De praepositionum usu apud Aeschylum

41쪽

Eum. 155 νειδος ἐξ νειράτc0ν ιολον, quae OStrem formata esse videntur X analogia locutionis frequentissimae ἐκ νυκτων si noctu, in noctes , quam et ipsam invenies in Cho 288 ιάταιος ἐκ νυκτων φοβος ). Additum verbis annectondi et dependendi etiam apud poetum noStrum εκ legitur ut is locus indicetur X quo quid pendet. f. 265 Οε-s αστὰ τοξα πίτυος ἐκ μελανδρυου Suppl. 465 ἐκ τωνο'ore υς τάχισύ α τύγχασθαι θεων; cf. Thuc. 3 8l ἐκ των

vol rui vel actionis significat, a quidem et ortum e ipso patre vel matre vel majorum Stirpe ductum, qua notione etiam 1 to saepissime utitur. Multi exemplis, ut hoc jam hic ponamuS, Superfluum esse ἐκ et ob solam gravitatomadjectum negari nequit, imprimi Si cum SubStantivo conjuncta est praepositio ubi genetivu Satis superque suffecisset. Atque ita apud Aeschylum u0que plerisque locis praepositi deeSt, quae quum additur non solum Vim Ruget, Sed Saepe cum brevitate quadam locum totius enunciati expl0t Sept. 32 od' Oda ιητοὸς ἐξ ρεσκoου βλά-

in Huc voco etiam locum in Suppl. 165 plane similem, cujus explicationes variae sunt. lerique χαλεπου ἐκ πνευμαTος referunt ad unonem a deae avi ira excitata irrumpit procollae, alii aliter interpretationem instituerunt. Nonne multo simplicius est vertere irrumpit procella cum violento flatu in grauson turm brioli des

- Etiamsi numerus ejusmodi dictionum in sermone Graeco er- magnus est et nonnullae formulae ubique eaedem CCurrunt, inmencon Stat, longe Saepius etiam a poetis usurpata esse praepositiones ἐν , Ar etc. origo multarum harum dictionum Obscura est, ut ἐκ νυκτῶν, quae ab ἐν νυκτί minimo diversa est. Cf. JOmf. gloss. Clio.

282 H. Sauppe ad Dom0sth. hil. 1, 2 sed Goth.; Jacob in anthol. Ρalat. III. p. 332. Quare inutile est se rojiciendum, si artificiosae explicatio nes excogitantur.

42쪽

attractionem, quae his verbis inest) 546 co nou 1 αΓρας in φρενὸς ἀναστενειν Sept. 873 εκ φρενὸς ρυιυς λιγαίνειν; I9 δακρυχέ 0 ε φρενος Ag. 48 εκ Γsto D sta οντες. Quum in his exemplis significatio l0calis praevalent, ita ut animus dictu esse videatur pro loco in quo Sedere cogitatur cf. Sept. 864 εκ βαθυκολνπων σιν με 0 λ σειν ἄλγος λ), in multis alii praepositio magis tralatam poteStatem habet, de quibus infra videbimus. - Designa H auctorem

1 Cf. nostrum aus Hergens unde . quod mire reSpondet locutioni ἐκ φρενος, de qua Blomf. disputavit in gloss. Theb. 71 Illud φκ θυμου idem est; quod caveas ne verta per prae irae aut Omnium virium contentionesi.

43쪽

alicujus rei vel in universum eam rem quae ud trRBSigendam Rotionem commodaverit operam, qui Su permultaS variationes molitur: a ἐκ conjungitur cum Verbi εἶναι, γίγνεσθαι, βλαστανειν, ζεφυκέναι, litS, quae non RTOAEUUm desunt Subaudienda sunt. Prom. 509 Lasci τέχναι βροτοτι

τα. Num Hormannus in Sept. 47 161), qui versus deprRVntu eSt, pro καὶ Λιοθεν recte posuerit ἐκ Λιοθεν valde dubitandum nisi fallor tales dicendi rationes cumulatae apud Solo epicos, nusquam apud Attico inveniuntur cf. Hesiodi . κ. γ . 763; rueg. r. r. I. 19, 3, 3; l. 8, I9;

IT 548 21, 199). Omnino rejicienda est pilii Moine ii qui in Philol. 19, 20 vel Λιοθεν ἐκ proposuit. - ' Si

ἐκ additur genetivo a substantivo pendenti, Semper regnum habet vim quia partes regit totius nunciati Interdum jure audacia, qua Aeschylus in h0 loquendi genere utitur, admirabilis est Eum 331 ι νος ἐξ Ἐρινυc0ν eunti a Furiis edita 934 ci ci ἐκ reoTεoco a triaκνὶsέατα lacinOTR

1ro. ἐξ αἰνιγι ατ υν ita ibi conjungenda sunt Verba non

44쪽

lecti quam Hermantius et alii ut 0inullius in Philol. 19, 220 socuti sunt in Supt. 731 750 in φίλων ἀβουλίαις quam

Significare volunt malis amicorum consiliis se ' otiam pejus Hariungius conjecit cis φίλευν ἀβουλίαις legendum cum Din- dorsi ἐκ φίλι0ν ἀβουλιαν cf. infra et Zeitschr. f. Streich. Gymnas. 10, 58). Apud verba paSSiva vel passivae significationis a uando sere vim habet ἐκ quam αδ nquo ita diss0rt, ut re nillil indicet nisi auctorem seper,durch μ) εκ magis notionem originis et Xitus prae se ferat si partibus Von Seiten μ δ). Quem Sum in Sermone pedestri artissimos, apud poetas amplissimos fines habere no-

quin etiana, quandoqui Oem de consiliis quae Laio ab amicis ussent data nihil traditum os ab antiquis, Xplicant per UXOri amorem perverso consilio irretitus e. 'a duo proprie non pertinent ea verba de quibus sub α egimus; sed quam propinquus ille usu sit ab hoc, apparet, praesertim si contuleris priora exempla sub in collata certi fines deforminari ubique non OSSunt.

δ Falsuin igitur judicium facit alchon ad Her. 7, 176, qui edicit neque apud poetas neque apud prosarios inter ἐκ et no diffe

rentiam existere.

45쪽

o forte sit in hanc noti0nom habens s illis locis intelli-

46쪽

gitur, quibus non persona inducitur aliquid siciens sed

TeS, quae it Ver non cogitatur re Sed persona. Hic imprimi caven ne opineri ἐκ c. gen eadem SSe Vi undativum instrumentalem, id quod multi docuere. Etsi enim talis dativus satis idoneus fuit ad exprimendam cauSam e ficientem , tamen εκ prorsus alium colorem dat locis quibus ponitur. Quod manifeste apparet e Sept. 750 κρατηθεὶς εὐφιλέυν ἀβουλιαν, ubi mala ait consilia c0gitantur

pernicioSn numina quae regis animum Supsirant et in stul

ιαλs ενι In g. 11 ε ώνι; staτων παροῦ Esto σι θεσφάτοις artificiosis explicationibus ab Engero, SolineideWino, aliis propositis opus non est dicuntur enim oracula, une Obscura reddita sunt stonigmatis. Dissicilior os locus in Cho. 57 κλυε δε tot σεβας υ δεσειε or ζ Mαυρας φρενος senudi me re gloriose ex mente tua tenebroSR , ubi εκ vim localem magis habet quam ut dictum Sit de re per quam quid perficitur; respicit enim choria regem n quo amplo Spatio est Separatus. Ceterum mihi explicatio olim a Schuselgio prop0Sita, quae propter interpunctionem quam ille sequebatur admitti non potuit, aliquanto melior esse videtur. Si

47쪽

nubilat fundimus itaque hoc exemplum iis est adnumerandum quae sub ely contulimus. - Huic notioni tam propinqua est significatio convenientine , ,eX, CRUSR, Seeundum, gema8s, nach in Olge , qua id describitur quod ex aliqua re conSequitur, ut inter utrumque usum certi fines non Semper possint terminari quia omnibus his dictionibus subos fontis unde aliquid uxoritur notio. Etiam hic dic0ndum εκ Sque Suam vim retinere neque umquam idem esse quod dativum instrumentalem se modulem vel alias praepositiones. rom. 485 κακρινα ραρουτος ξ νειρα τc0 α χρ ὴυπα γενεσθαι, quod compare cum V. t γνέυκα τοῖσδε

3 cf. conjecturam tiron si in hilol. Suppl. I. p. 59 ad Ag. 804 ἐκ θυσιc I pro θνήσκουσι, quam improbo quum obscuritate sit circumfusa Tontii nihilol. 15 208 ad Eum 177 εὐνομου pro κεί

δ Nam egregie ἐκ τῶνδ' in Eum 550 a Wiesolor mutatum estin ἐκων; ossim Hariungius in r. 512 509 scripsit; os Rauchen- stoinium in Zeitsohr. f. AlterthumsW. XI, particula 43).q D τῶ rom. 237, quod eodem fore est sensu, sed rarissime usu venit apud Atticos, cf. rueg. II. 50, , 5 ut Ι. 60 1, 21.

48쪽

τουτέον cui idem sensus inhaeret os. H. Stephanum ad So. Trach. Illi sed Ei Multas harum locutionum adverbialem vim nactus esse per se patet etiam ex iis dictionibus qua Supra rem attulimus haud paucas pro adverbiis positas esse vix monendum est ). Addo b co otio εὐνAg 423 εξ ἴσου Suppl. 406 εξ εχ πτων arrρos γηθν τ υν357 θ cf. Matthiae gr. r. . 574.c Jam eorum locorum mentionem faciamus, quibuS praepositi H notionem transeundi e una conditione in aliam indicet vel rem mutatam et conversam describat. In quam significationem jam eorum quae in initio adscripsimus aliquot exempla propondent ut Sept. 228. Sed multo fortior et regis expressus hic usus est g. 900 Ηιστον χροια εἱςιδεῖν εὐχεί ιατος; erS. 30l λευκὸν Pua νυκτος εκ ιελαγχιs OD; Cho. 340 λ ει ν τ υνδε εος χρὴ c0νθείχη κελάδους ευφθογγοτερους. Quae Significatio intimo cohaseret cum significatione temporali, quae huic praepositioni saepe inest, qua den0tetur tempus ab aliquo initio procedenS. εξ υτε ecquo' er8. 762 Euna. 25 ε αρχὶ ς Eum 284, 83 Pers. 79 δυσθεατα πηsιατ εδείξατ εκφυγας sto sie illo tempore quo fugit.' Ita ε indicare potest etiam rerum continuationem et Oncervationem. g. lli προτείνει δε χεὶρ εκ χερὸς ρεγιιατα; cf. O. Trach. 28 ει φόβου φόβον Bernhardy. p. 226.3 Liceat pauca addere de compoSiti quorum numeruSapud Aeschylum est ad centum septuaginta. . Significat vel ubi neminem Hermanni conjecturam probaturum esse confido difficillimam ad intelligendum. Si legemus τις tu ἐκ et M εἰκάσω λογος αὐα, omnia bene habent. ut D. 58 8 ἐξ ἀφανους i. e. iiλόων cf. hiloct. 467 o Lo- bookium ad M. 15 et p. 331 ἐκ φοενος aperte, incereet; ἐκ τίνος

dem sensu est quo ἔκ co OMOίων.

49쪽

ro εκ in his compositi a plerumque exitum vel remotionem ex loco vel re quadam et in propria et in tralata significa

etc. Locus unde motio fit aut in genetivo ponitur, aut sed multo rarius enotatur adjecto κ. rom. 909 εκ τυραννίδος εκβάλλειν 956 επιτ υνδε so. Γεργύφέων κ αἱ πτειν. ViX addi opus est simple verbum addita ante substantiVum praepositione non minus Saepe inveniri quam compositum cum Olo genetivo; cf. ut pauca asseram λυειν ε Prom. 509 770,

872; κλυειν τινος rom. 235, 26, 339 etiam λυειν τινος Prom. 1006 Suppl. 066 βαίνειν κ τινος Cho. 22 εκ βαίνειν τινος g. 906, 1039; τίσατειν κ τινος um. 47 Cho. 185 Pers. 313 εκ πίπτειν τινος rom. 56, 757, 9480tc. Noque id ignotum est genetivum qui X sententiarum nexu sauit subaudiatur, Saepe omitti; of Ag. 70; rom. 535. Cum vi locali etiam aliae rationes arcte colinorent, ut εκκρουστος indicans prominentiam sex re subdita Sept.

cito intolligitur qui fieri potuerit ut in ἐκκλείττειν et ἐρχηγεῖσθαι ) g. 662 notio insit furtim, lente ducere. De verbi Ἀκμαρτυρεῖν significatu fost terminus technicvsh vid.

Oppositum est ἐντετηκενω. id Soph. l. 1311 et Brunck; Trach. 463 et Schnoidem. De variis conjecturis ad hunc versum excogitatis of A re11sium in hilol. Suppl. I. p. 565. Hermantius emendationem ἐξηγήσατο jur dolandit contra Blomfieldium. Una rus quae ipsum dubium reddit, quod aliter in ἐξ iγήσατο quam in ἐξ κλεψεν dictum sit, parvi pretii est Elonini si ἐξηγεῖσθαι duobus locis in ed. Col exstantibus ita usurpatum est, ut ἐξ superfluum viduatur, inde non sequitur hoc ubique ita esse. ἐξηγεῖσθαι perben significare potest' furtim

50쪽

48 Herm. ad Ag 1155 Cho. 037 Ahrsensium in Philol.

p. 626. - εκγενεῖς quam Vocem Herm. conjecit Scribendam SSe pro κτενεi Suppl. 983 se gente Hectos vel Hiciendos ipsum ad . 953. - origin0m rei ut in εκγονος et κγονον. c absolutionem et perfectionem rectio

Ite saepissime praepositi ad augendam potestatem Simplicis adhibita est; cf. Bothium ad Pers. 207. εκκυνζγετεῖν Eum 231 ventum indicat venando consequi Herm. ad Eum 230. Perpulchra conjoctura Hermannus in Suppl. 5l ε ρλὶμωσε Scripsit, de qua Engorus in MuS rhen. 11, 449 sine causa dubitavit. εξο αλι ιν armi inStruere Suppl. 683 702 c irruptum est in v. 98 ubi nonnulli falso cogitavere de significatione armis Xuere recte Herm. restituit εωλυξει. 0 κτελεων ut εὐτελεων Ag. 105, roquo plerique SeripSerunt εντελείων, ellius κλεκτων cf. Ah rensium in Philol. Suppl. I. p. 27 qui omnes difficultates perpendit, cujus vero prop0Siti rejicienda St; εντελεων reotum et Herm. SolineideW. et Enger. p. 11 novae ditionis). - rarius εκ in adjectivis compositis significat secontra , idem fere efficiens quod στερχητικον ); εκδικος Prom. 1093 Eum 489 fortasse etiam Cho. 996 cf. Herm. ad Suppl. 74 εκδικως bis; εκθυμος ers. 72 ratione expers, animi impotens contra Mediceum Scriptum est, qui ευθιμου praebet nescio annon ει θυμος confidenti animo,

laetus retineri possit; χραίσιος , Suppl. 14. etiam ἐκ-

' quod verbum et significat perficerest et ad Xitum pervenire Suppl. 11.2 D hujus usus ortu hrensium in Philol. Suppl. I. p. 648; Eustath. p. 1514, 20.3 Quod vocabulum saepius usu venit apud Graecos . Os etiam ἐκνομιος ind. N. I. 56.