장음표시 사용
281쪽
praebendas et massam communem et O
cem in Capitul ab iisdem Canonicis primae
erectionis omnino discrimis ientur, qu0adstallum in Ch0ro, aliis, qui postea de Canonicatu pro Vis Sunt, praecedant. Id accidit Canonico Silvestroni, qui licet praeben datus esset secundae erectionis, huiusmodi ascensum a Capitularibus obtinuerat, et gradatim eo inde pervenit, ut post se du0s haberet Canonicos primae erectionis, quibus onus incumbit in serviendi Canonicis in ossicio Diaconi et Subdiaconi. Quoniam vero non ita multo p0st praefatus Silvus troni primae erectionis Can0nicatum obtinuit, et ne, ut de n0V pr0Visus interius descendere cogeretur, indultum petiit retinendi locum, in quo reperiebatur, qu0d concessum Apostolica auctoritate ei sui sub hac expressione : Sihus rutoris precibus indulsit quoad stallum dum istaeuis erat hinc quaestio super dictione illa restrictiva dum tuaeat, et uni 0res dii Canonici sese ei contradictores praebuerunt, arbitrati materialem tantummodo sedem in Choro ei suisse supra ipsos indultam neutiquam Vero concessum, ut iis si ut 0sset officiis, quibus seni 0res gaudent, et ab iis esset oneribus exemptus, quibus duo iuniores gravantur. Ut autem componerentur dissidia, conventum inter partes sui ut res omnis definienda proponeretur aer. it. Congregati0ni.
0uinque igitur Dubiis, quae data suerunt, Emi Patres eidem Congregati0ni praep0siti
responderunt, ut in supra relat Decreto declarantes Silvestronio de novo Canonicatu proviso cum retentione talli prae eminentias et munera in omnibus Ecclesiasticis Iunctionibus suisse praeservata, quae eidem, priusquam novum Canonicatum conseque retur, vel ex iure, vel ex indulgentia competebant, quin obstet dictio illa dum tuaeat, quia retentio tali alia omnia includit, quae
in eo sedenti conveniunt. Du tamen excipienda visa sunt, videlicet sedes in Capitulo et delatio Stolae in funeribus. Etenim sedes in Capitulo coniundi nequit cum tali in Ch0r0. Per stallum quippe
locus designatur a Praebendatis occupandus ad persolvendas oras canonicas, aliaque agenda, quae ad Divinum Cultum pertinent,
nihilque ibi licet peragere quod temporale
et profanum sit. Contra Vero eorumdem
conventus in Capitulo de rigore actio sacra non est, vel talis impr0prie, latoqii m0do appellanda. Non enim fit ad Primam complendam, ut antiquitus praesertim apud Monachos erat in more Iositum, qui, dicta orati0ne e Choro pergebant ad Capitulumvido licet in unum conveniebant omnes ad Martyrol0gii, Nec rot0gii, Sacraeque regulae
lectionem, Culparum eniendationem, ac laboris iunctionem et c. Videri possunt Mart sine lib. , cap. 5 de M0nachorum ritibus, ac alii, quos recens et Meratus ad Gavantum Secl. 5, cap. l, num . in . At iuxta hodiernam disciplinam Capitulum nihil commune habet cum oris Can0nicis, a quibus omnino seiungitur. Si quid vero superest antiqui m0ris vestigium, n0 ad Capitulum, sed ad horum pertinet, ubi Horae Primae Oratione absoluta, preces leguntur, quae antiquitus legebantur in Capitulo. Sed nedum Capitulum a Ch0ro distinguitur, verum etiam in eu plerumque temporalia tantum tractantur agitur de bonorum administrati0n dati et accepti rati0nes a ministris redditae expunguntur designantur personae, quibus diversa distribuuntur ossicia, et id genus, alia fieri s0lent, quae, ut quisque videt planeque intelligit, latum ponunt discrimen inter stallum in Ch0ro et sedem in Capitulo, seu, ut rectius dicam, inter choralia ossicia e capitularia negotia lure igitur per dicti0nem illa praeserra tirum
simul et res frictivum quoad stallum dum- tuaea reservata suisse Silvestroni declara tum sui munera, prae eminentias, honoriscentias ac alia, quae tallo Ch0ii adnexa sunt neutiquam Vero praecedentiam in Capitulo tulit quia antequam ipse Canonicus fieret primae erecti0nis, v0cem in Capitulo non habuerat, tum etiam quia aequum non videbatur, qu0 ei essent postp0nendi voto et subscriptione, qui usque dum in possessione reperiebantur tam votandi, quam subscribendi.
lus autem deserendi Stolam, quod Sit
vestroni non competebat ratione praece
dentiae in stallo, priusquam Canonicis primae erectionis adnumeraretur, neque om-
petere modo potest supra illos, qui licet sint in seriores in sedendo, sunt tamen n-tianitate potiores. Enimvero cum huiusmodi ius in uneribus lucrum aliquod secum erat, ratio illud exercendi n0n est petenda a iure praecedendi in stallo, sed, cum praebendae omnes sint aeque presbyterales, anterioritas possessionis unice spectanda est; ideo detrimentum inserendum non est illis, quos Silvestr0nius, priusquam novo Canonicatu potiretur, ex indulgentia praeierat, neque
e privilegi uti p0tuerat, etsi gauderet aliis honorificentiis stallo adnexis, Veluti sunt ossicium hebdomadarii, Missa c0nven,
282쪽
tualis per turnum, prae intonatio Antiphonarum et his similia. Breviter ut omnia complectar, Sac P. COD- gregati0nis responsa redigi ad unum p08- sunt, quo declaratur ita intelligendam esse dictionem illam quoad stultum dumtaaeat, ut per eam praeservata Silvestroni suerint iura omnia, beneficentiae, munera quibus huc usque potitus uera : 0n autem alia, ad quae ius n0 habuerat, uti sunt vox in
Capitulo et delatio Stolae in funeribus, quae
duo de novo ei conveniunt, utpote de Ca nonicatu primae erectionis proviso idcirco in horum exercitio ordo servandus est non stalli, sed provisionis et possessionis.
Ad ustu I. Non inficior aliqua, sed sane pauca in piscop0rum Caeremoniali
Occurrere, quae s0rte non satis clara videri possunt talia tamen n0 sunt, dummodo non superficiali intuitu, vel s0la, separatima contextu, spectetur expresSi 0, vel ratio
haberi velit omissionis alicuius dictionis non
necessari exprimendae, ut sibi fingunt qui novitates amant, easque inducere Student; sed attendenda sunt, simulque conserenda adiuncta et circumstantiae sacraesuncti0nis, ut qui fuerit extensoris sensus,
et quid in casu iaciendum sit, intelligatur. In hoc tamen immorari non est pus, quum in prop0Sit casu, de quo est quaestio, nihil implexum sit, nil obscurum, nil non satis declaratum, ut propterea interpretatio sit postulanda Lege cap. 16, lib. 2 Caeremonialis de Processi0ne Candelarum in die Purificationis B. M. V., praesente Episcopo. Ibinum 1 praecipitur Processionem esse inchoandam, praeeunte thuriserari0, quem sequuntur odi10 colythi . . . . et inter eos Subdiac0nus paratus Planeta ante pectuSplicata super Albam sine manipulo, 0rtanSCrucem . Igitur non a Clerico Cotia induto Crux est deserenda, sed ex aerem Onialis lege a Subdiacono Planeta ante pectus plicata. Quod vero is diversus esse debeat a Subdiacon Missae ministrante, clarissime patet, quia, dum fit Processi0, Canonicus aut alius Missam celebraturus cum iac0n et Subdiacono capiunt paramenta convenientia , Ibi g 6. Nec di VerSus est i do servandus in D0minica Palmarum, etenim ut in cap. 1 gra habetur: ordinatur per Caeremoniarium Processio
per Ecclesiam eodem ordine, quo ibi scili eo in dio Purificationis dictum sui . . .
interim Can0nicus Missam celebraturus cum Diacono et Subdiac0no debent esse paratio. Quod ver attinet ad Feriam v in Coena Domini, iubet Caeremoniale cap. 23 n. 10: interim alter Subdiaconus accipit Crucem velatam vel violaceo . Et gen cap. 25, de Feria VI in Parasceve cinterim ordinatur Pr0cessi . . . praecedit Subdiaconus paratus cum Cruce denudata inter duos Ceroserarios s. ut Subdiaconus alius sit oportet a Subdiacono Missae, qui ministrare necessario debet Celebranti in reliquo melo et Missa, quae dicitur Praesanctilicatorum. Ubinam igitur obscurum occurrit, quod interpretatione indigeat imo potius clara sunt omnia, et ad cuiuscumque intelligentiam expreS83.
Aliqua sorte pusset exoriri dubietas de Cruci sero adhibendo apud Castrum doloris, dum assistens piscopus, vel e throno, vel sal distorio in die omnium Fidelium defunctorum et in Anniversariis, absolutionem facit. Siquidem Caeremoniale lib. 2, cap. 12, num 6, apertis non id declarat verbis: at si te non pigeat implicitum scrutari sensum, latearis oportet satis h0 esse declaratum. En aerem0nialis verba Si piscopus voluerit ipse absolvere, deposita cappa apud sedem, capiet amictum supra Roch et tum, sive supra cottam, si sit Regularis, crucem pectoralem et Stolam, et demum pluviale nigrum, et mitram simplicem et omnia fient, quae superius in praecedenti capite dicta sunt s. tqui ibi legitur praeeedunt duo colythi in quorum medio erit Subdiaconus, qui in Missa cantavit pistolam, deferens Crucem etc., cap. num. 14. Id ipsum igitur faciendum est si piscopus dumtaxat assistat et Missa ab alio celebrata suerit. Atque haec est omnium Ecclesiarum Cathedralium praxis, quae arbitrarie invertenda non est, imo
constanter servanda, cum nulla ratio occurrat, qua Vel Subdiaconus diversus a Ministrante, vel non uni cella nigri coloris, sed simplici indutus Cotta, Crucem deserat. Ad Dus inuri I. Nihil est quoad hoc uuaesitum indigens declaratione Sacra enim Rituum Congregatio, dum servandum iubet Caeremoniale piscoporum, haud intendit
adprobare, vel reprobare peculiares Ecclesiarum consuetudines, sed sibi reservat earumdem examen in casibus particularibus, ut cognoscere p0ssit num rationabiles et laudabiles sint, vel potius habendae ut 0rruptelae et abusus, ac tale propterea sint,
283쪽
ut e probari et liminari mitino debeatis. Ε litido in in dubio itu tonsuetis dinibus res esse Videtur, quae nulli Ecclesia Statut00pp inuntur: sed id pii vatorum iudicio n0nus relinquendum. Mi illae quippe consuetudines, quae laudabiles privato aliquoium iudici videri possunt, tales re Vera non sunt idcirco vel ad debitam formam abl0 eorum Oidinariis reducendae sunt, Vel in dubi Sacr. 0ngregationi exp0nendae,
ut eadem desiniat limini necne queant retine ii Si ita est, poteruntii consuetudines omnes, ut in dubio, ac vetus in unum collectae, quae lite ignorantur , probati veli elici unica responsione nugativa, vel 3ssit maliva Quis n0n videt quot quantaque in-c0minuda, quotquot in pi0batorum rituumpe iniciem induci i ut ii valescete possent comuptelae ex nimis generico illi tui lato r0sp0ns rud cns ideo ei omnino necesSal iaost illius regii lae Libse vantia, quam constanter se ivat Sacra Congi egali 0, dum e iturica hau dubia pio p0nuntur, resp0ndens, prout in casu recurrendum in casibus ut 1 ιicularibu S.
quo uigum liti genete queant se tueri, qui dubium pl0ponunt, Voliantque assistentium a Digiti latibus non deberi piscopo Sacra mentum desurenti ad pilatu in Sacellum Feri u V in C, en Domini, hoc ossicium rei l cientes in Diaconum et Suli diaconum, tui Missae inservierant. Qui iovitatem hanc nituntur induc te, cui is antisper intenda litium aure Inoniale Episcoporuin lib. 2 cup 23, in quo agitur de Feria V in Coena Domini, num 12, ubi legitur quo facto, Episcopus redit ad Altare . . . . et iuc0nus 83istens ut distinguatur a Dia curio, tui ministravit in Missa et non aliuς, eum debitisve Veientiis capit ac tamentum de Altari, et illud stan olt ei Episcopo s et paulo post: Ministri ussistentes u0 Diaconus et Sub diacolius uis, ae hinc inde levant i in bria sunt ii ore Pluvialis . uod si adhuc dubitus, lege Memoriale ituum, in quo I'3escripta in Caeret noui ali clare et id inat e numerantur. Duin ibi agitu de Procossione cuin Sm Sacra luento ad sacellum, Q X. num 1 legitur: et Episcopo paratu
accedit Presbyter 3sistens . . . . recedentibu Diacono et Subdiacono in Secretariumpi , dep0nendis Albis, et sumendis para-lnentis super R0 fiet tilia Aicuti et caelest
initioni Corum, etc. . . . In suppedaneo e lis issexus acta tuentu in liuensat, adiurantibus Piesbyter Diue ouis issistentibus non iac0nu et Subdiacono Missae, qui
iam recesserant, set amicti para inuniis Ordini convenientibus su aliis Chri inicis adiunx '
i'unt , Non nisi igitur ilia Caeremonia luign0rat, pinari p0l est, quod in solemni hae Sihi Sacramenti it latione ab Episcos,
facienda, non ei et . eantur se bili in obsequium ac servitium pra 'stare assistentes, a
Ad unisu V. Haud concipere mente possum, qu0d aliquis inveniatur, qui ibi-tietur pro diversi late pers inarum inverton das esse cum Caeremonialis lim Missalis Rublicas circa ea, qua communia Sunt acris Ecclesia Ministris vel hi sint ex Dignitatum et an inico tum C illegio, vel H- uesiciati ac Mansionarii, vel exteri Cath P dialis Ecclesiast Clero non adscripti Pi , di
Versi late temporum ut unctionum diversa adhiberi debent sacra paramenta, quae ne dilii colore, sed etiam s0PIna distinguantur, neque ulla ratio habenda est maioris mi-n0risve dignitatis Ministrorum, ilia iisdem uti debent, sed uni e attendendum est Ossicium, in quo ministrant. Atqui usus Dat in alicae vel Planetae plicatae pro dierum temporumque diversitate statutus est et ab Ecclesia absoluti praescriptus, neque est in privatorum ibit mo eumdem immutare
qu0d si fiat, qui facit, id Ecclesiae lege ausu temerari contemnit, aut ut mitius agam, suam ci assam supinamque ignorantiam pi'0dit in utro lue ea ii, Vel de bita plectendus poena, id monendus et
erudiendus ideo Sacra Coii gregatio ad primam Dubii attem respondita Nequii re adsecutidam Vero contra faciens uectendu
p0enu urbi triti Episcopi pro qualitu te defectus. Me instituti non est hac de re longius di 88 vere , rationesque expone te ac enumerare, ob quas in diebus m00stitiae et luctus, ac illis praesertim, qui nos die coles nila raucipua incarnationis et D demptionis mystema disponunt, Dalmatica et uni cella in Planetas plicat iis c immutantur: Ustendisse sat est relatu ad Dubium qu id in alterutrius usu attendi omnino
debent tibi urarum prae si liptum et sacrae acti0nis qualitas, nullatenus vel ministrantium in ossici Di ac tui et Subdiac0ni diversus subsellii gradus, maior min0rque honorifida per 0nalis dignitas. Tantu autem uinrigore accipienda ac Servanda est rubrica
praescribens usu In planet Irum complicata
284쪽
Tuni cellam adhibero, ut in minoribus cclesiis ad quas Caerem0nialis dispositi n0n extendi tui, Diaconus et Subdiaconus haud possint cum Dalmatica et uni cella, sed in Albis tantum debeant ut in isti a re ita respondit S. R. C. in Angelo politana die 3luuii 1671. Si quis plura velit, c0nsulat Meratum ad Gavantum in adnotationibus ad Rubricas Missalis pari. 4, it l, num . V,
Paucis est pus, ut quisque videat planeque intelligat per Ap0st0licas Literas Decet Romanos Pontilices et record Pii VII, derogatum nullatenus suisse iuribus a privilegiis, quibus aliqua Capitula decorabantur,
praeter expressa in eadem Constituti 0 ne eaque pr0 inde firma consiste te, quibus dilata Ravennatensis Meli 0 politana cclesia eminet, atque inter celebriores cum Vetustate tum dignitate distinguitur. Ignorare id nequit qui in ecclesiastica his l0ria h0spes
non sit et peregrinus. Usqii ab Ecclesiae primo id iis suam habuit institutionem et nacta est Antistitem S. Apollinarem a Petro Apostolorum Principe R0mae consecratum, illucque missum, ut eam regeret et gubel uaret. Interim optimus ast 0r per Aemiliam discurrens ab nefario dolorum cultu plurimis revocatis et ad humilem Christi sequelam adductis, Ravennam tandem reversus glorioso mallyrio cursum consummavit.
Ita in Martyrologio Roman ad diem 24 Iulii.
Successores habuit nonnull0s multa sanctitate praestantes, qu0s inter speciali mentione dignus est Sanctus ille Petrus coeli tus datus, qui ob auream eloquentiae vim Chrysologi pr0u0mine meruit nuncupari. Merit igitur Inu0centius Ill Ravennatensem Ecclesiam appellavit quasi primogenitum Apost0licae Sedis, aliique plures ex Omanis Pontificibus verbis amplissimis commendarunt. Sed ne antiquiora quaeramus exempla, quod longum nimis ac laboriosum foret, satis esse puto recentissima
selic recordat. Benedicti ill ad Pii VII elogia referre. Si quidem ille, datis Literis in forma revis di 19 Augusti 17 27, eam appellavit Metropolitanum istam tot conspicuis meritis vetustu recentisque mem0riue illustrem ecclesiam etc. Alter vero in
similibus Literis dati sub diu 22 Iunii 1819eam appellat fetustissimum Buvennatensium Ecclesium, quum a primis Christiunae Fidei temporibus celebratum multis praeclarisque nominibus etc. Non autem hic est animus singula ei censere privilegia, honorificentias ac piae rogativas, quibus omni aevo sui cumulatum et gaudet Ravennatensis Metropolitanae Capitulum neque, ut 0 praeStem,
mei seri instituti ratio. Satis est animadvertere eiusdem Metrop0 litana Dignitates atque Canonicos hon0ribus plurimis, usu P0ntificalium atque Insignibus suisse decoratos, vel beneficentia et auctoritate Romanorum Pontificum, Vel longaeva CDI Suetudine, cuius origo inter tenebras antiquitatis omnino latet, et rustra ad laboraret qui eam quaereret invenire. Verum etsi tam n0bilis
insignisque Ecclesiae Capitulum, dum prodiit prae sata Constitutio Decet Romanos Pontisices de ampli tribus, piae ter illa quae in
eadem ad nutrierantur et de Clarantur permissa Pontificalium usum habentibus, de sibi c0llatis privilegiis et praer0gati Vi S, quae illustria sunt et n0n pauca, minime dubitaret nihilominus paruit Archiepisc0p0 praecipienti, ut latae legis in obsequium
ab eorumdem usu cessaret, ac interea sua iura expendenda in . R. C. deduceret, simulque ostenderet non esse comprehensum sub regula generali, bene vero ad eorum classem pertinere, quae sub clausula laeservativa, si quae fero Capitula reniunt,
et excipiuntur. Praestitum hoc suit in ordinari C inventu habito pridie nonas Maii 1826. In hoc autem visum os Patribus mi ampliare iudicium, n0n quod ancipites essent de b0no postulantium tu te, Sed quia tunc
semporis Ravennatensi Ecclesia suo erat vidual a Pastore, ideoque esse linctandum duxerunt, qu0 usque novus eidem dar0 tur Antistes, qui et audiri p0sset, et Sacrae C0ngregationis decreta exeqUi, quaecumque demum ea orent. Ideo statim ac r-
ter eo it Pont. Max novum dedit i clii episcopum, instaurata sui instantiari et, ne in l0ngum nimis protia heretur decisio, ollinem solicitudinem posuit n0Vus Antistes, ii antequam ad sibi commissam Ecclesiam accedi et definitivum hac super te iudiciti in os Dilaret. uamobrem Sanctitas Suapiecibus annueri, eiusdem Caia Sae cogniti0uem Congregationi alticulari comini sit quae sub dio 28 Septembris anu 1826 desinivit avsenua sensu Capitulum a generali
lege esse excipiendum, utpote comple hensum sub prae sata clausula praeservati Va, ac pr0pterea manu tenendum esses in l0sses -
285쪽
stoli et usu pii vilegi Villati, tuae privative eidem concessit opti inoque tui acquisita coimnunia non sunt aliis Capitulis, Diguitatibus, Can0nicis, Rectoribus aut alio qu0culiaque Π0mine nuncupatis Pontificalium usum habentibus. Ne tamen ex generali simplicique resp0nsi 0 ne ulla posset riri dubietas aut 0ntrove ista, opportunum duxit specifice duo declarare, videlicet licere usum Palmaturiae in Civitate universaque Dioecesi in uinibus ecclesiasticissu notionibus , apposita tam in exceptionee limitatione se dum inodo aliquis non 8 i ta ex Cardinalibus vel Archiepiscopus . item sancivit se licere adhibere Mitram ii in simplicem h0 est line tu, sed seric0-dam. scenam , addita declarati0ne, ε dummodo dissimilis sit in textura ab illa mi uentis- si suorum Caldinalium s ac prae erea iussit quoad Pi 0 cessi0nem Corporis Christi, ut serventui stricti in decreta in nicien et Urbinaten. illiae iubent et ne in hac processione caput Mitra legatur . in reliquis san- civit ut servetur decretum ichiepiscopi Fars est die 24 Decemb. 172 et 2 Ianuarii 1728 s. Non iant necessario exprimenda, quae in praesutis De Uretis enume-iabantur privilegia Metr0p0 litanae Capitulo speciatim coli cessa, aut immem0rabili legitimiique inducta consuetudine comprobata. Α praeterea in iis lem ita clare distincte
qui ' numerant Ir id quae in fac i actionibus licito retinenda et Servanda sunt,
quam ni Udus in exercitio adhibendus, et circumstantiae, quibus oecutientibus unius a ueriusve piae I 0guti Vae usus c0ercendus ut nihil superesse aut silerandum, aut declarandum, aut abolenduin . ut edictae .lutem particulatis Congregationis Rescriptum appr0ba Vil 0nlii iii avitque Sinus D , minus Ν0ster Lei Xl die 4 ct 0br eiusdem anni 1826. 0uae huc usque dicta sunt, potius quam ad uti iusque de Meti dilucidati , nem servire possunt et debunt ad 00endum Capitula,
Dignitates, Canonicos, Rectores et L, qui ampliora pii vilegia, praetei enumerata ingi ne uti decieto et subsequenti Apustolica Constitutione, vel habent vel habete arbi
lla Iitur, ne ad placitum, sacra Conglegallone inconsulta, in 'orum leni usu conti-l Haure praesumant, siliique usurpare de hi
rati, rium iudicium, quod pultis verbis el-dem actae conglegati0ni e servatum Νι, ut cli clausula si quae vero Capitula amplioribus ac pr. se ter huiusce decreti instituta pi vi logii se aucta suisse arbitrentur,
peculiaria haec iura in Sacram C mgregali 0 ne in perpendenda deducant, ut, quod ex
canonicarum sanctionum praescripto visum fuerit, I portune decernatur . Exemplo
sint ipsis Capitiis i Ecclesiarum Ravenna tensis et molensis, Juae licet illustria, clara nullique ex septioni obn0xia hab0rent monumenta, qui biis bonum ius luerip0ssunt, ac tali: ut igitur m nil in aliquid sit, non dicam inpii Uribus sed saltem aequatibus ditatum, nihil , minus praecepto b sequentes ab specialium indultorum usu et exerciti cessarunt eaque subiecerunt Sa crau Congregationis examini. Si quae sunt igitur Capitula, Dignitates, Can0nici, Ruct 0res etc. Inaioribus piae rogativis ac honorificentiis gaudentes, scia ut 0ri ipsis licere in eoru inde in exeiciti continuare,
nisi id fieri p0sse Sacra Congregatio declaret et iubeat p0st institutu tu eorum de ui privilegi 0rum examen.
luvat hic recolere ea, quae adnotata suerunt ad Decretum ac Congregati0nis in ausa erit0uen die mattii 825 lugendum tu ad 0llectione, ubi declaratum fuit quom0d intelligenda sit clausula praeservativa apposita Decretis eiusdem Sacrae Congi'. datis sub die 27 Augusti 822 ut in Constituti in Apostolica Decet Romanos Pontifices V 0uas Iulii uni 823 a se l. rec0rd. ii Vl adprobatis et 0risit malis ad effectum eliminandi c0rruptelas et abusus, qui in0 luverant in quibusdam Cathedralibus, Collegiatis aliisque cclesiis et Personis arbitrarie ac ad pr0prium commodum decusque amplianti biis aliqua privilegia ipsis concessa circa usum h0n0risii cum insignium ic exercilium Pontificali uin eadem revocii Π40 ait hirmam iuris, enumerando quae per ea dein pii vilegia licent, et quae n0n item Praefata quippe clausula dei laratum sui per generales leges in Decretis et successiva Constitutiones contenta; ε nullii tu inferri praeiudicium Capitulis, si tuae sunt amplioribus privilegiis dec0rata s. Sed quoniam evenire sa-cile potet ut, ut nonnulli ei peram intel-
pietando hanc exceptionem et praeservationem, eadem abuterentur censentes sibi licere morem sequi et h0uorificentias in Decretis et Constituti 0 ne minime expressas, per Ver hendo sensum vel aucupando verba, tuque ad placitum studiose ia-
286쪽
hendo sibi usurpare ac si essent pestiali indulto vel uisne morabili 0nsuetudine ro-b0rata ide0, ne id accideret, provide consultum fuit, adiectaque e inditi ut, si quae sunt aut esse putantur huiusmodi peculiaria privilegia in Sucr. it. Congregationem deducuntur, ad effectum py0rtune decernendi, quod eae Cetuonicarum Sanctionum praescripto visum fuerit. num
autem prae sata clausula praeservativa modo Supra relato tenenda servandaque sit ide0lm0lensis Cathedralis Ecclesiae, multi nominibus, nobilioribus adnumerandae ignitates et Can0nici, qu0s per Literas u 0rma Brevis expeditas di 11 Maii 18 16 se l. re-c0rd. ii VlI, qui eamdem Ecclesiam gubernaviges Antistes, et etiam p0s Summum adeptum Pontificatum universaeque Ε - clesiae regimen ad plures annos retinere v0luit, privilegiis amplissimis dec0ravit et auxit licet de iisdem, utpote expresse indultis et singillatim enumeratis, deque e0rumdem firmitate dubitandum minime s0ret, nihilominus latae legi reverenter ii temperantes, religio ui sibi duxerunt suppliciter a Sacra Congregatione declarationem postulare, qua licite p0ssent
honorifica adhiber in igni e P0ntificalia diebus modisque a qui bii post latam C0nstitutionem cessaverant exercere. Quoniam
igitur in prae satis Ap0stolicis Litteris ii VIIOmnes enumerantur honorificentiae et privilegia, quibus ditati sunt molensis Cathedralis Ecclesiae Can0nici et Dignitates, itemque m0dus et tempora, quibus permissum est iisdem uti de Sacrae Congregati inthaesitandum non fuit, Hi ad aequam P0stulationem respondit: ε Iuxta votum Magistri Caeremoniarum, ad 0rmam privilegii licere Capitulo molon si uti Pontificalibus in omnibus ad sormam Literarum in s0rma
Brevis expeditarum . Unum lamen est, de quo dubitari adhuc p0sse videtui' num scilice fuerit conceSSum, utpote in prae satis Litoris specificen0n expressum, privilegium Presbyteri assistentis praeter alios Ministr0s in Missa pontificati. Siquidem n0nuem putabit dubiam
rem Sse, et in utramque partem disputari posse. Si litera litet et stricte accipienda sunt, quae in Apostolicis Literas enumerantur, certe videtur Presbyter assistens nullatenus comprehensus in indulto, cum nulla fiat eiusdem menti in tam specifica privilegi 0rum enuine ratione, lopherea quo censendum n0n illud concessum qu id expressum non est. Et revera ipsi Tan0- nidi et Dignitates m0lensis cclesiae post editam .iepe dictam Constituti0uem Decet Romanos Pontifices etc. de huiusmodi privilegi 0, ut p0 te n0 expresso, merito dubitarunt: nam, ut reser Vigarius Generalis in sua informitione : a Canonici in executione Literarum Apostolicarum ii VII annuente etiatu tune temporis Cardinali pisc0p Rusc0ni, si qui dein sunt Pontifica lium privilegi tu singul0s anu0 et statis diebus usque in praesens, omni ad concessioni lituram intra statut 0s siue persu cerunt, neque sibi aliquid vel usurpate vel ampliare iis sunt duae sequuntur attente si unus excipiatur Presbyter assistens, qui Cano ut 00 celebranti, pia Esente etiam piscopo, ad Altare cum Pluviali inuis a seiu per adhibitus est, qua in vis de eo nullum faciant verbum Literae p0st 0licae Supra nemo latae rati forsan hoc esse ipso Pontificalium privilegio generaliter inclusum s. uim ob rein idem Vicarius, postquam suam aperuit sententiam e Votum, videlicet Cap tulum et Canoni eos penitus manu tenendo in pii vilegi 0, Iu legibi me honestati sunt se tamen concludit, suas adiungendo preces, ut et etiam : a Si fieri potetit, quoad Presbyterum Ssistentem, amplietur indultum . E. his clare patet Capitulum et Can0 uicus, imo et ipsum Vi carium generalem insulsi antem Votuinque
suum aperientem, ingestos salte in suisse, nuru revera Presbyter assistens, si lon ex presse, tacite saltem iuxta mentiri u.
cede ut is haberi possit indultus secus prodestia ratione, non autesn plo nova C0ncessione post ut d s. ent.
licis Litteris, uter alia, quae Dignita hi aut
Citioni co pontisti aliter celebranti cum indusio adhibendi utilist triuin conceduntur, expressum habeatur quod et Ministrum de candela soli palmas uria habere libere et licite possit et valeat, n0n abs re erit putare qu0d per Ministi uin de cauileia in selligi dubeat Presbyter assistens, quia re-
ipsa is ille est, iii in Pontificalibus non
in Thr0u0, sed in Fal distorio etiam celes, laudis pili natoriam sustinet, et ad pusui inistrat. Praeterea litis ci edere p0sset id c insor me non esse meriti concedentis 2 uieui in indulsis iuditinens a p0ntificalia sacris actionibus respective convenientia, videlicet Mitratu, luce in peet 0ralem, nutu in Sandalia, Caligas, Chirotheca , uni cellas, at matica in Fallis hori uin, ceu seri potest con- ce Ssisse quoque sub nomines Minis ιri de
287쪽
undelu Presbyteraim assistentem : 0 Ille magis, quia idem Presbyter assistens per usum vel abusum, de quo non es hic
disputandi locus alicubi in celebri 0ribus
sestivitatibus a celebrante, etiam si simplex sit Sacerdos, in solemni Missa olet adhiberi. Quinimmo ipsa Sacra Congregatio in una ullius Alta murae ad quase situm orant igitit itibus Ecclesiae S. Nicolai Missam s0lsem niter celebrantibus Presbyter assistensile beatur cum Pluviali , sub di 23 0-pte uibri 17 3 0spondit: aras Iirmative . Alia fuisset res post si l0ngeque diversa, si huiusmodi a sistentia uni dumtaxat de beretur Episcopo. 0nne autem Oli 0r militat latio in casu n0str0, in qu agitur de Dignitatibus et Canoni uis Cathedralis Ecclesiae, pluribus honori licentiis, prae Oga tivis ac privil0giis decoratis et auctis De
Canonicis inquam et Dignitatibus, n0ri ut ceteri Sacerdotes celebrantibus, sed pontificaliter Sacrum perage litibus Ac tandem, ut praeteream cetera, quae asserri p0Ssent, addam hic argumentum negativum ex iisdem Apostolicis Literis desumptum in his
expresse recensentur quae indulta non sunt et omnino interdicuntur Dignitatibus et Canonicis p0ntili calia exercentibus. En Verba: Praecipiend mandamus ne ignitas vel Canonicus celebrans ullo modo praesumat
p0ntificalibus indumentis ad Altare aut in Clior indui, vel trina benedictione p0pulum benedicere, seu cum ornia epi Scopali Puae obis salutare, vel pastorali baculo uti . . . . in processionibus Corp0ris Christi Mitram in capite gestare . . . . aut Mitra
in aliis praeter quam in supradictis C0lle gialibus iunctionibus uti valeat s. Sed hisce exceptionibus, limitationibus, declarati0nibus non adnumeratur Presbyter assistens quamobrem per negativum hoc argumentum confirmari p0sse videtur qu0d supra
diximus, videlicet per Ministrum de candela ex concedentis meiat intelligi 0sse
Presbyterum assistentem. Haec Sunt, quae tam pr assi maliva, quam pro negativa sententia asserri possent. Negativam autem Sequutit egregius caeremoniarum Magister pro Voto requisitus in sensu est, qu0d indultis privi logiis illud ad numerandum non sit Presbyteri assistentis. Ait uim Quod
Ver spectat ad Presbyterum assistentem, tu in P0ntificalibus huc usque usi sunt, praesente etiam piscop0, quoniam nec in Apostolicis Literis c0nceditur, nec per aliquam consuetudinem coiissirmationem. liae 0mnino deest ad pio balur, inta Γ m Sst revocandam, ne eam confirmando, dum Constituti0nem ipsam pro viribus pro tu 'mur, eam infirmare aliquo modo videamuro et id quidem merit0, ut in ira sum Osten
0uoniam autem Sacra Congregati0, licet pro ampliati 0 ne indulti requisita, quatenus illud in Literis Apostolicis c imprehensumn in censeret, simpliciter respondit : Licere Cupitulo Imolens uti in omnibus ad formum Literarum in forma brevis eaepediturum, quin verbum addiderit relate ad Presbyterum assistentem nonnem sorte erit qui in quaesti0ne verti p0sse existimet : Num et quae sit vera intelligentia eueralis Rescripti, et dubitandum s0re arbitretur num Sacra C0ngregali negaverit ampliati0nem et extensionem indulti ad Presbyterum assistentem, an potius v0luerit rem in p0st 0licis Literis non expressam et orte Obscuram, in Suspens relinquere. Quid igitur in hac ambiguitate sentiendum 3 g iquidem, si quid promere licet, in sensu sum, qu0d verba Rescriptici licere Cupitulo uti Pontistealibus in omnibus ad formum
Literarum Apostolicarum, stricte accipienda sint, qu0dque Sacra Congregatio Volo adhaeserit aerem0niarum Magistri, qui insinuaverat admittendam non ore petitionem pro PresbJter assistente ideoque nihil addere voluerit per declarati0nem, aut interpretati inem, aut concessionem privilegiis enumeratis in Literis p 0stolicis Pontificis it Vli 00que magis quia finis et obiectum petitionis erat non ampliatio indulti, sed simpliciter desila ratio dubii: num privilegia Cathedrali m0lensi concessa sustinenda forent, utpote contemplata in clausula praeservativa Apostolicae Constiti iti0nis Decet Romanos Pontisices, addita generali Decreto super m0deratione indul
Neque argumenta supra relata, quae in 0pp0situm asserri p0ssent, tanti sunt ponderis, ut in sensum contrarium meum animum inflectere valeant. Etenim PresbJter assistens uni debetur piscopo, nec Onsundi debet cum Ministro de candela duae quippe Sunt di x et sae personae, duo diversa meta. uamobrem si in Apostolico itidulto expresse nominatur Minister de candela, sed non aeque Presbyter assistens nemo erit, qui n0 intelligat unum fuisse
concessum, non item alterum. Eoque magis, quia mult0 0norificentior est Presbyteri assistenti praesentia, quam Ministerile candela ille in lite hii nix multa sunt
288쪽
pr0pria, quae simplici Ministro de cand0la
non conveniunt. Id erum adeo est, ut du-lii latum quandoque fuerit uni celebranti Suffraga ne eoram suo eti0politano competeret Presbyter assistens ita in qui le-ien proposito dubio con Suffraganeus celebrans in Ecclesia Aquileiae ubi interveniunt Patriarcha et Canonici quileiae)debeat , ultra iac0num et Subdiaconum Canonicos habere alium Canonicum pro
assistentes, Sacra C0ngregatio sub die Augusti 1627 resp0ndit Debere . Locum non habuisset quaesitum, nisi delicito aut illicito dubitatum fuisset. Abbatibus quidem statis diebus pontificaliter celebrantibus in Throno c0nvenit Presbyter assistens, quia in Decreto generali se l. record Alexandri Vt huiusmodi privilegium concessum legitur aliis vero Presbyteris quacumque dignitate fulgentibus Pontifica lium usu dilatis haud debetur, nisi expresse declaratum sit. Haud prodest Decretum Sacrae C0ngreg. in causa supra relata C0ll0giatae ullius Alta murae: 0rte enim illi favebat, aut spediat privilegium, aut antiquissima c0nsuetudo, cuius latebat 0rig0. u0d si alicubi in s0lomnioribus se-stivitatibus, praeter Diaconum et Subdiaconum, Presbyter pluviali indutus assistit, id
sit per abusum, nullo praetextu cohonestandum, imo prorsus repr0bandum et abolendum. Quis ver non videt in lubrico Versari, et allax sesse argumentum alterum desumptum ex p0tioribus hon0rificentiis,
quibus Pontisci pla ui docorare Capitulum
Du quippe notanda sunt. Primum : Principi liberum esse, qua vult in parte iuris relaxare rigorem. Secundum Privilegia minime p0sse pro lubit extendi ad 0n
Tandem nullatenus prodest argumentum alterum, quod negativum est quippe quia in parte postrema postolici Brevis
necessari ea erant enumeranda, quae sorte per abusum pede entim facile poterant vel salsa interpretati0ne et arbitraria extensione introduci : at non aeque Opus erat speciatim inter excepta recensere praesertim Presbyteri assistentis; nam si expresse in indulto nominatur Minister de candela, non item Presbyter assistens ut eo in loco fieri debuisset, si concedens et hunc etiam
indulgere v0luisset), facile quisque intelligit eumdem minime in privilegi fuisse con
Quae cum ita sint in ea me sententiac infirm0, nsi per Sacram Congregati in is Rescriptum minime denseri potest ampliatum privil0gium ad non sex pre Aa in Lite ris p istolidis, ac propio ε' a Dignitatibiisset Canonicis molen itui Plinii stetitia celebrantibus non lic sere habet 0, praeter Diaconum et Subdiaconum, etiam assistentem Presbyteium . idc0que sini eiusdem praesentia posse, inio se bere pontificatum Missam celebiari, nisi benigna Pontifici largitioni novum ut iis modi privilegium iam indultis accedat.
vari licitu possunt, quamvis plane non conveniant cum r0gulis conteriti in Casere moniali piscoporum, Rituali 0 mari aliisque liturgicis Codicibus. Quod si utraque
destituatitur qualitate, omnino tollendae et se liminanda sunt, ae ad formam legi imS. . . exigendae. Id profecto accidit relate ad dubia, quae Sacrorum Rituum Congregati0ni pro decisione delatae sue runt a Parochi Gandavensis Dioecesis.
mnia sere, etsi ab iisdem legibus diss0rmes
ritus exhibeant, non alio initi tuntur undamento, si illud excipias, quod riginem causamque ab una dumtaxat consuetudine trahit. Sed istiusmodi consuetudo tantum abest, ut dici p0ssit rati0nabilis et laudabilis, quin imo p0tius ut detestabilis corruptela habenda sit, ac proinde Innino repr0banda et damnanda, etiamsi longissimi temporis observantiam ostentaret. Iure igitur mi Patres sacris tuendis ritibus prae-p0siti, pr delatis dubiis, id omne resormandum esse decreverunt, qu0 perperam, et contra legem Ecclesiae qui disciplinam, sub consuetudinis praetextu, huc usque gestum
Et revera ad praesens dubium qu0daltinet, nemo est, qui non sciat pro quibusdam conficiendis aut conserendis Sacramentis p irandam ac adhibendam ess0 materiam designatis ritibus, precibus ac caeremoniis, a quibus vetitum est declinare prael et quam in Sacramento Baptismatis, pro quo conserend0, si necessitas urget ac imminentis mortis periculum, non pus est adhibere aquam solemni ritu sacratam, sed suffigit simplex et elementaris. Sic seria I in Coena D0mini sacra ab pisc0po,
cum magn0 ministrorum et caerem0niarum
289쪽
apparatu, consciuntur lea, quae in p0sterii in per integrum sequentem annum adhiberi debent, nec amplius uti fas est vo loribus, quae comburenda sunt. Quin imo si quis deficientibus recenter sacratis, antiquis utatur puta in xtrema Unctione)actus erit uicitus, n0n tamen invalidus. De hoc tamen opportunior redibit digq0reudi occasi in sequentibus enodandis du- ii iis litterest modo cohibere sermonem ad illi id quod pi'aesens dubium requi iit; et i e- sertur ad materiam Sacrificii, praecipue vero pro eo Conficiendo et in particulis asservando ad Colum unionem Fidelibus administranda in . uilibet panis vel serinentatus sit vel Zymus c0rruptioni obnoxius
est, si iii turno temp0re reserVetur praesertim vero si in arca vel alia gust0dia obseratus retineatur. Et quamvis fermentatus magis ac citius, qua In gymus ad Or-
rupti0nem pergat , nihil0 minus agymus etiam alterationem patitur. 0lo hic immorari in quaestione : Num acilius sit, quod citius in aestivo, quam in hyemali tempore corruptio eveniat vel e c0 utra mihi susticit quod sine ullo discrimine et distinctione inter alias anni tempestates, non
liceat ad Communionem Fidelium adhibere
particulas vel a sex vel a tribus mensibit reServat Is, quia uno vel altero temporis interiecto spatio, facile possunt sacrae Spe cle corrumpi, quod omnino vitandum est. Idcire sacrae, quibus iitimur, leges iubent frequenter renovandum Sse Sacramentum ad evitandum c0rruptionis periculum. Et quamVis, ut supra n0tatum est, citius sermentatum corruptioni obnoxium sit dissicilius tamen in gym coepta corrupti ex Visu sensu c0gn0sci potest; quapr0pier, ne Servatae particulae caepta iam, sed n0n Visu cognita corrupti 0 ne adhibeantur, easdem frequenter renovari necesse est. Quo enim
disti cilius corrupti s0l intuitu c0gn0Scip0test, eo maior adhibenda cautela est, ne id contingat. 0strum Romanum Rituale ideo praecipit: si Smae Eucharistiae particulas frequenter Parochus renovabit . 0-Stiae vero seu particulae consecrandae in trecentes et ubi eas consecravit, vetet eSprius distribuat vel sumas , ii de Sm0 Eucharistiae Sacramento smus etc. lal 'aest lex, sed quoniam Rubrica tempus, in-
ra quod particulae renovandae sunt, Unde clarat aliquis s0rte putabit, quemque Su pro lubit sacere id p0sse, dumm0do
de corrupti0nis periculo erte non constet. Equidem perperam primum in imo non expectandum est quod certe de periculo constet, sed periclitum pra evenire oportet: dein ver advertendum, quod si particu larum renovatio relinqueretur in privatorum arbitrio, ut set interpretati ilictionis
frequenter, illud perquam facile accidere malum p0sset, quod, ne stat, diligentissime curandum est. Praeterea quod gen0rice innuit Rubrica, nec satis clare pl'aecipit, aliis ex sontibus singulariter nec bscure desumitur. De renovanda enim Saei 'a
Eucharistia habetur Decretum Concilii Turonensis apud Regione in lib. , se eccli - siasticis disciplinis, cap. 70. Ibi legitur ut
de tertio in tertiit in diem semper mutetur, illa a Presbytero sumatur, et alia, quae Odem die con secrata est, in locum sub P0getur, ne sol te dititius asservata mussida,
qu0d absit, sicit , Rigida s lite nimis uilis modi sanctio videbitur. 0n int0rcedo neque in expendenda ea sanetione, quae particularem Recte iam respicit, est animus me velle imbu0iari. uae fuerit et modo sit universali Latinae Ecclesiae disciplina litae rendum est nec ab ea declinandum. Audiendus arussat diis ad supra notatum Ritualis locum: ε Praecipit Rubriga nostra, ut frequenter renoventur particulae, ne in Pyxide et in Tabernaculo clausae corrumpantur, et sic Sacramentum amplius non adsit, quia, col ruptis panis speciebuS, cessat esse Corpus Christi ista requentia D. Carolus ac t. 4 decrevit, ut octavo qu0que die ad summu in esset intelligenda s. Martentus de antiquis Ecclesiae litibus lib. 1, cap. 5, num 3, in sinita propemodum at Ierites tim0uia, quibus comprobat constantem esse disciplina in Ecclesia sum ren0Vandi particulas semel in hebd ima da vel saltem ad summum de quindecim in quindecim dies. Iu C0ndili Mediolanensi l Pi 0 vinciali et capi Le, cui titulus duae ad Silium u-chur istiue Sucrumentum pertinent, a S. Carolo B0rr0mae statutum est: α ut Octavo
qu0que die ren0vetur Euchai istia et quidem ex ostiis non ante viginti dies ad summum consectis se idem saepe alibi c0nfirmat et praesertim in instructi0nibus deips Eucharistiae Sacramento. Sic enim inquit: si eas Lucharistiae particulas octavo
qu0que die ad summum renovabit . . . . Η0stiae autem adhibeantur recentes, et a viginti diebus ad summum consectae P. Quid autem non ultra octavum diem particulae pro Communione Fidelium reser
Ventur, expresse mandant passim non le- centes modo Ἀγn0di, verum etiam anti-
290쪽
Haud ign0r apud Graec0s Eucharistiam
in C0ena D0mini conse gratam usque ad annum reservari consit evisse quia apud eos
invaluit opinio, quod Euchai isti in Coena Domini consecrata mai0ris ore essi 'aciae. Verum innocentius V in Literis Apostolicis ad 0gatum in Regii Cypri super ritibus Graecorum hunc errorem proscripsit, et leservationis licentiam ad quindecim dies cohibuit uuamvis vero etiam Cle
Eucharistiae reservationem non ad Oct cohibuerit, sed ad quindecim usque dies protrahi posse declara velit notandum primo est eam Constitutionem latam fuisse super
tem disciplinam omnium Ecclesia tum esse, ut non ultra H bd 0madam huiusmodi fiat renovatio. Habemus et i In Sacr. it. Congregationis Decretum in C inchen. 3 Septemb. 1662, qui id ipsum praecipitur cinrenovati0ne, quae quolibet octavo die ieri debet de Augustissimo Eucharistiae Sacramento, c0nsumi debet tum Hostia, tum etiam particulae, quae existunt in Tabernaculo, post Sumpti0nem Sanguinis ante purificationem etc. . Quod si ad quindecim dies protrahatur renovatio, non id reprobandum, culpaeque ver hendum quia hoc intra breve tempus haud 0rmid0, qu0d
sacrae specit' corrumpantur. Secus negClemens Vlli tempus hoc pro tul0-Grae- eis determinasset. Ex his, quae hactenus Sunt disputata, recte insequitur quod si non licet ren0vationem Sacramenti ustra octo vel ad summum ultra quindestim dies disseri e mult0 minus fas erit permissos transgredi te iminos et Fidelibus distribuere particulas a sex Vel tribus mensibus c0nsecratas. Si Concilium Tur0nense supra laudatum Oluit, ut de terti in tertium diem n0stiae renovatio fieret, ne diutius asservat mucida evaderet; quomod serendum erit, ut particulae reconditae maneant ad longissinium tempus trium vel etiam sex mensium, intra quod non solum timenda, Sed sorte etiam iam inducta censenda erit specierum alterati et corruptio omnin igitur proscribenda et damnanda erat consuetudo, de qua in dubi et iubendum Parochis Civitatis et Dioecesis Ganda Vensi S, ut eliminata corruptela, ad Ritualis Romani Rubricas sese omnino tonsor m nt veluti Sac. iit Congregali 0 omnino sa-cie nilum praeceptive decrevit. Ad Osuiuu l. 0ΠΑΕsTio Nis PRIMAE. Si illicitum est a uehis et Rectoribus Ecclegiarum Dioecesis Gandavensis reservare particulas pio C0mmuni 0 ne illelium ad tres uSque, vel etiam, qu0d magis est, ad sex menses ob gravissimam illam rationem quod infra clam longum t0mpus potuerint corrumpi, licet, non altera tu colore et e X- te ina superficie, integi ae videantur, qu0dn0nnisi fallaci sensu visus percipitur, Qui pr0 inde sidendum non est quum inductai 0rrupti Sit, quin culis pat0at, haud poterunt Sacerdotes, qui hoe non ignorantes ut praesens dubium supp0nit easdem sacra Communi 0 ne reiici pet0ntibus Histribuere. Eadem quippe militat si utri ,-que rati0 Nain, si, ut in praeced senti responso declaratum suit, damnanda est consuetudo id longum et ultra piae sinitum tempus reservare particulas, memini consequenter as erit easdem Hostias ac particulas tamdiu te servatas ad Fidelium Communione Isi adhibete. igitur vel Parochus vel Rector ille sit, qui communicat, Vel extraneus Saceldos, liii ad Ecclesiam celebraturus adcedit. havd 0test id sacere, quod ex intrinseca causa damnatum St, et substantia ter praeceptivis ac omnino Ser vandis Rubiicis Apostolicis Ἐ0nstitutionibus Decretisque S R. T. 0pponitur qui 'bus distri csc piae ei pitur, me ultra DC 0, aut ad illumum quindecini dies renovatio Sacramen Di protrahatur, ne periculum immineat vel sit distribuendi particulas iam
corruptaS. Neque vero in re tam gravi licitum vel illicitum ullo m0do pendere Utest ab approbatione vel improbatione, CDD- sensu aut dissensi lecto tum et Paroch0rum. Non enim igitur Me re quae I 0 alter0ve m0d fieri possit, sed de Eucharistiae dis imbutione, quae non amplius adest, sed adesse cessat sub speciebus, quae c0Γ-rupli 0nem subierint. Ἀρο propterea i0n expectanda certa inceptae corrupti0nis signa, sed ad lavertendum malum satis est periculum ; ideo determinatum est tempus faciendae renovati0nis igitur resp0nsio data ad praecedens dubiuin asscit aeque Rectores et Parochos, ac etiam Sacerdotes, uln0n ignorant prava in et Rubricis contrariam consuetudinem, quae si get in Di 0ecesis Gandavensic Ecclesiis. Si Sacr. 0ngregali 0nis mandatis quod absit in suturum credam aliquis sit ex iisdem Recto-tibus it Parochis vel Sacerdotibus, qui