장음표시 사용
281쪽
II ordinem , seu veritis sacram illam caeremoniam , qua inaugurantur Ecclesiae Vinistri cuius essectus est ipse Ordo , esse Uerum , et proprium novae Legis Sacramentum , perfracte quidem me narunt Lutherus in lib. de captisit. nabulon cap. ala ordine . Hyricus in confess. Antue iensi cap. I. Kemnitius in . part examinis Concilii Tridentini disp. de Sacram Ordin. aliique Novatores , sed omnes Ortodoxi constanter asserunt, et definitum est a Tridentino Sm. 23. cap. 3. 2Aum Scriptis rue testimonio Apostolica traditione , et Patrum unanimi consensu perspicuum sit, per sacram Ordi Uationem , quae Cerbis , et signis exterioribus perlicitur , gratiam conferri, dubitare nemo debet, ordinem esse Pere, et proprie tint in ex septem sanctae Ecclesiae Sacramentis et can. 3. NOUatorum perStrin: en audaciam: Si quis dixerit, Ordinem, sive sacram Ordinationem non esse Pere, et proprie Sacramentum, a Christo Domino institutum,Sel esse sigmen- this oddam humanum , ea cogitatum a Piris rerum Ecclesiasticarum imperitis , aut esse tantum quem si m eligendi Ministros Perbi Dei, et Sacramentori m , anathema sit . Hinc Omnes idologi inferunt , Fide Divina tenendum, saltem O dinationem Sacerdotum Sse Uerum , et proprium Sacramentula D ad Veritatem enim praedictae definitionis universalis, nece SSe est, Ut ea ad rinimum complectatur Ordinum praestantissimum , quale est Sacerdotium . Inter eosdem etiam communiter On Venit, eram Sacramenti rationem sarticipare Episcopatum , et Diaconatum quin immo de piscopatu , etiamsi ab
aliquibus non censeatur ordo diversus a Sacerdotio , cujus tamen , UXta omne S, PS AEX tensio , perfecti , et complementum , id esse pariter de Fide , affirmat Petrus Soto in institui. Sacerdotum uect. q. de Sacram Ord aut salaemnon posse , Sine periculo , et gravis erroris nota , hoc tempore negari, asserunt Medina lib. I. de sacrormn hominum coκtinentia cap. II. et Uasque tom. 3. in . part S. Thum disp. 2qO. cap. q. in princ De Diaconatu ver , quamvis ellaria inus Controv. om. 3. de Sacram Ord Cap. 6. in princ existimet , id non esse de Fide Iura non potest id videnter deduci ex verbo Dei scripto , Te tradito ; neque extat ulti Ecclesiae, de hac re , ea pressa determinatim idemque asserant Dominicus Soto ines dist. q. quaest. I. art. q. et Estius eadem dist. . 8. 'ers. Ad Maestion mporro attamen ex Tridentini definitione tu ur-do inferri autumat Vasque estilem tem S.
disp. 238. cap. a. inquiens: Ego tamen Calde miro , Siros non Eulgariter doctos aut decretum Concilii Tridentini sess. 23. an. 6. non se gisse , aut plane non intellexisse , ubi definitur in hunc modum: Si quis dixerit, in Ecclesia Catholica non esse Hierarchiam, Dioina ordinatione institutam, quae constat ex Episcopis , resbyteris , et Ministris, anathema sit . Ex quo canone expresse liquet, Hierarchiam jure Divino institutam, non solum constare Episcopis , et Presbyteris , seu Sacerdotibus , sed etiam Ministris . Per Ministros autem, ut minimum Diaconos intelligere oportet quumque de ceteris inferioribus ordinibus nemo , etiam probasili conjectura ductus , asserere possit , canonem es ei stelligendum , superest , ut dicamus de Diaconis non posse non intelligi. IlI. Consulto autem , pergit Vasquet, Concilium eam vocem Ministris adhibuit , ut Diaconos denotaret de reliqstis autem nihil desiniret, sed scholae disputationi relinqueret; siquidem quaestio valde admodum dissicilis, et implexa est, an reliqui ordines , Diaconatu inferiores, Verum silit Sacramentum . Omnes veram Sacramenti rationem participare , docent S. Thomas in . dist. 26. quae t. a. art. I. quaestiunci 3 es in supplem. R. pari P aest. 37 art. 2. S. Bonaventura i q. dist. 24. art. 2. Earat. q.
Franciscus Victoria in Summ de Sacram. quaeri. 26. Petrus Soto de instit. Sacerdoti lec t. q. circa medium, Sylvester in Stim m. Seph. ordo I. quaest. I. in n. et qua est. a. in princ Melchior Canus de Loc. Theolog. lib.3. cap. q. Bellar minuscit. lib. I. de Sacram Ord. cap. 7. et 8. Quorum sententiam et communiorem , et probabiliorem vocant Gregorius de Valentia tom. q. disp. 9.quaest. I. unci. q. . crtia opinio , Hallie aesacris Elect et Ordinat pari. a. Se t. a. cap. I. art. 2 4 6. et T. Cabas Sut tu in theor. et prax. Iur Canonic. lib.3. cap. I 6.nrem. 3. Auctor Theologiae moralis ad usum Seminarii Petro corensistom. q. lib. 2. tract. R. cap. a. quacit. q. et S. et
Estius in . dist. q. . 8. Pers. Alii deniqtie qui etiam paulo inferius Pers. Ad quaestionem porro , sibi videri addit, in hanc sententiam propendere Concilium Florentinum ac Tridentinum . Nec praeterea defuere aliquot uris Canonici ieriti, quos refert Vasque disp. 37. cap. s. qui etiam prima Clericali Tonsurae veram Sacramenti rationem ad Scripserint. I Censent alii , ex ordinibus . infra Diaconatum , solum Subdiaconatum Pertinere ad
282쪽
Sacramentum ordinis ceteros vero , quam Vis certum Ministrorum ordinem in Ecclesia constituant , ad Sacramenti tamen dignitatem non assurgere Opinantur ita sentiunt Michael Medina
lib. I de Continent. cap. . 6. VasCue cit. disp. 237 c. a. et disp. 238. per tot et a Uarrus man. c. 22nAnm. 18 vers. Irsare probabilis Pidetur in quorum sententiam Videtur nonnihil inclinare Cardinalis Sona Rer liturgic. lib. I. cap. s. ubi num. I 6. de κbdiaconis tabuat, an fuerint a Christo Domino institutici Secundus sinistrantiis vi locus Subdiaco uum est , quorum licet expressa mentio in sacris litteris non reperiatur, eorum tamen institutio et ad Christum , ut scentiores Scholastici existimant, vel ad se postolos referenda est ceteros vero in seriores Ordines recentioris Sse instituti, non Ob Scure assirmat, inquiens: seq. num. II. Tertia classis Ministrantium Cleritos Minorum ordinum complectitur Acolyto scilicet , Exorcistas , Lectores, et Ostiarios quos antiquissimos esse , et ab Apostolis , vel ab mmediatis corum Successoribus institutos, Doctores scholastici asserunt, sed non probant
V. Alii denique omnibus ordinibus, exceptis
Presbyteraturi et Diaconatu , Veram Sacramenti rationem, Virtutem , et X cellentiam adimunt Hanc sententiam tenuit Scholasticorum princeps Petrus Lomoardus lib. q. dist. 2.3. Quem a suis discipulis de ne relictum sectati postea sunt Habertus iri notis ad Hontificale Graecorum pag. 8.GOarius in notis ad Euchologium pag. a. 7. Morinus
de sacr. Ordinat exercit. II cap. I. Em. 3. ubi
tanta armitate huic sententiae inhaeret, ut eidem neminem facile contraire posse arbitretur Σum ergo Xamino, et perpendo ait Morinus antiquiorum Patrum de Subdiaconatu , et minoribus ordinibus testimonia , propositioncm illam,
qua asseritur, et Subdiaconatum , et quatuor minores Ordines non esse Sacramenta , e dico tam esse certam, et e videntem , ut qui ea consideraverit, ire contra vix possit . Morino consentiunt uveni de Sacram disser. 9. quaest. 6. c. I. Tourn et de Sacram Ord quaest. . iart. q. et
art. S. aliique Durimi recentiores , Boucat in Theologia Patrum tom. F. dissert. 6 de ordinis
institutione cret. 8. ubi late ostendere conatur
opinionem hanc esse valde probabilem , Vitasse
in traci de Sacram ordinis pari. a. quaest. q.
art. a. Haber in Theologia dogmatica et morali
tom. 7. de Ordine pari. I. cap. 6 per tot Herminie in traci de Sacramentis tom.3. cap. 3. con eius. 3. et q.
VI. Ideo autem Doctores in tot diversas eis si
sunt opiniones , quia Obscura, et incerta est Ordinum , infra Diaconatum, origo, a qua unice pendet quaestionis decisi : etenim, si ea referenda sit ad Christi Domini institutione na , nemo audebit illis detrahere Sacramenti dignitatem, cujus cetera habere requisita , facile demonstrabunt: si vero ad inventi , et constituti sint ab Ecclesia , non poterunt sane eram participare rationem Sacrament , ad quod de novo instituendum sola Ecclesiae auctoritas non propenditur . At hanc originem indagare est operosum Passequi vero fere impossibile . Fatentur omnes, in sacris litteris nullam fieri mentione nade ordinibus Diaconatu inferioribus : sed non
exinde recte in serri, eos non esse a Christo Domino institutos , junt Auctores primae Sententia eri potuit quippe evenire , Orumdem institutionem fuisse a Christo Domino Apostolis ore
traditam ; atque ita reapse Iaenisse , hac ratiocinatione plane stendi opinantur . uod uni-Cersa tenet Ecclesia, nec Concilii institutum , sed semper retentum eat, non his auctoritate Apostolica traditum rectissime creditur : firmissima regula est , quam nobis praebet Augustiniis l. q.
eo utra Donatista cap. 2 q. lim.II. sin. 9. Oper. col. 1 o. Hanc autem regulam rei nostrae convenire , est manifestum Detenim quin ullum reperiatur Concilium , in quo instituti fuerint Ordines Diaconatu inferiores , eos nihilominus semper, ab Ecclesiae primordiis , in Ecclesia
suisse , semperque OnStanter retentos, scimus.
Equidem , quod speciatim attinet ad Subdiaconatum , e X pressam illius mentionem faciunt Cyprianus Epist. 3 a Synodu Eliberitana can. 3O. tom. i. Collectionis Harduini col. as 3. Laodicena can. I. et 22. ibid. col. 78j. Athanasius epist ad Solitarios , et Synodus Carthaginiensis V anni 398. cap. S. oin . . Collectionis Harduini col. 979. Quod Vero ad alios pertinet minores Ordines , idem Cyprianus in eadem epistola, praeter Hypodiaconum , nominat Acolythum, cujus pariter meminit Augustinus epist. 9q. alias Oq. quam Se , per Albinum Acolythum , Sixto misisse significat Cyprianus itidem epist. 33. affirmat, Aurelium Confessorem fuisse a se in Lectorem ordinatum . Et
Confessores ad eumdem Cyprianum scribentes epist. I7. et Lectorem , et E Xorcistam commemorant Fraesente inquiunt de Ciero, et LXorcist , et Lectore . Lectoris quociae fit mentio in
Concilio Sardicensi anni q7. can. IS. om. 1.
283쪽
Collectionis I arduini col. 6 s. et Claalcedo irensio can. 3. rom. a. ejusdem Collectionis col. 6o7. Narrant praeterea Theodoretus lib. i. c. 2. Socrates lib. 3. c. I. Julianum , ante apostaSiam, fuisse Lectorem in Ecclesia , et post apostasiam
iussisse, ut ad instar Ecclesiae Catholicae , intemplis gentilium essent Lectores . Sed , quod magis est, Cornelius Papa epistola ad Fabium
Episcopum Antiochenum , circa annum 2FI. exarata Romanum Clerum enumerans , Omnes nominatim et majores , et minores Ordines recenset , Romae adesse assar man n. 3. X recensione Coustant col. So. Presbyteros quadragia ta ex , Diaconos septem . Subdiaconos septem Acholytos duos et quadraginta, Exorcistas autem , et Lectores , cum Ostiariis , quinquaginta
duos. t citata Synodus Carthaginiensis IV.
can. S. 6. T. 8 et non solum singulos praedictos Ordines nomina , sed modum designat, ouo eorum cuilibet ab Episcopo conferretur. Porro recentiores hujus sententiae patroni missa iaciunt anticui Ora testimonia, quae ad eamdem roborandam assertionem olim proferebantur ex Canone Apostolorum XIX. e Constitutionibus Apostolicis lib. 3. i. II. X epistola Ignatii ad Antiochenos , ex Dionysio c. 3. Eccles. Hierarch. atque ex Synodo Romana sub Sytzestro, in quibus iidem ordines singillatim pariter enumerantur; quia sciunt, ab hodiernis Critici rejici , et suppositities haberi neque hisce tibiis monimentis se indigere autumant, quum ex allatis , certo genuinis , satis luculenter demonstratum credas Jt, Omnes Ordines ab Apostolis ad nos pervenisse . Si enim concludit Melchio Canus fit. lib. I. c. q. ubi regulam ab gugustino acceptam ae , quam UerSam US, applicatri consuetudinis cujusquam , diu in tota Ecclesiae obseret atae , originem , et principium nec ad summos Ponti ces , nec ad Concilia Episcoporum refcrre possumus; sed ei consuetudo ad . vostolorum usque tempora retro trahitur conficitur plane , tuam ab spostolis esse profectam. Vi I. Verum plura ad haec reponunt Auctores contrari . totae in prin)is, esto inquiunt)omnium ordinum origo ad Apostolos referatur; attamen non inde conficitur , eos esse a Christo Domino , omnium Sacramentorum O-Vae Legis primo , et unico Auctore , iii Stitutos; iit nisi ibidem stetit idem citatus Melchior
Canus , ipsi me Apostoli pleraque ad Ecclesiae utilitatem constituere potestate quidem a Chri-
sto Domino accepta , sed quae sibi non fuerant ab eodem Christo immediate tradita , quaeque propterea obnoxia fuere mutationibus , quibus certe non potuerunt subesse praecepta a Christo data, multoque minus Sacramenta ab eodem instituta . Hujus autem secundi generi esse ordines Diaconatu inferiores,etiamsi Apostolis suam deberent . institutionem , vel ex hoc evidenter constat, quod nec semper nec ubique iidem , atque eodem numero sint habit . Etenim Fcclesia Graeca , quidquid ali , an proxima ab Apostolis aetate omnes habuerit minores Ordines , quod negat quidem Morinus exercit. q.
c. I. sed assirmat Scheistratus ad Concit Antiochen dissert. q. . c. 7. et pluribus probat Hallier de sacr. Eieci et oris pari. a. Sect. I. c. I. aro. I. q. q. n. 27. nunc certe alios Ordines infra Diaconatum non admittit , nisi Subdiacona. tum , et Lectoratum ceteros ver in suis Fu-chologiis , a mille, et amplius anni , nun Quam recensuit . Similem mutationem factam depraedicant in Ecclesia Latina , in qua ultra quatuor minores Ordines , quos retinemus , quondam numerabatur etiam ordo Cantorum , seu Psa mistarum , de quo fit expressa nentio in Concilio Carthaginiensi III. anni 397. an. I 2. Om. . Collactionis Harduini col. 63. Si Clericum alienum, nisi concedente ejus Episcopo , nemo audeat vel retinere , vel promo Pere in Ecclesia sibi crediti Clericorum autem nomen etiam Lectores , et Psalmistae , et Ostiarii retinent : et incitato Concilio Carthaginensi IV. an. O. ubi specialis ritus praescribitur ordinandi salmi. Stam , seu Cantorem et magis diserte Isidorus Hispalensis etymol. lib. 7. c. a. relat in Can. Cleros dist. I. inter Ecclesiae Ministros proprium , et distinctum locum assignat Psalmisti : Generaliter Clerici nunc antur omnes qui in Ecclesia Christi desertiunt, quorum gradus , et nomina sunt haec : Ostiarius , Psalmista, Lector , Exorcist scolythus , Subdiaconus , Diaconus, Presbyter , piscopus . Praeter Cantores, fuisse etiam decantant alios minores Ordines, pote obliterato , praecipue ossariori , qui etiam Laborantes , et optatae sunt appellati iustodum Martyrum; et otariorum. De Fossariis, quorum issicium erat operam impendere in sepeliendis Fidelium et orporibus meminit Hieron9mus, seu quicumque sit Auctor tractatus de septem Ecclesiae graditus , ad Pu.sticum Narbonensem es idemque Clericis annumerantur in Modice Theodosiano leg IJ tit-
284쪽
de Episcoph lib. 6. Custoclibus Mart vi una, ita
dictis, quod ipsis concrederetur custodia Ecclesiarum , ubi sepulta erant Martyrum corpora peculiarem in Ecclesia gradum attribuit Synodus, quae dicitur Romana , sub Sylzestro Pa pD, ubi de iis, qui in Ecelesia militare , ac proficere desiderant, decernitur, ut in pluribus gradibus , aliquo temporum intervallo , morentur, a quinque anni Custodes Martyrum X istant , antequam ad Diaconatus, vel Presbyteratus Ordinem ascendant quamvis enim haec Synodus spuria habeatur , exhibet tamen disciplinam sexti seculi, quo creditur conficta . Notarios denique , qui cura. habebant instrumentorum et tabularum Ecclesiae , peculiarem constitui; se Clericorum ordinem , colligimus ex Ennodio Ticinensi iii I ita Antonii Monachi Lirinensis quem refert a Constantino Antistite , inter Eccleςiasticos Eaeceptores, seu Notarios, caelestem militiam jussum ordiri ; atque e libro Pontii: calis in Hadriano I. quem Notarium Regionarium, postea Subdiaconum , demum Diaconum factum , ad Pontificatum ascendisse , narrat. VIII. Sed , ut, quod sentimus, aperte dicamus,niam Quam Ecclesiam Latinam alios ordines agnovisse credimus , praeter eos, quos singulatim recensuit Cornelius Papa . Quia vero Clericis, aliquo ex iis ordinibus initiatis , diversa committebantur ossicia, e istor uni diversitate diversam pariter sortiebantur nomenclaturam pinta Cantoris, FOssarii, Custodis Martyrum etc. ouod bene ponderavit Sellarminus de Clericis lib. I. cap. II. et fuse probat Hallier de sac.
Eieci et Ordinat pari. 2. Se t. I. cap. I. art. I.
q. q. Et profeci , quod Cantores , de quibus videtur esse specialis illicula a , merum haberent officium sine vero Ordine a cet et is distincto eruitur e ipso me Concilio Carthaginiensi IV. cap. O. om. I. Collectionis Uzirduini Ol. 979. in contrarium allegato cibi enim omnium ordinum collatio ab Episcopo dicitur facienda Cantoris autem munus sola Presbyteri jussione suscipi , atque Xerceri permittitur : Psalmista id est Cantor , potest absque scientia Vrscopi sola jussione Presbyteri , dicium Ascipere cantandi . Ceterum , si ex diversis ossiciis, quibus Clerici addicebantur , et diversa , cuanra inde assequebant in , nominis appellatione , Ecclesiasticorum ordinum diversitas inferretur , nimium ingens sane fuisset, apud majore no- Stros , minorum ordinum numerus . Etenim in Ecclesiasticis tabulis recensentur Catechistae,
veluti specialem gradum in Ecclesia obtinentes; et tamen discimus a Cypriano epist. q. alhoc munus Obeundum , aliquem inferioris ordinis Clericum seligi consue Visse , Quin idcirco ad novi gradum promoveretur Optatωm ait Cuprianus , inter Lectores doctorem audientium constituimus . In l. qa et t. q3. tit. . it. lib. 16. Cod Theodosiani , commemorantur Parabolani , hoc est , ut in ea d. l. qῖ. explicatur homines ad curanda debilium aegra corpora deputati , quos e Clericorum coetu fuisse , ibidem dinotavit Gottifredus , testaturque Saro. nius ad annum qI6. quin tamen , Odem Saronio Ob Servante , OUum , et peculiarem Clericorum ordinem constituerent. Erant ariter Defen-SOre pauperum, et Defensores Ecclesiarum
De illis sermo est in Concilio Carthaginien-S V anni o I. cap. . tom. I. Collectionis Harduini col. 988. De istis mentio fit in Concilii Chalcedonensi can. 23. Utrosque ero quamvis Peta Cius in notis ad Epiphanium haeres.
62. num. D. inter laicos collocet attamen Morinus exercit. I 6. cap. 6 num. 6. e Ecclesiasticis monumenti constare asserit, ea munera
non nisi Clericis consuevisse committi . E Cle. ricorum insuper numero eligebantur Ecclesia. rum Oeconomi de quibus in Concilio Ephesi
no act. I. et in Concilio Chalcedonensi can. a. et can. 25. tom. 2. Ollectionis Harduini col. 6o I. et 5 II. Ex eodem designabantur spocrisiarii de ovibus Liberaltis r&via r. c. p. 2. Vagrius lib. q. c. 38. et Justinianus Imp. Noeel. 6. . . quorum id erat ossicii , ut tamquam Procuratore , Omlic causas Ecclesiasticas, ad eos , a quibus mandatum acceperant , attinentes, in aula Imperat Oris agerent . Atque , ut ali Os hujus generis multos praetereamus , piphanius exposit. Fid. n. I. Ecclesiae Ministris accenset Hem '
neutas , seu Interpretes , quorum Uuu erat,
e una in aliam linguam transferre tam lectiones Scripturarum , quam conciones ab Episcopis ad populum habitas . Eiusmodi vero munus fuisse speciale , atque ab aliis distinctum , liquet ex Actis Passion Procopii Martyris, a Valesio publicatis in notis ad Eusebium de Martyr palaertia cap. I. haec de Procopio narrantibus ; Ε - clesiae tria ministeria praebebat . Unum a legendi scio ; alterum in Uri interpretatione
sermonis ; et tertium doersus daemo de , manuum impositione . Nisi igitur dicamus , Omnia , quae retulimus , et quam plurima similia , quae referri possent, nomina fuisse inciorum,
285쪽
non ordinum , admittere cogeremti in anti. qua Ecclesia ordines fere innumeros quod De m ficile credet. Quamobrem , tio e Morino retulimus argumentum , suasit uidem Uires habet, clua .li te per Vetusta innititur consuetudine Ecclesiae Graecae, tres minores Ordines jamdiu respuentis sed inestica est , quantum ad vari uionem , quam ficta n astruit in Ecclesia Latina, quoad eorumdem numerum . Maioris ponderis sunt alia, quae ab eodem Morino, eique adstipulantibus Theologis proferuntur, ad suam sustentandam opinionem . IX. Uerum Sacramentum, aiunt, gratiam pro ducit ex Operato P eaque Oratia per aliquod signun i sensibile si 'nincatur : at in collationeqsi inque ordinum inseriorum , nihil fit , quo G
gratiae productionem arguatri non enim conseruntur per manus imposita Onem , sicuti tres Ordines supremi, qua gratiam Signi licari , et causari, docet S. T. omas i q. dist. S. Isa est. I. art. I. et 3 part qMaeSt. q. art. . nec EpiscOpus eos conferens dicit Accipe Spiritum Sanetum D aut his aequivalentia 4 verba pronunciat. Neque in ioc ullum intercedit , aut unquam intercessit discrimen inter Subdiaconatum , aliosque inferiores Ordines nam laudatum Concilium Carthaginiense V postquam , 2. R. et q. dixerat, piscopum , Presbyterum , et Diaco conum ordinari peri manuum impositionem
casi . . expreSSe Statuit : Subdiaconus qui r-dinatur, quia manus impositionem non accipit, Fatenam de Episcopi manu accipiat Pacuam e Calicem Pacitum . Sacramentari una pariter . Gregorii, vetus Ord Romanus; et hodiernum Pontificale Romanum , Subdiacono denegant manus impositionem ς quin immo idem Subdiaconatus olim in Ecclesia Latina accensebatur n)inoribus
ordinibus , in quorum elassem , etiamnum a Graecis reiicitur : tum vero primum apud nos coepit sacris annumerari , quum Urbanus II. Concilio Beneventano anni O9 I. an. I. io m. 6.pari a Collectionis Harduini col. 1696. permisit , ut interdum Sed rarissime opportunitate exigente, et non sine Romιrni 6ntrucis, et ei Metropolitani licentia , Subdiaconus eligi posset in
F piscopum , quem AE Sol coetu eorum , qui sunt in sacris constituti , assumendum , Veteres Cariones sanciverant : Quod tritatur Innocentius
iii in C utis, de aetat et qualit et r. dira praejiciendorum: uunm hodie Subdiaconatus inter sacros Ordines computetur , sicut Vrbanus Papa II sub his verbi expressit. . . Lur in sacris
ordinibus , Presbytera tu , Dye conatu , Subdi. un- natu , sunt positici immo observat Thomasinus devet et ov. Eccles discipi pari. I. lib. a. c. 33. non ab Orbano II sed ab ipso nae Innocenti III. fuisse Subdiaconatum in sacros, et majore Ordines relatum , quum scilicet ipse in citata Decretali statuit, ut absque ut i dispensatione Sub diaconus in Episcopum aleat libere eligi , sicut Diaconus, et Sacerdos 'anc ver Sanctionem adscribi Drbano II. Quia is illi praeluserat, ejus oue jecerat fundamenta , permittens ex Venia , et indulgentia fiet , quod ne ex venia quidem antea fiebat, et post inodum Innocentius libere fieri permisit. Sed , sive Innocentius , sive Drbanus Subdiaconatum e minor una in majorum
ordinum classem V e Xerit , at CS , eum quondam locum habuisse inter minores Ordines , ne in re , de qua agimus, ulla inter eumdem , et nainores Ordines ponenda sit disse rei; tia X. Sed quid aliunde argumenta quaerimus sergit Morinus ad probandum , Subdiaconatum , eoque inferiores Ordines , non pertinere ad Hierarchiam Divina Ordinatione institutam quum id clare, et expresse asserti erit ibidem Drbanus II in cit can. hisce verbis D ullus dei 1rceps in Episcopum eligatur , nisi qui in sit cris Ordinibus relisos e vivens luet entus est. S. cros autem ordines dicimus Diacon atmin, ac resbyteratum . Hos siquidem solos primitidi i ei. tur Ecclesia habuisseri super his solum praeceptum habemus Apostoli et . Vrbano concinit Gra. tianus, qui medio seculo XII. silum compila UitDecretum , scribens initio dist. I. Lezitas ab . ostolis ordinatos legimus Subdiaconos , et Acoluthos, procedente tempore . Ecclesia sibi constituit Ante Gratianum, et Drbanum II. e. cultrix initio idipsum aperte tradiderat Amaturius lib. a. de Divinis insciis cap. 6 inquiens, Primo notandum est, eos Ordines, qui potissimum
necessarii sunt in Ecclesia , . ostolorum Paulum denominasse et eorum mors depinxisse , sine quibus non potest rite immolatio Altaris celebrari, scilicet sine Sacerdote , et Diacono . . . Ceteri ordines his adjecti sunt Crescente Ecclesia , crevit Oiscium Ecclesiasticum ut multitudini Ecclesiae sub Ceae iri posset , adjiciuntur inferiores in adjutorio Praepositorum Pnde Ambrosius in tractatu epistolae ad Timotheum illud vero dictis
nostris adjici lignum est, quoniam non O Uenit demirari, si neque Subdiaconorum , neqDe Lectorum memoriam Apostolus fecisse ideatur ;illis etenim gradibus functionum , qui in Ecclesia
286쪽
necessaris iurentum, isti postea magis sunt adjecti propter utilitatem ministerii, CAPUT DECIMUM.
XI. Idem asiarmavit Magister sententiarum cit. lib. q. dist. q. anones duos tantum sacros Iuod nihil in Synodo sit decernendum de trium ordines appellari censent , Diaconatus scilicet , haerarchicoram ordinum materia, et forma et Prest yteratus : quia hos solos primitiza Ecclesia legitur habuisse . . . Subdiaconos Ser , et Acolytos, procedente tempore Ecclesia sibi consti Ait . Et, quod magis est , S. Thomas, qui aliis in locis singulis Ordinibus veri Sacramenti a Christo Domino instituti, exe ellentiam asserit , in c. 3 epist. I. ad Timoth. ecl. 2. Magistrum Secuutus , ait : In primiti Pa Ecclesia solum erant Ordine . . . Episcoporum , Presbyterorum , et Ministrorum; et non dioidebantur per die ersos gradus sed omnia erant in uno Or- insinuatser exemplo desumpto ex quadain quaestione Congregationi Concilii proposita
5 Episcopus velit in sua Synodo cculiariter
disserere de singulis Ordinibus, quod a plerisque, ad Ordinandorum instructionem , prudenter factitatum comperimus, diligenter curet, ut omnia ad amussim iis respondeant, quae de iisdem ordinibus a Catechismo Romano traduntur Patque omnitio declinet quaestiones in scholis agitatas, maxime circa materiam , et Grmam dine propter paucitatem Ministrorum , et propter trium ierarchicorum ordinum me secus in eano vitatem Ecclesia era quo colligitur , dubiam se conjiciat difficultatum dumeta ovibus vix fuisse hac in re Angelici Praeceptoris mentem XIl. Dubii pariter et nos haeremus , nec ullam in hac illacillima controversia sententiam ferimus rideo autem rationes attigimus , quae in utramque partem adducuntur , et paulo proli1 ius illa expolivimus , quae postremae favent possit explicari. Quod ne perperam a nobis in o. nitum videatur, ad rem facientem quaestionem subnectimus, de qua priusquam huic operi extremam manum admoveremus, fuit in sacra Con. gregatione Concilii disceptatum. Quidam Sacem dotio initiandus , etsi omnes consuetas manuum opinioni, ut videant Episcopi , non posse indu impositiones ab Episcopo accepisset, ad Episco-bitanter sacrilegii damnari, qui cum conscen pum tamen, solita Patenae cum hostia, et Cali. tia peccati lethalis Ordines Diaconatu inferio cis cum vino instrumenta porrigentem , ad aliares suscipere non reformidant . Durum quippe tunc temporis distractus, non accessit . Re po- videtur ad rem inquit Nazarrus cit cap. a. stea detecta , quid facto opus esset, dubitatum man. 18. loquens de Ordinibus minoribus Vamnare omnes , is accipiunt eos , non praemissa Confessione , 'el saltem contritione sussicienti, quorum in nitus videtur esse numerus ; quod tamen necesse esset facere , si essent Sacram exta Pera, gratiam conferentia ex opere operat . LO-quitur vero P az'arrtis in Uent , Quo conferantur extra Missarum solemnia , nec subinde debeant illis initiati sanctissimam Eucharistiam
percipere , Cuod tamen regulariter fieri non O- atque a Sac. Congregatione petitum est. Disa cultatis decisio ab illa pendebat gravissima controversi , inter Theologos agitata , circa materiam , et brmam ordinis Presbyteratus. II. Antiquiores Scholastici, quos Solus i q.
dist. q. Visa est. I. art. 3. et teste GOneto in clypeo disp. a. art. 3. plerique alii Thom istae sectantur, aliam non agnoverunt Ordinationis materiam Quam porrectionem instrumentorum , neque aliam formam, quam verba huic porrectioni adjun. let, nec fortasse sine rationabili causa licet, ut cta Forum praecipuum fundamentum situm est
paulo inferius dicetur . Quocirca Episcopus in in Decreto ab Eugenio II edito in Concilio Flo.
sua Synodali Instructione seu F dicto, ut poterit praedicto temerari Os , et pervicaces romines, sacrilegos declarare , quod peccati sorde contane inta , non vereantur immaculatis Christi carnibus vesci ; et solum cavere debet
ab alia adducenda sacrilegii causa quod scilirent in ad Armenorum instructionem, ubi, quum singulorum ordinum materiam, et formam ingillatim Et genius recenseat, Solam porrectione nainstrumentorum, et quae eam comitantur, Verba commemorat inquit enim t. 9. Collectionis Harduini col. ψ o. Sextum Sacramentum est ordinis,cet ad Sacramentum ordinis accedere praesu cujus materia est illud , per cujus traditionem mantri ne tali pacto aut controversiam ignora confertur Ordo : sicut Presbyteratus traditurres, aut illam videatur decidere. pc Calicis cum in , et Latenae cum pane porrectionem G Diaconatus et ero per libri Evangeliorum dationem L Subdiaconatur vero per
287쪽
calicis acui clim Aut Pna Tacua stperposita traditionem et unetiliter de aliis, per rerum , administeria sua pertinentium , assignationem . Forma Sacerdotis talis est ueccipe potestatem offerendi Sacrificium in Ecclesia pro vi vis , et mortuis , in nomine Patris , et Filii, et Spiritus Sancti ut sic de aliorum ordinum formis , proti tu Pontificali Romano late continetur . Cujus qui- dena Decreti auctoritate sui Iulii praefati Auctores , adeo te iniciter suae opinioni adhaeserti ut ut interrogati, cuius iram instrumenti traditione,
Evangelicae praedicationis initio , ab Apostolis
ordinarentur Diaconi, quum nondum 'vansleliorum liber esset conscriptus , sine haesitatione res poliderunt ejus loco , porrectam fuisse Ordinando cliariam , in qua Fidei nostrae mysteria erant conscripta quam sane ridiculam , et plane absurdam responsionem explodit Sambertus de Sacram ordinis disp. Q. art. 6.li I. Alii, uti P ex una parte praedictum Eugenii Decretum prae oculis habue ilit , atque ex alia animadverterint . in sacris litteris , ubi cui n-que de sacra Ordini ione sit mentio , non aliter
eam explicari , quam per m in aum impositionem : Act enim . tuum de constituendis Diaconis Apostoli deliberas rent, eorumque electionem Discipulorum multitudini inermisissent , septem , ab his designatis , orantes imposuerunt manu ; et ccp. I 3 de ordinatione Pauli, et Barnabae dicitur : Tunc jejunantes et ora rite , imponentesque eis manus , dimiserunt illos Paulus itidem . ad Timoth. . scribit : Noli negligere gratiam , quae data est tibi , cum impositione manuum Presbyteri : et epist. a. ad eum l. cap. I. admone te , ut resuscite gratiam Dei, quae est in te , per impositionem manuum mearum ut haec testimonia cum praedicto Decreto simul conciliarent , docuerunt , tam porrectionem in Strumentorum, quam manuum impositionem , esse Episcopatus , Presbyteratus et Diaconatus adaequatam materiam formam Vero e S Se Verba , quae in utraque actione ab Ordinante proferuntur . En tribus autem mox
referendis manuum impositionibus , quae adhibentur in Ordinatione Presbyteri, tertiam dum-ta lat, quae fit sub hac formula : byccipe Spiritum Sanctum , quorum remiseris peccata et c. ad Sacramenti es Sentiam pertinere , isti Auctores autumant. Ita Sellarminus de Sacram. Ordin. lib. unic cap. p. at donatu traci de Sacram. Ordin. quaest. 3. part a prop. I. et q. ubi hanc asse
tionem quoad manuum impositionem esse de Fide , quoad porrectionem instrumentorum proxime ad idem accedere ait, Vasque inci .part. disp. 2 9. cap. 2. R. et q. .Hlier de sacris Eleci.
et Ordinat pari. . seci . . cap. 2. art. I. . O. et
seq. Fstius in . dist. q. . q. Sambertus it. loc Piet te de Sacram Ord quaest. 9. Vanroyeod traci cap. 3. quaest. I. Simon et tract. 17.
de Ord disp. 3. art. I. aliique innumeri IV. Alii demum existimant, trium ordinum trierarchicorum , Episcopatus videlicet, Presbyteratus , et Diaconatus , ad aequatam materiam , et formam solam esse manuum impositionem
cum respondentibus verbis ; porrectione in
autem instrumentorum ritum censent mere accessorium , et integrantem , ab Eeclesia adjunctum ad majorem dumtaxat significationem , et expressionem Ollatae potestatis . Quoniam vero tu ordinatione Presbyteri ter Episcopus masnus imponit ordinandori primo , absolutis Litaniis, una cum sibi astantibus Presbyteris, nihil
dicens secundo , immediate OS primam , invocans in electum gratiam , et dona Spiritus Sancti . tertio , post Communionem proferens illa verba : Accipe Spiritum Sanctum etc. non
primam , neque tertiam , sed tantum Secundam ,
cum adjunctis precibus, totam Sacramenti essentiam perficere , hujus sententiae patroni contendunt. Non immerito tamen advertit mox citandus Martene , Secundam manuum impositionem non differre a prima , sed esse illius continuationemra ouod revera utramque inspicienti est manifestum . Vltro porro iidem concedunt, ceteros Ordines , Diaconatu inferiores, per solam instrumentorum traditionem conferri quoniam, ut ipsi Opinantur, non sint a Christo Domino instituti sed ab Ecclesia ad inventi;
ac proinde , quum non participent Veram rationem Sacrament , neque conserant gratiam ex Opere operat , potuerunt quocumque alio modo ad Ecclesiae placitum institui, et Onserri. Hanc sententiam propugnant Hugo Menardus in notis ad lib. Sacramentor S. Gregorii , Joannes
Morinus de sacr. Ordinat pari. 3. Tercit. 7. c. I. Martinus e canui de Sacram. Ordin. cap. 26. quaest.. conclus. 3. Oarius in not. ad Evcmlogium Graecorum pag. 2S6. num. H. Archidius Concord lib. 5. c. 7. quibus in locis hi duo posterio res Octores , non de sola Ecclesia Graeca , sed etiam de Latina expresse loquuntur , mPen in de
288쪽
et Petrus Soto lib. de instit. Sacer l. lib. F. quorum primunt lanc sententiam Apresse docuisse , alterum Vero maXime in eam inclinasse fatetur Vasque cit disp. 239. cap. 2. num S. V. Duo autem sunt argum: enta , quibus hanc assertionem nedum probari , sed evidenter dena Onstrari , putat Morinus . Primum ex eo desumitur, quod per annos ad minimum non gentos , ordines hierarchici in universa Ecclesiaco lati fuerint per solana manuum impositionem, absqt: ullius insti' umenti traditione quod etsi an Doctores contrariae sententiae , cum Sellarmino, et Hallier cic lo c. coguntur admitte
re nulla quippe traditionis instrumentorum Oecurrit mentio in antiquis Ritualibus, et Sacramentariis , a Menardo , Morino , et Marten diligenter perquisitis , et prolatis quin immo in supra citato Concilio Cartha iniensi IV. anni398. cui Episcopi 2Iq. inter quos uer Astinus, Ha terfuere , per hoc Subdiaconatus ab hierarchicis ordinibus distinguitur , quod iste manuum impositione , ille vero instrumentorum porrectione conserretur sicuti animadvertimus eamdemque disserentiam fieri legimus in anti- suo Sacramentario Romano, edito a Cardinali Thonnnio pag. 229. Nullam etiam instrument O-rum traditionem commemorant σmalarius Portunatus , Rabanus Mati rus, et V alafridus Stra o,
etsi de ritibus conferendi sacros Ordines fuse atque e professo agant. Altum similiter apud eosdem Scriptores atque in vetustissimis libri Ritualibus est silentium lae tertia impositione manuum , nunc neri solita in Ordinatione Presbyteri , cum illis verbis Accipe Spiritum Sanctum etc. cujus nullum inveniri monumentum illo antiquius , quod extat in Vita Liet-berti, Episcopi Cameracensis , qui ViXit sc u-lo . testatur Marten cit art.9. num. 12. Vnde
infert idem Marten , hunc ritum , saltem quoad totam Ecclesiam Latinam, esse adhuc recentiorem altero porrigendi instrumenta quem
ceteroquin non ante anno T O. aut ad unimum Oo in Ecclesiam Latinam invectum , ex iisdem Ritualibus plane constat. Quare, inquiunt laudati Doctores, ne alterum ex his dicamus, nimirum , aut mutatam 1 sse Sacramentorum
substantiam , quod erroneum , Ut al: tiquam Ecclesiam caruisse Vero Sacerdotio , et legitimis Ministris , quod aperte haereticum iret; necessario dicendum est , etiam nunc ordines hierarchicos sola manuum impositione , et i ἱ-dem distincta ab illa tertia, quae est recenti Oris aevi , conferri
VI. Porro non aliud Ecclesiam sibi voluisse
credentium est, Quum praedicta additamenta sacrae Ordlinationi fieri praecepit mergunt iidem Octores), quam magis diserte X plicare potestatem , quae secunda manuum in positione est abunde ordinato collata; quemadmodum , priusquam Scholasticorum opinio omnium menti altius insideret , fassi sui3 . Hugo a Sancto Victore lib. a. de Sacram Fide pari. 3. cap. 12 inquiens: Accipiunt Calicsm A m 'ino, et Ratenam ctim hostiis de manu Episcopi , quatenus his instrumentis potestatem se accepisse agi oscant , placabiles Deo hostias osserendici aetotidem sere verbis Petrus Ombardus lib. s. dist. 2.3. sccipiunt etiam Calicem cum hostiis, ut per hoc sciant , se accepisse potestatem . placa- files Deo hostias ferendi quibus consentit antiquum Pontificale Romanum Vs bibliothecae Coibertinae ubi legitur : Accipiat Patenam cunn chlatis , et Calicem cum in , et ponat simul in marribus ordinati cujuslibet per se retenim , quum dicat, ordinati, et non oradinandi , aperte denotat, ante instrumenti traditionem , absolutam , et perfectam jam esse Ordinationem VII. Alterum , nec minus validum argumentum huic sententiae adstruendae, suppodita Fclesia Graeca, quae in sacris Ordinationibus perficiendis aliam non adhibuit, neque adhibet materiam , praeter manuum impositionemri uti legere est in Graecorum Fuchologio et testatur Ar Adius it. lib. 6. c. a. Cuin tamen Ecclesia Romana ejusmodi Graecorum ordinationes unquam
irritas habuerit , aut ullo pacto improbaverit: immo de illarum validitate non solum nihil dubitatum fuit in Conciliis Lup dunensi, et Florentino , quibus Graeci cum Latinis adfuere , sed nihil praeterea dubitavit Clemens VIII qui Russorum Episcopos , Presbyteros, ct Diaconos ad Catholicam unitatem admisit cum ordinibus quibus, secundum ritum Graecorum , insigniti
fuerant in suo schismate : uti late prosequuntur Natalis , te vander in Theol dogmat et morat. lib. 2. de Sacram Ordiu art. I. . . Morinus de fac ordination part .3. exercit. 7. c. p. I. n. 8.
289쪽
Cab assut in Votis. Ecclesiast saeculi I v. in penit ad can. Concilii Iu Cartha reniensis ni et . . et S. Tourn et in Praelection theolog. de Sacram.
Ordin Cardinalis de Lugo de Sacram disp. 2.sec t. s. u. 87. Cardinalis Albiti iis de inconsi in
Fide cap. 3o sub nu. 37q. . DiSerso autem ritu, Verri cel l de Apostol. Mission tit. II qua est. I .
VIII. Hoc autem eodem argumento, e Graecorum more petito, Auctores, quorum Sentell-tiam in praesens exponimus , ante Uertunt fundamentum contrariae opinionis, Lugenti Decreto subnixum qua enim ratione , inquiunt, O tuisset Eugenius IV. delinire, ii instrumentorum porrectione , eique respondentibus verbis , Onsistere essentiam sacrae ordinati Osis, postquam in eodem Concilio ad communionem admiserat Episcopos, Sacerdotes, et Diacono Graeco , sola manuum impositione Ordinatos Necesse est igitur fateri , Eugenii clo uti tum de materia,
et sorma integrante, et accessoria, quam Opta
vi ab Armenis superaddi manuum impositioni , sam diu ab illis adhibitae , ut Ecclesiae Latinae moribus se prorsus accommodarent, ac , i-
tuum unis Urmitate , firmius eidem ad hererent quod lene ponderant Menardus , Becanius , et Morinus . Neque hanc explicationem respuere possunt Auctores contrari ici siquidem in eo De creto nulla fit mentio tertiae impositionis manuum quam nihilominus ad Ordinationis Presbyteri essentiam . pertinere idem affirmant ;atque idcirco fateri coguntur non fuisse mentem Pontificis, ibidem explicare , quae ordinationis tib stantiam perficiunt IX. haec argumenta, quibus profecto nimium se premi sentiunt, declinent , Varia praedicti Doctores tentarunt effugia . Di Xerunt plerique, etiam nunc in Ecclasia Latina ordines hierarchicos sola conferri manuum impositione, quia Episcopus suis manibus instrumenta exhibet ordinando . At in primis , si porrectio
instrumentorum Vera esset manuum impositio
etiam in seriores Ordines dicerentur conferri per manuum impositionem , contra id, quod a Concilio Carthaginiensi IV. audivimus per
manus etiam impositionem perlicerentur Bapti Sinu , et extrema Vnctio , quia Ministri manibus baptigandi corpus abluitur, et sancto oleo perungitur infirmus . quod tamen nemo unquam dixit . Dcinde hac responsione ei sit custatis nodus non solvitur : nam nec ue hodie
Graeci , neque olim Latini , in confercndis Or-
di inibus hierarchicis , instrumenta adhibuere ac propterea alia diversa est impositio manuum,
in Quam cadit prae Sens controversia
X. Dicunt alii , revera olim Latinos, sicuti nunc Graeci , Ordines hierarchicos sola contulisse manuum Impositionera et milhilominus hodie in Ecclesia Latina necessariam S se traditionem instrumentorum quia Christus Dominus non instituit , neque determinavit materiam , et formam ordinationis in specie in. sima, seu atoma , ut aiunt, sed permisit Ecclesiae , illas pro suo libito determinare, justisque de causis mutare , modo et res , et Verba semper Surpet , quae apta sint ad significandum sacrae ordinationis effectum . Ecclesia autem , quae , solam olim designaverat
manuum impositionem , cum Uerbis eam in Omitantibus , mutatis postea rerum circu instantiis , illa Graecis relicta , aliam materiana adhibendam statuit a Latinis . Verum haec doctrina duas gravissimas ossen dic disti cultates Primo quippe non satis pro b .itur , quod Christus Dominus praedictam Totestatem iecerit Ecclesiae ; nam oppositum Uidetur evinci ex
Trident in se s. I. a cap. 2. ubi, declarat a Christo relictam esse Ecclesiae potestatem mutandi , quae Sacramentorum dispensationem respiciunt, sal Pa illorum substantia , mutati vero materiae , et formae , non ad ritum , et dispensationem , sed ad substantiam pertinet 4
Deinde data Ecclesiae facultate , de qua est sermo, gratis omnino , et arbitrario fingitur, quod Ecclesia ea usa fuerit , dicant enim ubi , et quando, quo seculo , in quo Concilio , in quo Pontifice facta sit ejusmodi mutatio AEnimveros Ecclesia ab Ordinationis ritu ea ablegasset . quae antiquitus hebant cogeremur utique a Ur- mare, ordinationis materiam , et formam suis
se , Fcclesiae auctoritate , mutatas, novasque
antiquis subrogatas . Sed,quum omnia, quae harbentur in antiquis Ritualibus, perseverent inta,
cta, ac sancte et integre etiam nunc peragantur;
nemo facile credet, illa eadem, quae iampridem satis erant , nunc, ad ordinis Sacramen. tum perficiendum , amplius non Sufficere XI. Haec omnia placuit ei e X ponere, non ut huic t Ostremae sententiae calculum adjiceremus , Sed eo tantum consili , Ut perspicuum fieret, eam , quamvis habeat contra se universam fere aciem Scholasticorum , ab istorum tamen ictibus nihil sibi metuereri immo et sua jacula habere , et quae in eos intorqueat
290쪽
XII. Quare , ut ad propositum redeamus,cuum valde incertum sit, an is, de quo in casu per secundam manuum inpositionem esset rite ordinatus , id utique faciendum erat , quod praescribit Gregorius IV in Cap. Presbyter , de Sacram non iteran ubi in casu haud absimili decrevit: Nihil esse iterandum , sed caute supplendum , ouod per errorem extitit praetermissum quod praecipue in illo rerum statu se γVandum erat, De Sacramentum , quod , iii multorum sententia , celi Sebatur undique persectum , iterationis periculo subjiceretur; quem admodum optime , atque ad rem Omnino apposite adnotavit Natalis Alexander Theolog dogmat et morial de Sacram Ordin. cap. I. art. 7.
q. a. insu inquiens: Vnde , si quis horum I- tuum , qui ad matcriam , et e formam pertinent, secund&m et arias Theologorum opiniones , in Ordinatione fuisset omissus , '. g. manuum impositio prima , vel adjuncta oratio , aut Calicis cum Cino , et aqua , et Patenae cum hostia traditio adjunct. De fornmula Uerborum , alit unctio , aut deniqκ manuum impositio postrema , Se haec verba ipsam concomitantia : Accipe Spiritum Sanctum etc. supplere deberet Episcopus , quod in ordinatione fuisset incaute praetermissum, ut colligitur ex Cap. Pastoralis , et ea Cap. Presbyter , Xtra, de Sacramentis non iterandis XIlI. Quia autem nonnulli non infimi Theologi dixerunt, impositionem manuum , prae- ambulam porrectioni instrumentorum , simulium hac , in unam coalescere materiam , qua una cum verbis ab Episcopo instrumenta exhi- hente prolatis , prima confertur Sacerdotalis potestatis pars , coniiciendi nimirum Corpus Christi idcirco sacra Congregatio , scite animadvertens , praeviam illam manuum impositionen iamdiu antea peractam , non OSSemoraliter conjungi et in traditione instrument O-rum , quae postmodum fieret, ut etiam hujus Opinionis , in re tanti momenti , rationem aliquam haberet , totam ordinationem sub Onditione iterandam rescripsit
De protestatione in aliquas Synodos inserta , et per Archidiaconum , Episcopi nomine, ante Omdinationem repetita, per quam Episcopus ordines collatPrus protestatur,se intentionem non habere ordinandi Irregulares, aut Canonicos impedimento metitos et de ordinatis ad majores ordines ab Episcopo in Missa , non ab ipso celebrata , sed a Sacerdote de qua re in Synodo
Episcopuli aliquando disceptatum est. IN Pontificali Romano habetur edictum , quo
Episcopus ordines collaturus , n poena excommunicationis praecipit, ne quisquam a nonico impedimento irretitus ad Ordines suscipiendos accedere audeat. Idem solent Episcopi in suis Synodis clarius adhuc dicere, et e X-plicare , ac praecipue solent illorum audacia Incensuris compescere , qui , emendicato , et ficto patrimonii titulo , quo revera carent , ad sacros Ordines promoveri praesumunt . Haec omnia laudabiliter fiunt , neque ulli sunt reprehensioni obnoXia . At plerique piscopi, his diligentiis nequaquam content , alias ulteriores adhibent, quae non omnibus probantur : solent quippe priusquam sacrae ordinationis caeremonias incipiant, per Archidiaconum , alium Ve, publice denuntiare , se intentionem non habere ordinandi irrepulares censuris itino datos carentes legitimo patrimoni , aut Bene licio,vel
Litteris dimissorialibus proprii ordinarii etc.
Quamquam autem praeSumendum Sit, unicum ejusmodi protestationis scopum Sse , deterrere, qui ali uo ex annuntiatis vitiis laborans , ad Ordines sacrilege suscipiendos se accingit ne enim gravis peccati reus fiat, tenetur Episcopus absolutam intentionem habere ordinem conse rendi homini praesenti, cui manus imponit , et consueta porrigit instrumenta , quemadmodum recte animadvertunt avarrus consit. S. de tempor ordinat. Gobat Theolog experim tract. 8.ni m.3I6. et Cardinalis de Lugo de Sacram disp.
8. Sect. 7. A. II9 nihilominus tamen, Quum prae
dictam protestationem ordinationi praemittit, innumeris scrupulis , et animi anxietatibus oc-
casionem praebet, et quandoque etiam proba Ollis , et prudens dubitatio effinde excitatur, num revera quis fuerit legitime ordinatus, eo quod aliquo ex nuntiatis impedimentis esset obstrictu . Quare, ne cum maximo totius Christianae