장음표시 사용
161쪽
sieraut silius Adam: idest terreni hominis: Ita carnalis homo Adam nominc Rationa lis in ro Enos appellatione significatur: sic hebraeorum scinio exquisitissime nomina deducit. Ulato autem hominem hoc est Anthropen graece: a uerbo Anathrin: idest uidere recogitare diei opinatura ut sit anthropos:qui recogitat quae uidit. Rursus hebraei uirum heis uocant:quod quidem uocabulum ab hes quod ignem significat deducitur. 8 calida uerbo exprimatur: foemina uero quonia a uiro sempta ira. Murius Moyses hebraica lingua caelum firmamentum appellavit: primum enim
poli in xporalem inaeliceritatems substantiam firmum sensibit corpus est. Nomeautem dci proprie ineffabile dicunt essemec ipsa mente hominis coprinensibile. Quod uero nos deum dicimus h loi uocant apud eos robur ae potentiam signis trut sit nivmm dei quasi omni potes.Plato uero deos idest graece theos a meis quod est currere dici opinantur. btellas enim inrae semper mouentur deos appellabat. Clarorum quom hominum appellationes non frustra essie positas plato contendit. Ita Hectora a Jatim iniolus trosam sius ebat.Agamemnona quia ualde menishoc est perseueranter consti teri in rebus permansit: pellatos contendit. Orestem quia montanus aloe siluester rimmanis enim moribus fia1t: aerat similiter accommodare conatur. Nemo aute ita
uiolenta mosam dicere audebit:si didicerit Cayn apud hebraeos inuidiam dici arsit. n. eerte illa inuidia Datris)Abel latine luctum dicere possit musmam quia primus ommuominum parcimbus linctum intulit: hoc nomine ab eis diuina quadam prouidentia fit it agellatus. id de Abraam dicam qui cum caelestium corporum stientia maxime
praestaret Abram Hest latine pater superorum corporum uocabatur: cu deus ab his et quae indentur ad inuisibilia protrahensmon uocabetis inquit Abram: sed Abrat erit nomm tuum:quia multarum te gentium patrem posui:sed logius modo esset extram propolitam diligentius livi percensere:Platonis autem testimonium non negligamus assirentis nonnulla nominum ditana tradam posita utitute esse. Magno it tui studio i ponendis nominibus uigilandum est: quis nonnulla eorum diuuatore quadam quam ho μminum uirtute indita esse uideat inruerum quod ipse paucis uerbis dixie id hebraeorum kcriptura: ac primus omnium Moyse, ipsius Abraam Uaach &bsimalis nominibus reipsa diuinitus tactitatum edocuit: risiis enim Isaach interpretatur 1 flabilis scilicet mudii quod piis daturum sede pollicitus est: symbolum gerens: huius quidem filiuIIacob Israhel a deo appellatus est fabactiva uita ad contemplativam uidelicet trassatus Ulantator enim Iacob interpretatur:quasi uirtutis certamina peragens atq; percurrens. Is i uero uidens deam dicitur qualis certe contemplativi hominis mens atq; intello ciuis est Non est opus longiorem ine omnia percurrentem. Cuncta enim apud eos nomina ad unguem rebus accommodata sunt usit ad ipse prima litterarum elemetaequorum quidem nomina quid graece uelint nec ipse. Plato adinvenire ung poterit. tum etiam puerusi forte interrogarentur quid alpha quod ipsi alpha dicunt siqnificae rcontatim disciplinam resipondebunt. Betha uero quod ipsi belli uocant domum ut stas si domus disciplina:ac siquis diceret disiciplina atq; doctrina quaedam oeconomia ac dispensationis in deris quos omnibus hoc ipsum inuenies ut in superioribus latius dictum est:quattuor quoi uocales ad unum collatae inestabile atm arcanum dei nomestis S uocabulis contineri uulgo apud eos sertur:quod graecorum etiam aliquis ab hebraeis Icilicet doctas hic carminibus significauit. JInuichrum magnum deum nil molis habentem.
Corpore: cunctarum hominum rerum I parentem
162쪽
Deseisina extollant septem me carmina vocum: Ex septem' meum constat uocalibus ipsum Com. ositum miro signorum scedere nomen. Ast in a chelys ego sum: quae montibus Gesorum dulci resono modulamine cantus.
Quid plura ipsum quot gentis nomen a nomine hiner deductam est qucinarasiti ec transcivitem lingua eorum significat.Ita ipsa gentis appellatione a terrenis ad caele stia transire:& a uisibilibus istis ad inuisibilia cognitioncm creatoris migrare admonetur.Vnde priscos illos qui creatori deo uera inhaerebant pietate hebraras appellarutro oportet plura congerentem immoratircum apud eos exquisitissime accommodatisi inrcv rebus nomina imposita sint qua ex re maxime summam rationalis pams do'rinam habuiste demonstratur:cum etiam secundum Platonem non cuiusuis: ita sapietis summe dialectiei uiri sit rerum naturaeapte nomen accommodare.Sequitur nunc ut
quomodo in physicis sentiebant hebis ostendamus. De Physica parte secundum hebraeos. CV.V. Aee igitur pars etiam apud deos intellectualium inde corporalium rev cun h templationem:& sensibilium physiologiam diuisa rechea prophms non esse ramee mortalium aliquo:sed sincti sipiritusRatia docente habebatur.Mirum enim immodum: cum opus sit nonnulla physica in libris siuas sctipsisse ipsos uide/mus hine multa illis futura praedicta: multa de uniuersi constirationermulta de animalium narum.multa de plantis naturaliter expressa. yses autem inuiniendo ponti cela idibus quorum scilicet uirtutes optime percarperat non abis causis utitur talo mon etiam summus physiologus tam a scriptiua perhibetur.loetus est enim 'so monimuit ma milia parabolas: Bera odae ipsius quin milia: locum est delpnixa etatosquae est in lybano usip ad isopum:quae a muris promeditur &locutus est de pecoribus &uolatilibus caeli:& serpentibus 5 piscibus:& minuebant uniuersi audire si olentiam Salomonis.Hac ratione commotus qui librum sapientiae I er- Qx inflari psit Ipse enim mihi dedit horum quae sunt scientiam ait ueram ut scietia disipolitionem orbis rarum uirtutem elementorum: tium:fin :& medirim tempor ip'
- - euriiuranni uolutiones ultomnium enim artifex apietia Iocuit m Laran LMII di
xin ostendens inres Mait anitas m Nomni T iosium a 3 futurum est Quid est quod lactum encipium quoa iaciencium
Aemus Ad haec de orge mundi de omni mutatione alteratione reu Maiae substanc ραν να Aemuisibilia inuisibili creatura:
163쪽
ctione eompraehenduntur ita traeharimi: ut si graeci: uoluissemae potuissmi tam iutui, res uetustis imam eorum doctrinam in omnibus inuimulta protata in re fundamen iis eorum iactis errassit. Sed physiologiam duplicem esse ut diximus non ignorantes eam quidem partem: quae de s bilibus est non omnino offerenda arbitrabantur: praeter ines ias quasdam rius partes utputa non casia iactum esse uniuersum: nec ne
re cireuserruta deo auctore uirtutes illius ineffabuli gubernari.
De Intellectatali hebraeorum physiologia. Cap.VI.
E intellectualibus autem quia sinciae quaesii quo ordine:qua uirtuter quod distrine disseparentur: quantum scire oporteat ad bene niuedum:piel saltim dum per sacratissimam scripturam omnibus qui audire uolunt traditum est prosundum autem ait occultum rerum istarum isastim in arcanis reliquerunt:ut hi uideliret quaerant:qui hac perspicere adis discere digni sunt.Plato autem in intellectualibus etiam adip. in incorporallius:siue ab illis didicerit auando in aegypto nitrubi multi hebrararum persis regnantibus iterum a patria expulsi exulabantisi a seipso intelle, istiti siue a deo talem cognitionem habuerit Moysem hebraeorum potas secutus ui sedetur. Deus enim inquit ipsis manifestauit cuius inuisibilia a creatione mundi erraturis intellecta conspiciuntur:m emaque ipsius uirtus:atis diuinitas ut excusati non possint. Quod ita esse uerbis ipsius. Platonis probatur: m eum ex persena dri Moyses seripse
fit. Ego sum qui sum dices filiis issael. Qui est misit me ad uos:quibus uerbis aperte Elideo esse attribuit.Cus ut diximus. Salomon fututum esse quod filii: oc faciundum quod factum est: nec nouum aliquid esse sub silerunde dupliciterens partiti uides. aliud immortale incoruptibilest et natura intelle fruale ineorporale Faliud in su
in mutatione semper esse determinata&ut breuiter colligam cum ad unum cuncta tu daei priueipium reserant: mul este absis ortinquod uere ais proprie appellantem corporalium omnium atas incorporalium causam:uide quomodo non siluis um: in eum etiam uerba ipsa Plato expressit. id est inquit quod semper est ortum non habens re quid quod semper sciest autem nunq Illud cerae meteac ratione percipitur e dem semper ens modo:hoc uero irrationali sensu compraeheditur:&ortum occulit: uere poc stabiliternuiquam ens est. Ita quod a Moyse breuiter dieitur pereuntationibus latius explicauit. Sibi enim ipsi responchnt dicens mente ac ratione compristat. Illud uem Salomonis quod fuit scilicet quodq; isturum est per ortum ae occisum expresse tribus sibilesta e enim omnia erat scilicet acetit temporis partes sunt: quae non recte adstremam substantiam transsinimus:cui est Blummodo uere accommodatur. Erat aut& erit fluentibus silum uere adaptaru&Nam quod semper eodem se habet modo cum ineorruptibile sitati immobilemec senescit temporcinecisisse aut fare uere dies nee aliquid eorum quae sensibilibus accommodatur recte illi adaptatur. Species.n.istae sub tempore stat quod aeremitatem circulatiae ordinato mora imitati uidetur. Verum nequis male me fossim Platonis uerba intelligere suspicetur a praeclaro Pythagoreoru Niamento huius res probationem assumam: qui sic in Budo uolumine de bono semptu rein liquit. Age i tur inquit quantu ossumus proxime ad ipsum ensa damus et dica mus p ipsum ens nec una non fusis cum non futurum:sed essem determinato pim senti tempore Blum. Od quidem praescias sic inrellectum arernitatem appellamus-Praereritum civin tempus praeteriit iam re non est Briarum uero nondum est: sed uene
164쪽
tumtra uidetur. Quare si praeteritum at futurum ipsi enci a modabitur impossi bile quoddam euenit idem esse uidelicet:& non esse: Transit enim quod fuit ec non dam peruenit quod futurum est. Ipsum autem Urs est: rit orgo ec non erit. Ipsum atens uere est nec localiter unquam mouebi z: nec enim sursum aut deorsum: ncc anter aut retro: nec ad dextram: aut sinistram: nec circa mestu movebitur. Salus ergo ipsi
innuenit quoniam eodem modo seinper se habet. Et post pauca dicam nee me cuisseam derideat incorporeae rei nomen scire contendentem. Est enim nomen eius cssntia E ens mec enim Actiam est: l comam tur: nec motum ullum suscipit. Simplex pterea est atq; incommutabile in una eadem simplicissima idata constiturum mec uoluntate suamee ab alio cogi potest ut ab identitate sua Gedat. Plato quo in Cratilinio ait similitudine reium nomina osse inmonenda. Sit ergo nomen intellinualisicorporeae aedemael substantiae ipsit in ens. Hac maioris cuiusdam inuinta fuisse puto potentioris uiri: ς Plato fuit utputa Pythagorae. Plato quo dicit.Quid est quod sempest Mortum non habet requid quod semper fici in autem nuricillud certe mcte ac ratione percipitur hoc irrationali sinsu dc aestimatione compra menditur: factum transiit dc uere stabiliterin nuri ens est. Percunctatus igitur quid sit ipsiam ens abis origine ipsam esse respua: mutatur enim quod oritur quod autem mutatur aeternum
esse non potest:deinde progressus aliquatulum ibiicit. Si ergo ipsem ens aeternum atq; immutabile esti e exit unga se ipse: sed eodem modo semper se habre: hoe prosecto est quod mente ali ratione percipitur.Corpus autem fuit: transierit non est. Quare hoc est quod Lis almaestimatione percipitur utcp mulo dicit ortu oc incidi truci cis nunqens est. Haec Numenius non iniuria ergo dixi sie ipsum se requis enim est Plato Q Moyses attice loquens. De Ei uerbo graeco ex Plutarsis. Cap. VII. . V autem msidera quomodo ec mosaice theologiae & aliis etiam uerbistqvit ias deus a seriptura dicere introducit . Ego sum dominus deus uester de nossim mutatus:& prophetae ibi qui diest. Tu autem ide ipse es S anni tui ubdeficiendi sidera igitur si Plutarchus m libro in quo ἡῖ1n Ei uerbi graeci:quod in delphici templi prophylaeis scriptu erat: quodi aut si aut es latine significare potest
his quae diximus conuenienter exponat his uerbis non numerum: neq; ordinem rconuinctionem aliquammec aliud aliquid imperfectum ea dictione significati existi mo. Ser perfecta quaedam ad salutantem deum mihi responsio uidetrur una cum ad diuinae uirtutis memoriam respondentem conuertens In codem enim loco scriptum est .Coonosce teipiam: quod deus ad accidentes salutando conc' at: ac ideo uicissim noςrespondentes dicimus ei quod est es per quam uorem quasi ueram S itali deo accommodata salutanti dei respondemuS.NoblS.n.uere esse accommodari nosiphantastiea est: t eris: emadmodum aqua manibus hausta quanto magis premitur tanto citius vi suit Sic mutabilia cuncta quanto magis ratio persequitur: tanto magiS mimi uenim omma sensibilia in fluxu sint continue sunt atq; corrumpunir: c eadem una permanere possunt. Fluvium autem eu cm bis intrare se 'dum Heracleum impossibile est: are nec mortalem substanciam si iterato sideres emem hei tuine di mirabili eommutationis uelocitate modo dissipat modo contradi . 1m AEnon recte dixi modo ct modo: m simul aliud iacistacialiud predat: α ali
165쪽
ud habet ab ea. Ita nunq adesse peruenire potest: nunq. n. generatio eius flat: sed em bryo a spermate:demde infans: puere adolescens: uir. nex: decrepitus: ac quibuslibet primis corruptis aetatibus ad nouas ueniens tandem omo moritur. Ridiculosi ergo sumus ho1es unam timentes mortem: qui multotiens iam mortui sumus: ec si ius moriemur. Non. n. tinctio ignis aeris selum modo generatio est ut Heraclitus dicebat: sed apertius hoc ipsem in nobis quo uidetur.Corrumpitur.n. iuuenis in uirum uir in finem puer in iuuenem: insans in pueru:5c qui heri fuit in eu qui est hodie:quis
hodie est in crastinum: manet aut nullus id . Nullus.n. est idem: sed in uno mometo circa fantasmata unum dc comunem materiam insuentem ac resinem omni momento commutamur. Quomodo.n. si imus idem aliis nunc qui antea gaudemus Alia modo amamus atq; odimus:alia laudamus atly uituperamus: aliis uerbis utimur:aliis passionibus movemurmo eandem figura: non eandem de rebus Galentia habentes No. n. possibile est sine commutatione aliis nunc S antea commoueri: nec
qui aliis atq; aliis mutatur ide prosecto est ρ, si idem non est nec est: sed fluit cotinua mutatione. Sensus aut ignorantiae ipsius entis fallit :& esse putat quod no est. Quid igitur uere ens est quod aeternu est: quod ortu non habet: quod incorruptibile: quod nullo tempore mutatiar. bilen a tempus est: dc mobili materia coniunctum suis semper dc quasi corruptionis ait generationis uas nihil retinet. Vnde prius atq; posterius de Lit de erit nihil omnino sunt. Quod uero ex tempore esse uiderer:quo ades se dicimus ae nunc dicimus hoc ipsum tanq selgur uelociter uasiit. Quare cum tempus mensiira Bisibilium sit: cui ipsum nuna sit apte dicemus ipse sensibilia nunqp maneremec entia est e: sed gigni atq; corrumpi secundum mensurantis naturam. Erat igitur 5c erit ipsi enti accommodari non possunt. Transitum. n. haec ec mutatione rei significant. Deus at si fas est dicere nec est in tempore aliquor sed in aeternitate immobiliteuius nihil prius nihil posterius: nihil isturum mihil praeteritum est: sed cu unus sit ens in uno nuc illud quod est semper repleuit. Solum igitur ipse est uere ens:quod me fuit: nec futurum est: nec incapit: ec cessabit S sic ipsum colere ac salutare opor ret:aut certe ita intelligendum est quemadmodum nonia ulli priscos dicebant et pro
es accipimim: dc unum plentes ut sit tu selus unum es. Non. n.multa deus est ut singuli nostrum ex mumerabilibus fiere compositi: ita unum est uere ens. Diuersitas enim cum distaentiam in ente faciat in ortum non entis peruenit.
Quod deus ineffabilis est. cap. VIII Raeterea cum Moyses o prophetae ineffabilem rem intellectus sellam p per tibilem deum esse doceat: hum rei symbolum scriptum Fud eos
quattuor uocalibus nomen dei semur quod proserreno possunt. Constari his n. Plato io magna epistola dicit.Fatale inquit nullo modo est: sta ex multa inhisione inhaerentias ut ita dixerim circa rem ipsam dc uitae de integritate quasi ab igne eensem lumen aio innascitur quod se ipssim alit:hoc quidem lucis exemplum multo prius ante Platonem his ovum propheta protulit dicens. Signatum est Q
per nos lumen vultus tui domine: dedisti laetitiam in corde meo: dc rutilis: dc inlumine tuo uidebimus lumen. Quoes deus unus est. Cap. IX. Oses unum esse Blummodo deum docuit. Audi enim dicit Israhel. Dosem minus deus tuus unus est, Plato quot in Timaeo caelia unum S dea unum esse dicit his uerbis. Vtrum igitur recte unum citium esse dicimus: α deum
166쪽
unum esse dicimus:an multos innumerabiles dicere rectius erat num inquit certe siquidem ad exemplar creatum est.Quod n. intellectiva continet aialia duplicata esse non potest Qui Sc si secunda aliorum consilet me plures nonnunq ine deos dicere uideatur: epistola in ad Dionysium ubi deorum nomen earum epistolaru f cere principium dicitiquas regligenter: ec ad gratiam aliorum non exanimita Bitetia scripserit: ab unius uero dei nose illas ines re quas studio suis edidit aperte patet unum deum putasse. De signo inquit epistolarum quas in studio mitto:& quas non recte arbitror te meminisse. Advertendum aut est tibi dilucter quia multi a nobis litteras petunt: quos repellere non posIumus.Cum ergo stladio. sentinia scribimus animi deus principium epistolae praviet.Cum at noninon deus sed dii. In legibus uoto a priscis id sed didicisse his uerbis ostendit.Deus igitur ut a priscorum sermone ae .
carpimus cum principium finem 5c modium rerum olum contineat recte omnia
tura persectus determinat: i semper adhinent iustitia se aera ultrix eorum qui diui nam i m contenunciquam qui ad beatatudi hcm erigitur hinnilirer seruat. Si quis. aut arrogantia elatus pecuniis aut dignitatibus effertur uel sortuna corporis ec iuuentae amencia incenses aium deturpat: oc quasi nullo principe ac duce indisens ipse Aliis possie se praeesse arbitraturris derelictus a deo uniuersa cum sedalibus suis pruinaciae multis magnus quidem uidetur breui aurem diuinitus deiectus se ipsem domu putriami suam simul euertit. Haec Plato. autem quod dixisti dixit principium fineta medium rerum a deo contineri illi prophetico coseras Ego deus primus. Ego post haec. Quod uero natura psectus determinat dixerit illi simile rectitudines Huiuiscies eius.Qui aut dicit iustitiam deo adhaerere ultricem eorum qui diuina negli linem illi eonsentaneum iussus diis N iustitiam dilexit: S mihi uindictam re ego ut cistar dieit dns Quod humiliter deo adha-: qui ad beatitudinem erigitur ill1 compares post dum deum tuum ambulabis: Ndmissi a deo dere inquarum qui arrogatia effertur illi omnino quadrat. Deus superbis rosistit: humilibus aut gratara prae in Nidi laetitia impiorum casus singu aris. Sed haec quide de uno deo dicta sufficiant.
De Uerbo. Cap.X. Vnc de unigenito filio des: quem uerbum dnm ecdcum ex deo hebraeorum a scriptura esse denotat dicendu est. Moyses igitur apertissime domini appellatione bis posivit dices Et pluit diis a domino igne ae sulphur:ubi bis quae
tuor uocalium ineffabilem concursum quo inestibile nomen dei honificatur conscri psit. Et dauid quocti & propheta re rex iudaeorum in psalmis scripsit.Uirat cim domino meo sede a dextris meis.Quomodo .ma dextris domini domnus sedet niti duas oersonas intellioamus Quam quidem rem alibi apertius diceti. Deum onuri tentere creatorem omnium esse dextris assidentem patris declarans. Verbo inquit dom casti firmati sunt. Saluatorem quot ipsum omnium: suseipiunt his in bis otte die Misitu uincius Nanauit eos:filius etiam eius Salomon urbulo orouocabulo uerbi usius 1 c persena ipsius sapientiae d1cit. Ego sepientia colitium at cum nicionem labricatasium Et post paucad possedit meminitio u amat π
per intellectuales omnes semius mundos ais vitalca ingredi S c massi
167쪽
bigibus mobilior est Apientiattransit autem ingressituri perola propter mugitiam.
Vapor.n.uirtutis dei Nemanatio gloriae omnipotentis sincerarae ideo nihil inquina tum in illa incidit. Fulgor.n .est lucis ceterire:&ipeculum immaculatum dei maiesta tis ec imago bonitatis illius atingit aut a fine ad finem sortiter: ec disponitosa suauiter. Haec a priscis iudaeo' auctoribus modo suffciat.Philonem etiam audias: is non recte in o1bus: dilucidius in haec ita exponmtem ut iure quis credere possit no alium esse scripturae sensum qua ecclesia praedicat in libro . n. quem insis sit quod peio ea seleant melioribus insultare his uerbis usus est. Decet ora qui scientiam quaeriat ad deum patrem mentem erigere. Si uero nequeunt ad imaginem saltem eius stilicet uerbum sacratissimum.Item in codem: dc si nondum aliquis filius dei appellari dignus est: studeat in ad primomitum eius uerbum angelis Oibus antiquis:&quas princi pem angelo' in ultionem inui. Origo. n. dc deus dc uerbum οἱ imago ad qua bomo creatus est ec israhel iudinis appellatur. Quare paulo ante prosesior ad laudes corassii dicunt oes nos unius ho1ς filios me. Nam de si nondu digni sumus existimati dei filii: sumus in perpetuae imaginis eius uerbi uidelicet sacratissimi. Dei. n. ago e Debum antiquissimum:Percapimus et a quodam Moysi sedaliu dictum eisse. Ecce hocin nomen est oriensinoua inaudita appellatio: nec rei conueniens si exa: ec corpore holem dici putabis. Sin uero incorporalem illum sui diuinam habet formam intelliges com odissime orientis nec note appellatus est Hunc. n. primum filium pater omnium oriri fecit:quem alibi primogenitum nominauit .Filius quoq; patris inas imitatus:& ad primitiua illius exemplaria respiciens species rerum is auit.Nunc Plato nem audiamus: qui huiusmodi uerbis in *imenide ustis est. Laudem at non quidem alii anno:alii mense: alii nullo in tempore in quo polum suum Vanscurtit mundum . Vna ciens:quem uerbum illius ordinauit: quod rerum ovim est diuinissimum .Et
in epistola ad tres sibi amicissimos He iam dieo: Horastum de Coti cam his uerbis
cautissime sacratissimum hoc dogma illis commendauit Hanc inquit epistolamoestres una legetis: uel adminus duo communiter totiens quot ita poteritis. Oporis. n. uos uti hac lege iureiurando confirmata diligentia eleganti: ec studio eius. sorore doctrina: ut per deum princiem olum pri sciatium & futurorum: Sc per patrem dc camprincipis eg dnm iuretis Quae si recte philosephantur clare quantum homini contin re potest cognoscemus. Nonne tibi uidetur Plato he eorum scripruris insudasse unde nam ipse quam ab hebraeis discere possct patrem dc dominum deum appoliareae deum pricipis dc domini patrem notare. Aut quis une apud graecos a diuinis imo uerbo mundum dixit esse ordinatum: Quod si Platonicorum testimonio philosephi sistentiam confirmati cupis Plotinum audi quid in eo libro dicat: quem de tribus hystostatibus a quibus o1 a principium habent inscripsit: mundum inquit hunc sensibileti quis admiratur magnitudinem: pulchritudinem perpetui motus ordinem considerans:d deos qui sunt in eo alios uisibiles:alios inuisibiloe: daemonas etiam: aiatiar plantas: terat ora ad primitivum exemplar marte ascendant: dc ibi cuncta intelle elualia contempletur: eorumq; oium aeternam mentem ait sapientiam praesidente edi paulo post subiungit dicens. Quis igitur hunc genuit Ille simplex scilicet quisnte
hunc est:qui causa est ut ille sit eg tantus sit qui numerum iacit. Non.n.numerus primus est. Ante dualitatem .n unum est: deinde dualitas est ab uno nata: Nprogresius
aliquantulum addit: quomodo igitur ec quid intelligendum est circa illud quod st, bile manet. Splendorem scilicet illo: ex illo autem manente sicut splendentem luce ex sole.
168쪽
ex te. Ita ex eo semper prosumat rex manente autem uniuersi etiam quae sunt ab ipse ma manente progrediuntur:ec ab eius uirtute substantia corum inecessariis depedet. Imago igitur primitivi est unde nata est. Sicimis caliditatem sitam dc nix seigiditatem non in se selummodo continetesta extra etiam producit:maxime at quae odo
rem emittunt isti rei testanrutiquae donec fiunt emittunt quidem circa se: quo qui propinqui sunt per untur:omnia etiam quae perfecta stat generataquare quod s perest se semper perfectum est semper generat: κ quod ex eo ge ratur perpetuum est quis dc minora etiam:quam ipse ut generat.Quid igitur oportet de persectissimo dicere:aut de maximo post illud: maximum at ec secundum post illud intellectas est: intellectas.n intelligit: dc eget illo selummodo. Illud aut hoc non eget:&quod a summo intellectu natum est:inrellectus est:Melior autem ossius intellectius est: quoniaoia post ipsum: dc post pauca:amat aute omne quod genuit:& maxime γ ista simigmerans re generatum .Quando aut etiam optimum est illud quoΗ gmuit necessa rio rum illo simul est: ut in eo istum modo quod alius est inaretur.Imaginem n. illius intellectum essedibimus: dc progressus subitat iccirco etia Plato terna ola esse esse ea edicit:primu circa prima:dcinde circa seranda dc tertio esse tertiat ipsam quos
causam rerum patrem habere dicit causam rerum intellectum appellans. Creatorem enim intellectum esse centa: dc ab hoc aiam ese creatam in illo cratere. Cu igitur causa intellectus fit ipsum bonum quod ultra intelle stum oc ultra substantiam est patrerius appellat. Multis aut in locis ipsum cns:ec intellectum ipsum idaeam notat. Co gnouit igitur Plato ex ipsis bonum intellectum esses ex intellectu uero aiam:& sermones hos non esse inanestnec modo: sta a pristis temporibus non ita explanate dica ostposteriores aut sermones expositionis pacto esse factos. I cstibus uero φ haec opinio prisca sit scriptis ipsius Platonis utemur. Haec Plotinus. Numenius etiam in libro de
bono his uerbis utitur.Qui de primo ait secundo deo quiri intelligere gliscit singula prius ordine distinguere debet: aliter. n.sui studii thesaurum est indit:quod ne pa μtiam deo huius orationis duce inuocato ut cogitationis nostrae thesauru eliceat in
cipiemus. Orandum aut prius est deinde distinguosum. Deus primus quidem cum in semetipso sit indivisibilis ac simplex est. Deus aute secundus ic tertius unus est: de materiae quae dualitas est inlinens uuit eam: quis disseparetur ab ipsa quae tota cupit ecquis. Et post pauca.Nec n.oportet usi deum primum creare: sed creantis dei pa trem esse. Et progressus aliquantulum ptimum inquit deum regem Oium ab omni
opere Hare oportet. Creatorem uero deum ola gubernare dicimus a quo interiora mens mittitur ad olaequat ad communicationem illius ordinata simi Cum igitur ad nos couersus deus respiciat nos tum ipsius radiis fit ut uiuamus:corpora quot alantur ac uiuant.Cum uero in altitudinem suam deus se ipsum conuertate tunc corpora qaidem ena uunt emens uero uiuit uita beatiore.Ιsta illis psalmistae similia sunt.
Quam magnificata fiunt opera tua domine ola in sapi secisti: impleta est terra possessione tua mnia a te expectant ut des illi escam in tempore dante te illi colligent:
aperiente te manum tuam ola implebuntur bonitate. Auertente autem te seciem tur
tabuntur:auseres sipiritum deficient: dc in puluerem sivum reuertemur Eim te spiritum tuum: dccreabuntur: dc renovabis faciem terrae. H.n. haec ab illis disteriant: cum philosephus asserat respici deo uiuunt ipsius radiis arilia et conuerse auxin suam altitudinem extinguuntur cum rursiis salutari doctrina saluator praedicet. Ego sum uicis pater meus agricola est:uos palmites. Audi quomodo. Numo
169쪽
mus eois tanta istis scripsit. Quemadmodum inquit agricolae ratio quaedam cst ad plantas relata: hoc modo se habct primus deus ad creatorem. PrimuS. n. cum semen omnis uitare sit res oes seminat. Creator uero plantat re distribuit: transferti ad sin gulos nos quae inde iacta simi. Et aliquantulum progrcssiis ut ostendat quomodo secundus deus a primo est. res quidem humanae inquit ab eo qui dat ad accipiente transeunt: diuinae uero adeo dantur oc ab eo non absunt:quale quid scientia est:quam qui accipit melior factus cst: qui aute dedit nihil amisit. Lucerna et ab alia lucerna sic a
cenditur ut prima non extinguatur. Materia n alterius ab ignc altatus accendie'. Stere scientia non recedita dante: ec in in accipientem transiuit: cuius causa humana non
est Substantia uero quae scientiam habet idon est apud deu dantem 5c apud accipientem. Iccirco Plato quoq; a Prometheo in holes magno quodam splendore ignis sapientiam uenis Ie affirmat: dc post pauca alia inquit primi dei uita est: alia secudi primus
enim stat: secundus aut mouetur: 5 primus in intelleci ualibus. Secundus in intelle clua ibus re sciasibilibus. Nec mireris de his uerbis. Mirabilius. n. illud est quod mo do dicam. Nam statum etiam primi motus astero esse innatum: a quo uniuersi ordo statuis sempiternus de salus in res oes transiunditur. Ide in talo. Nam qm non ignorabat P ato creatorem ab hoibus selum cognosci. Primum aut intellectum: que ensipsum appellat oibus este ignota: iccirco his utitur uerbis:quasi magna uoce clamet.
Quem putatis intellectum o hosesinon est primus: sed alius ante ipsum est maiorati diuinior. Et aliquantulum progressus gubernator inquit cum in pelago seras clauo inhaerens gubernaculo sededo dirigit nauem: oculi uero eius dil mens in altum ad aethera tendunt: sic uia nauigant Fer maria per caelum dirigitur. Non alio modo creator ne materia repellatur: aut defluat harmonice ipsam ligauit:& tanq naui in ipsa insidet dc harmonice dirigit per Haras quasi per clauum gubernans respiciti non in caelum: sed in deum siveriore: quem speculando dister radi uim accipit: quem desiderado motionem recipit Hac illis similia sunt: nihil potest filius a se ipse serere nisi uideat patrem Acientem. Ita p amnici oes de ante platonicos ipse Plato ab hebraeis ea no mina uidentur habui sie:quibus excelluerunt: nam etsi non recte intellexerunt:uerbis
in suis mantisti simi cuncta ab hebraeis ac pisses Vnde A melius quos illustras iter iuniores platonicos quis Ioannis mangelistaenomen caelaverit barbarum ipsem iudvis fuit appellancio uerbis in cisdem sere utitur dicens .Hoc prosecto crat uerbut quo ea quae sint facta sunt ut Heraclitus et diceret: quid et ipse barbarus putat in oris dine principii atq; dignitate constitutum apud deum este: S deum esse per quod in uersa simpliciter me producta in quo quae uiuunt uitam habet: dc in corporea ipssim
cadere: ec carnem indutum homincm ita uideri ut naturae dignitas non lateat: quare rursius res blucum in deum redire dc deum talem esse qualis fuit antri in corpus carnei homine deduccretur. HM. n. non occulte sed aperte ac nudo capite ut dicitur a barbari iudaei theologia transposita sunt. Barbarum. n. neminem alium cate hic Q SMuatoris nostri mangelistam Ioannem appellauit: qui euagelium sic incipit. In principio crat uerbum: dc uerbum erat apud dimis deus erat uerbum: Hoc erat in principio
apud : deum omnia per ipsum iacta fiant: ec sine ipso iactum est nihil. Quod sectum
est in ipso uita crat: α uita erat lux hominum: ec lux in tenebris lucet: S uerbum caro laetum est de habitauit in nobis: dc uidimus gloriam eius. Sed alium cita ab hebraeis theologum audias: qui est inquit imago inumbilis dei: totius creaturae primogenitus in quo G eata sunt omnia: quae in clista quae in terra sunt: siue uisibilia: siue inuisibilia. Sed
170쪽
lia. Sed quae de filio dei dicta a mammeis ad hoe' procedant. Cum aute seriptura hebraeorum cum patreae filio spirirum numeretrae beatissimam trinitatem unum dea este significet:quod expressius ecclesia de sentit e r icaciopera rectum est audire in quo enigmare Plato ad Dionysium taciens uis est. Dicen dum inquit tibi enigmaticecenseo ut si istola excidat qui legant non intelligant: Merum res se habet omnia circa mem uniuersi suntrillius gratia cuncta sunt. Ille causa bonorum omnium est.Secundo circa secundam:& tertio in tertiis.Hominis sicinima discere istitquamam ista sunt.Taditur enim ad comparia eius. Haec qui Plato nem exponunt ad primum deum:&ad secundam causamati tertiam: quam mundi ammam Medicuntpertinere arbitrantur Tertium enim deum mundi animam essedicinit.Diuinaureos riptura patrem ecfilium ec spiritum sanetiam unum rerum omnium principium este confirmat.
Demno. Cap. Vne de bono quid talpturarquid platonici dicant perscrutemur. ipturan igitur ipsum bonum nihil aliud essedocet si ipsum deum. mas.noiquit
minus Oibus sustinentibus e r&conficimini no quoniam bonus: quoniam in taculum misi icordia cius.Et Saluator. tmeinquit dicis bonus Nemo bonusnisi unus deus Plato autem in Timaeo.Dicamus inquit qua decauia uniuersum eta creatore productu ci nisis subiugit. Bonus erat: no uero nulla unqinest inuidiatquare omnia qmaxime similia sibi Beere uoluit di in libris de republica. Sol quos inquit uisus quidem no est: caua uero ipsius sieest ut ab eo ipse uidratux . Sic puta me dioere boni emanationem.Gmuiton simile sibisquod iprum in intelle est trilibus es ad intellectum de intelleista: hoe inuisibilibus ad usim dc uisa'. Et post
pauca.Quod igitur ueritatem rebus comtis maestaec cognosceti cognoscindi uirtutem Hram esse boni t edendum est: dcrin su&Non enim rebus quae oculis remunturuim qua uideamir Elummodo a sile praeberi concedeseuerum etiam generatio nem crementum alimentumecum sol ipse generatio non sit.Sic igitur etiam rebus cognitis non selum uecognoscantur sibi a bono inest: rum cetiam essedc sit antia ab illo habitacumintestim bonum substantia nonserta ocin Bbstantiam uirtute Eae edacitas uerbis stato Glentiam suam manifestissime aperit:* intellectuales etiassibstantiae a bono idest adeo habent ut sine: dc substantia sint. Bonum aut ipsum ul/tra omnem substantiam censetequare non sunt deo consubstantistes intelligentiae: rum esse ait substantiam a deo ac perlatcreatae prosecto sunt. xautem cretae simi nefas erit deos putare.cum etiam natura ipsam bonum notarequodum s liueam per se bono attribuitur.Sed Numentu rursus Platonis sensum de bono latius exponentem audiamus.Corporesia inquit a signis de similibus quibusdam comm hendere possimus.Ipsum uero bonum a nullo insito signo: e a similitudines sibili compGendi ullo modo potest.Quare necesse est quemadmodum si quis in sipe
cula sedens paruam nauiculam silam in magno pelago inter nudas ac te uisus uno inmitu respexe sic longea sensibilibus iumentis quasi Oecula sedetem selum: ira ut nihil penitus magnum a paruum perturbet. Sed diuina quaedam omnium desolatio sit ipsum bonum profunda tranquillitate ac pace quaerere. In hitur enim dc in haeret substantiae quasi nauiculae. Si quis autem se sibilibus detentus ipsius m quasi phantasmatibus mouetureac ideo putet bonum ipsum pro isse uehementer peccat.Nullum enim phantasima ipsius Q.Via igitur attratio intelligendii moprie