Par0ch0s
Urbis, quinque Dubia Sacr. Rit Congregati0ni proposita pro decisi0ne fuerunt; quae interh0 tertium se ii Rectores sive Sacristae aliive appellani earumdem C0nsraternitatum, quando n0 incedunt cum suis Confraternitatibus, sed seorsim ab illis, possint in itineribus ducendis St0lam deseri e cui responsum sui sub die 27 Ianuarii 1680, ad 3. Negative . Dubium autem supponit p0tius, quod Stolam deserri liceret, Vel saltem in more id esset, dum appellani incedebant cum suis C0nsia ternitatibus: non enim de hoc quaestio erat , quae Unum respiciebat casum appellanorum seorsima suis Contra ternitatibus incedentium. Non acquieverunt dissidentes partes, iterumque causa, benefici n0Vae audentiae, Sacrae
Congregati0ni delata fuit, cui rem maturiori examini subii giendam ore visum est; quam0brem sub die 21 Aug. eiusdem anni ampliatum iudicium fuit, qui tamen appareat iterum Sacram Congregationem roga tam pro ubi de eisione suisse Verumtamen scimus ex Decret Cardinalis de Carpine Urbis Vicarii super hisce controversiis anno 1698, plures habitos suisse
particulares C0BVentus ac tandem, quatuor res0luta ubi a Patribus Sacrae Congregationi Concilii praepositis, negatumque S0dalitatum appellanis Cotta et sola νι-dutis tantummodo recitare preces, et lustrali aqua cadavera aspergere in Ecclesiis Paroehiulibus; sed per h0 110 consequitur interdictum fuisse st0lae usum in Processionibus. Dices tamen id postea vetitum vigore memorati Decreti anni 703. Non intercedo. Dico tamen, Vel numquam Saltem Romae, 0 Decretum in observantia suisse, vel postea eidem derogatum permissumque St0lae usum in processionibus vel iunereis, vel generalibus, Vel peculiaribus, suprema auet 0ritate aut praeceptis aut permissis. ego enim in Statuto Cleri Camerarii Urbis confirmatum fuisse Cardinalis de Carpineo Decretum sententia Cardinalis Maresuscus Urbis Vicarii, Petri Cathedram tenente Benedicto lΙI, scilicet
multo p0st quam prodierat Decretum generale anni 17033. Per eam sententiam Vetitum est C 0niraternitatibus Crucem erigere,
sed eisdem datum, parvum adhibere vexillum, seu signum in deserendis cadaveribus; permissum tandem qu0 Cuppellani Confraternitatum incedant cum tota itinmediate post ipsam Confraternit utenι. x quo intelligimus, antea inolevisse abusum incedendi cum St0la seorsim a Constraternitate, vel etiam in eadem linea ad sinistram Parochi, cum decisum videam sub die 20 De cembris 1698 Cappellanis Confraternitatum in associatione cadaverum tumulan-d0rum, etiam ad Ecclesias seu ratoria ipsarum Consi a ternitatum, non licere incedere in fine Processi0nis unebris ad sinistram Parochi, sed tantummodo incedere debere post ipsam Consi aternitatem sunus
associantem . Quae Decreta confirmata postea suerunt a Cardinali Guad agni Urbis i cario sub se l. reg0rd. Clemente XII na in praefato Cleri Urbis Statuto a pag. 61 ad pag. 63. Sed hic de Stola adhibenda, vel non, dum appellani seiuncti non sunt a
suis Confraternitatibus, ne verbum quidem occurrit vetitus vero est St0lae usus in Ecclesia tumulante, in qua possunt preceS devote recitari, ut prosequitur laudatum Cardinalis de Carpine Decretum, sed sine cantu, Sine thure, sine tota et sine aspersi0ne aquae benedictae, luminibus tamen accensis. Verum prohibiti isthaec non extenditur ad iunebrem Processi0nem extra
Ecclesiam. Ex his consequitur delati0nis Stolae prohibitionem, quae venit ex Decreto anni 703, vel ex permissione et privilegi 0, vel ex l0ngaeva consuetudine
c0ercendam esse quoad Ecclesias, non qu0;ul Processiones. Et revera haec est consuetudo,
quae Romae viget, ubi in omnibus Processi0nibus, quae fiunt, vel in funerum asS0-
266쪽
elatione, vel devotionis gratia, vel de Praesidum mandato, cum Vel sine p0mpa, Cappellani agmen Confraternitatum claudentes Stolam deserunt coloris, quem exigit acti0nis qualitas, eamdemque in Ecclesiarum ingressu dimittunt, in egressu reaSSumunt. 0u0d si rati quaeratur, cur id, ubi c0nsuetudo est, permittatur facile est invenire decet namque, ut hisce Processionibus Sacerd0tes Stolam deserant, quae characteris distinctivum est, ne cum simplicibus clericis c0nsundantur. Neque est cur Parochi id is invideant, turbasque moveant : non
enim per delationem Stolae ipsorum iura, privilegia, praerogativae laeduntur: siquidem probatum sui in adnotationibus legendis ad Decretum in Tiburtin diei 5 Augusti 1818 Stolam distinctivum quidem
ESSe, non autem signum iurisdicti0nis, ut
perperam Par00hi arbitrabantur. Neque ipsis sit iniuria, si Cappellani incedentes cum suisC0κfraternitatibus, Stolam deserant, praesertim in ducendis uneribus quippe Pa-r0chi digniori prosequuntur l0c in sine processionis, neque cum iisdem appellanis
confundi p0ssunt. de per praelatum Cardinalis Carpinei Decretum dumtaxat praecipitur, ne appellani eamdem tenentes lineam, ad ortum sinistram cum St0la incedant quo tantum in casa ab iisdem minime distinguerentur, et aliqu0 ius viderentur habere in c0rpus desurieti, ut habent Parochi iure igitur vetitum id est. Enim ver haud 6 pugnabant Par0chi VelitrenseS, in annuebant, ut praefatus Cappellanus Stola, tamquam agerdotalis haracteris insigni, uti p0ssent, dumm0d eam deseri et super brachi plicatam instar l-
inutiae, non autem e c0llo pendentem.
0uid ineptius ad componendam litem Numquid novi ritus ad litigantium placitum Om-m0dumque sunt inducendi Sciola ex Rubri carum praescripto, n0 alio deserenda est m0d a simplicibus Sacerd0tibus supra Cottam, quam circa collum aptata et pendensanie pectus, praeterquamqu0d in Sacrificio Missae in quo c0mponenda est in s0rma Crucis neque est chorale indumentum, ut ad instar Alinutiae deserenda sit. Licet dum- Laxat brachio licatam superimp0nere, dum aliqua acti Stolam requirat dimittendam,
acti0ne absoluta reassumendam, quand0 iterum Sacerdos sacrae actioni peram Suam praestare debet. I rit sorte nonne m0, qui hucu Sque le-
lata haud trahi 0sse secum putet ad casum, de quo agitur nam S. C. C0ncilii resp0nsa, Cardinalis de Carpineo Decretum, Cardinalis Maresusci sententia prodierunt
in causa Parochorum et Confraternitatum Urbis, nec quidquid commune habent cum c0ntroversia inter Parochos et C0nsraternitatem
Stigmatibus nuncupatam Civitatis Velitrensis. Huic excepti0ni agile satisfit. quidem n0n diis teor de appellanis tantumm0d0Sodalitatum Urbis actum fuisse : Verum a Cardinali Maresusco pr0 nunciata sententia et consuetudo deserendi St0lam per prae- satos appellanos evincunt ' casibus particularibus, aut 0nsuetudinem sustineri, aut privilegi alias etiam C0n fraternitates posse decorari. Nam a firmata regula, prohibente Confraternitatum appellanis Stolae delationem extra proprias Ecclesias, recedendum est, si av0re earumdem S 0cietatum earumque appellanorum pugnaret longaeva ob Servantia, quae in subiecta materia totum facit at unice servanda est, veluti firmavit Rota in Coloni en Prae eminentiarum 22 Iunii 1701, g Verum, coram Del Olmo, et in
Neapolitana, Primi certatus 11 Decemb. 1722. Sed et clarius, coram Lance ita Videsis Fabium durat bertis de sagiis utensilibus cap. 9,num. 80. Cum ero in eodem sacro ribunali non semel disputatum fuerit utrum ius deserendi Stolam competeret appellanis Societatum aggregatarum, vi huiusmodi aggregationis, tam in iocessi0uibus, quam in aliis uncti0nibus favore S0dalitatum decisum suit, ut in Savonen. Αggregationis
27 unii 1698 et 15 Iunii 1699, coram Pi 0, 9 et 15 Iunii 1670 coram Deli Olm et
13 unii 170 1 coram Molines, quae est inter eius impressas 2 T. Velitrensi autem Sodalitati ne dum avebat consuetudo, Verum etiam communicatio privilegiorum, quibus gaudet Archico usi a ternitas Urbis, cui est aggregata ideo S. C., habita utriusque ratione, in casu particulari, eiusdem S0dalitatis avore pronunciavit. Cur tamen dixi in usu particulari inim potius ut generale haberi p0sse Decretum videtur, qu moderatur et declaratur antiquum illud
anni 70M quippe quia n0n una sui decidendi ratio ex immemorabili usu 0nsra
ternitatis, de quo erat quaesti0, atque ex consuetudine Romae alibique vigente, sed etiam altera, quae communis est omnibus Contra ternitatibus, dum eadem S. C. simul animadvertit se Decere et Onvenien esse,
ut Consi a ternitatum appellanus a simplicibus Clericis distinguatur . Generalem igitur Decretum istud dat regulam eoque
267쪽
Ddm. Nosterae XII Pont. Max. S. C. Responsionem approba Vit et confirmavit.
Ad ΓΗΙΠΜ Ι. Casus, superqu0, du0bus propositis Dubiis, S R. . rogata sui pro decisi0ne, Vere est singularis. Similis sorte numquam per plurium saeculorum fugam contigerat accidit tamen ann pr0xime praeterit 1824 in altera ex Ecclesiis tatus Veneti Qua ratione pr0 novitate rei consultum fuerit, omnino ign0ratur nec certe p0terat in temporis angustia a Missalis Rubricis vel a liturgi carum rerum Scriptoribus lumen aliquod peti, cuius se, quid acto pus esset, agno3ceretur. Si qu0d tunc sui male gestum quod ign0ro emendari nequit plurimum tamen interest, immo
S. R. C. visum est mn in necessarium matur examini subiicere proposita Dubia, nedum ut 0gnoscatur quo m0d agendum sit, si idem casus in posterum contingat verum etiam, ut palam fiat qualitas et natura Missae, quam Feria VI in Parasceve, vero Sacrificio destituta, Praesanctificatorum
appellati0ne distinguimus. xquisitum proinde sui Votum duorum Theologorum sed
quoniam hi non fuerant in una eademque sententia concordes, demandatum mihi fuit, ut iisdem expensis, meum SenSum aperirem. Parui mandatis, et pro ingenii tenuitate rationes, quae in unam potius quam in alteram sententiam inclinabant, ingenuo calam0 exposui Votum autem praelo usum, quod
sui Eminentissimis P. Sacrae C0ngregationi praepositis distributum, et ab iisdem pr0batum est ut sequitur : Quantunque a s0lugione de pr0p0sti Dubbi nulla iovi apporto a satio gia c0nsumato, e at quale non sappiam se beneo male osse aliora pr0vvedulo si e nondimen ri putato espediente di averti in consideragione si per stabilire a regola datenet si in altri simili casi se mal accades- Sero, Si per con0scere qua si a pr0pria- mente a qualita della Messa che diceside Presantificati . Percio atris tanga su rescritto Proponatur in prima, eaequisito Voto duorum Consultorum Theolog0runι.
t secondo pol sul quale pari mente conveng0no, si h ello stabilire che non possa it iac0n in viri det ordine, cheesercita ne ministerio, proseguir a sun-gione, e dare a questa c0mpimento colla Messa che dice si de Presantificati. E cibcon tu ita agione imperci occlid, qualunque si in questo torno a natura di ta sun-gione e Messari certo h per che per istituto a disciplina della Chiesa, questa 40si pr0pria dei P0rdine presbiterate, che da altrid 'inserior grado n0 si pu es eguire per
giun0. gli si app0ggia tropinione probabile di quei Teologi , he tengono essere a Messa de Presantificati it compimento et
Sacrificio osserto et antecedente iovedi: ed attes che in materia de Sacramenti sad uos atteners alta tu si cura seu tenga, essend basiev0le qualunque dubbio, purcii si solidat e ragioneVole, per determinare it giudietiori perci egi opina per
268쪽
ia continua gione cosi ess arg0menta. 30-pini0ne probabile che a Messalae' resantificati si c0mpimento de precedente Sacrificio rimane uitavia indecisa, non essendo stata nora alta Chies o spressa-
mente ammessa, o assolutamente i pr0Vata:
compimento a Sacrisicio, o n0 attenderi altro de digi uno naturale, non p0 tend0Si in questo cas osservare ambedue i precelli Se n ta argo mento possa conVenire a caso nostro ed rem in appresso. gni qua volt si avesse ad ammettere una tale opinione, si ovi ebbe rispondere a pro-p0sti quesiti
cerdote non digiuno 'Resp. Negative ad primum partem Alsetirmatine ad secundam. Diametral mentes oppost i Voto del-l'altro e0 log sicc0me questi '0pinione, che 0n possa continuat si 'inter- rotta agione n dat Diacon digiun0, si dat Sacerdote n0n digi uno, os ei si determina per a negativa, tanto at primo quanto a se condo quesito, e conchiude, che debba cessare a sacra sunZi0ne B On-venga ri porre it aerament ne Taberna colo. ragioni, he egli adduce, seligasar conto di quelle che si re cano iii adornatum, che ad opportunitatem special- mente si riducon a questa, iob che Deleas pro post non si traita di dar compi mento ad n Sacrifici incoato, che debbane CeSSaria mente persegionarsi, a bens diconsumare a Sacra Ostia riservata ella Messa de precedente torno, io della Ferias, assine cheisella eguiste Feria Ιin Parasceve dat Sacerdote, che se guir deve te ungioni de giorno, possa con Su-
marsi. Dunque non 'interviene quella Ualidissima agione, per a quale n0 Sol 3- mente li locit at Sacerdote n0 digitin dicomplere a Messa da altro Sacerd0 te, dopola consegragione di una O di ambo due e
uci prevale at precet to Ecclesiastico delnatural digi uno Consermari suo sentimento
oon' autorita e dotirina di Bene det to XIV, ii quale eguendo a sentenga di altri dotii
interamente se guit Bella prima Parrocchia con ademptre it rit della Chiesa,
che non deve essere per Verun modo alterato, a d 0vut necessaria mente si angeria legge et natural digi uno con sorbire laparticola della Sacra Ostia in unio vino non
consacrato. Quest his casu cogi analogo
a nostro che non pu desiderat si di tu . sommesso unque ii Voto di questo
secondo eo logo, si d0vrebbe risp0ndere Negatio ad utrumque. In questa diveis ita di opinioni, qualedoura abbracciat si Non sono i da tanto, che possa simi questi0ne decidere, edas peti ii iudigio, che sara per pr0nunciare la Sacra Congrega Zi0ne in os di noni leve moment0, quale si a presente. 0ndimeno iam lecti di sporre e 80gget tarea savi intendiment degli minentissimi
nati gli argomenti recati hinc inde, mi
sanno propondere Mavore de sentimento de se condo Teologo. Senga anda per e lunglie, e cercarda ontano argo menti, che di molio agio cinio abbis0gnino, la solligione embra a me se inplicissima, come quella, che unicamente dipende dat conoscere, seria Messa de Presantificati debba aversi per vero Sacrificio per c0mpimento de Sacrifici antecedente, oppure n0 si ne uno, d 'altro. Sci0lta questa questione, it dubbi δ riso luto. Imper0cchh, Se auro dim0strato non esser a Messa de Presantificati vero Sacrificio, ne compimento di Sacrificio, ara di-m0strata alti est a qualita e natura dellamedesima, che dice si Messa in lato significat 0, per ch i Celebrante usa i sacerdotali indumenti, o misteriosi riti, e ritenendo alcia ne preci apparienenti alia Messa, ma On sos tangial mente a Sacrificio, colla solennita pr0pria et torno, consuma a Sacra Ostia, a tal fine ne precedentegiurn riservata, spe2ga 'Ostia e ne immerge una parti cella ne Calice ecc. Datali rem esse chiara discende a conse-guen Za, che non e lectio a Sacerdote non digi uno di dare ne casu pro post compimento alia Messa de Presantificati.
269쪽
, certa c0sa ella , che a mi ci edere
non pu dii si a Messa de Presantificati
hanno a Messa de Presantificati per com-pimento et precedente Sacrifici non da sarsi veru conto delia loro opini0ne, tr0ppo essenii labili, e su0r di pr0 positote regioni da essi add0tte, come mi accingo
Non vale quella dedo ita a ripe tersipii volt nella sacra agione i termine Sacrificio, e da recitat si pria di partire dat Altare '0ragione lueeat. Imperci0ech laparola Sucrisicium non sempi 0 ha i significato di Messa, a bens vel late sumitur pr quocumque ministeri sacro vel che i casu nostro siquisicatur ipsa ostiu
sisti solet interdum acriticium appellari. Te tam i, Diar Ecclesiast tract. 2, lib. 4, pari. 2, cap. 8, num. 254 et 2664 Suare et, tom. 3 in 3 pari. disp. 75, se et . , in fine. Si posson v ederem significati della parota sacrificium ne Lessico de Macri, euel Glossario det ucange . Non sussiste pol, che si chiud la sacra iungi 0ne col-l 'oragione Placeat; iacch detiosi dat Sacerdote uod ore sumpsimus et c. nota a Rubrica non dicitur Corpus tuum Domine, nec Post Communio, nec luceat tibi, nec datur benedictio, sed, ueta reverentia ι- tari, Sacerdos cum Ministris discedit. Madat ancora, che una volt si conchiud essela Sacra agione cui P0ragione Placeat, c0 me si prehende non con qua sondament0)da chi sos liene opinione sud de ita 'essersi 0 questa posteriormente meS83p0rge uia validissimo argo mento per stabilire che a Messa de Presantificati non Sacrificio p0ich l 'angi de ita Oragione Placeat in tali termini si concepita, che ella me desima a parota aeripioium a pili Stretto e proprio significato, di quello ab-bia et irate fratres, e ne illi spiritu humilitatis Assine unque di t0gliere gni motivo di equivocare sult' intelligenga del-l'espressione sata in deita ragionu, hep0trebbe sar credere esset vero Sacrificioquello che tale non , avvedula mente a Rubrica uole che et Venerdi Santo si laccia non solo it Post Communio ma ancora P0ragione Placeat. Percio I Gavanto ad Rubr. Missat pari. 4, it 9 num. 20, liti. Z, meritamente avverte, che si tralasci P0ragione luceat e non ob eam rati0nem, quia Sacrificium in ea nominatur, qu0 non fit h0die: nam supra nominatum est in ratione orate fratres sed quia hic expresse diceret Sacerdos se obtulisse Sacrificium, qu0d non est verum est autem verum in Sacramento Christi esse Sacrificium Sacerdotis et p0puli seu victimam Sacrificii, late sumpto v0cabul Sacrificii, ut in hoc casu docet Suare pari. 3, disp. 75, secl. 4, in n. quod in rutefrutres dicitur. Et 0 idem voluit Durandus etc. s. he tu utique vi uole per conchiudere, che i termine uerisietum quale in quest glorno 'incontra ei P0- rate fratres, e uel l 'In spiritu humilitatis,
pii significat di vero e real Sacrificio,
in bens larga mente pro quocumque ministeri sacro, et pro ipsa hostia conse
serenga di quanto accade ella Feria V, in cui, per esser i 0rn liturgico, a comodo de popol si permeti0n piu esse, lirela solenne C inventuale. Final mente non so intendere, comesi 0glia trai re a significat di vero Sacrificio una spressione sata dat ultor Angelico che si cura mente no porta. Al-l'0bbiegione, che ei si pr0p0ne : Perchemat, sacendosi a commemoragione della
Passione di es Cristo ella Feria VI in
ParaSCeve, venga intermesso it Sacrificio 2risp0nde Quod veniente veritate, cesSat figura. Hoc autem Sacramentum est fgura quaedam et exemplum Dominicae Passionis; et de in die, quo ipsa Passio D0mini recolitur, prout realiter gesta est, non celebratur Consecrati huius Sacrament s. Lo tesso h che dire, cessat Sacrisicium): Indi prosi egue ne tamen Ecclesia ea etiam die sit sine fructu Passionis, per hoc Sacramentum nobis exhibito, Corpus Christi consecratum de praecedenti reservatur sumendum in illo die, 3 pari. qu. 23, art. 2 ad 2 h. Qui it Santo otiore parta
270쪽
d si si uti de Sacramento riget Vat per
quest gl0rn0, in cui veniente feritate, eessat figuras a non mai significar uole, ehe a sungione deli 'Ostia reconsecrata si a vero Sacrificio o compimento deli 'antecedente, plena mente gia persegionato Che se volesse 'espressione sata a S. Tommas0
prendet si ne significato di Sacrificio
compiment di Sacrificio, ne derivere b- bono due gravissimi assurdi I prim0, chemanca qualch cosa alia persegione de Sacrificio celebrato ne i di antecedente i cheli aperta mente salso. l sec0ndo che vi sa-rebbo i Sacrificio ne gi0rno, in cui peristituto della Chiosa cessar deve i Sacrificio, e ovi ebbe dii si torno iturgieoquello che dices e si liturgico, perchbsenga Sacrificio. Patentissime contradigioni lNe risulta percio, che 0n pu trarsi veru argomento ait 'espressi0ne di S. Tommas a s0stener 'opinione di chi protende esse la Messa de Presantilicati vero Sacrificio o compimento et Pantecedente.
Ed in latii Francesco de Lugo, ii quale
lib. 4 de Missa, c. 2 qu. , Dum 4, si di-mostro pr0pens at Popini0ne, che osti enedoversi intendere 'espressione deli 'Angelico, se non di vero Sacrificio, almen dicompimento de Sacrificio antecedente siritratio posci per a sorte agi 0ne, che ilSacrificio antecedente a dicit avulo ilpieno suo compimento, b resta cosa, diche persegionario perche una Consecratio nonnisi per unam sumptionem compleri debet in ratione Sacrisicit, e 'una e 'altra agione comprendono morale unita di tempoin ratione Sacrisicii Ci tantora vero, che, traitandosi di vero Sacrisicio dato ii asoche questo si interrotio do p ta C0nsecra-gione n si abbia pronio un Sacerdoteche prosi egua e compisca a Messa, ed in-
consecrate et aberna colo, da 0nsumarsid0po a sungione de Calice in alti a Messane di eguente, a non esse pili lecit0il persegionare a Messa interro ita ne gi0rno antecedente, pol cli una iunga interrugione toglie 'unita morale necessaria at Sacrificio. Si eda Telamo, oc citato, qua est 4,
verbo Missa, num 38 docuerat, etiam sequenti die esse ab alio peragendum, ubi prior desierat et sic complendum Sacrificium ; hoc correxit Magister Sacri Palatii, recte volens sequenti die sumi in alia Missaqu0d superesset quia peracta est actio tota
hesternae Missae, nec censeretur esse idem Sacrificium s. Fratia magistrat mente questa questi0n il uarti ad Rubr. Missat tit. 10, num 2, ecl. 3, ub. 5 ed ut me agioni
adduce, che plena mente convinc0n esseruna funga interrugione, che toglie unita morale, 'impedimento a complere ii vero interruit Sacrificio Che dir unque do-vrem dei aso in questione, in cui olirela iunga interrugi0ne, vi e iv 0rte ii motivo desunt dalla qualita della Messa dei
Presantificati, che ὁ , si in streti senso
Sembra perci bastantemente c0mpr0vato, che a Messa de Presantificati non Sacrificio ma neppur piab dii si compimento det Sacrifici antecedente, che ebbecia sua plena ed inti ei a persegione Mi si dirlici er-ch dunque ella Messa della Feria V su-rono consecrate due Ostie Perclid a seconda con tanta solennita custodita Pserchene seguente torno se condo it rescrittorito, dat celebrante Sacerdote ali Altaro consumata non potranno considerat sita celebragione delia Messa, a rip0sigione
guente e a Messa de Presantificati per una continua gi0ne di atti ira loro si stret- tamente connessi e legati, percii formino morat mente unita de agi 0ne Se id non prova che a Messa de Presantificati abbia ad aversi per u vero Sacrificio, almeno condurra ad averta per compiment de Sacrificio antecedente A tale obbieti risp0ndo
saria, e de servire alia persegione det Sacrifici Paltra si de conservare ad ii sine total mente diver80 cio per c0nsumarsi inun torno, che priv d di Sacrificio, perche, se condo a d0ttrina detrAngelico : Ne Eeelesia etiam hodie sit sine fructu assionis etc. Allo tesso modo, hench a disserente oggeti e sine, si consacran leparticol da rip0rsiis et Tabernacolo per lacomunione de Fedeli si consacrano due Ostie, affine di riserbarne una da sporsialia pubblica veneragione. Ognun ede qualconseguenga debbas da io edurre. Sono