장음표시 사용
91쪽
et ita dici, ut probarentur, an alia quaedam esset erudita, alia popularis oratio eoque scripsi libentius, quod ihi
ista, παρωκα quae apponant, maximo idontur osa Socratica longequ verissima. 6. Accipicta igitur hoc parvum Opusculum, lucubratum his jam contractioribus noctibus quoniam illud majorum vigiliarum munus in tuo nominctapparuit et degustabis genua hoc exorcitationum arum, quibus uti consueri, quum ea, quae dicuntur in scholis θετικά, ad nostrum hoc oratorium transforo dicondi genus. Hoc tamen opus in acceptum ut reseras, nihil Oatulo. Non est enim, ut in are poni possit, quasi illa Minerva Phidias sed inmon, ut exis Emimina extas Pareat. PAR AD Oxoma
Quod honestum αι, id solum bonum Mae.
L . VEREOR, ne cui Vestrum o Stoicorum hominum disputationibus, non ex me sensi promta haec vidctatur oratio dicam tamen, quod sentio; ει dicam brevius, quam aes tanta dici poscit unquam meherculo Ego nequct pecunias istorum, neque tectu magnifica, nequo Pes, nctquo imperia, nequo eas, quibus maxime adstricti sunt, voluptatos, in boni rebus aut expotendis esse duxi: quippo quum idorem, homines rebus his circumfluont tamon desiderare maximo, quibus abundarenti eque enim ex-Pletur unquam, nec satiatur cupiditatis sitis neque solum, ea qui habent libidino aug ndi cruciantur, sed etiam amittendi motu In quo equidom continentissimorum hominum, majorum nostrorum, saepe requiro prudentiam, qui haec imbecilla et commutabilia Pecunias membra, Verbo BONA ulmorunt appestanda, quum re a factis longo alitor judicarissoni Pol ino bonum cuiquam malo osso laut potest quisquam in abundantia bonorum4pa emo non
bonus L Atqui ista omnia talia videmus, ut etiam improbi' by COOste
92쪽
habctant, Et obsint probis. I. Quamobrem licet irridoat. si qui vult plus apud me tamen Vera ratio via it quam Vulgi opinio neque ego unquam bona perdidisse dicam,
si quii cus aut supellectilem amiserit neque non saepΘlaudabo sapionis illum, Biantem, ut opinor, qui numBratur in septem cujus quum patriam Prionon opisset hostis, octiorique ita fugerent, ut millia de suis rebus secum resportarent quum esset admonitus a quodam, ut idem ipso ac rot: Ego vero, inquit, acto nam Omnia mecum
porto mea. s. Illo haec ludibria fortunae ne sua quidem Putavit, quae nos appellamus etiam bona. Quid est igitur, quaero aliquis, bonum 3 Si quid recto fit et honost otcum virtute, id bono fieri vero dicitur; t, quod rectum et honostum et cum viriui ctat, id solum opinor bonum. II. 10. Sed haec videri possunt obscuriora, quum lentius disputantur vita arius actis illustranda sunt summorum Virorum haec, quae orbis subtilius, quam satis est, disputari videntur. Quaero enim a vobis, num ullam cogitationom habuisse videantur ii, qui hanc rompublicam tam molare undatam nobis oliquerunt, aut auri et argenti ad avaritiam, aut amoenitatum ad delectationem, aut supellectilis ad dolicias, aut epularum ad voluptatos 3 11. Ponit antΘ oculos unumquomque rogum. Vulti a Romulo lvultis post liboram civitatem, ab iis ipsis, qui liberaverunt eam ' Quibus tando gradibus Romulus scondit in coelum i iisne, quas isti bona appellant i an robus gestis
atque virtutibus ' Quid i amum Pompili, minusno
gratas diis immortalibus capedines ac fictiles hirnulas su-im , quam filicatas aliorum patoras arbitramura mittor liquos sunt enim omn- paro intct so praeter Su-porbum. 12. Brutum si qui romt, quid egerit in patria liboranda si quis item reliquos jusdom consilii socios, quid spectaverint, quid secuti sint num quis xsistet, cui voluptas, cui divitiae, cui deniquo, praeter officium sortis ot
93쪽
magni viri, quidquam aliud p positum luimo vidoaturi
Quas rea ad noco Pomennas C. Mium impulit, ainctuna spe salutis uas via Coclitem contra omn- hostium copia tonuit in ponto Oluma quae patrem motum, quae filium devotavit, atque immisit in armata h-tium eopias ' Quid continentia C. Fabricii, quid tonuitas victuam'. Curii aequebatur Quid duo propugnaculabolli Punici, Cn. et P. Scipiones, qui Carthaginiensium adventum corporibu auia intorcludondum putavErunt quid Asrieanus major quid minor quid inter horum astatos interjectus Cato quid innumorabiles alii l nam
domesticis exemplis abundamus cogitasse, quidquam invita sibi ex tendum, nisi quod laudabit Oaso et Praeci rum, Videntur III. 13. Veniant igitur isti irris os hujus orationis, acisontentiam et jam vel ipsi judicent, utrum ae horum alicujus, qui marmoreia tectis obor Et auro sulgontibus, qui signis, qui tabulis, qui caelato auro et argΘnto, qui rinthiis operibus abundant, an C. Fabricii, qui nihil eorum habuit, nihil habere voluit, similos Mas malint 3 14. Atquo haec quidem, quas modo huc, modo illuc trana runtur, facit adduci solent, ut in rebus bonis Ma negoni illud
arcto tonent, accurateque defendunt, Voluptatem eas summum bonum. Quae quidem mihi vox pocudum videtur esse, non hominum. Tu, quum tibi sive mus, sivo mater, ut ita dicam, rerum omnium natura, dederit animum, quo
nihil os praestantius noquo divinius, sic te ipse abjici atquo proatom , ut nihil inter o Ru quadrupedem aliquam putes interesso Quidquamne bonum ost, quod non Eum, qui id possidet, moliorem facita 16. Ut iam quisquo est maximo boni particeps, ita et laudabilia maxime n quo eat ullum bonum do quo non is, qui id habeat, honeat possit gloriari. Quid autem est horum in volup
94쪽
quisquam in potiundis voluptatibus gloriando ses et praedication offorti Atqui a voluptas, quae plurimorum patrociniis dosonditur, in rebus bonis habenda non est;
eaquB, quo est major, eo magis montismis sua sede et statu doriouot profecto nihil est aliud hono theatΘ vivere, nisi honesto et recis VisSre. PARABORON IL
I. 16. Nec vero ego Μ. Regulum aerumnosum, nec ins licem, nec miserum unquam putavi. Non enim magnitudo animi ejus excruciabatur a Poenis noti gravitas, noti fidεs, non cohstantia, non ulla virtus, non denique animus ipse: qui tot virtutum praesidio tantoque comitatu, quum corpus qua caperetur, capi certe ipse non potuit. C. V om xivis vidimus, qui mihi secundis in rebus unus o fortunatis hominibus inversis, unus ex summi viris id atur; quo boatius osse mortali nihil polost. 17. Nescis, insano,nBacis, quantas viros virtus habeat; orien tantum virtutis usurpas quid ipsa iactat, ignoras. Nemo potest non beatissimus esse, qui est totu aptus ex sese, quique in souno aua ponit omhia. Cui spes omnis et ratio et cogitatio pendet ex fortuna, huic nihil potest esse corii nihil, quod exploratum habeat, permansurum sibi unum diom. Euritu hominem torroto, si quem eris nactus, istis mortis aut
Oxsilii minis. ihi vero quidquid acciderit in tam ingrata
civitate, rio recusanti quidem venorit, non modo non repugnanti. Quid enim ego laboravi, aut quid eo aut iis
quo vigilaverunt curae et cogitationes inem, si quidemiathil peperi talo, nihil congecutus sum, ut eo statu essem, quom neque sestunae fomeritas, n quo inimicorum timefactaret injuria 18.mortemno mihi ininitaris, ut innino ab hominibus an exsilium, ut ab improbis demigrandum' by COOste
95쪽
re M. T. CICERO in sud ora torribilia Eat iis, quorum cum vita omnia' atinguuntur; non iis, quiuum Iava emori non potBat: θα- silium autem iis, quibus quasi circumscriptus est habitanai Iocua non iis, qui onmom orbem torrarum unam urbem eas ducuntio misoriae, in aerumnae promunt, qui to arum, qui florentem putas tuas libidine te torqvont rtu dicta noctoaqu cruciaris; cui nec satis est, quod est, Et id ipsum n non ait diutumum futurum times te consci-εutiae stimulant maleficiorum tuorum te metu exanimant judiciorum atque legum quocumquo adspexisti, ut furiae, sic tuas tibi occurrunt injuriae, quae te rospirare non sinivit. 19. Quamobrem ut improbo et stulto et inerti nomini bono a potest, sic bonus Vir et sortis et sapiens miser emo non potesti e vero, cujus virtus moresque laudandi sunt, ejus non laudanda vita eat neque porro fugiEnda vita, quas laudanda ost. Esset autem fugianda, at met
actra Quamobrem quidquid est laudabilo, idem ei Matum et florens et Oxpotondum idori doboti
'or is τὰ ηιαρτήματα καὶ τα κατορθωνιστα AEqualia eas peceat et recte facta.
I. 20. Parva, inquis, res st: at magna culpa. eo Enim Mocata rerum oventu sod vitiis hominum motionda sunt. In quo peccatur, id potest aliud alio majus aso aut minus ipsum quidem illud peccare, quoquo Verteris, unum es Auri navom evertat gubemator, an paleae in
τε aliquantulum, in gubernatoria inscitia nihil interost. Lapsa est libido in multor ignota dolor ad paucio apertinet, quam si potulans suimet in aliqua gonorosa ac nobili virgino peccavit oro nihilominus, si quidem est Peccaro tamquam transilire lineas quod quum socoria, culpa commissa est quam Ionge progrediare, quum amoltransieris, ad augEndam culpam nihil pertinet. Peccare
96쪽
corto lico nomini. Quod autom non licet, id hoc uno ignotur, si arguitur non licere. Id si nec majua noc minua unquam fictri Potest quoniam in o est peccatum, si non licuit quod sompor unum et idem est quae ex eo P catan cuntur, equalia sint oportoti 21. Quod si virtutes
Pares sunt inter se, paria as etiam vitia necem eati Atqui Paron Eas virtutos, eo bono Viro meliorom, nec temperarito Emperantiorem, Bessorii sortiorem no a Lento sapientiorem posse fieri, facillimo potest perspici. An virum bonum dices, qui depositum nullo testo, quum lucrarici uno posset auri pondo docom reddidorit, iidem in d cem millibus pondo non idem socerio aut temperantem eum, qui so in aliqua libidino continuorit, in aliqua offudori 22. Una virtus os consontions cum tione mi motu constantia. Nihil huic addi polost, quo magia virtus sit nihil demi, ut virtutis nomen relinquatur. Etenim si bono sacta recto sacta sunt, et nihil recto melius: ceri no bono quidem melius quidquam inveniri potest. Sequitur igitur, ut etiam vitia sint paria si quidem pravitates animi recte vitia dicuntur Atqui quoniam parea
Virtincta sunt recto acta, quoniam a virtutibus proficiscuntur, Paria esse debent itemquo peccata, quoniam xvitiis manant, sint aequalia necem est. II. 23. A philosophis, inquit, ista sumia. etuebam, ncta lononibus diceres. Socrates dia utabat isto modo Bono hercule narras. Nam istum doctum et sapiontom virum fuisso, memoriae traditum est. Sed tamen quaero octo quoniam verbia inter nos contendimus, non pugnia), utrum de bonis os quaerendum quida uti atquo operarii, an, quid homines doctissimi sonsctrinia praesertim quum hac sententi non modo verior, aedio utilior quido hominum vitas Tepctriri ulla possit. Quae vis est nim, quae magis arcoat homines ab improbitato omni, quam si senserint, nullum in delictis osse discrimen i seque peccare se, si
97쪽
8o . . CICERONia privatis, Misi magistratibus manus afferant i quamcunquει in domum stuprum intulerint, ctandemissa labo libidinis 3 24. Nihilne igitur in terrae nam hoc dicet aliquis
sereremaret enecet, an servum y uda ista si ponas, judicari, qualia sint, non facile possunt. Patrem vita privareat per se sectius est Saguntini, qui parentos suos liboros emori, quam servos iVer maluerunt, parricidae fuerunt. Ergo et parenti nonnunquam adimi vita ine colere potest et sorvo ampo sin injuria non potosti Causa igitur haec, non natura distinguit quae quando utro accessit, id fit proponatus si utroque adjuncta est, paria fiant, necessct est 25. Illud tamen interest, quod in eo necando, si
id fit injuria, somolioceatur in patria ita violanda multa peccantur. Violatur is, qui procreavit is, qui aluit is, qui erudivit is, qui in sede ac domo atque in republicaeollocavit. ultitudine Peccatoraem praestat, eoque poena majore dignus est. Sed nos in Vita non quae cuique peceat poena sit, sed quantum ouique liceat, spectare debε- mus quidquid non oportet, scelus esse quidquid non licet, nefas putaro debemus. Etiamn in minimis robus 'Etiam : si quidem rerum modum fingere non possumus;
animorum modum tonem possumus. 26. Histrio si paullum a mori extra numerum, aut si vorsus pronuntiatua
os syllaba una brevior aut longior, exsibilatur et exploditur in vita tu, quae omni gestu moderatior, omni Versu
aptior essed et, ut in syllaba te peccasse dicos Poetam non audio in nugis in vitas societate audiam civem, digitis peccata dimotiontem sua Quae si visa sunt breviora, leviora qui possint rideri, quum, quidquid peccatur, Pediturbation peccetur rationis atquo ordinis perturbata autem semel ration et ordine, nihil possit addi, quo magis Peccari posse videatur
98쪽
Ι. 27. Ego oro in non stultum, ut saepe, non improbum, ut sΘmpor sed demontem o insanum reba vincam nece sariis Sapiontis animus magnitudine consilii, tolerantia rorum humanarum, contemtione fortunas, virtutibus doni- quo omnibus, ut moenibus, septus, Vincotur ot expugnabitur,
qui nct civitate quidem polli potest Quae est enim civitas omnimo conventu etiam serorum et immanium omni otiam fugitivorum ac latronum congregata unum
in loeum minitudo Corte ogabis. Non igitur oratilla tum civitas, quum logos in ea nihil valebunt quum
judicia jacebant: dum mos patrius occidorat quum, serro pulsis magistratibus, senatus nomen in republica non Brat. Praedonum illo concursus es, te duce, latrociniurii in bro constitutum, et roliquiae conjurationis a Catilinas furiis ad tuum scelus uroremquo conversae, non civitas erat. 28. Itaque pulsus ego eisitato non sum, quae nulla erat arcessitus in civitatem sum, quum esset in republica con , qui tum nullus suorat' esset senatus, qui tum occidBrat osset consensus populi liberi esset juria et sequitatis, quae Vincula sunt civitatis, repetita smoria. Ac vide, quam ista tui latrocinii tota contemserim. Jactam et immissam a te nosariam in me injuriam omperduxit pervenisse ad mo nunquam putavi nisi sorte, quunt paristos disturbabas, aut quum inetis scoloratas sacos ins robas, sorum aliquid uero aut deflagrare arbitrabam. 29. Nihil nequo meum ost, neque cujusquam, quod auferri,
quod eripi, quod amitti potest. S1 mihi oripuisses divinam
animi mei constantiam meas euras, vigilias, consilia, quibus respubliea in invitissimo stat si hujus astorei boneficii immorudem memoriam dolovisses multo etiam magis, si illam montem, unde haec consilia manarunt, mihi Eripuis-
99쪽
M M. T. CIOR ONIa aes tum ego accepisso me confitere injuriam. Sod si hae nec sociati, nec sacer Potuistici roditum mihi glori sum injuria tua dodit, non Exitum calamitosum. Ergo Ego aemper civis et tum maximo, quum meam salutBm aBn tu extoria nationibus, ut civis optimi, commendabat tu, ne nunc quidem nisi sorte idem Mao hostis Et civis minat. An tu civom ab hoat natura ac loco, non animo factiaque
II. 30. Caedem in foro secisti armatia latronibus tEmpla tenuisti privatorum domos, aedes acras incεndiata Cur hostis Spartacus, si tu civisa Potos autom tu osa civis, Propter quem aliquando civita non fuit Lot mo tuo nomino appestas, quum omnes meo discessu exsulaas rempublicam putenti unquamne homo amentissime, to ci eumspici a nunquam, ne quid facias, considerabis, nocquid loquar, Noscia, o ilium scelerum eas Poenam moum illud iter ob praeclarissimas ros a me gestas essΘausceptum 31 Omnes scelerati atque impii, quorum tuto ducem Gaae profiteris, quos leges exsilio assici volunt,
Exsules uni, etiam si solum non mutarint. An quum omnes Iem te exsulem aso juboant, non eria tu exsula
Exul non appellotur is, qui cum telo suctrici Anto son tum tua sica deprehensa est. Qui hominam occidorici Tu plurimos occidisti. Qui incendium socoriti dos Nympharum manu tua deflagravit. Qui templa occupaverit In foro castra posuisti. 32. Sed quid om
communes leges Prosero, quibus omnibus os exsuri ambliarissimus tuus de is privilegium tulit, ut, si in opertum Bonae Deas accessisses, exsulares. At te id socisse, etiam
gloriari solos. Quomodo igitur, tot logibus in exsilium
Hectus, nomen exsulis non perhorrescias omo sum, inquit. Et quidem in porto fuisti. Non igitur ubi quisque erit, rius loci jus tenebit; si ibi eum legibus esse non vinetobit.
100쪽
Sorum sapientem esse liberum, et o-nem tutium aereum.
I. 3. Laudetur oro hic Imperator, aut Etiam appoli tur, aut hoc nomino dignus putetur Quo modo aut cui
tandem hic liboro imporabit, qui non potos cupiditatibus suis imperaro Roseones primum libidinos, πεmat V
Iuptatos, iracundiam tenent, coctrectat avaritiam, ceteras
animi labos repellat: tum incipiat aliis imperaro, quum ipse improbissimis dominis, dedecori ac turpitudini paror distorii. Dum quidem his obediet, non modo Imperator, sod liber habendus omnino non erit. Praeclaro Enim osthoc usurpatum a doctissimis, quorum ego auctoritat non uterer, si mihi apud aliquos agreatos haec habenda saetoratio quum oro apud prudentissimos loquar, quibus haec inaudita non sunt, curigo simulem, me, si quid in his studiis operas posuerim, perdidisses Dictum est igitur ab oruditissimis viris, nisi sapient m liberum aso nominem. 34. Quid at enim libortas Potctata vivendi, ut Velia. Quia igitur vivit, ut vult, nisi qui rocta sequitur, qui gaudet ossicio, cui vivendi via considerata atque provisa est i qui legibus quidom non propter motum paret, sod eas aequitur atque colit, quia id salutaro maximo osse judicat qui nihil dicit, nihil secit, nihil cogitat denique, nisi libentis solibero cujus omnia consilia, resque omnes, qua gint, ab ipso proficiscuntur, eodemque reseruntur: noc est ulla res,
quae plus apud eum polleat, quam ipsius voluntas atquct judicium cui quidem etiam, quae vim habero maximam dicitur, Fortuna ipsa cedit: sicut sapiens Poeta dixit; Suis ea otiique ingitur moribus. Soli igitur hoc contingit sapienti, ut nihil iaciat invitus, nihil dolons, nihil coactus. 35. Quod odii ita esse pluribus orbis disserendum atrillud tamen et brevo et confitondum est, nisi qui ita sit affectus, liberum esse neminem. Servi igitur omnes im-