장음표시 사용
191쪽
sacerdote uno eodemque die offerri possunt,
tum circa tempus ad Missas celebrandas statu tum , tum etiam circa jejunii legem a Sacerdote Servandam, nec non circa lesinitum temporis limitem , a Quo est mi naturalis initium ducere Oportet . itum tamen in hac Ecclesiae oeconomia nihil Occurrat, quod a naturali , aut Divina lege suam trahat Originem hinc sequitur , posse Romanum Pontificem , graviori ouapiam , ac legitima causa impellente, super huiusmodi Ecclesiasticis Constitutionibus dispensare . Sed , quum plura sint relata cclesiasticae disciplinae capit , anue ad invicem distinguantur , quippe Quae titillo necessari nexu inter se cophilantur hinc etiam sequitur , dispensationis beneficium ab uno ad alium casum , cujus CX-
pressa non fiat mentio, extensi non OSS .
Quocirca improbatula est illo una Opinio , qui e privile 'io Missam celebrandi ante dimidium iubctis diativitatis Domini , inferunt , ipsam quoque ieiunii servandi e Iem , quae a dimidio
praecedontis noctis Sacerdoti l Dponitur , fuisse sublatam cita ut is , exempli causi , cui Missam de vis, ilia Nativitatis pridem celebraverit, et ablutionem hauserit, adveniente nocte, eius tamen dimidro nondum elapso , solemnem issam de Nativitate Domini celebrare valeat . Indultum praeveniendi In ea solemnitate Statutam mediae noctis horam , ideo a nonnullis cum praetens exemptione a naturalis ieiunii lege
coniungitur; quia alioquin aravi nimis incommo.
do premeretur Sacerdos , si a praecedentis noctis dimidio ad in eo uentem noctem , etiam non
expectato illius dimidio jejunium protraheret;
et quia non desunt Sacrae antiquitatis X empla quae probant , Eucharistiam etiam non jejunis filis se porrectam . At exaggeratum cum primis Sacerdotis incommodum , Sque adeo gra Ue non est , ut ferri non possit . Siquidem nostra etiam aetate multi numerantur, qui , per idem tem poris spatium , jejunium tolerant citra ullum valetudinis detrimentum uae X adverSO producuntur monumenta , minus officiunt. Haud
inficiamur, infantibus pridem lacte nutritis , ac Fidelibus feria v. in Coena Domini prandio refectis , sacram Eucharistiam Olim fuisse distributam . Reponimus tamen, prius Xemplum ad rem non facere , ut cuique patet posterius vero desumptum esse a peculiari dumtaxat quarumdam Fcclesiarum more , Qui in memoriam novissimae Coenae , a Christo Domino celebratae olim institutus, aliquandiu apud il-
las viguit, sed iam pridem in usu esse desiit XIII. Opportunius ad praesentem contro Uer. siam produci potuisset exemplum Pontificiae Capellae , in qua primam Missam ante noctis dimidium celebrat, qui ut plurimum a praecedentis noctis dimidio ieiunium non servaVit Antequam Verci huiusce dissicultatis nodum dis- Solvamus , ab re non erit aliquanto longius digredi, ut quae hac in re Ponti iaciam Capella in
pertinent , accuratius X plicemus .
XIV. Ex Diariis, duae Pontificii Caeremoniarum Magistri ab anno 1 83 ad annum IIIJ. digesserunt , colligimus , Matutinum in Pontilii-cia Capella incepisse citca Octavam , nonam ac etiam decimam horam s ab occasu Solis numerando , uYta Italiae moremG illius noctis quae diem Christi Natalem praecedit ac praeterea , Sacrum hunc ritum , una cuna solemni
Missa, nonnisi uatuor horarum spatio X- pleri consuevisse . Leo . referente in Diariis Paride de Crassis , anno I SIT. Ob ad VerSae Ualetudinis incommoda, Pontiliciae Capellae initium statuit hora quinta noctis . Pontife IJ Ddrianus I I. veterem morem sequutu , horam noctis nonam restituit . At Clemens VII. Paulus III ac Iulius item III. circa secundam , aut tertiam noctis horam Matutinum inchoandum mandarunt hinc hora septima noctis ipsi etiam solemni ori Missae finis imponebatur . Varius ita hoc tempore designando ultra Pontifex ius V.
quandoquidem , eo jubente , anno S 66. Matutino initium dedit hora noctis SeXtari anno S 67. hora quartari anno IJ68, Ora quint ara anno F 69. hora octava cum dimidio anno demum ISTO. Ora non . Gregorius XIII.
JUXta Veterem morem , tertiam , aut quarta in
noctis horam in usum revocavit . Atque hic demum mos in Pontificia Capella deinde servatus fuit, et adhuc viget, statuta pro Matutini initio quarta hora noctis quo equitur , ut solemnis Missa paulo ante noctis dimidium perficiatur XV. Jam vero a designatione temporis, et horae, ad eiunium progrediamur . Caeremoniarum Magistri non nunc uam in Diariis referunt Cardinalem, qui Sacrum obtulit, ad Missam celebrandam accessisse jejunium . NOStra aetate Cardinalis Leander Collo redus, qui per quam plures annos Missam nocte Nativitatis Domini solemni ritu obtulit, ejunium a precedenti noctis dimidio accurate servavit . adem ejunii lege sese obstrinxit recolende memori Benedi-
192쪽
eius Papa XIII. quem praeterea novimus, ad me ei ceres incipiunt au. Cui et i indulgent D ut ridiem usque est Nativitatis Christi , ieiunium olim sub Pontifice Vrbano VIII in Congregatio. protra Xisse : si quidem , post Sacrum in pervigi ne habita die . Novenabris Q 63 definitumli hora consueta noctis solemniter peractum , fuisse testantur memoratus Thedosius Rubcus alteram Missam in aurora recitabat ac postre in Horario uni Crsali cap. 9. a Am. 17. et in m Missarum Solemnia aut in Pontificia Capel alio G pus colo id Rubricam Missalis de nuta , aut in Vaticana Basilica perficiebat . Quia rora , cardinalis Grancatius m Dissertatione vero haud mula Occurrunt eorum X empla, oui de pri legiis Capellas Cardinalii Vagia. 22. jejuni accesserint ad Alta eri contra vero re et sq. Verati adicet antAm tom. I. pari. a. quentius contigit, ut Cardin: lis , qui nocte Nativitatis Sacrum explet, die praecedenti a refectione non abstinuerit : Superest, ut rationem , quae id licere suadeat, neutramu .
XVI. Sunt qui credant , Romanum Pontificem quotannis litteras in forma revis expedire , per quas Cardinalis nocte Nativitatis celebraturus X imatur a lege ieiunii , ouod alio uinpag. 67. et pag. 378. Decret 276 Romanae editionis XV j I. Sententiam Cardinalis de ligo amplectuntur agri in Hiero lexico Uerb. P atiet iatatis Domini , versa de Eucharistia quaest. 8.secl. 8 et Diana loc. cit resolui. II. et res0list. 12. Quia Ver nunquam fortasse Romani
Ponti ces de noctis dimidio in Pontificia Ca-
a praecedentis noctis dimidio se varae tenere pella anticipando cogitaverunt , proindeque funtur . Ita puta 'squalig. in Decisionibus Moralibus decis 3I1. et decis. 31. de j junio . Id tamen gratis asseritur, et hujusmodi litterae reipsa minime conceduntur , ut apposite animadvertit Diana in edit coord tom. . traCt. R. e sciat. 2. mn. q. Alii, ut a dissicultate se e Ypediant , aliam ineunt viam . Cardinalis de Lugo de Sacramentis disput. s. de Erecharistia Sc t. a. a Ain. F. fili ma L, Cardinalem , qui in pervigilio diativitatis ante noctis dimidit .m Missam celei rat in Pontificia Cape illa , jejunium damentum, cui Cardinalis de Lugo , ejusque sectatores innituntur , satis firmum non est; hinc meliori consilio alii sentiunt, ac docent, a Proposito casu , licet expressa l ontificis dispensati non appareat , inesse tamen tacitam ac rationi ad imo dum consonam . ni im Vero ,
ouum , Onnisi prae habito summi Pontiacis assensu , Stata ad Matutinum inchoandum hora definiatur, profecto summus Ponti se haud ignorat , QUO tempore in pervigilio Nativitatis Capella incipiat , qua hora sole inritis Missa, cui naturale non frangere , etsi mane cibum sum non nun uanis ipsemet Pontifex interesse solet,pserit, et Sacri oblatio mediam noctem ante celebretur , t , quoniam praeterea compertum Vertat, nec ullam a Pontifice obtinuerit dispen persaepe illi est, eum , Cui Sacrum fieri , non Fationem . ruum enim , expressa Pontificis o esse jejunum , t tamen nullus unquam Ponti sex luntate, certum temporis spatium ad solemine edixisse fertur , ut Cardinalis ea Occa Sion ante Officium peragendum fuerit definitum , Ponti noctis dimidium celebrans, a praecedenti media se ipse mediam ioctem anticipasse censetur , noctes jejunium: servaret nil ultra requiren- non Uni Versim quidem , sed uota solum Pon dum videtur ad tacitam Pontificis dispensati ii sciae capellae locum , et quoad terso in nem inducendam , aequitatis tamen , ac ratio dumtaXat Cardinalis , qui Missam canit, ac ali O-rum , qui ibidem Missarum solemniis adstant Ad hanc opinionem confirmandam , ad Verte diu Vat , fas esse Romano Pontifici Ecclesiasticorum dierum limites statuere, absque eo quod mediae noctis, vel aurorae physica momenta accuratius inspiciat . Etenim vero iis in regionibus, in quibus , ob sublimiorem poli elevationem punctum mediae noctis statui vi pote Si punctum ero insequentis aurorae magis adhuc latet, quia plerumque nullum est Ecclesiasticorium dierum initia a moribus, et consuetudine petenda sunt; niniatrum ab eo tempore , quo re- qionum illarum incolae aut laboribus se Se eranis legibus consentaneam . In hanc Sententiam descendunt Dicastillus tonet. I. de Sacramentiis tract. q. de Lucharistia disputat. 9.drelitat. 7. Haest. T. Am. Oq. Gabriel de Hena pari. a. de Sacri icio Missae dispu
displitat. S. Am. q. uartus ad kbricasMASalis pari. 3. it. 9. sece. 1 in Aliis conscientiae lib. 6. XVIII. Hanc tacitam Pontificis dispensationem , aequitati ac rationi consentaneam diximus : non enim temere ante Vertitur Osici nocturni hora in Pontificia Capellari uiam et hujusmodi anticipatio modica sit , et Cardinalibus I
193쪽
bus, ae praelatis , qui ea nocte eidem Capellae
intersunt , non modo valde opporthma , sed sere necessaria dignoscatur. Nam iidem sequenti die ad alia ni Capellam accedere debent , in qua stim mus Pontifex solemnia ut plurimum exercet Pontificalia . Quare , quum illi , qui Episcopi , aut Presbyteri sunt , mane tres Missas sint celebraturi , antequam ad tertiam solemnem Missam in Capella peragendam revertantur , aut tempus illis deficiet , aut angustum nimis supererit , nisi per anticipatum nocturni ossicii initium angustia temporis laxa
XIX. Quo si rationi, et aequitati consonum
est horam antevertere ν non minore rationis et
aequitatis iure innititur tacita dispensatio , quae celebrantem in Pontificia Capella ante noctis dimidium a naturali Jejunio eximit . Si enim humani corporis imbecillitatem , quae in dies
gravior fit, expendamusci quodque caput est, si ad celebrantis aetatem , quae ut plurimum senilis est, oculos convertamus : facile apparebit, vix , ac ne vi quidem Sperandum esse ,
ut possit tam dii eiunium tolerare . Pontifex Iulius II L die ij. Martii II Fq. per litteras informa revix concessit Imperatori Carolo V.
ut antequam sacram Euchari Stiam Sumeret, paululum cibi gustaret ad necessariam sustenta-ιionem Pentriculi ac insuper eumdem Imperatorem absolvit, quod antea, citra Romani Pontificis dispensationem , de Medicorum consilio ad sacrana Eucharistiam accesserit non ejunus. Titis item IV a Portu galliae Rege certior factus, quod nonnulli Sacerdotes, qui indicas regiones, ejus dominio subjectas , inhabitabant , aut propriae infirmitatis , aut aeris intemperiei occasione quibusdam remediis comestibilibus , aut potabilibus nocte uti consueCetant per alias litteras data die Io. Februarii 1363. benigne indulsit ut , si ipsos illis post mediam noctem uti contigerit , Missam die sequenti celebrare Caleant si urgentissima fuerit celebrandi necessitas, et paululum inde dormierint. Praeterea , inter Innocenti X L litteras in forma Brevi , una occurrit sub die ' Octobris Tra in qua regnanti Ludo'ico Galliae Regi conceditur ut die Oronationis suae modicum entaculum sumere valeat ante Ommunionem , habita nimirum ratione diuturnioris temporis, quod in eo solemni ritu peragendo impe uditur , ac imbecillis valetudinis ipsius Regis, qui aetate adhuc recen , O
poris habitudinem nondum satis firmaverat , Tom.
ut in memoratis litteris expressum legimus Pari privilegio idem Pontifex donavit imperatricem Elisabetham, datis litteris die o. Augusti 723. ut scilicet modica resectione uti posset, quamvis communicatura , quo die illius coronatio in Boiremiae Reginam , solemni pompa , ac in multas horas protrahenda , fieri debeat. XX. Ex hactenus dictis colligitur, privilegium celebrandi Missam tu Pontificia Capella ante noctis dimidium , non quidem per necesSariam conne Xionem secum ferre aliud privilegium exemptionis a lege eJunii ; immo vero posterius hocce privilegium esse repetendum a tacita Pontificis dispensatione , quam satis probane
eae rerum , ac temporis circumstantiae, simul Sumptae , qua Supra memoravimus . Hinc sequitur , sublatis hisce circumstantiis , iam nullum tacitae dispensationi esse locum ; ideoque ad ejunium naturale servandum teneri , qui alibi Sacrum Osferat , etiamsi , ex Apostolico Indulto mediae noctis articulum hamissae oblatione praeveniat . Consulendi in rem hanc Andreas Piscar Castaldo in Prax Caeremon lib. I.
Sect. I. cap. I. lim. q. pag. 39I. et cap. I. num. Dpag. 393. nec non celebri Ga Santus pari. q. tit. a.
num . . ubi ita loquitur : Celebraturus ante me. diam noctem ex prizilegio , vel legitima consuetudine vere non dispensatur in jejunio necessario ad Missam . Ideo a pridiana media nocte jejunet , neque in Missa Pigiliae sumat purificationem . Consonat diligens Scriptor P. Ale. rati tom. I. part . . Romanae editionis p. 813.
XXI. Itaque , ut rem hanc expediamus api, scoporum partes erunt, duo haec in Synodis opportune secernere ut scilicet primo dicant, nulli fas esse, citra Apostolicam dispensationem, in nocte Nativitatis Chi isti Missam celebrare ante noctis dimidium : et id quidem fieri prohibeant, indicta in contumace poena Su Spensionis , quam etiam probant, ac laudant 'lacus in suis Aphorismis sacrar. Caeremoniar. Aphoris m. I. n. q. a JOrdan. lucubrat tom. I. lib. q. tit. 1. de Sacrificio Misse n. 93. Secundo aperte declarent, eos , qui ex Apostolico privilegio Sacrum obeunt ante noctis dimidium, adhuc teneri
lege jejunii, idque a praecedentis noctis dimidio
SerVandum esse . In ordine quodam pro Divini Offcii celebratione , Romae edito anno I 6qs.cuous etiam memini Dian. in edit coord tom. S. Iract. I. re olui. J. n.3. haec legimus. Mis-
194쪽
sa hujus sacrathsimae noctis debet celebrari post mediam noctem aliter Sacerdos non celebraret jejunus . Celebraturus ante Mediam noctem ex privile o, 'e legitima consuetudine, non dispensatur in jejunio necessario ad Missam ; id est a pridiana nocte jejunet, neque in Missa vigiliae sumat purificationem . Eadem Occurrunt in Ordinario Patriarchali, quod anno quolibet Venetiis evulgatur, ubi ad diem et . Decembris haec le-yitur adnotatio : Celebrantes ante mediam noctem sunt jejuni a media nocte antecedenti, adeoque noti sumant purificationem in Missa hodierna
XX l I. In Regnis, atque ditionibus , Hispaniarum, et Portu gallae Regibus sub)ectis , adest privilegium celebrandi tres Missas in die Commemorationis Omnium Fidelium Defunctorum; quod Olim pro aliquibus ex dictis Regnis , et pro quibusdam personis ibidem degentibus
inUectum , a nobis ampliatum, et declaratum est sub ea forma , quae legi potest in decreto nostro , Apostolicis litteris firmato , quod . extat Sullarii nostri tom. a. num. I. Sane pro recto hujus privilegii usu plura Observanda , pluraque opportune praescribenda providimus ; .lque omnia eodem decreto complexi sumus . Proindeque Epic Opi locales earum regionum , in quibus locum habet hu-3usmodi indultum , si quid statuendum habeant circa triplicem illam Missarum celebrationem
rit errandi pericula vitent , eidem decreto Ostro in omnibus , et per Omnia se conformare curabunt.
De Communione sub utraque specie quoad Laicos , Clericos , et Sacerdotes non celebrantes de qua etsi quibusdam in Synodis actum fuerit , in aliis tamen non expediret sermonem
DE Communione sub utraque panis , et Vini
specie late egimus in nostro Tractatu cSacrificio Missae, editionis Latinae . et pluritus sequentibus : ubi ostendimus primo , Fidei
dorna esse , totum ac integrum Christum sub unaquaque specie continerici secundo , Os , ut sub una tantum specie Christum sumunt , nulla fraudari gratia quae propria sit Sacramenti, et ad aeternam salutem necessaria: tertio, nullo Dei praecepto iis , qui Missam S celebrant, Communionis sub utraque specie necessitatem impo-
nici quarto , ad Ecclesiasticam disciplinam unice pertinuisse , quod Calicis usus aliquando permissus, et Communi sub utraque specie Laicis , Clericis, et Sacerdotibus non celebrantibus
concessa fuerit praevia tamen protestatione per Quam agnoscere se profiteantur, totum ac integrum Christum Dominum sub utraque pecie contineri , seque ea omnia , quae Supra X-
posuimus , tamquam Fidei dogma ab Ecclesia
definitum , tenere , et credere
II. In eodem Tractatu nostro de Sacrisicio Missae narravimus, Archiepiscopum Pragensem , ut Hussitas a seditionibus ac caedibus , Quas propter sibi denegatum a Constantiensi Concilio Calicis usum passim instaurabant, an, dem avocaret , in Synodo habita ann Iq26. Eucharistiae Sacramentum sub utraque specie illis concessisse mox tamen Marthri Papae . decreto hocce privile sectum fuisse revocatum Praeterea memoravimus, Concilium Basileense, BOhemiae , ac Mora viae populis usum Calicas tribuisse, modo in ceteris omnibus cum Ecclesia Romana convenirent , ac crederent , non minus sub panis , quam sub vini specie , totum ac in te rum Christum Jesum existereri sed hanc
itidem concessionem , Ob varios , qui Invaluerant , abusus , strisse sublatum . Insuper addimus, Romanos Pontilices Paulum III ac Iulium III. Apostolici unci aut horitatem delegasse , ut Calicis usum Laicis permitterent eos autem satius duae isse ab hu)usmodi privilegii largitione abstinere . Tandem adnotavimus , Concilium Tridentinum hanc ipsam de usu alicis discussionem , Romani Ponti iacis arbitri expediendam reliquisse ac Pium V ut refractari OS, ac rebelles ad veritatis semitam revocaret, per litteras in forma Brevis ad Archiepiscopum Pragensem datas indulsisse , ut nonnulli Sacerdotes Catholici destinarentur, qui , prae habitis necessariis de Fide protestationibus , OSSent Eucharistiam sub utraque specie Laicis ministrare Verum , quum spes a Pio IV concepta, irrita cecidisset, immo ex hac benigna Calicis
concessione non levia prodiissent mala , portuisse , ut successores Pontifices ius V et reo orius XL HI. beneficium illud , quod in perniciem Vertebatur , e medio tollerent.
IlI. Nihil igitur hac in parte addendum Superest, nisi hoc unum, inmirum temporibus Sixti . et Pauli . iterum de Calicis concessione actum fui sse, instantibus Apostolicae edis Nun
ciis, qui eam indulgentiam , si tunc temporis
195쪽
in deum revocaretur , in magnum Catholicae dinis legibus consentanea profecto est memorata Religionii incrementum cessuram polliceban Synodalis constitutio, si tempor uni circumstantur. Placuit tamen postulata res icere , ut sttet tias, quibus edita fuit, inspiciamus . At vero ec monumentis , quae in Archivo sacrae uni pari digna laude fortasse non esset, aut saltem versalis inquisitionis servantur . inutilis videri posset piscoporum cura, si quae IU In Synodo Dioeces an ab ratis laviae olim in Wrat ista via Synodo sancita fuere , ad Episcopo habitari atque in capite sexto de Eu eas Dioeceses , et loca trahere vellent, in qui- charistia , quod Apostolicae Sed is unci , ius bus , citra ullam controversiam , laudabilis aesti iuuli V. fuit transmissum , quod re; ectas inviolatus vigeret usus dispensandi laicis Eu- preces a Nunciis , ut modo narravimus , Or charistiam sub unica panis specie rectas , haec , quae sequuntur circa Calicis VI. Quo ad hosce Episcopos, in quorum dioeus una statuta fuere . Ipso capitis initio declarat est pacifica viget consuetudo Communionis lai- Synodus praecepto Eucharisticae Communio cis ministrandae subsola panis specie hoc unumilis solo Paschatis tempore Fideles obstringici notatu dignum superest explicandum . Accidit addictamen, iras nendos eos, ac hortando , ut non semel , ut Lutheranus aliquis, qui , pravo etiam solemni oribus festis Nativitatis Christi, imbutus errore , Eucharistiam sub utraque spe- Pentecostes , et Assumptionis B. Mariae Virgi cie sumere consuevit , Catholicam Religionemnis ad sacram Synaxim accedant . MOX docet, amplectatur . In hoc rerum Statu solent aliquaniam tum a b Ecclesiae primordiis Eucharisticam do Episcopi , pietate moti, ab Apostolica Sede Communionem aut sub una panis, aut Sub utra supplices postulare, ut is, qui , haeresi jurata, que panis et vini specie ministrari consuevisseri Catholicae Fidei nomen dedit, valeat in poste- Ecclesiam tamen successu temporis cita Stis , a rum Eucharistiae Sacramentum sub utraque spe-lidisque rationibus ita suadentibus, an quoad te recipere, Veteri consuetudine, cui pridem as-
Laicos, probasse coli Sue tui sinem, ut non nisi Sub sueverat, non immutata praemissa tamen pro una panis specie sacra Eucharistia reficerentus . testatione , per quam e credere fateatur, totum
L Det Cero verba sunt Synodi citato capite hab integrumque Christum tam sub patris , quam subita itio tristianae est ionis aliquando unius, ali vini specie contineri, ac Spondeat , se non nisi quando utriusque speciei Issus Derit progressu ta in privata domus Capella sacram Eucharistia namen temporis Ecclesia ara Pibus , et Iustis causis sub gemina specie sumpturum . In toties me addisci , consueti dinem sub alicra tantum specie morato Tractatu nostro de Sacrificio Missae multa con municandi approbazit. Admittit etiam con numerantur e Xenmpla Romanorum Pontificum
cessionem a Pio V. Regno Bohemiae factam ; qui privilegium pro Communione sub utraque nec inliciatur Dioecesim ratis lavi ensem sub specie, Catholicis Principibus aliquando mini-Bohemias Regia ditione continerici fatetur a stranda , concesserunt . Haec tamen exempla admen , Se nosse a communi Ecclesiae disciplina hanc, quam tractamus , causam transferri honrecidere : Ea concessione autem spostolicae Sedis possunt Pium quia Personarum conditi O, quae ad
sub Pso IV. Pontifice felicis recordationis Regno privilegia impetrasid plurimum aliquando vado hemiae facta , cui Prozincia haec et Dioecesis et , diversa est tum etiam Quia suspicari non I ratista et iensis incorporata est . Laicis Calicis licet, eum, qui in Catholica Fide educatus , abusus liber permittitur . IXihilominus Ecclesiae ea nunquam recessit, affirmare, aut docere OS-uniz'ersalis approbatam consuetudinem , quantum se , Communionem sui utraque specie Divino Domino Sufragante poterimus , rursion introitu praecepto cunctis Fidelibus fuisse' propositam cere cupimus . Postrem methodum suppeditat, Contra vero timendum, ne S, qui longo tempo- qua iri hac in re se luantur magistri erga discipia re haeresim professus est . in Veteri errore ad-los , Sacerdotes erga parentes , quorum inter huc permaneat, quantum Vis cum Solemni pro te est filios erudire, Confessarii er a poenitentes; statione ejuraverit , atque in hoc ipso articulo tit Omnes studio pacis et charitatis incensi, com nominatim id omne , quod Romana credit c. munem Ecclesia in consuetudinem ultro ample clesia se crediturum Spoponderit; quum praeser-ctantur uod obtinebunt facilius , uni illos ac tim de sinceritate protestationis antea emiSSae ex curate erudierint , tantum sub una specie, quan hoc ipso dubitandum videatur , quod nihilomitum H utraque specie contineri . num sacram Iucharistiam riti, utraque specie
196쪽
votis habeat : qui enim ita se gerit, videtur ad tam , ut plurimum ita se gerunt, pravo errore huc in eadem versari opinione , quam ante ab ducti, quod putant, Eucharistiam sub utraque dicatam haeresim ovebat. Haec autem , aut his specie ex V Divini praecepti esse sumendam simili a rationum momenta , in causa fuisse pu Jam Vero hujus erroris suspicione mon care lucitamus, cur Praedecessor noster Phanus VIII qui hoc ipsum postulant post haeresim eiuratam anno 1627 privilegium a Barone quopiam O Addit, quod privilegio semel concesso, in prae- hemo petitum , ut in priVat domus suae ora concepta opinione magis adhuc obfirmarenturtorio Eucharistiam sub utraque specie acciperet, haerctici, quibus latior aperiretur campus, ut constanter denegaverit . Neque vero nos ipsi ficiliores hac in re fuimus er a nobilem mulierem , quidem Iutheranam , postea CatholIcam quam clamem moneri cura Uimus ut,
quoniam singulari Dei beneficio ad Catholicam
Fidem accesserat , aequo animo se submitteret
Iegibus Romanae Ecclesiae , quae mater Omnium clementissima , ac de filiorum salute impensius solicita , quid prosit illis , quid noceat, optime intelligit . Huiusmodi sensus eruimu Se Oratione , quam super usu Calicis habuit in eas accurate perpendat, easdem videbit utrique Concilio Tridentino illa Uande; s Segobiensis casu, maxime aptabiles , hoc est tam illi , in Theologus, quamque Har di inus retulit in sua quo haeretici ante haeresim abiuratam Cali-
Conciliorum Collectione tom. io col. Lia. Tan cena petunt ut e post eiurationem ut ant enim apud nos , modo pie Christianeque simus tur, quam alteri , in quo conversi ad idem Ca- instituti , Ecclesiae auctoritas, et charitatis opi- tholicam, Calicis usum , post haeresim ejunio valere debet , qua nos ill et semper tamquam ratam , effagitant piissima Mater liberos tenerrime prosecuta est Catholicis audaciores insultarent , et contra infirmiores ac pusillos acceptam dispensationem ostentarent, perinde ac si Romana Ecclesia eorum dogmata tandem probaret . Ac denicue subdit, edis Apostolicae indulgentiam ceteris e Xemplo futuram , ut privilegium peterent quod aliis concessum scirent e quo communis ac perniciosa paulatim inolesceret consuetudo. anti Scriptoris animadversiones et valido non destituuntur fundamentora et si uis Icstraque commoda procurat , ut , posthabito atque abjecto procul quocum Pre affectu , quem fortasse nos erga Calicem hunc temere admodum induimus, gerimusque , illi uni nos , atque Omnia nostra submittere , illud Pelle num quod illa vult , illud optimis imputare , quod ρο- timvis illi dicit , suspectamque habere senten-:;am nostram , Eae non ex obedientia Ecclesiae orta sit , et ortam iam , continuo deserere debea-
De Cernacus divinarum scripturarum lectJone alicubi prohibenda Synodali decreto , si hu-sus irrepserit : si tamen nullus ab usui locussit, hac de re silere praestabit.
SPiritus Roterus , inter Dominicanae familiae
alumno accuratu Scriptor , et contra hae- ME . Silvius inci pari. D. Thomae quaest. 8 o. reticam pravitatem Inquisitor , cujus multa cum sit t. a. quaesit. q. pro Dosit, dubio , Vtrunn Ca laude meminio P. Echardus tom. a. Scriptorum
tu Sit ex dispensatione concedendus haereticis , Ordinis Praedicatorum pag. I 88. celebrem edidit qui sanctae Ronaanae Ecclesiae imperio ac legi Dissertationem , de non vertenda Scriptura Sa-bus se Obtemperaturos promittunt , respondet, cra in Fulgarem linguam , Quam ann Sq8. PO Se quidem hoc privilegium concedi addit Henrico II. Francorum Regi nuncupavit. Haec tamen ta Via r tit hujusmodi dispensatio ex e lucubratio conmmuni ita usu in Galliis recepta , diu respectu haereticorum nostri temporis. Haud anno 166 I. publica Cleri Gallicani auctoritate equidem ignoramus : celebrem hunc Scriptorem iterum praelo subjecta fuit. Tres item egregii ita bentire de iis , qui haeresi nondum jurata , . R. F. Cardinales hoc idem arrumentum per-
Cilicis usum postulant , quo fruantur post hae tractarunt , eorum Sententiam refellentes, quire Sis abjura tam . Si tamen .urones , quibus il aut plane necessariam , aut Saltem Opportunam, te titur, Xpe; dantur, unus auisque facili nego ac Valde utilem , iactabant versionem Iacrarumtio dignoscere poterit , eas sibi locum vindicare Scripturarum in vulgarem linguam, ut nimirum etiam quoad eos , qui pro usu Calicis orant post cuique promiscua esset earum lecti in Hos inter haerest eiuratam es inouit enim Si torus , ouod primus occurrit Cardinalis dianislaus Hostus , instantes pro usu alicis ante haeresina abjura Qui in Tridem in Concilio Legati munere prae-
197쪽
clare unctus est, lib. q. de auctoritate Scripturae sacrae pag. 2 7. alae vero Cardinalis Iaco hus de Perron lib. 6. cap. 6. Respons ad Angliae Reorem , tertius Nerierabilis Cardinalis bellar- minus tom. I. Controversiar Fidei lib. . . de verbo Dei cap. S. Si quis autem nosse cupiat Scriptores alios , et quidem bene multos , qui
varios Tractatus, ac Disserta tones crudito calamo elucubrarunt , ut Stendant , lectionem
sacrorum Bibliorum , vulgari , lingua redditorum . non SSe cuique permittendam , consulat
volumen aussu Cleri Gallicani Parisiis editum
anno 166 I. ita inscriptum: Collectio quorumdam gravium Auct0rum , qui eae professo , Te ex occasione sacrae Scripturae , aut Di vinorum I sciorum in Algarem linguam translationes damnarunt . Quibus addere poSSumus , praeter Iustum Fontaninum in per de Italica eloquentia
verb. Romaneo , si Pe Romanzio , et i .im , Passa-vanti una in peculo erae Poenitentiae , ibi solidis probat rationibus , qua in ardua res Sit Sacrarum Scrii tui a iam nuda et accurata in vulgarem linguam conversio . Non enim uisicit , ad opus rite perliciendum , sola linguarum peritia P sed alia insuper scitu necesSaria Sunt, uae ab interpretibus ut plurimum ignorantur . Nolumus hei silentio praeterire ridericum Furium Coriolanum , virum G u litione esarum , et Carolo V.
Imperatori , ac Philippo II ejus Filio satis acceptum Hic Auctor scripsit , et evulgavit Opus de Consilio Consiliario , communi
suffragio comprobatum commendatumque . VOX tamen sobrietatis limites Praetergressus, post- quasi Dissertationem adornavit anno IJS6. Basileae impressam , cui titulus ' on0nia , sive de libris sacris in vernaculam linguam conυρὶ tendis cunctorum indignationem ac censuram
promeritus . in quam plura se se coniecit discrimina , teste P. Michael a S. Ioseph , nunc
Episcopo Guadicens , tom. a. bibliographiae Criticae pag. 4Ι3
Il. Propositum nobis non est, hanc controversiam universim X pendere , ac funditus exhaurire ab iis tamen abstinere nolumus , quae semel cognita , plurimum prodeSSe poterunt Itaque praenotare juvat primo , summum Pontificem Innocentium III opportuna ad tribuisse remedia , ut modum imponeret divinarum Scripturarum Vel Sioni, quum earum in linguam Gallicam translatio Metis ut lata non leves in Dioecesi illa tumultus excitasset quippe vernacula lectio in omnium etiam muliercularum manibus
et ore Versabatur . Consulend a tu Id hanc memorati Pontificis epistola I I lib. a. pag. 32. et 3 . iuxta Saluati Collectionem . Consulendui item Raynaldus ad annum Christi 4399.
nunt. 27. Secundo , Clementem XI. Praedecessorem nostrum , per celebrem Constitutionem nigenitus, nonnullas propositiones , hoc est 79. cum aliis pluribus , nae sequuntur leo proscripsisse , quo communem omnibus inducerent necessitatem legendi sacram Scripturam quo semel posito , etiam ipsa Scripturarum in linguam cuique obviam tran Statio statuendae omnino esset . Errorem hunc Pontilicia auctoritate confixum , alii etiam . Catholici Scriptores
impugnarunt : quos inter numerandi P. yacobus Fontana Societatis est , tom. 3. Operis , quod Romae prodiit anno G 721. contra uesne Elipropositiones ; P. Fulgentius Pellelli ex ordine remitarum S. Augustini , tom. . Operis , quod contra easdem auesneliis tropositiones scripsit, ac Romanis typis edidit anno 1737. P. Viva item Societati Jesu , in suis lucubrationibus , quas adversus hunc ipsum errorem perfecit , ac re Vulgavit
II. Nec desuere complures Episcopi , in de
ovium custodia solicit , promiscuam Sacrorum Bibliorum vulgari lingua lectionem per Synodales Constitutiones e medio Sublatam Voluere . In Concilio Tolosano , habito anno 1 2 29. at Cue ab Harduino in Conciliorum Collectione relato
t. 7. Ol. 78. a Vetur c. q. ne laici libros retineant Veteris , aut novi Testament , exceptis Psalterio, et Breviari tam OX Vero additur Sed,
ne praemissos libros habeant in vulgari translatos, arctissime inhibemus Pari oeconomia Concilium
Provinciale Xoniense anni qO8. cit tom. 7. Cossectionis Harduini col. Iq9 I. ita Statuit c. 7. Periculosa res est, testante eato Hieronymo i
xtum sacrae Scripturae de uno in aliud diomatransferre , eo quod in ipsis translationibus non de facili idem in omnibus sensus retinetur Deli in prohibet ne quispiam ullum Divinarum Scripturarum librum in Anglicum sermonem transferre praesumat versi Guem a Miclefo institutam damnatri ac tandem decernit , nullas translationes
recipi, nisi primum Concilii Provincialis decreto probentur . In novissimorum Conciliorum quae in Galliis celebrata sunt, Collectione, Ludozico despumconcinnata,Occurrit Concilium Provinciale Bituri censeri habitum anno 38q. in quo sub tit. . de ab usu Scripturarum tollendo, haec decernuntur can. 2. Omnia biblia sacra , et
198쪽
qui sis alii libri de Fide et Religione , Cernacula
lingua scripti, respliantur, nisi quos Ecclesiae Catholicae, et Ordinarii auctoritas probazerit. Eadem statuuntur in Concilio Hierosolymitano , an I 572. a Patriarcha Dositheo adversus Calvinistas coacto , cujus Concilii Acta rostant in memorata Hardi in Collectione tom. II col.
ass. et 278. Adstipulantur alia item Concilia in Belgi provinciis habitari nimirum Cameracen
se , ac Mech linense; nec non Synodi Dioece sanae Brugensis,aprensis mandavensis , amurcen sis, ac Leodiensis, quarum Sanctiones promiscuam Divinorum librorum lectionem vulgarii diomate e X pressam pro Scribunt , ut teStatur P. Fontana cit tom. J. pag. 39ῆ. Sub num. q.
IV. Haec tamen Conciliorum, et Synodorum decreta utilitati ac necessitati consentanea fuisse arbitramur, Quod ii provinciis, ac dioecesibus, in quibus promulgata fuerunt , iam inoleverit abusus promiscuae lectionis sacrorum librorum, in maternam linguam pro uJusque ctoris intelligentia captuque translatorum . At vero iis
in locis , in quibus ejusmodi abusus nondum invectus est, cinus pro Vid consilio fortasse uterentur piscopi , qui vetitam lectionem inse-etarentur , ac propo Sitis poenis interdicerent. Ea quippe hominum conditio est , ut nitantur in Velitum , ac , stat ut Semel interdicto , perniciosa quadam cupidine illecti , quod prohibit uni audiunt , curiosius inquirant atque hac iana de causa vetantem legem infringant , ut, quod legis jussu inconcessum morsint , introspiciant. S. Carollas torr6maeus prudentia ac vigili cura vere magnus, in primo Medi O-lanensi Concilio , cui praefuit anno Sis, hancla gem servandam decrevit in Episcopi regulas
Inditis de libris Oetitis , ab iis , qui illi negotio
a sacrosancta Tridentina Synodo praelecti fuerimi, ex auctoritate Sanctissimi Domini nostri Pii tu editas , ab omnibus librorum impressoribus , ac bibliopolis , ceterisque omnibus latcrs et Ecclesiasticis personis seroari jubeant uarta autem Indicis regula , iussu tridentini Concilii statuta , et ii IV. 'Ontificis auctoritate irmata, haec circa Uernaculam sacrorum librorum lectionem servanda praecipit diuum Verimento manifestum sit , si sacra Sihlia qui arilingua passim . sines discrimine Jermittantur phι inde , ob homixum temeritatem , detrimen-ri , quam titilitatis , oriri hac in parte judicio Episcopi , aut Inquisitoris stetur , tit climcon ilio Turochi, et ei Confessarii , bibliorum a
Catholicis Auctoribus Cersorum lectyonem cullear lingua eis concedere possint, quos intellexerint ex hujusmodi lectione , nou damnum , sed fidei et pietatis argumentum capere posseri quam facutiatem in scriptis habeant. Irs autem absque tali facultate ea legere , seu habere praesumpserit, nisi prius Sibliis Ordinario redditis , peccatorum absolutionem percipere non possit. V. Quia vero insequentibus anni S X perientia docuit, Episcopos , et inqui Sitore , quorum iudicio vernacula sacrorum inrorum lectio concedi poterat , Vel denegari , indulgentiores hac ita re se praebuisse ; immo vero ipsos etia in Regularium Praesides eamdem , quae Episcopis , et Inquisitoribus concessa fuerat, auctoritatem sibi arrogasse : hinc quartae Indicis regulae haec , quae sequuntur, iussu timentis VIII. fuere superaddita: Animadvertendum est circa supra dictam quartam regulam Indicis fel recor i. ii Papa IV. nullam per hanc impressionem et editionem de Ozo tribui facultatem Episcopis , Pel in Vasisitoribus , aut exularium Superioribus , concedendi licentiam emendi , exendi, aut retinendi Siblia Culgari lingua edita
quum hactenus mandaro, et usu sanctae Romanae
et Enizersalis InqMisitionis sublata cis fuerit faculsas concedendi hujusmodi Dicentriti legendi ,
vel retinendi Biblia: vulgaria, aut alia sacrae Scripturae tam nobi , quam Ceteris Testamenti partes , quaSis vulgari lingua edita , ac insuper summari , et compendia etiam historica eorumdem 5 bliorum , seu librorum sacrae Scripturae, quocumque vulgari diomate conscripta , quod quidem inviolate serzandum est. Ul. Ita 'ue, ut reni conficiamus, ubi nullus quoad Vernacula in sacrarum Scripturarum lecti O-nem abusus irrepsit , aut sileant Episcopi, aut solum Quartae indicis regulae urgeant com lementum . Ubi vero abusus semel innotuit, etiam Synodali decreto radicitus evellatur . Concilium Tridentinum sess. a a. de Sacrificio Missae cap. 8 declarat , non expedire , ut vulgari di Omate Missae Sacri acium Osseratur . Vbi vero , nullo contradicente , te ista serVatur , Super sitium plane est , hac de re in Synodis sermonem instituere . At contra, si torie paulatim inferenda timeatur prava consuetudo celebrandi
Missam novo quopiam diomate , quod Ecclesia nondum probaverit Episcoporum intererit Ora solum Synodali decreto contra abusum illum totis obniti viribus, sed etiam ab Apostolica Sede consilium , ac praesidium quaerere , ut in-
199쪽
reruent malo Ual ullo res occurrant . In Ecclesiastica historia notum satis est duorum Monachorun CVrilli et Methodii , quorum uterque Sanctitatis fama decoratur, e Xemplum . Quum enim, post evulgatum in Ora viae regionibus Evangelium potestatem Sacerdotibus tradidissent , ut Missae Sacrificium clavonico sermone perficerent , judicium subiere Ioannis Ili summi Pontificisci qui ab iis gesta , Apostolica auctoritate firmavit . Universam rei seriem in Tractatu de Sacroicis Missae secl. 1. q. 79. et seq. si ori stylo explicavimus . Hunc igitur locum ne utili labore eadem repetamus , lectore consulant
Recens sub ortos in dioecesi abusus , modo rezera talis sit, et remediis canonicis submozeri Ualeat , necessariam interdum reddit Constitutionem , quae in alia forte Synodo redundaret ubi de Confessariis , qui poenitentes adstrinterent ad sibi aperiendum nomen complicis in peccato : item de denunciatione Confessariorum solicitantium ad turpia , et de solicitantibus ad alia illicita improba usurpatione dissimulatio in deterius con valescat, et diat de consuetudine regula , quae non Ueniat ab ipsa , quae litteris mandata est disciplina isti ad F piscopos, iri Toletana Synodo constitutos , apposite scripsit Inno-ee ritus I epist. 23. num . . tom. I. Ollectionis Harduini col. O 23. , quantocius Sane praecidendus est abusus , Qui sub specie severioris, et sanctioris disciplinae, eam labefactat, quae ab Ecclesia est tradita , eramque Sacramentorum sanctitatem contaminat. Rem enarrabimus, Quae
non diu antea contio it Concilium Tridentinum
Sess. q. an. P. anathemate perstringit asserentes, non esse in sacramentali Consessione necessario aperiendas circumstantias, mutantem Spe ciem peccatici an autem sint etiam necessario
aperiendae, quae inter eamdem speciem notabiliter aggravant peccatum, litigant quidem Theolo i sed Catechismus S. H. . it. de conditionibus , et circumstantiis ad Confessionem requisitis , S. Carolus Borro maeus in instruet. Sacerdotum , Actor Eccles Medis l. pari. q. pag. TS 6.phi refoue Synodi piscopales, qua profert Ge.
7Ierilis Theolog morai tom. q. tra Ct. 6. de Sacram Poenit. cap. 6 quaest. S. etiam istas ma-
nisestandi gravem obligationem in poenitente agnoscunt: quod etiam inter Theologos docent
Suare de Poenit. disput. 22. Secl. 3. Henriquegis Poenit. lib. 2. cap. 7. num. 6. Oma Sancti egi Summ. lib. 2. cap. 32. num. 39. et lib. q. cap. II. Am. q. Onet disp. O. artic. 3. Salmant.
to m. I. tract. 6. cap. . punct. 2. Baron contra
Amad disput. a. Secl. 3. aliique ab his citat . Cavere nihilominus debet ConfessariuS, ne occasione, seu praeie X tu exquirendi a poenitente peccati , ouod confitetur, circum Stantias, eumdem inducat ad pandendum nomen complicis, hoc est personae , cum qua peccatum illud perpetravit : etenim , quidquid sit, quando liceat poenitenti sui criminis socium libere et sponte Confessario revelareri certum tamen St , raro evenire posse , ut liceat Confessario complicis nomen a poenitente sciscitari , multoque minus ad illud sibi a te faciendum eumdem obligare Et nihilominus haud ita pridem rumor ad nos per Venit, aliquot Sacramenti Poenitentiae Vianistros , suffultos quorumdam Theologor uni aut falsa , aut male intellecta doctrina , caepisse non solum a poenitentibus complicis nomen exquirere , sed ad illud sibi aperiendum , locumque insuper designandum , ubicis habitaret, eo de madigere , denegata renuentibus alterutrum manifestare Sacramentali absolutione . Hu)us vero perniciosae praxis hanc praeferebant causam videlicet, ut ipsi complicem postea corriperent , atque ita in eius tantum utilitatem hu)usmodi uterentur reVelatione . Verum nos pravia considerantes mala , quae inde neceSsari consequebantur proXimi enim laedebatur amari arctum sacramentalis Confessionis sigillum periclitabatur; absterrebantur Fideles a suis culpis Confessario integre , prout ceteroquin opus est, mani testandis rixae , et discordiae dissemina bautur , et tota demum perturbabatur communitas idcirco , pro nostro supremi post balatus munere , praedictum tunc primo pussulam tem abusum , priusquam inolesceret , prae candum duXimus nostris Apostolicis litteris, incipientibus Suprema , quae habentur nostri Nullarii tom. I. lim. 3 q. aliisque duabus posterioribus Constitutionibus, quarum initia sunt Vbi
primum , nec non Ad radicandum , quae in semiae sunt ejiisdem ullarii nostri tom. . num. 8.et lim. O. Si per quibus O mem. Ludoet icus Antonius Muratorius peculiarem Dissertationem conscripsit , ac typals Vulgavit .
II. uod autem faciendum fuit a nobis , qui
200쪽
Omnium Ecclesiarum gerimus emiram , non illi poenitentibus complicum nomina exquirant co fieri decuisset a quolibet Antistite , cui unius quia scilicet eiusmodi detestandus abusus, non in particularis Ecclesiae commissum est regimen ; omnes irrepserat dioeces es , ac proinde non abis si quidem solicitus esse debet de sua excolenda omnibus erat speciali constitutione repellendus. diaec est, non de insectandis abusibus, quos au III. Quare iterum concludendum est , quod
di in aliena inolescere , nisi prudenter prae UI deat, eosdem , si non statim retundantur, Suam pariter esse mox subituros ubi enim abusus non est , quando novae Constitutionis freno vi- satis abunde demonstratum arbitramur, nimirum
non omnes Synodales Constitutiones omni loco, et tempori convenire sed prudent' Praesulis esse , eas tantum in Synodo edere , quas ad Ob-tium cohibetur , ouod nunquam dioecesim in sistendum serpentibus corruptelis , atque Ecclevasit, iniuriam sibi fieri credunt Dioecesani, si asticae disciplinae nitorem res ituendum , pro putantes nimirum de quodammodo infamari , locorum , et temporum diversitate , utiles re-quab reos criminis, quod ipsi non admiserunt putaverit , et . necessarias . Apostolicas sero Ad Praesules vero , si forte eorum dioeces es Constitutiones , quamvis non omnes Episcopu Se Aitiosus ille morbus inliceret, spectabat sane Synodo inserere debeat, praesertim eas, Quae Opportunis sanctionibus eum quantocius propul pertinent ad vitia , quae in suam dioecesim mi-Fare , quod sanctissime factum legimus in pluri ni me invecta noverit, nec facile in eam introbus antiquis Synodis . In Synodo enim Baio ducenda prospiciat expedit tamen , ut ipse eascen anni a IC o. cap. 82. om. 7. Collectionis probe calleat, quo ipsi in promptu sit ad earum
Horduini col. 238. habetur In Confessione sui praescriptum se gerere , earumque Xecutione mica desint Sacerdotes , ne inquirant nomina perso ab aliis X igere , quoties abusus , et crimina pernat μ , cum quibus peccaverunt confitentes, sed eas damnata , aditum sibi in ejus dioecesim ape circi instantias tantum , quae possunt aggravare ruerint , aut aperire moliantur . Praeter Su e
peccsstis . In Synodo Lingoniensi anni 1 o . ius adductum de Consessario complicis nomen sit eant Sacerdotes, ne in Confessione inquirant a poenitentibus cindebit exquirente aliud c bii, qaorum audiunt Confessiones, ut nominent exemplum afferre avat de matrimoniis unum ei expre se personas, cum quibus ipsi confitentes chorum , et Spadonum , qui utroque teste a peccaverint , nisi esset tale peccatum , quod opor rent . Ea postquam a Sixto V. per Constituti Oreat exprimi aliquid de personi puta , peccaeti nem 79. quae incipitiuum frequenter , nulla et cum blia mea naturali , vel spirituali vel nepte irrita declarata sunt, talia etiam communiter et hoc a uno debet dici nomen proprium, ut agnita fuerunt ab Auctoribus , Schmal ruebercsignomen personae . In Synodo Leodiensi anni ad lib. . Decreta l. ait. Is . . . Anactet ad aqOS. Inhibemus Sacerdotibus statuendo , et eumdem librum et titulum Am. 3I. Clericat de omnibH Confessoribus , ne a confitentibus nomina Matrimonio decis. 32. num. 8. Ros ignoti πύ illortim , cum quibus peccazerunt, inquirant, vel orat pari. I. tom. 6. praenot. II. contract. Is circism tantias, per quas possint nomina eorum num. 37. aliisque recentioribus . Itaque in iis
de Ussuri . uod si fecerint, ab officio audiendi dioecesibus , in quibus de hujus imodi matrimo-
con e Ciones o Perihi se ipso facto esse suspensos ni is contrahendis neque cogitatur, neque cogi J Synodo Senonensi aes nicis et . In audiendis latum fuisse constat , improvidum esset in Sy Coce rionibus aqueant Sacerdotes , ne inquirant Odo praefatam Sixtinam Constitutionem inSe- loca ad isnum, et nomina personarum , cum qui aere autem Episcopus , si quae forsan alibu peccas erunt confitentes. His concinunt Synodus Carnotensis anni 726. Synodus Parien-
is anni 1377. Statuta Synodalia cclesiae Trecensis, et bifridi Archiepiscopi Coloniensis,
quae videri possunt in Tractat historico , et dogmatico de secreto in violabili Confessionis,
et seq. In aliis autem innumeris Synodis, quamquam speciatim agatur de Sacramento Poenitentiae, nulla tamen occurrit peculiaris constitutio, qua expresse protii beantur Consessarii , ne aquando inter suos subditos hac ua re attentarI contigerit , de his recte decernere valeat Opportunum ipsi , vel potius necessarium erit,
hujus quoque Sixtinae Constitutionis legem Onignorare .
IV. Innuimus autem in argument hujus capitis, non omnes semper abusus revera tales SSe,
ut novis condendis legibus causam praebere possint . Quod quidem ex iis, quae mox dicturi sumus, probari poterit. Pervulgatae sunt Romanorum Pontificum Constitutiones, altera Pii N.