장음표시 사용
21쪽
λεῖτο καπιι συγκοπή ν πωμηρι0ν , οἷον οπισθεν τείχους et it ετα τεῖχος in). Ex his locis primum apparet, pomoerium non dictum eSSe, ut quidam existimarunt, totum qui muris clauditur urbis locum, sed breve illud spatium in utraque muri parte relictum cippisque terminatum; ut quivis locus urbis intra pomoerium quidem esSel, parS autem pomoerii non esset. Multo minus milii probatur, pomoerium idem fuisse quod agrum essatum, vel agrum essatum appellari locum ipsum urbis intra pomoerium auspiciis conSecratum λ'. Cui non solum adversatur ipsa agri notio, qui proprie urbi opponitur, sed salsum esse docent etiam loci scriptorum, qui agri essali mentionem faciunt. Primum enim quid est, qu0d augures pomoerium locum intra agrum es tum esse dixerunt, si idem locus, qui ager es satus, et pomoerium fuit 3 Deinde vero quid sit ager es satus, haud obscure nos docet V a rr o L. L. VI, 7.
suspiciorum caelestum extra urbem agris sunt e aliut eSSet . nec minus perspicue Serv. ad Vir g. Λ en. VI, 197. ος er post pomoeria, ubi captabantur amuria, dicebatur salus. Igitur ager es satus non est idem, quod apud Gellium e ali urbis snes, sed ille trans pomoerium orbis ab augure es salus, intra quem auspicia quaedam captarentur, atque ulicum, qui urbana capere Vellet auspicia, necesse erat intra pomoerium esse, ita auspicaturo extra urbem, ut rite labernaculum caperet, non licebat eX cedere agrum es satum.
Illustrat rem inter alia nobile illud summae religionis exemplum,
quum Ti. Gracchus vitio captum a se tabernaculum literis eX provincia ad augurum collegium missis consessus est. Cic. denat. deor. II, 4. se quum log eret libros recordatum esse,
Dilio sibi tabernaculum cupium fuisse hortos Scipionis cro,
autem pomoerium quasi proniurium, id est proximum muro. in quibus multa necessc est esse vitiosa. Plutarch. Qua est. Rom. 27. Cato
22쪽
quod, quum pomoerium postea intra et hahendi senatus causa. in redeundo, quum idem pomoerium transiret, auspicari esset oblitus. Cf. Plui. Marcell. 5. οταν ἄρχων ἐπ' ορνισι καθε-
ΟικΠια και λαβεiν ετεθον κ . T. λ. Gracchus igitur extra urbem tabernaculum ceperat in agro essalo. His disputatis manifestum est, in condendis urbibus muros et pomoerium eodem suisse ambitu, nec potuisse formam urbis esse
quadratam , pomoerio in Orbem ducto ; quandoquidem secundum murum cippi terminando pomoerio erigebantur, quod Tacitus his verbis significat: Inde certis spatiis interiecti lapides; unde certum est, quem ille pomoerii narrat, eundem murorum quoque antiquissimae Urbis suisse ductum. Ubi vero siles urbis proserebantur, tum fieri potuit, ut aut adderentur urbi partes, quae in
pomoerium nihilo magis reciperentur, quemadmodum Λventinus a Servio muris inclusus est, quum eXtra tamen pomoerium eSSet; aut longe ultra murorum ambilum pomoerium promoVeretur, quod factum, quotiescunque post Servium augeretur pomoerium. Λuxisse seruntur, licet auct0rilate nequaquam pari, Sulla, Caesar. Λugustus, Claudius, Nero, TraianuS: more prisco, quo iis, qui protulere imperium, etiam terminos Urbis propagare datur Τ').n0314 QUADRATA. Mons Palatinus quum forma esset pr0pe quadrata atque uno tantum angulo longius in meridiem procurreret, ductum ad eius radices pomoerium pariter quadratum suisse necesse est, atque hinc factum putatur, ut antiquissima urbs priscis temporibus Roma quadrata appellaretur, quamquam aliam huius nominis esse originem, antiquiorem Romulo, incerta atque obscura fuisse videtur sania. Romuli urbem ita vocatam praeter Ennium et Varronem testatur Dionysius, qui ut comprobet Vcstam a Numa esse dedicatam, in hunc mo-
13) V. Tacit. l. l. Dio Cass. XLIII, 50. LV, 6. Gell. XIII, 14.
Vopisc. Aurel. 2I. Inscriptiones cipporum v. ap. Pan v in. D Scr. urb. Rom. in Graev. thes. t. Ill. p. 223. Nardini, Roma antica ed. Ant. Nibby. t. l. p. 4 l. Brotier ad Τacit. t. II. p. 376 s.
23쪽
εκυσε καὶ ἐκεiνον εβουλετο πολί&ιν τὰν τοπον. Antiquiora autem tempora spectant, quae e Cassio Dione, ut videtur,
notavit TZet ges ad Lycopii r. v. 1232. p. 15S. Dion. Fgna ta. I ales. 3, 5. p. 10 St. πρὼ δὲ τ ης μεγάλης ταυτης P.; Iιης, ἐν ε κυσε Ῥω/ιυλος Περι τὴν Φαυστυλου οἰκίαν ἐνορει Παλατίεω, τετράγε γνος ἐκτίσθv Ῥωμη τιαοα γ'ob/ιου es Ῥω/tους Παλαιοτέρου τουτων. quod petitum est e Graecorum scriptorum historiis, varie de Itomae origine prodentium v. Dionys. I, 72.); in quibus tamen quid Veri Sit, nemo unquam poterit extricare. Romani certe Romam quadratam Romuli urbem appellaverunt, et factum fortasse, ut, qui ampliorem hanc fuisse crederent, Romae quadratae, quam angustissimis sinibus suisse constabat, antiquiorem originem esse
In memoriam condi lac eo in loco Urbis primaeque enissormae servabatur in Palatio locus saxo in speciem quadratam factus, ubi latere serebantur, quibus boni ominis gratia in condendis urbibus uti solebant ; qui locus et ipse Roma quadrata dicebatur. Fest. p. 258 Milli. Puadrata Roma in Palatio ante templum Apollinis dicitur, ubi reposita sunt, quae solent boni ominis gratia in urbe condenda adhiberi, quia saxo munitus est initio in speciem quadratam. Eius loci Ennius meminit, cum ait: Et quis est erat se sperat r) Romae regnaro quadratae. Quamquam Ennium non locum illum, sed ipsam Urbem dicere apparet. Si lin. 1, 17. nam, ut σι mat Varro, auctor diligentissimus, Romam condidit Romulus, Murte genitus et Rhea Silosa, rei, ut nonnulli, Marte et Lia: dictaque est primum Roma quadrata, quod ad aequilibretum foret posita. Ea incipit a Siloa quae est in aroa Apollin/s et ad supercilium scalarum Caia habet terminum, ubi tugurium
fuit Faustuli ex emendatione Ger hardi, Beschr. d. St. N.
24쪽
- 20 - Τ. III. P. l. li. 8l.; antea legebatur: scularum Caci. habet terminum etc.). EX liis scriptorum Significationibus colligere licet, ipsum hunc mundi locum luisse, quom nocesse est luisse in ea urbe, quae Varrone et Plutarcho testibus Etrusco ritu condita e sui. Hinc apparet, quae sint illae res, solitae bonio minis gratia in urbe condenda adhiberi: non, puto, urvum
aratri et similia Τε), sed primitiae frugum et quae praeterea in
quam Romam illam quadratam ei ipsc ni undion urbis ruisse statuit, lam uia eius in urbibus Latiuo risu cotidi iis gruma e sive gromae num ii suisse contendit atque inde Romam ipsum appellatam esse . quod quibus argumeniis nilatur, Si quaeras: nulla sunt. Nam quem laudaxit, quamquam nuti totum, Nonii locum l. 3lii. ii. 63. Merc. p. 4i Geri ., eo D ihil proscitur. orba autem is sueti haec : Grumae sunt lo a media, in quae diro fac qualiuor
congregantur et con Doniunt vivo. Est autem gruma mensura quaedam, qua f.ra viae ad lineam dirigantur, ut ost ag rimensorum ei talium.
Ennius libro IVIII. , gruma dirigero se dixit dogrumari se ferrum. Lucilius lib. III. ,, I tum quo D rumabis silo rum uberis r) ut castris mensoriuoli olim Vides nihil attulisse Nonium, unde appareat, loca
nedia grumaS esse vocatas; in utroque o nim loco instrumcntum mons
rum vel sinitorum tutelligitur. Neque quidquam subsidii est in loco Hygini Croma tici p. 73 Scri v. Graci . thes. X. p. tu 22.), cuius Verba, apud Scri v. indignum in modum corrupta, binc emendatiora apponam: Introitu Praetorii parte modia ante viam Principalem g romae locus appo Llulur , quod turba ibi congruat, sive in dictatione moturum, posito in eodem loco mori timcnto Uromia superponam' ut portae Castrorum in conspectu rigoris stolam sci'. regi0nis stellam) siciunt: et professores eius artis causa supra Scristia ς, matici sunt cognominati. Ex his vel si e corruptis tamen apparet, locum fuisse in castris aute praetorium, quis romae locus vocaretur. Eius rei duplicem Hyginus assert rationem, priorem ineptissimam, quod turba ibi cougrueret; alteram veram, qu0dς roma ad dirigendas castrorum vias ibi si geretur. Non igitur nego , potuisse eum locum quodammodo Uromum dici, sed mundum urbis ita esse oppellatum atque hinc Romae ii , men osse de vivandum aliis argumentis demonstrari oportuit. - aeterum totam illam de Latinorum ritu opinionem, quibus sulcris Sustineam, non reperio. Quo enim c0mprobaretur, Romam a Latiuis c0nditam esse, horum poni loria forma quadrata suis sodixit, Etruscorum autem in orbem acta p. 33.), confisus maxime verbis Varronis L. L. V, 32. p. l44. tauro et vacca interiore circumagebant sulcum . - Postea qui.ue but Ormis, urbis principium. Primum autem circumagere sulcum quid vetat dici et eum qui, ut Diony-Νiu S ait, περιγοαφει τετραγωνον σχήμαr quid qu0d Plutarchus dixit: , τὐ τεῖχος ἐμελλε κυ κλο υ σ θ α ι et: se σπερ κύκλον κίντρω περιί- γρα φαν την πυλὶν, in quibus verbis non debuit o Irendere Mi ille rus, Alrusc. I l. p. l42. Nihil enim Plutarchus signissent, nisi in ipso urbis umbilico mundum fuisse. - Iam quod Varro urbis vocabulum ab orbe derivat: quis nescit, quoties absurdissima quaeque idem arripiat; nequc poterat is, qui quadrutum fuisse Romam eumque ritu Etruseo conditam Sciret, de vero hic orbe cogitare. Notissima autoni est vocis origo, ab Ur o sive urbo P potanda. Pe s t. p. 375 utili. Uroal, Annius in Andro mcda, Significat: circumdat, ab co sulco, qui si in urbe condonda
25쪽
scrobem iaciebantur si telum, qui umbilicus urbis esset. Ovid.
Πον ονοματι μουνδυν. Εἶζα ωσπερ κυκλον κεντρω περιρο γραταν et λὶν πολιν. Quem tamen graviter apparet errare et contraria narrare iis, quae cap. 9. de Roma quadrata dixerat, quum urbis Romuleae mundum in Comitio ponit, quod tum demum sieri potuit, quum longe maiore ambitu sines Urbis extenderentur. D L. PORTIs Clinis ΡΛLATI'AE .
Iam quod attinet ad portas, quae patebant in hoc murorum circuitu, notissima sunt illa Plinii verba, N. II. III, 5, 9. Urbem tres portus habent m Romulus reliquit, aut sui
plurimas tradentibus credamus quatuor. Tres autem fuisse vel propterea credibile est, quod Etruscorum ritus, quo ritu noma condita diditur, totidem ut essent poscebat aditus urbis insi). Ex quibus nunc duarum lanium situs et nomina notaurvo aratro, quae sit forma simillima uncini curvatione buris et dentis, cui praefigitur vomer. D i g. L, is, 239. Urbs ab urbo appellata est. urbare est aratro do sinire, ut Varus uit; urbum a 'Pellari curvaturam aratri, quod in condenda urbe adhiberi solet. Eandem denique originemn uoscit et V a P r o , quum paullo post: stuare et oppida, ait, quae Prius erant circumducta aratro, ab . orbe ct urvo urbos. Vides eum , ut Solet, non uua content in ruisse ori tuis specie; sed quum plerumque, ut observavit olim iam Macrobius Sat. III, 4., eam, cui ipse accedat, Sententiam postremo loco coantir moret, credibile est, eum hic quoque non dubitasse, quin ab urvo urbes nomen traxissent. Quod vero simul orbis etiam fit mentio, nemo mirabitur, qui Varronem noverit. - aeterum quunt nominatim cautum et cxceptum ab eo sit, ea tantum oppida urbes recte dici, in quibus condendis sulcus ille aratro sit ductus , apparet, oppidi n0men non esse proprium Latiuis, Etruscorum autem urbis vocabulum; sed oppidi nomen esse generale, cuius species urbs.lo) S c rv. ad Virg. Λ en. I, 422. quoniam prudentes disciplinae uiuut, apud conditores Etruscarum urbium non Pulatus iustas urbes
26쪽
sunt; tertiam nescimus, sortasse quod antiquissimis temporibus esse desiit, et quum nec rerum ibi gestarum suma, nec sacri rum celebritate clara esset, ipSum quoque nomen tulercidit, dum reliquarum una ad imperatorum uSque Aetatem princeps ad Palatium crat aditus, alterius autem memoria vicinia sanorum sacrorumque ibi sieri solitorum conservabatur. Quas autem priorum 10p0graphorum plerique, ut Plinianus numerus expleretur, addidere portas, Ianualem et Carmentalem, eas manifestum est antiquissimae urbis non fuisse, sed amplisicali demum pomoerii. Ut igitur constituamus, quibus in partibus illae, quas novimus, portae fuerint, primum omnium pro certo habendum est, ibi eas esse quaerendas, qua ipsum loci ingenium ad
summa montis accessum dabat; neque enim credibile est, conditores urbis palentes ad iugum aditus negligenter praeteriisse et in praeruptis libi is dis sciles vias arte molitos esse. Iam quum in iis montis lateribus, ubi portas illas suis se extra dubitationem positum est, altero inter septemtrionem et Orientem verso ubi introitus nunc est ad hortos Farnesi nos), altero inter septemtrionem et occidentem qua nunc est aedes S. Theodori), duo tantum naturales sint ad m0nlem aditus, in his saucibus
eas suis se statuendum est; tum Vero mei operis eSt, ut ostendam , cum hoc portarum Si tu egregie congruere, quae a Veleribus scriptoribus de iis narrantur. Intellexi autem operam meam inanem suturam, neque quidquam me habiturum si mi laudamenti, nec denique de re obscura satis et impedita dicere me posse dilucide, nisi antea de locorum adiaconisium situ, deviis praecipue et clivis, deque aedificiis monumentisque vicinis quid statuendum sit dixerim. Quare ante omnia de Sacra via deque Nova via, de Veliae nomine et de clivo Victoriae mihi agendum eSt.
fuisse, in quibus non tres portae essent dedicatae et Dolivae et tot templa, Iovis, Iunonis, Minervae. es. Micali, Stor. I. p. lib. Mulier, Etrush. II. p. 146. Gotti in g, Rom. Siaal Svers. p. 33.
27쪽
- 23 I i: S1cnΛ IΛ. Negari neutiquam debet, doctas et subtiles Λmbrose hii dissertationes Φρ, plurimum contulisse ad rectius cogu0scenda quae subiacent septemtrionali in 7) Palatii lateri loca. Libstulissime potius fateor, esse quaedam ab eo egregie disputata; sed
quod fieri necesse est in hoc genere quaestionum, ut, Si Semela recta regione deflexeris et unius loci situm salso constitueris, et in proXimis erres aliique ex aliis nascantur errores, idem
viro eruditissimo accidit. A quo dissentiendum inibi video in mullis praecipuisque partibus, dissentiendum de modo, quo ille brevissimo Sacram viam finivit, de filii llegiae et portae Mugi0nis, maxime vero de Veliae loco et clivo Victoriae . quamquam igitur hic, ubi de portis quaerenti harum partium examen in
subsidium tantum principalis quaestionis instituendum est, quo adumbretur aliqua quasi imago locorum circum iacentium, ne, cobscura sint atque incerta, quae vicina fuisse narrantur, hac inquam instituti nostri ratione quamquam seri non potest, ut omnibus, quibus pol eram, copiis aliorum sententias impugnem, praecipuas tamen causas, quibus, ut in diversas partes abeam,
adducor, breviter strictimque comm in Orabo.
Caput Sacrae viae δ' fuit apud Sireniae sacellum: sinis iu
17) quum latera montis coeli plagis non respondeant accuratius, ne errori locum faciam, hie monuisso satis sit, me eam partem quae contra est templum Urbis et basilicam Constantini septemtrionalem dicere; quae opponitur Capitolio, occidentalem; cui subiacet circus Maximus, meridia uam; denique quae in Caelium vergit, oriental m. Caeterum quamquam his ipsis vocabulis minime delector, tamen quoniam saepius inibi coeli plagae significandae sunt, mutui brevitatis causa his uti, quam ambages et circuitus quaerere. Sunt cuiui haec quoque, licet minus sua via, usu lamen mollienda. l8) Non a re erit monere, quod a multis hodie seri video, ut Sacram viam iuverso ordine mutent in iam sacram, id contra Romanorum usum seri. Non magis enim licet in Sacrae viae nomine movero suo loco vocabula, quam pro nona dea subiicere Deam bonam; siquid in nou ad dilum est adiectioim, quo bonitate dea ab aliis diis distinguoretur, sed intelligitur certum quoddam numen, cuius hoc nomen sit. Eadem ratio est Novae vine, noni Eventus et similium. I ribus non amplius locis apud veteres scriptores viam sacram dici animadverti.
Sunt autem: Plinii N. II. XIX, 1, 6. Suetonii Vitell. 17. denique Asconii ad Cic. p. Mil. li., apud quem tamen paucis versiculis pust legitur Sacra via. uuarius qui asserri poterat locus Horatii
28쪽
Λred. Λb illo Sireniae sacello, sito in ea urbis parte, quae Cerotiensis priscis temporibus dicebatur, et I iti, ut videtur, thermis vicino δ', sub radicibus montis Esquilini, qua Carinae fuisse
creduntur, pergebat ad colossum Neronis η'), ut amphitheatrum Flavium ad sinistram esset, ipse colossus ad dextram. Inde ad Melam Sudantem, qua ad laevam relicta inter Palatii declivialemplumque Urbis ascendebat per clivum in iugum, in quo summo est arcus Titi in). Λb arcu Tili per alterum clivum in
Sat. I, 9, t. nullius in hac re momenti est; nemo enim non videt, po tam in tri causa vocabula transposuisse ; quamquam ne hoc quidem propertius, Ovidius, Martialis admiserunt. Postremo vix est quod commemorem, Notitiam quoque habere Viam sacram . Scilicet haec ultima est barbaria. - aeterum Sacram viam esse dicendam vel inde apparci, quod, qui illam regionem colebant, Sacravi enses appellabantur, nec Dou indicio est, quod Festus negat, Sacram viam aut Nova luvium coniunctim scribi oportere. l9ὶ Varro L. L. V, 8. p. 52 Sp., ubi de Λrgeorum sacrariis agit, ita scribit: Carinae et intor eas quem locum Ceroliensem appellatum paret, quod primae regionis quartum sacrarium scriptum Sic ost: Ceroi i enses et nutriceps circa II in erv i u m qua in Caelio monte itur in Tabernota est. Hinc eam Esquilini montis partem intelligamus necesse cSt, quae in Caelium vergit, nisi Vallem ipsam, quae interiacet, Varro signiscat. In ipso sacrorum si agmento nolim quidquam mutari. Uuod cuim ibi legitur: in Caelio monte itur, neque Plautinis verbis : introrumpam in aedibus, de senilendum, dolis. Militer in Bottiger. Λrchacol. v. litans t. p. 76. Idem in editione Varro iis scripsit: qua o Caelio monte iter in T. e.) neque emendandum est. Sed est haec antiquiorum temporum consuetudo, ut in sine vocabulorum litera M omittatur. Copiam habes exemplorum largissimam in inscriptionibus, repertis in sepulcro Scipionum , ubi de L. Corn. Scipione Barbato haec scripta
RET O. II aud aliter verba in Caelio monte itur accipio scripta pro : in Caelium montem. duae deinde sequuntur, in Tabernota est, non coniungenda sunt prioribus, sed adduntur ad accuratius indicandum locum ;quemadmodum saepius in his fragmentis factum videtur. 20) Cuius otia innum eo in luco basis exstat. Atque eo quid in translatus fuerat, quum templum Urbis Romae et , eneris) Hadrianus moliretur, Sparti an Isailr. is. D i o C a s s. LXVI, l5. Fuerat igitur et aule Sacrae viae vicinus, quod colligitur etiam e Murti a l. I, 70, 6. 2 l) Fuerunt, qui ita directam crederent, ut colosso atque Urbis templo ad laevam relicto recta paene linea aule basilicam Constantini pervenerit. Nunc postquam sori ciusque aedificiorum Silum rectius cognovimus, tota haec explosa et eiecta est opinio. duod vero Canina Indicaz. topogr. p. 72.ὶ ait, indiendo circa templum Urbis antiquo solo, cognosci potuisse, ante aedificatum ab Hadriano templum per mediam eius aream Sucram viam ductam fuisse, id ibi hi non persuadetur propterea, quod arcum Titi necesse est suisse in Via triumphali, cuius pars erat Sacra via. Nisi igitur statuas et hunc ab Hadriano destructum et in loco,
29쪽
sorum versum rursus descendere coepit, atque hinc potissimum dubitatum est, et quo se verterit, et quae pars Vulgo Sacra via, quae Summa Sacra via appellata fuerit. Videntur autem viri docti ex parte certe ne quidquam se exercuisse maioreSque parasse dissicultates, quam in ipsa re esse reperie S. Duo sunt inter arcum Titi et clivum Capitolinum loca, quo pertinuisse Sacram viam certissimum est. Λlter est Vestae locus, aedem et Ι egiam , simul autem et virginum Vestalium domum complectens; alter arcus Septimii Severi. Tertio loco nominari poterat fornix Fab i iis , quem propter viciniam Vestae huic interim addam. De Vesta testes sunt Varro et Fe Stu S, quorum Verba mox expendam; praeterea idem testatur Horatius celeberrimo illo in loco, quo ambulasse Seibi narrat, Sat. Ι, 9. Ibam forte via Sacra. V. 35. Ventum erat ad Vestae. Fuit autem delubrum Vestae, quo nomine comprehendo Regiam quoque, iuxta forum Romanum, Si Ve, ut
solent Romani quidquid aedificiorum circa aream sori erat, ipsiussori partem vocare, in foro Romano. Dionys. II, 66. Nos uildε τνην ἀρχὴν παραλαίτων τας ἰδίας Ουκ ἐκιν= οε τῶ ν
sus sese extenderit qua regione Titi est arcus), nihil sit hodie dubitationis, simul autem Vesta Palatio propior fuisse dicatur, nihil est loci relictum praeterquam quod est circa aedem S. IIariae Liberatricis. Λlque ibi suisse Vestam vel propterea necesse est, quod vicinam habuisse Castorum aedem in his partibus sitam disertis verbis narratur. Ita enim Dionys. VI, 13. quum post pugnam ad lacum Regillum Castores ad sontem luturnae apparuisse scribit: cno νίφαντες ἀrio τῆς λιβάδος,
ubi nunc est, denuo exstructum esse, huc viam ante Hadrianum directam fuisse concedendum e St.
30쪽
- 26 - σεν noDς, ενθα ἀI p 7 τύ εῖδωλα. et, qui iam antea tem plum ibi fuisse refert, I aler. II a X. I, 8, I. Castorem Poro et Pollucem etiam illo tempore pro imperio populi Romani
excubuisse cognitum, Plo ad lacum Iutumqc Suum quorumque sudorem abluere Disi sunt; iunctaque fonti aedes eorum uullius hominum manu reserata paluit. Cf. qui idem iisdem paene verbis narrat, Lactant. de Orig. et r. 7. -)Postremo certissimam iidem faciunt reperta prope aedem S. Mariae virginum Vestalium sepulcra. II. Λldroaud iis , Memorie. u. 3. ,,Vicino a S. IIaria Liberatrice, di ve v0gliouo clies isse ii templo di Vesta sono stali riti ovati da' duo dieci sepiescridi virgini Vestali colle loro iserigi0ni. CL Nicbuhr. B Schr. I. St. I. III. Λ. p. 67.
Neque lameli ipsa Vestae aedes proxima soro , sed paullo retrorsum, Palatii radicibus propior suisse videtur, quum ipsi soro iuncta simul autem propter aedem deae saepius dicantur Atrium Vestae sive Λ trium regium et Regia * ). Omittere hic licet quaestionem, sintne haec tria unius aedilicii nomina, an diversum suerit a Regia Λ trium; praesertim quum vehementer dubitem, an unquam clarius appariturum Sit, quid inter aedem et Regiam rationis intercesserit. Dic satis habeam ostendere , modo Λtrium, modo Regiam soro proxime iuncta dici. Narrat igitur Λppianus Beli. civ. II, 148.,p0st Caesaris necem populum, quominus in ipso Capitolio corpus combureret, prohibitum, seretrum in foro ante Regiam posuisse atque ibi cremasse: ἐς et ην αγοράν αυδις εθεσαν τὴν κλίνην), ενθα το πάλαι Ῥωμαίοις ἐοτὶ σαοίλειον. Qui locus vel unus clare demonstrat Regiae locum, quandoquidem
22) Cr. Ovid. Fast. I, 707. Fratribus illa deis fratres de genio
deorum Circa Iuturnae composuere lacus. Mar t. I, 70, 2. Vicinum Castoria canae Transibis Vestae. 23) Plutarcii. Num t i. ἐδείutiro πλ σίον roυ τος 'Eστίας δρου τὴν καλουμίνην Ῥ1γγίαν, oioν βαυίλειον otia γμα. Sol in. l, 2I. Numa habitat it) in collo primum Quirinali, deinde propior ued in I xtuo iuli mia, quae adhuc ita appellatur. cf. Ovid. Fast. Vt, 261. Trist. lli, i, 27. Nec repugnat S e r v i ii s ad Virg. Λ n. VII, 153. templum Vestae non ivit augurio consecratum , ne illuc conveniret sonatus , ubi rant virgines; ad atrium autem Vestac conveniebat, quod lucrat a templo remotum. Nempe seiuucta fuisse templum et Ilegiam dicit.