장음표시 사용
211쪽
illis superest, in pauperum necessitat lus crogent. Licet autemet nos ejusmodi Episcoporum cslata haudquaquam reprehendamus , quum liberum il- is fuerit sententiam amplecti , quam innumeri Theologi laudabiliter propugnant , et tutiorem esse , atque in pra X consulendam , etiam alii
Qui pro contraria stant, Octores fatentur , inter quos ossius de just. et jur. lib. 2. cap. q. num. 2. et uvallius in a. a. D. Ilo n. pari. 2. Tract. de charitate , t et eleemosyna vaest. 8.art. 6. , attamen i consultius existimamus , Ut
Episcopus in Synodo abstineat a quaestione decidenda , suoque calculo adjiciendo alteri ex controversis inter Catholicos opinionibus . In hoc autem proposito nos obfirmant Patres One iiii Trident in scimus etenim , enuntiatum decretum Sess. 2 . cap. I. de reform quo in te dicitur Episcopis , ne ex reditibus Ecclesiae consanguineos , familiaresque, Suo augere tudeant , ita prius fuisse stat matum , ut e)u SmOdi prohibitionis haec ibidem adduceretur rati , videlicet , quia Ecclesiasticorun proCentuu in dispensatores tantum sunt et tamen haec postrema verba in generali Congregatione , habita die a 3. Novembris Is 63. Visa sunt Patribus X- pungenda , et re ipsa X puncta sunt quoniam Cardinalis a Lotharingit Archiepiscopus Me mensis Petrus Guerrus Archiepiscopus rana- tensis, aliique Praesules illis intercessere , ne detrimentum afferrent sententiae, ut ipsi je-bant, Valde communi , quae Ecclesiasticorum etiam superfluorum pro Ventuum dominium Beneficiariis attribuit . Rem totidem iere verbis narrat Cardinalis Vallaeticinus hist. Concit. Trident. lib. q. cap. 3. num. q. neque inficiatur Taulus Sarpi eius s. Concit hist. lib. 8 otiam Uis , ut indulgeat suo genio aut impugnandi , aut saltem Obscurandi veritatem , decreto Obstitisse afferat , non Cardinalem a Lotharingi neque Archiepiscopum i uerrerum sed Episcopum Sulmonensem quod tamen falsum esse , fatetur etiam modernus Auctor, tu Sarpi historiam in Gallicum sermonem sertit, eodemque quo Sarpus , insectus veneno, lividis notis aspersit, uti legere est tom. 2 pag. 2 q. H. 22. uocirca, si Concilii Trident in t a tres noluerunt quaestionem attingere inter Catholicos Xapita tam jure meritoque nos consulendum duximus Episcopis, ne illam in suis Synodis definiant , aut tamquam definitam a s Sumant
X lx. Vrgeant ipsi , et inculcent suis Clericis , ex Ecclesiae stipendiis Victitantibus , gra-
vena obligationem , quam labent, largiendi pati peribus , aliisve piis usibus applicandi , sibi redundantes cclesiasticos reditus; et adhuc latentem hu)us Obligationis originem mon in Ve- stipent e ut enim aiebat Cardinalis Sellarminuς in epistola ad Theanens cm Episcopum nepotem
Suum controS.I. et P., parum refert determinare , unde illud proveniat gravis obligationis vinculum , quo ceteroquin omnes Beneficiatio obstringi , indubitanter scimus on disputo inquit Sellarminus quaestionem illam, an Praelati
sint Ceres domini redituum Ecclesiasticorum , et ιr teneantur restitPere , quae male ea penderunt Parum enim refert, utrum Praelatus damnetur ad inferos , quia peccavit contra iustitiam , an quia peccaeli contra charitatem , non bene distribuendo facultates suas . Sol, in quaero , in Mosissus debeat expendere suas Accissiasticas faci Da tes , ut non amittat illitam aeternam
Regula in praecedentibus capitibus tradita limitatur. ACcidit interdum , rem aliquam in quaeStionem adduci nondum ab Ecclesia definitam, et nihilominus integrum esse Episcopo aliquit de illa decernere , citra Violatione nire gulae, quam modo tradidimus : etenim aliquando totius controVersiae cardo unice e litur circa jus commune , quo sol Um in Specto,
disputant Theologi , utrum aliquid fieri liceat,
necne ceterum nullus eorum abiudicat Episcopo potestatem , illud suo peculiari statuto inhibendi, quod plerique contendunt e SSe a jure communi permissum . Rem pandunt, quae Subnectimus, exempla . Percurrenti Di Oeces a-nam Synodum Neapolitanam celebratam a Cardinali ignatielio , poterit , primo aspectu, decisa videri controversi , magnis animorum motibus inter Doctores agitata, de qua nos egi, mus in nostra Instit. s. num. O. et SPq. In ea quippe Synodo pari. I. cap. 9. Am. q. Sancit Umlegitur Ecclesiastici laJunii. sanctitatem ab rils quoque Ser Uandam , Quibus , valetudinis au Saciosus carnium in Quadragesima , aliisque esurialibus seriis indulgetur; quod tamen apud Theologos est in quaestione positum . Verum , resedulo Xaminata , controversiae decisionem ex
ejusdem Synodi verbis minime inferri, animadvertimus in ea si quidem non dicitur Ecclesia a
212쪽
sticum ieiunium cum carnium est rite componi , Quod plures negarunt Theologi , qui , res morales per analogiam ad physicas explicantes sibi animo finxerunt Ecclesiasticum jejunium instar compositi physici , quod destrui necesse
est , si vel una corruat e partibus , e)usdem eSSentiam constituentibus ; sed , abstrahendo ab hac quaestione , jejunium , etsi non integre , ac sicuti ab Ecclesia praecipitur , Suo tamen modo servare , in ea Synod lubentur , UOS a carnibus abstinere aegra aletudo non permittit; quod et ab aliis Dioeces an is Synodis , Lucana videlicet , Adiacens , et Aleriens , sanctis si me constitutum , ibidem asseritur : in quarum praesidium adduci etiam potuissent Acta Ecclesiae Tarant abiensis , edita ab Uvastasse Germonio c)usdem Urbis Archiepiscopo , In sua Di Oece Sana Synodo , ubi ad tit de obseret at jejun. b. I. cap. a. haec habentur os autem , qui dispensantem in solum spectare intelligimus, ut, quantuni fieri potest, a male effectis corporibus pericula ex noxiorum ciborum usu imminentia Certantur , non 'idemus , cur dispensatus quam vis carnes edere possit ab hoc tamen saluberrimo Ecclesiae praecepto excusari possit immo quum ex robustiore alimento valentior factus , acilius jejunaturus praefrematur , nihil obstare putamus, quin et ipse , sicut ceteri Christiani , tempore jejunii, senne tantam in die , horaque ab Ecclesia praescripta , cibκm sumere debe .ri, quum et inter celeberrimos Theologos non desint, qui se idem scutire scriptis mandaverint. Neque ero quem piam inficiari arbitramur , posse Episcopum ad unicam saltem comestionem praecepto obstringere, quos adversa valetudo ab alia jejunii parte , quae est abstinentia a carnibus, absolvit praesertim quum summi Pontifices Clemens XI.
Innocentius XIII. et Senedictus XIII in Edictis,cuae tamquam Episcopi Romani per Cardinalem suum in Urbe Vicarium super observatione uadragesimalis ieiunii, singulis annis , ut moris est, promulgarunt, id ipsum Romae fieri praeceperint, ad quae Edicta allusit laudatus Cardinalis Agna tellus , praefatam Synodalem Onstitutionem ita Yorditus : Ivia vero Apostolicae Sedis , magisterio Spiritus Sancti doctae praeceptionibus , et institutis saluberrimis admoncmur etc. Sed supervacaneum est de hac re pluribus disserere ; quoniam OS , Postquam supremum Petri solium conscendimus, Sinentes , Theololos in suis speculationibus tempus
terere, Ecclasiastici jejuni hominum intempe-
rantia , fatiscentem disciplinam, quantuni fert conditio temporum , pro viribus sustentare curavimus , in jungentes Episcopis, ne ulli permittant diebus Quadragesimae , Valetudinis causa , carnibus vesci , nisi adjecta lege religiose servandi alteram ieiunii partem , quae consistit in unica comestione : quod patet e X Ostris Apostolicis litteris , quae X taut in s m. I. nostri ullarii , 19. 27. S. 99.
II. Simile judicium ferendum est de aliis Synodalibus Constitutionibus quibus severe interdicitur , ne Dominicis, aliisque estis diebus, Xerceantur negotiationes, neve fiant publicae nundinae , sive annuae , sive hebdomadariae , quem admodum non solum cautum reperimus in Syno do Provinciali Cameracensi II. D. q. cap. 2. et Mech liniensi l. tit de festis, cap. Q. Verum etiam, teste an-Espen. Iur Eccles uniUers pari. 2. it. IT cap. q. n. I S. et 16. stat ut uni legitur in aliis
pluribus Sy uod is Diocce sanis Bolgi , nimirum
Busco ducens tit. II. c. a. Tornacensi annicis 3. tit. 3. c. 7. et prensi anni 16o9. it. 6. c. I. Uibus ex Italicis addimus Synodum Lauretanam habitam a Cardinali Roma anno 1626. Senogalliensem , habitam a Cardinali Antonio arberino 1 27. Sutrinam , celebratam a Cardinali Iulio vinula I 67r Farsensem , coactam a Cardinali
Carolo arberino 168y. Caesenat ensem , habitam a Cardinali en hosf. 1693. illasque non au ca . Etenim , quamquam plures reperiantur nimium fortasse benioni Theologi, cui negoti Milonem , etiamsi publice , et cum strepitu exerceatur, non accensendam opinentur peribus servilibus , festis diebus vetitis , atque ali Cuot praetereae iis quunt inficiari nequeant , nundina , Seu mercatus, ne Deo sacratis diebus fiant, e X preSSe saltem prohiberi in Cap. 1. de feriis ;huic tamen praecepto derogatum Sserunt per contrariam consuetudinem : uti videre est apud Cajetalium in Sum m. Perb. In festo prohibita Syl-Vestrum in Sum m. Cerh. Negotium . . a Var-
minu nullus unquam ausus fuit negare Episcopo PoteStatem , ejusmodi consuetudinem abrogandi, suaque peculiari sanctione interdicendi, ne praedicti profani actus , per uos certe Fideles Sum m opere distrahuntur a Divinis , exerceantur diebus festis quod bene observant Ventrigl. in prax.
213쪽
III. Quamobrem p piscopus removens a die-bin Dei cultu specialiter deputatis, aut solem nes nundinas, aut etiam hebdomadarias , nullam desinit quaestionem inter theologos controversam , sed suo nuneri indubitanter adnexam auctoritatem Xerit, ad tuendam dierum festorum sanctitatem , quae per praedictos actus profanatur . De ac materia uberrime a nobis tractatum
est in nostris Apostolicis litteris, ad Ordinarios ditionis Ecclesiasticae datis s. Novembris 17ψF.
impressis tom. I. nos Iri mularii 1qq. in ord ne in quibus , praemissa distinctione nundinarum annuarum ab hebdomadariis , uti is mercatrem Uocant , mercatum diebus festis haberi omnino
prohibuimus , annuas vero nundinas , non tam permittendas, quam , ad evitanda populorum incommoda , ex quadam conniventia , tolleranda duximus , modo non Xerceantur iis matutinis , et Vespertinis horis , quibus Divina Ticia in Ecclesiis celebrantur, quod in iisdem litteris copiosius explicatur
Praecipue abstinendum a definiendis quaestionibus respicientibus Sacramenta : tibi de intentione Ministri requisita ad Caliditatem Sacrare enti
AVdivimus a Fagnano , illas potissimum
quaestiones in particularibus Synodis esse relinqueladas intactas , quae circa Sacramenta Versantur . Τuoniam autem impossibile foret eas omnes ei recensereri nonnullas delibabimus , Quae frequentius Occurrunt II. Utque id ordinatim conficiamus , a Quae stione ex Ordimur omnia Sacra arenta complectente , alias subinde indicaturi ad singula pertinentes . Quaestio est in tei Theologos , saepius a Parochis refricari solita , an et qualis intentio sit necessaria in Ministro , ut validum Sacramentum conficiat . Aliquam intentionem , saltem faciendi , quod facit Ecclesia in eo requiri , Fidei dogma est: etenim Eugenius IV m suo decreto post Concilium Florentinum , to=n. 9. Collectionis arduini col. 38. septem novae Legis Sacramentis singulatim enumeratis ait : Haec omnia Sacramenta tribus persiciuntur , 'idelicet rebus tamquam materia , verbis tamquam υλma , et persona Ministri conferentis Sacramentum cum intentio
Tridentinum ess . . ccn. II. de Sacramentis in genere, conti arium Selatiente anathemate e
strinxit 'Si quis dixerit , in Ministris , dum
Sacramenta consiciunt , ct conferunt , non re-ouiri intentionem saltem faciendi , quod facit
Ecclesia , anathema sit III. Nec vero pauca, nec levia sunt rationum momenta , quibus hoc Fidei dogma fulcitur : nam in primis ultristus Dominus , Sacramentorum novae Legis auctor et institutor , eos una dem administrationem esse Voluit actionem humanam actio autem humana S Se non potest, nisi sit liberari nec libera , nisi fiat ex rationis judicio , et cum intentione Voluntatis . Praetcrea actio Sacramentalis referri potest ad varios sine : infans quippe potest X. gr. Qua ablui Vel ad munditiem corporis , vel ad sanitatem : quam Obrem , iit ablutio sit Dcra montalis, necesse est, ut ad sinem Baptismi determinetur intentionem abluentis . Demum , Ut Sacramentum Valide conferatur, qui
illud administrat, gerere se debet ut Christi, et Ecclesiae Ministrum ad quod profecto necessarium est , ut illud animo intenda , quod Christus instituit, aut facit Ecclesia IV. Ex his porro , quae late exornant Theologi , praecipue Gregorius de Valentia tom. q.
commentarior Theologicor. sput. J. quaest j. punct. 3. O ighur , cum , qui Ocose ac curriliter Sacramenti ritum celebrat , Sacramentum non conficere , neque Valide administrare . Is quippe animum illudendi sibi adesse
ostendit, non vero ponendi religiosam actionem , a Christo Domino institutam , eiusque Virtute sacratam : quare tithcri , et Camini error , Sacramenta , per ocum administrata nihilominus rata esse asserentium , primo confixus est a Leone X anno 132O. suum , inter ceteras , hanc quoque Lutheri propositionem
proscripsit : Si per impossibile confessus non
esset contritus , aut Sacerdos non serio , sed joco abso erdit , si tamen credat se absolutum , Seris1ime est absolutus et deinde X-
presse damnatus a Concilio Tridentino , cum
de Sacrament Poenit. V. Nec quemquam movere debet, quod Socrates lib. I. hist. Eccles. c. I S. Sogomenus lib. a. cap. 17. aliique e Rinno scribunt de Alexandro Patriarcha Alexandrino ; ei nempe , aliisque Episcopis ad Concilium congregatis , ratum Vi-εum fuisse, ac validum Baptismari ab Athan
214쪽
sio nondum e puerili aetate emerso, illa Sociis ludente , collatum . Primo enim , uti nos animadvertimus Instet . 8. , multi Auctores factum illud non modo revocarat in dubium , sed plane inficiantur : quoniam , si Hieronymi Chronico fidem adiri beamus, Alexan de ad sedem
AleXandrinam non est Uectus ante annum 32Ι. et Athanasius , eodem Sozomeno referente , anno et S. Concilio Nicaeno , iam Diaconus interfuit , atque in seu uenti anno , Alexandro vita functo successit; quocirca explicari non pote Se , quomodo uer has erit , Fcclesiam Ale-Xandrinam regente Alea andro et quamvis Ale-Xandrum anno 3Iῖ, i Episcopum inaugurarum dicamus, uti tradunt Papius ad an .RM. 27 n. 25.ς Patres Mauro. Benedicti ni in Vit. Uthanas. t0m. I. Oper pari. I. pag. 3. tunc tamen Athanasium suae aetatis annum duodeviceSimum egisse portuit quoniam annorum saltem triginta praedicto anno 326. AleXandrint .n Epi- Scopum et indem renuntiatum , fere communiter ruditi consentiunt nun suam enim ei ab Arianis objectum legimus , quod junior Episcopatum arripuisset , ut de Paulino , Hieronymi fratre , narratur aetas Vero duodeviginti annorum ab illis puerilibus nugis an abhorret, Cuibus Socrates , et Soeomenus Athanasium distentum Scribunt. Deinde, etsi re ita se habuerit , nihil tamen exinde ad adstruendum haereticorum errorem conficitur; Athanasium quippe , non irrisorie , sed serio Baptisma contulisse eo ritu , ciuem ab Alexandro Episcopo adhiberi viderat , ex eo colligitur , Quod iidem Historici narrant , eum scilicet , non omnes pro uiscue Ocios ,, sed solum Catechumenos baptizasse quum autem Athanasium tunc lusisse iidem asserunt , nihil aliud sibi voluisse videntur, quam eumdem , in re serio peracta , Oblectamentum animi , tamquam X trinsecum finem , sibi proposuisse
VI. Verum , quamquam apud Catholicos certissimum sit, in Sacramenti Ministro aliquam intenti Ovem requiri , saltem faciendi quod facit Ecclesia valde tamen inter eosdem disputatur de hujus intenta onis objecto, seu quid illud sit, ad quod ferri debeat ejusmodi intentio , Quam
Omnes necessariam fatentur . Θmἷrosius Cathamus, e Dominicanorum familia Episcopus in Orensis, et postea Archie Piscopus Compsanus, in opus c. de intentione Ministri contendit , ad Sacramentum valide a ministrandum , satis esse, ut Minister intentionem habeat seri perficien-
d ritum externum , qui ab Ecclesia adhibctur tatque ideo, etiamsi suam intentionem retineat, aut interius dicat, se nolle facere , quod facit
Ecclesia , dummodo e X terius seri agat, nulloque signo pravam Suam Voluntatem prodat , ratum , perfectumque Sacramentum ab eo perfici Catharinus propugnat . Catharino prae iverant Petrus Cantor , Roberius Cardinalis ullus , Paludanus , Sybeleste eumque postea sunt sectati
Salmeron :b. I. comment in epist. D. Pauli 3. pari. disp. a Joannes Varius Scribonius in Shnim. Theolog. de Sacram in genere quaest. 5. et T. Vincentius Contempsonius in suo Traci de Sacram in genere , Hyacintus Serr in Vind. C. tharint. Natalis Aleaeander , aspar uventia , alii ue recenti Ore . VII. Haec tamen Opinio visa est aliis coincidere curia Lutheri et Canini doctrina a Concilio Tridentino expresse iam nata propterea non dubitarunt haeresis notam eidem inurere . Verum hujus odi censores Concilii Tridentini historiae se prorsus jejunos Ostendunt etenim sessio septima ,' ubi primo impium haereticorum dogma anathemate cons Ossum fuit habita est die 3. Maii 7 7. et laudatum Catharani opusculum , Romae typis impresSum prodiit anno Sya quin opusculi Auctor, ea occasione , in aliquam erroris Suspicionem Venerit L quapropter Cardinalis Pallac icinus , cui
Tridentini canones , et decreta , Corumque genuinus sensus , ignota profecto non erant, in
ejusdem Concilii historia lib. . cap. 6. cum . .lo uens sententia I Catharino in eodem Concilii propugnata , haec labet oi quidem existimo atharini sententiam falsam esse, sed non ideo per Tridentinos canone diserte damnatam D quapropter fas illi fuit assii mare , eam
Concilio non contradicere lib. 2. Cap. IO. e. ponens decreta Poenitentiae . Sacramentum spectantia , a Concilii Patribus formata , . 3 q. ait hi;ce postremis et his conjicere potest quisquis ei legerit . haud esse expunctam se tentian iathar ni aliorumque Theologorum ,
in. rntium , Sacram erit , quin ratum sit , sub dicere in Ministro et oluntate1m serio agendi , et obesse tax tun modo ocum , quem SacraMentum suscipiens cognoscere possit.
V Il. Quamobrem melioris iudicii Theologi,
Catharini opinionem ab hac resis censura vindicant. latumque inter illam, ac Lutheri, et Calet inidoctrinam , discrimen intercedere demonstrant, praesertim Vasque incisart. Om. a. disput. 138.
215쪽
cap. r. et 3 Cardinalis cle Lugo de Sacranient. disp. . secl. 2. n. IS. Natalis lexander Theolog dogmat et morai tom. I. lib. a. de Sacram Elis in genere cap. T. Art. 3. N. I. Juventia de S.ICram dissert. I. qua St. S. cap. 2. art. . . I. uinciminio Iarcus Antonius de Donrijus lib. s. de republic Eccles cap. a. . a. et S. tibi per x ersum haereticorum errorem adstruit , Cathariniim a sua sententia prorsus alienum agnoscit , et fatetur . eg tri tamen haud potest, gra V vultuis praefatae opinioni infli tum ab Alexandro VIII a quo die . Decembris 16uo. haec inter alias propositio damnata fuit : Valat Naptismus coli rius a Ministro , qui omnem ritum externaxm, foriuuimqt e baptizandi obseret at , i)rtus vero in corde suo apud se reso it non utendo facere , quod facit Ecclesia . Sed nihilominus a dimniti Otiis te loci Un de indere Onan urynoen in cit. 6 c. Serrv in citatis indiciis:p. 1o9. Auctor per de re Sacrum pag. IIJ. alii Ciae confixam propositionem intelligendam rati , quum ritus X ternus aut non Seri , sed ioco et mimice peragitur, aut ab illo e Xercetur cui aliunde, hoc est ab aliqua exteriori cir. cum stantia , puta a Sacramenti postulatione nou determinatur ad agendum nomine Ecclesiae , seu tamquam Ecclesiae Vinister ultro enim admittit juvenit , non ali de baptizare qui a nemine postulatus domi infantem abluit cum expressa Sanctissimae Trinitatis in Uocatione , si intra se delibere id , quod fert propositio damnata : non intendo facere , quod
facit Ecclesia IX. Uerum , ut ut haec res coram Deo se habeat , nulla us Gue adhuc de ea emanavit X p essa Apostolicae Sed is definitio . 'uamvis igitur communio sit sententia exi 'ens in Ministro intentionem vel actualem , et Virtualem , faciendi non solum ritum externum , sed id , quod Christus instituit, seu quod facit Fcclesia , eth re veluti tutior, Sit omnino Servanda in pra- xl non est tamen Episcopi priorem opinionem reprobare , atque ad hanc posteriorem , etiam theorice tuendam , suos dioeces a nos adigere causas qui ope maiores , dissicilioresque quaestiones , idem , aut disciplinam spectantes , ad Apostolicam Sedem deferendas, statuit perpetua Ecclesiae con belud , ab Innocenti III. CaD. Majores , de Raptismo , Ora i m Na . Qua re , si constet , quempiam aut Baptismum contulisse , aut aliud Sacramentum e iis, quae iterari nequeunt, administrasse , omni ad ito e X
terno ritu , sed intentione retenta , aut cum deliberata voluntate non faciendi, quod facit Ecclesia , urgente quidem necessitate , erit Sacramentum iterum sub conditione perficiendum si tamen res moram patiatur, edis Apostolicae oraculum erit exquirendium , quemadmodum ad Seve usi Scirolasticum Constantinopolitanum iaciendum scripsit errandus, Ecclesiae Carthaginensis Diaconus , in dii Ticili quaestione qua tunc Ecclesia fatigabatur , doctis, indoctisque in varias partes scissis , inquien Interroga , Uir prudentissime, si quid veritatis cupis πιι dire , Principaliter vostolicae Sedis ςntisti-ten , Ajus sau a doctrina constat judicio Ceritatis , et Dicitur munimine auctoritatis z om. O. Biblioth. Patrum pag. 29. Quod semel monitum Volumus , ut regula sit etiam pro allis controverbii , quas O commemorabimu ,
Nonnullae recensentur quaestiones, spectantes Sacramentism optismi , a quibus in Synodo definiendis est abstinendum : ubi de aptismo collato infanti in matris utero latitarit , ne non infanti, qui aliquam sui partem e utero Matris emisit NEm sit , qui putet , nos X tra propOSi tum
Vagari, quum de singulis Sacramenti , at que interdum etiam prolixius , disserimus etenim , quamquam uobis in animo non fuerit, tractatum de Sacramentis elucubrare, attam n
quia plerumque Episcopi in suis Synodis de quolibet Sacramento specialem sermonem instituunt, nostri instituti esse arbitramur, disso cultatum scopulos , in singulis latentes , iisdem detegere, per quos redii incedere debeant, neque in una uet , alteramue partem deflectere, ne secus ita legem delinquant , quam a P vano didicimus , suamque Synodum eruditorum hominum dicte
I l. Post indicatam igitur contro VerSiam, Omnibus Sacramentis communem, nonnulias Statina offendimus quaestiones, ad Sacramentum Baptismi peculiariter pertinentes, quas in Synodalibus Constitutionibus praestat potius praeterire, quam enodare. Certum est, infantem in matris utero ita latitantem, ut nulla ejus pars aqua perfundi queat, baptizari non posse , nec ei quidquam pro deSSe, quod nonnulli haeretici olim sunt arbitrati , si ejus loco, matris corpus abluatur, quemadmo-
216쪽
dum lib. s. contra D lianum . . , diserte tradit
ougre tinus , relatus In can. II q. de consecrat diastinc t. q. si ad matris corpus id , quod in ea concipitur , pertineret, ita ut ejus pars deputaretur, non baptizaretur infans , ch:jtis nater aptizata est, aliq/so mortis urgente periclito, qutim eum gestaret in utero . Nunc ero, qElim etiam ipse baptizaretur , non utique his haptieatus ab hitur Ton itaque ad maternum corpus , HLV esset iutiter , pertinebat et prosecuitur D. X nasci.
re Serat materni uteri ostio, quod puerperii initio contigit, valide baptigetur infans, cujus corpuscultim , etsi nulla sua parte in lucem codierit, aqua nihilominus, saltem per siphunculum tingi potest . Mirum est , quantum in hac quaestione varient octores . Ualide eum baptizari
affirmant Victoria in sumin de Sacram. Pa CSta 3. SLare in I. p. distri ..2.4Aest. 68. Sec t. o. art. II.
in comment Gregorius de Valentia . . . disput. q. quest. I. unci. 2. . Tertio sequitur, C has ea ville
de asilus in peste cap. 2. Haest. O. sub diu. CUI bus e recentioribus adhaerent esἹelfir sin tra Ct.
probabuit cap. i. et seq. Piet te in lucidat dis ictor Theolog quaestiontim pari. . de aptismo quaest. 8. Florentius Coco de aptabino seci . .
Franciscus Henno disp. 3. Haest. I. conclAS. 2. Holgmann Theolri morat. 9 m. a. tract. 2. cap. 2.art. . . I. n. 7 P. bo rar in Theologia radicali tract. 13. de aptismo cap. S. num. 43. et Gabriel Gualdus in opusculo de lac re accurate conscripto Patavii impresso anno ITIO. et denuo anno III 2 quorum Sententiam Theophilus Raynacidus, etsi contrariam sequatit , dicit communissimam . Negant exadverso idem Rainaudus Opus c. de ortu in antrum per sectionem camar famcap. 6. n. q. Oper. to m. q. Cardinalis de Laura ea ines.sent. tom. I. de aptism disput. Iq. art. q.
Martinus Orelli in peculiari de hoc argus Oent Odissertatione , Nicolaus Herminie de Baptis m. cap. Io Natalis Aleaeander Theolog. dogmat et
morat is in . . lib. 2. c. 7 prop. a. i. n. Juveni nde Sacram dissert. 2. quaest. I. c. I. rL. 2. in Mil. Giber consuli Canonic. om. 2. Consuli. 22. de
Baptismo per tot et praesertim pag. 2 2. et ScΤ. Cardinalis Gotti tom. II. pag. 26O. et OViSSictae Ioannes Laurentius berti in sua Theolo2ia tom. 6. lib. 3I. c. I 8. Sed non omnes hujus posterioris sententiae patroni eidem fidunt argumento Theo philus adinaudus validum fatetur Baptismum collatum infanti e matris utero nondum greS-so, si ad ejus corpus aqua quo alo docum Cue Per-
tingat; sed hoc nequaquam evenire posse putat nam inquit et ipse uterus est admodum abditus , ac exquisite occlusis a momento conceptionis usque ad tempus partus , et intra ipsius ut ri latebras foetus tot undique secundis circumse-pitur , ut neSciam, qua ratione dic possit, quam ita esse applicabilem , ut ad foetum immediate possit pertingere, neque ad rem facere autumat Kal ualidus , quod aqua madefiant secundinae , quibus infantis corpus involvitur nemo uippe , ait , censebit, Uere baptigatum iri puerum sacco coriace inclusum , si aqua soli corio assunderetur , per quod ad pueri corpus non
li I. Sed ex duobus, quae Rayna udri tamquam certa Sumit, primum est evidenter falsum siquidem e medico um: , et ob Stetricum testimonio satis constat , infantem , puerperii initio, secundinarum involucris jam spoliatum,pOSSe intra matris uterum tangi, et tractari alterum Ver est in quaestione positum quamvis enim fere communiter Doctore concedant validum non fore Baptismum , si a Qua solae pertunderentur Vestes, quibus baptigandu Obtegitur , non omnes tamen idem sentiunt de secundinis, cui bus infans a natura circum UeSti- turri ae Cuippe censentur quodam mi Odo pars
in tantilis corporis , quod propterea videtur imi mediate ablui , quum ilhae madefiunt uti praeceteris ratiocinantur Sy ester Perb. Saptismus q. quaest. 1. et Vasque inci . part tom. 2. disp. IqJ.
l V. Quamobrem aliud alii argumentum instaurant , ad Vertendum Baptisma , de quo est serae . daptismus inquiunt isti est Sacramentum regenerationis, et secundae nativitatis spiritualis, cui necesse est, ut primi corporis nativitas praecedat; dixit en in Christus Dominus Ioann. 3. si quis renatAs fuerit denuo et rursum spor
tet Pos nasci sua : non potest autem denuo nasci , qui nunquam arrie natus fuit . Eo autem fidentius huic argumento insistunt, quia ab Au grestino se illud accepisse gloriantur : enimvero
non semel Sanctus Doctor hac ratiocinatione utitur ad probandum , natum esse oportere, Cui regenerationi lavacro ab originali culpa est X- piandus libro enim a. de peccat merit. et remis.
ptismi profecto Sacramentum regenerationis est cius circa sicut homo, qui non etia erit, mori non potest, et qui mortuus κυ. Aerit, restii gere non p6teat;
ita qui natus non fuerit, renasci non potest epist.
217쪽
13 . olim II ad Dardanu in n. 3I. to m. a. Oper. iiii erit, ut Episcopiis istud expectet, nec ii te-tol. 688. Nec renasci quisqvam potest , antequam rim quidqtiam suis Constitutionibus inserat, quo natus sit et infra: ' on video,quomodo aedisicen in aplexae istius quaestionis decisionem sibi arrori r homines in domum Dei , ad habendum in se asse videatur . Ad Parochos vero pertinebit
inhabitantem Deum, nisi quum fuerint renati, quod obstetrices instruere, ut , quum casus Uellerit non possunt esse autequam natici ac tandem .g3. in qu infantem , nulla adhuc sui parte editum , Si igitur homo regenerari, per gratiam Spiritus, mox decessurum prudenter timeant , illum bap- in utero potest, quoniam restat illi adhuc nasci, re tigent sub conditione, sub qua pariter erit ite nascitur ergo antequam nascitur, quod fieri nullo rum baptizandus, si periculum evadat, et foras modo potest. Idem , quod Augustii ius docet si prodeat : quemadmodiam , post alios , faciendorus lib. I. sentent. C. 2 q. relatus in Can. III. de dum Onet ourneis in suis praelection de Sa-
Consecrat dist. q. aere in maternis uteris sunt, cram aptism quaest. 3. art. 3.
ideo cum matre baptieari non possunt, quia qui VII. Haec de infante intra matris uterum tonatus adhuc secundum Silam non est, renasci se taliter abdito . Quid autem de illo dicendum cundum iristum non potest . qui aliquam sui partem ex utero emisit 8 Huic U. Verum has, et similes Patrum locutiones instante mortis periculo , in ea parte esse Bap- facile evadunt Auctores primae sententiae , On tismum conferendum , quae e utero emerSit tendentes, unicum illarum scopum esse, impro statuit ituale Romanum it de aptizand. bare Baptismum coliatum matri pro puero, quena parvulis : additque , non esse Baptismum ullo in utero gestatri quod quidem Baptisma fugu pacto repetendum , si salutari aqua infantis castutus loco paulo ante producto contra Iulianum ut tinctum fuerit; secus vero ficiendum de- rejecit . Neque urgeri se arbitrantur a ratione cernit, quum, non caput , sed alia quaelibet cor- petita ex allegatis Christi Domini verbis: Vere poris pars aqua perfunditur tunc quippe pue- enim , quantum ad rem attinet, athim aiunt , rulum , si vivus evaserit, iterum sub conditio-
qui ex abditioribus maternae alvi penetralibus ne baptizandum praecipit. Rituali Romano con- ad uteri ostium decidit , atque obstetricis mani sentit Rituale Sacramentorum, DCardinali u-bus pertractatur . Hanc porro responsionem lio Antonio Sanctorio, iussu Gregorii XIIJ Ro- confirmant auctoritate . Thomae , qui cit mae Vulgato anno IJ8q. atque utrique respon- qua est. 8. art. II in corp. nuper allatis Patrum dent Instructioncs S. Caroli Porromaei , Actor.
testimoniis rite eae pensis, ideo dumtaxat infan Ecclesiae Mediolanensis pari. q. pag. 2197. . item intra matris uterum latitantem baptigari Sero foetus. Hanc eamdem doctrinam diserte posse inficiatur, quia salutari aqua immediate tradi m Thomasci part quaest. 68 art. II. ubi histrari nequit ex quo apparet , oppositum ab haec habet : Adi Marium dicendum , quod expe- Angelico statui, utina infantis Orpus potest ali clanda est totalis egressio pueri ex utero ad P quo modo immediate ablui : Dicendum verba tismum , nisi mors immineat : si tamen primo ca- sunt Angelici quod de necessitate baptismi est, ut egrediatur , in quo fundantur omnes sensus, quod corpus baptizanda aliquo modo aqua ablua debet baptieari, periculo imminente , et non est tur, quum aptismus sit quaedam ablutio , ut su postea rc baptieandus , si eum perfecte nasci con-pra dictum est corpus autem i antis, antequam tigerit. Et Sidetur idem faciendum , quaecumque nascatur ex utero , non potest aliquo modo ablui alia pars egrediatur , periculo imminente invia aqua , nisi forte dicatum, quod ablutio baptis tamen in nulla exteriarum partium integritas etlmulis, qua corpus matris lavatur , ad filium in tae ita consistit, sicut in capit , videtur quibus ventre existentem per veniat. Sed hoc esse non dam, quod propter dubium , quacumque alia par- potes etc. te corporis abluta , puer post perfectam nativita. VI. Hisce argumentis nimium confisus Gual tem sit baptizandus sub hac formi Si non esdus inuit Oplisc. c. a. n. 2I6. Episcopos horta baptizatus , ego te baptizo tur, ut parvulos intra matris uterus adhuc oc VIII. At nihilominus , licet octores satis
clusos, quum in vitae discrimine versantur, et ob communiter admittant , sub conditione esse res tetricis manibus tractari queunt, Omnino bapti petendum Baptismum , quum abluta fuit exigua zari praecipiant , atque edicant. Verum , quo pars corporis, puta, digitus, et iuxta alios etiamniam ipsemet fatetur, ultimum controversiae tu Sola manus , aut pes , quae e matri utero Crudicium a Sede Apostolica esse proferendum, tu pit; attamen inter se disputant, an repetenduS
218쪽
sit , quum abluta fuit alia pars aeque principalis, ac caput , puta , humeri , pectus, scapulae brachia etc. existimantibus plerisque, tam aD Thoma , quam a Rituati Roman , caput Ominatum Sse , non restrictive , sed mere demon Strati V , ut aiunt , seu Xempli causa , ac
propterea idem judicium esse ferendum de aliis partibus aeque principalibus, sicuti ratiocinantur Solus in . Atinct. 3. quaest. Anic art. 7 circa mediis , Suare tom. 3. inci part disput.
tem . Thomae Si baptismus fieri potest
in capite, illa est certissima, et susscientissima materia , quia illa pars praecipua est , et ab ea raraxime potest totus Immo denominari . uod si hoc commode fieri non potest propter aliquod gra- Pr nocumenti periculum , si at ablutio in scapulis, aut in pectore , et et in humeris , erit satis certa , et indubitata materia . Interdum Uero Solet occurrere necessitas baptizandi puertim in pede propter periculum mortis , et tunc etiam licite ςd si tamen , quia res est dubia , si infaκ einet. dat periculum , et perfecte nascatum, iterum abluendus est sh conditione , prout in Ritualibus Ecclesiasticis Rarochi admonentur . Et haec est communis doctrina Theologorum cum . Thoma et prosequuntur Gregorius de Valentia o m. q.
di put. q. quaest. I. unci. I. . Iliam ΤΗam recte Sotus, Conin de Sacram qua est. 56. art. 2.
IX. Idem dissidium , quod viget inter Theologos , viguisse olim deprehendimus inter Fcclesiarum Antistites . Etenim statuta Syn Odalia Ecclesiae Biterrensis , a Guillelmo Episcopo
anno IJq2. conditari num. IO. om. q. Thesaur. Που. Axe dolor Marte ne col. 6aq. alid una Statuunt Baptismum , quae cumGue sit par corporis, quae aqua lustretur Praecipimus moneri populum , quod , si in ipso partu mulieris immineat grande periculum , ipsa muliere multo tempore laborante in editione partus, et caput, manus , Pel alia pars infantis appareat , quod in illa baptiaetur , et censeatur baptizatu . At antiqua statuta Ecclesiae Rutenensis in Aquitania , ratum dumtaxat habent aptismum
in capit , non vero in ali: quoVis membro collatum e cap. enim . t m. q. Theso nec- dolor Marte ne col. 686. ita decernunt : Si et ero , muliere in partu laborant , infans extra Sentrem matris caput tantum emiserit , et
en tanto periculo infans positus , commode taberi
nequiverit, infundet aliquis , Pel aliqua de astantibus aquam super caput infantis , dicens :Creatura Dei, ego te baptie etc. et erit baptizatus . Si Cero , non caput, sed aliud membrum emiserit , et super illud membrum aqua e fundendo , praedicto modo fuerit baptizatus, et postea et i vus natus fuerit , non judicamus , talem esse baptieatum . Concilium vero Trevirens anni 13IO discrimen faciens inter membra principalia , et minus principalia, idem statuit , quod nuper laudati Theologi opinantur: cap. enim II q. haec habet , eodem to m. q. Thes Ane dolor col. 68. Si autem , muliere in partu laborante , infans in ventre matris tantum caput emiserit, et nasci nequeat, saea liqua de obstetricibus aquam super c Ist infantis infundat, dicens : Ego baptizo te et . et erit baptiZatus . Idemque dicendum est
prout quidam asserunt , si major pars corporis praeter caput , appareat , baptieatur secus , si minor , solis pes , vel sola manus appareat,
baptieari non debet : quod si fiat , nihil agitur.
Visum enim partus tunc non nascatur, nec tunc etiam renasci potest.
X. Quum itaque haec controversia hactenus indecisa remaneat, ut scite animadvertit Cardinalis de Rohan in suo ituali Argentinensi ad tit de Baptismo . F. innuiens: Virum ratus sit Saptismus, non in capite , sed in aliqua alia corporis parte collatiss, uti non immerito dubitant : idcirco cavere debet Episcopus, ne in sua Synodo aliquid quoad eam decernat; sed id solum curabit, ut Parochi , ceterique, quorum interest , illudeXacte e Xequantur, quod in Romano Rituali praescribitur, sicuti optime animadvertit citatus
Gibertus in consuli Canonic de sacramento Paptismi consuli. a. ubi Synodos asser Rituali Romano conformes ejusque vestigiis inhaerentes
De forma conditionata aptismatis, alteriusCe Sacramenti characterem inprimentis ubi de FV-tismo collato infanti, qui jam indubitante nor-
tuus, per miraculum ad Pitam creditur re vocari.
Voniam in praecedenti capite saepius facta
est mentio Ormae conditio natae Baptismatis , necessarium ducimus, de eadem ei ex professo agere me deinceps Episcopales Synodi, de illa loquentes errent; sicuti re ipsa non paucas hac in re errasse comperimus . Eam a Scho-
219쪽
iasticis esse aestia veniam , et in Ecclesiam inve eos nitu consequutos , eo quod aqt a salutari tunc tam , plerique viri cruditi existimarunt; sed eos tum perfusi sunt, sed inanes, et acui sunt, non toto caelo aberrasse ait Marten de antiqttis Eccl. decipiantur , ut , si incommodum languoris ema. ritib. om. I. lib. I. cap. I. art. I 6. Ium. IO. Si qui serint, et conPaluerint , baptizentur . Seculo .dem , longe ante Scholasticos. S. Sonifacius , a Legatis Maurorum interrogantur Patres Con-
Archiepiscopus Noguntinus , ita suis statutis , cilii Carthaginiensis aliis VI. anni Aor. circa annum conditis , et tom. I. Spicilegii quid agendum foret de pueris , qui an baptiga
a Luca Dacherio editis, cap. 28. haec habet : Si ti essent , nemo certo sciret ad quod responde aliquibus dubium sit , utrum sint baptizati, derunt Patres can. 6. oblectionis Marduini to. I. absque ullo serupulo baptietentur , his tamen Cer col 987. Placuit de infantibus , quoties non in*ebis praemissis non te rebaptizo , sed si nondum niuntur certissimi testes , qui , eos baptizatos es- es baptizatur, ego te baptizo . Idemque , ac to se , sine dubitatione testentur , neque ipsi sunt iidem fere verbis, statutum legimus alii utar per aetatem idonei de traditis sibi Sacramentis lib. 6. cap. 18 . apud Balu Zium tom. I. pag. 9sq. respondere , absque ullo scrupulo , eos esse hape quibus idem decretum excerpsit, ac suae a tieandos, ne ista trepidatio eos faciat Sacramen- nonum Collectioni sub tit. II cap. I7. inseruit torum purgatione prizari eumdemque canonem Isaac Episcopus Lingonensis , apud Harduinam renovarunt Synodus Africana anni o I. et alia Collecto Concit tom. s. col. q7. Licet porro , Synodus Carthagi utensis subitonifacio Episcopo ante Seculum II. praedictae conditio natae or anno Fay. Idem ad Rusticum Narbonensem Epi- mulae X pressam mentione is in Conciliis , et scopum , atque iterum ad Neonam Episcopum Patribus non inveniamus quemadmodum , Ravennatem rescripsit Leo Magnus Ad haec
praeter laudatum Iartene observarunt Itiet curisi autem praecedentium Conciliorum , et Patrum de Sacramen dissert. I. quaest. 3. cap. S. art. I. decreta allusit Gregorius Is quum de eadem re et I Ournely praelect tom. 6. de Sacram . in e interrogatus a Sonifacio Epi Scopo , epist. a. n.9.nere quaest. I. art. q. conclus. 2. Non recte tamen tom. 3. Collectionis Harduini OLI 8 9. respon-
inde intulit Natalis Alexander hist. Eccl. sec. 1 v. dii imparzistis, qui a parentibus subtractis: nt, cap.q. art. Ia illam non fuisse in usu quin im et an baptizati , an non , ignorant, quia inter-m e antiqua , et constanti Ecclesiae praxi op rogasti hos ut baptizare debeas , secundum Rapositum colligi , putamus ; quod hac ratioci trum traditioncm , si non fuerit , qui testifice. nation Ostendimus Perpetuum catholicae tu , ratio poscis. Jam vero , quum ex his , aliis- Fidei dogna fuit, unicum esse Baptisma , ux que a similibus testimoniis , a laudato Marten et illud Apostoli ad Ephes. l. Vnus ore inus, prolatis , luculenter pateat , antiquum , atque Ana ides , unum aptisma quod propterea se ipsi Ecclasiae coaevum usum fuisse , eos baptim et rite collatum , sive gravi piaculo iterari gare , de quibus dubitabatur , num per regenera- posse , Semper Ecclesia negavit ut constat tionis lavacrum ab Originali culpa essent expi e Can.qT. ApoStolor. 3uXta versionem Dionysii , t , ne dicamus , Ecclesiam in eumdem incidisse ex can. 3. Concilii Valentini anni 7 . et ex can. rebapti Zantium errorem , quem toties detestata 38. Concilii Carthaginiensis III anni 397 qui erat, et damnaverat , neceSSe est X istimare bus in locis temere rebaptigantes gravibus sub non aliter in ea dubietate Baptismum conferriduntur poenis , et Ecclesiastica communione voluisse , quam Sub tacita , et ente concep-pri Vantur . At eadem Ecclesia, quae ita docuit, a conditione : Si nondum es legitime baptiza. eos nihilominus, de quibus dubitabatur , an es tu . Haec Hiem conditio , quae prius mente sent in Christo regenerati , in cunctanter bapti tantum concipiebatur, coepit seculo II in ipsa zandos praecepit; quod innumeris aestimori iis Baptismi forma Xprimi, et pronuntiarici quam comprobatur. Seculo III disputatum fuit de Ba quidem disciplinam , multis iam in locis receptismo Clinicorum , num scilicet validum esset tam , Alexander III seculo XII. non ' solum Baptisma per aspersionem datum aegrotis in te approbavit , sed ubique servandam aedixit in ct decumbentibus : consulitur Cyprianus : res Cap. a. de Iaptismo , in utens De quibus dubium pondet Sanctus Octor epist. 76. ad Magnum , est, an baptizati fuerint, baptigantur δεῖ ver-
validum quidem sibi illud videri iis autem, qui bis praemissis : Si haptizatus es , non te baptia dubitabant, auctorem se esse , ut illud iterum Eo; sed , si nondum baptidatus es , ego te bapti- conserrent: Si aliquis existimat Cait Cyprianus etc. eamdemque sanctionem confirma Uit Ioan
220쪽
nes .XXm apud dorici Raynaldi ad annum l I. Non ideo tamen , quod per praefatam conditionem periculum evitetur rebapti Zandicum , qui jam semel fuerit legitime baptigatus, est illa passim , et temere adhibenda; sed tunc solum ea uti licebit, quum prudens, et probabilis subest dubitatio , an quis fuerit rite baptizatus , nec diligenti praemissa indagatione , Otuit rei veritas innotescere : Cuemadmodum Scite perpendit Sotus in q. dist. 3. quaest. Anic. art. 9.k. Circa hanc igitur solutionem , ubi a sacrilegio NON X cu Sat , neque ab irregularitate absolvit Sacerdotem sub conditione rebapti Zantem, quem scit domi baptizatum , et nihil est , quod Ollatum ei Baptisma rationabiliter suspectum reddat . Quare minime sectanda sunt Templa, quae
congesserunt Gobat tom. I. ira t. . secl. 3. Et Marin Theolog tom. 3. tract. 9. disput. I. Se t.
8. lim. I. O. ubi plures sub conditione baptigatos narrant , qui Ob merum scrupulum non tam dubitabant, quam imprudenter suspicabantur se non esse rite baptigatos quam quidem conditio natam Sacramenti iterationem , O consequutos, Seu potius adprehensos effectus quietis conscientiarum , iidem Auctores videntur approbare; sed potius aures praebendae sunt Estio et q. distinct. q. . IS. haec ad rem adnotanti Sciendum est, non quamcumqueste em in contra-τium suspicioncm, vel scrupulum debere suscere ad hoc , ut sub conditione quis hoc pacto baptizetur sed requiri dubitationem probabilem . . . Ea autem probabilis dubitatio est, quae , facta etiam diligenti inda in , discuti non potest, ita ut nec moralis certitudo facti haberi queat . Immo verius obtemperandum est Catechismo Romano pari 2 de sacram Saptismonum. 7. tibi de forma conditio nata ait : Et baptismi forma ex Alexandri Papae auctoritate in illis tantum permitti. eum, de quibus , re diligenter perquisiti, dubium
relinquitur , λ Bapresmum rite susceperint ; alirer 'ero nunquam fas est , etiam cum adjunctione , astimum alicui iterum administrare
III. Quae hucusque diximus , copiosius adlauc , et clarius a nobis exposita , pluribusque sacrae Congregationis Concilii responsis confir-niata fuere in nostra Instit. q. ubi non solum
ex Jusdem sacrae Con regationis Sententia Ostendimus , non esse Baptismum , ne sub conditione quidem , iterandum, quum nulla occurrit
prudens ratio dubitandi de prioris Baptismi validitate , sed etiam ab irregularitate iterantibus
Baptisma inflicta ab Alexandro III in cap. Eae
litterarum , de apostatis , e reiterantibus Saptisma , non X tali proba Vimus , qui , ob solum apprehensum prioris Baptismi vitium , nullaque praemissa veritatis indagatione , illud denuo sub conditione conferunt , quibus certo sciunt jam semel antea fuisse collatum : etenim quamquam plures Doctores istiusmodi , sub conditione reo apti Zantes a gravi culpa , atque ab irregularitate absolvant, eo quod per adjectam conditionem satis consulatim existiment reverentiae debitae Sacramento , ad uod Onficiendum non aliter fertur intentio Ministri, nisi si rite consectum non fuerit aliud antea administratum haec tamen sententia rejicitur a Catechism Romano cit lo c. ubi reprobantur asserentes, nullum scelus admitti, si
quemzis sine delectu cum adjunctione illo vide. licet condi lonis baptizent eidemque Opinio ni refragatur auctoritas S. Caroli , in cujus Instructionibus , Actor Ecclesiae Mediolanensis pari. q. pag. q97. haec de forma conditionata habentur Diaua forma utitur urem infans, alius- . , qui Raptismo offertur , re diligenter perquisiti, dubium relinquitur , aut certe non apparet, eum baptizatum esse , ut de expositis in Pen.
tisque paretulis dubitari , atque ignorari saepenumero solet . uod si , re accurate inelestigata, e loratum habuerit, illum , forma ser vata, baptizatum esse , ca ea omnino , ne hanc
sub conditione baptizandi formam adhibeat cum sacrilegii in committat, si c0ntra fecerit, et illud impedimentum contrahat , quod sacri canones irregularitatem Cocant.
lU. In alia iisdem nostra Instit. 8. hanc eam. dem materiam tractantes , diximus cum Cardi. nati Albitio de Inconstantia in Fide c. 33. an. Iq. usque ad 6 improbandas esse Synodos, in quibus generatim , atque indistincte , iterum sub
conditione in Ecclesia baptizari jubentur, quicum Cue privatim fuere ab obstetricibus domita. ptigati . De hisce Synodis , ac Ritualibus idem decernentibus , agit Holeomann in sua Theologia
rumdem Auctores hoc nomine aecus et , quod
scilicet dubium illis visum fuerit Baptisma ab
obstetrice collatum , fatetur nihilominus , minus caute , ac nimium indefinite eos loquutos quum debuerint potius rerum circumstantias distingue re , easque determinare , quae incertam reddunt
validitatem collati Baptismi , quem propterea tunc oporteat sub conditione iterari. Enimvero,