장음표시 사용
331쪽
Sed habemus ipsum a valerium qu0da uiuio do sed in voluntati consilentem, et praxim quam citat para grapho repr0bat,
adprobantem. Cap. XXI de Sabbato Sancto haec habes Sacrista itidem vel alius Minister insundit in aliud vas de aqua fontis antequam leum Catechumen0rum
infundatur . . . . et ex eadem qua re n0vari c0nsultius qu0que erit vasa Ecclesiae :inquit enofari non inficior dici posse renovari, etiamsi paullo ante illa rem0veatur, quae erat in Vasis praedictis. An rem0venda
saltem erit, antequam Officium incipiatur γEn igitui Fideles ingredientes Sine aqua, qua Se ignent. Sed cum agit Cavalerius de ordine procedendi ad ignem benedicendum haec habet Praecedentes tres c0lythi, quoium medius incedit deserens as Aquae
Benedictae s. Quaeso undenam hausta est haec aquas non certe ex Vasis Ecclesiae, quae Supponuntur iam Vacua, et illa quae
prius nempe pauli ante in illis erat Haud equidem p 0ssum admittere. Cum enim immunditiam et Ioeditatem ut plurimum habet 0b Populi frequentiam ob pulverem
desuper cadentem, ob aliam etiam quam- cum ille rati0nem, indecens sane esset ea illi, et alia potius mundior ac purior adhibenda est: haec autem in casu alia esSen0n 0test, nisi antea benedicta, et ali in loco a vasis cclesiae diveis asset Vata. At nullam habeat vim postrema haec animad-xersi , haud sibi contradicat Cavalerius Semper tamen ex supra adnotatis et ex aliis rationum m0mentis nec improbanda eri ha00 ultim mai0iis ebd0madae triduo quae Viget, rem0ti 0, neque proScribenda, ut vellet a ValeriuS.
Ad Dusis l. Caetem0niale pisc0p0rum in universali Ecclesia ab omnibus et
singulis personis, ad qua Spectat, bSerV3ndusii esse praecipitur a se l. reo Clemente
Papa VIII in Litteris p 0st0licis sub plumbo quae incipiunt Cum novissime in quibus statuitur Caetemoniale huiusm0 disic emendatum et reformatum nullo umquam temp0re in tot vel in parte mutari
vel ei aliquid addi, aut inniti detrahi
ad ea peragenda et praestanda iuxta huius Caerem0nialis s0rmam et praescriptum teneri s. Item Innocentius X Bulla : sit si alias, ipsum Caeremoniale adprobando et confirmand0, eadem statuit ac piaecipit. Et haec quidem Benedictus illi in Bulla cuius initium est : Licet alius, pariter habet additum autem in ea est, ut in Virtute anctae bedientiae nihil det talia lur, nihil addatur, immutetur nihil ; luemadm0dum et in Bullis Praedecess0rum su0rum legitur. Summi ita quo P0ntifices toti tu e sunt, ut quae in aeremoniali idem dicatur de Pontificali, Missali et Rituali sunt constituta accuratissime serventur, ut Sacri Ritus et aeremoniae iuxta Ecclesiae disciplinam et Statuta peragantur, nec aut quadam aliqu0rum libertate, aut aliorum negligentia, aut aliquorum non recta interpretati0ne, expr0pria cuiusque c0mmoditate n0n semel orta, novitatibus inductis itus ipsi et caeremoniae Ecclesiae c0rrumpantur, et permutati0nes ipsas et novitates, externus cultus sanct Studi0, sancta s0llicitudine, tam
diligenti cura et lab0re ad Religi0nis ipsius
maiestatem statutus, penitus cum ipsius Religionis detriment vilescat. is p0sitis quidquid divers0 0d0, qu statutum est peragitur, c0ntra Caerem0niale peragitur et nulla umquam consuetudo, si eas excipias quae iit legitime, et conditi0nibus necessariis inductae ab Ecclesia ipsa sunt adprobatae contra illius legem p0test praescribere, nullam potest c0nstituere excepti0nem, nullam n 0rmam aut regulam
efficere, nec appr0bari umquam p0 terit, quin immo n0n summopere reprehendi. Aut enim c0nsuetud0, quae pro sertur in Inedium, quamque nescio quis velit in casu pr0 tueri, est ante Caeremonialis correcti0nem, confirmationem et adprobati0nem Summ0rum Pontificum, qui illud 0rrexerunt, c0nfirmarunt, adpr0barunt ut 0stea. Si ante, iam c0nsuetudines istae, si peculiari modo non sint ad pr0batae neque enim adpr0bari potest qu0 directe Caeremonialis praescriptis adversatur per genericam abrogati0nem, abr0gatae censendae sunt: si p0stea inductae sunt, iam eo ipso c0ntra Caerem0nialis statuta eiusque leges sunt inductae, et in0bedientiam Ecclesiae legibus redolent, et n0vitatis n0 tam merentur, pr0priaeque c0mm0ditatis am0rem praeseserunt, ideoque repr0bandae sunt ac reiiciendae, ut p0 te Caerem0niali adversae, quemadmodum haec est consuetudo in n0
332쪽
tudo c0ntraria est Caeremonialis praescripto nam satis superque clare Caeremoniale praescribit ut Laudes cantentur. In
Laudibus legitur lib. 2, cap. 4 g 2)
tandem, quae p0st hanc Missam s0lemni ter cantari debent quae verba, ut qui S-que acili neg0li videt, praesseptum im-p0rtant adeoque eonsuetudinem omnem contrariam excludunt. Quod si praeceptum iuxta Rubricam non est, ubinam, quae80,
Rubrica praeceptum exhibebit, aut quando Rubricae servati poterunt Idem dicas de omnibus consuetudinibus, quae si sint hu-iit Smodi, neque umquam poterunt praescribere, a nullo umquam tempore erunt admittendae.
Ad Dus1Π V. 0nsuetudinem hanc Sacra Rit. C0ngregati non serendam decrevit, utpote contrariam Rubricae legibus, novam pr0rsus, et idcirco improbandam. Si quidem mnes sive canonici, sive Beneficiati aliive huius generis Ecclesiastici, qui Chorali gaudent munere, tenentur omnibus
Canonicis Horis praesentes adesse non 30-lum, sed et in horo ad psallendum instituto, hymnis et canticis Dei nomen reverenter, distinete devoleque laudare, ut C0ncilium Lateranens Tom. 2, pari. 4, Sess. et seq. silentium nonnullorum psallendi temp0re improbans, et Concilium Tridentinum ess 24, c. 12, de Re formati 0 ne loquuntur. Iam si tenseantur omnibus ris Canonicis adesse, et adesse ad Sallendum, ne sola praesentia sussicit ut hoc adimpleant munus eo etiam debent modo atque ordine psallere, qui ab Ecclesia statutus est et sicut qui adest s0la praesentia quin psallat, quique c0mparari potest mutis simulacris, ut inquit Benedictus XIV in sua 10 Instituti0ne, et ructus non percipit ita, ut sp0nte uit, tenentur
omne et singulas 0ras cantare vel recitare, pr0ut cuiusque Ecclesiae Constituti0nes, tempora, dies, solemnitates Vel praecipiunt, vel exposcunt: atque hinc patet nullam ab illis mitti oram can0nissam
p08Se, nec anteverti, nec confundi sectis
dici deberet aut duabus obligati0nibus, quae
ex lege successivae sunt in hor0, uno e0demque tempore p0sse satisfieri: si dum ab aliis Non leetio et hymnus e Deum decantantur, ab aliis Laudes submissa voce dicuntur aut Can0nicos satis sacere obliga
ti0ni recitandi audes, si dum ab ipsis
cantatur praedictus hymnus, solis Cappellanis harum recitatione ab illis penitus remissa, hae Laudes, praedicto temp0re, a pauci Stantummodo, ut in dubio recitarentur. At
salsum utrumque est, et neutrum probatione
ibi indiget, ut quisque acili neg0ti intelligit. Quisque enim, siVe privatim, sive publice, tenetur et per se tenetur divinum recitare officium, et leges servare, quae recitationem sive publicam sive privatam respiciunt, nec obligationi p0test satissa cere, si quid omittat vera autem mi S- si est ea de qua in dubi est sermo Cappellani enim in casu nostro pro Canonicis et Benefietatis Laudes recitarent, quas ipsi omittunt hoc autem admitti nequit ex C0ncilii enim Tridentini verbis supra alia tis c0nsequitur Canonicum sive alium quem que muneri suo deesse, si qu0sdam alios 80lum psallere permittat, is autem omittat, aut pr se eum supplere sinat, qui pariter tenetur psallere, quique idcirco supplere nequit. Quid vero dicendum nostro in casu, si integra omittatur ora a Can0nicis, aliis pro se supplentibus alterius Horae canonicae tempore 3 nus autem singulorum est singulas ossicii part0s, et e 0rdine, quo sunt disp0sitae, recitare. Quid autem mei 110mine intelligatur, ad cuius recitationem singulis disebus tenentur qui sacris ordinibus initiati sunt vel clerici Benefici praediti, satis percipitur e cap. Presbyter de celebratione Missarunt , ubi haec habentur Si Matutini id audes etiam c0mplectitur , Primae, Teitiae, Se X tae, 0nae, Vesperae, 0mpletorii tem-
T0 tum ita quo Ossidium his diversis Η0ris c0nstituitur. Can0nici, ut et alii mnes, idem sacere tenentur : hoc solum interp0-
sit discrimine, qu0 alii Clerici, qu0 cumque in loco pers0lvere Divinum officium
p 0ssint, Canonici vero ceterique omneS,
qui alicui addicti sunt Ecclesiae, ad eam convenire, e ibi idem mcium recitare
Dubitandum autem non est, quin haec lex Cethedrales et C0llegiatas celegias gOmprehendat; et c0lligitur ex Clementina rima, de celebratione Missarum, in qua haec sunt: ε In Cathedralibus aut Collegiatis Εcclesiis .
Dixi singulas 0ras recitari vel cani, pr0ut tempus exposcit, in Ch0ro debere et ita ut una ab alia distincta sit, quem adm0dum Ecclesia illas distinctas voluit et
ita etiam, ut earum non invertatur Or-d0, nec una cum altera confundatur, negpariter una e temp0re recitetur, qu0 al-
333쪽
t seri est praescriptum. Contunditur autem si unius orae recitati0nis temp0re, altera, ut in casu, recitatur: quod intenti0ni, sinie statutis Ecclesiae adversatur Ecclesia autem ut 0raS, Sic et tempus eas recitandi assignaVit, a quo, ut videtur, et nomen unaquaeque ossicii pars desumpsit suum. Quid si prima Ecclesiae Fidelium morem inspiciamus 3 olim Christiani, scribi Cardinalis B0na, tribus primis vigiliis
tres octurnos divisim quarta vigilia Laude recitabant. Tantus erat ardor charitatis ut quater in n0cte surgerent ad rationem, prima vigilia ad primum octurnum, Secunda ad secundum, tertia ad tertium, quarta ad audis pers0lvendas, vel Omnes si uiui, vel divisi in c0hortes . Haec disciplina, sive Vetus mos, generisse obs0 levit, luet quaedam Monasticae samilia et Religiosae aliquod de hac veteri c0nsuetudine retineant vestigium. Nunc in praesenti disciplina, l0quor de Ciero a seculari praesertim, statutae sunt quidem orae pro 'eci haud is divinis laudibus seu salm0di Sed quamvis diversa ab antiquioribus sint assignata tempora, tamen tempus unicuique Horae debetur, licet hoc n0n accuratissime, ut 0rarum nomen indicat, sed iuxta praesentem disciplinam utcumque Servatur. Ecclesia insuper, per Rubricarum disp0sitiones et statuta, tempus ad Sacrum celebrandum constituit, modo post ertiam, mod0 0st Sextam vel Nonam, rati0ne habita vel ad tempus, vel ad mysteria, quae aut rec0lit, aut ad quae nos praeparat et vocat, vel ad moestitiam aut gaudium, vel ad Missae qualitatem, quae ninia e Rubiicis ipsis desumuntur; ia 3 quidem pr0bant ita eam v0luisse 0ras i scii Divini
etiam tempore distinctas, ut ad servandam hanc distinctionem et veletem recitandi morem, Sacrum Divinum esse peragendi iminter unam ueramque Horam iusse iit. His
omnibus p0sitis, quid dicendum sol et de hac
in dubio asserta allataque consuetudine, et S. R. Congregatione improbata, Si ea cum
veteri Ecclesiae disciplina aut praesenti etiam c0nseratur mihi pr0sect aliud, nisi qu0 directe intentioni, silui et statutis
Ecclesiae adversetur. Tandem, qu0d hic decretum est a S. Congregati 0 ne cum alio Decret concordat, quod edidit in Casalen. di 3 prilis 1751. In hoc enim Decret0, prop0sit dubio respondit Canonicos non satisfacere obligationi Chori recitandum odo praedicto Completorium, temp0re, quo a Musicis Vesperae decantantur P. MD-dus autem hic erat, ut ex immemorabili asserta consuetudine Can0nici Ecclesiae Ca
thedralis diebus Dominicis aliisque estis
in Ira Annum occurrentibus, quando a Musicis Vesperae decantabantur, consue Verant eo tempore bini et tu C0mpleturium
persolvere Modus hic a . . . reprobatus nihil inuin dii ter a lit0d0, de quo est serm in praesenti dubio, nempe recitandi audes temp0re hymni Te Deum quin immo aliquid magis c0ntrarium praebet : nam in dubio Casalen. Omnes recitabant 0mplet0rium in hoc autum a Canonicis Laudes prorsus omittebantur, qu0d certe maiorem desectum consideranti fieri. Ac pr0pterea haec . 0ngregati Ritibus
omnibus sua in integritate ac puritate servandis pro tuendisque instituta, c0nsuetudinem hanc su Deci et n0n serendam declaravit. Illa enim aeque ac ista asserta consuetudo statutam singularem 0rarum divisi0uem ac distinctionem tollit, earumque permixtionem et consus i0nem inducit, quae, iterum dicam, intentioni, lini, statutis Ecclesiae quam maxime ad Vel Satur, 30 P0-
inde abusus debet appellari, uini prorsus rati0ne eliminandus, quemadmodum hoc su Decreto S. R. 0ngregati iure meri-
Ad unisu Ill. uoad hanc secundam huius dubii partem, cui S. R. C. negati Veresp0ndit, plurima iam sunt adnotata, eaque videri p0ssunt in Tiburtina d. 30 Martii l824. ibi in subiecta a nobis adnotatione, eruditissimi Merati assertur auctoritas praximimprobantis quarumdam Ecclesiarum, in quibus diversus est Diaconus, qui Paschale Praeconium cantat, ab ill0, qui in Missam0 celebranda ministrat. Praxis haec re-Vera contraria est Rubricae Missalis, iuxta quam unus idemque debet esse Diaconus, ut advertit Meratus et Cors et tus in ea adnotatione adducti Merali verba in ea adnotatione leguntur Cors et tus autem, Cap. 8,
num 5, haec habet illis simillima verba a Tum Diaconus, qui debet esse ille, qui in Missae ossici inservire debet, et n0n
alius ad hanc s0lam unctionem, et ad cantandum tantummodo Praec0nium h0 enim repugna Rubricae Missalis, neque in ullo habetur aeremoniali cum sit quiddam addere, qu0d est contia ullam ii , et maxime n0tandum s. Quam opp0rtune haec a Corseti p0strema verba addita sint, qui S-que per Se videt: nam p0s reformationem, adprobationem et evulgati0nem Missalis, P0ntificalis, Caeremonialis, Ritualis, Brevia -
334쪽
rii, nihil addi, nihil detrahi, nihil immutari p0test et in Litteris Ap0st 0licis Patriarchae, Archiepisc0pi, pisc0pi monentur ut accuratae illorum observati0ni advigilent, quae statuta in illis sunt hinc si quis quid addat, quid detrahat, quid immutet, iam
eo ipso et n0vitatem inducit, et iure inobedientiae n0 tam incurrit. Iam diversum Diac0num cantare Praec0nium, diversum in Missa ministrare est contra Rubricae Missalis praescriptum. Si enim haec inspiciatur et illius dispositio, patet manifestissime unum eumdemque esse debere in utr0que memorat ossicio iac0num, idque ex tot c0ntextu eruitur, initio sumpto ab ignis benedictione ad licentiam Usque, quae p0pulo datur discedendi ab Ecclesia. Mitto hic actiones, quae ad Diaconum spectant, quasque n0 memorat Rubrica, utp0te illius muneris pr0prias ac ab Arundine incipiam. tim, inquit Rubrica, Diac0nus indutus Dalmatica albi 0 loris etc... Dia00-nus elevans arundinem Diaconus ciat Arundinem uni colythos deinde: Completa benedictione Ceri, Diaconus depositis albis, sumit violacea paramenta, et vadit ad Celebrantem, qui exuitur Pluviali etc. s. Qui, quae80, Diaconus, nisi qui cantavit Praec0nium et hic non ad Sacrarium Vestem dep0siturus, sed ad Celebrantem accedit, depositis albis et sumptis violaceis paramentis Demum inquit Rubrica Cum autem perventum uerit ad I Peccatores, Te rogamus, Sacerd0s et Ministri surgunt, et accedentes ad Sacristiam induuntur paramentis albis pro Missa 80lemniter celebranda s. idem igitur debent esse et Celebrans et Diaconus, et Subdiaconus, si iidem
Ministri ergo ex Rubricis is qui cantavit Praec0nium, si l0quamur de iac0n0, is qui detulit Crucem, si loquamur de Sub diac0no, de utroque dicitur quod debeat ministrare in Missa ; ac si nullum dubium de Subdiac0no, cur de Diacon dubiunexcitari p0test Sed quid dico dubium excitatur Cur diversus adhibetur iac0nus ydicere debuissem et tamen ex praxi quadam per abusum inducta in nonnullis Ecclesiis, diversus est Diac0nus Missae a Diacon Prae-- conii Praxis haec adversatur penitus Missalis Rubricae ex qua dispositione et I dine inspectis, insertur unum eumdemque esse debere Diaconum et Praeconii et Missae qu0d quidem ex legitima illati0nec0ncluditur Ratio autem huius illati0nis patet ex ossici ipso nam qui unctionem incepit, idem et perficere debet. Huius diei
0ssicium unum idemque est, sive Prae00-nium respiciamus sive Missam omnia simul sumpta Ossicium diei proprium constituunt; et licet diversa Ecclesia recolat, tamen Funeti0nem unicam statuit peragendam. Si itaque Diaconus eam incepit, eam pariter et debet perficereri nisi peculiaris aliter agendi sit ratio, aut Rubrica ipsa aliter iaciendum non indigitet. Sed rati non adest aliter peragendi, et Rubrica aliter peragendum non innuit idem igitur Diac0tius debet esse et Praeconii et Missas. Quod spectat ad Rubricam, si haec disp0nit diversum esse debere in aliqua unctione Ministrum, non mittit sane vel indicare, vel etiam praecipere ut evenit, cum Feria V in Coena Domini alium Subdiaconum innuit esse debere a Subdiacon Missae, pro deserenda Cruce in Processi0n Et sit Processio more solito, alio a Inen Subdiae0no parat Crucem serent s. ae Ministri diversitas non indigitatur Rubrica quoad Diaconum in Sabbato Sancto, sed unus idemque innuitur Rubricae igitur diqp0sitione non
est recedendum. Recte proinde statuunt Auct0res unum eumdemque esse debere
pro utroque ossicio Diaconum, et tamquam Rubrissae violat 0res diversimode agentes considerant, cum audeant sic a Rubricae praescripto declinare. Si omnia secundum ordinem fieri debent, eo magis cum de Ritibus agitur, quorum usus in Ecclesiasticis iunetionibus legitimus et accuratu Sest omnino retinendus ac religiose servandus. Haec suit summi Pont. Sixti V 0nstitui. LXXIV. maxima cura in . . Congregati 0 ne statuenda, ut acri Ritus ubivis locorum, in omnibus Urbis Oriusque Ecclesiis, a quibusvis personis diligentei observarentur; ut caerem0niae, si ex0leverint, restaurarentur Si depravatae fuerint, reformarentur si immutatae, ad ordinem revocarentur. Quae olim fuit Summorum P0ntificum cura, ea ipsa adhuc est et Summi P0ntificis quem sospitem Deus serVet ea ipsa adhuc est Sacr. Rituum Congregationis
quae ritus omnes ut reviviscant, re Staurentur, ad ordinem revocentur, accuratissime Serventur, ex propri munere adnititur, ut
si et splend0r Divinae maiestatis magis es- fulgeat et Fideles ad Divinarum rerum c0ntemplati0nem sustollantur: ut inquiunt Tridentini C0ncilii Patres, et Suprema Ap Ost0licae Sedis, a qua di manat, legislativa auct0ritas observetur. Habitualis autem rituum et caeremoniarum inobservantia ta
335쪽
temptum; et levi 0rum etiam Rubricarum omissio, vel mutatio, et libera illarum interpretati 00nsus i0nem in Ecclesia parere possunt, et ad Dei pus negligenter peragendum inducere. Non me latet, hac ipsa in re, de qua l0quimur, in eadem Tiburtina, ut videri p0test, . Congregationem consiliendo Sanctissimo resp0ndisse sed
quid hoc pr0bat nisi S. Congregationem,
cuius munus est vigilare Rubricarum observationi, allatam in c0ntrarium consuetudinem noluisse admittere, sed attentis peculiaribus circumstantiis in elinasse forsan ad illam n0ii penitus saltem ex eludendam, sed
eodem tempore noluisse eam propria auctoritate aut adpr0bare aut confirmare Utpote Rubricae dispositioni non apprime DB- sol me , et, si qua Indulgentia hac in
re posset Concedi, a Suprem Past0re concederetur, quemadmodum revera sactum est. Sed peculiaris haec Tiburtinae Ecclesiae Cathedrali, ob peculi pres
rationes, concessa Indulgentia generalemn0n constituit dispensationem adeo ut liberum euique sit ea uti. Si enim eadem non adsint rerum adiuncta, i0rtasse nec alteri Ecclesiae concedetur, eoque minuSp0terit aliqua Ecclesiae per se hanc sequi praxi in persaepe enim evenit ut iac0nus Praeconii diversus sit a Diacon Missae, non
ex necessitate, 0n ex vocis desectu, vel ex Voce aut nimis aspera, aut ad 0dulati0nem inepta sed ex quadam vocis ipsius ostentationis specie alius seligatur Diaconus qui adstantium concinna nimis vocis m0dulati0ne alliciendo aures, plauSus captare velit ad laudes. Nisi igitur necessitas adsit, unus idemque esse debet Diaconus Praeconii et qui in Missa ministrat sine enim necessitate aut rati0nabili caussa Rubrica accuratissime servanda est, nec ab ea
declinandum, et mnis illius interpretatio, si qua in tam clara illius disp0sitione esse
p0 te St, excludenda est. Ad usi a IX. Improbanda sane in USU, de quo est sermo, Rubricae infracti reperitur et n0vitas in itibus pro hoc Osscio praescriptis pr0pri lubitu inducta, quae
nullo prorsus modo erat serenda atque ex hoc ipso nihil, ut quisque Videt advertendum occurrit, nec ratio ulla est adducenda ad usum praedictum eliminandum. Res enim ipsa per se apparet manifestissime, ac propterea nonnisi simplici negativa responsione poterat a S. C. ubi huic satisfieri. Quin igitur infractionem Rubricarum ac m0vitatem demonstraudes immoremur, aliquid quoad Cereum advertamus. Ecclesia hae die ad resurgentem Christum recipiendum se praeparat, et mox ipsum resurrecturum Fidelibus pariter anniintiat. Α 0nsecrati0 ne itaque Luminis Paschalis solemnitatis annuntiati0nem inchoat, quae verae lucis claritatem human generi contulit. Quod ad Cereum spectat, Paschalis hic Cereus benedicitur in Sabbato Sancto quia ex simplici sua natura absque benedicti0ne non p0test mJsteria significare, quae per illum cclesia repraesentare intendit. Est haec benedicti non de constitutivis, per quae immutat naturali rei alicuius statu sacrum quid eis citur; sed de simpliciter invocativis, quibus Dei benignitas in V00atur, ut personis vel rebus aliquidb0ni tribuat et licet per has benedictiones res statum suum naturalem n0 immutent, nec sacrum quid essiciantur, aliquid tamen religiosum in se c0ntinent, nec amplius prophanae p0ssunt haberi. 0nstans autem ac perpetua fuit Ecclesia disciplina, ut nulla re ad religi0sum quemdam ritum publice uteretur, quin prius eam benedixerit ut ex Th0ma Massinio, Benedict. XIV aliisque Auctoribus c0nstat. Iuxta Liturgicos Cereus hic columnam nubis et ignis, quae ebrae0s in deserto ambulantes praecedebat, significat, et hinc illa Praeconii verba, sed iam e0lumnae huius praec0nia novimus vel Christum significat corporaliter prius extinctum, et postea resurgentem, sicut tunc Diag0nus Cereum benedicens significat Evangelii praedicatorem qui Christum, passione corp0raliter extinctum, debet Laudum benedictionibus praedicand0, Resurrecti0nis lumin0sa gratia reddere illustratum. Item Cereus Paschalis ex
Ecclesiasticis Scriptoribus, qu0s refert Theophilus Raynaldus, institutus primo fuit ut symbolice esset imago Baptismi, ac propterea singulis qui baptizabantur parvus dabatur Cereus, et de dabatur ut illum
asservarent, et suscepti Baptismatis mem0riam identidem in se suscitarent.
Instituti duinde suerunt Ceret, Agnus Deio Agni guram quae in illis inspicitur
nuncupati, ut essent pariter suscepti baptismi symbolum, et singulis recenter baptigatis, dep0sitis in Sabbat post Pascha vestibus albis, dabatur Cereus hic Agnus
Dei, quia c0mm0dius hune prae parvo etiam gere gestare p0terant. Hi autem cere Agnus Dei ill0rum c0li appendebantur, ne Suscepti baptismatis memoriam una cum albis vestibus baptis uialibus, quas deponebant,
336쪽
amitterent, s04 0s prae oculis semper habentes, et tantiim beneficium per baptisma
les aquas receptum rec0lerent, et gratias Deo redderent, et receptam gratiam fideliter custodirent.
Olim dispertiebantur populo particulae Cere Paschalis ad sussum igandum una cum
thure pio ac religioso animo, ad avertenda mala bonaque p0stulanda. st ea secundaria Cere Paschalis institutionis caussa. Quemadmodum ver substituti fuerunt cerei Agnus Dei ad excitandam retinendamque baptismi memoriam in recenter baptigatis, et pro Cere Paschali sive huius particula parvi et ei ipsis dabantur ita et cerei Agnus Dei postmodum pro Ceret magni particula et pro parvis cereis populo distribui caeperunt; et praecipuo siniqui sui in illorum institutione, ut Deus ab
illis utentibus mala averteret et bona c0B-serret, secundarius successit, ut reliquis etiam fidelibus, praeter recenter baptizat0s, distribuerentur in octava Paschae, quem
admodum Ceret Paschalis particulae distribuebantur: ut liquet ex Ordin Romanotit. De benedictione Ceret, ubi sic legitur: In octava vero Paschae dantur ipsi Agni Cere in si a Civitatem Romanam ab ipso Archidiac0n in ipsa eclesia p0st Missam
et C0mmunionem, et ex eis faciunt incensum accendi ad suffumigandum in domibus suis, pro quacumque tribulatione eis evenerit necessitas. Similiter et in Forensibus civitatibus de Cere Paschali aciunto. Multa addi possent de cereis Agnus Dei, si res de qua hic praecipue agitur, p0Stularet; sed haec sint biter adn0tata licet non inopportune, res enim ipsa haec pauca innuere dep0scebat. Ne itaque finem nobis prop0silum praetergrediamur, ad Paschalem Cereum redeamus Cereus itaque Dubis ignisque c0lumnam significat, qui e-braeos in deserto itinerantes per diem noctemque praecedebat, et Christum a morte ad vitam gloriose resurgentem, ut Rupertus et cum eo Auctores Liturgici pene omnes et ideo Cereus ipse prius extinctus apparet, et dum adhuc extinctus est, in eo
quinque incensi grana insiguntur, quae quinque Christi plagas repraesentant deinde accenditur post verba Praeconii Rutilans ignis accendit. Item Cereus in significatione columnae ignis et nubis Hebraeos praece dentis, illorum demonstrat de sensi0nem a solis aestu, et illuminationem nocturn tempore : in significatione ver Christi, nubis c0lumna p0tes repraesentare Christum fideles a vitiorum aestu defendentem. Ignis vero Christum ipsum, qui fideles in huius
saeculi 0cte, ac in ignor: intia et peccatorum tenebris sedentes illuminat. Ne qui autem putet, cum dicitur Ce reum Paschalem nubis et ignis columnam significare, ita liae esse accipiendii, ut KQ
clesia id absolute rec0lat, quod Hebraici p0pulo lim evenit; sed id tantum, qu0d illis quidem evenit, tamquam tamen in figura nostri omnia, quae illis ev0niel)ant, qu-ru et rubra fulvi 0rum erant omnia enim figura facta sunt n0stri, omnia in gura contingebant illis, ut scribit Apostoliis au lus ad Corinth. p. 1, V. 10, et alibi: ε Ρ-tera namque transierunt, acta sunt omnia nova s. in Ecclesia suos non instituit ritus ad ritus hebraeorum ac gesba recolenda,
sed in suis quibusdam mystei iis recolendis veterum hebraici 0puli rituum quand0que
meminit, quae figura lim sue uni eo tum, quae p0stm0dum adveniente temporum plenitudine erant Ventura, et reapse Venerunt et sic stendit qu0 modo umbris et figuris lux et veritas respondeat. eclesia eadem, quae ritus et caeremonias instituit, non inepte, non inconsulto, non sine aliquo sapientissimo sine eos instituit ut vellet Sacrorum Rituum perpetuus irrisor Vertus, qui cum Religi0ne ritus etiam voluisset evertere); sed sapientissime eos instituit, et ut Sancto est Spiritu ed0cta et directa, in illis mysteria quaedam includit, aut ad illa non revocat, et quidquid in suis divinis issiciis recolit, quidquid celebrat, quidquid Fidelibus celebrandum offert ac prOp0nit, ad spirituales intelligentias eos Vocat, et per mysticam ipsas figuras ad 3- sterium aliqu0 contemplandum filios su0s excitat et quand0que in mysterio mysterium latet, ut observat S. Petrus Damiani, et ipsae res sensibiles tamquam humanae infirmitatis adiumenta ad spiritualia et coelestia cogitanda contemplandaque inducunt, ut ipsum Concilium ridentinum loquitur Sess. 22, de Sacrificio Missae, cap. 5: Tum
natura h0minum ea sit, ut 0n facile queat sine adminiculis exteri0ribus ad rerum divinarum meditati0nem sustolli propterea pia Mater Ecclesia ritus quosdam, ut scilicet quaedam submissa voce, quaedam altiori pronunciarentur, instituit Caeremonias item adhibuit, ut mysticas benedictiones, lumina, thymiamata, Vestes aliaque id genus plura ex p0stolica traditione recepta, quo et maiestas sacrificii commendaretur, et fidelium mentes per haec vi -
337쪽
sibilia Religi0nis et pietatis signa ad rerum altissimarum, quae in h0 Sacrifici latent,
contemplati0nem excitarentur .
seu ad sensibilia signa qu0ad Sacrificium, qu0 mysticae figurae, qu0d aenigmata prae- qtant, idem et in aliis cclesiasticis ossicii obtinent. Hinc nihil de illis, quae Ecclesia statuit, despiciendum est, nihil negligendum, licet parva, licet minima videantur, quae ipsa sit delibus repraesentat. Nam ut scribit citatus Petrus Damiani in lib. 0- minus vobiscum in cript0 ε 0nnulla in Ecclesiasticis observati0nibus fiunt, quae insuperficie quidem frivola videntur et levia,
considerata vero subtilius magnae virtutis videntur veritate subnixa s. in c0nfirmati0- ne huius sententiae plurima deinde alteri exempla. Huic cons0nat lculnus, cuius haec sunt verba in p. ad Carolum Magnum: Nihil sine caussa in Ecclesiasticis 60nsuetudinibus a D0ctoribus c0nstitutum percipi mu caussam Vero, ob quam Ecclesiasγmb0la filiis suis pr0 ponit, reddit S. Ivo Carn0tensis his verbis, quae habet in Ser-m0ne de Purificati0ne Sanctae Mariae Virginis 4 Consuetudo Ecclesiastica multas
ex rebus gestis retinet 0nsuetudines, quibus et rerum gestarum repraesentat veritatem et simplicium c0rda excitat ad pietatem, ut per ea, quae oris Venerantur, ad internorum amorem rapiantur. Hinc est
quod ad recordationem D0minicae passionis in Ecclesia Cruces erigimus qu0d temp0re Ascensi0nis vexilla triumphum Christi significantia in eminenti0ri 000 cclesiae tamquam in arcu triumphali sublimamus.
Post haec quis unquam audeat Auctores reprehendere cum aselialem Cereum significare dicunt columnam ignis et nubis 2 quis Ecclesiae ipsi contradidere, quae δ' sticae huius c0lumnae ut figurae quae olim de suturis praecessit, meminit in Prae00-nio S0lus Vertus, et qui cum eo aeque impie sentiunt, hoc auderent, et tantae S-Sent capaces temeritatis, mysticas pariter figuras et aenigmata reiiciendo. In Ceret demum benedictione n0n semel sed saepius mentio sit noctis, licet de die haec benedicti peragatur. Id autem, ut nemo n0 ignorat, Venit, quia per 3nticipationem h0cissicium ab Ecclesia peragendum statutum est. Olim enim, quemadmodum plura alia officia, n0ctu h0cqu0que peragebatur, ut Ecclesia temporis accomm0 daret qu0 0 minus resurrexit, in nocte scilicet, seu pr0pe auroram. Et
licet de die iam a multis saeculis hoc Ecclesia peragat sticium, n0ctis tamen menti0nem facit in Praec0nio, ut tum tempus indicet, qu0 verum horae Resurrecti0nis Domini respondeat, tum ut veteris disciplinae vestigium aliqu0d 0, qu0 0test, modo retineat, et eiusdem disciplinae praebeat in ipso stici testimonium. Ad Du Diu XI. Resp0nsi ad Dubium nulla prorsus indigeret adnotati0ne clarissima enim per se res est. Ipsa enim Missalis Rubrica et Caerem0nialis pisc0p0rum praescripti regulam suppeditant, quae servari debet in aspersi0ne Cleri facienda diebus Dominicis sed qu0niam usus in medium adducitur, qui viget in Metr0p0litana cclesia Pisana, ut nempe u0n a Celebi ante, sed a Cappellan Chori Pluviali indutu aspersio cum qua benedicta peragatur, haud quidem inopportunum erit
quaedam subiicere, ut abusus hac in re appareat, pariterque de medio servatus huc u Sque usus t0llatur, a Rubrica Missalis et Caerem0nialis piscop0rum, ut in resp0n-Si0ne Sancitum est, servetur Missalis siquidem Rubrica in ordine ad faciendam Aquam b0nedictam haec habet: Finita benedicti0ne aquae Sacerdos celebraturuS, indutus Pluviali col0ris Oisci convenientis, accedit ad Altare, et ibi ad gradus cum Ministris genus lexus, accipit a Diac0n Asper-S0rium . . . Interim Celebrans aspergit Clerum, deinde Populum . is similia habet Caerem0Diale piscop0ium cap. 15 4:
D0minicis ver diebus ... quia Cleru8, et
Populus ante Missam Aqua benedicta per Celebrantem est aspergendus, portet illum incedere Pluviali indutum inter iac0num ad extris et Subdiac0num a sinistris de more parat08, qui iste facta quae benedictae aspersi0ne, et dicta rati0ne, et deposit0Pluviali accipiet Manipulum, et Planetam, et incipiet Missam . Cui nam dubium poterit oriri, sit ne ipse Celebrans, qui Clerum qua benedicta aspergere debeat 2 aut quis p0tius contrariam praxim abusum red0lere n0n existimet, Rubricae Missalis, et aerem0nialis adversantem praescriptes Nihil huic tam clarae praescripti0ni addere 0porteret nihil0 minus aliquid adn0taturqu0d ipsa veiba Rubricae Missalis et Caerem0nialis iterunt adn0tandum ad clarius
rem ipsam ostendendam, et extra mnem
dubitati0nem aut ambiguitatem adducendam. u0d ipse Celebrans debeat Cleruma Spergere, 0 modo ex his verbis Rubricae a Interim Celebrans aspergit Clerum, deinde P0pulum si vel aliis Caeremonialis:
338쪽
4 duia Clerus et P0pulus ante Missam Aqua
benedicta per Celebrantem est aspergendus se verum etiam ex tot contextu eruitur, ut quisque per Se Videt, et percipit ex aliis, quae p0st illa, verbis sequuntur. Nam in Caerem0niali piscoporum haec leguntur: ε Op0rtet illum Celebrantem)incedere Pluviali indutum inter Diaconum a dextris et Subdiaconum a sinistris dem0re paratos qui postea ... accipiet M3nipulum, et Planetam, et incipiet Missam s. ulla hic interp0nitur mora inter aspersionem et Missae initium, nullus alius a Celebrante diversus Sacerdos nominatur, qui aspergat, et nullus alius ab eo, qui aspersit, ad incipiendam Missam parandus indigitatur sed unus idemque, nempe qui aspergit, dicitur celebraturus unus igitur idemque debet esse et qui celebrat, et qui aspergit. Idem omnino iterum legitur in e0dem Caerem0niali lib. 2, cap. 30: si Αbsente piscopo in Ecclesiis Cathedralibus et Collegiatis, aliquis Can0nicus seu Dignitas, vel is, ad quem de consuetudine spectat hac die celebrare in absentia pisc0pi, paretur in Sacristia more s0lit cum pluviali albo, et accedat ad Altare medius
inter iac0num et Subdiaconum parat0s omnibus paramentis ipsis convenientibus ... accepi de manu Diaconi spers0rio cum Aqua benedicta .... asperget primo Altare, deinde se ipsum, mox Dia 0num et Subdi 300num .... quo iacto, deposito Pluviali capiet Planetam, et .... inchoabit Missam . 0u0d si haec p0strema verba non leguntur in Missali, non ex eo sequitur Sacerdotem,
qui aspersit, non debere celebrare Missam, qu0 manifeste praescribitur a Caerem0niali sed dicendum Missali Rubricam mi-Si 88e, quia in eo solum est, ut indicet Ritum, quo debet Clerus et Populus aspergi, et satis esse existimat ab initio innuisse eum debere Missam celebrare qui aspersit, per ea tantum verba, quibus Rubrica incipit, nempe Sacerdos celebraturus indutus Pluviali .... aspergit Clerum P. Quid plura ibservat apposite ad rem nostram erati Sacerdotem Missam solemniter celebraturum ita paratum egredi cum suis Ministris a Choro ad Altare ad lactendam quae aspersionem quod sane probat unum eumdemque esse debere, qui a Spergit et qui celebrat quod si alius a Celebrante esset, huc utique indicasset. Hanc aliqu0rum qu0ad hunc ritum servandum renuentiam iamdiu cavit Sacrorum Rituum C0ngregati 0 quae ilarissimis cinnixa Rubricae verbis alias decrevit ab pso Celebrant fieri debere a persionem cum quit benedicta diebus D 0minicis Anno scilicet 16 32 sub diu 27 Novembris in Peius itia. Quum enim minensissimus Cardinalis de
Torres tunc piscopus Pelusinus mandaverit ut Dominicis diebus per ipsum celebrantem fiet et aspersi iuxta Mi qalis praescriptum, et Archipresbyter serusinae eius-dom Cathedralis Dignitas id aegre se ii et,
et peragere recla Salet, SSerens numquam
a Dignitatibus actam suis se hanc aspersionem ; Sacra C0ngregati 0, supplicant dicto Archipresbytei de n0n innovatione, Pe spondit: ε quae benedictae spei sionem
in diebus Dominicis fieri debere per ipsum
Celebrantem y et nulla acta distinctione inter Dignitatem et simplicem an inicum
vel Presbyterum, ut Ostendet et hoc munus esse cuiusque celebrantis, adiunxit:
etiam quod sit prima vel alia Dignitas :nihil faciens, uim excludens contrariam c0nsuetudinem, addidit: non obstante contraria c0nsuetudine, immo improbans Onclusit quae potius c0rruptela 'illam consuetudo dici p0test, quum sit contra Rubricam Missalis et aeremonialis . Et haec verba, quibus includitur et i im Dignitas, si
ad eam celebrare spectat, c0nsonant Umaliis, quae superius allata sunt ex lib. 2,gap. 30 Caeremonialis piscoporum desumpta.
Neque quis dicat 08se quemcumque Sacerdotem a Celebrante di vel sum hanc acti0nem peragere, quemadmodum et quicumque Sacerd0s, qui non sit celebraturus, p0test quam eo die benedicere. Ex hoc sane illud non sequitur; nam praeterquam quod, ut vidimus ex Rubrica Missalis et ex aeremoniali, Sacerd0s celebraturus Clerum et Populum debet aspergere, ipsa Rubrica innuit Aquam, qua aspel si fit, a quocumque Sacerd0 te a Celebrante distincto p0sse benedici qu0 de e0, qui aspergit 0 innuit, nequo innuere p0tuit semel ac statuerit ab ipso Celebrante sa-ciendam esse aspersionem. Si quidem haec de facienda tantummodo aqua benedicta habet: ε Die Dominica in Saci isti praeparat Sale et qua benedicenda Sacerdos celebraturus Missam vel alius ad id deputatus s quae verba, quum agitur de aspergendo cum hac qua ter et Populo, non habet Liberum itaque non est quemadmodum in benedicenda qua, sic et ad Clerum et Populum aspergendum alium a Celebrante distinctum Saceid0iem deputare,
339쪽
sed Celebrantis, quicumque ipse sit, pr0prium est munus. iii aliter vel sentit, vel agit, contra Rubricam agit. Hinc nisi quis velit in0bedientis n0 tam consulto incurrere, Missalis et aerem0nialis praescripto debet
c0nsormari, et a contraria, si qua alicubi est, consuetudine recedere: quae a Sacra
Rituum C0ngregati0ne corruptela declarata iamdiu fuit, et n0vitatem in Sacris Ritibus
Unum hic addendum n0 abs re erit, ut huius ritus antiquitas inn0tescat. Haec Aquae cum Sale mixtae benedictio, et Populi Christiani cum ea aspersi iuxta Auctores non pau00s ab ipso post , t 0rum temp0re erat in usu ; praecepta autem fuit Ecclesiae Saeculo secundo vix init , abolexandro Prim0, ut conssat ex Libro Ponti sicali, et ex multis Auct0ribus de Ecclesiae Ritibus pertractantibus Rhabano Maur0,
Missalis hanc praecipiendo aspersionem, Vetustissimum, immo priscum ritum SerVandum praecipit, et de hoc ritu extat antiquus Can0n Concilii Nanne tensis, apud Burchardum orma ciensem lib. I, cap. lI, in qu legitur a mnibus diebus Dominici unusquisque Presbyter in sua Ecclesia ante Missarum solemnia quam benedictam faciat in vase nitido tanto mysteri conVenienti, de qua Populus intrans Ecclesiam aspergatur s. De antiquitate huius ritus semper ab Ecclesia retenti, ut nempe Presbyter ipse die qu0 libet 0minico per Ecclesiam procederet et P0pulum qua benedicta aspergeret, edocent Vetusta Caroli Magni Capitularia, ubi lib. V cap. 220 praecipitur Ut omnis Presbyter die Dominic0
cum psallentia circumeat Ecclesiam suam cum P0pulo, et quam benedictam serat s. Nonnulla hic examinanda superessen ι de Presbytero et de Ecclesia sua, quibus pr0bari posset quem qiae Parochum olim adhuc implendum munus suisse adstrictum, sed extra rem essent: idcirc0 mittenda putaVimus ne a pr0posito aliena pertractare
ad hoc dubium resp0n8i0, quam ea, quae data est, quaque ad servandam caerem0nialis dispositionem quisque tenetur tam enim clara, tam absoluta est haec disp0sitio, ut nullum prorsus dubium super ea p0ssit exeitari. in mirum est quom0dobo dubium Sacrorum Bituum Congregali 0ni pr0poni potuerit. Qu0d fuerit semper 0 missum, omissioni non favet; neque idcirco in posterum mittendum, quia hucusque suit missum aliter per omissiones, leges omnes inutiles es ent, et brevi deperirent, qu0d absurdum omnino est omitti autem in posterum non posse, satis stendunt verba Caeremonialis, quae leguntur lib. 2, cap. 36, et quisque, si attente consideret, id sibi facile persuad0bit . uod autem in dubi additur, ad hanc aliquom0d pr0 tuendam omissi0nem, quod nempe sic actum omni temp0re suerit, et a quibusdam putetur c0ngruos census ad hoc Anni vel sarium celebrandum ab Episc0pis relinqui p0rtere, si hoc post mortem Vel lent universarium celebrari, e qu0d illorum aliqui dictos census reliquerunt, haud sane omissi0ni 0test sui Iragari. Si loquamur de Annivei sario perpetu0, acile concedimus quia aerem0niale n0n de0mnibus pisc0pis disponit, et tunc si celebranda sint perpetu Anniversaria,
censu pro perpetua celebratione sunt relinquendi. Ast hic non est de his serm0, seu de Anniversari ultimi piscopi de- iuncti. Quando de hoc agitur, Caeremoniale piscop0rum nihil de censu relinquend innuit, sed absolute celebrandum Anniversarium edicit quod quidem praeceptum imp0itat, et ab omnibus ubique et
semper servari debet, et revera Servatur. Plura hic addere supervacaneum est: et
legi poterunt, quae in Tiburtina apposite
Ad cuisu XXII. Haec praxis, quae in Prima tiali Ecclesia Pisana in administrando Fidelibus Sacram Eucharistiam ei Vatur, contraria est Rubricae Ritualis R0mani, quae Superpelliceum et Stolam in administrati0ne Sacrament0rum adhibendam praecipit, quod pariter singulari m0d praescribit dum Sacra Eucharistia est administranda : sic enim praecipit in i dine administrandi Sacram Communi0nem Sacerd0 lotis prius manibus, et Super pellice indutus, et desuper Stola e0l0iis Offici illius diei convenientis . Iam omnia ordine fieri debent, quemadmodum m0net Apostolus, et in Litteris post0licis sub plumbo Paulus Gel.
rec repetit, c0nfirmatque immortalis memoriae Benedictus XIV, et ea praecipue quae pertinent ad Ecclesiae De Sacramen-t 0rum administrati0nem insuper, qui in Rituali 0 man comprehenduntur ritUS, monet ut invi 0 late ab omnibus tamquam Ecclesiae filiis ei ventur, quia eiusdem cclesiae Matris et Magistrae auct0ritate constituti sunt. Qui, quaes0, ordo esset in ad-
340쪽
ministranda Sacra Eucharistia, qu0 modo inviolabiliter servarentur quod de habitu, quo hoc Sacramentum debet administiari, praescribitur, si Super pellic eum, qu0d praecipitur, n0n adhiberetur Sane h0 contra Rubricae praescriptum esset, ideoque improbandum foret Esse abusum non denegatur in dubio, sed assii matur aeque dissicile esse illum evellere. Pr0fiteri abusum suis ciens est ratio ad illuui tollendum evelli autem facili potest neg0li 0, si res ad ordinem redigatur, si religiose et inviolabiliter, ut par est, quae praescripta Sunt
observentur ut revera ab omnibus servari
absque ullo ubi debent. Neque Rubricae
servandae sunt aut negligendae pro uniuscuiusque comm0ditate, quia in pr0mptu ex gr. 0 est Superpellic eum super R00-chetium imponendum. 0 agitur sane hic de administranda Sacra Eucharistia per m0- dum latici infirmo proxime morituro, sed bene valentibus adeoque nihil me it, aut potes ossicere communicandis, si parumper expectent expectent utique d0 nec acer-d0s habitu praescript induatur et, ut debet, hoc Sacramentum administret.
0u0 vero ad Ecclesiam sancti Stephani Papae et Martyris spectat, quae ab Ordinarii iurisdicti 0 ne n0 pendet, pro qua tamquam exempta dissicilis et pene imp0ssibilis asseritur animadversi in consuetudinem n0n adhibendi Superpelliceum, velim dicerent num Ritualis Rubrica h0s illosue respiciunt, hanc ab illa Ecclesiam secernunt, hanc vel illam eximunt An
ment0rum Ministros respiciunt et obligant γ0uid exempti Ecelesiae ab Ordinarii iurisdicti0 ne cum exempti0ne ab observandis Rubricis Magnum quidem est inter utrumque discrimen Ap0stolicae autem Litterae Summorum Pontificum nemiuem ab observandis Ilitibus et e0, quo praecipiuntur m0do, excipiunt, nullam Ecclesiam, quaecumque ea sit, eximunt. ε uapr0pter, Sic habetur in Apostolicis Litteris Bened. XIV, qui aliorum Pontificum mandata refert, hortamur in D 0mino Venerabiles Fratres Patriarchas, Archiepisc0pos et pisc0p08, et dilectos Fili 0 eorum Vicarios, ne non Abbates, Par0ch0s universos ubique l000-rum existentes et alios, ad qu08 spectat, ut in p0sterum tamquam Ecclesiae R0manae filii ... inviolabiliter observento. Sane
quae exemptio in his verbis apparet 2 quae exceptio Quis inter Ecclesiae Filios per in0bedientiam adnumerari recusaverit 3 ut h0c 0mine per inobservantiam ituum, qu0 Servare debet, noluerit gl0riari 2 6
mo sane, Ut arbitramur, reperietur, qui
tantam gloriam negligat. Atque hinc quisque intelliget rati0nem ab exempli 0 ne Ecclesiae desumptam nihili omnino esse sa-ciendum, ut pariter a Servandis eclesiae Ritibus exemptus quis putetur, et Rubri
calum praeceptis tenuat obtemperare. Haec autem resp0nsio haud recens est,
nec unica, ita ut quid n0vi sit modo decretum. 0nserantur quae alias ipsa Sacra Rituum Congregatio edixit, et eadem semper decrevisse apparebit quippe quae ad tuendos servandosque legitimos et antiquos Ecclesiae Ritus sui instituta. Si in una Dubiorum Urbis sub diu 2 ulii 1628, sic in Syracusana di 2 Augusti 698, in Pisaurensi die 12 Decembris 1750 t in una Urbis Sanctae Mariae in C0smed in 19 Iulii 753 in quibus omnibus Decretis, ut
alia multa et similia omittantur, praescriptum semper sui Superpelliceum eum St0la in administrati0 ne Sacra Eucharistiae, additumque semper aeque suit iiιaeta Rituule Romanum. Nulla itaque est ratio curaliter resp0nderi posset, adeoque Servari debet, qu0 Rituale 0 manum praescribit
c0ntra quod nulla admittenda est c0ntraria c0nsuetud0, nulla vel Pers0narum, Vel Ecclesiarum exemptio, nihil habendae sunt in c0ntrarium sentientium querimoniae. Omnes enim Ecclesia praescriptis obleua perare tenentur, eaque invi 0 late ac reli
Multa hic aeque praeclara tum de antiquitate, tum de praestantia benedictionis et c0nsecrati0nis Virginum adnotanda se offerunt sed ne videamur in medium proferre, quae inutilia quis p08set reputare, quaedam tantum adducemus, cetera viderip0 terunt inoertulliani Libro de velandis Virginibus. Qu0ad antiquitatem, si audiatur Baronius ad unum Christi Vlt, is quibusdam nixus testim0niis Sanct 0rum Patrum gnati Mai irris, Clementis R0mani P0nt et ieronymi libro 1 adversus I 0-vinianum, in quatu0r Filialibus Philippi Diaconi agnoscit primas, quae inter Mulieresp0st Christi mortem Virginitatem Deo singulari m0d voverunt hinc Apostolorum aevo Virginum c0nsecrati adscribenda videtur, et idcirco in rivone Carnotensi cin