장음표시 사용
361쪽
Vir autem Urbanus Papa III, Vigiliensi piscopo rescribens, rati0nem asser cur secundae c0niugum nuptiae non benedicantur: ε uia inquit, alia vice benedicti sint, eorum benedictio iterari n0n debetis. Audi Andus hac in re etiam Durandus in Rationali, lib. I, cap. 9 Nuptiae benedicendae sunt a Sacerdote cum precibus et oblationibus; verumtamen vir et mulier ad bigam iam transiens matrimonium contrahendo n0n debet a res brieris benedici quia cum alia vice benedicti sint, eorum benedicti n0n debet iterari .... 0 ergo debent nuptiae benedici, nisi ubi virgo cum virgine contrahit s. Aliam de hac n0nim pertienda in secundis nuptiis benedicti0nerati0nem asser S. Thomas in VI Sententiarum, Dist. 42, qua est 3 art. 2 ad 2, nempe: quamvis secundum matrimonium in se consideratum, sit persectum Sacramentum tamen in ordine ad primum consideratum, habet aliquid de desectu Sacramenti, e quod non habet plenam significationem, cum non sit una Unius, sicut est in matrimoni Christi et Ecclesiae iuxta Paulum Ap 0stolum dicentem: Sacramentum h0 magnum est, eg0 autem dico Christi et Ecclesiae . Hinc rati0ne huius desectus plenae significati0nis
benedicti in secundis nuptiis non datur. At id sem S. 0ctor hoc vult esse intelligendum, si secundae nuptiae tales sint ex parte viri et ex parte mulieris vel ex parte mulieris tantum si enim virgo cum illo nubat, qui aliam habuit uxorem, nuptiae nihilominus bene dicuntur; quod habet etiam Durandus citat superius l0c0. Tali enim in casu sarta quodammodo tectaque significatio in ordine etiam ad primas nuptias manet, ut idem S. Τhomas sustus clariusque explicat cuius d0ctrina cons0rmis est
et lavet quamplurimum his quae habenturi Rituali DCaveat etiam in qu haec leguntur Ubi ea viget 0nsuetud0, ut si mulier nemini unquam nupserit, etiamsi vir aliam uxorem habuerit, benedicantur, Servanda est . Quam quidem consuetudinem sua aetate aliquibus in l0cis extitisse Durandus testatur c Secundum quorumdam l0corum consuetudinem, siquis contrahat cum secunda virgine, benedicti iteratur, et hoc si Dominus Papa sciat et toleret s.
Priusquam concludam, aliquid addam quoad liturgiam in secundis nuptiis Blgami
Missae dumtaxat sacro aderant, neque Velamine, iuxta Isid0ium de div. II. lib. 2,
cap. 9, Seu flammeo ornabantur ad cuius finem meque coronis quemadmodum apud Graecos olim ut cum uni viris fiebat,
Presbyter donabantur: qui sane mos apud Graecos servatus est usque ad 0pr0nrmi imperatoris aetatem. Cum enim hic Eudoxiam in tertiam uxorem sibi adsciverit, eique corona suerit largita, iam tum et bigami 0r0nari c0eperunt, quod in Constantin0politana cclesia, et paucis aliis rientis locis peragebatur. Allatius enim nos docet de C0nsen Orien lib. 3, cap. 3, in reliqua Graecia ad suum usque tempus, secundum exactam disciplinam et antiquam consuetudinem, bigamos non coronali. Ubi autem c0ronabantur, aliquod etiam erat discrimen in corona serenda. Qui enim virg0 esset, in capiteri vidua vel viduus in humer coronabatur atque illa in capite, alter in humero c0ronam sero bat ut docet Theod0rus Studita epist ad aucrat. En in ipsa liturgia disserentia inter nuptias viduarum, et nuptias quas virgines contrahe
His omnibus de omissi0ne benedictionis, de qua in dubi agitur, expositis, et ex disciplina cclesiae et sua rigine desumptis, disserentia apparet, quae benedicti0nem inter et benedictionem reperitur Benedicti in viduae nuptiis omittitur, quia iuxta veterem disciplinam omittebatur, quia Ecclesia, licet inter personas liberas inita Matrimonia tamquam vera matrimonia ac tamquam vera Sacramenta habuerit, tamen virginem cum virgine nubere plaSset neque per h0c secundas nuptias damnavit, aut damnat, quin imo c0ntra M0ntanislas et N0- vati an0s, qui iure damnati sunt, docet secundas nuptias, et ulteriores quoque, Vere esse nuptias, ac per se licitas atque h0nestas, et in M0ntanistarum incideret errorem, si quis sorte secundas et ulteriores nuptias illicitas, aut damnanda esse putaret. mittitur item benedictio haec, quia in secundis nuptiis, iuxta D. Th0mam, n0n plena habetur significatio matrimonii cum Christo et Ecclesia. Omittitur denique, quia
olim Ecclesia, quae secundas non improbando nuptias, eas n0nnisi certis legibus et conditionibus permisit, iis omnibus iuxta praesentem disciplinam sublatis, hoc solum statuit, ut nempe viduarum nuptiae n0 benedicantur. Iam quaenam comparatio nuptiarum benedictionis, cum benedicti0 ne annuli, ut ex omissi0ne illarum, huius etiam
benedictionis omissio debeat inseri P ut quod Ecclesia de nuptiis dicit, de annuli etiam benedictione id dixisse putandum sit immo reapse debeat mitti, sicut eo illa imitii-
362쪽
tur Quae sit caussa benedictionis annuli, quid ipsa significet, quid in nubentium memoriam revocet, ad quae illa amoris, pacis, delitatis obeunda munera nubentes provocet, iam vidimus; quae toto uel ab iis distant, quae de nuptiarum secundarum benedictione omittenda retulimus. Quare cum benedictiones istae inter se comparatae, Summ0pere, qu0ad omnia etiam disserant cum rationes quas habuit et habet Ecclesia in omittenda viduarum benedictione, annuli benedicti0ni aptari prorsus nequeant cum denique huius benedictio peculiares habeat ad coniugum respective spirituale b0num procurandum rationes et finem, numquam sive in primis, sive in secundis, sive in ulterioribus etiam nuptiis omittenda erit. Ad ustu IlI. Duo haec sunt ubia, quibus iisdem sere rationum momentis potuit occurri, ac simul c0nsideratis unica responsi0ne satisfieri. Duo sunt in Rituali Romano Tituli, in quibus agitur de Baptismo : Titulus septimus, qui agit de Baptismo parvulorum Titulus duodecimus, qui de Baptismo adultis conserendo pertractat. Dii pariter sunt Baptismi Ordines, qui di
preges praescribunt, et Baptism0, vel infantibus, vel adultis conserendo respondent. Titulus denique decimus quartus modum
praescribit ea supplendi, quae in Baptismi
collatione sunt omissa, cum hoc Sacramentum, ob imminentis mortis periculum vel alia urgente necessitate collatum est, et inscribitur mi d supplendi omissa super baptizatum. Novum n0n est quod cap. V statuit Rituale de caeremoniis in Baptismo omissis,p0Stea Supplendis. Consuevit Ecclesia vel a primis saeculis aliqua, quae in conserendo Baptismo omissa erant, supplere. Nam ii, qui in lecto decumbentes clinici idcire vocati baptigabantur; si convaluissent, Episcopum adire tenebantur, ut ea Omnia supplerentur, quae, urgente necessitate, missa
suerunt in Baptismo Id constat, ex antiquis ac probatissimis monumentis ita ut vetus Ecclesiae disciplina super hoc in dubium nequeat revocari. Omnia hic persequi longa nimis res esset quaedam asseram Liquet ex lib. IV historiae Ecclesiasticae Eusebii, Cornelium a pam in Epist. ad Fabium Antiochum, Novatem redarguisse, quod p0stquam liberatus a morbo est, reliqua n0 perceperit, quae iuxta Ecclesiasticam regulam percipi debent, neque ab Episcopo consignatus sit. Ex his eruitur Cornelium Papam docere male se gessisse N0Vatem, qu0 suscepto in lecto baptismati addi deinde non curaverit ritus ali 08, qu0SEcclesia in conferendo baptismate adhibebat, sive qui praecedebant, sive qui subsequebantur: quorum quidam diversam catechesim continebant, quidam varias abrenuntiationes et Fidei pro sessionem, quae omnia n0n inutiliter, sed ad finem aliquem ab Ecclesia statuta erant. Item ut bor de Re baptismo inter Cypriani opera haec generatim habet col. 637 Si quidem per
nos Baptisma tradetur integre et solemni ter, et per omnia, quae scripta sunt assignetur, atque Sine ullius rei separatione tradetur aut si a Min0re Cler per necessitatem traditum uerit, eventum Xpectemus, ut, aut Suppleatur a nobis, aut a Domino supplendum reservetur 9. Censet itaque hic scriptor sane antiquissimus et Cyprian c0aevus suppleri p0sse post Baptismum ritum aliquem, qui antea missus suisset. In Concilio La0diceno, can. 47, legitur u0 oportet 0s, qui in m0rbo Baptismum accipiunt, et deinde resurgunt, fidem ediscere et nosse quo Divino mu-nρ re digni habiti sunto. Ex his patet,
praeter confirmationem, quae olim per pisc0pum simul tradi consueverat, etiam catechesim adiungi consuevisse, et alia quae desuerant. Omnia, quae ad rem hanc p-p0site aciunt, persequi, nec tempus Sinit, nec res ipsa stricte postulare videtur, et haec suffiiciunt pro instituto suscepto. Haenam autem Ecclesiae sup0r hoc fuerit disciplina omnibus compertum est atque hinc plura referre praetermitt0, quae apud D. Augustinum , Zenonem, Cyrillum ierosolymitanum, Ambrosium reperiuntur, quo reser Marten ius lib. I, cap. 1, art. 15 n. 2,
de antiquis Ecclesiae Bitibus. Fuerunt qui putarunt, p0st collationem
Baptismi, quosdam ritus non c0nVenire, Ut ill0s, per qu0s indicatur catechumenum adhuc sub Daem0nis esse potestate nempe Exorctgo te, spiritus immunde . . . Ut
nus noster ad Templum sanctum suum O-
care dignatus est, ut fiat Templum Dei viviis ab e enim qui baptigatus iam est, expulsus est Daemon, atque Dei vivi templum actus ipse est. At male nam ad 0muem inconvenientiae deam tollendam, sapienter Ecclesia statuit mutati0nes aliquas faciendas in hoc exorcism0, in quo
pr0 ut fleret poni constituit, quae muta-
363쪽
ti respicit statum catechumeni baptigatiant Baptismi susceptionem, non ver post susceptum Baptisma in necessitate c0lla tum idem dicendum de catechismo ad Fidei instructionem, quam exclusam Vellent,
quia in Patri ni Fide firmi sunt, qui spoponderunt, at lite ita ea suppleri tantum vellent, quae Baptisma ei luuntur sed maluitem, quia Ecclesia quidquid missum est, suppleri statuit qu0d Sati Superque esset, ne quis diverse sentitet, sed et haec est supplendi ratio, nec inutiliter peraguntur, iuxta Theol0g is, quae supplentur. Audiatur prae omnibus . Th0mas parte III 0 Sacramentis qua est. 1, art. 3, ad , qui
haec tiadit 0n tamen sunt praetermittenda ea, quae aguntur in exorcismo, nisi in iecessitatis articulo, et tunc cessante periculo, debent suppleri, ut servetur uni-s0rmitas in Baptism0 ne frustra supplentur p0st apis sinum, quia sicut impeditur essectus antequam percipiatur, ita p0test impediri p0stquam uerit susceptus s. Haec qua supplenda dicuntur, scilicetiitus et caerem0niae, quae praecedunt vel sub H quuntur, licet non sint ad Sacramenti substantiam necessaria, nihilominus cum sint Sacramentalia quae Ecclesia instituit et quae aliquam abstit significationem, habent sinem aliquem, et esseclum aliquem pr0ducunt, et idcirco mitti non debent; et c0nsequenter supplenda sunt in iis, qui vel
urgente necessitate, vel apud haereticos, aut quocumque errore sine ipsis sacr0 sunt regenerati lavacio. Hinc suit et est vetus et recens Ecclesiae m0s, qui pruiis ab Esli 0 nuncupatur, quam Variis lationibus consit
ma in V Sent dist. 6, D easque ibi
adducit quarum pri Ina est, ne Sacramentum careat solemnitate, tunc enim caeremoniae reseruntur ad Baptismum praece dentem, atque idcirco non est absurdum etiam illas adhibere, ita s0lent aptism0 praemitti, veluti catechismus secunda exorcismus, etiam post Baptismum, aliquid agit atque ei hoc utilis est, ut patet exitu per allatis . Thomae verbis uia sicus impeditur siectus Baptismi antequam percipiatur, ita potest impediri postquam fuerit perceptus quemadmodum et Cyprianus monet lib. IV, p. 7 Sicut Diabolus iri Baptismo de credentis excluditur, ita potest, si de postm0dum desiciente,
regredi tertia, ut servetur Baptismi uni-s0rmitas iuxta D. Th0mam, sicut enim unum est Baptisma, ita ea dein caeremonia Sel
vari c0nvenit quarta ut public h0 ritu Ecclesia Baptismum a quocumque collatum, ratum se habere declaret quinta ut baptigatus publice habeat susceptorem sive Pa trinum, cui sit cura illum christiane et a th0lic instituere: sexta demum, ut bapti-
obligati0nem suam agn0scat, quidque De i quidque Ecclesia d0beat, intelligat. His omnibus positis, suid ituale dicit
Titul qui inscribitur ordo supplendi omissa super baptigatum Postquam dixerit
omnia suppleantur etc. 9 sic sequitur :
idemque rit ac ritus servetur, qui in Baptis Iu parvul0rum si fuerit parvulus)seu adultorum si uerit adultus praescriptus servetur . Ex his verbis videri aliquibus fortasse posset, super adultum quem libet, nulla sucia distinctione, eumdem -mnino in supplendis missis caeremoniis Ordinem esse servandum, qui pro adultis gener ice praescriptus est. At distinguendum, h0 in casu, adultum inter et adultum adultus in catholica Religi0ue ortus
ab adulti qui in infidelitatu vel liae resiortus sui et vixit, est distinguendus atque hinc n0n omnibus indiscriminatim adultis
eumde In ordinem servandum esse patebit. Si quidem adultus, de ii sermo est in prim Dubi 0, super quem omissae caerem Oniae servandae sunt, fatide buptlautus dicitur post nativitatem, et cutholicus e0dem temp0re dicitur : cum itaque dii sint 0rdines Baptismi, insantium nempe et adul-t0rum, et ritus et caeremoniae in i dine
Baptismi adultorum diversi sint ab illis pro Insantium Baptism praescriptis, non omnibus aeque adultis inspecta ordinis diversitate idem rito pro adultis adsignatus
servandus est ordo enim unus supponit
adultum non in Fide natum, sed ab Iuli delitu te ad Fidem renientem, vel ab hueres etc. alter autem in Catholica id et ex Calli ilicis natum Parentibus supp0nit. Ille instructionem in id praescribit quem adm0dum de Eunuch Caudacis Reginae dicitur, qui p0stquam in id de Messia Ad Ventu, M is te, Resurrectione a Philip p instructus suit, ab eo baptigatus est ille in
super continet ritus, exorcismos, preces,
quae aptari nequeunt illis, qui in Cath0lica Religione orti sunt, ut omnibus patet: hie nihil de his habet. Hinc sicut 0rdo pr0Αdultis praescriptus servari non debet prolusantibus ex cath0licis parentibus natis, ita nec ordo idem supplendi missa pro dictis insantibus aeque pro adultis debet adhiberi. Siquidem si in insantes Catholico omissae
364쪽
caerem0niae fuissent, quaenam, quaeso, suissent servatae si p0st dies aliquos tantum debuissent suppleri Non aliae sane, nisi quae omissae fuerunt sed quae fuerunt omissae, illae suerunt, quae pro infantibus praescriptae sunt, non pro adultis igitur caeremoniae non adultorum sed insantium suppletae suissent. Iam in adulto, de quo
in primo ubi serm occurrit, cum S ex catholicis parentibus ortus sit, ac post nativitatem sit baptizatus, non aliae suntimissae caeremoniae, nisi illae quae fuissent tunc post nativitatem Servatae, quaeque Una Cum
Baptismo suissent adhibitae, sed hae suissent quae pro infantibus praescribuntur: igitur quae pro infantibus praescribuntur, suissent suppletae sed in supplendis caeremoniis illae servari debent quae missae sunt. Insantium ergo caerem0niae in adulto nostro, qui Cath0licus natus est, suppleriet servari debent secus ritus, caerem Oniae, preces servarentur, quae illius statui ac Religi0ni non respondent, nec Ecclesiae intentioni et fini c0nsormes sunt quibus rationibus attentis . Congregati ad hoc dubium respondendum censuit: ε Caerem0niae et preces serventur, quae in Rituali
adsignantur pro Baptismo insantium . Ad uniuMQV. Quod attinet ad dubium alterum, diversa adult0rum qui ab haeresi veniunt, et adultorum qui in Catholica Religione sunt orti, c0nditi est. Illorum praecipue conditionem respicit ordo aptismi, qui pro adultis inscribitur; quia autem catholicus natus est, nihil habet quod instructione in fide indigeat, nihil qu0d err0rum detestationem exp0scat, nihil quod c0ntra Fidem senserit ac debeat revocare. Qui Vero ex infidelitate vel ab haeresi ad idem veniunt, aliqua habent peculiaria, quae peculiariter detestentur, revocent, profiteantur.
Hinc Rituale Romanum apposite sub Titul0 De Baptismo adult0rum g 16, haec habet:
Ubi ver debita forma et materia servataeSt, mi Ssa tantum suppleantur, nisi rati0nabili de causa aliter piscopo Videatur . Iam quod spectat ad catechismum et
exorcismos, diversi sunt hi in adultis ab illis, qui in parvulis adhibentur, et licet
caeremoniae sint eaedem, verba tamen eadem non sunt quia in adultis respectum habent vel ad Idololatriam vel salsam Religi0nem vel superstitionem vel perfidiamin erroribus ut in Hebraeis Messiae adventum denegantibus vel haeresim ac propterea haeresim, cui adhaeserunt, neceSSeest ut agnoscat Minister dum vel cin Fide
illum instruit vel exorci gat, ut apta Verba et in catechesi et in exorcismis adhibeat et quemadm0dum infideles debent de peccatis suis poenitentiam agere, ita et haeretici de suis err0ribus, quos detestari singulariter tenentur. Potest enim fieri ut quis dicente Augustino lib. de Babiismo, integrum habeat Sacramentum, sed perversum idem. Hinc haec suit vetus Ecclesiae disciplina ut haereticis haereticam pravitatem horres gere indixerit, antequam aqua salutari ablueret. Quin immo grassante aliqua haeresi, Fidei articulos pravis illius haeresis erroribus Oppositos lim peculiari m0d haereticis baptizandis, vel etiam aliis, credendos profitendosque pr0p0nebat, quibus illos singulariter detestarentur. Locum proferam ex
opistola Nicetii ad Iustinianum Imperatorem, desumptum apud Chesnium S0m. I Historiae Frangorum, ex quo id patet. c ulcis, legitur ibi, et dulcis oster Iustiniane, memorare quae pr0misisti cum baptizatus es, quid per singula te credere dixisti, cum unum Filium manentem in duabus substantiis cum Patre et Spiritu Sancto, n0n duos Christos testatus es Q quae quidem
Fidei pro sessi impi Nestorii opponebatur
err0ri, qui duas in Christo personas asserebat, duosque docebat esse Christos, unum Filium Dei, alterum Filium h0 minis, ac proinde Mariam Matrem n0n Dei, sed h0- minis esse, et Christ0tocon, non Theot0conesse appellandam. Haec quidem est vetus Ecclesiae disciplina, ut baptizati apud haeretissos, cum dubium non leve, sed prudens de Baptismi validitate oritur, rite et sub conditione baptizentur Rubrica Ritualis Romani in i dine supplendi missa super baptigatum inquit: imissa omnia suppleantur P. Iam redit hic eadem ratiocinati0, qua insuperi0ri usus sum dubi0 ea supplenda
sunt, quae fuerunt missa, sed in casu missa sunt, quae respiciunt haereticum, nempe peculiaris Catechesis, peculiares exorcismi, peculiares abiurationes errorum et
sectae cui adhaesit haec igitur omnia supplenda essent in haeretico n0stro adulto,
qui ab haereticis baptigatus, quia de illius Baptismi validitate dubitatur, sub c0nditi0ne
baptigandus esse dicitur Rubrica absolute inquit, omnia suppleantur; sed supplenda
sunt, quae sunt miss3, haec autem sunt quae haereticum respiciunt omnia erg0,
quae illum respiciunt suppleri debent. Nec inutiliter hoc Rubrica praecipit: in adultis enim huiusm0di patet etiam utilitas
365쪽
h0rum Sacramentalium, quae missa Upplenda dicuntur, quia unde quaque insiti mitatibus sunt circumdati, et valido ad eas repellendas scuto indigent atque hinc est, quod Rubrica missiones supplendas praescribit.
At eadem Rublica aliquid adn0tandum
cense0 Ritualis Tit. De Baptismo adultorum, quem supra attuli, XVI haec habet: Omissa tantum suppleantur, nisi rationabili de causa aliter piscopi videatur . Haec non inutiliter habet Rubrica . Postrema haec verba
cum aliis in ordine supplendi omissa relatis conserenda sunt, in quibus abs0lute dicitur omissa omnia suppleuntur : ex illis liquet non ita stricte servandam esse hanc Rubricam, ut quae supplenda essent, omitti numquam OsSint Datur enim casus quod
Episc0pi statim ac ipsi ill0rum prudentiae
res committatur p0ssint dispensare a supplendo omissas caeremonias, si quae sunt rationabiles causae, quae illos ad haec ipsa omittenda moveant ne s0rt innumerae
riantur dissensiones de Baptism ipso, de
necessitate earumdem caeremoniarum, praecipue in civitatibus, in quibus magnus Haereticorum numerus reperitur cum prae-s Hrtim validum sit aptisma sine his caeremoniis collatum. Addam p0strem qu0d habetor0mbellius isset. Illi, in cuius sessi inii parte agit de caerem0niis in Baptismo privatim administrato missis, et p0stea stippletis. Multos ipse auct0res reseri, qui
de is uali agunt, et ipsa Ritualia diversa
lepromit Ambrosianum a Martent integrum relatum Rituale Cardinalis Sanctae Se Velinae, seu ut alii Volunt, reg0rii XΗΙ ac Clementis IlI, qu0d Rituale maxime c0mmendat Paulus V in prae sati0ue Rituali R0man praeposita, assii mans suisse a Viro singularis pietatis et doctrina b. m. Iulio Antonio S. . . Cardinali S. Severinae nuncupat longo studi0, multaque industriae labore plenissimum, c0mpositum Rituale ipsum Romanum Pauli V iussu editum; et h0 Rituali, quod reliquis omnibus est usitatius usus praesertim fuit praestantissimus l0seph de Armstat piscopus Augusta nuS.Il0 idem Rituale sive n0strum Omanum 00nsuluit aliter praeclarissimus Cardinalis Armandus R0han Episc0pus Argentinensis, dum in Rituale Argentinensi edidit i dinem supplendi caeremonias tam super insantes qui sine ullis caeremoniis sunt baptizati, quam sit per adult08 pag. 60, 61. Multa quidem adiecit ad utilitatem dignitatemque Baptismi, et caeremoniarum quae in eo adhibentur cupi0sius explicandam, ex quibus constat ita Ecclesiam preces et ritus in Baptismo administra nil praescriptos
accomm0dasse, ut iis rectissime utatur, dum
ab Ecclesiastic Ministro in sacro tum plo et in publico fidelium c00 tu suppleri iubet qu0 in privata Baptismi collati0ne missum fuerit. Multa inquam adiecit; sed sic ordinem praedictum supplendi caere-m0nias Baptismi super adult0s concludit: Haeretici ad Ecclesiam Cath0licam venientes, in qu0rum Baptism debita materia debitaque sorma servata fuit, moneri quidem possunt p0st sactam a se haeresis abiurati0nem ad suscipiendas hasce Baptismi caeremonias; sed cogi 0 debet lis solum conserantur, sive insantibus sive adultis, qui vel quorum parentes ea ex pia devoti0ne expetierint . Haec c0nsormia maxime sunt iis quae Riluale Romanum habet, quaeque stupra retuli nempe ε missa tantum suppleantur, nisi rati0nabili de causa aliter Episcopo videaturo et sortasse hanc missionem vel prudentiam in omissione exp0scit, vel contenti0num vitatio, vel iurgiorum ccasio aliqua, vel aliqua alia n0 improbanda ratio. Quibus omnibus animadversis, et cum his quae superius sunt ad n0tata collatis, ad propositum dubium rescriptum est: ε uatenus Supplendae sint, et supplendae esse credantur caerem Oniae, ut in dubi0, illae supplendae sunt quae pro adultorum Baptismo sunt praescriptae . Ad DufiumV. Exp0nit limus ac Ruius Ε- piscopus Rhed0nensis Praedecessorem suum Barrea de ira ann 1785, cum novam
Missalis editi0nem in usum hed0nensis Dioecesi typis mandavit, hanc de Missis Votivis defunct0rum privatim celebratis ap-p0suisse clausulam: In diebus, quibus Missa repetenda s0ret de Dominica, infra hebd0madam, Missa votiva aut pr0 Desunctis dici potest; qu0d tamen passim non
fiat, ne sine rati0nabili caussa, quae gravi 0r esse debet aliis diebus, in quibus habetur Missa de est etiam simplici, aut propria de Feria et in Periis Adventus
tunc enim rectius dicitur Missa ccurrens, nisi aliter exigat undationis alicuius tenor expressus . Haec itaque clausula superi0ri Dubio facilis admodum solutionis occasi0nem praebuit qu0 pr0pterea paucis s0- lutum videtur. Praetermitto hic super praedicta clausula aliquid ad n0tare, qu0 adnotari certe posset. Dici enim p0sset communibus Indult0rum de Altaribus sive '0caliter sive
366쪽
pers0naliter privilegiatis legibus et conditi0nibus adversari per se enim o patebit, quin aliquid singulariter adnotem mitto etiam rationes in clausula ipsa adductas ad
examen Vocare, cum in ea dicatur gravi0-
rem rationem requiri celebrandi Missas et votivas et pr0 defunctis diebus quibus0ccurrit Missa de D0minica repetenda, quam diebus, in quibus habetur Missa de Festo simplici, aut propria de Feria in Feriis Adventus
haec rati sp0nte omnino coiruit. At etsi adducta valeat ratio, in opp0situm valet tunc enim mai0r est Missae cum is ci c0n00rdati0, qu0d quidem attendendum est qu0dque in altero casu ut plurimum n0n occurrit. Mitto haec omnia, et directius respon-d00. Missa , in Altari privilegiat celebrandae, ex ipsis c0nditionibus appositis in c0ncessione, debent esse de Requie, nisi cum aliud Festum duplex, vel Dominicus dies
occurrat tunc enim acquiritur indulgentia, etiamsi Missa de est celebretur. Perinde est autem sive altare illud privilegium habeat perpetuum, sive ad septennium, sive certis tantummodo infra hebdomadam diebus, sive privilegium sit personale ... Si igitur Testator, Vel eleemosynam
pr aliari privilegiat Fidelis praebens, iusserit celebrari Missas certis statutisque heb-d0madae diebus ad altare privilegia tum, et in dies ist0s incidat aliquod Festum etiam duplex, satisfiet Testat 0ris et Fidelis elee-m0synam offerentis v0luntati Missam de Festo celebrando. Idem dicendum de di0bus, in quibus duplex n0 0 Currit, sed Missae pro Defunctis dici nequeunt, ut in Octi duis Epiphaniae, Paschatis et Pentec0stes. Licet autem in chiduis Corporis Christi ad Natalis Domini de est duplissi celebritas agatur Sacra tamen ituum Congregati anni 1670 et 1700 vetuit ne s0lemnia pro defunctis eo temp0re indicerentur. Idem omnino praecipitur cum Sacr0sancta Mysteria palam exposita adorantur. Haec omnia ex Decretis vari0rum Summ0rum P0nti si cum liquet quorum postremus est Innocentius XI, qui Decretum super hac re edidit qu0d et confirmavit Clemens XI et haec apud Benedictum X l indicata reperiuntur Instituti0num XXXIV, g 26, 27,
in quorum primo ait Ponti se iuxta Missalis Rubricas Missae privatae pro defunctis quocumque die dici p0ssunt, praeterquam in estis duplicibus et D0minicis diebus, item quibus diebus de est duplici nullum ilicium institui 0 tests et iure, nam si dies excludunt issicium Muplex e magis excludunt Missas otinus et de Requie .liaque Missa Altaris privilegiati debent esse de Requie, nisi hae nequeant celebrari vel ratione est duplicis, vel quia Veiantur. Ex his omnibus inserendum est Missas ad uerandam Indulgentiam pro De sunctis in Altari privilegiat sive locali sive
personali non 80lum p0sse, sed etiam debere esse de Requie, nec ullam cau8sam requiri ut celebrentur in diebus n0n vetitis, sive occurrat de Sancto simplici, sive
de Feriis Adventus. Dixi debere, et de iure nam eo ipso, quo quis diebus istis non celebret de Requie, privilegi vel l0dali vel
pers0nali facto renunciat cuni ex lege, ex conditionibus memoratis, hisce diebus, ut privilegi gaude it, Missam de equi celebrare tenetur. Quare clare evincitur diebus in ubi mem0ratis, et a clausula pi
dessess0ris, exclusis, n0n 0d posse, Sed
et ebore Missam de Requie celebrari, ne Irustraneum Altaris pri Vilegium reddatur. Quid plura et hoc ad uinem rem O-Vendam praecavendamque dubitati0nem aliis adductis adiungam Episcopus Rhedonensis,
rationem inquirens clausulae a suo Praedecess0re, Missali adiectae pro celebratione Missarum quod quidem nesci0 qui sierip0sset advertit, de sortass suisse adiectam, quia dari p0terat Sacerdotes raro deseria aut de Sancto celebrare, quia in Di 00-cesi Rhedonensi multi plures die utitur Missae r De Iunctis, quam pro quacumque alia causa ; ita ut eae centum Stipendiis n0naginta ud minus, dentur in gratiam 40- sun et 0rum. Si ita est, iam rati celebrandi memoratis diebus etiam iis, qu0s clausula praedi et exclusos Vellet, maiorem vim 3ccipit. Est igitur ratio potior cur defunct0rum animae sussi agi phculiari n0n priventur, et est poli 0r et gravior ali 0, ob quam,
cum possit, debeat in altari privilegia tu vel personali vel l0cali celebrari Missa de Requie . t si lex generalis Rubricarum, quas Gallia recepit recepit autem, et eas
servandas Ostendit, nam et Pontificum et
S. R. C. super Rubricis edita appellat si,
inquam, ex generalis talis est, ut lem )ratis diebus, in qu0 vel Festum de Simplici, vel seriale ilicium, vel Adventus cadit, non solum permittit celebrati0nem Missae de Requie, sed et ad eam Obligat, statim ac nullus privilegi gaudet nisi huius
modi Missas celebret iis diebus cum insuperparticularis cuiusdam Episc0pi disp0siti huic
367쪽
universali praescripti0ni pp0natur, n0 illi sed huic standum est at tu idcirco his diebus Missa de equi dicenda est, ut et lex
servetur, et ne purgantium animae peculiari piacul priventur, neve ex hac particulari pisc0pi Rhed0nensis disp0siti0n et clausula patiantur detrimentum. Si haec n0n sussciant, addam et alia, ut
hodierno illini Episcopo satisfiat, illiusque
animus acquiesciit Ecclesia animarum sunsragio c0nsuluit, et fidelium viventium voluntati. Ne enim illae suffragiis privarentur, voluit, quod si ex bene saet 0rum praescripto Missae de Requie celebranda incidant in Festum duplex, tunc minime transferantur in aliam diem non impeditam, ne dilati animabus usi, agia expectantibus detriment0 sit, sed dicantur de Festo currenti cum applicali 0 ne Sacrificii iuxta mentem e0rumdem benefactorum. Patet id ex Deeret generali sub die 5 Augusti 1662 in authentica Collectione Decret 0rum. Idem C0nfirmavit S. R. C. in Elbore n. in quo servandum esse ho generale Decretum statutum fuit.
Idem sancitum reperitur sub Alexandr0 Vlidi 20 Ius 1669. Idem denique in ira-80nen die 5 Septembris 1714. Quare non video cur de hoc p0ssit dubitari. Sive igitur dies inspiciamus, de quibus in dubio, cum hi dies sint seriales, vel eos in quos incidit Festum de simplici, tales sunt ut in
his non solitui possit sed debeat elubrari Missa de Requie, sive S. C. R. decreta inve Stigemus, quae 3rmittunt, ut in duplicibus etiam se est occuriente Missa celebretur cum applicati in Sacrificii, iuxta benefact0rum mentem, et in utroque casu provisum
sit animarum sussi agiis in primo, Servando regillas statutas qu0ad privilegium Altaris vel locale vel personale, et celebrando issam de sequi ; in secundo autem permittenti Missam de esto cum applicatione Sacrifici si in quana, haec omnia consideremus, clausula praedicta nihil iscit. Quare patet: mon comprehendi incitato Decreto
di0 15 opto in hiis 1714, dies vel seriales,
vel de Festi simplici, itemque pus non esse nova c0ncessione pro applicatione aliis diebus et dari p0sse Decretum generale iam datum, quod nuper relatus est .
Ad Dusis I. uibus honoribus, quibus privilegiis quibusve litae rogativis honestatae sint Basilicae sive maiores sive mi-n0res incertum sane est et quod sciam,
et qu0d legerim apud Liturgicos nullus
sortasse inter scriptores reperitur, qui deho sus saltem appositeque pertractet. Scriptores enim qui de Basilicis agunt, t0ti in e plerumque sunt ut vel vocis etymo-l0giam inquirant, vel ex pr0san sacrUmillarum usum memorent, Vel internam externamque illarum sormam, Structuram, Dinatum, magnificentiam, splendorem deseribant atque hinc nihil ab illis decerpi aut sumi p0test, quod n0stro huic pr0p0sito
Dixi initio incertum mnino esse quibus privilegiis, gratiis etc. Basilicae gaudeant ; nam, ut plurimum, n0n gaudent privilegiis et praerogativis quae intrinsece et absolute iis debeantur, sed iis, quae ipsis
per varia tempora c0ncessa suerunt, a proinde n0n omnia omnibus communia sunt;
unde re ipsa videmus quasdam privilegiis et h0norificentia insignibus gaudere, quibus aliae prorsus carent. Id autem ex eo
evenit, vel quia Ecclesiis quibusdam bearum antiquitatem et celebritatem aliquid prae aliis concessum suit, vel quia Summi P0ntifices alias prae aliis honestatas voluerunt ob aliquod singulare et laeclarum in Christi celesiam acinus, vel in ipsos Romanos Pontifices sene facta, vel quia Clerus ipse ptime de Ecclesia et Pontificibus meritus dec0rari singulariter dignus habitus suit. Hinc est quod ipsae pisc0- pales Ecclesiae tinnulla hoc illove privilegi gaudeant, et piseopi ipsi, dum Sacrum 80lemniter agunt, aliquo in Altari ips0 insigni utuntur, quo anteacti temp0ris, Vel civitatis vel pise0pi praeclare gesta in
in tanta rerum obscuritate, in tanto auctorum silentio, si quid statui hac in rep0terit, id totum vel ex praecellentia Basilicarum super aliis Ecclesiis, vel ex aliarum min0rum Basilicarum exempl0 0terit desumi, et quae concedenda sunt Ecclesiae Lucerina ad aliarum min0rum Basili cartim exemplum c0mponi ut qu0d ipsi non debetur intrinsece et abs0lute quoad honorificentiae insignia, ex iis, quae aliis c0ncessa sunt, et ipsi concedatur, ne Literarum Apostolicarum verba inutilia ipsi reddantur, et specie tantum data c0ncessi 0 habeatur quod suspicari nefas esset. Ut de excellentia Basilicarum prae aliis Edeles iis aliquid dicam, Basilica, si eius perquiremus etymologiam, regiam sive regis
domum significat. Apud g0ntiles ad publica
368쪽
peragenda negotia quasi diversorium erat; de quo eueca lib. 3, de ira, Cap. 33 4 Fremitu iudiciorum Basilicae resonantis. Erat locus ad ius dicendum sic apud Plinium accipitur lib. 6, epist. 33 Sedebant iudices entum et g toginta . . . . ingens utrinque advocatorum et numerosa subsellia, adstantium corona latissimum iudicium multiplici circulo ambibat. Ad hodstipatum tribunal, atque etiam e Superiore Basilicae parte, qua seminae, qua viri, et audiendi, quod erat dissicile, et visendi studio imminebatis. Has p0stm0dum Christiani Basilicas in
Ecclesias et ex pr0san ad Sacrum sum,
et in locum ad Divina peragenda Ossicia
converterunt. Unde apposite scribit Isidorus lib. 5 Originum: a Basilicae prius vocabantur regum habitacula; unde et nomen habent. Nunc autem ideo Basilicae
divina templa n0minantur, quia ibi regi
omnium Deo cultus et Sacrificia offeruntur . in Antonius in gratiarum actione pro suo Consulatura et Basilicae lim, inquit, negotiis plenae, nunc Votis pro tua salute susceptis F. Dicitur etiam Basilica, quae templum etiam gentilium prius erat
silicae Apostolorum, ubi templum sui id0lorum, scribit c Veni erg0, piissime D0mine, et ad consecrationem peris tui plenus illabere vice humani per baptisma pectoris purgentur haec templa turpi hactenus dedicata patrocinios et Sanctus Augustinus, De civitate Dei, templum Vaticanum Basilicam amplissimum appellavit. Disserentia erat inter templa et Basilicas intemplis enim columnae, quibus illa ornabantur, in externa parte, in Basilicis vero in interna positae erant Basilicae apud Christianos, initio, qu0ad religiosum cultum aliqua ratione a Templis disserebant. Nam illae plerumque, singulariter ad Sanctos, praesertim Martyres colendos statutae eranto Templa vero ad sacra celebrandam7steria erant destinata. Ex quo autem Ecclesiarum numerus crevit, tunc Templa sive Basilicae indiscriminatim Ecclesiae
sunt appellatae, et tam Sanctorum cultus in utrisque agebatur, quam divina mysteria, nulla facta inter utrumque distinctione, in utrisque pariter sunt celebrata Basilicae n0men non aliae Ecclesiae retinuerunt, siven0n aliis Ecclesiis hoc nomen Basilicae datum fuit, quasi ant0nomastice, nisi iis cclesiis quae per totum orbem magis essent
insignes, vel ob antiquitatΡm, vel ob a gnitudinem, aut celebritatem quae ipsis in
erat, quaeque per hoc ipsum maiori vene ratione, ut ita dicam, dignae habebantur. Haec suit temporis progressu celebrioribus Ecclesiis data denominatio. st cum ob aliquam peculiarem rationem Basilicae nomena Summis Pontificibus aliis etiam Ecclesiis concessum fuit, quae ii per se non gaudebant antiquitatis aut celebri latis, aut, si dici potest, maioris cultus notis tunc, acta inter vetustiores et novas Basilicas distinctione, illae Maiores a Minores Basilicae nuncupari coeperunt, quemadmodum Basilicae minoris nomen Lucerinae Ecclesiae nostrae c0ne essum nuper est. Et haec maiori
vel minoris appellatio alteri aequivalet irini aut secundi ordinis. Quatuor tantum primariae Ecclesiae Romae Basilicae maiores dicuntur, seu Patriarchales cclesiae, in memoriam primarum quatu0 Patriarchalium Cathedralium : Lateranensis Vaticana, Sancti Pauli via Ostiensi et Liberiana quarum prima, iuxta acrium aliosque, Sedem Romanam, in qua novus P0nti sex instituitur, praesignat secunda Constantinopolitanam repraesentat tertia lexandrinam designat, quarta Antiochenam Sedem exhibet. Disserentia patet inter Basilicas Maiores et Minores; quae vero sint utrarumque privilegia, honore et caetera qua ipsis tribui debeant, silentibus Auctoribus ignorare penitus sateri cogor nec me pudet, cum deficientibus monumentis, nullis extantibus
super hoc legibus, certi aliquid statui nemine p0ssit, et ipsis Basilicis Maioribus
diversa a Summis Pontificibus, nec omnibus aeque communia, tributa et concessa
sint. Quid igitur γ Rem imperiectam relinquam 3 Haud quidem decet et ab ipsis Α-p0stolicis Litteris, ab aliarum Basilicarum exemplo desumenda responsio erit. Iam dubitari nequit Ecclesiae Lucerinae Minoris Basilica titulo decoratae aliquid concedi voluisse et a sane, quibus Basilicae Minoi 0 gaudent et utuntur. Legitur enim in Litteris Apostolicis Regale et Cathedrale Templum Luceriae Neap0 litani Regni in Basilicam Minorem cum omnibus et singulis privilegiis .... quibus Basilicae
Minores utuntur, vel uti et frui possunt et poterunt, erigimus et constituimus s. eigitur frustranea sit concessi0, cum aliquid debeat concedi, et ea concedenda dicantur quibus Basilicae Minores utuntur, Videndum quae sint ea, quibus utuntur Basilicae memoratae. Sequetur enim haec esse, de quibus
369쪽
Apostolicae Litterae loquuntur. Si quidem,
quaedam, ut Romae Videmus, sunt milibus communia, quaedam vero aliquibus concessa. Communia sunt C0n0paei sive
ita lice adiglione usus, et usus intinnabuli, qu0d illud praecedit in sua cuiusque Ecclesia, et in supplicationibus toti Cleroc0mmunibus in vestibus vero Choralibus Cappa Magna pellibus armellinis ornata in anteri0ri parte per hyemem, et Cotta super R0cchetium, cum Cappa dep0nitur, per
aestivum tempus. Quae vero aliquibus concessa sunt singulariter, pavea sunt, qu0d sciam, et Ortasse sola Palmatoria, et haec
quidem, aliquibus in Missis tantum solemnibus, aliquibus in Missis etiam lectis, sed in ira Ecclesiae suae laxative limites;
ut non multis ab hinc annis Basilicis . Laurentii in Damas concessum n0n ign0ramus, et S. Mariae in Trans lyberina Regi0ne. Haec Sunt, quae si n0n intrinsece et absolute Minoribus Basilicis c0nveniunt, reapSelamen c0ncessa ipsis sunt, et his ipsae utuntur, Vel ex communi usu vel ex singulari concessione .ciam cum Litterae post0licae concedant Ecclesiae Lucerinae ea, quibus Minores Basilicae uti et si ui possunt, n0 quae intrinsece et abs0lute c0nveniunt licet C0nopo eum et intinnabulum n0 memorent, h0c tamen privilegium, 0 h0norificentiae saltem signum concedere eas voluisse dicendum est quemadmodum et Cappam supradictam in hyeme, et c0ttam supra R000hettum aestivo tempore, nisi forte iam ante p08trema haee, qu0d nescio, peculiariter Sint 0ncessa. Generalia quidem sunt Litterarum p0st 0licarum verba, attamen eiusmodi ut de c0ncessione nequeat dubitari. Tota dissicultas quoad Palmatoriae usum pol erit moveri, cum haec n0 omnibus aeque minoribus Basilicis, sed aliquibus tantum Romae, 0ncessa sit. Dubitari hinc de hac potest cum non communis sit aliis omnibus qu0d enim universaliter omnibus est commune, id s0lum dicendum est voluisse concedi. At cum eodem temp0re Ecclesia Lucerina sit etiam Ecclesia Cathedralis, p0sset aliquo mod dici id etiam voluisse concedi, quod habent aliquae Basilicae Min0-
res, quae Cathedrales non sunt.
buli usum et 0rum concessionem exemplum n0n deest, et reperitur in una Calathaieronensi Syracusanae Dioecesis sub die 22 Martii 18 17. Distractis enim quindecim Terris ab extensa nimis Iracusana Dioecesi unam ex duabus in Calathaieronensi Civitate existentibus C0llegiatis, nempe cclesiam S. Iuliani ad Cathedralitatis h0n0- rem tamquam alia aptiorem S. C. erigi voluit, erectaque reapse suit. Altera vero Collegiata, nempe S. Iac0bi ob eius insignitatem Basilicae Min0ris titulo sui condecorata Supplicantibus huius Ecclesiae Can0nicis, C0n0poeum et Tintinnabulum gestandi facultas acta suit. Verumtamen ne quid me reticuisse incuser quidam appositi sunt quoad 0rum usum limites, nempe ciniis tantum solitis et c0nsuetis uncti0nibus Ecclesiasticis, in quibus n0n concurrit cum alter Cathedralis Ecclesiae Capitul ; idque in Ecclesiae ambitu, vel inter limites tantum eiusdem Par0eciae : excepta dumtaxat
ab ad limitati0ne s0lemni Supplicati0ne, ab eadem C0llegiata fieri qu0tannis solita per vias Civitatis in die S. Iac0bi eiusdem Titularis . Hic, ut liquet, agebatur de Ecclesia Collegiata ad Basilicae Min0ris gradum Vecta, et in c0ncursu cum Ecclesia
Cathedrali, et idcirco iure merit prudenterque limites c0ncessae facultati suerunt praescripti. Hoc evenire nequit in Ecclesia Lucerina, quae simul est Cathedralis, atque idcirco nullam ortasse meretur ex geptionem cum aliquid semper ut Ecclesia Cathedralis in se h0norificentius prae aliis omnibus Ecclesiis habeat. Unum tamen quoad C0n0paeum adverterem, illius
nempe materiam talem esse debere, a quasturi argentive leaeturam ut 0rnatum prorsus excluderem.
His omnibus p0sitis, attenta dignitate Cathedralis Ecclesiae, attentis litteris p 0st0licis, quae eidem Cathedrali Ecclesiae Min0ris titulo honestatae privilegia, prae- eminentias c0ncedunt, quibus aliae Basilicae
Min0res gaudent, attentis aliarum Minorum Basilicarum exemplis, ne concessio frustranea et specie tantum data videatur, respondendum putarem: ε per privilegia, prae- eminentias, gratias intelligi C0nopaeum omni tamen auri et argenti r natu ex causo, et Tintinnabulum, usum Cappae, ut supra dictum esto: quibus, minentissimi Patres, si ad exemplum nonnullarum Minorum Basilicarum Urbis ulniatoriam propria tantum in Ecclesia addere velitis, haud quidem repugnarem cum aliquo modo postolicas Litteras avdrabiliter interpretand0p0sset includi, et ad . D. Secretarium
eum Sanctissimo. Aliae Eaeemptionuni, Indult0rum etc. 0-ces verba Sunt generalia, quae quidem cum
370쪽
nihil h0norificentiae, ut videtur, singulare in si hi dant, nihil etiam huius generis concedi in t ac nullam dari ab ag S. Congregati0ne declarati0nem exposcunt quaenam Sitnirnirum ill 0rum vis, quid significent, qu0Vem0do Cathedrali Luceritiae debeant aptari: atque proinde n0n erat huius S. Congregati0nis a se omnia inquirere.
ΑdivstuM IV. Peropportunum valde Videtur nonnulla h0 in loco in medium proferre tam de benedicti0nibus Ecclesiasticis in genere, earumque origine et antiquitate, quam de benedicti0ne, qua datur in sine Missae priusquarii de ea benedictione agatur, de qua Serm est in dubi0, quae sortasse ad illarum similitudinem dari coepit. Itaque Benedictio Ecclesiastica est precatio quaedam, qua aliqu3 sanctitas consertur, et illa pr0prie dicitur quae fit n0mine Ecclesiae, et ex auctoritate a Deo ei c0ncessa,
quand nempe quis ratione sui muneris, tu iungitur, petit a De ut vel pers0nis vel rebus b0na convenientia tribuat Deus enim posuit Sacerdotes et Ministros Eccl0siastic0s dispensatores benedictionum suarum, uti docet eruditissimus lacobus vellion Canonicus Andegavensis Ecclesia in lib. De processionibus Ecclesiasticis, et probat ex cap. 6 umerorum ubi per M0isen locutus est aron et filiis eius 4 Sic ben0dicetis filiis Israel, et dicetis eis: benedicat tibi Dominus, et custodiat et ostendat Dominus aciem suam tibi, et misereatur tui convertat Dominus vultum suum
ad te, et det tibi pacem. lnv0cabuntquen0men meum pr0pter filios Israel, et ego benedicam eis . Hinc ipsum umet 0rum lucum inter alios interpetratus est S. Oct 0r Petrus Damiani ad cives Florentinos scribens his verbis: si Dominus in lib. umet 0rum de Sacerdotibus ait: Invocabuntque n0men meum super filios Israel. Ego benedicam eis. Sacerd0s quippe D0minum super h0minem verbis invocat, sed ipse super eum Dominus benedictionem esticaciteriormat Esssectus itaque benedictionis n0nex merito a cordotis constat, sed hanc in-v0cati divini 0 minis administrat, ut quod ex ore sonat hominis, intus impleat Creator,
et per indigni saepe h0minis ministerium
Divinae virtus suum veraciter es icit Sacra mentum, Dees itaque operante in ministeri Sacerd0 tali benedictio e lesiasti ea
suum s0rtitur siectum non quidem ex 0pere perat ad instar aeramento lum, sed ex vi precum Ecclesiae, quae cum Christi sit sponsa, non p0test ri in exaudiri ab eo pro merito et dignitate sita, quando
aliquid pro filiis petit. 0ta itaque benedicti0uum celesiasticarum vis posita est in ratione et invocati0ne celsesiae , quae sit per su0s Ministros hinc est, quod non aliis sorinulis, non aliis verbis uti quisque benedicendo debeat, quam iis, quae ab Ecclesia sunt constituta. rata, inquit mem0ratus velli in Ecclesia divino Spiritu docta omnium rerum benedicendarum formulas c0nceptis verbis definivit in libris Ritualibus, ut ei in Sacerdotes quid in singulis et quom0d petendum sit, ne scilicet temere et pro arbitri loquendo ab ius institutione, prop0sit et sine excedant, et sic optatis decidunt s. aec in genero de Benedictionibus advertuntur; sed aliud aliquid hic addere iuvat, quod non inopportunum videtur. Ex communi Theologo mi insent sentia lienedictiones duplicis sunt generis. Aliae inr0 catinae dicuntur, aliae constituticae appellantur. Invocativae benedictiones illae sunt, quibus Dei benignitas invocatur, ut vel personis vel rebus pro benedictionis diversitate se vario rerum benedicendarum usu aliquid boni tribuat, easque a malo vindicet, non tamen immutato earum statu. uiusmodi sunt benedicti Episcopalis, a quae datur p0st Onfirmationem, ea quae dati ii a Celebrante Diacono Evangelium lectu 10, et quae ab
ipso Celebrante nunc datur populo in sine Missae, aliaeque huius generis multiplices
benedictiones, ut vineariam, frugum, Scu lentulum, aliaeque innumerae, quarum
s ,rmulae habentur in libro Sacrament0rum S. Greg0rii, in ordinibus Romani et in recentioribus Ritualibus quae uinus Sunt b0ni alicuius adprecati0. Hasum benedictionum virtute, licet aliquod vel temp0rale vel spirituale b0num divinitus ex Ecclesiae
intentione tribuatur, vel rebus, vel personis, super quibus nomen Domini invocatur, tamen hae in suo naturali statu remanent, nec in sacrarian eruui ordine p0ssunt adnumerari. 0nstitutivae vero benedicti0nes illae dicuntur, per quas personae vel reS benedictae ad divinum cultum destinantur, et in statu permanenti rei sacrae c0nstituuntur: ita ut receptum per benedictionem hunc statum amplius non immutent, neque ad prosanum statum aut usum Te -