장음표시 사용
301쪽
respondere possunt an assectae, ideo Ecclesia a nequaquam solicitam esse de prae lictis coniugiis , debito ritu in stati p. lndis , Quia contractus coniugii semel valide initus, nisi , quum iniretur , Sacramenti nituram uduerit, nunquam deinceps poterit Sacramentum effici: Quod
et senuitur asilius Pontifex de Matrim lib. I. cap. 9. Lum 8. Verum hic responsione diffficultatem mota evadunt: siquidem alii longe plures
Doctore , Quos recenSet, et sequitur Sanche elib. a. de Matrim dis . . existi; nant , at imonium , quod fuit validum solu)n in ratione eontractat , posse deinde fenovari, et assequi virtutem Sacrament , qua prius caruit . In iacporro dubietate, non ne 'ligeret Ecclesii Fidele urgere, ut in praedictis rerum Ventibus sua connubia debit modo reno Uarent, ne fruStarentur ad minimum spe consequendae gratiae , quae, saltem in multorum probabili , et communiori sententia ex contractus iteratione ipsis obveniret .
IX. Utriusque opinionis solidiora fundamenta innuimus , non animo quemquam inducendi ad unam , aut alteram amplectendam; sed ut Episcopis sit persuasum , utramque S Se probabilem, suosque habere magnae auctoritatis patronos atque inde non decere discant, ut ipsi Iudicis partes assumant , quaestionemque deliniant, de qua Ecclesia nihil hactentis pronum ei a vi , sed Theologorum disputationi permisit . Ouare acturi in Synodis de irvatriae Orbio proponant quidem , explicentque doctrinam a Conciliis Florentino , et Tridentino de ejusmodi Sacramento diserte traditam; sed a Ueant are aut Parochum, aut ipsos contrahentes ejusdem ministros appellent Suorum vero Praedecessorum Synodos , in quibus ministri nomen vel istis , vel illi inditum reperient, intactas relinquan ne , eas corrigendo , aut approban-do , in idem incidant vitium alterutri sulsea Jandi ea controversia intc Theologos opini nibus: a quo Dioeces an Synodus prorsus immunes esse debere , hucusque inculcavimus
277 Corrigitur falsa doctrina, quae in quasdam Pnodos irrepsit , quoad idem matrimonii
IN Synodo Bononiensi, habita anno I 63 . di
citur, non posse viros, et Heminas a matrimoniis contrahendis hoc nomine prohiberi, quod doctrinam Christianam i Inorent , Quamvis deceat , ut Parochus ejusmodi prohibitionem inis comminetur, qui, facilius eosdem inducat ad Fidei rudimenta addisce est . Idem sentit Roma- guerra in notis ad Constitutiones Synodales Ge.
rundenses lib. q. tit. I. cap. 2. ubi, quum in hanc offenderit Synodalem sanctionem 'eno 'antes Constitutionem in testima Synodo editam circa doctrinam Christi Diam , statuimus , et ordiuamus , qhod de cetero ad sponsalia , per verba de praesenti , non admittantur , qui doctrinam Christia. nam nescierint, it confirmati non fuerint: loco eam illustrandi , ut alia solet, tacite impugnat, docens , is non esse Epi Scopo , quem qua Tra matrimonio arcere hanc solam ob causam, quod Coctrinam Christianam ignoret sed dum- tr Xa posse blandis verbis , atque adhortationibus cum inducere ad matrimonium disterendum , donec Christianis imbuatur institutis . Nec dissimilia sunt , ouae in hanc rem adduxit Iarceblκ Semerosi in suo Voto impresso pari. Ita . ccent. decis. RS. Πηλ S. et J3.ll. Fulcitur haec opinio quorumdam Theologorum auctoritate , Cui , quum ignorantiam dic trinae Christianae non invenerint in vulgatis versiculis , in quibus enumerantur impedimenta matrimonium impedientia , asserere proinde non dubitarunt, neminem posse, O illam Solam , a matrimonio celebrando cohiberi . Ita docuit Thomas anche lib. 3. de utrim disp. IS. Am. . noviens : Nescio tamen , A tatione possit rapiscopus ob hanc ignorantiam arcere aliquos a matrimonio contrahendo ' uls ipsius non sit impedimenta matrimonii statu fre , nec hoc impedimentum ab Ecclesia statutum sit: et sequitur Diana in edit coord tria t. . tum. 2. resolui. 93.
III. Verum huic doctrinae et Rituale Romanum , et S. Carolus Sorromaeus , et quam plurimae
Episcopales Synodi , a Summorum Pontificum Edicta adversantur. Fleni Rituale Romanum sit de Matrim de iis loquens qui matrimonio
302쪽
sti est iungendi , ait interque sciat rudimenta Fidei, quum ea deinde filios suos docere debeant. S. Carolus in Concilio Provinciali Mediolanens V.
pari. 3, ouect Eccl. f dis l. pari. I. pag. 287. Decstatuit Raroch sis , quos sponsos experiuηdo Uide. rit doctrinae Christianae rudimenta plane ignorare , ne n atrim scio illos ante jungat , quam ea item ratione cognori didicisse , quae eo de genere 1llos plane scire oportet: Quae ero ad Uertens Franciscus Amatus Potiget Instit. Catholic. tom. 2. pari. R. se l. . cap. 8. . S. num . . inquit
Non accedendum prius a connubii legem , quam Nneantur praecipua religionis lysteria ChristianaeqΗ et ita ratio, et conjugatorum 'scia proben obcantur . In Archiepiscopali Bononiensi Cardinalis Gabrielis Hai esti pari. 3. pag. ISI. a Ue
tu , ne Parochus ad te. tiam deveniat matrimonii denuntiationem , nisi certo no Verit, Sponsos principalis Fidei nostrae mysteria didicisse,
et saltem irationem Dominicam Satis rationem Angelicam, Symbolum Apostolicum , et Praecepta Decalogi memoriae mandasse . Idem edixere innumerae Syn Odi, collectae a Genetio Theolog.m crat tom. . tra Ct. 9. cap. a. quaest. T. quibus
addimus nodum Fartensem . habitam anno 168 . a Cardinali Barberino , Caesena tensem habitam anno 169ῖ. a Cardinali Dentro f. Neapolitanam habitam anno 79q. a Cardinali antel-mo , Ariminensem habitam anno 172q. a Car- ditia litae Vio, Neapolitanam habitam anno IJ26. Cardinali ignatello, Sabinens ea habitam anno 73o a Cardinali Albano , omnes ad titΗ-lum de Matrimonio . Aes demum Congregati Ones habita coram an me m. Innocentio XII anno I 697 decretum AES , non esse a Parochis
matrimonium cin Ecclesia proclamandum , nisi antea sponsos reperirent in Christianae religionis rudimentis sufficienter instructos; quod quidem decretum confirmatum fuit a fel rec Clemente i in suo ullario p.rg. 326. Idem edixit Cardinalis de Rohan in suo ituali , Neutinensi ad tit de Matrimonio pag. a Fq. ubi ParOchos diligenter investigare jussit , an matrim9nio jugendi teneant rudimenta Fidei . Ac denique nos ipsi in nostra encyclica Epistola ad iniversos Episcopos , quae est 2 in nostro Fullario . II. om. I. haec scripsimus merlim, Visum matrimonio jungendi non sint, si Parochus, ut debet, prius interrogando , deprehenderit, marem seu foeminam, quae ad salutem necessaria su ut ignorare P uix tantae, ac tam lAstuosae ignor tantiae
locum resinquet piseopus, qui Pastores axima-
rum admoneatis scii sui, et, huic si desint, negligentiae repetat 'enas
1 U. Quamobrem , cum doctrina tradita in citata Synodo Bononiensi anni 63 q. a communi
Ecclesiae sensu , et praX discordet, est omnino reformanda , et corrigenda , sicuti reapse correcta fuit iii alia Synodo Dioeces m a Bononiensi celebrata a Cardinali oncompagno anno I 698.
lib. 2. . . atque iterum a nob4 Instit. 9. et In stit q5. ubi ad matrimonium contrahendum
neminem admitti praecipi miis, Christianis iustitutis nondum satis edoctum
V. Neque in contrarium facit, quod aiebat
Sanche , nimirum, non O se Episcopum nova
impedimenta matrimonium impedientia , statuere L huic enim 'incultati in primis reponimus , ab Episcopo , repellente a matrimonio contrahendo ignCrantes Christianae retigionis necessaria rudimenta , nullum de novo poni impedimentum sed illud explicari, et inculcari,cuo idem jam detinentur enim Vero, quum 1- trimonium inter Fideles unum sit e septem Ovae Legis Sacramentis , a Christo Domino institutis , atque e numero eorum , quae dicuntur
Tirorum, nemo, sine gravi sacrilegio, illud celebrare potest in statu peccati mortalis, quod optime perpendit Diu acres Cozarru vias aper ODecret pari 2 de Matri in cap. 6 iu princ inquiens : Existens a mortali crimine , non potest, absque noUo peccato , matrimonium contra.
hereri tractat enim indecenter Sacramentum hoc Maxim Am nec Parochus licite eidem matrimonio assisti quamvis enim , juxta communiorem magisque receptam sententiam , non sit Sacramenti matrimonii Vinister, ut in praecedenti capite illivimus, nihilominus in multis comparatur Ministro , nec licite sua praesentia , et auctoritate firmare potest contractum , que Tascit a contra lientibus sacrilege iniri; quemad-rno' una pro se uitur Cardinalis de Laurae in q.
ribus Franciscus Moeria Muscetioli, Archiepiscopus Ros sanensis , in sua dissert de Sponsalibus , et Matrimoniis , quae e X tat post Secundam Impressionem Obseret at bon. mem Zaciti ad Statuta a ventina . iterumque edita est Aleapoli anno 17qc. Qui autem Fidei rudimenta ignorat ,
quae ex gradi praecepto scire tenetur, quamdiu illa non addiscit, quum potest , versatur in statu peccati mortalis , ac propterea iure ac merito amatrimonio contrahendo arcetur . Deinde idem Sanche cit disp. 17. n. 3. b. 7. disp. 6. n. 6.
303쪽
Basilius Pontus de Matrim lib. 6. cap. 7. Gas Sacerdotίbus, ac Praedἰcator Ius munere sibi im. parmuri ad disp. IS. iii 'cult. I. um . . et e posito , prout tenentur, fugentibus, ni lius se in re de Matrim disp. a 3 uci. I. Mur. I. O SO Scritate Acusare poterit, quod, a qli necessarialum in piscopo, sed etiam in Parocho faculta ad salutem addiscere possit, non habeat. Ideo pra tena agnosci: ni impediendi ad tempus matrimo missa nesciente , ut magis confundantur etc. initium ex aliqua rationabili causa, puta ad sed an facism Ecclesiae ad matrimonium contrahendum dum scandalum , vel ad detegendam alicuit: Ob non admittantur; ubi Cardinalis Augustinus Ua-jecti impedimetui veritatem nec tamen sinde terius in notis ad rem subdit Ad verte , non esse conli i , autumant, verum , et proprium impe arcendos etc. qui , ut necessariam ad salutem perdimentum , eorum auctoritate matrimonio p discant, faciunt quod in s est, tuti qui scholas ponici sit uidem illa prohibitio temporaria est , doctrinae Christianae freq/sentant ; quia . non ob atque ablato scandalo , et detecta filivitate ob incuriam , aut negligentiam, sed ob ingenii , mgiecti obs*culi , sine ulla dispensatione cessa , moria CC imbecillitatem , ea non addiscunt. In et extinauitur . Idem autem conting it in remo Concilio quodam imano can. q. act. a. relato strii piescopus cnim ignorantibus Christianae per Men oetam in notis ad cano a Concilii Il- religio uis instituta, et praecepta , matrimonium liberitani agitur de iis c hominibus, qui, quum interdicit, solum ad te ita pus , donec scilicet illa adeo crassa , ut vocant , minerva praediti sint addiscant : quod si haec ps ohibidio diuturna sit, ut Christianam doctrinam, iuxta Iethodum et perse eret , id per accidens est, atque unice qua ab aliis memoriae mandatur , nullo modo oritur ex culpa eorum , qui illis erudiri aut re addiscere valeant, ad Sacramenta tamen accedecusant , aut negligunt. re, et Si nanter matrimonium contrahere cu'Vl Vnum . tamen advertendum addimus, piunt atque ita cum his a endum statuitur: quod recte consideravit tribaldus de Sacram diu et ero iis tantis impedimentis gravati fuerint
matrim tra Ct. O. U. S. Ah. 3. n. III. nimi ut copio iorem Catechesim non admittant, docean-rum quandoque evenire, ut quis praecipua Fidei tur demum pro suo modo praecipua fidei capita nostrae mysteria et Sciat , et credat , cetera a scilicet unum esse Deum omnium rerum ali Ct Urem,riter , quae necessitate praecepti sunt ad discen qui accedentes ad se vita aeterna remuneret, im-da D aliquo saltem rudi modo perceperit k sed , pro hos et rebelles a ternis stippliciis in alio secuisquia hebetis est ingenii , et e Xilis inemoriae , puniat deinde hunc ipsum Deum esse 'ir in post omnem adhibitam diligentiam , illa memo et 1lium , et Spiritum Sanctum , tres quidem ria retinere , et recitare non valeat: in hoc aia Personas , sed unum Deum verum praeterea item rerum statu , non debet perpetuo arceri a lium Dei propter reparandam salutem homin , matrimonio, quod est institutum in officium a factum hominem ex Virgine Maria, pro nobis pasturae, et propterea nemini, Sine propria culpa , sum, et mortuum , ac tandem reSurrexisse , et re est denegandum seu curabit Parochus , ut qui gnare in aeternum hunc esse Iesum Christum Do eo men riae defectu laborat, frequenter audiat, minum, et Scizatorem nostru postremo ne mi suae semel crasse didicit, ne ab esus mente pe ne posse esse salsum , nisi credat in Iesum Chrinitus elabantur . Inter celeberrimas Constitutio stum , et poenitens de peccatis commissis, Sacramnes Gibertinas , eo ita a Ioanne Matthaeo Gi menta ipsius suscipiat; aptismatis quidem , si herio Episcopo Veronensi, ulls alibi commen infidelis est Confessionis alitem, si lapsus post davimus, tit. s. cap. 3. legitur Diuum autem aptismum; ac denique statuat ea serbare, quae quilibet Christianus Orationem Dominicam, Sym Deus , et Ecclesia sancta praecipiunt , quorumbolum 'spostolorum , et Praecepta Dei , atque Ec summa est, ut Deum diligat super omnia, et pro clesiae scire debeat, retinendo saltem sensua In , et imum sicut se ipsum
304쪽
SEDIS REFRAGARI POSSUNT . ITEM DE NON ASSUMENDA DEFINITiONE CONTROUERSIARUM JURISDICTIONALI INTER POTESTATEM ECCLESIASTICAM ET SECULAREM, DE SOBRI IN SYNODOVS LEGUM CIVILIUM ET DE NON LAEDENDIS PRIVlLEGIIS REGULARIUM.
Nihil n Synodo decernendum, quod praejudicium inferat auctoritati et Iurisus Ap,
stolicae Sedis Dubi defalsitate assertionis tribuentis Episcopo potestatem statuendi in sua Dioecesi iis dumtaxat exceptis , quae totius Ecclesiae statum re- pisciunt, quidquid Papa sibi specialiter non reser Oavit; et incidenter de erectionibus Monasteriorum , et domuum Regularium, NI hil, quod iuribus Apostolicae Sed is praejudicium asserat, ait ejusdem auctoritati sit in)uriosum, inveniri debet in Constitutionibus sive Provincialium , sive Episcopalium Synodorum , et, si quid ejusmodicia eas forte irrepserit, statim erit a Romano Pontifice rescindendum II. Vrbanus II sub quo schisma omnium te- terrimum , et diuturnissimum Xortum est , ut suae obedientiae Praelatos novis sio devinceret beneficiis , et magis magisque a partibus retraheret Roberti Gibennensis, qui a nonnullis Cardinalibus, adversum eumdem Vrbanum, in Pontificem lactus , Clementis VII. nomen SSumpserat, et in Galliam secesserat . inter cetera privilegia . hoc etiam est illis largitus, ut in eorum civitatibus, et dioecesibus Apostolicae litterae Xecutione carerent, nisi ab ipsis mei Praelatis , vel eorum ossicialibus essent anteae Xaminatae , atque approbatae id Gue statim in consuetudinem , et veluti in legem deductum est, pluribusque Synodalibus statutis rimatum , ac roboratum . E vivis erepto Urbano VI. eiusdem Successor Bonifacius IX. praedictam Oncessionem , ab Urbano factam , et revocavit, et peculiaria locorum statuta, quae ad illam fulciendam , et stabiliendam emanaverant, nullius esse roboris, decrevit . Quum vero avn IqI7. in Concilio Constantiniensi ad Petri Cathedram evectus fuerit Martinus V ejus electione sublatum est schisma, quod quadraginta fere annos Christi Ecclesiam dire laceraverat : nam , et Si Petrus de Mna, dictus benedictus XIII a Concilio exauctoratus, Pontificiae dignitatis in si nia,
invicta pervicacia , retinuerit ; attamen pene ab omnibus, qui ei obedientiam praestiterant post Concilii sententiam , et Martini ectionem , de sertus St. Jam vero probe animadvertens indu bitatus Pontifex Martinus V. rationi congruun essera ut, quae schismatis calamitas in detrimentum Apostolicae Sed is concedenda suaserat, restituta Fcclesiae pace , et tranquillitate rescinderentur sacro approbante Concili , eamdem
Vrbani VI. Constitutionem denuo abolevit lII. Et nihilominus in Toletana , et Carthaginensi Ecclesiis obtentu obviandi falsitatibus , conditae postea fuerunt Synodales Constitutiones , quibus edicebatur , ne Tabelliones, et Notarii, etiam ab iis, quorum intererat, requisit , Apostolicas litteras reciperent , a loci Ordinari , eiusue ossicialibus prius Xamina ta . Petita est huiusmodi Constitutionum confirmatio a Leone X. supremum Ecelesiae clavum tunc temporis tenente sed hic , indecens , absonum , quin immo et temerarium reputans , quod , quae erant a summo Pontifice gesta , ea inferiorum examini , et judicio subessent nedum porrectam sibi Supplicationem reiecit, sed nova insuper edita Apostolica Constitu. tione , memoratas Bonifacii X. et Martini nsanctiones approbavit , et restauravit, et Quaecumque illi contraria statuta tam in praefatis Toletana , et Carthaginens , quam in aliis quibuslibet Synodis facta et attentata , irrita
es Se Oluit et, ne ulla eorumdem memoria ullo unquam tempore extaret, eadem e libris,
305쪽
seu codicibus , in quibus scripta in inue adnotata quentissimos, eiusdem auctoritatem , non On- reperiebantur, ita obliterari, et radi praecepit, sulto , sed potius incogitanter sibi usurpare de- ut amplius legi non possent. ceptos nimirum a quibusdam octoribus , qui IV. oni atri X. Martini V. et Leonis X. potestatem , uni Romano Pontifice competen- vestigia sectatus ita vens VII in sim Constitu tem , quarumcumque Ecclesiarum Praesulibustione 7. Sulla r. io m. q. pari. I. pag. I 6 id ip adjudicant Astruunt scilicet ejusmodi Aucto- sum sancivit, quod illi liac de re dixerant : ad res , et veluti indubitatum axioma venditant
didit ue, se in suis litteris, in die Coenae o hanc propositionem Luidquid potest Pontifcxmini lectis , et proluulgatis , anathemate per in universo orbe , si ea excipias, quae totius Ec-culisse , et iterum percellere , quicumque it clesiae statum respiciunt , ut Fidei articulum deterarum Apostolicarum exequutionem quovis finiri potest Episcopus in sua dioecesi , nisi spe- praetextu impedirent, aut impedientibus con cialiter Papa sibi illud reservaverit eoque fun- silium , auYilium , et a Vorem praeberent . Hoc amento praejacto, Episcopalem iurisdictionem
unicum exemplum satis esse existimamus ad mirum in modum X tollunt, ac ultra prae Scri- cautos reddendos Episcopos , ne Ita suas Con pios ei limites protendunt. Hanc porro Opinio stitutiones aliquid Obrepere sinant, quod , ulla nem , plurium , et non infirmae notae octo ratione , Apostolicae Sed is aut auctoritati in rum auctoritate munitam , quos referunt Fa-iuriam irroget , aut iura imminuat ob eam nanus in Cap. Dilectus , de tempor ordinat. . quippe conjunctionem et necessitatem , quam 16. et in Cap. Perniciosa , de effic Ord num. 28. membra cum suo capite rabere Oportet , ma atque Arcu dius Concord lib. 2. de Coorrnat. V.
xime decet , ut ipsi primae Sed is praerogati IIo facile lauriunt Ep scopi, eaque imbuti
Vas , ita hac praesertim tempestate , multo sibi licere autumant , nonnulla in suis Synodisrum invidia, in discrimen vocantur, sedulo de statuere , quae ad solam pertinent Apostolicani fendant , et pro Viribus promoveant : suam Sedem . Quamobrem laudatus agnanus it. lo c. enim causam agunt , quum supremi Pastoris Operae pretium X istimavit, praefatam propO- auctoritatem propugnant, et sustinent quo sitionem totis viribus convellere , 3 usque falsiniam , si hujus iura evertantur , paulatim pari tatem et ratione, et auctoritate demonstrare
ter inferiorum Praesulum jurisdictio nutabit, VI. Ratione quidem etenim , uti pariter et corruet . Haec Optime con Siderarunt Patres argumentatur Mare lib. 6 de legibus cap. q. Concilii Dugiacensis I habiti anno 87i cui Epi num. q. et 6. etiam seclusa Superioris prohibiscopi unus et viginti per se octo per suos Pro tione , nequit inferior legem , ab eodem Supe-
curatores subscripsere quum ad Hactriant II. riore latam , aut abrogare , aut relaxare : Su-
Papam in Synodali epistola, quae X tat in Col perior quippe , statim ac aliquid per suam le- lectionis Harduiui tom. S. col. 13a I. ad rem ap- gem praescribit , aut prohibet , illud subtrahit
posite , atque ad posterorum Xemplum mavi ab ordinaria potestate inferioris; cui propterea me opportune ita scrip Sere : Quia ergo nos , non licet , in illam falcem immittere , nisi e- quantum scimus, et possumus,pri vilegium sanctae lit suam Voluntatem anteponere voluntati Supe- ac primae cisis Romanae et conser Pare , et obau rioris , per legem lanifestatae e quod profe-dire, et X tollere cupiinus, atque satagimus , pro ct esset suae subjectionis justum eae cutere suo scilicet priKcipatu, quem beatis Petrus vo et , qui majoris potestatis est , judiciis suis adstolus , Domini oce perceptum , Ecclesia nihilo dicere , aut propriis definitionibus sebiugare minus subsequente, et leuisit semper , et retinet , quam in tollerabilem insolentiam repreliendit ser vel Cestra Veternitas , et a Deo in prima Sede Nicolam l. in epistola ad Michaelem Impera- constituta auctoritas, nobis siliis, et subjectis sibi torem , relata in an inferior dist. 2. Prae- Episcopis Ecclesiastica priOilegia , a sacra Cano terea , si integrum Sset Episcopo , legem renibus , et vestris Decess0ribus , ac Praedecessori laxare a Concilio Generali , aut summo Pontibus, nostris Decessoribus , ac Praedecessoribus fice rogatam , tota evertetur Ecclesiae disci- conseret ata : Izatenus et Apostolica Sedes pro plina , caput subjiceretur membris , et proin-prium Pigorem retineat, et a se concessa aliis sua de actum jam esset de Ecclesiastica Hierarchia
jura non minuat divinitus instituta : quod bene ponderavit idem V. Verum accidit interdum, aliquo Episco Faguanus in Cap. 7, ymis, . . q. de filiis Presby-pos, ceteroquin erga Apostolicam Sedem obse terorum, inquiens e nil etiam apparet . longe Tom. I. N
306쪽
minus admittendum csse , jure ordinario Episcopin dispensare contra legem Concilii Generalis Cel summi Pontificis, quoties dispensandi facultas illi non adimitur . Hae enim doctrina , nisi temptretur, sfcundum ea, quae dicta sunt, falsa et periculosa est, et nullatenus ad pra vim deducenda : nam instriorem posse contra legem SM- perioris absolute dispensare , nihil est aliud cyΗam caput membris, et superiora inferioribus subjicere , et ordire e naturalem iuvertere , et Ecclesia,ticam Hierarchetam confundere , Dei ordinatione institutam praesertim Cerori rei mossa cyorum Cansuum , et Conciliorum est, fere ubique simpliciter praeciper aut prohibere , quid faciendiam sit, et e non faciendum, raro autem descendunt ad prohibitionem dispositionis . Vnde , si liceret Episcopis dispensare , quθties limque dispensatio in specie nou prohibetur , couSequens esset in ortim acciitate , totum D s commune , et Concilia Met)rrsalia suboertere , in singulis casibus dispensandori quod est erronei In asse
VII. Ad auctoritatem uod attinet, Fagna-n res in cit. Cap. Dilectus, de tempor ordinat. X hoc ipso textu inferri autumat falsitatem propositionis, quam impugnat cutim enim Episcopus ossensis in Hibernia tres sacros Ordines eadem die contulisset cuidam Canonico milicens , in hujus Ecclesiae Episcopum electo, Obtentu mandati sibi facti ab Archiepiscopo Cas- Sellensi, tu Metropolitano rem gestam improbavit, et 1 Ossensis eae crisationem respuit Innoeentias III rescribens, etiamsi constituisset de mandato Archiepiscopi, adhuc illi non fuisse Obtemperandum , eo quod talis dispensatio nulli sita canone permissa Tum quia sunt verba Vulgatae Decretalis, Quae habentur in compilatione,cua utimur)si de mandato uerchiepiscopi consta-τet , num illi hujusmodi dispensatio a canone mi- rini e It permissa, ipsi os temperare nou debuit in
hac parte. Ad liganda igitur inferiori manus
ejusque jurisdictionem coarctandam , non Si necesse, inquit agnanus ut sit illi expresse interdictum , ne quidquam , contra Superioris legem audeat intentare sed sat est, id ei non esse ab ipsa lege permissum , sicuti ab Innocentio audivimus . Uerum , suum in integra Innocenti III. Decretali, quae refertur a GonZale , OS Uerbum permissa , haec alia sub duatur Iuam ad solum Romanum Pontificem non est dubium pertinere ex quibus potest quis conjicereri potestatem
relaxandi legem , de qua agebatur , fuisse a iure
Episcopis ademptam , unique Romano Pontifici
reservata nari jam corruit argument una , quod ex ea Decretali agnanus instaurat Cliariores, uullique cavillationi obnoxii sunt alii textus , qui alFagnani opinionem roborandam , et contrarium a Xioma confodiendum , producuntur ' Primus est in lem Roniani , de elect in qua lemens I . ait: Vos , in t rugiera praecipis attendentes , quod ex Superioris per inferiorem tolli non potest idque ita intelligendum declarat, ut
nequeat ab inferiori corrigi, vel immutari , aut quidqrea n ei detrahi , sive addi , vel dispensari quomodolibet circa ipsam , seu aliquam eius partem . Alter textus est in Cap. Sancta Romana, de religiosis domibus , inter ExtraPag. Joannis XX li ubi legitur Ruidam autem eorum dierum habitum , et ivendi ritum a quibusdam Episcopis , Seu eorrem Superioribus , Oe aliis Ecclesiarum Praelatis habuisse , profitentur, Eos nec eis concedere licuit contra formam Concilii gen ratis ad ovem locum opportune notat Glossalit. q. 2 on licet igitur Episcopis contra in lubitionem Generalis Concilii facere, quum sint adstricti ad observantiam canoaetam idem tie late Ostendunt innocentius in cit. Cap. Dilectus de tempor ordinat. n. a. et 3 et tu Cap. a. de eo, qA i furtive ordinem suscepit , Panorm in Cap. Tim litteris , .ci de testibus , o Varr. i q. part . . . . . I S. Guliere Caia Luaest. lib. I. c. s. n. O. Suare cit. c. q. a Seue totin et in I. . disp. 28. . . anche de Matrim. lib. 7. disp. s. n. 9. et lib. 2. Summ. D. H. I. Pontius de Matrim lib. 8. c. s. n. I. ab assutius in theor. et prax. Ar Canon lib. 3. c. 27. n. 3. biana in
aliique innumeri ab his allegati . Ea quamvis adversus haec a feratur textus in Cap. 2' 'per de sententia excommionicationis, ubi dicitur, ab inferiore concedi posse censurae rela Xationem , si conditor canonis eam sibi non reser Va Uerit sapienter tamen Gonzalea ad dictum Cap. 2 lupernum. 3. animadvertit , id non esse X tenden. dum ad alias materias, in quibus ex eo dumtaxat , quod aliquid non sit expresse Episcopis prohibitum , non licet inferre , idem esSe eisdem positive concessum speciale enim illud esse , ait , in absolutione a censuris , eademque specialitate gaudere , asserunt Octore , dispensationem in impedimentis quibusdam matrimonii mere impedientibus , de quibus infra lo
VIII. Alius est nonnullorum error , qui Vi-
307쪽
dentes , Episcopi consens tam , tamquam neceSsariam conditionem , requiri pro alicu)us actus a liditate , aut legitimi lateri ab hujasmodi consensu rem totam pendere putant, eamque Episcopali dumtaxat auctoritate , inconsulto Romano Pontifice, licite , et valide expleri posse arbitrantur quamvis adsint Apostolicae Constitutiones, aut Conciliaria Decreta , quibus supremum , et privativum , ut vocant, ius in id rerum genus Apostolicae Sed reservatur . Exemplo sit res ista , quam subjicimus . IX. Stat iit sacra Tridentina Synodus Seἔs. 2 .
de Regularibus c. 3. ne monasteriaci Seu domus tam Virorum , quam mulierum , de cetero erigantur , sine Episcopi , in cujus dioecesi erigenda sunt, licentia prius obtenta . Hinc vero aliqui inferunt , ad erectionem novi monasterii in aliqua dioecesi , sufficere licentiam Episcopi Di Oeces an , absque eo quod Romani Ponti iacis auctoritas ad id requiratur, et maxime ubi agatur de piscopis ultra montes constitutis propterea quod Innocentii A. Coin stati illo, quae habetur num. 27. in ullar Rom. tom. q. quaeque
Romani Pondissicis auctoritatem in huiusmodierectionibus necessariam declarat, de Italia , et adjacentibus Insulis tantummodo loquitur . At, quum iampridem ante Tridentinum Concilium Regularibus interdicta fuerit novorum monasteriorum acquisitio sine expressa licentia Apostolicae Sedis, ut videre est in Cap. Religionum I. Confirmatos , de religiosis domibus , in sexto et in Cap. Cum ex eo , de excessibus Praelatorum , eidem lib. 6. satis patet, nihil a Tridentina Synodo detractum fuisse eiusdem Apostolicae Sed is auctoritati iam praecedenter stabilitae; sed illud dumtaxat tatutum fuisse , ut praeter ea in , piscopalis quoque auctoritas et licentia in iisdem erectionibus interveniret . Quare communis hodi me in Tribunalibus recepta est opinio , non licere Regularibus tam intra, quam X tra Italiam , nova monasteria aut con Ventus , sive collegia fundare , sola piscopi localis auctoritate , sed Apostolicae Sed is licentiam praeterea necessariam esse. De monasteriis autem , Seu conventibus , aut collegiis tantummodo loquimur : nam, si res esset de
aliquo simplici hospitio , quod pro Regularium iter habentium commodo aedificari vellet, piscopi localis licentia ad kl sufficeret , etiam
non accedente Apostolicae Sed is auctoritate . Quae omnia mature discussa , et definita fuerunt occasione cujusdam causae νsteiten. Fun-
dationis Hospitii: in qua tres decisiones Auditorii Rotae emanarunt, una die Io Maj I 726. altera die et G. Aprilis I 728. coram o mem. Gamaches , ac tertia demum coram o mem.
Ratio , postea Episcopo Cordubens , quae in illius Decisionum collectione iam typis edita le
Ex iis, quae dicta sunt, decernitur quibus in casibus fas sit , aut non sit, Episcopo, relaxare impedimenta dirimentia Matrimonium agitur etiam de consuetudine , ac nonnullis Synodis Gallicanis, eamdem Episcoporum facultatem spectantibus .
l a iis , quae hucusque stabilita sunt, sequi-
tur, fas non esse Episcopis, removere impedimenta dirimentia matrimonium, Seu quem quam solvere ab impedimento , quo detinetur , veniamque eidem concedere , ut impedimento non obstante , matrimonium contrahatra quo. niam ejus ira odi impedimenta ortum habent aut
a Concilio Generali , aut a summis Pontificibus , quorum decreta nequit inferior infringere, iisque ulla ratione contraire quod ex modo dictis liquet, et ad rem perpendunt Sanche cit. lib. 8 disp. 6. n. 1 . et Pontius de Matrim lib.
6. cap. I 3. n. I. Ne autem hac doctrina , quam communem esse citati Auctore assseverant suam jurisdictionem nimium coarctari conquerantur Episcopi priusquam ea uberius explanetur , plura sunt praenotanda . Et primo animad Uertendum est, sermonem ei non esse de
impedimentis mere impedientibus , quae nullus dubitat posse ab Episcopo relaxari , si excipias impedimentum ortum ex sponsalibus cum altero initis , quod isto invito, sine ejusdem injuria remitti nequit, et illud , quod provenit ex voto aut ingrediendae Religionis , aut perpetuae castitatis , Quae vota , nisi fuerint conditionata , unam Pontifici reservantur , necnon alterum proveniens ex haeres , de quo in capite sequenti dicturi sumus : Sotus in . dist.
81. Sancheg lib. 7 de Matrim disp. IT. n. q. Sal maticenses in Cursu Morali Theologico tom. 2.tract.9. de Matrim. c. I 3. unci. unic num. I 6. et 17. Pere de Matrimon disp. 23. ecl. 8. n. S.Cab assutius in theor. et prax. Iur. Canonic. lib. I. c.
27. r. i. Natalis Alexander Theolog dogmat et ii a
308쪽
morat de Matrim tib 2. art. 13. N. q. aliique communiter . Neque res est de impedimento,
quod irritum reddidit matrimonium jam publice contractum ultro enim concedimus Episcopo illud relaxandi facultatem , quana eidem adscribunt Sy ester Perb. DApensatio . . Solus
. Symitis operum tom. F. inter resolutiones in Perh. Dispensatio secundo , Fagnanus in Cap. i- is , Min. 3ῖ. . sitiis Presbyterorum , Natalis
Alexander cit. lso re . IO. qui tamen unanimi ter monent , non posse Episcopum eam potestatem sibi usurpare, nisi simul concurrant sex
circumstantia : prim scilicet, ut iam matrimonium fuerit contractum in faciem Ecclesiae, omnibusque adhibitis solemnitatibus : secundo ut contractum fuerit bona fide , ex iuris , aut facti ignorantia : tertio , ut sit consum inlatum c uarto, ut impedimentum sit occultum quinto , ut non possit facile adiri prima Sedes , seu dispensatio a Papa obtineri, Ob coniugum Paupertatem , rusticitatem , locorum distantiam 2 iasque similes causas Sexto denique , ut non
possit separatio fieri sine scandalo . Si vero init Cab assutius o c. cit aliqua absit ex praefatis circumstantiis , et personae sint pauperes, aut rudes , ac rusticae , oscium erit ordinarii prosequi hanc dispensationem , in forma pauperum apti. Ssdem inpostolicam , ut plane gratis , et sine compositione obtineatur . Notant itidem
iidem octores, dispensationem ab Episcopo
in praedictis circumstantiis obtentam , prodesse un)ta X at pro foro conscientiae , non autem pro Oro X terno non enim plus potestatis tribuendum est Episcopo, qram habeat Major Poenitentiarius Papae, qui in praedicto rerum CVPntu impedimentum aufert, ut matrimonium Onvalescat solum in foro interno . Quocirca , si impedimentum antea occultum , postea detegatur, et deducatur ad forum contentiosum , Opus erit nova dispensatione , a summo Pontifice impetranda . II. Tandem advertendum est , nec quariti O-nem ei esse de impedimento dirimente Occulto, Quod obstet matrimoni nondum contracto , sed proxime contrahendo . Scimus quippe , non deesse Octores , qui Episcopo facultatem asserant illud auferendi quum tales urgent rerum circumstantiae , ut nec summus Ponta se conbu-
li , nec Iatrimonii contractus , ad Quem omnia sunt disposita, disserri possit sine scandalo , et paratorum ad nuptias infamia : ad praecavenda enim praedicta gravia mala, si alius non suppetat modus illis Occurrendi , prae qumendunt est, summum Pontificem delegare Episcopo potestatem dispensandi, quam certe , requisitus , non esset ei denegatur u . Hanc facultatem nullius praecedentis Doctoris patroclinio fretum se Omnium primum Episcopis vindicasse, gloriatur anche cit. lib. a. disp. ψO. . . Sed eum postea sequuti Sunt Pontius Gla. Dήθ. 8. c. II. n. 6. Hurtadus disp. 26. de Matrim. n. 7. Pere de c-trim disp. q. . secl. 6. n. Ia Bona in de Matrim. disp. 3. punct. q. n. S. Terb. Rursus addo , Barbosa de o c. et potest Episcopi pay t. a. allegat. 3 s. n. . ab assutius cit. cap. 17. . . de ustis de dispensationibus matrimonialibus lib. 2. c. 2. N. 29. et plArib.seq. Ni est ne de tit. 1st. lib. . Decreta Ln. 66. et seq. Anactetus in Ius Canonic. om. q. in pexit de dispensat super impedimentis n. 6 a. et 63. Sed , Quamvis haec Opinio , teste citato 59-nacina , hodie si fere communis , eam tamen acriter reprehendit, et exa gitat Fas vanus in cit.
Cap. Nimis , num 3 q. et 3 S de filiis Presbyter.
fortasse Qui , ut adnotavit Pere cit. Sec t. 5. n.
I; est Oraliter impossibile , eas omne concurrere rerum circumstantias , quas ibi fingit Sanche , in quibus nequeat matrimonium retardari absque scandalo , quum alii plurimi Semper praesto sint Odi , ab eodem Terea indicati , protrahendi tempus nuptiis , abscue ulla suspicione criminis , et infamia eorum , qui iam erant ad eas celebranda accincti
IlI. Sed , quidquid sit de ea extraordinaria
potestate, quae e praesumpta summi Pontificis Voluntate in aliquo eventu, urgentissimae Videlicet necessitatis , et impedimenti occulti , Om- petat piscopis , nullum in praesens de ea ferimus judicium ; sed tantum disserimus de Ordinaria potestate dispensandi in quibusdam impedimentis dirimentibus publicis . Hanc potestatem, communi ferre calculo octores denegant Episcopo quin immo sacrae Urbis Congregationes, Concilii videlicet, ac supremae inquisitionis
non semel proscripserunt, tamquam falsam , et temerariam propositionem asserentem Episcopo
ius dispensandi super impedimento diritarente publico, quod obsistat matrimoni contrahendo, etiamsi uravis r eat illud contrahendi necessitas uti videre est apud Ioannem baptistam 1-
309쪽
gantium , virum appli iane doctum , Om. q. Commentaris r. in Regi l. Cancellar in notis ad regul.
69. . . t . ubi sacrarum Congregati Osium responsa, sumina dili': entia congesta , per X- tensum , ut dicitur , referuntur , t Octorum
in hanc rem lacita copiose allegantur . Et nihilo ivrinus aliquot piscopi eamdem c testatem
etiam nunc sibi : et ipsis ac scribunt , et contra Juris communis principia , ac communem Octorum sensum, etiam in suis Synodalibus Constitutionibus sibi asserere 'uandoque non dubitant : et Quod ni 'Ois dolendum St, non desunt
aliqui , licet portici Octorcs, hac in re piscopis blandientes , quorum nonnulli innituntur praedicto axiomate, cujus falsitatem detexipnus; alii vero innituntur diuturna consuetudine, perstiam , acquisitam decantant quibusdam piscopis potestatem relaxandi aliqua impedimenta dirimentia, qua spectato ure communi , caserent. Hinc Gibertus suarΗm Consultat i5nt Gom. a. consuit. J9. de Matrim ab solute docet ,
piscopos in hoc negotio unice spectare debere
suorum Praede essorum praXim , libereque OS- se , legitima exigente causa , eas dispensationes indulgere, quas a suis ' aede cessoribus concessas deprehenderint . Hinc pariter 2 a talis flexander Theolog. Vnnat et morat cit. lib. 2. de
tem dispensandi super impedimentis matrimonium dirimentibus , publicis, et notoriis, uni vindicavit Romano Pontilici, inquiens: Hodierna Ecclesiae disciplina , secundum quam dispensationes in gradibus prohibitis consanguilitatis et et a nitatis, aliisete impedimentis dirimentibus
Idomano Pontifici reser Patae scint, qxu in publicum imo ediment m est, et de matriuronio contrahendo' agitur , non permittit, ut i piscopi his in circumstantiet di pensent alium eniis ab Ecclesiae universali , si ze illius Capite Vomano Pontifice, sint instituta moedi 1nent matrimonium dirimentia , dispensatio super eis, conmum Iure , an Caput unioersalis Ecclesiae Romanum Ponti cem,non cri Episcopum , per trest ut colligitur ex Cap. Cum infimor atra , de majorit et hed Conciliaq2 Provincialia plurima , RitHalia Ecclesiartim , Axctores Mn I id confirmant, et auctoritatem dispensandi compctere negant Episcopis, quum publicum impedimentum est, vel de contrahendo atrimonio agitur postquam in Quam hanc com munem doctrinam diserte tradidit , et insinuavit , in sequenti regu l. a. eamdem in hunc
modum limitat : Si tamen antiqua sit, et legiti-
me praescripta dioecesis consuetudo, ut Episcoprei in quarto gradu, etiam de contrahendo , certis in casibus dispenset quia ejus Decessores hac usi sisnt
ab antiquo ad hanc usque diem saeuitate, quae a Sede dipostolica concessa credit re quod in qui bus d.:m Galliarum dioecesibus fieri nolimus h de his dispens. uronibus haud o Tenda lis est: siquidem consuetudo legistine praescripta Juri positizo
praejudicat, ususque longae. non levis estis Actoritas, ut dicitur Cap. Cum consuetudinis, et Cap. Cum tanto, eatra, de consuet. Hinc denique nonnulli , allicani piscopi , uti narrant Pontas iucifrb. Dispensatio matrimonii cas. 37. Herae inter de Sacram xli tom. 3. c. 17. Auctor Collectionum
Fcclesiasticarum Parisiensium sub Cardinali de oailles tom. 3. lib. S. collat. a. cap. 2. Gerbes in Sin Tractatri, quem edidit, de potestate Ecclesiae, et Principum super impedimentis matrimonii , et
Sa in lebetave to m. i. resolut casuum conscientiae Cas. 66. et 57. Sum praeteXentes suorum DeceSSOrum , dispensant in impedimento quarti et alicubi etiam tertii gradus consanguinitatis , etiasnnitatis; et alii jus sibi vindicant relaxandi insuper impedimenta cognationis spiritualis , criminis, et publicae honestatisci licet alii jus
dem egni Antistites, observante eodem Salut hei Te , sibi integrum non esse arbitrentur , ab ullo cuiusculangue generis canonrco impedimento , matri monium dirimente , quemquam Sol Vere prout scilicet, sicut idem Auctor prosequitur, fert diversa , quae in qualibet di Oece si inolevit, consuetudo. Ab eadem quoque On-Suetudine , suae e privilegio , et indulto Apostolico initium sumpsisse censenda Sit, contendunt similiter Episcopi Leodienses , Se potestatem adeptos diss)ensandi , in quarto, et in tertio , lainc inde consanguinitatis gradu si imminens appa Feat periculum defectionis partium ad
vicinos Fidei hostes mutuae internecionis par eu- tum , et amicorum inter se , ob corrupta P puellam , et partes non habeant media recurrendi ad Urbem que n. im Odiniri referunt Les ius in Auctor Uerb. Matrimonium cas. Q. Gobat Theolfg. ea perim tract. 9. n. 49'. et an Espen Iur Eccl.
tamen us sibi non arrogare alios Belgi Episcopos , ne eos quidem , uor una dioece Se auctoritate Pauli In Leo die no divulsae sunt, se portune inim ad Vertit Zypaeus ad tit de eo, qui
cogno vi consanguineorum Aoris , num . .
IV. Ueru i , sicut graviter errant, cui O testatem, de qua agitur, Episcopis adjudicant,
310쪽
unice Dei illo axiona a te, cultas falsitatem plurima Concilia Provincialia, Ritualia Ecclesiarum
AuctoreSque traues agnosce e fatetur etiam citatus P a talis Alexander in allegata regul. II ita periculum est, ne se , aliosque decipiant, cui eam a consuetudine mutuantur. In primis enim prudenter dubitari potest, an eiusmodi consuetudo , in florentissimo Galliarum Regno Apostolicae Sed obsecuentissimo , et acrorum canonum religiosissimo custode ullo unquam tem pore vi querit; quum non solum contingere potuerit , hunc illumve Episcopum in hoc , aut illo impedimento dispensasse, ex privilegio sibi a prima Sede specialiter concessori sed etiam , itare in se habuisse constet e regestis sacrae Congregationis de Propaganda Fide , et sancti Osn-cii , in quidus frequentes adnotatae reperiuntur hujusmodi speciales concessiones, F piscopis Gallicanis indultae , dispensandi super impedimentis tertii, et quarti gradus unde recasse, Auctor Gallicanus , in sua Fractica Iurisdictionis
Ecclesiasticae c. Io feci. . scribi , timoratae conscientiae , et excellentis doctrinae Gallicanos
Episcopos dispensasse post indultum sibi a Sede
Apostolica concessum , et a dispensatione abstinuisse , postquam cessaverat, nec fuerat renovatum inclut tum , quod ad certum tempus obtinuerat . In hac autem dubietate, non licere Successori similes dispensationes largiri , recte adnotavit idem P a talis Alexander in sine cit regul. I 2. Scribens : At, si dubitet, vel merito du-hitare debeat Episcopus , an dispensatioues a suis Decessoribus concessae sint ex priet ilexio reali et perpetuo , an ex pri vilegio personali , dispensarensn potest , nisi et ipse dispensandi privilegii in summ o Pontifice obtineat . In re eni=n Sacramenta spectante, non licet minus probabilem , ac minus tutam opinionem sequi, relicta probabiliore , atque tutiore U. uod autem alio uot Galliarum Episcopi ex privilegio mere personali , non ero e consuetudine, nacti sint facultatem super aliquo impedimento dispensandi, inde etiam conjicimus quod ex una parte incredibile videatur, talem consuetudinem intra unius, Vel alterius dioece- sis limites constitisse, nec contermina per mea S- se id ui ope evenire vix potuit in re Episcopis favorabili , atque in Regno servandae inter Pastores disciplinae , morumque concordiae , et unitatis studio Missimo De alia vero scimus, ouam plurimos Galliarum Antistites diserte declarasse, sibi fas non et se, uti una auferre, seu relaxare im-
pedimentum, matrimonium d rimens si uidem Concilium Turonense anni II 83. tit. 9. de matrim. to m. io Collectionis Harduini col. I o . delinivit In quarto consanguinitatis et a finitatis, necnon cognationis spiritualis prohibitis gradibus Episcopis dispensare non licere declaramus : in Concilio Tolosano anni IS9 o. c. 8 ibidem OL 18o . legimus Irtos cognationis gradus impedit locet jam legibus solutos , et dispensato , L si visa prius summi Pontificis dispensatione , in
νη atrimonii contanctionem Parochi non recipiant :Synodus Lingonensis a stud Natalem flexandrum cit. regi l. I 2 post enumeratas personas , ita aliquo us Que ad quartum consanguinitatis gradum, inter se coni Unctas, ait, Inter istos nou est legitimum matrimonium, ni, cum eis sit per Sedem spostolicam dispensatum idemque sancitum , decla .rtumque reperiri in Synodo recensi, idem a talis Alexander testatur . Addit uelio in opere , cui titulus Sacramentarium Pastorum . trati. 13. de dispensationibus matrimonialibus e. 8.p.rg. 2IJ edit. Parisien. an. 17O9. in generali Congregatione Episcoporum et universi Cleri Gallicani declarat una esse, dispensationes Omnes matrimoniales ad solum Papam Derti irere , et Pa lamentis esse obsistendum , si aliquando Episcoporum dispen ςationes admittant . Quis aut e nacredat , tot Gallicanos Episcopos , suae iurisdictionis tenacissimos, si bici non te adiudicasse eam auctoritatem , quam passim viderent ab aliis finitimarum dioecesum Praesulibus iure ordinari , et non mere delegat , exerceri UI. At , etiam dato , in aliquam dioecesim irrepsisse consuetudinem , de qua contenditur, ut
per eam conatum dicantus Episcopo legitimum ius auferendi impedimenta , a Conciliis Oecumenicis, aut a summis Pontificibus inducta diligenter prius Xam: inandum est, an ea consuetudo miles habuerit con litiones necesSariaS, ut potuerit praevalere legi Episco D inhibenti, ne Superioris statutum infrinae re, aut quoquo modo relaxare praesumant. Quin .mmo, quum talis consuetudo non solum tendat ad abrogandam legem, vorum etiam ad tollenda , et minuenda jura uni competentia Romano Pontiaci praeter ceteras
conditiones, neces Se est, ut centum ad minus annorum spatio, sine ulla interruptione, perse Uera verit. Quocirca citatus Gn-Espen Iur. Eccles. uni-zers .part. 2. D. Iq. c. I. n. I. ut Episcopo Leodiensi auctoritatem astruat dispensandi in tertio, et quarto , et in tertio hinc inde , consanguinitatis, seu assinitatis graduci eamque ex legitim