장음표시 사용
311쪽
eonsi retud ne ab eo aequisitam evincat, Jtis modi constre fudinem contendit esse immemorabilem . Ad constietudinem otioque , iij iis initii memoria non 'ratet , confuclit citat his lictor Collatiouum Parisi nsium tom. 3 collat. . . a.
Verum Osti Cmo, di potissimum coii siderandum est, an D r eam Coi uetudi feni , si qua inoleverit , disrumpatur reret res hcclesiasticae discipli
to em Draescribi declaravit In hocentius III. iii Cap. cim inter de Cousust. Nunt porro praedicta consuetudo eius Tu di inliciatur vitio , potius quam a nobisi, praestat audire a Gallicano Auctore Cab assutio , qui cit. lib. 3. c. 27. n. 6. lo Juen Sde auci. ,ritate dispensandi , quam iai vindicant nonni si suae uionis l)rae rides , haec habit Si in oppositas reclamiantihus Conciliis Oecumenicis Greae hunc potesttitem uni sum ho Pontifici LegatoqΗ scrvant , sihi aes sint vindicare Galli-cnnitati centi circiter , et quadraginta imirum Ε- piscopi , c., hi suis Vicariis , scorsim in suis dioecebitus , sin , ij pro suo arbitrio , hujub modi licentiam , ingrue profecto tota Gallicana ditione admodi m LX. serantior, et inordinatior inter tot ,
tamque diversa sibi , aliisque indidgentium Praelatoris capita , in dispensandi nuramoniis licentia . uin etiam , si per unizersum re ethum ista DCalesceret cons Metudo quod maluit Deum Sertat in contingeret demum , ut quilibet laici, etiam subesternorum tribunalium Iudices, per captionem , et distractionem bonorum Episcopalium υ osme: Episcopos cogerent , pro suo peculiari aut amicorion, aut partium postulantium assectu, ad sic dispensandum , sicut iamdudum com elluntinet ito ad monitoria , et excommunicationes decernendas sicque simile quid illis osteniret Divinae huic apud Isaiam comminationi : Pro eo quod abjecit opis lus iste aquas Silae , quae .adunt cum silentio , propter hoc ecce adducet Dominus super eos aquas uminis fortes , et multas
Si enim renuentes hac in parte summo universali Ecclesiae o Lisci sus jici , compelluntur indignissime Lucorum Iudicium instrinorum decretis obtemperare , aut propriorum fructuum , ni pareant , interceptionem, ac prizationem pati . Et nos adducta modo a nobis relata loca Conciliorum Turonensis, et Tolosani inanem decernentia hac in re dispensationem , quae a Summo Pontifice non dimanarit, concludit Cabasstitius Sane istae ab viscopis concessae dispensatrones pro contrahenἐis conjugiis , aut vilitatem , aut incertitudinem caΗsant Sacrarmenti . At vero in re
Sacramentaria nan es docent Theologi non esse licitum , quidquam interii adhibere , eo certo medio praetermisso , quod adhiberi possit. Atque ita licentia ista et e nefariiam indueit Sacrinienti nullitatem , aut ad summum, tutiore simul, et probabiliore opitii e rejecti, minus probabilem
nec tuta in , in tanti momenti Sacramento , colise
Vll. Huic Cal assuti monito morem gerant Episcopi, et nullitis consuetudinis p aeteX tu eam exerceant acultatem , quam dubiam Saltem , atque incerta .ra esse , dissimulare non OSSunt.
uod si quis eam sibi certo competere ObStinate O cendat, adhuc abstineat, oportet , ab illalla Sua Synodo Ostentanda , et Synodali statuto sibimet ipsi asserenda : etenim it inferius suo loco demonstrabitur ne ea qui deni, Quae Episcopis certo licent ex tacita permissicii, , et convenientia Apostolicae Sedis, possunt ab iisdem per dictum , aut Synodalem Constitutionem decerni , et iuri suo ordinario quodam modo attribui id quippe manifestam saperet ambitionem , qua viderentur se quodammodo aequiparare summo Penti sic , ejusque assectare supremam iurisdictionem
VllI, Cuare, si aliquis Antistes , ob nimiam suae dioecesis ab Urbe distantiam , aliamve legitimam causam me cessariam sibi reputet auctori-tem dispensandi in uno, aut pluribus impedimentis matrimonium dirimentibus, eam XPO-scat a Romano Pontifice , qui eam petentibus
impertii non renuit , nunc magis, nunc minus amplam , pro tempore , et locorunt arietate. .
De Pontisiciae auctoritatis laesione in eo q/ od pertinet ad dispensationes Matrimoniales inter unam partem Catholicam , et alteram Haereticam
II licita esse ea matrimonia , quae Inter partes
contrahuntur , quarum altera Catholica sit, altera haeresim profiteatur, dictum in superioribus a nobis est neque tamen praetermis Sum,ta les interdum circumstantias occurrere, quibuS huiusmodi etiam matrimonia licita esse possint, idem hoc loco asserimus , pariterone confirma mus . t tacui dem, quod pertinet ad primam partem,
si aliquis fidelis cum haeretica baptizata matrimonium contrahit, Uerum est matrimonitim quam vis peccet contrahendo , si sciat eam haereticam , si ut peccaret, SI cum X ummunicata con
312쪽
rea heret: non tamen propter hoc , matrimonium dirimeretur est S. Thomas ines. Sentent. distinc t.
39. quaest. I. art. I. Ad qli intum . Quum autem quaerit tir , quaenam Sint eae circumstantiae
quae licita reddant huius la di matrimonia, non deSunt, qui ea permissa esse contendant in iis locis, in quibus notabilis populi pars ex haereticis constituitur, dummodo a Catholica parte per Persionis periculum absit, et gravis alicua vel privata, vel publica causa intercedat cujus modi ab eis reputatur publicae pacis con Servandae studium , si ea turbari posse prospiciatur intestino aliquo bello inter Catholicos , et haereticos excitando, ubi illi animum alienum ostenderent a contrahendi matrimoniis cun haereticis.
II. Alii praeterea haec matriar Onia, de quibus agimus, pluribus in locis licita fore asserunt in vim consuetudinis , quam uiarmis Ontilicibus notam, neque ab eisdem ut ipsi ajunt)improbatam , Vera dispensationi aequivalerea mirmant . Di demum considerantes , ut hujusmodi matrimonia licita sint, Ecclesiasticae auctoritatis interventu pus es Se , ne et penes simplicem Parochum, Vel penes IpSOS , quorum perfici negQ ium interest, arbitrium sit judicandi de susticentia illius causae , uae contrahentem ad ineundum matrimonium inducat, Superioris Ecclesiastici nomine localem etiam Episcopum comprehendunt idque etiam in quibusdam piscopalibus ordinationibus insertula reperitur . At Vero , si interdictum , quod fit, ut matrimonia haec illicita sint , ex Concilii Generalis Chalcς, potensis lege , aliisque contrariis sacrorum Canonum sanctionibus oris inem habet iis insistendo regulis , qua supra posuimus , facili negotio perspicere est, huiuscemodi matrimonia licite aliter evadere non posse, praeterquam in via dispensationis a Romano Pontifice obtentae , X cliis is piscopis nisi a Pontifice facultatem acceperint , ut Supe Piisdem dispensare possint uti fuse demonstrat Henricis a S.Ignatio in opere , cui titulus Etlcha amoris , seu Theologia Sanctorum , Om. G. lib. 8 pari. . cap. 36. num. 295. Ne Que CS , ut , hac in re contraria ulla consuetudo opponatur , quotie non adsit positiva Pontincta di Spensatio , quae sane e sola lyontificum Romanorum scientia , ac tolerantia deduci nullo pacto potest . Ita firmat 2 a talis Ulexander Theologiae dogmaticae et moralis Io m. a. art. . in regulis ad praxim spectintibus regul. O. Qua
de re quum olim in Congregatione S. Ofiicii di-
sceptatum fuerit, ea inter Consultores, et Cardinales Inquisitores sententia Vicit , Quae pro Pontilicia steterat auctoritateri super quo videndus Cardinalis Albitius in Tractatu de Inconstantia in Fide cap. 26. num. 164. et seq. ac praecipue
III. Pontificia ergo auctoritati injuria fit ab
iis , qui illius interventu pus non SSe contendunt , ut matrimonia inter partes , alteram Catho licam , et alteram haereticam , licite contrahantur sed non minus graviter eamdem aucto
ritatem ab illis laedi dicendum est, qui aliquo
ab in tempore asserere, et jactare coeperunt,
dispensationes hujusmodi a Romano Politisice minime concedi posse, etiam si gravis causa
concurrat, atque omne per Versi Orbis periculuna
absit ea scilice ratione ducti , quod , duin pars Catholica cum haeretica parte matrimonio conjungitur , illa Sacramlentum huic administret quod est contra legem Di Vinam , quae vetat, Sacramenta indignis administrari , atque iis , qui in lethalis peccati statu Versantur , et peccatores notorii dici debent . Hoc modo
Gamachaeus de matrimonio a I 8. ratiocinatur, cuju Sententiam Stu .liose tuetur a teben et sm . . casAum conscientiae , ac post ipsum Pontas in Perb. dispensario matrimonii casu 33. Sane in Collationidus Ecclesiasticis Parisiensibus collat. a. de matrimonio tom. 3. lib. i. pluribus hac super re disputatis , hac denique ratione res O-ta concluditur , quod , quemadmodum Moyses, dum Judaeorum duritie victus , libellum repudii isdem permisit, non peccavit, nec actum illicitum commisi ; ita omnis X per culpae summus Ponti se dicendus sit, qui gravibus causis adductus , Omnique adhibita cautione , ut perversionis periculum removeatur Catholicum , dispensando , habilem reddit ad matrimonium cum haeretico contrahendum .
. IV. Verum hujusmodi tempera Mentum non satis tollit dilhcultatem tanta ratiocination unam Ole propositam. Etenim , quemadmodum no II de Suat, qui a turn3ent, Moysis permissione non Obstante Judaeum illula nihilominus peccavisse,
qui lipello repudii utebatur ita facile quispiam
e Xi Stere posset, Cui non obstante Pontificia dispensatione, ad exemplum Moysis indulta , matrimonium Catholici cum haeretico peccam in O- Sum Sse contenderet . Quare ad dit cultatem illam de medio tollendam , alia via insistendum est . 9utius, gravis heologus , in dippendice ad tractatum de matrimonio Catholici chm herc-tic ν
313쪽
irco , te inerarium appellat eum, ni in dubitina revocat , an matrimonium Catholici cum haeretico licitum sit, ubi praecesserit Pontilicia Uispensatio , in circumstantiis supra num oratis concessc iit videre est ibi c. 8. n. 7. Ic meritate non carere tim, qui in dubium reetis a Seri ,
an lic te illud mair: nronium possit contrahi tCardinalis de Lugo in Tractatu de Sacramentis
nonum, et Catholicortim eum haereticis conjugos abhorreneium , regulas , nisi id totius C tristianae reipublicae boni Xposcat ut inuom. 1 Γr ivium ejusdem Pontificis pag. 93 I. habetur. Quunt que in dispensatione concedenda neque divinum, neque naturale Jus nullatenua laedatur, sed Ecclesiastico uri tantummodo derogetur nullam sane causam, vel rationem reperire est, cur
disp. 8 seci. rq ad idem comprobandum plura matrimonium, in Vim uiu, modi dispensationis contracturn , pro illicit , aut peccaminos habendum sit ut apposite animadvertit Sylvius
V. Nobis profecto propositum hoc loco non est scholasticam illam quaestionem attingere
utrum matrimonium unicum Sacramentum it,
an vero in eodem partialia duo Sacramenta interveniant , adeoque utrum dici possit, quod ubi matrimonium , praevia dispensatione, inter partem Catholicam Sacramenti capacem c par tensi haereticam , quae ejusdem incapax est , contrahitur, ipsum in persona quidem Catholica Sacramentum sit, in altera autem contractus mere civilis quemadmodum docent r.etsseu tu Scoto Academico tom. I 2. tract. 3. disput. 2. art. I. quaest.2. . Luaeres primo , Henricus a S. Ignatio in Ethica amoris cit. tom. 3. lib. 8 .part. 2. c. 8.
ourn et de Matrimonio pag.γJ. editionis Pari-riensis anni 73o. Sed ipsam rei naturam X pendentes, hoc assii mandum trabemus , quod , ubi exclusum si a Fideli perversionis periculum quod semper excludendum non ambigitur, cuique rei per conditiones in dispensationibus apponendas consulitur , ubi etiam Opportune calitum sit, ut Sancta Reli io in liberis sive mari-
art. I. . Ceterum . Et licet objiciatur , partem Catholicana haereticae parti occaSionem praebere profanandi Sacramentum, facile respondebitur, quod profanatio hujusmodi per accidens, et praeter Catholicae partis intentionem contingit haec enim jure suo utens , quoad se, iliis aliud agit, quam quod ad proprias rationes pertrahi voluntatem parti haereticae , cui paratu ς jam ac certus animu est ut latrimoni uti in statu peccati contrahat, et contra lagis praescriptum, quum illud idem licite, et fructuose praestare posset , si et ante nuptias , vel dum eas contrahit, in Ecclesiae gremium se se reciperet. Ita respondent ournely loco cit pag. IO i. Is ambertus de Matrim. pag. 399. n. 7. Hermini ecin Tractatu de Sacramenti tom. I. it. Cultus disparitas . His non ob tantibus . Maurus in Cursu theologico tom. 3. lib. O. quae t. 82. . . . qui alrem nostram ita scrjbit Catholicus ministraηι Sacramentum , facit actionem ex se indiserentem am posset alter conjuz converti ad Fidem, dis servetur, suscepto item a Catholica persona et per contritionem justi Icari, et recipere Sacr.t- onere curandi , ut haereticam partem ad Orthodoxam Religionem amplectendam perducat, iis rationibus adhibitis , quas aptiores, et opportu
niores X istimaverit, ac praeterea intercedente
gravi aliqua, ac plerumque publica causa, quae si deiiciat, licet ceterae supra memoratae ad Sinteonditiones , dispensatio nequaquam impertiri dum esset quod hactenus a nemine affirmet solet; ut colligere licet ex Clementis XI. respon tum est sanctas illas Mulieres Catholicas peccasse, quae nedum cum haereticis, sed cum iti. fidelibus matrimonium contraxerunt : uti factum constat tum a S. Monicam. κgΗstini Matre cum Patritto Ethnic S. Anastasia cune
Publio Idolatra S. Caecilia cum Valerians mentum digne . Quod si pro vero habendum esset, contra Jus Divinum facere Catholicum illum , qui, etiam remoto perversionis periculo, matrimonium cum haeretico contrahit, Jusque peccatum in eo consistere , quod personae indignae Sacramentum ministret; dice.
so ad Episcopum Herbipotens eae, qui pro dispen,
satione ad contrahendum matrimoni uni inter partes, alteram Catholicam , et alteram haereticam , eidem Pontilici supplicabat: Vos itaque 3 si pro magnitκdine spiritualis hujlismodi periculi de perversionis periculo loquitur , quod nondum ad Christianam idem converso , at
tam eu propitio to, averti posse confidimus, in que ab aliis pluribus . . Nec replicare iuvat, . 3ime commoveamur majoris tamen momenti es impedimentum disparitatis Altus temporibus re , existi Z a mus , celasiae Dei Apostolicae Se illis nondum introductum fuisse ; nam vicis-di , raedece Iorum nostrorum , acus cym ia sim reponere in promptu est, in praedictorum
314쪽
Auctorti sensu obstitisse semper Divini Juris impedimentum , ne Sacramenta indignis ministrarentur : Nec Sanctos , ιι eum infidelibus
contraxerunt , naturae legem, usque Divim violasse , et tu perpetua fornicatione divisse putandum est ut optime diis certi a talis Alexander in Theologia dognnatica et morali lib. a. de Sacramento matrimonii art. 8 de cultus disparitate. Improvida et lann ration quod asserere temerarium esset a citato magno Chalcedonensi Concilio, iam saue a quinto Ecclesiae seculo, statutum fuisset, quod legitur in ejusdem Concilii canone decimo quarto , ne scilicet Catholicus matrimonio jungatur cum parte haeretica, Judaea, aut Ethnica , nisi forte persona orto io-xae copulanda promittat, se ad orto doxam idem transferre . tenim hei etiam dici posset, a partem atholica Sacramentum contrahenti indigno: dministrari , dum matrimo Aium eo tempore contrahit, quo altera pars meram Catholicae Religionis amplectendae promissionem emisit :nemo autem ex hoc tantummodo Sacramenti
percipiendi dignus evadit , quod se perfidiam
abjuraturum, aut sanctam Fidem amplexurum promittat sed tunc solum , quum , ejuratis reipsa erroribus , in sanctae Ecclesiae gremium
fideliter ingreditur . Dicendum denique esset Catholicos Principes eorumque Consiliarios ,
nec non Romanos Pontifices, et Congregationes ab eis deputatas pro examinandis eorum instantiis , qui dispensationes petunt ad contrahendum matrimonium cum parte haeretica non obstante impediment gradus, et sine clausula, abjurata prius haeresi , intervenientibus tamen aliis supra memoratis conditionibus , Os- inquam inanes et irratonabilia postulasse, et postulata non recte e X pendisse, et quae petebantur, perperam indulsisse; nulla ratione habita gra-Vissimi reatus, quo se ObstrinYere tam ii, qui di-bpensationes concesserunt,quam, qui easdem obtinuerunt: quod sane affirmare nimiae audaciae esset, quemadmodum ournelu, Herminie locis supra citatis, et Chard On tom. 6. Historiae Sacramentorum c. A. pag.qO 2 probe animad Uertunt.
UI uae hactenus dicta sunt, eo spectant solummodo , ut Apostolicae Sed is iura integra violataque serventur : minime ero , ut facilio aperiatur via concedendis Apostolicis dispensationibus ad contrahenda matrimonia inter Catholicos, et haereticos, circa quas operae pretium erit nostram Constitutionem consulere ,
euius initium Magnae nobis, quaeque legitur i. a.
nostri ullarii num. y I. in qua scilicet rectae disciplinae regula indicatur, cui Apostolica Sedes constanter insistit , quoties hujusmodi dispensationes ab ea requiruntur
Examra instituitur Synodalis constitutionis , ad scribenti Episcopo facultatem absolvendi ab haeresi, quae nisi congrue explicetur , Ara de turbat Apostolicae Sedis.
nonnullis antiquis Synodis indubitanter ad-judicatur Episcopo facultas absolvendi ab haerest. Ita quippe diserte statutum legimus in Synodis Andegavensibus annorum I 2I6 et q9ῖ.
at ue in Synodo Ambianensi annici II apud
tatem nullo posteriori iure esse F piscopis ademptam , declarasse Cardinalem Gasparem uiro-gam , Archiepiscopu: O Toletanum , atque in Hispaniarum Regno suprenuam Inquisitorem , in sua Synodo Toletana anni 78 f. referunt Hurta-dus de Fide disp. 8. l. se l. a. J. I l. Cardinalis de Lugo de virtute fidei disp. 23 secl. 3. J. P. n. q. et no vissime uitante exercit. 3. in tertiam propositionem damnatam ab Alexandro VII. pag. O. II. Verum , ne hisce , aliarumque plurium Synodorum vetustis exemplis se abduci patiantur Episcopi, eamque sibi vindicent iurisdicti
nem , qua carent priusquam quid uam de haere in suis Synodis statuant , Oportet , Ut certarit, incertis secernant, rerumque , ac temporum
Varietatem accurate dispiciant potestas quippe absolvendi a crimine haereseos , quae olim indiscriminatim omnibus competebat Ecclesiarum Pastoribus , neque hodie illis denegatur in aliquibus circumstantiis : in aliis tamen communiter censetur summo Pontifici nunc reservata Omnia singulatim expendemus. III. Inter praecipuas Pastoralis muneris curas est solerter invigilare , ne ullus contra Ortho-dOXam doctrinam error in suam dioecesim Irrepat quod luculenter expressit Apostoluso ad Thimotheum c. 3. et ad Titum c. i. Hinc nemo
dubitat , quin ad piscopum potissimum pertineat, in haereticos inquirere , atque in illos,
quos in suis erroribus pertinaces compererit, a nonicis paenis severe animadvertere . Hanc Episcoporum obligationem agnovit, et inculcavit Auctor epistolae ad Episcopos in Galliis, atque in Hispaniis consistentes , quam Lucio Papae ad
315쪽
Fratres, hortor dilectionem vestram, obtestor, et in eodem procedere aleant, nolumus derogari moneo , t qV a d betis, et Potestis sollicitudine, sed possunt, et debent, perinde ac antea , om-vistiletis ad investigandos haereticos , et inimicos nem suam operam impendere , ut eamdem pe- sanctae Ecclesiae , et a sanis mentibus , ne pestis stem , is sua quilibet dioeces , eliminent P o-
haec latiis diUul' etum, severitate,si a potestis, tumque cavere , ne delegatos ab Apostolica e- pro tribus extirpetis . om. i. Collectionis I Iar de Fidei Quaesitores, ubi sunt constituti, a suo duini col. I o. Quamquam porro hoc Lucii te munere obeundo impediant, sed pari studio .stimonium credatur adulterinum , adulterinum animorumque concordia, debent ili opus adeo certe non est decretum Concilii Remensis anni salutare incumbere , iuxta modum praescriptum 62s vel 3G. quod can. q. tom. 3. Collectionis in eodem Capser hoc, atque in Clementina . eod. Hardus ni col. 772. ab Ecclesiarum Pastoribus tit et in Extravag. Benedicti XI. Cap. I. de hae- haereticos diligenter perquiri , et ad Fidem a reticis . Jam vero tam Inquisitor , quam Epit rolicam pro viribus revocari , mandavit . Et scopus potest resipiscentem haereticum , aut ne inutiliter tempti te ramus in re exornanda sponte coram se comparentem , aut ad 4uunt apud omnes indubitat, satis abunde erit, unam forum quoquo modo deductum , Ecclesiae re- allegare sanctionem innocenti III hi Concilio conciliare , et pro utroque soro absolvere a Generali Lateranens IV anni et s. in cujlis c. censura, in quam propter haeresim incidit;
3. de haereticis, iubentur Episcopi singulis an quod pluribus ostendunt Cardinalis Albitius denis vel per se , Vel per Archidiaconos, suas cir Inconstantia in Fide c. a S. n. II. et seq. Farinaceum ire di Oeces es , et sedulo indagare, an ullus ius de haeresi quaest. 92. . . n. 72. Cardinalis in ea latitet haeretica contagione insectus; so de Lugo de Sirtute Fidei disp. 23. seci. 3.*. I. eordes VCTO, et negligentes , im expurganda . Set Thomas et Bene de .c. . Inquisitionis eoia credita sibi dioecesi ab haeretica lue , velu pari. I. dubitat. 7. et Cardinalis Petra tom. . t gravis flagitii reos , et Pastorali ministerio ad Constit. I 8. Innocentii V. n. 27. et seq. Quin indignos , e gradu des)lc , ibidem decernitur , immo uterque potest poenitentem haereticum . tom. 7. Ollectionis Harduini col. 22. Volumus postquam suos juravit errores , ad simplicem igitur , et mandamus , et Cirtute obedientiae di Confessarium remittere ut ab eo absolvaturus tricte praecipimus , ut ad haec efficaciter exe eamque absolutionem , licet a Consessario da- quenda Episcopi per dioeceses suas diligenter in tam in foro Sacramentali, prodesse etiam pro tigilent, si canonicam est gere voluerint tillio foro externo, a cujus iurisdictione pro manat nem . Si quis enim Episcopus super expurgando recte observat idem de Bene Plura de ordina- de sua dioecesi haereticae pravitatis fermento ne ria potestate Episcoporum inquirendi in haereti-gligens fuerit, vel remissus , quum id certis in cos , eosque Ecclesiae reconciliandi, congesta diciis apparuerit , et ab Episcopali ossicio depo sunt ab Alte serra de Iurisdict. Ecclesiast. lib. . natur, et i locum ipsius alter substituatum, qui I et novissime a P. Ioanne Antonio Planchi de
Celit, et ossit haereticam confundere pravita potestate Ecclesiae tom. 3. lib. I. . IO. n. a. et 3.tem . Neque per hoc , quod a Sede Apostolica Plura itidem ad rem facientia legi possunt in institutum fuerit Inquisitionis tribunal , cujus Colloquiis Andegavensibus mensis Maii IIII.
initium ad j bis dem seculi, iri initium post a quaest. q. pag. IIO men absolutum Concilium Lateranense IV in IV. Haec certa sunt. Communiter quoque quo certe nulla de Inquisitoribus a Sede Apo Doctores non tantum Episcopo , verum et iasa stolica delegatis occvrcit mentio , refert Ludo cuilibet simplici Consessario facultatem conce-Urcus a Laram de Origine sacrae Inquisitionis dunt absolvendi ab haeresi pure interna, et men- lib. a. it. I. c. a. non est inquam per lio tali, nullo exteriori signo manifestata absolu- Episcopis subductum onus, aut adempta fac ut ii quippe ab haeresi est summo Pontifici resertas in haereticos inquirendi sicut diserte decla vata solum ratione censurae , eidem haeres an 'ravit ouifacius VIII tu Cap. 17. de haereticis , nexae a colesia autem, Sicuti non potest per se, η . Per hoc quod negotium haereticae pravita directe, et immediate praecipere, aut prohibere sit cui , et aliquihus ab . ypostolica Sedecie actum mere internum juxta communem Theo se paliteri aliqua provincia , cilitate , et dioe logorum sententiam , quam cum S.Iraomara a legatur, dioecesanis pncopis, quin et ipsi quaest.9 I. art. q. quae t. I OO art-9 docet Suarec
316쪽
lib. de legibus V. Ia per tot ita non potest
haeresim , quae in Yteriorem actum non prodit, censura perstringereri uti ad rem tradunt P a Parru man. G 27. n. 6. Suare de censuris disp. q. sec t. a. et disp. a I. secl. 2. Sanche lib. a. in Decalogum . R. n. I. et Seq. Bonacina de censuris in Rulla Coenae conten Iis disp. I. quaest. 2.tunct. 2. num. 2. et 3. Barbosa de ossic et potest. Hiscopi pari. a. alleg qO. n. 6. et n. v. et in Col- Icctan ad . 6. sess. q. Concit Prident. n. O. et LI. Censuram pariter vaderet, possetque pro
foro conscientiae ab Episcopo , alioque simplici Confessario absolvi, qui exterius verbo, Vel facto , aliquem negaret Fidei articulum , retento tamen interiori assensu circa illiam: nam iste etsi graviter contra Fidem peccaret, non tamen esset sor maliter haereticus, ac propterea non pretiretur censuris in haereticos inflictis, quod bene perpendunt Lessius de just. et jur. c. 3. lub.
a. num II. Suare de Fide dis I . seci .ult. n. 3. et anche cit. lib. a. c. 7. n. 8. In foro autem X-tern esset liniendus tamquam haereticus, nec ei crederetur asserenti, se interiori assensu firmiter adhaesisse veritati, cui Visus est exterius dissentire uti prose et Luntur Simanca de Callis lic. Instit tit. I 3. n. I S. ROjas traci de Haeret. I. pGrt v. 3Oq. et seq. et Farina ccius de haeresi quae
V. Sed difficultas unice circa eum Uersatur , qui interius Fidei articulo dissentitur, suum uedissensum aliquo exteriori signo pandi , quin tamen idcirco fuerit ad forum iudiciale deductus hoc quippe , quem haereticum esse, senstirisque in haereticos latis innodatum , nemo dubitat , controvertitur, an, quamdiu ejus delictum occulium est, possit ab Episcopo pro foro conscientiae absolvi. Dissicultatem faciunt Tridentinum , et Constitutio Apostolica , quae singulis annis in die Coenae Domini promulgatur. Etenim ex una parte Trrdentinum Sess. 26. c. 6 de refo m. Dcultatem tribuit Episcopis di-dpensand in qualibet irregularitate proveniente ex delicto occulto, ea tantum excepta , quae Oritur ex homicidio voluntari , et insuper absolvendi dies foro conscientiae a quibusciamque casibus occultis , etiam Sed Apostolicae reServatis, non solum non excepto, sed nominatim expres s etiam crimine haeresis Liceat Episcopis . . . . in quibuscumque casibus occultis sunt verba ridentini h etiam Se i vostolicae reservatis , d linquentes quoscumqre sibi subditos
in dioecesi sua , per se ipsos, aut Vicerim ad id
specialiter deputandura, in foro conscientiae tritis absolvere, imposita poenitentia salutari . Idem
et in haeresis crimiI , in eodem foro conscientiae , eis tantum, non eorum Vicariis , si per . missum. Ex alia vero parte unamus Pontifex in praedicta Constitutione , postquam anathemate perculit omnes haereticos , sibi uni facultatem reservat eos absolvendi. Hinc vero oritur controversi , an per u Jusmodi Constitutionem quotanni reno, a tam , censeatur derogari praefato decreto Tridentini Enimvero extra Outroversiam est, per illam ademptum esse Regularibus, aliisve privilegium, si quod antea habuerint, quempiam absolvendi ab haeresis crimine quin immo, quamvis ab ipso me summo Pontifice, tempore jubilae , cuilibet Confessario , ex approbatis a locorum ordinariis, amplissima concedatur potestas omnia remittendi facinora , atque in foro Sacramentali quaslibet relaxandi censuras, sibi quomodocumque, etiam virtute Bianae Oenae, reservatas peream tamen , allasve similes con es Siones, nunquam conatam censeri auctoritatem absolvendi a crimine haeresis, nisi hoc fuerit specialiter , et nominatim expressum , declaravit Alexander VII in suo decreto , a nobis relato , et accurate expens in nostra Institui. q. quod est usus- modici Sanctissimus Domin L. noster Alexander Papa VII. sub die a 3. Martii I 6s6. Ehaerfndo declarationibus alias Praedecessoribus suis factis ad remoq endam omnem dubitandi occasionem , et ne circa id iri posterum ullo tempore haesitari contingat , quum crim eu haereSis , prae ceteris grin vissim m , speciali nota dignum sit, decre it , facultatem absoloendi ab haeres , in Iubilaeis , vel aliis iusilibus conressionibus , non censeri comprehensam , nisi expressis Cerbis concedatAr.
facultas abso endi ab haeresi . Et si quidem haec facultas non e X primitur in Bulla Cruciatae , idcirco Gregorius XIII. iam antea edi Xerat , neminem posse , illius tantum obtentu solvi a censura , in quam propter haeresim incidit, quod videre est apud Emmanuelem odericum in addit ad Sullam Cruciatae . . n. 66. VI. Sed nihilo mi sus specialis est ratio dubitandi , num per eamdem Bullam Coenae sit ablata etiam Episcopis potestas absolvendi ab haeres occulta , iisdem tributa a Concilio Tridentino huic quippe eae istimant plerique cum Sauchea de Matrim. lib. . disp. 26. n. T. Circa Medium, non derogari, sine X preSSa ejuSdem men .
tione, qualis in Eulla Coenae non occurrit. Ac
317쪽
cedit, incredibile vigeri , hem IV. qui decreta Concilii Tridentini approbavit, ora remque adhibuit operam per omnes orbis Christiati provincias promulgarentur, eodem ismo ani o , quo hoc negotium ur ebat, atque eorumdem decretorum acceptationem , et reli lio Samobservationem impense commendabat , in Bulla
luisse derogare praefato decreto F piscopis favorabili cindignati enim fuissent piscopi , si audivissent , se compelli ad subeunda onera sibi a Tridentino imposita , eo ipso tempore , quo privabantur privilegio sibimet ipsis ab eodem Tridentino indulto . tium autem Rulla Coenae etiam tum munita esset iisdem clausulis derogatoriis , quibus nunc est referta , praesumendum est , per istas volitisse , et velle Pontifices revocare dumtaxat facultates absolvendi ab haeresi a suis Antecessoribus concessas, non vero illam,
qua justis de causis sunt Episcopi a Concilio Tridentia donat . Ita ratiocinatur annes in . . quaest. I. art. 3. Aragonius ibid. art. l. col. IO. Hur tritus disy S . secl. 2. Gutierre Cavonicar. uaestion lib. I. cap. 13. F.ὶς unde in agraeceptum Ecclesiae lib. 8. cap. 8. num. 33 . Campegius
in additione ad anchinum de haeresi cap. 3 q.
Bossius de milaeo seci. I. cap. IO. . S. I Cand Urpari. q. tract. a. disp. II. quaest.. i. alii Que, quos reserunt anche lib. 2. in Decalogum cap. II. Itim ult et Diana I part traci de absolutione ab haeresi resolui. a. VII. Verum utrumque argumentum nullo labore refellunt Auctore contrarii, quos citant, et sequuntur anche lib. a. morat disp. 3. I. 2.xκm. 22. Gancias de Fens spart. I. cap. 9. n. I 2I. Barbosa ad dici cap. 6 feci. 2 q. de reform et deo sic et potest vi c. allegat. si O num. 3. Cardi tialis de Lugo de Cirtute Fidei disp. 23. secl. 3. q. i. Os ignotus de ceusuris tom. I. quaest. I. c. 23xum T. Duarii. H lsilam Coenae lib. 3. . o. quaest. O. n m. φῖ Clericatus de Poenit. dec. s. num. q. et aeq. Anactetus Reiferas tu e lib. S. D ere al. it. T. . T. n m. 8SI. et seq. aliique quam .
plurimi . Meliori sane , et veriori judicio contendunt isti, facultatem , de qua loquimur, esse Episcopis per Bullam Coenae ademptam , et Romano Pontilici reservatam Pnec multum ne-rotii ipsis iacessunt argumenta In contrari uinadducta . Ad primum quippe junt, Suffcienter derogari Concilio Tridentino per illam o eneralem cla his ula: a , in Bulla Oenae contentam : Hon obstautibus constitutionibus Apostoli.
m, et cujAsvis concit; decretis Detenim , quum nullum , praeter Tridentinum , reperiatur Concilium , a quo data sit Episcopis potestas ab sol. vendi ab haeres , allegata verba, quibus Ponti sex eamdem potestatem sibi deinceps reser at unice alludere queunt ad enuntiatum Tridentini decretum, cui in hac parte se derogare declarat .
Ad haec , ut Papa deroget Concilio Tridentino ,
non est nece Sse , ut expressam faciat eousdem
mentionem , sed satis est, ut aliquid statuat quod ridentini decretis adversetur si quidem quum ipsi me Tridentini Patres cap. vlt. Sess. s. de reform sua decreta subjecerint judicio , et voluntati summi Pontificis . Omnia , et siu- ruli, sub quibuscumque clausulis , et Cerbis quae . . . in hoc sacro Concilio statuta sol, declarat , ita decreta fuisse , ut in his salo semper auctoritas Sedis Apostolicae et sit, et esse
intelligatur es idcirco Pontifex aliquid dicens
contra aliquam I identini sanctionem non operatur contra mentem Jusdem Concilii, iteque illam exerit supremam auctoritatem , sibi
a Christo Domino conatam relaxandi , et cim nautandi, quum pus fuerit, quamcumque legem Ecclesiasticam sed potius eo utitur arbitrio, a cuius nutu voluit idem aridentinum suarum
Sanctionum ni mitatem pendere : quod apposite expendunt Garcias de Penesic pari. q. c. I. n Am. 32. et 3s . On Zale ad regul. 8. Cancell. sylo IS. 6. n. 12 O. Bona cina de censur in Hulla Coenae disp. I. quaest. 2. punct. 2. H. 8 et Fagnanus in Cap. ulla n. 85 de consen Praebendae. VIII. Alterum , quod proferunt argumentum ut aliouid haberet roboris, in primis probandum esset, quod gratis assumitur , nimirum Bullam Coenae, a Pio Inde more promulgatam, iisdem fuisse munitam clausulis, quae te luntur in similibus Constitutionibus , a post rioribus Pontificibus editis . anim Nero en ut ii .lta verba on obstantibus clijusCD s uilii decretis non leguntur in Bulla Coenae promulgata a Martino V. quae refertura . Antonio 3. pari tit. q. cap. 2. neque in Bulla Coenae promul ata a Paulo lΙ. quae est O inter Onstitutiones 1usdem sonti cis bullar tom. r.
cuin immo Mardinalis de Lugo de virtute Fideicit disp. 23. se l. 3. . I um. 8. te Statur , se
ea verba non iiivenisse in ulla Bulla Coenae ante Gregorii m X II ex quo conjicit, meque alno V. fuisse adhibita p ac 'roinde corruit Potissimum agumentum , cui plurimum adunt Au ctores stantes pro contraria Dinione
318쪽
lX. Deinde,nuum haec controversia non Uer,setur circa ius , sed circa factum nemo quippe Catholicorum dubitat potuisse Ponti ricem facultatem , de qua agitur, piscopis adimere, sed solum disputant, an re ipsa ademerit non est ex meris praesumptionibus , et conjecturis eoiligenda voluntas summorum Fontificum quasi ipsi me diserte explicuerunt Etenim S. Fus V et Gregorius XIII de hac re interrogat , indubitanter responderunt, nulli , praeter Papam , hodie integrum esse, quem Quam absolvere ab haeresi, etiam occultissimari eo quod Papa, per Bullam Oenae, ejusmodi facultatem sibi reservet sicuti totidem verbis resert' a ParrΠsman. c. 27. n. PS. addens, ab iisdem
Pontilicibus, ne Cardinali uidem summo Poenitentiario fuisse talem facultatem tributam , is multis limitationibus circumscriptam . Praeterea in Vitata. Francisci Salesii , descripta a Petro Hyacinto Galliata lib. a. c. 3 2. at ue in alia alterius Auctoris, relata a Gobat Theolog. X-
perim tract. 7. cas. n. 37O legitur , eum ad
Episcopatum promotum , coram Clemente VIII. eXamen subiisse , promovendis ad Episcopatum ab eodem Ponti iace indictum , leue inter quaestiones eidem propositas de hac fuisse a Pontifice interrogatum : Possent ne Episcopi ab haeresi abso ere Θ Respondii Salesius : Posse , virtute factillatis iisdem facta a Tridentino . At, aliam
tibi mentem , aliam e SSe Voluntatem moae subjecit Ponti sex. Ad quod Salesias Siquidem haec
est mens Sanctitatis Cestrae , eidem acquiesco atqMe mea sententia recedo . Idem , nec semel,
dccisum est a sacris Urbis Congregationibus, quarum ministerio solent Pontifices mentem suam manifestare, ita quippe declaratum a sacra Congregatione . Osiicii ac stantur penia Romanae Rotae Auditor, in notis ad ymericumg. pari. quaest. 92. comment. 4 I. . quidem ,
et Cardinalis Albitias , qui eiusdem Congregationis Assessoris munus obierat , in suo tract. de inconsi in Fide cap. 2 S. lim. q. t seq. idem que responsum datum a sacra Congregatione Concilii , narrant agnanlis in cap. xlioniam IEm. 29. de Constitutionibus , et in C . Dilectus, nam O. de tempor ordinat ac Cardinalis Petra
in comment ad Constit. 8. Innocentii V. tom. 3. Hunn. 9. et seq. Quocirca Suaree, qui in tract. de censuris disp. I. secl. 3. Am. F. probabilem
censuerat opinionem . Episcopis favorabilem quum postea diligentius expenderit allegata summorum Ponti cum , ac rarum Cue Congregati O
num responsa, e priori sententia recessit, et latra et de Fide disp. a. sect q. n. Iῖ aperte do,cuit , nulla probabili ratione posse hodie astrui Episcopis potestatem absolvendi ab haeres . Et
Cardinalis de Lugo cit se l. 3. l. I. n. 6. OSt quaestionem in utramque partem UerSatam , eadem respiciens decreta , concludit mihi moraliter certa est Pontificis mens, et sensus Romanae Curiae, in qua omnes Ponti cis ministri pracerto supponunt, singulis annis denuo eam facu tatem Episcopis auferri , et ea solum de causa ad eumque finem addita esse in Pulla Coenae erba illa , quibus revocantur facultates concessae etiam per cujusvis Concilii decreta . Ac denique
Fagnanis in cit. Cap. Dilectu , . I. postquam indicatam retulit declarationem editam a sacra
Congregatione Concilii, ait: Pnde frustra non nulli ex recentioribus Theologis hunc articulum
in controversiam adduclint, quum habeamus claram determinationem sacrae Congregationis
X. Sed majorem adhuc firmitatem huic sententiae adjecit Alexander VII. cum die et . Septembri 1667. hanc inter ceteras propositionem proscripsit Sententia asserens, Sullam Coe. nae solum prohibere absolutionem haeresis, et aliorum criminum , quando publica sunt, et id non derogare facultati Tridentini , in qua de occultis criminibus sermo est, anno 1629. 18, Iulii in Consistorio sacrae Congregationis Eminentissimorum Cardinalium Pisa , et tolerata est Fatemur equidem , damnationis telum non directe confodere opinionem asserentem Episcopis auctoritatem absolvendi ab haeresi occulta, sed solum directe perstringere quorumdam audaciam , et impos turam , qui , ut eamdem opinionem validissima fulcirent auctoritate, in vulgus actabant, eam , a Sacra Congregatione examinatam , Omnem evasisse censuram uti advertunt Salmanticenses in Cursu morali tom. q. tract. 8 de priCilegiis c. q. . . . I 6ῖ. et Milante exercit. 3. in tertiani Sopositionem damnatam ab Alexandro VII pag. 19. At nihilominus nemo facile inficiabitur , damnationis ictum grave vulnus in directe inflixisse etiam opinioni,
quam sui Auctores praedicta impos tura tutaban. tur parum enim solicitus fuisset Pontifex de praecipuo evertendo argumento, ouo ea fulciebatur opinio , si illam quocuo modo probabilem , ac tolerabilem reputasset Cuemadmodum rata Ocinatur Dominicus Viva in eamdem tertiam
propositionem Alexandri Vll. recte inde insem re I s, praefatam opinionem e sua probabilitate,
319쪽
si quam antea haberet, i urimum saltem suisse . I. num .s . quidem quum facultas Molvendi deturbatam . ab haeres occulta , unice ex Concilio Tridentino , in Episcopos dimanaverit, non potuit ib
in P a VI a V M . lam participare, qui Tridentino aditum in suam
dioecesil occlusit; neque aequum est 'ut id Alia Tertuntur aret enim, urbis spetiatim commodi ex Concilio reportent, qui eius ones usitit, non illi Auctores Gallicani, faciuta ra subire detrectant quemadmodum cum O-tem abso endi ab haeresi, quam aliis ablatam dem de Lugo ad rem prosequuntur Doctores Ou- hami diri cultor admittunt, in suae nationis gesti a Sanchea c. lib. 2. in Decalogum cap. II. Episcopis intactam Perse Perare , asseq erant atque a Barbosa ad cit cap. 6. Se s. q. num. 3. III. Quod vero attine Lad consuetudinem, ta-Potestatem, de qua hactenus disseruimus , cito Romani Pontificis consensu approbatam aliis innixi argumentis, suae etentis Epi quam in plerisque Galliarum dioecesibus iam tu
scopis vindicare conantur plures octoi d Galli, dum obtinuisse , aiebat Thomassinus, ut earum- quos se Cutantur curvetist , seu verius, Conti dem Praesules passim ab haeresis crimine suosnuator Theolog. morat ejusdem tom. . tract. 3. subditos absolvant L. Thomassim confundere censi ris pari. I. pag. 3TI. edit. Venet. t Pontas suspicamur haeresim Occultam, de qua est quae-wlr . Casus reser Cati cas. q. Aliqui enim , teste stio , cum haeresi ad Episcopi forum iam de tu Thomassino de Cet et noC. Eccles discipi. pari. I. cta qua , iam praemonuimu , JuS SS cm- lib. 2. c. I 3. n. 8.j. Accessit, eam a Galliarum libet Episcopo resipiscentem reum tu utroque Praesules derivatam volunt a consuetudine , t aia foro absolvendi. Hanc porro Suspicionem no-
cito Romani Pontilicis consensu roborata, quae bis injiciunt Comitia Cleri Gallicani, anni 138s. jam diti obtinuit , ut piscopi occultos haereti ab eodem Thomassin indicata , quae , teste ducos in foro Sacramentali absolvant Also unt Taiae, conari juni suffragio rogandum statuerunt tamen ab haeresis ait ho massinus Episcopi Pontificem , ut Episcopis, eorumque ossiciali- Galliarum , non contradicente , adeoque , ut ex bus veniam daret absolvendi haereticos ad Eccle- regulas Iuris ipsi interpretantur , consentiente si a Catholicae gremium redeuntes necessa- Pontisce Ilii vero, cum Giber in suo traci rium etenim non fuisset, hanc facultatem pro de Asu Ecclesiae Gallicanar in materiam censura omnibus Regni Episcopis a Pontilice effagitare, rhm tit. 17. ideo per Bullam Coenae non revo si jam plerique illam consuetudine, aliove modo catam defendunt Gallicanis Episcopis auctorita a se acquisitam ibidem exercuissent. Idem pri. tem absolvendi ab haeres occulta , iisdem con vllegium , quod omnibus concedi Xoptarunt cessam a Trident in , quia praefata ulla, ut Cleri Comiti non diu antea sibi fieri curave- ipsi aiunt, et pluribus suadere conatur Giberi, rant Patres Conciliorum Provincialium Roton uti quana fuit in alliis recepta . magensis, anni II 84. et Turonensis, anni 1S83. II. Verum neque eiusmodi argumenta tantae Primi siquidem , postquam decretum ediderant, sunt efficacitatis , ut illud Vincant, quod prae quo adstruebatur piscopi potestas absolvendi
dicti Auctores contendunt etiam , quod spectat ab haeresi, iisdem a Tridentino tributari re me ad non acceptationem ullae Coenae , mirum lius considerata iam potestatem , post Bullam. est, non vidisse Gibertum, Jusmodi argumen Coenae dubiam saltem, atque incertam agnove-ium in ipsum retor ineri: nam , sicuti in Gai runt, ac proinde sibi fieri a Pontifice postulaliis , uti Gibertus , eiusque assectae aiunt, ne runt , ita ad Gregorium XIII. scribentes : O sue promulgata , usu recepta unquam fuit Bul ca decretum de casibus reservatis , ubi dicitur exta Coenae , ita pariter , iisdem asserentibus , nec Concilio Tridentino , Episcopos abso ere ab ha i ubi scatum , nec recentum ibidem fuit Concisi resi, idetur contra Sullam de Coena Domini um Tridentinum quoad decreta respicientia di et reseretationem factam per Dominos Pios uar-sciplinam Episcopi illarum regionum in qui tum , et Uuintum . Sed plures potius mancbunt Ius Concilium Tridentinum adhuc receptum non in haeresi , quam propter eam mittant ad Sedem est , non possunt uti hcc facultate concessa in hoc Apostolicam; et Interea , dum mittitur , et πιdecr ro , scilicet cap. 6. Sess. q. de quo dispu pectatur absolκtio , multae incidere possunt tentabatur rescripsit Sacra Congregatio Concilii, lationes et mutationes . Ideo humillime susta puci Cardinalem de Lugo cit disp. 23. ecl. 3. plicant Episcopi , t dignetur sua Sanctitas illis
320쪽
potestatum eae decreto Tridentis consedere Hisce vero precibus indulgendum censuit Ontilex, sed solun ad tempus , rescribens necessitate proSincrae concedetAr ad tengus haec
facultas abso endi , juxta decretum Concilii Tridentini , cui magis isse fuerit, tom. O. Collectionis Harda in coL 266. Patre autem
Turonenses eodem tom. O. Ol. 393. in Synodi rooemio c. . an Xere Sua Sanctitate ,
cuIus judicio , et censurae omnia in praesenti concilio sancita , et definita subjiciuntur , supplex Synodus, quam potest, effagitat of nixe , t Episcopis Fro Uinciae eorumque Picariis , DI ficia litus , et Paenitentiariis , facultatem ab haeresi absol vendi , ac haereticos Ecclesiae restituendi , iis interdictam , concedere dignetur ;quo facilius haeresis labe infecti , eadem Iurata, ad Ecclesiae Catholicae gremium reCertantur. Habemus igitur viginti Patres Gallos septem videlicet , qui Concilio Rotomagensi
et tredecim, qui Turonensi, Vel per se , vel per suos Procuratores interfuere praeter plures Abbates , et Procuratores Capitulorum qui eorumdem Conciliorum decretis subscripsere , quibus presuasum fuit , virtute ullae Coenae , Velit tim sibi esse uti facultate Episcopis facta a Tridentino , et occula os haereticos sine speciali Pontiacis venia , Ecclesiae restituere . Idem universim sentiunt aliarum nati O- num piscopi, qui non audent haereticos a censurarum neXu absolvere sine speciali privile .gio summi Pontificis, a quo illud et petere , et impetrare soletu quod de Episcopis Germaniae testantur Gohat Theolog. Verim triaci T. cas. 8. n. 7 I. et Re infensitie ad cit tit. 7. lib.
F. Decretal. n. 397 de Episcopis vero degentibus in Anglia, Hibernia, et Hollandia, refert
IV. Judiccnt nunc alii Antistites an ipsi valeant, sine temeritatis nota, tot illustrium et amotissimorum Praesulum Xemplis contraire eam ue auctoritatem sibi arrogare, atque etiam in Synodo ostentare , quam primae edi reservatam sacrae Urbis Congregationes, ac ipsim et summi Ponti taces non semel declararunt ,
omnesque sere Theologi , sacrorum Canonum perit , paucis quibusdam exceptis, Episcopis per ullam Coenae ablatam docent. Neque quoad hoc postpositos se credant Inquisitoribus , sicuti non nudos Episcopos conpueri audivimus, quasi aquisitoribus illa detur facul-
tas, quae ipsis denegatur . Etenis uti iam
praenotavimus aut sermo est de haeretico ad forum judiciale deducto, sive sponte suum delictum ad idem forum defereti te; et tam piscopus, quam Inquisitor potest illum pro utro ueforo absolvere , et in Ecclesiae gremium recipere aut Sermo est de haeretico occultori et istum neque Episcopus, neque Inquisitor potest solvere a vinculo excommunicationis , qua coram Deo , atque in foro conscientiae est innodatus: ac propterea Cardinalis Albitilis cit. c. 23. n. 6. Opportune , et OrtasSe ad praedictam praeoccupandam Episcoporum ouerimoniam , scripsit: diuod dictum est de Episc pisci idem dicendum est de Inqi Ibitoribus , At nullo modo halent facultatem absolvcndi h rereticos in foro conscentiae idem oti animadvertit Cardinalis Petra loc. cit. n. 28. Om. 3 pag. Igo inquiens inuamzis autem inquisitores ab haeresi in fro judiciali abso Cere possint , et talis absolutio pro utroqt e forosustragetur, uti dixi , in foro tamen conscientiae ejusmodi facultatem nec habent, nec expedit, ut habeant. Quidem non ignoramus, quod refert Palla vicinus in hist. Concit. Trident. lib. 23. c.
I . n. q. Opta SSe nimirum Oratores Hispanos, et Lusitanos, ut in eo ipso decreto c. 6. Sess. 2 q.
quo data est Episcopis potestas absolvendi ab haeresi Occulta , pro laiberentur idem hac potestate uti in regnis , et locis, ubi est tribunal Inquisitionis : ex quo plerique conjiciunt , Indulsitoribus Hispaniae, et Lusitaniae idem jusjam antea fuisse , quod a Tridentino fuit etiam Episcopis concessum secus quippe aiunt nulla fuisset ratio , cur praefati Oratores vellent, a decreto excipi lota , in quibus viget tribunal Inquisitionis. Scimus praeterea, nonnullos Octores , congestos a Diana in edit coord tom. 3'. tract. . res9lut. 9. et O. Opinari , eamdem
facultatem in iisdem Inquisitoribus etiam num perseverare . Verum , quidquid sit, an InquIsitores, praesertim Hispaniae, et Lusitaniae , auctoritatem unquam habuerint absolvendi iii foro Sacramentali ab haeres Occulta, quod probabilius negat Thomas de bene de o 's. S. InqAi-
sit pari. I. Ab. 7. n. H. et Seq. certum est, eam peritillam Coenae esse revocatam, nec ΡUS'
se ab iisdem usurpari, nisi speciale privilegium obtineant a Sede Apostolica Douemadmodum ex iis , quae de Episcopis diximus, plane deducitur , aliisque allegatis docent arbosa de ossic et
potest uisc. allegat. 6. n. 28 de Bene n. IS. ot seq. ac Cardinalis Petra cit lo c. n. 29.