The de senectute, de amicitia, paradoxa, and somnium scipionis of Cicero ...

131쪽

1I4 ORNELII NEPOTIBtiam affectabati Supello modica, non multa, ut in n. tram partom conspici posset. Nec praetori , quamquam nonnullis Iovo visum iri putem quum imprimi lautus Baae equos Romanua, et non parum li rasitor domum auam omnium ordinum homine invitaret; scimus, non amplius, quam tem millia aeris, oraequo in ingulos

tum. Atquo hoc non auditum, sod cognitum p-dicamus. Saepe enim propior familiaritatem domoaticia rebus into

fuimus.

XIV. Nemo in convivio ejus aliud acroama audivit, quam anagnosten quod nos quidem jucundissimum arbitramur. Nequis unquam in aliqua laction apud Eum

cinnatum est, ut non minua animo, quam Ventris conVivos delectarentur. NamquE Bos Vocabat, quorum Ore nauia non abhorrerent. Quum tanta pocuniae iacta aaetaceo io, nihil de quotidiano cultu mutavit, nihil do vidisconsuetudine tantaque aus est moderatione, ut nEquesina tertio vicies, quod a patre accumat, parum se splendia Maaerit, neque in aestertio conties inuentius vixerit, quam instituorat, pariquo astigio interit in utraque sertuna. Nullos habuit hortos, nullam suburbanam aut maritimamaumtuosam illam, neque in Italia, praeter Ardeatinum et Nomentanum ruaticum praedium omnisque ejus Pocunias reditus constabat in Epiroticis et urbani P a sionibus. Ex quo cognosta potest, usum Eum pecuniae non magnitudino, sod ration moliri solitum. XV. Μεndacium nequo dicebat, nsque Pati Potorat. Itaque ejus comitas non sine se Britate erat, isque gravitas sino facilitato ut dimito esset intellEctu, utrum eum amici magis ororontur, an amarint. Quidquid rogabatur, resigioso promittebat quod non si ratia, a Iovis arbitrabatur, pollicori, quod praestam non posset. Idem

132쪽

ATTIC . AP. XV. XVI. XVII. III

in nitondo, quod semel armulsast, tanta erat cura, ut non mandatam, ne suam rem videretur agore. Nunquam a cuti nomisi eum Ertaesum at Suam enim xiatimation- in ea re agi putabat qua nihil habebat ea-xius. Quo sobat, ut omnia, et Q. Cicoronum, Catonis, Horinnati, Auli Torquati, multorum praetero equitum Romanorum negotia procurare Ex quo judicari poterat, non inertia, sed judicio fugisse reipublieae proeurationem. XVI. Humanitatis oro nullum afloreo majus testim nium Possum, quam quod adolescens idom soni Sullassuerit jucundissimus, senex adolescenti, Bruto cum aequalibus autem suis, Q. Hortensio oti Cleomno, aio vixerit, ut judicare dissicile sit, eui aetati fuerit aptissimus. Quamquam eum praecipuo dilexit lectro, ut ne rator quid misi Quintus carior fuerit aut similiarior. Ei rei sunt indicio, praeter eos libros, in quibus do oo secit monti hom, qui in vulgus sunt editi, sexdocim volumina epist larum, ab consulatu Eius usque ad extremum tempus ad Atticum missarum quae qui legat, non multum desideret hiatoriam contoriam illorum temporum. Sic enim omnia de studiis principum, vitiis ducum, mutationibus reipublicas perscripta sunt, ut nihil in iis non apparoat, et faciis existimari possit, prudentiam quodammodo eas divinati

nEm. Non nim Cicero a solum, quae viso so necide-xunt, situra praedixit, sed etiam, quae nunc usu VBniunt, cecinit, ut Vates.

XVII. Do pietato autem Attici quid plura commem Tomi quum hoc ipsum vero gloriantem audierim in funere

matris suae, quam Extulit annorum nonaginta, quum esset septem et sexaginta se nunquam eum matre in gratiam rodisse, nunquam eum amore fessa in imultato, quam

propo aequalem hab in Quod est signum, aut nullam

unquam inter eos querimoniam intercessimo, aut hunc ea

133쪽

116 ORNELII NEPOTIs fuisso in suos indulgentia, ut, quos amarora Erat irasciola nefas duceret. equo id iacit natura solum, quamquam omnos ei paremus, sed etiam doctrina. am Et principum philosophorum ita pereepta habuit praecepta, ut iis ad vitam agendam, non ad ostentationem, uterorum XVIII. oris otiam majorum summus imitator uitantiquitatisquo amator quam adeo diligentor habuit cognitam, ut eam totam in Eo Volumine exposuBrit, quo gistratus mariti ulla enim lex, neque PaX, isquis bellum,ioquo res illustria est populi Romani, quae non in eo suo te oro sit notata et, quod dissicillimum fuit, siesamiliarum origin- subtexuit, ut ex eo clarorum Virorum propagines possimus cognoscctro. Fecit hoc idem op

xatim in aliis libris ut . Bruti rogatu Iuniam familiam

a stirpe ad hanc aetatem ordine enumerarit, notans, qui nquo ortus, quos honores, quibusque temporibus cepisses.

Pari modo arcelli Claudii Μarcellorum Scipionis Comnolit o Fabii aximi, Fabiorum et miliorum quoque equibis libris nihil potest osse dulcius iis, qui aliquam cupiditatem habent notitiae clarorum virorum. Attigit quoquo poeticam credimus, a rius expers esset suavitatis. Namque Versibus, qui honore rerumque gostarum amplitudin coteros Romani populi praestiterunt, exposuit ita, ut sub singulorum imaginibus sacta magistratusque eorum non amplius quatomis quinisvo versibus oscrip-rit: quod vix credendum sit, tanta res tam breviter potuisso declarari. Est otiam unus liber, Graeco consectus, do comsulatu Cicoronis. XIX. Hactonus Attio vivo edita haec a nobis sunt. Νunc, quoniam sortuna nos a Bratito Bi osso voluit, reli

plis lociores docebimus, sicut supra significavimus, suos cuique mores plerumque conciliare fortunam. amquo

134쪽

hic contEntus ordine equctatri, quo erat ortus, in assinit tem pomoni imperatoris divi filii quum jam anto amiliaritatEm jus asot consecutus nulla alia B, quam elegantiaritae, qu Cisteros ceperat principe eivitatis, dignitato pari, fortuna humiliore Tanta enim prosperit a Caesarem Bateonsecuta, ut nihil ei non tribuerit fortuna, quod cuiquam ante detulerit, et conciliarit, quod nemo adhuc civis Romanus quivit consoqui. ata ea autem Attico nulla ex Agrippa, cui virginem filiam collocarat. ano Caesar, vix annicuIam Tiberio Claudio Neroni, Drusilla nato, PAE igno auo despondit quae conjunctio nee aitudinem e rum anxit, familiaritarum reddidit frequentiorem. XX. Quamvis ante haec sponsalia non solum, quum ab urbinabis Et nunquam ad suorum quemquam littora misit, quin Attico mitteret, quid agercti, imprimis, quid lGgeret, quibusque in locis, Et quam diu esset moraturus sed etiam, quum esset in urbe, et propter sua infinita occu-Patione minus saepe, quam Vellet, Attico frueretur, nullus die tomero intorcessat, quo non ad eum scriberet, quum modo aliquid do antiquitat ab eo requireret, modo aliquam ei quaestionsm poeticam Proponeret, interdum j eana ejus verbosiores oliceret opistolas. Ex quo accidit, quum aedos Iovis Feretrii, in Capitolio ab Romulo constituta, vetustato atquct incuria dotecta prolaberetur, ut Attici admonitu Caesarisam reficiendam curaret. Neque Veroab, Antonio minus absons litteria colebatur: adeo, ut accurato ille o ultimis terris, quid ageret, quid curae sibi habercti, certiorem saceret Atticum. Hoc quia ait, facibius existimabit is, qui judicare poterit, quantae ait sapientiae, Borum retinere usum benevolentiamque inter quos maximarum rerum non solum aemulatio, sed obtrectino tanta intercedebat, quantam sui incidere nec a intor Caesarem atque Antonium, quum so uterque principom non solum urbis Romanae, sed orbis terrarum m. raveret

135쪽

IIS ORNELII NEPOTIs XXI. Tali modo quum optom et septuaginta annos

compleaaist atquis ad xtremam senectutEm non minus

dignitate, quam gratia fortunaquo crevisaei multas enim roditate nulla alia B, quam bonitain, Est consocutus , tantaque Pros ritat usus emet valetudinis, ut anni triginta medicina non indigui et nactu est morbum, quem initio ot ipso i modici conismaerunt. am putarunt eas tonesmon, cui remedia celeria iaculaquo proponebantur. In hoc quum tres monaos in ullis doloribus,

Praeterquam quo ex curation capiebat, consumatasot:

subito tanta vis morbi in imum intostinum prorupit, ut extremo Emporo por lumbo fiatula putris emporit. Atque hoc priusquam ei accideret, postquam in dios dinio a cor cor sobr qu accessisa aBnsit, Agrippam gonerum ad soram si j ait, et cum o L. Comolium Balbum Sextumquo Peducaeum. Hos ut Enim vidit, in cubitum innixus: Quantam, inquit, curam dilige tiam ein adreudine mea ruenda hoc tempore apibuerim, gurem vos testes habeam, nihil ne Me ea pluristia verbia commemorare. Qui a quoniam in opero, satisfeci, me nihil,

liqui feriose, quod Misanandum me pertineret, inquum est, istis me mihi consulam Livos ignorare notat. Nammai stat alere morbum desinere. Namque his diebus quidquid ei bi potionisque timat, ita pro an vitam, ut auaerim dolores in spe adulta. Quare a vobis et primum, ut consilium probetis memma drinde, ne fuatra Mortando

conemini.

XXΙΙ. Hac oration habita tanta conatantia vocis atquctvultus, ut non o vita, o Ex domo in domum videretur migrare, quum quidem Agrippa Bum flens atque osculans

oraret atque obsecraret, ne ad id, quod natura cogeret, ipse quoquo sibi acceleraret, et, quoniam tum quoquo Pomet tomporibus superesse, o sibi suisque reservaret,

Preces ejus tacitum sua obstination depremit Sio

136쪽

quum biduum cibo a abstinuisaei, subito sobria doc sit, leviorquis morbus em coepit. Tamen propositum nihiloaecius Pomo Itaque die quinto post, quam id consilium intorat, pridie kalendas Apriles, Cn. Domitio, C. Sosio, eonsulibus, doc salti larua os in lecticula, ut ipa Praescripa ut, sin uua pompa sunBris, comitantibus omnibus bonia, maxima vulgi seoquentia. Sepultus est juxta viam Appiam, ad quintum lapidem, in monumonis Q. Caecilii, inunculi aui.

140쪽

the miseries hic attend the Ioa os a protracte Iise The laur