장음표시 사용
311쪽
lis Ecclesiae Castri veterani Dioecesis Ma Zarie n. diim publicae adoratiotii patet in Thr0n0 Sinum Eucharistia Sacramentum Hac lata occasione ex ei latum fuit sibi iamnum expediret extendere praeceptum tegendi Tabulas Altarium, ut fit ex praescripto instructionis Clementinae Romae in Oratione
uti adraginta Horarum, ad alias Omne expositiones, quae per annum fiunt, vel pro adimplendis piis Legatis ex Fidelium unda ti0nibus, vel in Novemdialibus et Triduanis
precibus, quae frequenter Occ Urrunt, praesertim vero ante Festivitates . . V., vel alia quacumque de causa. Ideo, Suspenso iudici0, responsum fuit: od D. Secreta rium cum SSm iuxta mentem . Mens erat,
ut fieret relatio Smo Domin Nosti Le0ni XII Pont. Max. cui tamen placuit Uam Mentem non aperire, Sud mandavit, ut iterum proponeretur in proaeimu scilicset Congregatione). Coacto igitur altero rdinario Εm0rum Patrum Sacris ritibus tuendis praepositorum Coetu, re maturius in utramque partem discussa, libratisque argumentis quae asserri p0terant, unanimiter fuerunt in sensu, qu0d magis expediret nihil in n0vare, nulloque positivum Decretum inter-p0Dere quapropter tribus prop0sitis Dubiis collective responsum sui In casu, de qu0
agitur, servandam esse consuetudinem, excepto tem p ire expositionis Quadragintam, rarum . Et Sanctitas Sua huiusmodi resp0nsum adprobavit et confirmavit. Supradicta autem brevi 0r Rescripti formula aequivalet alteri relativae ad singula Dubia, videlicet : Ad . egative ad primam partem,
Assirmative ad secundam D. Ad I. Negative ad primam partem, Assirmative ad secundam .
Ad ili Negati V P. Qu0ad igitur attinet ad decisionem primi et secundi Dubii ea prudentia usa est S. ,
quam Servare aequum est, quando in quaesti0nibus, quae ad extrins secum disgiptiuam pertinent, declarari op0rtet quid magis deceat vol magis expediat. tenim in casu, iis omnibus, quae hinc inde asserri possunt, aequa lance libratis, inclinari pondus vide
tur pro consuetudine potius Ser Ianda, quam pr0 0vo praecept indicendo unde rem serio m0ditanti nihil obversetur, qu0d obstaculum Religioni c0ntrarium interp0nat. Secus vero periculum immineret Isensionis et scandali, ubi mos viget, si n0va lex diceretur de velandis Imaginibus in milibus exp0sitionibus, ubi viget c0nsuetudo contraria. Equidem auidi ius in Manual sacr.
sus verbo Eaepositio auctissimi Sucrum ei linum. 232,4 5, necn0n Thiersius, de exposit. Sini Sacramenti cap. 4 num. 2, HUS sequitur a me. Benedictus XIV institui. ecclesiastic quae est 30 editi0nis latinae sunt in sensu, quod K Non liceat, Sacramento exposito, apertas teneri imagines . . . et Sancto tum, quia, praesente Domino cessate debet hon0r qui Servo adhibetur, et praesente Sole omnia stra splendore uia mittunt s. Velum quidem id est congi uatamen c0ngiuis sunt e serendaci atque ita
praelatae auctoritates intelligendae, qu0dc0nsundi non debent cultus diversae species, atriae scilicet, qui s0li Deo pituit, Maximo debetur, Jyperduliae, quo veneramur Dei param Virginem et Duliae, luem obtinent ceteri Sancti uas distinctiones
0mnino tenendas se ivandasque esse ipsa
suadet Religio, quia nullo paci licet di-Versas cultus species simul c0nsundere, et
betur uni De vel quo ob Suam excellentiam supra ceteras creatura Dei paramc0limus nihilominus es, at omnis dubitandi alio, quia simul cessat omni c0nsusio cultus, si unicuique tribuatur quod ei debetur. Dum enim ad Deum confugimus, ut ad unicum Creat0rem et Datorem bonorum omnium, preces ad eum dirigendo cultu atriae, nonne p08sumus media tricem Dei param adhibere apud Eum et Coelicolas intercessores m et ei ita debet, quia re ipsa uuatenus Hyperduliue et
Duliae cultus confunditui culti cultu Latriae uni Deo debit 0, prout habent S. Th0ma pari. 3, qua est 25, artic t , et S. 0- naventura in , distinet. 9, num . . COD- veniens imo est, ut deprecatotes adhibeamus Coelicolas ; et ex Ecclesiae iustituto faciendum ita est, ut quod nostris precibus
non valemus, intercessione, pe ac patrocini B. . . et Sancto lum C 0nsequamur. Sessus enim, si in sensu rigor os supra relatae au0t 0ritates essent accipiendae, nequaquam licere Sacramenti expositionem coniungere cum res siectivo cultu . . . et Sanctis debit 0, et alii gandae sore ut 0-vemdiales et Triduanae preces, quae fiunt ad 0norem Deiparae et Coelicolarum cum Sacramento exposito imo etiam abligandae s0rent Litaniae Lauretanae, quae ad inl-pl0randum . . . praesidium fere Sem per ante Hymnum Tantum ergo recitantili. Carpenda praeterea esset ipsa Clementi na
312쪽
Instructio, quae iubet, ut dum Sacramentum exponitur pro rati0ne uadraginta Η0rarum, et priusquam Populus dimittatur cum eiusdem Benedictione, iecitentur Litaniae Sanctorum cum precibus. Quis autem est, qui n0 videat quod si praefatae auctoritates accipiendae essent strictissime, nullaque acta distinctione et discrimine, censura impeteret institutum probat isque Ecclesiae mores, quod vel simpliciter c0gitare piaculum est Nam Litaniae Sanctorum Lauretanae necn0 aliae prece recitari solitae, et ab Ecclesia adpr0batae, permissae et quandoque in publicis praesertim necessitatibus etiam praescriptae, nihil detrahunt Cultui utriae Sacra Eucharistiae debito, quia cultus innis resertur ad Deum, ut ad principium et finem ultimum; Dei parae vero et Sanct0rum invocati sit, veluti supra iam dixi, tamquam medium, ut, adhibitis intercess0ribus, iacilius a Deo 0btinere p0ssimus qu0d petimus, et fragilitas nostra n0 praesumit. Recte igitur, Sapienter prudenterque dimisso consilio extendendi ad omnes expositiones praescriptum volandi Imagines et Simulacra Sanetorum, magis expediri censuit nul
dens ad prima duo ubi consuetudinem
sponsioni alias alae in Ordinario Conventu diei 26 Ianuarii 1793. Consuetudo erat, Ut singulis ianis solemnis exp0siti fieret in Sacello Paulino Basilicae Liberianae, patente vetustissima imagine . . . , quae ibi
magna est in venerati in verum, quum n0Va extructa machina, in altum nimis assurgens, impedimentum afferret detectioni praefatae Sacrae Imaginis, orta quaesti inter Capitulum et cclesiae Patronum ad Saepedictam sacram Congregationem delata fuit, pio positoque Dubi An SSinum Sacramentum publicae venerationi sit exponendum in Altari Dei parae Virginis, huius
Imagine detecta, vel p0tius tecta dis resp0nsum suit: e In casu, de quo agitur, et Vandam esse antiquam c0nsuetudinem . Ne autem sit qui existimet ad alios casu extendendum non esse Decretum, qu0d 0n est generale, sed relativum ad speciem prop08itam ; nam si in quibuslibet expositionibus c00 periendae essent Imagines Dei parae et Sanctorum, quia, ut aiunt u-cl0res supra laudati, ε praesente D0mino
omnium summ0, cessare debet cultus Ser-V0rum neque consuetudo, etsi immemorabilis, neque conventio, neque lex sundationis, neque alia quaelibet gravissima cogitanda ratio posset 0 honestare detecti0nem imaginum, dum Sacr3mentum est publice exp0situm. Ita tuo illud tenendum est, qu0d supra dixi, nempe relata verba in
sensu c0ngruo sunt accipienda, et dummodo cultus non confundantur, neque Dei
parae et Sanctis h0norem illum tribuamus, tu soli De debetur. Si ita est, sciscitandi fit locus urnam
legendae omnino sunt magines in latione Quadraginta 0rarum, non vero in aliis, vel minus solernuibus, vel etiam s0lemnissimis, quae non rar per anni circulum fiunt Praesentissima se offert ratio discriminis. Pro diversitate sunctionum diversoque earumdem fine aliquid decet et licet in una, quod in altera, quamvis idem sit utriusque
subiectum, non expedit. Porro oratio uadraginta Η0rarum ideo instituta fuit, ut diu
noctuque, quavis hora, toto ertente a uno, sine intermissione incensum in conspectu
Domini dirigatur, ut legitur in C0nstitutione Clementis Vlt Graves et diuturnae data 25 0vembris 1592. Instituti itaque
praecipuus et unicus est finis ergo, dui ante rati0ne, quae numquam intercipitur, omnis Cultus s0li Deo exhibendus est idcirco expedit velari Altarium Tabulas, aliaque ita disp0nere, ut Populus sine distractione totus sit in ad 0randa Eucharistia in
Pertinent haec ad duo prima Dubia : sequitur resp0nsio ad tertium, qua excipitur tempus eaepositionis uudraginta 1 rarusn. Atque hic quaeri p0sse videtur, qu0m0do intelligenda et accipienda sit huiusmodi exceptio, nempe, num habeat vim generalis Decreti, an potius unam respiciat Eccle- Siam, pro qua Dubium propositum suerat ΤMihi quidem videtur peculiaris, non generalis; quia dum aliqua disp0 siti in aera
Congregatione fit, qua generalis regula detur ubique servanda, id clare disp0nitur.
Η0 sactum non est, et fieri debuisset, quatenus S. C. regulam generalem dicere V 0-luisset. Praeterea quia aliud habemus Decretum latum sub die 12 lunii 1749 qu0ad
Dubium oran C0nstituti pro rati0ne Quadraginta Horarum, Romae iussu Clementis X ledita, etiam ex ira Urbem servari p0ssit ac debeat responsum fuit c Praedictam In structionem extra Urbem n0n bligare laudand0s tamen qui se illi consormare student, nisi aliud ab rdinariis Locorum statuatur s. Dicam ulterius, si introspiciatur mens Sacrae C0nglegati0nis latens sub ver-
313쪽
bis illis eaeeepto tempore eaepositionis uadraginta Horarum, ea esse Videtur, ut ma- time c0nvenire credat et ex0ptet, qu0d ubique praescriptum Clementinae lustruetionis, saltem qu0ad Imagines vel tegendas, temp0re 0rati0nis Quadraginta Horarum, servetur. Omnem quae dirimit contr0 versiam est 0rmula resp0nsi0nis, quae incipit: in casu de quo agitur quae dicti initio
orationis evincit Decretum c0arctari ad unam speciem prop0Sitam, nec ultr0 progredi quam0brem minime adversatur alteri supra relato anni 1749.
Cathedralis Ecclesiae m0lensis Canonici et Dignitates hon0risiissis aut insignibus, et Pontificalium usu ex benigna concessione a me. Pii VlI, quem habuerunt Antistitem, si uentes, adhuc tamen duas alias praerogativas a Sacra hac C0ngrega ti0ne postularunt. Primum scilicet eae tensionem indulti ipsis et ipsorum singulis utendi argentea Palmat 0ria, tum eae ira
Pontilionii in propria Ecclesia, tum in quacumque molensis Civitatis Ecclesia, in
qua sive privatim, Sine solemniter Sacras functiones Sacrumque eos peragere contigerit. Secundo ver facultatem ipsis omnibus, e singulis gestandi quotidie pectoralem Crucem. Patres autem mi sacris ritibus tuendis praepositi, etsi quoad Palmatoriae extensionem annui 0sse precibus n0n repugnassent, apposita limitatione: Dummodo non sit praesens pis00pus, Metr0p0 litanus, uncius, Legatus, . . .
Cardinalis, renuit tamen alterum Concedere, usum nempe Crucis pectorulis. Quaerere aliquis p0sset curnam Dignitatibus et Canonicis insignis Ecclesiae tot cumulatae beneficiis, huiusm0di usum,
qui aliis Capitulis quandoque indultus suit,
denegaverit Dicam primum insolens esse sciscitari rationes, propter quas Sacra C0ngregatio in materiis pure gratiosis annuit vel renuit petiti0nibus assentiri. Addam Secundo expedire quandoque modum im-p0nere privilegiis, hisque n0n alia addere privilegia ne, qui in inseriori sunt Ordine,
nimis qu0ad extrinsecas hon0rificentias Superiori appropinquentur, veluti est piscopus relate ad Dignitates et Canonicos, qui eius Capitulum c0mponunt. quidem n0nign0r pectoralis Crucis usum non ita con- Venire piscopis, ut nequeat ex Indulgentia
c0ncedi aliis Ecclesiasticis Viris in dignitate
aliqua constitutis, imo etiam alicui Metropoli lanae, Cathedrali et quibusdam ex in igni Ἀ-ribus Collegiatae Ecclesiae Dignitatibus et Can0nicis Caute tamen, et n0n nisi pensa tis omnibus et singulis circumstantiis, sa-ciendum id expedit, ne adauctis nimis h0n0rificis ste orationibus, Dignitates et Canonici vix ab Episc0 p in populi aspectu distinguantur, huiusque honor imminutusqu0damm0d videatur. Itaque quum mo-l0nsis Ecclesia multiplicibus ditata sit privilegiis, ac praesertim usu Pontificalium,
ticum signum, illud scilicet gestandi qu0tidie Crucem pectoralem, c0ncedere recusa vit, ut in hae saltem extrinseca dec0rali 0-
ne s0lus illius Ecclesiae piscopus h0 sibi
insigne privative competere agn0Sceretur.
Et quciniam obiter incidit sermo de Cruce pect0rali, quae, ut initi dixi, non ita est pr0pria pisc0pi, ut aliis in dignitate constitutis nequeat eius usus cum limitationibus et c0nditi0nibus aliquaud concedi: eruditionis ergo addere hic mihi visum est quae hac de re api disserit d0ctissimus Catalanus in Pi 0 leg0menis ad Pontificale
Romanum cap. 13. Nemini adhuc satis expl0ratum Stet an primis saeculis in usu uerit pisco- pis Crucem cum Sanctorum Reliquiis, quam n0s pect0ralem dicimus, c0llo 3p- pensam deseri e . inus Cardinalis B0na et Andreas aussa ius ex alto de ea re veterum Scriptorum silenti eum ritum n0n admodum antiquum putant. Cui ta- men Sententiae adhaerere neque0. Cum enim, ut scite d0cet Thomassinus pari. 1
disciplinae lib. 2, cap. 58, num 4, 3Π- tiquitus libero quidem et peculiari in stinctu Christiani sere omnes seu rientis, seu Occidentis Crucem, vel ipso Crucis Lign0, vel sacris Reliquiis munitam, c0li 0 appenSam gestarent, haud dubium quin et illam n0n 0d Episq0pi, sed et Clucrici etiam deserrent. Certe quod prisci Fideles muniti Cruce incederent ostendit sus eruditus Gret serus in per SU0, qu0d de Cruce inscripsit. Qu0d autem Episcop0s spectat, egregium est quod re sert S. Gregorius Turouensis piscopus lib. 1, de gl0ria Martyrum, cap. l. it
enim se Crucem auream ad collum ge-
stasse, in qua erant Reliquiae Beatae Vir - ginis, Sanctorum post0l0rum et B. Mar- tini, cuius ope incendium restinxit, qu0d aqua tolli non poterat. - Tunc, inquit,
314쪽
DXt leti clam a pecto te Crucem elevo contra
ignem mox in adspecti Sanctatum Re- liquia mim ita cunctus ignis obstupuit, ac si non fuisset accensus. Alia eiusdem olei exempla post laudatum Thomassinum lese it vir clarissimus Dominicus Geor-
gius lib. , de Liturgia Romani Ponti siccis cap. t X. Fateri hic illud negesse est, qu0d, etsi mulla de eo pisc0porum ritu exem- pla II rri 0ssint, cum tamen nec pri- sci Sacramentorum libri, nec antiqui piae sertim Scriptores liturgici, qui ornutus a sacros Pontificum aliorumque Ministr0orum, tam in Oriente, quam in occidente pertractarunt, ad earum significationescis, ysticas enucleandas cum ipsi, inquam, numquam pect0ralem Crucem attigerint, algument id est, nulla tunc eam lege vel consuetudine gentiali usurpatam suis se, adeo ut labente Saeculo lil in pote- state piscopi esset Crucem pectoralem deserre, vel non. Sic enim in suo P0nctificali scribit Durandus, qui saeculo illo vivebat Indumenta vel sibi Episc04 0 per rdinem necessaria sunt haec,
videlicet Caligae, Sandalia Amictus, l- ba, Cingulum cum subcinctori0, quod habet similitudinem Manipuli, et depen det a Cingulo in latere dextro, lux pectoralis, si quis ea velit uti, Stola,
Tuni cella, Dalmatica etc. - Sane recte
docet laudatus Georgius, loco citat in fine, a Romanis quidem Pontificibus, qui
pecturali Cruce iampridem usi sunt, in ter piscit purum peculiaria urnamenta fuisse adscriptam.
V0cari in dubium minime p0l est, quin pecto talem Crucem Romani Pontifices vel antiquitus piae gestarent c0nstanter id quidem asse iit Ioseph Vicecomes l. IV, 4 de Missae Apparatu, cap. XXX, et lau- datus , Thornassinus num. V, ubi usum pect0ialis Crucis Reliquiis Sanctorum re sertae ex S. Greg0rii Papae ita per I 0an
nem Diaconum scripta eruit. Oannes
quippe lib. IV, cap. Vill, dum sacr3s enumerat Vestes, quibus indutus fuerat mem0iatus Pontifex, dum Tumulo inve- heretur, ait, phylacteria ipsius magna Ve- ne ratione a Christi fidelibus suisse habita ε hJlacteriorum autem nomine designari sacram Reliquiarum Thecam collo appon- sam, idem Scriptor ibidem dem0nstrat : im Gregorius ipsemet eamdem vocem de Cruce sacris Oetam pignoribus, ma- xi me autem Sanctissimo Christi Crucis si ustui inter prelatur : uti videre si
lib. XII, pist0la Vll, quam ad Theodo'
lindam L0ng0bardorum Reginam Scripsit, dicens Excellentis imo autem filio nostr Adal0aldo Regi transmittere phJ- lacteria curavimus, id est Crucem cum Ligii Sanctae Crucis D , mini, et lectio nem Sancti vangelii heca pei sic in
Insequentibus saeculis pectoralem Cru- cem specialem fuisse Romani Episc0pi or- natum luculenter docet Innocentius ill P0ntifex Maximus lib. I. Mysteriorum Missae cap. LlII. Singulas enim Papae Vestes ad Altare explanans pro lamina illa aut ea, quam solus P0nti se Summus gestabat in si0nte, subiicit Clucem a collo catenulis Suspensam, ut quae et ipsa la- minae loco esset summi Pontificis pr0pria: - uia signo Crucis, inquit, auri lamina OeSSit, pro lamina, quam Pontifex ille gerebat in ionte, Pontifex ipse Crucem gerit in pect0re nam Mysterium, qu0d in quatuor libris auri lamina continebat, in qui tuor partibus sorma Crucis expli cui iuxta quod inquit p0stolus: Ut comprehendatis cum omnibus Sanctis, quae sit l0ugitudo et latitud0, sublimi
has et profundum. - Ιdeoque Romanus Pontifex Crucem quamdam insertam 3 tenulis a collo suspensam sibi statuit ante pectus, ut Sacramentum, quod ille tunc praeserebal iri fronte, hic autem recon- dat in pectore. Nam corde creditur ad iustitiam, re autem consessio fit ad sa- lutem . ita Inn0centius, cuius verba pene
exscripsit Durandus lib. I Rationalis cap. IX ubi adiungit Summum quidem Pontificem Crucem statuere sibi ante pe- ctus ad designandum qu0d ait Aposto ius in pist0la I ad Corinthi 0 cap. VI: Glorisicute, et portate Deum in corp0re vestro. Tradit deinde idem Durandus P0nctificem imponendo sibi et dep0nendo
Crucem, ipsam exosculari, ad denotane dum quod hi isti Passionem, quae per illam significatur, credit et c0nfitetur,4 quodque ad eamdem repraesentandam in ε sticio Missae se parat. Sunt qui autumant, etiam Graecos Episc0p0s pect0ialem Crucem gestas Se, eamque ab ipsis Eneo pion appellari. Quod tamen non satis exploratum est ε quin imo a c0mpluribus d 0ctis Viris c0n-ε stantissime pernegatur. Patriai charum
Orientalium Legati Constantinopolim ap- pulsi, ut Il generali interessent Syn0-
315쪽
do, testificati sunt quidem, ut primum ad Impeiatorem admissi sunt, illum ru-
cem, quae ex pectore eius pendebat, i 0- rum collo imp0Suisse, qua eos obtesta retur: non alia persequi, n0n alias pr0 movere Ecclesiae utilitates imposuit su- per c0llu nostra Encolpion suum, et di-
iit: Ecce iudicium cclesiae iniqui Deus is cervicibus oestris in die iudicii. x tant haec verba in Actione V memora tae Srn0di Vlli ubi animadvertere aiunt
Anastasium Bibli 0 thecarium Graecos sinu semper Crucem cir0um se ire, eique inser- tum semper aliquid esse verae et vivi - sicae Criicis, vel sacrarum alloqui meli. qui urum, id Itie a Grae eis Encolpion rap-
lutine laicitur. oris enim Graecorum est Crucem cum pretios ligno vel cum Reliquiis unctorum ante pectu p0rture
Sed non inde satis valide insertur 1 AEncolpi , suisse insigne pis0090rum s nam primo, qui illud imposui fuit n-
rut 0rs secundo Helias Vicarius edis Hierosolynii tunae, qui narran adsentum suum iu Regium ii itutem, et qualiter ab impertitore ipse cum Sociis receptus fuerat, eu ferba diaeit imposuit super c0uu nostru Enc0 i0n etc., non erat Epic scopus sed Presbyter Terti ut reis es ius lib. 2, de Cruce, cap. XXXIV animad vertit, t post eum Saussa ius Panop iue
ciatur Encolpii 00em neque in Graeco textu memoratae Actionis V, neque in Latina ei sione haberi, Sed a 'o 80ρα, Humuralia seu Super humeralia. Id ipsum confirmat Georgius lib. I de Liturgia R0 mani Pontificis cap. XlX. uarto demum si ustia ea verba ad Crucem pectoralem Episc0porum reseruntur, cum, ut late probant qui de Cruce scripserunt, Cru-
cem Secum serre commune esset omni
bus Christi aliis et praesertim hodie di- tioribus foeminis, quae in signum p 0tius vanitatis quam christianae religionis, Cru- cem lapidibus pretiosis intextam collo appensum deserunt. Ceterum quod spectat
Crucem quam pectoralem Ocant, quam ni
mirum piscopi Latini gestare s0lent, benedici aliquibus ab hinc saeculis c0nsue - vit, extatque h0 die titulus in II parte nostri huius Romani P0ntificalis , qui in scribitur : de benedictione Crucis pect0ru
Idem Catalanus ad pari. 2. P0ntificalistit. 14, qu id est de benedictione Crucis
rati pisc0p0rum actum a nobis sus iam sui tom. I huius peris in Pi 0 leg0me
nis cap. 13, ubi non modo de eius ori gine et usu apud Latinos, velum etiam apud Graecos, nonnulla notata sunt. uan- tum ver ad eiusdem Crucis benedicti0
nem attinet, nihil in priscis SS. ponti fidalibus Libris, nihil prorsus apud Scri-
pt0res antiquos invenio. Sed neque eL- tat is praesens titulus in editis ante Cl0
mentem VII Pontificalibus in quibus
p0st titulum de benedictione n0vae Cru- cis, statim sequitur titulus ille, qui in scribitur de benedictione imaginis D. M. V. P0rro, uti alibi n0tatum est, ex Duran- di P0ntificali liquid e0nstat sua ipsius ae- tale, saeculo nimirum XIII, Crucem pect04 ratem gestatam quidem ab Episcopis suisse, sed n0ndum inter ornamenta piscopo rum tranStatam in p0 testate tamen Epi- scopis eam adhibere, vel non adhibere. C0nstat nihilominus saecul XIV, non m0 do inter piscop0rum peculiaria orna menta Crucem ipsam fuisse adscriptam; Verum etiam, ubi ipsam Episc0pi accipie- bant Missam celebraturi, hanc ex Romano Missali Fratrum in0rum, qu0d extat in Vaticana Bibliotheca, pronunciabant sor
mulam Tuum Crucem adoramus Domine tuumque loriosum recolimus Passionem; et u amiserere n0bis, qui puSSus es cle menter pro nobis. Amen. Tametsi antiquus n0n sit praesens ti-
tulus de benedictione Crucis pectoralis, quam nempe pisc0pi ad collum appen- Sam gestant, videaturque a Clemente Ill adiunctus, cum in editis ante ipsum P0nctificem Libris pontificalibus haudquaquam
inveniatur: est tamen n0n ita recens
alius titulus, qui non m0d in Pontifica libus editis, sed et in SS. Pontificali Codice Guillelmi Durandi, ut 0ruit saeculo XIll et in aliis habetur inscri- plus de benedictione et impositi0ne Cru- cis pr0ficiscentibus in subsidium et de
sensi0nem Fidei Christianae, Seu recupe- rati0ne Terrae Sanetae. Estque is titu lus XX iuxta ordinem titul0rum par- tis II Romani hodierni Pontificalis. Poror cautum est ex hac n0stra Rubrica, ut Pontifex ad benedicendam Crucem pe- ct 0ralem uti p0ssit ea sorma, quae in ips titulo XX est assignata P. Qu0niam itaque patet ex his, qua in al-20
316쪽
lata sunt, usque a saeculo Iu vel IV morem invaluisse gestiendi ab pisc0pis pectoralem Crucem, si vellent, qui tamen
m0s communis evasit, et per modum regulae, quand0 quidem in Romano Pontificali insertus sui titulus de benedictione Crucis pectoralis, quae aliis pontificalibus indumentis adnumeratur; plane q0nsequitur ita Episcopis pectoralem russem convenire, Ut usurpari nequeat ab aliis inferioris 0rdinis, nisi per privilegium. Hoc autem nonnisi raro rationabilibus de causis caute conceditur. Nil mirum igitur, si eam postulanti Im0lensis Cathedralis Capitulo Sacra Congregatio novum hoc Insigne c0ncedere reptignavit . uuin enim t0 aliis privilegiis cumulatum esset, eiusdemque can0nici ac Dignitates Pontificalium usu decorati sint, haud c0ngruere visum est aliud addere pect0ralis Crucis, qu magis accederent ad extrinsecas pontificales honorificenti agri et tantum detraheretur extrinsessi hon0ris pisc0pali Dignitati quantum additum esset ignitatibus et Canonicis eiusdem Capitulum c0mp0nentibus.
Facile quisque videt planeque intelligit Pontificales Missas relate ad illos, qui
non ex iure, verum ex privilegi in quibusdam dumtaxat designatis diebus queunt P0ntificalia peragere, quin iis lem liceat alios dies, praeter express0s inop 0stolicis Constitutionibus, ut illa est Alexandri VII pro Abbatibus et raelatis piseopis inserioribus vel peculiaribus privilegiis concessis quand0que Capitulis, Dignitatibus,
chipresbyter C 0llegiatae et Paroelii alis e-clesiae S. Michaelis Balneo ea balli aventinae Dioecesis, cui facta sui potestas a Sa. me. Belle dissi XIV Pontificalia peragendi in designatis s0lemni 0ribus anni diebus a primis Vesperis ad egasum Solis diei sequentis, perperam praesumit privilegium extendere, eoque uti etiam in Sabbatu Sanct0, quia Pontificalem Missam licite p0test celebrare sequenti die solemni Pascha tis Resurrectionis. quidem in acultate ei est quoad alias estivitates canere punii fi-caliter prima Vesperas, quia revera a Vesperis initium habet sequentis diei s0lemnitas sed Dominica in qua rec0litur Resurrecti D. N. I. C. habet quidem primas Vesperas, si Vesperae dici i0ssunt, quae singulari ritu intra Missam persolvuntur
loco Versus Communio et rati0nis Post communio. Nam ut 0tat etamus Diar. Ecclesiastic. civit. cap. 8, de Sabbat0 Sancto, num 358 ε aedem Vesperae Verius appellari possunt gratiarum actio, quam ossicium Vesperarum, teste Ruperi de divin. Ossi c. lib. I, cap. XVIII. Conser Benedictum XIV, de Missae Sacrificio seci. I, cap. XXIII, g 1, sed et Vesperae vocabantur gratiarum actio. Vide eratum ad Ga
Hi ne huiusmodi Vesperae separatim n0n pers0lvuntur in Ch0ro, sed celebrantur in
Missa, quae, ut aliae diei uncti0nes, per anticipali 0nem peragitur; de dumtaxat
ad privatim eas restitandas tenentur, qui Missae 110 adstiterunt intra quam fuerant abs0lutae. uapropter locus n0n est, eaSp0nti sic aliter persolvendi, nisi intra Missam,
prout fieri debet ab pisc0pis, qui generalem pdinationem promovendorum cum ad Minores, tum ad agros ordines per 3-gunt, vel etiam os uni, si velint, etiamsi
n0 adsint ad ordines promovendi quia Episc0pis numquam interdictum est agere Pontificalia duo autem iure pr0 pri0, et ex dispositi 0 ne Caerem0nialis Libri p0ssunt Episc0pi, haud aliis permissum est, qui X privilegi gaudent limitat usu 0ntificalium, et stricte tenentur ad id qu0d in privilegio expressum est. Idcirco Archipresbyter C 0llegiatae Balneo caballi, ut Vesperas Paschatis p0ntificaliter celebraret in Sabbato Sanet 0, deberet etiam in Pontificalibus alias uncti0nes, et praesertim Missam, a qua Vesperae separari nequeunt, perSOlvere. Atqui pontificalem Missam non ei est in Sabbat Saneto celebrare Ur mi S- sum ide etiam nec Vesperas, quia privilegium Missam s0lummod designat pros0lemni die aschatis, non autem pro Sabbato Sancto. Eius autem intentioni obest p0tius, quam prosit resoluti Sacra Congregati0nis Con-eilii diei Iulii 1785, qua declaratum
suisse asseritur, quod Paschalis solemnitas ex0rditur a Missa Sabbati Sancti. Esto
quidem ita sit sed qu0niam inter designatas in privilegio Missas, illa Sabbati Sancti 0 occurrit, sed ea tantum exprimitur s0lemnitatis Paschalis, quid ultra quaerendum est, ut Archipresbyter rat0r Vanam suam petitionem agnos eat Casus vero
Sagra C0ngregati0ni Concilii propositus,
quo se tueri posse confidit, a specie n0stra quam maxime distat, nec ullam habere
317쪽
potest relati0nem ad eamdem in illo quippe ageb Hur de an inico, qui ex fundati0- ne tenebatur dumtaxat: 'intervenire in Choro uelle solennitis dei Sino ut ale, di usqu e di S. Eustachio. Et exorta
controversia super intelligentia menti Fundatoris an se ilicet sub nomine solemnitatum etc. interessentia incipere deberet a primis Vesperis s0lemnitatum in testamento a Fundatore praeseriptarum, et an cum his venirent etiam illae, quae intra Missam in S ibbato Sancto pers0lvuntur iure declaratii in sui Canonicum teneri interesse Missae Sabbiti Sancti, quia Vesperae ea die in horo mi separant ui a Missa Species autem nostra non est de obligati0nu adimpl0ndi a Testat 0re imp0situm nus, qu0da iure procedit, et cum iure c0niungitur verum de extensione privilegii ultra inesprae Scriptos, seu de P0nti si galibus, quae a Privilegiati celebrari nequeunt, nisi ad sormam in fulti, ut 0lummodo in die bii ab Induit designatis et expiessis. Non secu Sigitur . . . indebitae p0stulationi resp0ndere debebat, nisi pr0 ut egit, videlicet servetur stricte privilegium Benedicti XIV, ide0ilue, excluso P0nti sicali abbati Sancti. o se ratorem solumm0d ad
sui mam indulti in Pontificalibus Missam celebrare die Sancti Paschatis.
Rescriptum S. R. 0ngregati0nis, qu0 laudandus decernitur Episcopu8, iii De cretum tulit pro aboliti 0 ne huiusmodi Pr0- cessionis, quo etiam praecipitur ut in po-
Ster uin ser Vetur, novum non est. Haec
S. R. Congregationis responsi ab alia n0ndiscrepat resp0nsi 0 ne, sed illi prorsus c0ns armis est, qua in una Mantuana pisc0pi
Litteris satisfecit , qui p0stquam pio hibuit undecim suae Di 0ece sis oppidis deserri Sanctissimum ac tamentum pro gessionaliter e
mi V et VI mat 0ris hebdomadae S. ipsamC0ngregati0nem de hac re consuluit a qua Episc0pus laudatus suit, et eius pariter De cretum fuit sit firmatum. Laudandi sane sunt pisc0pi, qui irrept0 paullatim abusus eliminare student, vel ritus Ecclesiae ii te servari praeeipiunt, Vel 0 vos induci aut veteres et adprobatos ab Ecclesia ritus quodammodo c0rrumpi vel immutari aegre
sentiunt laudandi, in qua in sunt pisc0pi, ad qu0s ex Litteris p 0st0licis Summorum Pontificum, quae Caerem in tali Episcuporum aut Pontificali Roman vel pra0siguntur, Vel
in sine reseruntur, spectat ex stici advigilare, ut Omnia rite serventur,mitae ab Ecclesia in ritibus et caeremoniis sunt constituta, et in dubiis, quae passim Occurrunt, . R. 0ngregationem adire, eamque c0nsulere, et ab ili: sententiam et Decreta perquirere, ne ritus ipsi tu mittentur, e0rrumpantur, et Divini Cultus maiestas per inscitiam, negligentiam vel novitatis amorem vilescat. Laudandus quidem, iterum dicam, iure es Episcopus, qui hanc pr0- cessionem cum S Sino Sacramento prohibuit, quia hac die passionis et moestitiae non Onvenit adversatur enim ritui, caerem0niis ac mysteriis, quae in Ecclesia universa h0c tempore rec0luntur ac celebrantur. amp08 processi0uem Smi Sacramenti ad Se pulchrum, stricti 0ri quo p0test fieri modo et Sensu passi0nis mysteria incipiunt; quem admodum evincunt Altarium denudati0nis vetustissimus it dis ab Ordinibus R0manis praescriptus, qui ut Durandus, Alcvinus, ma- latius, 3sticas huius ritus et varias significationes assignantes, sentiunt, vel Christum
vespertinis horis suis discipulis nudatum significat et ideo immediate post Vesperas denudantur Altaria in vel ut pinatur Rupertus, et cum e0dem Durandus, Christum in crucifixione suis expoliatum vestimentis designat, quae inter milites divisa suerunt ut n0n obscure indicat Antiph0na, quae in Altarium denudati 0 ne dicitur: Diviserunt sibi et c., vel item recolit Christum Passi0nis
Suae tempure amisisse speciem et decorem. Eamdem repugnantiam stendit vetustissima Ecclesiae disciplina, quae diem pr0rsus aliturgidum sequentem Feriam sextam agn0Vit qua cum memoria rec0 latur cruenti
in Cruce lesu Christi sacrificium, ceSsat ab incruent Missa sacrificio celebrand0. Ad quid, quaeso, exp0liantur Altaria, Templa
suis ornamentis carent, silent instrumenta omnia celesiastica, et i campanis Cr0- talum ad 0nvocandum ad Ecclesias p0pulum adhibetur Nisi ad indicandum Ecclesiae luctum ob passi0nem et mortem
Christi Domini Sp0nsi sui Cur lampades,
quae ante Altaria lucent, extinguuntur 3 mnia prosect0 0estitiam et luctum sive in Templis, sive in Altaribus, sive in uini tris an nunciant, ut Fideles per haec exteri0ris tristitiae signa Chiisti passionem recolant,m0rtem eius meditentur, et cum lugente
Ecclesia lugeant et ipsi Filii Iam quid commune esse p0test cum m0erore et laetitia,
318쪽
cum lacrymis et gaudio, cum pompa et luctu Quid demum cum Christi morte iuxta Ecclesiae intentionem, et triumphali cum Smi Sacramenti r0 cessione his diebus, quibus ipsa incruenta ac tisicia cessari Ecclesia praescribit Huiusmodi itaque Pr0-
cessi c0ntra ipsius Esse lesiae mentem perageretur, quia adVersatur peculiaribus ritibus dierum, peculiaribus mysteriis, ad quae c0nsideranda et celebranda Ecclesia signis etiam externis fili 0s suos excitat, invitat. Per hoc ipsum Processi0ne 0mneS, quae
hac die prohibentur si Ecclesiae spiritum
et mentem inspiciamus), Velitae etiam censeri debent sequenti die. Haud hic loqu0rde Processionibus, quae ad Passionis ac mortis Christi mysteria reseruntur. 0n est hic mei muneris de illis inquirere, cum de his neque Decretum agat. Vetitae, dixi, censeri debent iocessiones sequenti etiam die. Et sane extat de hac re Decretum Congregati inis piscoporum: ε Processio Solemnis aliquo certo die facienda, si cadat
serenda est in alium diem . ita decretum
fuit 25 Februarii 1598 ut legi 0test apud
Cavalerium Tom. 4, c. 2. Transserenda est Processi iuxta allatum Decretum igitur in Parasceve iacienda non est, et ratio patet manifestissima si quidem huic diei non
c0nvenit s0lemnitas et sestivitas et quidquid s0lemnitatem potest redolere; sed m0estitia et luctus, haec sola conveniunt. Haec tamen aeque conveniunt i iti Passionis et mortis Christi triduo. x hoc sequitur r0- cessi0nes laetitiae celebrandas n0n esse a Vesperis Feriae V maioris hebdomadae usque ad abbatum Sanctum inclusive, quo rum dierum spatio, ut etiam in antecedentibus, singulari m0d Ecclesia ad luctum moestitiamque componitur. Et quamvis Videri posset in Sabbat Sancto p0st meridiem, lixta40diernam disciplinam, Paschali
cantat Praeconi et incoepto Resurrectionis gaudi celebrari posse solemnes Pr0- cessiones, nihil0 minus laui abile n0n esset illas peragere quia etsi Ecclesia Paschale praec0nium annuntient, etsi in Missa canatullelvj v 0cem exhibendo, quae cum iu-bit Deum laudare vi hebraicae vocis significat, ac proinde ad laetitiam invitet tamen ostendit gaudium suum plenum adhuc non esse, et in ipsa Missa hanc vocem ipsam cum Tructu, vocabulo nempe moestitiae,c0niungit. Ex u lique gaudium cum luctu Ecclesiam miscere et si gaudium Pa schale est plenum clamen completumque non est, nam Christi Resurrecti nondum plene persecteque est pate saeta. adem rati0 ne in Missa ad Evangelii cantum luminaria non deseruiitur ad significandum Angel08 annuntiare quidem n0bis Christum resurrexisse quemadmodum vangelium, qu0d canitur, annuntiat) sed nondum Chri-8tum, qui resurrexit, manifeste apparui S Se .ltem quibusdam caret Missa partibus ad indicandam hanc inq0mpletam cclesiae laetitiam caret Introitu, Graduali Ossertori0, Symb0l0 Communione Vel quia, ut putat Durandus cap. 85, num 2 et Belethus cap. m, sicut Introitus ut alias de cuiusque partis missi 0 ne rati0nes mittam, quae ab Auctoribus proseruntur est caput Missae, et Christus nostrum est apiit ita 0 mittitur, ad significandum Christum D 0minum nobis subtractum, et in sepulchro silentem manere, et qu3m Vi reSu Irexerit,
Π0cte amen Resurrectionis suae Discipulos ipsum surrexisse adhue ign0rareri vel quia . ut Rupertus de divin. ista, lib. 7, cap. H0pinatur, cum tam Introitus, quam aliae parte quae mihi utitur, consideriri possint tamquam totidem ornamenta solemnis diei,
detrahuntur diei ipsi licet iucund0, licet
sestivo, ad indicandum moerorem ac tristi iam, qua Ecclesia adhuc quodamm0d 3I-ficitur. Et si nihilominus Ecclesia, ut inniti, per Levitas su0s solemniter Paschalia gaudia filiis suis annuntiat, si laetitiae veste Ministris suis praescribit, si Allaria se-Stiv ornantur apparatu haec omnia aliaque, quae asserri possent, si cum aliis omnibus conserantur ritibus et aeremonii Super exp0sitis, n0n compr0bant plenam persectamque eius laetitiam, et per anti ei pati0nem fiunt. Nam huius Sabbati dies nullum per se de die iscium haberet, e Sset per Se inspecta, aeque ac praeceden Feria VI, dies aliturgica se totum ilicium
antiquitus erat sequentis noctis eiusdem Sabbati. Haec omnia, quae sunt hil usque ad n0tata, si quis attente consideret, acili neg0tio sibi persuadere poterit s0lemnitate Omnes, quae cum imper se et laetitia
cludi, ac proinde Processiones, de quibus Serm est in Decret 0, 0 cum memoratis diebus, nempe eri a V et V malo iis heb-d ima dae, habere non p0sse ac iure pr0- inde pisc0pum esse laudandum, qui illas pr0hibuit, et Decretum ab e latum servandum in p0sterum esse, ut sapienter Sacrorum Rituum Congregati sanciVit.
319쪽
Cum agitur de ilibus a Caeremoniis, omnia sunt peragenda iuxta Rubricas, et ab his nunquam iecedendum ; et si aliquando vel locus, vel Ministrorum desectus, vel alia quaecumque rationabilis caussa haud sinat stricte eas equi, id minus quam fieri potest eveniat, et in iis , quae rei substantiam non attingunt, sed minima et pauca Iam quid indicat Rubrica huius diei, cum agit de extracti0n Calicis a Capsula A quo peragenda est actio, nisi a iac0n0 ε iac0nus, inquit Rubrica, interim aperit Capsu loim . . . . tum Diag0nus nempe is, qui cum Celebrante processit ad locum Sacramenti, non alius ab illo diversuq extrahens alicem cum ac tamento de Capsula dat ad
Diacono haec extrahendi Sacramentum a Capsula actio tribuitur non aliter, si VeSacristae, sive Sacerd0ti cuicumque sola induto. de hoc verum est, ut ipsum Caerem0niale pisc090rum, si quam actionem Sacristae assignat, n0 aliam assignat, nisi Capsulae aperiti0nem. Et rursus legitur
3l, cap. 25, lib. 2 4 genu flexus Super pulvino incensa triplici ductu Smum Sacramentum, Sacrista aperiente Capsulam :extractione Vero acti0nem primo Dia00B0 adsistenti assignat 4 Tun primus DiaconuSassistens accipit Sanctissimum Sagramentum
iis dicta Capsula, illudque in manibus pisc0pi adhuc genu flexi reverenter collo Cato. idem prorsus indicatur in Mem0riali Rituum Bened. XII sel re c. it. XVI, gra, num 18: Diaconus prope Altare, acta genu flexi0ne unic genu, sine capitis inclinatione e X- trahi de Capsula Calicem Sanctissimi Sacramenti suo Vel c00 pertum . . . et Stans
tradit Calicem eidem Celebranti s Satis
haec sint, quae breviter sunt ad n0tata. In re enim tam clara diutius imm0rari super- Vacaneum prorsus esset Nil mirum si S. Congregati nihil de Stolae col0re proposit dubio resp0ndit; nam Rubricae inhaerens, inductum abusum reprobare tantum censuit excludend Saci istam ab acti0ne extrahendi Sanctissimum Sagramentum, et sic Rubri
cum accurate et Vari decrevit.
Mitra per se nihil est aliud quam capit is i namentum et ea Mulieres antiquitus, et apud Hebraeos et apud Pagan0 0rnabantur et erant Mitrae Foeminis, qu0d galei sunt Viris et diversae erant Virginum, diversae Matronarum Mitrae. Iudith ν, legitur: miscriminavit crinem capitis Sui,
et p0suit Mitram super caput suum . Isaias inter muliebria ornamenta adnumerat torquem, m0nili et Mitrum, et de Magdalena scribit Hier0nymus cap. 10 ε Non habuit
crispantes Mitras, nec stridentes calceolos . Nunc Mitra est piscop0rum capitis I na mentum, ac inter sacra Pontificalia ornamenta adnumeratur, quae pariter suam habet particularem benedicti0nem, ut hyrothecae, annulus, Past0rale; et ab Episcopo c0nsecrante peculiari adhibita verb0rum s0rmula e0nsectatis imponitur et peculiaris rati pr0nunciatur, dum in Missis P0nti si alibus piscopus ea ornatur. Sicut Mitra Varia s0rtita est n0mina et varia sui eius pr0
diversis temporibus s0rma sic diversa fuit et adhuc est in Ecclesia eiusdem qualitas, sive species. Ut de nomine dicam, appellata est Apeae, Sertum, C0rona, modo Sueerdotulis, m0d Gloriae, Galea, Pileum, Tiura, Infula, Cyduris. Si de s0rma l0- quamur, diversa haec qu0que suit, alia P0ntificum, alia Episcop0rum alia in cuspidem in superiori parte ad instar coni terminabat, alia minus cuspidata et valde obtusas cuspides habebat, aliae bifides erant et brevi 0res; sed temp0ris progressu de earum forma varia evasit, ut de his certi nihil possit assii mari. Si erudit 0rum scripta hac in re persequi Vellemus, si picturas, si mu- Siva pera, quae in antiqui0ribus , tum in nostra ac Urbe, tum alibi, Ecclesiis conspiciuntur, invisere, satis superque hoc evinceretur. deat, i quis piet, eruditissimum Christian0pul. , qui in suo per plures profert veterum Mitrarum figuras, et duodecim enumerat, quarum una ab altera dissert, et una tantum ex his nostrorum temp0rum Mitris assimilatur. Ex his autem pleraquen0n in lateribus, ut 0strae, sed in anteri0ri parte sunt apertae. Haec advertenda putavi, ut quisque agn0scat quanta suerit in sacris ipsis ornamentis per varia saecula
Antiquissimum est h0 ornamentum
quidquid putent anu inius et Menardus, qui
sol quorumdam Auct0rum silenti innituntur. Adeat, si quis velit Maternium, Ma bili 0nium, Georgium et si velit, etiam Cardinalem B0na, qui licet 0nciliet sententias, aliquod saltem capitis rnamentum Episcopis assignat ab ipso Ecclesiae ex0rdio. An-
320쪽
ii litissimum sane est h0 Mitrae ornamen-
tuni et si a veteri Lege illud desumptum
dicamus, a veritate certe non discedemus.
In hac enim Sacerdotes et Levitae Mitra utebantur, et Deus ipse hoc praescripserat ornamentum. Et impones eis Mitras, legitur Εx0di cap. 9 Posuitq/ι Mitras, ut iuS- serut 0 minus, legitur in Levitico et in Mitra Summi Hebrae0rum Pontificis Dei nomen scriptum inspiciebatur. In D0Va quidem lege, ipsa nascente Ecclesia, Mitra adhibebatur; et si audiantur piphanius et Hieronymus, atque Baronius, Mitra erat ea, qua utebatur . lacobus p0stolus ut piscopus Hieros0lymitanus, et Mitra pariter erat ornamentum illud S. Ioannis postoli et Evangelistae, de quo scribit Polycrates
Episc0pus Ephesinus; et scribit Epipha
uius auream laminum in r0nte eumdem Apostolum habuisse, quam et Mitram fuisse clarissime asserit. Nostris hisce temp0ribus eadem est omnium Mitrarum forma, sed Varia earum species, quae triplex est iuxta Caeremoniale piscop0rum. Una, quae pretiosa dicitur, quia gemmis et lapidibus pretiosis vel laminis aureis aut argenteis c0ntexta esse s0let; tera auriphrygiata, sine gemmis et siue laminis aureis vel argenteis, sed vel aliquibus parvis margaritis c0mp0sita, vel ex serico albo auro intermixto, vel ex tela aurea simplici sine laminis et margaritis. Ex hoc quisque videt in hae secunda Mitrae specie Caeremoniale n0n X- cludere aliquod ornamentum a materia Se rica auro intexta, qua constata est, sed solum lamina et margaritas, ea nempe,
quibus pretiosior i nata est. Unde si quis hac utatur, ut descripta reperitur a Caere-m0niali, n0 ideo p0sset reprehendi quasi preti0sa uteretur. Tertia quae simplex V0catur sine auro ex simplici serico amasceno vel alio, aut etiam linea ex tela alba consecta rubet laciniis, seu frangiis et cistis pendentibus. Haec triplex est Mitra ex ipsa Caere-m0nialis pisc0p0rum descriptione et Statuto . Unum hic adnoto quoad Mitram, quam ex serico amascen consectam dicit, hanc nempe, ex c0nsuetudine et praxi, sive ad distinctionem Dignitatis, prae aliis propriam exclusive esse solummodo S. R. E. Cardi nullum, qui dum simplicem gestant, non ex tela linea, sed amas cenam in capite gestant. Plura hic proferri possent de usu Mitrae Mitrae usus non 80lum Episco-p0rum, sed et Presbyter0rum et iac0n0rum Cardinalium propria est ex tincessione Summorum Romanorum pontificum; et sim0numenta persequemur, vel huius generis investigemus memorias, ea a paucis annis
post millesimum iam utebantur. Alia etiam
de Mitris Summi Pontificis addi hi possent sed ne longior aequo sim, satis sit innuere lim Mitram Summorum Pontificum a Mitris Episeoporum diversam suisse. Haec n0scere qui cupiat, adeat Mabillonium Pa pebr0chium, Caietanum, Ciam pinium et Vatican0 C0 dices. Unaquaeque Mitra duo habet cornua, duasque in posteriori parte, quae super humelos fluctuantes pendent lineas ad instar vittarum, quorum extremi tales, qu0 ad primam alteramque Mitrarum speciem, aureis laciniis i nata est tertia vero rubet col0ris lacinias habet. Haec de Mitra ait Sicardus Cremonensis, eam breviter describens a Mitra sumitur a lege quae tiara cydaris, insula, pileum appellatur. a bysso conficitur, auro et gemmis 0rnatur, habens duo cornua, duasque lingulas p0sterius et fimbrias dependentes inserius. ac caput velatur et 0ronatur P.
Huic cons0nat Inn0centius il lib. 1 de mysteriis Missae, cap. 44, qui simul et materiam et sui uiam describit, set significationes mysticas tradit cultra Pontificis, scribit ipse, scientiam utriusque Testamenti significat: nam duo cornua duo sunt Test3menta, duae fimbriae spiritus et littera: circulus aureus, qui anteitorem et posteriorem partem complectitur, indicat quod omnis scriba doctus in Regia Coelorum de
veat ergo diligenter pisc0pus, ne prius velit esse Magister, quam norit esse discipulus ne si c0ecus oecum duxerit, ambo in foveam cadant. Scriptum est enim in Propheta Osea): uia tu scientiam repulisti, repellam te, ne ac serdotio sungaris mihi h. Hae diversae Mitrarum specie Sn0n inutiliter, n0n sine ratione ab Ecclesia statutae sunt, sed vel varias plus minusve dierum aut actionum solemnitateSp08sunt in digitare, vel etiam temp0ris et Ecclesiae aut moestitiam aut luctum. Prima quae aliis pretios0r est et I nati 0r, in Solemni oribus diebus et acti0nibus adhibetur; et si in eadem primaria aut solemni acti One, ut in Missa solemni, ea secundi qu0que generis adhibetur Mitra illa prima in aliquibus Missae partibus nihilominus adhibetur, et ea pisc0pi aliquibus in actionibus r-nantur, ut in lotionibus, in benedicendo p0pul etc. Hi sic colligi posset secundi generis Mitram, scilicet auri phrygiatam, loc