장음표시 사용
291쪽
adhuc in retinenda reprobata ac damnata consuetudine persistet velit, sciat gravi reatu fieri obnoxium. Quod enim est intrinsece illicitum, nullo modo, nullo sub
praetextu, nullo c0lorato ut 0tivo licitu uio vadere p0test.
Ad tu nisu d. 00ΑEsTio Nis SEClΝDAE. Si omnia, quae Ritualis R0mani Rubricae servanda iubent, ad amussim tenenda sunt, mult0 magis ab iisdem non est recedendum, quae respiciunt Sacrament0 im administrati0nem. Altera autem ex generalibus regulis, quae sub titulo de iis, quae in Sacran ι torum administratione generaliter se funda sunt, haec est, quae sequitur: si in omni Saoramentorum administratione Superpellic eo
sit indutus Parochus aut Sacerdos quilibet, qui administrat es desuper Stola eius
col0ris, quem Sacramenti ritus exposcit . Quae regula excepti0nem dumtaxat patitur in Sacrament Poenitentiae utinistrando, quia facile c0ntinget e p0test, ut, aut Γ0re nata tempus n0n Suppetu sumendi Super pellic eum et Stolam vel alia intercedat rationabilis accidentulis causa dispensationis se excusationis. Sed de hac generalis regulae exceptione quaerendum m0d On0 est, quum quaesti omnis in eo sit An retineti possit praxis, ubi invaluit, deserendi ad insiti mos, eisque administrandi Sanctissimum Sacramentum cum tota Supra Vestem communem sine Super pelliceo. Ad hunc reprobandum abusum satis esSet regula generalis, cuius supra menti facta est: veium lamen alia Rubrica specialis de Communione ministranda infirmis, in quasi legitu Deserri autem debet hoc sanctum Sacramentum ab Ecclesia ad privatas aegrotantium d0mos, decenti habitu superp0sito, mundo velamine , manifeste atque hon0rilice etc. s. Decentia autem haec qu0ad habitum, non ad Vestis cuiuscumque usualis et c0mmunis minorem vel mai0- rem pulchritudinem, elegantiam, decus referri debet, sed ad illam, quae colesiastic0rum indumentorum propria est, quae que Sacramentorum administrati0nem decet, eique ex praelata generali regula con-Venit, necnon sacro Ministro Sacramentum deserenti. Nova n0n est huiusmodi Vestium
diisserentia iiii antiquissima nec repudianda illorum sententia est, qui censent in ipsis Ecclesiae primordiis post0licisque tem p0ribus duplicum suisse Vestem, aliam Scilicet ad communem ii sum, aliam ad In inisterium et officium. Sed m0do, non intei est de hoc disputare sol Vestium distinctio sere ab Ecclesia exordio repetenda sit, vel aliis uanil post fuerit inducta, certum tamen est eamdem esse multa antiquitate praestantem. Sed qualis esse debeat decens hie habitus infra a Rubrica
declai a tur Ubi vero convenerint qui Eucharistiam cui nitaturi sunt, Sacerdos indutus Super pelliceo et Stola, et, si haberi p0test, Pluviali albi 0 loris, colythis seu Clericis aut etiam Presbyteris si l0cus s0rat Super pellice pariter indutis comisa
tus etc. s. Super pellic eum igitur et Stola in praecepto sunt, Pluviale vero in arbitrio et Ole. e lite sit quispiam, qui aucupando verba et e0 iuuidem pervertendo sensum, interposita illa dicti 0 ne si loeus erat abutatiis et ad Sacerd0tem Sacramentum deserentem re se id id qu0d respicit dii nitaxat Pluviale, colythos, Clericos aut etiam Presbyteros comitantes, ii os Rubrica
exoptaret insinuando, non praei piend03 Super pelliceo indut 0s incede te. Quod si ecclesiastico hoc indumento ptat Rubricui nil litos esse Sacerdotes aut Clericos comitantes, suspicari ne possumus fas esse consuetudinis praetextu non adhiberi u perpelliceum a Saceid0le Sacramentum deserente, quamvis praeceptiva sit prima Rubricae parS, quae ei imilem respicito directiva ver0, et facultativa pars altera, quae ad Sacerd0tes et Clericos c0mitalites resertur Praeterea erit 0rte n0nnem0, qui rep0nat, n0n haec omnia semper et necessari esse in praecepto, et excipiendum
esse casum, in quo locus et alicui indulgentiae n0n sumendi Super pellic eum, Si nempe longius aut dissicilius iter beundum sit, ut in dubi prop0nitur. Errat quam maxime qui ita pina turri quippe a
sum hunc Rubrica n0n praeterit, imo m0 dum in eo servandum praescribit En verba:
Quod si l0ngius aut dissicilius iter b-
eundum sit et fortasse etiam equitandum, necesse erit vas, in quo Sacramentum desertur, ursa includere , et ita ad pectus alligare atque obstringere, ut neque decidere, neque pyxide excuti Sacramentum queat ex quibus Rubricae verbis colligitur modum dumtaxat praescribi, quo Sacramentum decenter deseratur, ne vel decidat, vel Jxis excutiatur qu0ad Superpellic eum et totam ii ulla fit limitati aut excepti 0. ii id si, quando longius est itero dissicilius, dispensandum Parochii ui Oluisset Rubrica a delatione Super pellicet et Stolae, hic erat locus apposite id adnotandi. moc notatu in mon video. igitur
292쪽
in h0 contemplato casu per istam Rubricae declarationem nihil deli actum est alteri supra relatae, quae iubet Super pelli- coum et Stolam assumendam a Parocho vel qu0que Sacerdote Via si eum deserentuet ministrante. Si mei ita ferre Instituti ratio, longe plura addere hic possem, Hilbrevi lati consulturus, quae dixi satis esse arbitror, ut evincam pr0 posito dubio respondendo egative, et eliminata
consuetudine servetur Bitualis Romani praescriptum se, eidem Rubricae adhaesisse, eiusdemque sensum declara Sse. Ad Dunisu I. UAESTIONIS SECUNDAE. Eadem responsi convenit alteri huic ultio. Rubrica namque ordinem ritumque praescribens in administratione Extremae Unctionis servandum, Vult omnino decenterministrari: de vestes, quae a Parocho BlSacerdot ministrante adhibendae sunt, ta-l0s sint op 0rtet, ut ad debitam re Veientiam rectamque tractati inem c0nducant piaesertim vero imittendae Π0n sunt, dum
eas signanter ubi ica designat et adhibe ii
iubet. Haec autem nedum liticipio expresse praecipit, atque regulam generalem de Superpellice et lota colo iis convenientis adhibendis in omnium Sacramentorum administratione, ut supra notatum est verum etiam speciatim agens de Sacramento Extremae Uncti0nis Deinde, ait, posito oleo supra Mensam, Superpellice Stolaque violacei coloris indutiis, aegr0to Crucem pie de0sculandam porrigit, m0 etc. . En laescriptum praeter Stolam etiam Super pellic eum. Cur autem servanda et 0ri 0tius damnanda consuetudo, seu potius corruptela xtremam Unctionem administrandi sine Superpellic00 Excipio casum positivae negessitatis. Dura quippe videtur sententia Layman tra Cl. 8, cd p. 8, num i relat a Barb0sa, qui dicit non licete, etiam in casu necessitatis, administrate hoc Sacra uentum, n0n adhibitis Vestibus ab Ecclesia praescii piis . Certe casus necessitatis a multis excusat, veluti reser et in ,ne Barrussa litus ad Rituat. R0
tatis dari p0test, quin tempus suppetat Sumendi vestes pio 00 Sacramento administrando praescriptas. Quid autem, si longum ac di scilius ineundum sit iter Eritne
causa sussiciens, quae ab usu prae Scriptarum Vestium excuset Minime gentium. Rubrica casum praevidit, eidemque Onsuluit; et, dum modum servandum qu0adcii cum stantiam itineris indixit, ni illam aliam
limitationsem posuit aut moderati0uem qu0adieliqua. En Rubrica uod si longum estiter perag0ndum, aut etiam equitandum
Sil . . . . a Cum leo sacculo aut uisa inclusum . . . ad collum appendat, ut commodius et securius perserat . IIae quidem ad triumstantiam itineris dumtaxat
sunt reserenda, non ad cetera quae cite Sacramenti administrationem versantur. Rubrica igitur, quae sine ulla exceptione, limitatione aut moderatione adhibet iubset
Super pellic eum et Stolam, servanda mnino est, et ab ea nullo sub expiscat praetextu declinandum. de usus contrarius sive pu-tiu abusus, ubi viget, est eliminandus. Ad lusis Μ u AESTIONI TERTIAE . accidit Sase penumero, ut Ecclesiastici etiam viri, quin servent praescriptas leges consulantque decentiae quoad Sacramentalia resque Sacras, pr0priae potius commoditati inserviant id proieci accidit in Gandavensi Di 00dosi et utinam ibi dumtaxat), ut Parochi, ne aliquid incommodi sentiant taccedere cogantur ad Ecclesiam, ubi Sacrum in fili morum leum servandum est,
apud se in propriis domibus illud retineant. quidem sate0r Ritualis Romani Rubricam rigorose l0 cum n0 adsignare pros agris custodiendis teis, sed quod expressen0n iubet, tacite tamen designatum intelligitur, et ex c0ntextu aliisque Rubricae locis declaratum videtur esse Ecclesiam. Vult enim ut si haec vascula sacra olea continentia in l0c proprio, h0n est et
mundo sub clave et tuta cust0dia asset Ventur etc. s. uis autem decentem, holi est umet mundum locum extra Ecclesiam a Rubrica consideratum suisse putabit Praeter ea quod lex aperte n0 distit, universalis Omnium Ecclesiarum constans disciplina declarat. Nam ubique Ecclesia locus est, in qu Sacra lea asservantur at varius est l0cus pro iisdem custodiendis. Ideo On- nussis in Ecclesiis consueverunt rep0ni in custodia pr0pe ita re maius, sed Seorsim ab illo in aliis servabantur in custodi Sacrarum rerum, quam Sacristiam sive Sacrarium et Secretarium vocant in aliis tandem intra ipsum, vel saltem prope ontem baptismalum, ut in promptu sint Chrisma et leum Cathecumenorum, dum insuntes baptigandi deseruntur. u0vis autem in loco ex memoratis Sagra lea custodiantur, semper ac solemne cuique suit summa dum reverentia eadem servare et cust0dire in Ecclesia. t quoniam longe decentius esset adhibitis luminibus assidue ardentibus Ea -
293쪽
dem asservari pr0Ptelea, ut plures mo- non hac de re Scripto ies, communisque est Ecclesiarum praxis, praestat post vel prope Altare, in quo reconditur Sanctissimum Sacramentum . Custodiam colici care
illae quippe, quae ratione Sini Sacramenti
ardent lampades, custodiendis etiam reverenter sacris oleis possunt in ervire in hoc tetimen non insisto, quia, licet deceat lampadem ardere, ubi sacra olea asser Vantur, decentia lamen minime secum fert obligationem et praeceptum. Haud praetereunda sunt quae S. Carolus Boi romaeus, ecclesiasticae disciplinae p0st Tridentinum Concilium Restaurator et Assertor eximius, qu0ad rem hanc sapienter constituit pio sua Mediolanensi Ecclesia. In II 10vinciali 0ncili 0, et praecise in capite de iis quae ad
Racramentalia et ac lamenta pertinent statutum lego cui sancti Chrismatis et sancti Cathecum enorum diei idem intelligendum de alter infirmorum vascula non alibi, sed in Ecclesia religios adserventur in Ci-hori ali 0ve eiusdem Ecclesiae Certo c0nstitui loc0, quem pis00pus comproba Verit s. Hic autem Liborium, ne sorte accipias pro Tabernaculo, in quo Sinum Sacramentum adservatur sed intelligi debet pr0 Cust0dia separata, clave claudenda.
Clare id passet ex alio eiusdem Pr0 vincialisC0ncilii 0c0, ex capite scilicet de iis quae
ad Sinum Eucharistia Sacramentum pertinent, in qu0 statuitur ut abernaculum pro sacra Eiicharistia asservanda Vacuum sit. En verba omnino Sacra Eucharistia cum sit vase in eo dumtaxat servetur,
aliud praeterea nihilo Syn0dus etiam errariensis expressius locum designat, in quo oleu ui infirmorum decenter et aut sit custodiendum Fenestellam pr0priam, atque ad hoc unice praeparatam habere de-bst Sanctum leum infirmorum, quam nonnulli vocant Armarium. Pr0pria ista debet esse haec senestella in parte Ecclesiae ad cornu Evangelii, seu in quo adsit Taber-n uulum cum Sma Eucharistia . Atque id est universaliter receptum et bene stat, quia requenter accidit, ut, dum laticum infirmo de se tendum est, Oleum etiam infirm0rum pro sacra unetione deserendum sit quemadm0diam expedit, ut prope baptismalem F0ntem costodiantur cum Chrisma tum leum Cathegumen0rum, quia adhiberi debent in sacro ministrando baptismate.
pitur, ut iuxta Sacrorii in Tauonum disp0sitionem sacra olea custodiuntur, utque Episcopus diligenter curet, ne Pr0sbyteri in iis caute custodiendis ii 'gligentes sint: si Custodia locus designatur, vi l in Eccl0sia, vel in Sacrario: si eadem ii studia
clave est laudenda, ε ne, ut praecipit Rituale Romanum, ab ali lito nisi Sacerdote temere tangatur, aut eis sacrilege quispiam
abuti p0ssitis a ut nulli ita in Pontificali
sub praetextu medicina vel maleficii tra-ilere praesumant , fas ne erit ut privata in sua dona Parochi leum infirmo tum detinuant Si ita fiat, dici ne poterit re- Verentiae et decentia satis provisum Dicine poterit sic cust0diri, ut nullii in sit periculum, quod a laicis tangatur, aut quod, absente Par0cho, aci lege aliquis illo abuti non possit Ε0que magis quia idem Rituale 0manum, praecise agens de leo in si morum
illud custodiri praecipit iu lue nil id et
decenter ornato, ad quae Verba n0tat Burust altius K 00 leum suum habere debet reposit0rium separatum a quocumque alio loco, nam neque in Fonte Baptismali, neque in Tabernacul0, neque in Reliquia iuui Sacrari0, cust0dia reponi dubet s. uiu modi locum in Ecclesia p0nit, apteque distinguit alens didiet esse in patiete Ecclesiae ad 0rnu Evangelii Altaris malo. ris, seu in quo adsis Tabe inaculum cum SSma Eucharistia .... eius altitudo a terra sit qua ut suis ciat ad comm0 de eam senestellam, quae cust0diam id audis aperiendam, sine pe Vel scalae, Vel suppE-danet.... stiolum habeat ex ligu0, quod
bene claudat cum sera et lave .... et Subtus literis maiusculis haec verba legantur
Eritne igitur vel nunquam, vel aliquando licitum sacrum oleum d0 mi retinere Passerinus cap. 9, Π. 02, que uis equitur arbosa, non bene agere putat Parochum dubitantem de nocte se ore pro iusti m periclitante vocandum, si Vespereserat leum ad suum cubiculum, ut 0catus expediti 0r pr0cedat vel si de n0cte reversus ab administratione ac tamenti, oleum n0n reponat in c0nsueta senestella seu repositorio Ecclesiae, sed retinea in cubiculo usque mane : veru urtamen gravis eum piaculi minime damnandum putat, dummod non adsit scandalum vel periculum irreverentiae. Me Instituti ratio noli seri, ut in hac sententia discutienda imm0rer. Dat autem quod in casu proposito infirmi peti clitantis liceat Parocho per unam
294쪽
noctem vel a item noctis actum oleum domi resinere, ut promptius accurrat ad illud moritur ministrandum, ex hac generalis regulae limitatione recta consequitur, ab regulae observantia sine urgentissima necessitate recedendum non esse,
proindeque illicitum fore unica tantum commoditatis rati0n Sacrum leum d0 miretinere.
Quoniam vero in casu proposito agitur de consuetudine Tuo chorum, qui r sua commoditate retinent Sanctum oleum secus respondendum non erat quam negatine, 0 est consuetudinem esse replobandam, damnandam et eliminandam. Scite tamen . C unam posuit limitationem, excepitque casum necessitatis magnae distantiae ab Ecclesiari sed simul consultum Voluit honestae decentiae tutaeque custodiae,
quem ad in idum exigit lubrica es dispositio.
que ad Dominicam in Albis, nisi prius si ei inequeat ob locorum distant iam, viarum difficultatem et asperitatem, ne non obaeris temp0rumque vicissitudines et in tem periem ne dilati0nis causa peti potest ab inducta consuetudine, quae 90tius appellari debet busus, damnandaque Ori Uptela. Rubricae generales cum Pontificalis, tum Ritualis, per tam ponunt regulam, Ut ante Paschalem solemnitatem Sacra lea per a-r0chias distribuantur, nisi intercedat alte iae causis superius allatis. Non mihi est animus hic quaerendi num Sacrorum leorum benedictio et consecrati , ceu nonnulli uet 0res volunt, a S. Fabiano Pontifice si ierit instituta, quod pr0batum DB est sed qu0niam de ea mentio sit in magni Gregorii Sacramentario et in veteri ordine R im an de , sub sine saeculi sexti vel saltem septimi initium, de re liturgica Scriptores volunt invaluisse morem benedicendiet 0niiciendi Sacra eadem lea Feria V in Coenu Domini. uiu quid autem de hoc sit, satis nobi sunt Rituales et a Sede Apost0lica pr0bali 0dices, qui bii in Sacramentis et Sacramentalibus uti debemus. Porro Pontificale Romanum titul de ostidio in Feria Vii Coena Domini n0tat se praecipit liac die si ligulis annis benedicitur Oleum C
thecum en0rum et insiti morum, et consiicitur Chrisma y iubet vero Rituale Romanum de iis agens, quae ad sancta pertinent lea κ Sanctum Chrisma et Sanctum leum, quod et Cathecum enorum dicitur, quorum usus est in baptiqui , eodem auito sint benedicta ab piscopo de more peria V in
Coena D0 minio Huic Rubricae altera succedit, videlisset Curet Parochus, ut ea Su temp0re quam primum habeat, et tunc vetera in Ecclesia comburatis. Quale autem
tempus sit, ad quod e serri debeat illud curet quamprimum, clare patet ex alia Rubrigae dispositione. Cum singulis annis Sabbato Sanet baptismatis F0ns sit benedicendus, et in eo nova lea Feria V in Coena Domini sacrata debeant infundi, ut Rubrica praescribit et habetur in cap. Si quis de
consectatione, distinct. 4 consequitur culandum esse, ut quam primum, scilicet Sabbato Sanct0, eadem lea ad Par0ecias delata sint. Hoc ex Rubricarum inter se collatis dispositionibus clare deducitur, nec non hanc esse obviam et legitimam, n0 arbitralia in interpretationem a Sacris Synodis passim confirmatam, quae mandant, ut Par Ochi
ante Paschatis Solemnitatem Sacra lea petant et recipiant. Sic 7 nodus Carthaginiensis V, a non 36, praecipit Presbyteri, qui per Di 0ece se Ecclesia regUnt.... a suis Episcopis ante aschatis solemnitatem Chrisma petant s. Idem mandatum legitur in Synodo asensi a non ut per singula Territ 0ria Presbyteri vel Ministii ab piscopis .... per ann0s singul0SChrisma petant appropinquante Solemnitate Paschatis . Ad eundus aeternae memoriae Pontis ex Benedictus XIV qui spartam
lianc tristit ecclesiastic. 8 , 0 lita Sua erudition doctissime illustravit. Quod si ex iis, qua huc usque allata
Sunt, clare patet Parochos teneri lea Sacra petere et accipere ante Paschalem Solemnitatem, nisi rationabilis causa intercedat, qua coh0nestari queat dilatiori erunt ne sine censura dimittendi Decani solanei, qui Sacra lea iam consecta ex una dumtaxat improbanda loci 0nsuetudine ad Parochos mittere usque ad 0minicam, qua in Albis dicitur, disserunt Ex hac autem arbitraria
consuetudine, quae legitimam causam non habet, illud consequitur grave incommodum, ut, si interea contingat aptigari in saniem, vel infirmum extrema unctione muniri, c0gatur Par0chus veteribus oleis uti, quod nefas est, dum haberi possunt
recenter consecrata. Si verum est a peccato excusari non posse Parochum seu Sacerdotem, qui sua culpa negligat aut subreprobandae consuehudinis praetextu rea recentia recipere, quibus utatur in administiatione baptismatis et extremae uncti O-nis, elitne a reatu immunis habendus De -
295쪽
canus soraneus, qui sine causa aut ulla necessitate, disseiat traditi0nem ol00rum ad Paroecias, usque ad Dominicam in Albis Audipndus arussat diis, qui titii l. de Sacris oleis haec habet Haec Dea debent esse
eo ipso ann benedieta .... si Sacerdos uteretur veteri oleo, pee caret graviter, et qu0que puniri debere etc. , et agens de Sacramento extremae uncti0nis inquit debet esse hoc leum ill anno benedictum ab Episcopo in Feria V in Cosena Domini, quia, quamvis D00t 0res allegati per Cluit
cat decis 65 num. 6, concludant valido possu administrari Sacramentum ex hiemae unctionis cum leo veteri benedict0 nihil0 minus illicite semper sit, quia st Ontra praeceptum de singulis annis comburendo veteri oleo, et noV0 consecΓando. Attamen in casu necessitabis, deiiciente u0vo p iterit adhiberi leum benedictum vetus iuxta responsum Sacr. 0ngregationis
Episcop0r. 20 Maii 1590, apud Gavant in
Manuale Episcoporum vel bo eaetrema uncti num. 10 etc. Sed n0n omnis necessitas excusat a culpa, Verum illa tantum, quae non oriatur ex negligentia et 8000rdia Sacra montum ministrantis, ideo, ut Ba- russa litus prosequitur Si necessitate non urgeatur Parochus adhibens elus oleum, ii in videtur peccato ex Cusatus quia det, set leum esse benedictum eo anno, Ut
praecipitur in cap. literis de consecrat. distincl. 3. Si vero Parochus careat leo noviter benedicto b aliquem s0rtuitum c. sum, adeo ut ista deficientia absque sua citi pa sit, poterit et ei Ole mori tui os ungere, iisque dum novum ipsi ab Episcopo transmissum uerit, et . . In casu
autem proposito ob paritatem rationis haudp0 terunt excusari Decani soranei, qui cum disserant ex una tantum l0ci consuetudine delationem Oleorum usque ad Dominicam iii Albis, Parochis dant causam ut , si interea temporis sit aptismum administrandum, vel moribundus extrema uncti0ne muniendus, veteribus te is ut intur.
Veniunt, quae supra diximus in adnotat. ad dubium unicum quaesiti II l. Unum dumtaxat addere iuvat. Cum facta olea iuxta Rubricarum dispositionem, traditas in Synodis 'egulas et doctrinam de re litur-gica Scriptorum, nequeant asservarii, ni Si in Ecclesia, ibique in custodiis respecti Veadsignatis semper tamen decenti in l000, hones ac qui cuius senestella re laves it clausa, ne aperiri queat, nisi a Rect0re,
vo Parocho, ad tui in pertinet, ne exce
cramentum extremae unctionis ministrandum urgeat qualido lite ex in0pinato impr0 viso casu verae necessitatis, nisi casus praevisus sit, ut supra notatum est quis non videt lucum eo magis sibi vindicare Rubricam qu0ad Salictum Chrisma et oleum Cathecum en0lum, pr fluorum Suinopinatus dari nequit urgens casus Clare igitur patet fas non esse Parocho vel Rect iri acta olea sibi si alitu rutinete domi usque ad Dominicam subsequentum, sed omnin teneri eadem deponere in decenti tutoque l0co intus Ecclesiam ad id desti
cra lea ad Ecclesiam, lava In hanc Consuetudinem inductam fuisse non ex alia, nisi ex crassa ac supina ignorantia, iure
existimo. Debseturne Sacramentalibus ille extrin Secus honor, qui uni convenit Sm , Eucharistiae Sacrament γ 0nne Rubricam0dum praescribit servandum in deserendis Sacris oleis lubet nainque duserri de bere per ecclesiasticum Ministrum, ii de
center et reverenter tractentur Parochus, quantum ieri potest, curet ne periai 00s, sed per se, vel per aliquem Sacer-d0tem, vel saltem Ecclesiae iiii strum haec 0lea leserantur . Ubi notandum est ii id D0n absolute praefata Rubrica excludit lai-c0s ab eorumdem delati 0 ne, sed m0net tantummodo, ne Parochus laico liuiusm0dide tali 0nem demandet quia quand0 luee0ntingere potest, praesertim in parvis Oppidis ac Paroeciis ruralibus pro administrando Sacrament Extremae Unctionis, ut alius non sit, nisi laicus, qui ursum ii mole infirmorum ad aedes infirmi deserat, impedito Par0cho, necessitate urgentu, Spiritualia Ecclesiae sub idia in agone , sit0 infirmo ministrante. uum igitur Pari clius per se nequeat, aliumque non habeat, nisilaicum ministrum Clerici vices ungunt 'In, huic c0mminere 60gi ii ut 0 praestet ossi tum id tamen, quantum fieri putest,
vitandit m est. Praeterea lam Verum 'st,
ii u0d in delati0ne Sacri olei nulla adhibenda est solemnitas, ut nec locum obtineat in actu administrati0uis : ideo Ritualis Rubrica in inet, qu0d unica tantum paranda sit candela, quae deinde accensu ipsi iniungenti lumen praebeat, ad quae iubii cae
296쪽
verba Barussat diis tollit a Candela similiter in pi0mptu sit : nam etiamsi de dieministret iii hoc Sacramentum, neceSse Stu adfii beatur lumen non sol sim ad dignitatem Sacramenti. . . . adhibet hoc lumen Sacerd0s ad bene discernendas partes inunctas et ad illas tergendas ut innuit ipsa Rubrica relatis supra verbis : ipsi inungenti
lumen praebeat P. Item in Sacrorum le0rum c0nsectione
P0ntificale Romanum Rubrica de lipei ius eri V in Coenu Domini, cum ea benedicuntur et consissi intus, mensam appa ornatam parari praecipit, nullitan vero verbum de luminibus in Mensa ponendis sa cit, et dii tantum lumina assignat hine inde a lateribus Crucis deserenda, dum Sacrari , pergitur processionaliter a Ch0rum pro c0nficiendo Chrismate atque leo Cathecum en0rum, et dum p0st illorum On- secti0nem ad Sacrarium de seiuntur. Aliud revera est ipsa leorum benedicti et consecratio quae s0lemniter sit, pro qu0rum consectione Missa 3 Sacrificium, inter cuius Solemnia c0nficiuntur, abrumpiturri aliud vero simplex ill0rum delasio, vel ad Ecclesiam, vel ad Fontem. Et si pro ill0rumc0nsecratione praescribuntur lumina, quae quidem n0 in Mensa, sed a Cruci lateribus deseruntur , quaeque praescripta dici P0ssunt pro actu processionis, et Cruci assignata videntur haud quidem sequitur maiorem S0lemnitatem in simplici piae dicta ill0rum delatione servandam es d. Multo autem maius fas est eadem de se ire subbaldachin ad Ecclesiam, ubi exponuntur in aliquo Altari cum hymnis et eadem solemnitate p0rtantur ad 0utem baptisma lem, eique infunduntur ceu sit a multis ast tribus Gandavensis Dioecesis, ut in uaesito. uis autem ignorat non aliter ritus
esse servandos, sed eo modo dumtaxat,
quem Ecclesia piae serabit Modus autem qui servatur ab aliquibus Gandavi, nedum perperam inductus est praeter et contra Rubricae disp0sitionem ; sed, qu0d gravius
est, damnandum in errorem rudem p 0puluin p0test inducere, qui cum videat 3 cra lea tanta s0lemnitate deserri et subbaldachino, ac in Altari exp0ni, in salsam opinionem veniat, quod Sacris te is non
reverentia dumtaxat, sed et cultu debeatur, qui, uni Sinae Eucharistiae Sacramento debetur. Aliud e t qu0d sacrum est et Sacramentalibus adnuineraturi evere ii aliud vero c0lere, hoc est ad Orare, et extrinsessas illas solemnitatus adhibere, quae uni conveniunt Augustissimo Eucharistiae Sacramento. Neque reVerentia confundi hoc sensu cum cultu debet, ut unum si alter accipiatur: quae distinctio in distinctis etiam actibus externoque 3 p paratu, quae indicia sunt interioris animi
Sensus, Omnino conservbnda est. Iam vero
cultus sive adolatio non Sacramentorum materiae, 0n aeramentalibus generi ce, sed Sacramentorum Auctori debetur. Quod si n0n venerati s0lum, sed et cultus quidem Latriae Eucharistiae Sacra utent praecipitur, Christ ipsi praestatur, qui subpanis speciebus occulte quidem, sed rea liter in hoc Sacrament adest. Ex hoc ipso
n0u omnia Sacramenta aequalia sunt, quem
admodum sacra ridentina Synodus desi-uivit Can0ne 12, es S. 6 de Sacramentis, quo anathema dixit c0ntra e08, qui parii uter se dignitate omnia Sacramenta esse diderent 4 Si quis dixerit haec seph in Sacramenta ita esse inter se paria, ut nulla rati0ne aliud si alio dignius, anathema
sit . In Sacramento enim Eucharistiae prae ter gratiam, quae a Sacramento consertur, Auctor ipse gratiae et adoratur, et recipitur, in qu disserentia et mai0r prae aliis Sacramentis dignitas est p0sita. Puto aute in a vero n0n aberrare si quis arbitra letur an ob ipsam rati0nem, ne scilicet in errorem p 0pulus inducatur, neve
salso fideles existiment Sacro te deberi
cultum et adorationem, quae uni convenit Ludharistiae, sine luminibus accensis, sine Campane s0nitu vas olei infirmorum de serri debere sacculo coloris vi0 lac ei inclusum. Nonne enim hanc rationem innuit Rubrissa districte praecipiens occultam esse
debet eiusdem let delati0nem 3 gens quippe de casu, quo infirmus ad exitum
vi hae prope te et anetum leum una cum
Viatico deserici debeat aras tamen, inquit, alius Presbyter vel lac0nus, qui Oleum Sanctum deserat, haberi possit, per ipsum deseratur, qui Super pellice iii lutus cum
0le Sacr0 occulte delato sequatur acerdotem Viaticum p0rtantem . Ad quae verba nutat a iussu idus Verum est,
quo si cete i et diveis alii ecclesiastici
Ministri adessent, miles, quotquo e Ssent, debere ut similiter Super pellice indui, unde non distingueretur uter ill0s quisnam deseri et Sacramentum Sancti olei, e magis quia, ut praesci ibi Rubrica, debet occulte de se iri s. Nam si alios inter distingueretur Sacerd0 vel Diaconus Oleum Sanctu ui deserens, rudis populus acile Ῥ0sset reve-
297쪽
rentiam culi timque Consi indet 'e, eamdemque venerationem exhiber cum Sacra ment0, tum Sancto le0. Neque praetereundum S S. R. C. responsulit, si praeeipitur in delati0ne olei Sancti ad insiti m0s
nullam extrinsecam solemnitatem esse adhibendaui. Quum enim delatum sui get Sacerd0tes Ecclesiae S. Nicolai ad infirmos deseri e solitos annam solemniter Superpelli de indutos cum luminibus et lanternis, ac si aeramentum extremae Unctionis ad infirm0s deserrent Sacra Rit. Congregatio expresse repr0bavit huiusmodi ut 0rem, nedum quoad Mannam, 'rum etiam quoad leum infirm0rum N0n modo Mannam S. Nic0lai, sed neque extremae Unctionis leum solemniter cum Super pellice et lanternis ad infirm0s deserendum
esse . Ita die 28 Ianuarii 1606. Sod 6
At Isuiuu IlI QUAESTIONIS QUlΝΤΑΕ. Ab hoc terti dubi me paucis expedio. Nam repetenda hic s0r0nt quae dicta iam sunt. Nulla enim rati Occurrit qua posita, queat ad pr0bari Solemnitas quoad insus i0nem Sacr0rum leorum in Fontem baptismalem; si eadem haberi nequiverunt Sabbato Sancto, dum sacra acti benedictionis aquae pera et suit. Auctores litur-gici agentes de hac le0rum usus i0ne dilata ad aliam diem, nullam solemnitatem memorant adhibendam multoque minus
locum sibi vindicare p0test illa, de qua in dubio pr0 posito. Sed quid pus est liturgicos Scriptore consulere, si expreSSam
habemus . R. C. declarationem in Lucana, ad lib. 3, hisce verbis concepta ut Ansas sit ai ochis uti in c0llati 0 ne Sagramenti Baptismatis aqua in Ecclesia Matrice aut Plebanali benedicta, cui privatim et separatim, et non in ipso actu benedicti0nis baptismatis Fontis fuerint insusa lea Sacra γ, En responsum Parochi ex Matricis Fonte aquam, cui Sacra learia in sue rint commixta, Suscipere debent, quam adhibeant in Baptismi collati0ne. iii vero ante Fontis benedicti0nem Sacra lea recipere non potuerunt, illa si ab indu privulima sepuratim in aquam mi uere poterunt .
Ita sub die 12 Aprilis 1755. Si pristitime praefato responso Sacra lea infundenda sunt, nonne eliminanda est quaelibet extrinseca solemnitas 3 Ad Duuis posTREMUM. Dubium hoc p0Stremum, in quo quaeritur 4 An benedictio cum ludulgentia plenaria, iuxta Constituti0nem Benedicti XIV Piu uteri Aprilis 1747, imperti suda sit ustris, qui desectu aetatis primam Communionem nee
dilui iustituerunt , potius pertinet ad sa cultatem theologicam, quam ad liturgicam. Sed quoniam Sacra Cungregati d0 hoc etiam rationem habuit, eidemque definiun-d resp0ndit et ego quoque in eodem elucidando tantisper imm0rab0r. Praemitto de illis rem hic esse, qui possint per aetatem, malitiam et conditi0nem peccare,
ide0que indulgentias lucrandi id0nei putontur et sint, licet nondum censeantur capaces ad Sacra in omni unionem p lci
piendam. Nam quum indulgentiae idea aliam praesupponat peccati, qu0d remissum sit quoad reatum culpae, sed supersit remitte udum quoad reatum temp0ralis Oenae; et quum indulgentia, sive partialis sit, sive totalis seu plenaria, aliud n0n sit, nisi remissi, temporalis uenae pi peccatis actualibus qu0ad reatum culpae iam remissis hine si quis per aetatem est catum patrale nequit, nec culpae ignoscendae capax
esse 90test, pr0 indeque ne poenae tem poralis, ac 00nSequenter neque eius remi S-sionis sive indulgentiae, quia deest actuale subiectum. 0 ad rectam rei, de qua agitur, intelligentiam, et ad innes ambiguitatem aequivocationestaque vitandam breviter praemisso ad prop0situm dubium venio. uum indulgentia in sensu, quo accipienda est, n0n culpam espiciat, sed p0enam, quia eius Subiectum est poena remittenda qu0ad ill0s, qui a reatu culpae fuerunt absoluti, ea concedi omnibus40terit, qui adhuc p0enue temp0lali 10 qualitate dimissae culpae Sunt obnoxii Seu, qu0d idem est, peccatores, quacumque in
aetate sint constituti, miles temp0ralis p 0enae remissi0nis generic ' capacos Sunt, et ludulgentiam obtinere p0ssunt, dum-m0do sint rite dispositi. Enim vero ad acquirendum Indulgentiu0 0nuin iniuncta 0pera implenda sunt, inter quae si de ple-liaria res sit , ut plurimum adnumeratur Sacra Eucharistiae sumpti , Non est mihi animus hic enumerare casus, in quibus sorte plenariae Indulgentia fructus acquirip0ssit, etiamsi prae inissa non fuerit sacramentalis C 0mmunio. Inquiri dumtaxat debet num pueri Oli Capaces, sed nonduiti ad Communionem sumendam per aetatem idonei, ad plenalium indulgentiam lucrandam in vitae exitu admitti possint, etiamsi sacra Dapo non uerint resecti omnis t0llivido tur dubitandi a Diu ex custitutione
supra laudata Benedicii XI legi sui in lippe
298쪽
in ei ius leua exordi Pia Mater Cath 0lica Ecclesia de aeterna filiorum suo mi in salute in primis solicita, quum hunc intestigat ab
extremo ipsorum in irtis articulo potissimum pendere, nunquam praetermisit omnibus 60 subsidiis, pro huius in odi temporis necessitate, 0pp0rtunis iuvare atque instruere, tam iis nimirum, quibus pus esset ad ae- te in praecaVenda supplicia , quam quae apta et salubria orent ad evitandas poenas temp0ribus praesinitas, quas in altera vita humanis plerumque pilitibus, etiam dimisso m0rtulis culpae aeternaeque poenae reatu , in purgatorio igni luendus, manere non ign0rato Clare hic dicitur tu id absolute generi ea universalis Ecclesiae cura si de aeterna filiorum suorum salute, et remissione temporalis poenae, nulla acta inter filios exceptione omnes igitur x generali Verborum expressione imi Ecclesiae silii, qui peccaverunt luique temp0rali 0enae subsunt post dimissum mortalis culpae rea sum, lucrandi ludulgentiam capaces censeri debent, iis minime exceptis, qui bis elatis dumtaxat desectu ui nondum sacram Syli axim lecep ii int. Hi namque , ut adulti , filii si in piae matri Ec- lesiae, idemque in m0rsis arti rit c0nstituti esse possunt, pr0 indeque obnoxii temp0rali poenae luendae ob aliquam culpam , 0rte malitia piae veniente aetatem utinam non raro accideret admissalia, sed iam debita p0enitentia expiatam. Ut autem clarius pateat generaliter omnes, qui peccaVerunt, nulla facta aetatis distinctione, in praesulis Bene licti l Literis comprehendi fideles, ita ut nemo temp0rali poenae subiectus post culpae emis ioni in ab Indulgentia obtinenda excludatur, alia proseram, ita in iisdem Iullei is habentur. P08squam enim Sapientissimul, Ponti sex graVi0rum recensuerat quorumdam criminum ab- solistionem e servatam Vel uni dumtaxat
Roman P0ntisiici quoad universum orbem, vel pisc0pis in propriis Di 0ecesibus, subdi regulae generalis limitati0nem, casumque excipit, Si proximae ut 0rtis immineat
periculum. En verba Attamen ad Venientu unicuique Fidelium supremo mi grati in is die, omnes huiusm0di absolutionum res et Vationes cessare etc. Praeterea
cum in Icclesia immensus it inaestimabilis existat thesaurus spiritualis h0c
semper summo studi curarunt Praedeces-
Scire n0stri Romani Pontifices, ut illius divitias in moribundos Fideles diffunderent, et maxima omnium amplitudine, quae Indulgentia plenaria nuncupatur, cuiusque impertiendae ius in Apostolica Sede unica
residet. . . . nec ullus in Oibe Terrarum angulus esset, ubi Catholicae Religionis profess0tibus huiusmodi adiumenti copia deesset pr0 extrem , ill m0men Io, quo ips0rum salutis causa in discrimen adducitur . Ex relatis iterarum Apostolicarunt verbi S, rite inter se collatis, erui posse videtur Ecclesiae curam suisse et esse, quemad modum ab innibus quibuscumque culpis
quemque Hecat 0rem in mortis articulo absolvere, qua Cumque reservati0ne cessante
ita et indulgentiae thesaurum eodem mortis articulo omnibus aeque c0ncedete . Atqui quoad culpas earumque absoluti0nem nulla ponitur .excepti ergo ulla etiam exceptio sit aut esse debet qu0 ad impertiendam obtinendamque leuariam Indulgentiam. Velum exc0pli esse in casu , si illi , qui indulgentiam obtin indi capaces s0rent, utpote p0enae temp0ralis rei, per sacrae Communio uis desectum ob immaturam aetatem ab ea lucranda excluderentur. Ne igitur exceptio, ubi n0n est expressa, p0natui' dicendum erit etiam pueros, de quibus iudubio, per vel ba illa omnibus etc. 0ribund0 Fideles etc. Catholicue Religionis profeS30ribus etc. compreliendi. Secus si diceretur, dici posset e0s tamquam filios e Calli ilicae Religi0nis pr0sess0re S, quibus adiuva udis Ecclesia magnopere studet, qu0ad huiusm0di essectum, haud esse Onsidera ivl0q. Quod contra Ecclesiae spiritum sol et, ita in omnes large dissitudit quae spirituali saluti proficiunt, ut alienum esse ab ea chalitate, qua omnes indistincte ac peramanter Ilios c0mplectitur. Pluia etia in alia legii ritur in Literis 190- stolicis, ex quibus nullam in subiectis ad indulgentiam ait acquirendam id0neis exceptionum faciendam patet satis superque tantum hic reser e erat , quum eadem prorsus de his ac de illis rati0cinatio possit institu et quum aeque generalia sint verba, et indiscriminatim mutum fidelium
mortis articulum, et thesaurum ludulgentia se in tanta communi aeque omnium nec sessitate impertiendum respiciant ita ex. gr. quae sequuntur A sel. rec Praede
cessore ostro Alexandro PP. VII indultum fuit, ut Christi fidelibus in m0rtis articulo constitutis benedictionem cum Indulgentia leuaria impertiri valeant s. uid
plura Clariora etiam sunt, nullamque admittunt excepti0nem, tuae post pauca Subdit Ut enim multas praeteream HS con-
299쪽
cessiones Indulgentiae plenaliae morientibiis id olibus ii distincte applicandae s quid ad em n i suam aptius Si indisti uel emorientibus Indulgentiae plenaliae concessiones sunt applicanda eri nullus ergo excipiendus videtur, qui concessionis eiusdem capax esse p0SSit. Sed illi, qui sacro In Communionem nondum receperunt, idonei esse possunt, e quod dimissa culpa, Superest adhuc poena temporalis ab iisdem pio qua . litate culpae luenda . ergo haud ab generali Indultu excipi debetit, ac proinde applicari iis qu0que poterit in mollis articulo benedictio cuni adnexa indulgentia. Demum sapientissimus P0 uti sex pisc0p0rum excitat solicitudinem, ne sinant mo-i ibundos tant beneficio privari tui et eos monet, ut etiam pers0naliter ad aegrot0s accedant. Postquam ni in Episcopis aliisque praelatis inferioribus, sed iurisdictionem in suis Territoriis habentibus, facultatem secerat alios subdelegandi, declarat : N0n id propositum nobis suisse, ut eos
prorsus eximeremtis ab hoc paternae cha
ritatis officio per se ipsos adeundi miseros aegrotos plenariae absolutionis in extremo articul adipiscendae cupidos ; sed ut 0raim pietiit uni opportune tu VaremuS, ne,
dum ipsi diis pastoralibus curis detinentur dolere debeant commiss0s sibi fideles hoc tant spirituali beneficio destitut0s ex
hac vita nigrare . Quod si neminem ex hac vita discedere curandum est Episc0pis, quin titit Ecclesiae thesauro gaudeat neque illi e privandi sunt, de quibus in
pr0p0sit dubio ratio habenda est. Praeterea in praevia instructi 0 ne ad sormulam adhibendam ad imipertiendam benedic hi0nem in articul mortis nulla fit mentio Communionis, sed dumtaxat Consessionis Si
aegrotus voluerit confiteri .... si Consessionem non petat, excitet illum ad eliciendunt actum contriti0nis de huius benedictionis ilicacia ac vii tute si tempus se-iat, breviter admoneat, tum in simia atque h0rtetur, ut morbi incommoda ac d dores in aute actae vitae expiatione iii libenter pel
His mnibus ad delida est communis, quae servatur, praxis impertiendi benedicti inem, cui plenaria uidulgentia est adnexa, etiam illis, qui repentin morbo cor-lepti, sacram Synaxim in extrema illa pe- iud recipiendi capaces non sunt, si illum petie int, se ilicet benedictione in e indul-9cutiam, dum sanu mente et integri Seu Sibus erunt, seu verisimiliter petiissent, et dedet in signa contritionis etc. lam Veros necessatia Dinnino esset sacra Communio, neque nil ulgentiam obtinendo donuiessent illi, tui subitaneo morbo currepti aut deglutiundi facultatu pii vati, aut VO- milionibus obnoxii, sacra refici nequeunt
Eucharistia. Atqui ii capaces cens ntur, tan- tuque benefici nullatentis privantur, si erisimiliter petiissent, dum una mente et integris sensibus erant. Ex allata propterea universaliter admissa praxi consequitur Communionem tamquam c0nditionem Omnino necessariam in recensilis casibus non
requirici curnam tanto b0n0 privandi erunt pueri qui ad percipiendam Eucharistiam, etsi nondum idonei censentur, d0li tamen
capaces cum sint, aliqua culpa suam s0ed aiunt conscientiam, qua per Poenitentiae Sacramentum remissa, adhuc sunt temporali poenae luendae in hac vel altera vita obnoxii Eritne deterior habenda horum c0uditio, ita ut sint incapaces ea Indulgentia, quam pia mater Ecclesia cunctis fidelibus, sitie ulla excepti 0 ne vel limitati0ne, benigne ela igitur im potius beneficium extendi ad ist0s qu0que putandum est, qu0 0mnes adulti dummod aliud n0n b- stet capaces sunt, etsi ex allatis impedimentis nequeant 0mmuni0nem praemittere. Quid insuper lite ad lucrandas Indulgentias plenarias praemitti C0mmunio debet, quia habetur iit opus in itinctum a concedente, qui potest illud, si velit, non
app0nere ergo absolute et simpliciter necessarium n0n est, et aliquo in casu p0test omitti, et missio impediment non est lucrandae indulgentiae, ad disserentiam alterius conditionis, qua expiata conscientia quoad reatum culpae, remittendus dumtaxat supersit reatus temp0ralis p0enae, quum
ad id c0nsequendum ructumque indulgenhiae percipiendum in dispensabiliter necesse sit status gratiae. Id ipsum colligi p0sse videtur ex prae satis Apostolicis Literis Benedicti XIV quippe a sapientissim Pontifice m0nitos video Sacei dotes, tui in extremi agone lab0rantibus spiritualia piae bent Ecclesiae auxilia Ut omni ratione studeant moribundos fideles ad novos de admissis peccatis doloris actus eliciend0s,c0ncipiendosque serventissimae in Deum charitatis assectus, praesertim ver ipsani morte ni aeque ac libenti animo suscipiendam , Quibus in verbis nulla sit distincti , inter infirmuin et infirmum, sed niues veniunt sub genetali dicti 0 ne moribundilideles es de Coni muni0ne ver ne Verbum Is
300쪽
qiuidem, licet casus nec infrequenter dari p0ssit, ut in in artis discrimine p0situs, et plenaria indulgentia ditandus uerit pluribus retro diebus Viatico roboratus, et adhuc capax sit iterum aera Dape se resici senili. Addere hic iuvat aliud argumentum, qu0d, licet directe casum non respiciat, tantam nihilominus ad illum relatior. em habet, ut nonnihil pr0sit ad ea, quae hucusque dicta sunt, confirmanda. Idem P0nti su Benedictus XIV p0st 0licis Literis ad
P0 enitentiari0 directis, quibus enumerantur facultates per integrum Iubila et annum Consessariis concessas, alteram has interp0nit, scilicet in aliud pium opus, Indulgentiam Iubilaei lucrandam, commutandi pueris, qui n0ndum ad C0mmuni0nem percipiendam videntur idonei Ibi enim g 48,
sic legitur Quamvis iniuncta pro hoc lubilae Communi sit pueri tamen, qui nondum per aetatem ad propriam C0mmuni0nem admissi suissent, neque intra hunc annum sanctum Parochi proprii vel C0nsessarii iudici admittendi videantur, censeri possunt ab isto iniuncto per legitime imp sediti, iisdemque Communionem in aliud pium pus arbitri Consessarii praescribendum c0mmutari permittimus s. amVer si pro lucranda Iubilaei indulgentia pueris Communi in aliud commutaturipus, et ideo commutatur, quia censeri debent ab altero iniunct0, Communione scilicet,
legitime impediti cur non idem de iisdem
censendum erit, qui in mortis articulo reperiuntur Im pro hisce p0tior Vide ιurrali 0, pr0pter quam tanto ben0sicio privandi non sint. Quod si ullum est tempus, quo iniunctum Communionis opus, vel in aliud commutetur, vel etiam nec absolute,
ut in su 0str0, nec necessario requiratur illud pr0 secto est, cum maior pro Obtinenda luendarum pilenarum remissione urget uecessitas, et mai0ribus ac opportuni 0ribus subsidiis pia ualer Ecclesia Fidelibus omnibus in agone positis succurrerenititur. Aliquis s0rtasse erit, qui casum 3 3Sudistinguat, haereatque in eo quod pro Iubilaei Indulgentia obtinenda singularis sa cultas et dispensati quaedam concedatur quam0brem videtur iniuncti operis commutationem habitam fuisse a legislatore Pontifice, ut necessariam conditionem, quae tamen desideratur pro pueris doli capacibus positis in articul mortis. At primum advertendum est ea in C0nstituti0ne quae unice versabatur circa iacultates C 0nsessariis concessas favore poenitentium, ad essectum dumtaxat consequendi magnam lubila se indulgentiam l0 cum n0n habuisse casum alterum, de u in praesens est disputatio. Deinde alia attendenda ratio est, quae ponit dissserentiam. Benedictina C0nstitutio consulit pueris, qui sani sunt et capaces ad opus, in qu0d iniuncta Communionis conditio commutatur verum, qui in agone p0siti reperiuntur, plerumque aliud adimplendi opus sunt incapaces non erit igitur et his sucquirendum y Id repugnaret curae et solicitudini, quam habet pia Mater g glesia omnium filiorum, et fidei catholicae pr0sessorum, quaque omnes c0mplectitur, et opportunis iuvare vult subsidiis in gravissima illa necessitate. Hinc nil mirum si nulla singularis dispensatio, nulla singularis facultas c0ncedatur, nulla commutati sa-cienda praecipiatur quoad positos in mortis articul0, licet necessaria sit pueris capacibus et valentibus implere opus, in quod commutata est C0mmuni ad Iubilaei Indulgentiam consequend3m.
Sive igitur rati habeatur finis, quem habet pia Mater Ecclesia in hac impertienda benedictione et indulgentia, sive eiusdem Indulgentiae subiecti, sive communis cum aliis si delibus obtinetidi Indulgentiam necessitatis ad dimittendas temporales De nas debitas pro peccatis iam poenitentia remissis, sive generalium Apostolicarum Literarum locutionum, si V praxis quae Universaliter obtinet concludendum videtur
pueros, de quibus in dubi0, quatenus illam
obtinendi capaces sint, per peccata patrata et iam quoad reatum culpae remissa, ab hoc singulari beneficio non esse sex ciliciendos . quemadmodum Sacra CCtigregatio in resp0nsione ad propositum dubium declaravit.
0uum inter Primicerium et Canonicos C0llegiatae . loannis Maioris Civitatis ea
siae hinc ad essectum imp0nendi iisdem
finem, conlp0nendi dissensiones turbatamque pacem restaurandi, aliquot dubia discutienda definiendaque delata suerunt ad Sacror. Ri Congregati0nem quae sub diebus 22 Iunii sit 5 ctobris 1697 et 5 a nuarii 1698 res diligenter matureque dis-