De synodo dioecesana libri tredecim

발행: 1806년

분량: 370페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

nῖtu , ea alida esse, tam quae iam secta fuerint, cretum , ac etiali admittentes publicationem hu- quam quae eodem modo in posterum ieri conti ii ius modi rite factam duas reputabant hominum gat: ita ut, si ambo coniuges ad Catholicam Reli societatcs , inter se plane distinctas, per occasio gionem On Vertantur, contracti matrimonii in nem , et in sequelam illius me defectionis , es-cul adstricti remaneant, absque eo quod coram formatas fuisse , alteram Catholicam, et alteram Catholico Parocho renovare consensum obli haereticam, quae nunc invicem perta laetae in is gentur Si vero alter eorum convertatur, altero dem regionibus versantur . Quapropter, et i in i in haeresi permanente, neutri fas sit ad alias u ante civiles motus publicatum fuisset decretum, ptias transire , nisi alterutrius mors intercesse de quo agitur, quum nondum XOrta, neque ibi rit, per quam maritalis nodus dissolvatur . constituta tunc esset altera illa haereticorum so Vl I. In suo sane coni Ormia fuerunt suffragia cietas , haec ipsis minimi videbatur ejusmodi eorum , qui in Con regatione convenera ut et decreti publicatione adstringi potuisse licet alii alia via inisterent , omnes tamen ad IX. Alii videntes , propositum caSum cum eamdem metam, eumdemque finem pervenerunt, adjunctis circumstantiis eo uaquam dici OS Qui pro Validitate matrimonii sententiam errent litteraliter decisum in Conciliari decreto , quo Quidam enim existina arunt certam et perspi nil aliud statuitur nisi quod nulla in matri cuam de CSSe probationem , Quod Coiicilli decre monia , quae coram Parochori et duobus V Sti' tum publicatum fuerit in una uaque parochi bus non contrahantur; ouodque haec O a lex earum aegionum , ante uam illae ab Hispanica non ante vim habere incipiat, quam post tri in dominatione se subtraherent; ideoque e ejus ta dies , ex quo ipsa in singulis parochii pubi dem Conciliaris decreti tenore , ea matrimonia cata fuerit; ulterius autem decretum non pro nec uaquam nullitatis Viti subiacere . Guamvis gredi , neque declarare , an ejusmodi lege helem enim admitterent, edita fuisse Regia mandata rodoxae societates, quae tunc SSent, aeque ac pro Concilii publicatione , neque negarent , de aliae, quae in posterum tarmari possent con 'cretum de reformatione Matrimonii in supra au prehendi deberent ideo necessari Lim ut 0dnt,

datis Provincialibus Synodii insertum fuisse : ipsam Tridentinorum Patrum mentem indagare, attamen nil aliud ex his desumi posse dixerunt , ut secundum eam de proposita quaestion judi

nisi quamdam praesumptionem , quod decre cari posset . Quo posito , magnam Sarae ratio tum promulgatum fuerit , ut par erat , in in nem habendam esse dicebant de ea condit lone ingulis parochiis D quod tamen ad effectum , de decreto apposita , quod nempe decretum P Sunaquo agitur , demonsi mari Oporteret per post non obligaret, nisi post triginta dies ab ejus puretivam probationem Quae saltem colligeretur blicatione in singulis parochiis elapsos . Quae eiu immediata , nec interrupta serie plurium oti idem conditio si fides habenda Cardinali Pal- actuum similium et decreto unis Ormium laeticino in historia Concitii lib. a. c. . n. O. quae sanae probati, in proposito casu non ut certe habenda est idcirco adjecta fuit, quia adest . Haec autem eo vel magis confirmari au abso ue illa, magnus heterodoxorum querimoniistumabant, Quod si , post sinensi bellis itar post campus apertus foret, eoque magis aucta sui OSet

tum , apertumque Catholicis aditum in Hollan, eorum aversio a Concilio, dum illius decreti Vidia, aliisque Foeder.iti Belgi regionibus viven- gore, uxores suas pro concubinis haberi, Su GSque di , pro verisimili habetur Parochos et is liberos illegit timos declarari doluissent: Si quidem si onarios Matholicos Conciliari, decreti pro nunquam futurum erat, idque Patres ignoraremulgationem tunc in suis Quosque parochiis e non poterant, ut novum decretum ab illi acci-cisse ex hoc ipso arguere licet . hujusmodi peretur, et executioni demandaretur, eorumque publicationem antea factam mon fuisse, quan matrimonia coram Parocho Catholico celebram tum vis Catholici Regis mandata pro Concilii rentur . Huic igitur incommodo provide Occu observatione prodiissent ieeatur arcantius sum est por conditionem illam decreto ad Jectam, in Tribunali SacraMentor lib. . it. T. quaest.9. oua imposita fuit illius publicationis nece FSitas,

ρ' l/ Α - ita ut in locis haeretico tum, in ovibus procul du-

VIII. Alii vero, omissa quaestione, an ante de bio nunquam expleta sore hujusmodi Publicam sectionem earum gentium ab Hispanorum Prin tio , non erificata conditione , a cujus X isten

cipum id , in singulis locis atque parochiis pu tia Concilium pendere voluit decreti sui etsi ca-blicatum fuerit , et cla , Tridentia a Synodi de clam , nec incolae heretici unquam adstricti fo-

182쪽

rent seri andae formae in ipso decreto praescriptae . Quod si nunc in proposito casu pro niln-ciaretur pro nullitate matrimoniorum , quae ab heterodoxis in Hollandi , et in Foederato Belgio absque praesentia Catholici Parochi ineuntur , futurum dicebant , ut in omnia illa incommoda et absurda incideremus , quae Tridentini

Patres , laudatum decretum efformantes, tanta prudentia vitare studuerunt

X. Alii denique Catholicae Religionis causam uti litatesque potissimum prae oculis habentes , aiebant, in hujusmodi rerum circumstantiis , id consilii capiendum esse , per quod eadem Religi o minus invisa ipsius hostibus redderetur, quodque impedimenta non interponeret his, qui forte parati essent in illius gremium

sese recipere . Hoc autem praemisS , perpendere non mittebant, quod , si matrimoniaci de quibus agebatur , irrita declararentur , si quando aliqui coniuges de abiuranda haeresi statuissent , ut ipsis liceret in coniugali societate permanere , neceSse haberent OnSensum renovare

coram Parocho Catholico , et duo bris testibus; alioquin pro legitimis conjugibus se invicem habere non possent. Quantum porro in hujusmodi consensus renovationibus periculii in insit, et quam gravia incommoda inde metuenda SSent, enarrando pergebant . Primum Videlicet, quod plures conjuges , ovibus Catholicam Religionem amplectendi desiderium inesset, illud fortasse abjicerent, utrimque metuentes , ne alter ab alter , cum quo ne ultorum annorum Spatio

libenter vixisset, relinqueretur . Deinde, quod si forte vir Tori , aut uxor viro displiceret 1ie alia ipsis suppeteret Via , qua se a contracto vinculo libcrarent , facillime evenire posset ut simularent se ad Catholicam idem converti , quo sibi solutionem a matrimoniali vinculo quaererent, requisitam nempe con Sen Su renovationem , post simulatam converSionem

alter alteri denegando . Tertium , quod , etiamsi conjuges ad sanctam eligionem serio ac firmo proposito converterentur, attamen fieri poSset, ut praecipua causa, ad conversionem impulSiva , esset spes recuperandae libertatis et abrumpendi vinculi, quod ipsis ad ferendum molestissimum esset Quod ubi eveniret, nemo est, qui non Videat, quanti conversiones hujusmodi faciendae Ssent Xl. Sane , quod pertinet ad timorem simulationis, de qua modo dictum est, congruit Innocenti III. resposum ad Episcopum errarien-

DIOECE SANA

Sem , relatum in Cap. . uanto, de hortiis, ubi Potiti X rogatus, num matrimonii vinculum dissolvatur, altero conjugum a Catholica Religione ad Ethnicam superstitionem , aut ad haeresim transeunte, nequaquam dissolvi respondetri et hanc , inter alias , rationem affert it ormndam malitiae obet latur , qui in odium conjugum , et quando sibi inet icem displicerent, si eas possent in tali casu dimittere , simularent haeresim XIl. De altero autem quaestionis capite, quod in secunda Decreti parte definithim fuit , nimirum de matrimoniis , quae iii iisdem Foederati Belgi provinciis a Catholico viro , aut muliere , cum haeretica Oelmina , aut viro , sine Catholici Parochi praesentia , contrahuntur , de quibus quaerebatur , valida ne an nulla habenda essent; quidam suffragia ferentium , Apostolicae Sed is instituta prae oculis habentes, quibus semper ea matrimonia reprobata Sunt, quae inter duos contrahentes , alterum Catholicum , et alterum haereticum ineuntur , in eam propendebant partem , ut matrimonia isthaec nulla et irrita decerni deberent . Uerum ab aliis sapienter responSum fuit , non utique id agi, ut a praedictis institutis, et a veteribus hac de re decretis discederetur , quorum Observantia etiam in praesentia inculcanda erat , quemadmodum oravibus verbis in Decreto inculcata fuit; sed propositae diss1 cultatis summam In eo esse , ut dispiceretur , num , contracto iam

matrimonio in dictis regionibus a Catholica parte cum alia haeretica , et jam expleto hujusmodi ac tu , qui sine dubitatione illa illicitus est , nullum praeterea et irritum declaran-dum esset matrimonium , propterea quod in eo contrahendo minime servata fuisset Concilii forma radeoque, quum matrimonium inter duos baptigatos, diversae licet communionis, de Dcto initum , non quidem nullum , sed dumtaxat illicitum sit , num idem pro nullo habendum esset , ex eo quod sine Parochi pracsentia in iis regionibus contractum foret . Sensu igitur quaestionis explanato , concordibus suffragiis in eam sententiam itum est, quod sicuti valida declarata fuerant ea matrimonia , quae in

praedictis Foederati Belgi provinciis inter duos contrahentes haereticos, sine Parochi praesentia , inita essent ita valida dici deberent illa , quae in iisdem locis inter duas partes , alteram

Catholicam , et alteram haereticam , eodem modo contracta forent e quoniam , quum conjugum alter , tum ratione loci, in quo habitat,

183쪽

tun ratione societatis , in qua Vivit, exemptiis sit a Tridentinae Synodi lege , exemptio , qua ipse fruitur , alteri parti communicata remanet, propter individuitatem contractus, vi cujus X- cmptio , quae uni ex partibus competit , ad alteram , secundum etiam ci Viles leges , extenditur , eidem JUe communicatur XII l. Postquam vero Supra memoratum Decretum nostrum anno 7 I. in Foederatis Belgi provinciis promulgatum est, quaeSi tum a nobis fuit, utrum ea latrimonia comprehenderet , quae in iisdem regionibus inirentur a contrahentibus utrimque Catholicis , non coram Parocho Catholicori et duobus testibus: quin etiam petitum fuit, ut si forte illud taec minime comprehenderet, ad ea saltem per viam indulti extenderetur quo conscientiae Cath Olicorim , qui iii Foederatis Belgi provinciis habitant , in tran uillo ponerentur . ResponSum facile est, et dicta matrimonia in Decreto nequaquam comprehendi , et e X ten Sionem , quae petebatur , absurdam , et mali exempli futuram . Et quidem , in atrimonia Catholicorum in Decreto non comprehensa , facile intelliget quicumque advertat , illud nominatim restrictum esse ad ea matrimonia , quae in praefatis regionibus vel inter duos contrahentes haereticos , vel inter unam partem Catholicam , et alteram haereticam , contrahuntur . Ytensio autem Decreti ad Catholicorum matrimoniaci idcirco absurda , et mali e Xempli extitisset, quod

quum in iis locis Missionarii Catholici adsint,

coram quibus anteacto tempore a contrahentibus Catholicis celebrata sunt matrimonia, quumque Concilii ridentini decretum inter Catholicos illarum partium , et in peculiaribus eoru in Parochiis , salaes postquam provinciae Foederati Belgi a Catholici Principis dominatione inhaereticorum potestatem tran Sierunt, rite publicatum fuisse constet ; unusquisque Videt quanta cum offensione uni Versa Ecclesiae auditum fuisset , matrimonia Catholicorum , quae in regionibus illis uxta Tridentini formam celebrari possunt, a tam providae legis Observantia eximi per viam gratiae et dispensationis Videantur Iti veni de Sacramentis diSSert. IG. qu. . cap. . et Pisite Quaest. Thcslsguar pari. 6. pag. r. edis anni 17qI. qui docent , a contrahe imi ibus Catholicis servandum esse Concilii decretum etiam in iis regionibus , in quibus ab haereticis non obserUatur

XIV. Vltima Decreti nostri pars ea respicit

matrimonia, quae in Catholicorum Principum regionibus fiunt ab iis , qui domicilium habent

in aliis regionibus Foederatorum ordinum dominio subiectis , nec non illa , quae in provinciis Foederatis contrahuntur ab his , quo uni domicilium situm est in dominio Principuni Catholicorum . De quibus sane reputatum fuit, hil necesse esse peculiariter Statuere, quum satis provisum sit per Canonici juris regulas jampridem constitutas de iis , qui relicta regione in qua domicilium habent , nec novo alibi domicilio , vel quasi adhuc acquisit , matrimonium ibi contrahere cupiunt . De quibus regulis nos ipsi egimus in nostra Institutione 33. editionis Latinae. XV. Haec autem satis erunt , in Synodis earum dioecesium, quarum conditio exit ut , ut de hujusmodi matrimoniis agatur, Op 3Ortuna

super ipsis decreta , Apostolicis definitionibus

conSentanea , efformari valeant.

CAPUT SEPTIMUM

De aliis quibusdam respicientibus Matr onii, quae a Catholicis contrahuntur in regionibus Infidelium , aut Haereticor- 'iucipum dominio subjectis , vel quae in regionibus Catholicis ineuntur inter Catholicum ex una parte , et aereticum occultum ex altera de quibus similiter nequaquam in omnibus Synodis agendum est.

O Vaedam regiones sunt Principum Infide

lium dominio subiectae, in quibus degentes Catholici matrimonia inter se coram ParOcho et duobus testibus contrahunt , temporali Principe , cui parent, nullam in hac re molestiam eisdem exibente . Verum , quia vel ante, Vel post matrimonium ea ratione celebratum

patriis legibus coguntur coram Infideli ministro

se sistere, eoque praesente quamdam contractus

matrimonialis speciem inire : neque id ab iis praetermitti potest, quin graVes ipsis perturbationes obveniant, et magnum praeiudicium innocenti proli , quae alias minime legitima reputaretur: quaesitum aliquando est, num id a Catholici salva conscientia , fieri possit et uomodo Rectores animarum in hu)usmodi casibus se gerere debeant et quidem Id, quod contingit in regionibus subiectis dominio Principum Infidelium , in aliis pariter evenit, quae Principum haereticorum imperi Parent.

184쪽

II. ess us D is tario cas. 2 q. OPerb. Haereticorin conmersatio, id , salva conscientia, neque fieri , neque tolerari posse, contendit: ejuscue opinio verissima esset, si haereticis minis tellus adhiberetur tanquam perSona Sacra , quae a cram caeremoniam intenderet Xercere , ac per eam , sanctitatem tribuere contractu matrimonialici tunc si uidem viderentur Catholici eum adnoscere tam etiam deo itimum Christi inl-

strum ritumque haereticum approb re, et profiteri. Verum,quum plerumque res aliter se habeat, illecu Catholicorum matrimoniis solum assistat, tamquan minister mere politicus , neque virtute verborum , quibus conjugibus bene apprecatur , Ullam credat sanctitatem accedere eorum conjugi , quod Sacramentum es Se, O stri temporis haeretici communiter inficiantur rectius idcirco Catholicos eidem se sistentes , ut patriae legibus in Orem gerant , graviaque evitem incommoda , quae secus sibi imminerent, a culpa excusant Ioannes Vcrjvν in suo Pastorali tract. I 3. art. 7. Ars dehin Theolog tripartitae

tum . . part . . tract. q. de Matrim. cap. 8. . .

num. 17. a Croiae lib. 6. pari. 3. de Matrim. I . 77 F. Piet te Luaestion Theologicar pari. 6 pag. a. a. In hac quoque sententia fuit sacra Congregatio Sancti Ossicii , quae hanc quaestionem diligenter, ut solet e Xaminavit, et te 29. NOVem bris I 672. in eum , qui sequitur, modum definivit Catholici, qui matrimonio juncti sunt coram Parocho ut testibus Catholicis , in pluribus locis ita anzurluit consueta: do solent coram ministro haeretico, seu protestante, rursus conjungi, a te Pitanda grazia damna; neque potest confitetudo ad ca Clero corrigi . Peccant ne P et quo peccato , Catholici sic denuo conjuncti coram ninistro haeretices Et qxomodo se gerere debeat erga illos Ordinarius loci Sacra Congregatio respondit Sisa

tenus minister assistat matrimoniis Catholicorum, uti minister politicus , non peccare contrahentes Si vero assistat ut minister addictus sacr:s,non licere, et tunc contrahentes peccare mortaliter, et esse monendos. Huic nos sententiae, tunc a laudata Congregatione prolatae , auctoritatem no stram adjecimus in nostra Constit. 89. . O. 0-stri Bullarii tom. i. ubi Fides ibus degentibus in

Regno Serviae, finitimiscue regionibus, interdi-Σimus, matrimoni inter se Catholicis ritibus celebrato , illud renovare praesumant Oram addi nostram tamen interdictionem hac temperavimus limitatione , nisi scilicet nuptiarum caeremonia, explenda coram addi, actus

DIOECES AN A

sit mere civilis , nullamque coni: ne a Mahu- metis invocationem , aliudve superstitionis genus includat IlI. Postquam conditum , promulgatumque fuit Decretum illud nostru in , quod in praecedenti capite se X to X posuimus Super matrimoniis , quae in Belgii regionibus Foederatorum ordinum dominio subjectis contrahuntur vel inter haereticos , vel inter partem alteram Catholicam , et alteram haereticam eaque , licet non coram Parocho Catholico contractari valida esse declaratum est quum palam factum

fuerit, hujusmodi indulgentiam in illis matrimoniis minime locum habere , quae in illis eisdem re ionibus inter Catholicos contrahuntur, in quibus videlicet servanda est forma a sacro Concilio Tridentia praescripta , Xpositum nobis fuit, praedictos Catholicos, in eis locis degentes , non solum teneri coram ministro haeretico se sistere , atque ibi quamdam contractus matrimonialis speciem celebrare, idque re ipsa ab illis fieri ad gravissima evitanda inso tunia , quae ipsis alioquin imminerent; verum

etiam aliquando contingere, Ut, quum memoratus actus coram irae retico ministello praecedat, celebratio autem matrimonii coram Parocho C tholico , et duobus testibus disseratur , hoc intermedio tempore inter hujusmodi

sponsos copula intercedat , ex eaCue proles o latur . Unde controversia orta erat inter Vissionarios quorun aliqui praedictos actus intermedios excusabant , ea nixi Opinione , quod etiam inter Catholicos possit in matrimonio contractus a Sacrament seiungi alii vero Concilii Tridentini sanctionibus inhaerentes , quae in illis regionibus inter Catholicos Vim suam obtinere debent, nulla ratione Subsistere , aut validum censeri posse putabant matrimonium illud , quod coram Catholico Parocho et duobus testibus celebratum foret, adeoque omnes intermedio ac tu , uos supra innuimus , illicitos , et prolem inde susceptam illegitimam esse judicabant contrariae autem Opinioni connive.

re , perinde esse contendebant , ac observantiam Ormae , a Tridentino Concilio praescrip-ptae , ab iis regionibus, et ab ipsis Catholicorum matrimoniis penitus eliminare I Re itaque per Missionarios dissentientes

ad nos et Apostolicam Sedem delata , una cum eorum rationibus hinc inde scripto exaratis, hisque per nos accurate perpensis, audiendum nobis esse iudicavimus consilium nonnullorum S. R. E.

185쪽

S.I .F. Cardinalium , aliorumque virorum sacrae Theologiae , et Juris Canonici perito mim , quibus antea singulis dissertationem quamdam super hoc a nobis conscriptam , distribili mandavimus . inui sane, iisdem principis inhaerentes, quae nos in dissertatione posueram ii S concordi. bus sust agiis eorum Missionariot Lm se latentiam approbarunt , qui steterant pro nullitate matrimonii , nisi contrahentes Catholici velant , vel postquam haeretico ministello Se praesentassent, coram Parocho Catholic , et duobus testibus matrimonium rite celebrassent quippe proinde peccaminosos definierant praedictos actus, intermedio tempore a sponsi S Xercitos De hac controversia certiores nos secerat

vir religiosus, multiplici e capite laudandus, P. Paulus inron a S. Ioseph e Carmelitarum

EX calceatorum fami Iliaci cui propterea directae sunt litterae responsa nostra terente , quarum exemplum ei subjicimus , quaeque tiam reseruntur omo a nostri ullarii in Supplem. n. 3. H; de itide omnes la dictis regionibus facile acquievisse , ac normam in ipsis traditam in posterum sibi seque udam proposui S se , e X posterioribus litteris , inde acceptis, cum gaudio intelleximus . Nostrarum litterarum tenor talis est:

Dilecte Fili , salutem , et Apostolicam benedictionem Redditae urin nobis per illectum Filitora eumdemque primarium Administrlini nostrum Silvium c ardinalem a enti vestrae litterae quibus subortam inter et os in ora Pis' sane momenti contro Per3iam Yponitis , eamque judicio in ostro subjicitis on possis us equidem non magnopere commendare propositum Pestris . quo Sedem postolicam consulendam censuistis ejusque de uitionem exposcenda m , ut eam na- Mimi consensu arriplectamini quam si omnes quum similc emergunt quaestiones , pari docilitate exquirerent et SeqAerentur non tanta succresceret in dies inter Emtngelicos operarios opinionum Caraetas , dolaremus aliq&ando eorum term in tradenda reorum doctrina diversas sententia , in partes Istrahi Christia nux populum ainque scindi melitium , animorumque concordiam , quam Christus is minus Ecclesiae suae commendatam Soluit usque adeo , ut ea praesertim , quasi tessera , discipulos suos cognoscend0s praedixerit.

Exposuistis itaque nobis, non raro isthic contingere , ut Catholici matrimonium inter se contra ctori , cietilem adeant Magistratum , aut haeret ..cum minis tellum , quibus se sistere legibus patriae coguntkr, et coram illis mutuum exprimant in

etare coram legitimo Ministro Catholico, et duobus testibus , uti Tridentinum praecipit , aut omnino negliguκt, aut in longum tempus differunt: in mrim vero , perinde ac si legitimi conjuges jam Darent, non libitant omnem Conjugalem consuetudinem inter se habere . Haesizistis deinde , quid de illo consensu sentiendAm sit, coram civili ua gistrat , aut haeretico ministello, praestito : numscilicet satis fuerit ad perficiendum matrimonium

validum , saltem in ratione C tractus, quod alter ex vobis a rmat, alter insiciatur etsi ad Sacramenti dignitatem non as urgat, quod nemo Oestrum in quaestionem adducit si enim res ita se haberet, ut primus existima , subseqMens inter

consentientes copula etiam ante Cia Patrim coram

Parocho Catholico consensum , omni agitio et ara ret, et suscepta exinde proles absque tuta dubitutione esset legizima reputanda Iam ero ut postulatis 'estris breviter simul, et dilucide respondeamus , I nasiue contr6Sersiam omnem judicio nostro praecidamus ; sic habete ubicumque pr6mulgatum et receptum sit Concilii Tridentini decretum cap. I. Se s. q. de reformat. Matrim. Ab Nulla prorsus , atque in omni ratione irrita esse conjugia aliter , ream coram Eoteris trius contrahentjum legitimo Parocho, alio e Sacerdote Parochi Sic Es gente , et Aobus testi. hus celebrata . Scimus profecto , Sse Theologos,

qui in ipso fidelium , atriin suis contractum a

Sacramento ita diPrdunt, ut lium omnino perfectum quandoque consistere credant , quin ad Sacramenti excellentiam pertingat. Sed , quidquid sit de hac opinione , quam nos Isidem nunc in medio relinquimus , ea certe, quod attinet ad rem praesentem . locism nullum sibi Vindicare potest apud eos , qui ridentina lege obstringuntur :etenim qui praeter formam a se praescriptam, matrimonium contrahere attentant, eorum Tridentina Synodus nou Sacramentum modo , sed contractum

ipsum irritum diserte pron renciat , atque , ut 6ΗS

Perbis utamur ad si Contrahendum omnino

inhabiles reddit, et hjusmodi contractus irritos

esse decernit

Iuare, quum inter Catholicos in istis pro inciis degentes et promulgati m , et receptum jam fuerit illud Tridentinum decretum , quod ambo fatemini

186쪽

perspicuum est, matrimoniis ab ipsis inoicem antea in faciem Ecclesiae inter se legytime tele-

initum coram cietili Magistratu, aut catholico rato , ad illam explendam ci vilem caeremoniam, ministello , et non item coram proprio alterutrilis secularam Magistrati m , seu acreticum ministel- contrahentiam Parocho et duo lus testibus , neque thre adirent : sed , quonic mur vestris literis dein ratione Sacra Menti neque in ratione coi tra prchendimus , id non sine periculo et terturbactus isstineri , aut ullo pacto Calidum reputari tonitus posse ad repleri: id saltem pro et iritus posse . Neque ero rationes , propter quas Calida satagile , ut postquam reipublicae morem illi pron Ancias imus matrimonia , suae tit ab hac re gesserunt, non diu diferant Ecclesiae legittis paticis inter se, uti a Catholicis cum haereticis , in rere et conjugale foedus , i xta praescriptam istis, Foederatis pro vinciis contrahuntur , non Tridentino normam, rite et sancte inire, etsi quid servata forma ridentini, aptari queunt conjugiis tum super hac re , tum super aliis . quae istam rater se initis a Catholicis, quorum quilibet Tri Missionem respiciunt, nobis suggerendum esse pudentini decreto se obstrictum agnoscit , ejusque e telis , communicato inter vos consilio , operam no- auctoritatem sequi profitetur . stram implorate , quam semper praesentem ino Sciant itaque Catholici Cestrae curae concredi nietis . pistola haec nostra tibi, dilecte fili, Pau-ti , quum ciet ii Iagistratui, set haeretico mini te Sinion a Sancto Joseph inscripta est eam stello matrimonii celebrandi causa , se sistunt, tamen Polu ι a te comunicari etjam dilecto filio actum se mere ciet ilem exercere , Glio suum erga Hadriano August o on-Duc Pastori Leiden- leges et instituta Principum obsequium ostendunt: si , cujus scriptum super ei, de qua nunc agitur, ceterum tunc quidem nullum a se contrahi matri controzersia a supradicto Cardinali de Valentibus monium . Sciant , nisi coram Ministro Catholico, nobis oblatum libenter perlegimus

et duobus testibus nuptias celebra Perint, nunqMam, Postremo Cos hortamur majorem in modum , ut se neque coram Deo , neque coram Ecclesia, Peros istam Dominici gregis non contemnendam portio et legitimos conjuges fore nec si interim conju nem sedulo , sicuti laudabiliter hactenus fecistis, galem inter se consuetudinem habuerint, eam gra vi culpa carituram . Sciant denique , si qua ex hujusmodi conjunctione oriretur soboles, eam , t- pote ex non legitima Xore natam , in oculis Dei fore illegitimam, et nisi conji es consensum ex

Ecclesiae rescripto renovaUerint, illegitimam perpetuo futuram etiam in Ecclesiae foro ea colere , atque ad omnem pietatem informare pergatis , Vobisque interim Apostolicam benedictionem peramanter impertimur . Datum Romae apud Sanctam Mariam Majorem die 17. Septembris I 7 6. Pontificatus nostri anno septimo VI. Quae hactenus dicta et narrata Sunt, ad ea pertinent loca , quae infidelium, aut haereti Erit porro os cit et est yi, haec omnra, quum com corum Principum ditioni subsunt. Sed alia loca

Moda se obtulerit accasio , atque ea, quam rerum circumstantiae Posis adhibendam suaserint, circumspectione et cautela , singulis explicare proliatus simulque omnes commonere, ut,siquidem regionis consuetudini, et terreni Principis sanctionisus obtemperare coguntur , faciant illi quidem sed Religione sahi potioresqΗe ducant sanctissi-nsas Ecclesiae leges , auibus fidelium mestrimonia

non desunt, in quibus etiamsi alia Religio praeter Sanctam Catholicam Romanam , non toleretur, complures tamen Occulte vivunt ab illius com nrunione extranei , qui Catholicorum speciem prae se ferentes , matrimonia cum Catholicis ineunt eaque occasione Catholicus arOchus accersitus, qui matrimonii celebrationi assistat , licet ei privata scientia satis superqLe constringuntur . Illud praeterea Tobis curandum compertum habeat, alterum e contrahentibus est , ne, etiamsi duo Catholici ci vilem illam , ac haereticum esse . In arduis hujuscemodi circum nere politicam coram haereticis caeremoniamse stantiis , sunt qui contendant, debere Parochum, reσerint , nimium inter se familiariter aetant, aut nulla opposita dissicultate , Vel Ora , matrimo sub tecto in comm in habitent nisi se pretus Ceris ni assistere, nec in occultam contrahentium si 'et legitimis nuptiis , eae norma Tridentini alliga dem subtilius inquirere , quamvis matrimonium Perint , quam Pream enim ea familiaritas esse possit inter Sacramenta vivorum Onnumeretur; quum sine flagitio , si agitii certe 'ericulo et suspicione etiam Eucharistia , quae vivorum Sacramentum non Sacat : trumque autem probis et bene mora est, peccatoribus occultis, quum ad eam recipien iis Christifidelibus reazendum est ejusmodi dam publice accedunt, nou denegetur , iuxta O porro, itanda pericula , cognoscimus , consultius trinam Sancti Thomae 3 pari. qAa est. 8O. art. 6.ntique fore, at Catholici, nonnisi matri; nonio jam initra autem alii reputantes, quod in Sacra

187쪽

1nent matrimonii tenetur Parochus suam assistentiam denegare , si noverit privata etiam scientia , impedimentum aliquod adesse, nedum dirimen , sed vel dumtaxat in apediens, ut puta sponsalia cum aliis praecedenter contracta , vel votum simplex castitatis ab alterutro contra- lientium emissum in eoque rerum stat , illius

ossicii partes esse, ut Ecclesiasticum Superiorem, sive Episcopum , de ea certiorem faciat , qui

opportune consulere , et pro Videre aleat eadem ratione , docent , atque contendunt , se

gerere debere Parochum , qui advocatur ad assistendum matrimoni , in quo ipsi constat, quantumvis privata cientia , alterum ex contrahentibus , pro Orthodo Xo publice habitum , haereticae sectae occulte adhaerere. In Aquensi Con. cilio, quod anno J87. celebratum est, adiit. de Parochis extat decretum hujusmodi ' ullus Parochus, poena illis excommunicationis proposita Sacramentum ullum administrare audcat haereticis quibus Pis , Pel quocumque modo a Fide Catholica aversis, nisi prius constiterit, illos resipuisse, et Ecclesiae rite reconciliatos fuisse oom. IO. Collectionis Harduini col Isset. Ull. Altera haec sententia , non solum pri Ore tutior, sed etiam communior est. Quum autem illisis defensoribus onus incumbat diluendi argumentum illud , quod contra eam obiiciebatur , de peccatore occulto publice Eucharistiam petente , quam illi adiministrandum esse paulo ante significavimus id sane aggreditur Sanchea in lib. 3. de Matrimonio disput. IS.

xlim. 3. Verum felicius rem confecisse videtur

Cardinalis de Lugo de Sacramentis disp. 8. se l.

13. num qOS. et Seq. quem Super hac re consuli volumus ;quum minime consilium nostrum fuerit, ut ei ex professo, ut ait mi Tractatum de Matrimonio conscriberemus . Illud ad suscepti instituti rationem pertinet, ut Episcopis, in quorum dioecesibus haeretici, Quum publice versari non permittantur , Occulte ivunt, magnopere suademus, ut sive in Synodis, sive alia quacumque Opportuna ratione , certa Spraescribant regulas de his , quae praestari debeant ab illis omnibus, qui Occultae haeresis suspicione laborant, antequam Parochi ad Sacramenta illos admittant, atque adeo antequam eorum matrimonii assistant se Veriores autem poenas constituant ad Versus eo , qui , X pletis semel illis actibus, qui pro solemni probatio. ne eorum octhodoXae Fidei praescripti sunt, atque ita ad Sacramenta Ecclesiae Catholicae,

et ad matrimonii celebrationem admissi, in haeresim postmodum relapsi deprehendantur . Hae enim tuta agendi methodo Parochis suppeditata, si ipsi eam sequantur , ab illis X imentur anguinstiis , in quibus haerere merito solent, quum ad

assistendum matrimoniis accersuntur, privata scientia compertum habentes , contrahentium alterum , tametsi pro Catholico habeatur , haereticum esse : poterunt si quidem , atque debebunt, in huiusmodi circumstantiis, eas probationes ab illo exigere , quibus se Catholicum esse , certa et irretractabili professione demonStret, secundum ea , quae ab Episcopo in Synodo , vel in aliis ordinationibus, praescripta fuerint.

De constitutionibus Synodalibus ad Missae Sacri- cium spectantibus , quae peculiaribus quibusdam Dioecesibus , non vero aliis , congruere possunt.

ΡRaesens Ecclesiae disciplina circa numerum

Missarum , quae singulis diebus a Sacerdote celebrari possunt, unum dumtaxat Sacrificium quovis die offerri permittit, Xcepto Na talis esu Christi solemni die , quo recurrente , cuique Sacerdoti fas est ter Missam celebrare , modo a purificatione abstineat , ne alioqui , ea sumpta , frangat jejunium naturale , quod abieram , ac tertiam Missam necessario praeire debet, ut expresse statuitur in Can. Suscit , de Consecrat distinct. I. in Cap. Te referente , et in Cap. Consuluisti , de celebratione Missarum

II. Nonnullae tamen a Theologis excitantur quaestiones circa allos casus, in quibus licere aiunt duas eadem die,etiam extra praedictum Nativitatis Domini festum , Missas celebrare PVelu ti si priore Missa expleta , infirmo Jam Jam Orituro ministranda sit Eucharistia per modum

Viatici si nuptiarum benedictio urgeat : aut festo die , celsioris nobilitatis , aut dignitatis

quispiam superveniat, qui Sacrum non audierit, et Missam iterari postulet, ut Ecclγjae praecepto faciat satis, nec interim in hisce rerum circumstantiis alius Sacerdos praesto sit, praeter eum , qui Sacrum pridem obtulit. Regino Abbas qui

1 oruit decimo Ecclesiae seculo, in libello de Ecclesiasticis disciplinis n. 33. monet Episcopum, ut visitationem instituens, Parochum interroget , si tempore statuto, id est circa horam tertiam diei a

188쪽

Missam celebret, et post haec , usque ad nediam diem 6tinet, ut hospitibus , atque peregre Penientibus, si necesse fuerit , possit Missan cantare. Quidquid vero sit de iujusmodi Theologorunt uaestionibus , hodie unus dumta Xat superest casus , quo Sicerdoti fas est latro eodemque

die geminum offerre Sacrincium , si nempe idem Parochus duarum Parochiarum curam gerat,quae ad invicem longo satis intervallo dissocientur ;e X Ouo 1 t, ut UiX, aut ne ViX quidem, utriusque Paroci liae populus in unam se conferre possit Ecclerit m ad Sacrum audiendum . In quo rerum statu . Oncora omnium opinio est, Parochum nedum posse , Sed plane teneri bis eodem dic is-Sam celebrare , ac, postquam in ina Parochia Missam expleverit, ad aliam accedere, ne abierutrius Fcclasiae populus, die festo, a Sacro audiendo e X cludatur . Rem hanc fusior stylo eXpendimus in Tractatu nostro de Sacrificio Missae secl. 2. .3q. et seq. ubi in unum colligere Studuimus quidquid circa eam cum X et eri , tum e recenti Ecclesiae disciplina , nobis haurire licuit.

Ita ue ad eamdem lucubrationem lectores amandamus , ne actum Rere Videamur

III. Clium per Oscensis Dioeceseos tractum, non uno in loco , duae Parochiae , Ongo intervallo dissitae, sub uno animarum I ectore Socientur , Parochis illis consilium indicit, ut , post Sacrum in una Ecclesia peractum , aliud eodem die in alterius Parochiae Ecclesia celebrarent Verum , Olers spiscopus, edita Synodali Constitvtione , id vetuita; non enim deerant Sacerdotes, cui post Missam a Parocho in una Eccleota Parochiali celebratam , pos sent illius vice in alia Parochia Sacrum obire . . Excitatam hac de re controversiam nos definivimus favore Episto-pi, cuius Synodalis Constitutio firmo satis innitebatur fundament . Tunc enim solummodo permitti potest, die festo , Missarum celebrationem iterari , ne alterutrius Parochiae populus Solemni Sacrificio careat, Ouum nemo , Praeter Parochum , adest, qui in altera e Parochiis Missam celebrare valeat . Ast , ubi alii suppetunt Sacerdotes, qui in secunda Parochia rem Divinam facere possunt, praedictae disciplinae

indulgentia locum non habet ut accurate e X- Pendimus , tandem uue decrevimus in Constitution nostra, ordine tertia Stillarii nostri tom. a. quam lectores consulere poterunt nolunrus enim , quae pridem scripsimus , hei rursum inutili labore repetere .

IV. In quarumdam Civitatum Ecclesiis mos

obtinet , speciali quopiam privilegio firmatus, celebrandi Missas in Pervigilio Nativitatis Domini ante noctes dimidium Quumque Synodali

sanctione Episcopi decreverint , nulli fas esse Sacrum obire , Cui a praecedentis noctis dimidio u junus non sit, nonnulla hinc prodiere contro Versiarum capita . Onus quippe minime ferendum imponi visum est Sacerdoti , si a media nocte, quae praecessit, ad illud temporis spatium , quo Sequenti nocte Sacrificium offerre debet etiamsi huyusce noctis dimidium, ex vi privilegii , nondum expectet , jejuni Obstringatur . Nec defuere, cui arbitrarentur , ex privilegi semel obtento, necessario sequi exempti O-nem a lege jejunii, quod alias a praecedentis Octis dimidio servandum praecipitur. Itaque Xistimarunt, Sacerdoti, qui ante noctis dimidium ius habet Missam celebrandi , licere praecedentidie Sacrificium offerre , et ablutionem sumere , immo et prandio se se reficereri tum maxime ouod in sacra antiquitate nonnulla suppetunt O numenta , e quibus colligitur, Sacram Eucharistiam etiam non jejunis ministratam fuisse. Enimvero, ut alibi videbimus, infantibus , quos matrum ubera paulo ante lactaverant, Olim Eucharistiae Sacramentum post Baptismum norrigebatur, ut patet e Sacramentario Gregoriano apud HIlgonem fuardum , l. 3. Oper. S. Gregorii pag. 73 ubi legibus pontifex et ero redit in Sacrarium, expectans, ut, quum Sestiti fuerint infantes, confirmet eos; qui etiam nou prohibentur iactari ante sacram ConrωAnionem, si ne esse fuerit Concordat etiam Ordo X, Ecclesiae Apamiensis penes Martene de antiquis Ecclesiae ritibus lib. I. c. I. arm 8. col. 2O6. iit. C. edit Antuei p. eque primus Ordo Romanus, relatus amabillonio tom . 2. Musaei Italici pag. 28. Iuni7. 6. statuit , ut infantes a lacte , alio Ve id abstineant a praecedenti nocte ,

sed ei uuio m dumtaxat indicit unius horae spatio servandum , hoc est ab eo tempore , quod a Baptismo ad Eucharistiae sumptionem intercurrit. Nec silentio praetereundus mos ille , cui apud Fideles olim invaluerat seria Quinta in Coena Domini, quo die ad sacram Synaxim accedebantpOSt Onaestionem : Sacramenta Altaris nonnisia eiunis hominibus celebrarent , excepto die

anni Per arto , quo Coena Domini celebratur Uti te itur in anon. Sacramenta Altaris , de Consecrat dist. I. Qua de re interrogatus S. Augusticlis , in epistola Sq. ad Ianuarium respondit , servandam esse locorum conSuetudinem

189쪽

V. Vt recte dissolvatur haec controversi , quae non nisi ad peculiaris alicujus dioecesis guberni una pertinet, haec , qu .ae sequuntur , praenotasse juvabit . Et primo, juxta Vis salis Ru

bricas , tempus ad privatam celebrationem Vidi sarum statutum , ab aurorae initio incipere , et ad meridiem fiscue inclusive protendi Et quamvis ex eiusdem Rubricae praescripto , pro conventualibus , ac solemni ortuus Missis certa Quaedam liora de laniatur ea tamen eisdem limitibus includi i , ut nitrum ab aurora ad meridiem . Cujus rei causam X plicat Sanctus Thon et . pari. quaest. 83. art. a. ad . nosque nonnulla item adnotavimus m 'astoralibus nostris institutioni. bus Rotu niae editis , ac praecipue in ea , quae tertiadecima occurrit in Latina editione VI. Secundo , etiam post con Stitutam , et iis hi firmatam ejusmodi disciplinam , adhuc tamen et Cre III consuetudinem celebrandi Missas vespertinas quibusdam per annum noctibus Amore permansisse . De Vissis hisce vespertinis consulendus Visecomes de Attilus Missae lib. 3. cap. 29. ubi tusiori stylo rem tractat . Octibus, quibus Sacrificium Offerebatur , S. Thomas luc. cit accenset noctem abbathi Sancti, Quae Dominicam Resurrectionis immediate praecedit aitque , tunc temporis lissam celebrari consuevisse circa noctis principium . Sed alii aliud tempus designant, hoc est post noctis dimidium

Saussay pari. a. Panopitae Sacerdotali lib. I. c. 9.art. 2. . 3. Rursum alii , non jam post mediam Ioctem , sed eo temporis spatio , quod ad dimidium noctis accedit , Sacrificii tempus statuunt , ut refert Cardinalis Nona Rer Litur i-car. lib. I. cap. 2I. num . . . quae uidem Sententia ceteris probabilior Videtur , quum a S. Hieroni 0 cap. 2s in Matthaeum doceamur , in Paschae pervigilio populum aut noctis dimidium non dimitti quod satis ostendit, Missam Vespertinam paulo ante mediam noctem fuisse absolutam , ut scite ratiocinatur Henaus pari. a. de Sacroici displit. I. Se t. 3. num.

Verum , quum prisca illa consuetudo issam

celebrandi nocte Sabbathi Sancti , iustis de causis sublata jam fuerit, nihil est , quod in

hanc rem plura congeram US

VII. Tertio praenotandum, etiamnum vigere consuetudinem celebraridi Missam ipsa nocte ,

quae diem festum Nativitatis Domini ante redit:

λ octe sancta Vatiet itatis Domini Salvatoris Missas celebrent Prest yteri , et hymn rem Angelia cum in illis solemniter decantent, qΗoniam et eadem nocte ab Angelo 'storibus nunciatus est sic habet textus in Can. Nocte sancta, de Consecrat. distin. I. inuae verba quum nullo modo definiant tempus noctis, quo Sacrum offerre licepi, profecto ritum Missas celebrandi post noctis dimidium , a communi , et universali consuetudine, quam Ecclesia probavit , repetamus opo tet , ut animadvertit Rasqualig. de Sacridicio no-

Vill uarto praemittendum , nonnunquam summos 'Ositi laes Ecclesiis aliquibus tribuisse

privilegium celebrandi issas in pervigilio Nativitatis Domini ante noctis dimidium i opertinet indultum Alea andri f. edi ina . Augusti FO a. favore nonasterii Canonicorum Regularium Venetiis erecti sub titulo S. Variae Charitatis , quod quidem privilegi una refert la minius Cornelius in deca de septima Ecclesiarum Venetarum , quarum pSemonumenta erudite illustravit Pius IV. Praedecessoris Alexandri exemplum eo utatus, diea 7. Februarii si a pari beneficio donavit Moniales S. Mariae iraculorum eius dein us bis ; et sequenti anno S 63. instante Equite Iacobo Superantio , Venetae Reipublicae apud S. Sedem Oratore , benigne nutrit , ut in Olleliata et Parochiali Ecclesia S. Pauli , Missae Sacrificium cragi posset prima hora noctis, quae Natalem Christi diem antecedit . Praeterea ante ejusdem noctis dimidium, solemnis Missa in augusto S. Marci Templo celebratur idemque ritus in aliis Ecclesiis bene multis , Venetiis Obtinet , ut nos ipsi , quo

tempore munus a Secretis Congre lationis Concilii gerebamus , multis prolatis monumentis olim ostcndimus in folio quod ani , Quod typis evulgatum in causa Veneta 13. Julii 72o.

prostat ore. I. Thesaur. Resolui S a C. Congre'at.

IX uinto S. Pontifex ius V privilegia .mnia de Vissae Sacrificio ante dimidium noctis Nativitatis Domini celebrando , ab Ogavit per

Constitutionem, quae citrata Sanctissimo in Christo , et inter eiusdem Pontificis Constitutiones

recensetur ordiae quarta to n. a. Sullarii Romani.

Hinc communi suffragio Scriptores affirmant, non licere post Planam sanctionem ulli bi celebrare Missas in pervigilio Nativitatis ante me-

190쪽

diam noctem , est , ex vi praecedentili pervi ad tempus , quo Eucharistia sumitur, perse Pe-

legiorum , id olim in Ecclesiis aliquot obtinuis rat . Ita unanimi consensu docent Theologi

se . Ita censet Azor. Instit morat pari. I lib. duce D. Thoma , qui . pari qua est. 8O. art. 8.TO. cap. 2S. quaest. 3. Francolin de tempore Ho Ad quintum , ita loquitur : Ecclesia Romanarar Canonic. cap. 29. num. H. et I . Cardinalis diem a media nocte incipit et ideo , si post me-

Brancatius de Pri Pil. appeti Cardinal pag. Is diam noctem aliquis sumpserit aliquid per modum Clericatus de Sacrisic Missae decis. 39. num. I S. cibi , vel potus , non potest eadem die hoc sume- et 16. Quod si etiam nostra aetate adhuc Vene re Sacramentum , potest Cero , si ante mediam iii in Ecclesiis nonnullis mos perseverat Sacrum noctem . xcipit tamen . Doctor in praecitato offerendi antes dimidium noctis , quae Festum art. 8 infirmum , cui etiam non jejuno , mini- Nativitatis praecedit, id aut ab aliis privilegiis strari poterit Eucharistia , si periculum mortis posterior aevo indultis repetendum est, aut a immineat, ne forte saluberrimo Corporis Chri- veterum privilegiorum conlarmatione , justis ac sti Viatico destitutus Oriatur . Consonat Ru. rationabilibus causis ita suadentibus, concessa , brica Missalis tit .9. num. I. in eodem jejunii na- ut contigisse meminimus in Pii U. Diplomate turalis initio designando atque huc referri favore Collegiatae et Parochialis Ecclesiae an etiam possunt , quae lato calamo scripsit Theocti Pauli , quam supra memoravimus . Etsi e dosius Ruleus in Horario unitersali cap. 2 o. Hoc nim Congregatio Concilii die Ly. Junii 17ao naturale jejunium quamcumque vel minimam rescripserit, hocce privilegium per ii V. Bul cibi quantitatem , sive , ut aiunt , materiae a lam fuisse revocatum , addidit tamen , consu Vitatem excludit , Quae tamen cum Ecclesiastilendum summo Pontilici , ut ii IV. Indultum cocie; uni co poni potest . Hinc patet utrius confirmaret nec Pontifex confirmationem que jejunii latum discrimen, tuod multis de- denegavit . monstravimus in Tractatu de Sacri ci Missae X. Postremo , aliquid etiam de jejunio abis seci . . . 96. Latinae editionis , contra singula-

servando , qui aut Missam celebrant, aut a rem cujusdam sententiam , quae adstruere nite-cram Eucharistiam percipiunt , praemittere op batur , jejunium naturale per modicissimam cl- portunum ducimus . Vetustissima sane est Ec bi partem non laedi . Huic sane non parum fa-clesiae disciplina , quae praecepit, neminem ad et Petrus Ledesina , qui in qua est.2q. art. 2. Ue- Eucharistiam accedere posse , que je; unus non erum Theologorum opinionem obtendens , as- sit nec desunt, qui ejus initia repetant ab aevo serere non dubitavit, licere Sacerdoti , plures Apostolico, ut probat Cardinalis ona Rer Li Missas celebratur , ad secundam , et tertiam turgicia r. lib. I. cap. a I. Vt nullus post cibum , po Missam progredi , etsi in primo Sacrificio con-rtimque , si2 quodlibet minimum sumptum, bis suetam purificationem sumpserit . At Henaus iusam facere praesumat, Verba sunt decreti, quod cit disput. ao seci . . num. 6. id falsum esse de Antero Gntifici a nonnullis tribuitur . Vt nul monstrat, relatis auctoritatibus Palu lanr Dulus accipiat Sacri cium post citum , aut post ali randi , Gabrielis Sisi Sylvestri, ac aliorum quam par Pissimam refectionem , nisi pro Viati In Decretali Innocentri III quae incipit a parco'. verba sunt alterius decreti , quod sub Eu te , de celebrat Missa r. iniungitur Sacerdoti, tychian Pontificis nomine ab I Pone recitatur ut purificationem Orbeat, postquam istum ac- pari. a. cap. S. Haud ignoramus, ejusmodi de ceperit Eucharistiae Sacramentum mox vero

creta apocryphis accenseri. Quidquid vero sit Pontifex monet, ne Sacerdos ita se gerat , si de genuin illorum author , nemo tamen, qui pluries eodem die Sacrificium offerat si sapiat, inliciabitur jam tum ab antiquissima forte vinum perfusionis acciperet celet rationem aetate invaluisse consuetudinem ministrandi e aliam impediret. Eadem occurrunt in Sacramen-junis Eucharistiam, esto, desinitum originis tem tario Gregoriano tom.3. pag. III. litter. D. ydpus adhuc sit incompertum . vigiliam Sancti Petri, et Pauli , hisce verbis XI. Statuta autem necessitate jejunii ejusque concepta . uando Apostolicus duas Missas γieiunii, quod naturale vocatur , superest inqui lebrat una die , inter eas non laetiat os , hiSi postrendum , a quo tempore illius initium desum ossicium; sed absque intervallo , nita priore , debeat GuXta communem Ecclesiae consuetudi incipitur altera

nem , cujus item exordia adhuc ignorantur , e XII. Certam igitur Ecclesia constituit disci-iunium illud a noctis dimidio incipit, et usque plinam cum circa numerum MisSarum , quae a

SEARCH

MENU NAVIGATION