Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad G. Aurelium Symmachum, collegit atque illustravit Henricus Meyerus

341쪽

Cic. Brut. 30. Rutilius dixit ipse pro sese et pauca C. Cotta, sed Q. Mucius enucleate ille quidem et Polite, ut solebat, nequaquam autem Ea Di atque copia, qtiam genus illud iudicii et magnitudo causae Postulabat. Cic. de Orat. 1, 53. Dixit causam illam quadam ex Parte Q. Mucius more suo nullo vParatu Pure et dilucide. L. O Servilius Caepio. In priore editione de hoc viro multum erravi, cuin Caepione eonsule a. 648 106) eum confundens: plures enim Caepiones, quorum in Bruto Ciceronis fit mentio, sunt distinguendi, idque in Onomastico Tulliano ab

orellio nostro accurate est factum. Cons. Wester-

mannus p. 98. Ahrens Die di et Vol stribunen p. 114. Quaestor urbanus a. 654 100). Auci. ad Herennium 1. 12. Homo popularis erat contraque senatum et Optimates stetit, item M. Aemilii Scauri inimicus. Bello Marsico legatus Rutilii consulis, occisus est a. 664 90 . Liv. Epit. l. 73. .

Extabant Caepionis Orationes, quarum una Certe non

ab ipso Caepione, verum ab Aelio Praeconino Stilone

composita erat, ut mox dicemus.

Cicero Bruto c. 62, 222. M. Drusum, L. Lucullum, M. Lucullum, M. Octavium, Cn. Octavium, M. Catonem, Q. etiam Catulum filium abducamus ex acie, id est, a iudiciis et in praesidiis rei publicae, cui iacile satisfacere possint, collocemus. Eodem Q. Caepionem referrem, nisi nimis equestri ordini deditus a senatu dissedisset.

equestri ordini deditusJ nisi nimis populi partes seculus contra optimates fletisset. Florus lib. 3, 17. In hoc atiatu rerum Parea opibus animia dignitate, funde et nata LiDio Drugo aemulati Joqvitem Serviliua Caepio, aenatum Liυiva Drustia asserere Iaigna et aquilas et υexilla aderant. ceterum aic urbe in una quasi in binis ciastria disaidebatur. prior Gepio in aeniatum impetu facto reos ambitus Scaurum et Philippum , strineωos nobilitatia, elegit.

342쪽

Ea causa dicta est a. 663 91 . Vide orat. Scauri p. 257. De lege Servilia repetundarum v. Index Legum Tullianus. Cic. p. Scauro 1, 2. Scaurus reus est iactus a Q. Servilio Caepione lege Servilia, cum iudicia Penes equestrem ordinem ESSent et P. Rutilio damnato nemo tam innocens Dideretur, ut non timeret illa. Asconius in Scaurianam p. 21. Q. Servilius Caepio Scaurum ob legationis Asiaticae invidiam et aduerissus leges captarum Pectania iam reum iecit repecundarum lege, quam tulit Servilius Glaucia.

2. Oratio pro se contra M. Aemilium Scaurum.

Ea est habita a. 663 91 . Vide orat. Scauri N. 8. P. 258. Asconius in Scaurianam p. 21. Q. Servilius Caepio

Scaurum ob legationis Asiαticas invidiam et adversus leges captarum pecuniarum reum iecit repetundarum lege, quam - tulit Servilius Glaucia. Scaurus tanta fuit continentia animi et magnitudine, ut Caepionem contra Deum detulerit, at breviore die inquisitionis accestia esiecerit, ut ille Prior causam diceret, M. quoque Drusum tribunum Pl. cohorcatus sit, ut iudi

cia commutaret.

3. Oratio in M. Aemilium Scaurum lege Varia.

Ea oratio dicta est a. 664 90). Q. Varius tribunus pl. a. 664 90) legem tulit, ut quaereretur de iis, quorum ope, consiliove socii contra Populum rom. arma su insissent, nec multo post multi optimates ea lege in iudicium vocabantur, quos inter Scaurus. Cum autem auctoritate eius Commotus, Varius accusator ab accusa

tione destitisset, Q. Caepio, vetus inimicus Scauri, causam recepit. iterumque eum ea dein lege reum fecit quasi socios et latinos ad bellum incitasset. Cicero P. Scauro c. 1, 3. Asconius in Scaurianam p. 22. Vide Orationes Scauri n. 10. p. 261.

meieri Orat. Rom. Fragm. ed. s. o

343쪽

Charisius p. 114. Q. Caepio in M. Aemilium Scaurum lege Varia: Cum ab isto viderem cotidie hostes adiuvari. Charisius p. 1l6. Q. Caepio in M. Aemilium Scaurum lege Varia: Cum ab isto viderem cotidio consiliis hostes adiuDari. Charisius p. 133. Caepio in M. Aemilium Scaurum lege Varia: Q. Albius Mir bonus est et vehementer

idoneuS. Q. AlbiusJ De si, nihil eerti constat.

4. Oratio in Betucium Barrum Asculanum. Causa incerta est. Orationem, quam Caepio adversus Betucium habuit, non ipse scripserat sed a L. Aelio composita erat. Cicero Bruto c. 46. Omnium eloquentissimus extra hanc urbem T. Betucius Barrus Asculanus, cuius sunt aliquot orationes Asculi habitae, illa Romae contra Caepionem, nobilis sane, cui orationi Caepionis Ore resPondit Aelius, qui scriptitavit orationes

multis, Orator ipse numquam iuit. Ibidem c. 56, 206. Aelius Stoicus scribebat Or tiones, quas alii dicerent, ut Q. Metello j., ut Q. Caepioni, ut Q. Pompeio Rumo.

Incerta. Charisius p. 84. Tores. Servilius, ut etiam μα-vius Pomponianus notat, aureum rores Pro torqvs.

SorviliusJ Lindemannus hoe fragmentum Q. Servilio 'Caepioni oratori tribuit.

LI. T Belueius Barrus Isculanu3. Hic orator Asculi, in urbe Picentium, natus, circa illam aetatem vixit, qua socii romanorum de civitate danda turbas excitarunt hellumque funestum adverSus rem Publicam suscepere. Betucii orationes in his rebus VerSataS ESSe suspicor. Constat autem, in illo bello

ASculum captuin dirutumque esse a. 665 89 Florus 3, 18.

344쪽

Cic. Bruto 46. omnium eloquentissimus extra hanc urbem T. Betucius Βαrrus Asculanus, cuius sunt aliquot orationes Asculi habitae, illa Romae contra Caepionem, nobilis Sane, cui Grationi Caepionis ore respondit Aelius.1. Orationes AAcula DRe. Earum vestigium nullum. 2. Oratio contra Q. Servilium Caepionem.

Vid. orat. Q. Servilii Caepionis p. 322. Caepio homo factiosus et popularis, inimicitia erga Μ. Aemilium Scaurum celebris, helio Μarsico sive sociali periit a. 664 90). Vid. Onomast. Tullianum.

LII. L. Mareius Phiἰinus. Eum natum scribit Ellendi p. LXXVII. a. 615 vel 616, vestermannus autem p. 100. anno 629. Quaestor

a. 645 109), tribunus pl. a. 650 104 , aedilis a. 653 101), praetor a. 656 98), consul a. 663 91), censora. 668 86 fuisse traditur.

Incertum, an orationes reliquerit Philippus. Cicero Bruto c. 47. Duobus summis Crasso et Antonio L. Philippus proximus accedebat, sed longo intervallo tamen proximus, itaque eum, etSi nemo intercederet, qui se illi anteferret, neque secundum tamen nec tertium dixerim. Sed tamen erant ea in Philippo, quae, qui sine comparatione illorum spectaret , Satis magna diceret, Summa libertas in oratione , multae iacetiae, satis creber in reperiendis, solutus in explicandis sanientiis, erat etiam inprimis ut temporibus illis graecis doctrinis institutus, in altercando cum aliquo aculeo et maledicto iacetus. Cic. Brut. 45. M. Herennius summa nobilitata hominem , cognatione, εο litate, collegis , Summa

etiam eloquentia L. Philippum in consulatus petitione

345쪽

eonaulatua yetitionet L. mareius Philippus e t m. Herennius e nsu latum peiebant a. 660 94 , Philippus repulsam tulit et annodamum 663 9l eonsul factus est.

ibidem c. 50. De Populo si quem ita rogavisses: quis est in hac civitate eloquentissimus' in Antonio et Crasso aut dubitaret, aut hunc alius, illum alius diceret. Nemone PhilipPum, tam suavem Oratorem,

tam gravem, tam iacetum his ante ferret, quem nosmet ipsi proximum illis fuisse diximus ' Nemo profecto. Cic. de Oratore 2, 78. Admirari soleo hominem in primis disertum atque erudicum, Philippum, qui ita solet surgere ad dicendum, ut, quod Primum

verbum habiturus sit, nesciat, et ait idem, cum brα- chium concale fecerit, tum Se Solere Pragnare.

Cie. de ossi c. 1, 30. Erat in L. Crasso, in L. Philippo multus lepos, maior etiam magisque de industria in C. Caesare L. fCic. de Orat. 3, 1. Philippus, homo vehemens et disertus et in primis fortis ad resistendum. Horatius Epist. 1, 7, 46. Strenuus et mortis causisque Philippus agendis Clarus.1. Oratio de lege agraria. L. Μarcius in tribunatu a. 650 104 legem agrariam promulgavit, nec tamen Pertulit. Cum senatus resisteret. Hanc maxime omnium funestam fuisse rogationem, ex eo apparet, quod tradidit sotiling G. d. rom. Sta ais vers. p. 351: Cicero sagi hestimini, dassalle agrarischen GesetZe vom ager Publicus gegoiten haben . Und wirklich hetras von alien agrarischen Gesel Zen, welche von den Romern erwalint merden, heines das Hirkliche Landeigent hum ais e in nichi dureh-ge gangones des L. Marcius Philippus in der Mitte dessiebent en Jahrhunderis, Helcher vorschlug, es Solite eine aligem ei ne gle iche Thellung des Landeigenthumes Orgen Ommen .erden. ibid. p. 430.

Cic. de ossiciis 2, 21. In primis videndum erit

346쪽

ei, qui rem publicam adminiurabit, ut suum quisquateneat, neque de bonis Privatorum Publice deminutio fat. Perniciose enim Philippus in tribunatu. cum legem agrariam ferret Quam tamen antiquari facile

Passus est et in eo υehementer Se moderatum Praebuis sed cum in agendo multa Populariter, tum illud male, non esse in ciDitate duo millia hominum, qui rem haberent. Capitalis oratio et ad aequationem bonorum PertineriS, quα quae Potest esse maior 'stra rena haberenti Miror, quod Zumplius in eommentatione egregiamber den Stand der EeDolkerung und dis Volhavermehrung im Allerthum hune gravissimum locum, qui maxime ad rein pertinebat, in ea orationis parte, ubi de inopia plebis romanae disserit, p. 7ssqq. Praetermisit.

L. Μarcius Philippus in consulatu a. 663 91 con

cionem habuit, in qua in senatum acerbissime invectus est, plebemque contra optimates irritare cupiebat. Ei in senatu respondit Crassus. Vide orat. Crassi iadversus Philippum consulem P. 312. Cic. de orat. 3, 1. Crassus erat vehementer commotus Oratione ea, quae merebatur habita esse in concione a Phillasto, quem dixisse constabat, Didendum sibi esse aliud consilium, illo senatu se rempublicam gerere non POSSE.Cic. de orat. 1, 7. Vehementius invehebatur in causam Principum consul Philippus Drusique tribu-nαtuS, Pro Senatus auctoritate Susceptus, in fingi iam debilitarique videbatur.

in cauaam principumJ i. e. infestus erat optimatibus et senatui. Drusi tribunatust Cum Drusus plebem cuin Senatu ret Deiliare studeret multasque leges, Bd id spectantes. promulgaret, Philippus consul eoncionibus plebem abalienavit, et optimates quoque eonsiliis Drusi restitere , ita ut cura atqua labor eius inanis esset.

Valerius IIax. 6, 2, 2. L. Philippus consul adversus senatum libertatem exercere non dubitavit. Nam segnitiem pro rostris exprobrana alio sibi senatu

347쪽

opus es- dixit. Idem refert Io. Sares beriensis De Nug. Cur. l. VII, 25. p. 518.

Ea habita est a. 668 86). Cn. Pompeius illo anno reus saetus est, quod in bello Marsico Asculi a. 665 89 praedam pecuniamque diripuisset, atque aerarium populi ro inani defraudavisset. Atque accusatores qui eum ob id potissimum Oderant, quod contra Μarium Steterat, Condemnassent eum, nisi connubio gratiam Antistii quaesitoris captasset. Pro eo dixere Philippus, Hortensius et Cn. Papirius Carbo. Ual. Μax. 6, 2, 8. Conf. Ρlut. Pompeius 4. Drumann l. 4. p. 326. Cic. Bruto 64. Philippus iam senex Pro Cn. Pompeii bonis dixit.

tiam senexJ quod aenex hoc loco dicatur, Dix urgendum, nam a. 668 annos fortasse trea vel quatuor et quinquaginta habuit. Ellendi p. LXXIX. Philippus senex dieitur comparatus eum Horis lausio admodum iuvene.

L. Philippus una cum Hortensio a. 673 81 Sex. Naevium contra Ciceronem defendit, P. Quintii patronum. Vide argum. Orat. Ciceronianae; ibid. o. 22.

Legimus apud Salustium orationem fictam Philippi,a. 677. 77 contra Lepidum consulem in senatu habi-

348쪽

tam. Cons. Salustii orationes ab Orellio editae a. 1831. P. 13.

Incerta.

Cic. de Orat. 2, 61. In male olentem Video me a te circumveniri, subridicule Phili reus.

cireumveniriJ Lusit Philippus in vocibus Circum et hircum. Cogilandum enim Romanis circum dictum Kirkumr quod si eum sono nasali pronuntiabatur, KirkonDentri et hirco conveniri salis vide-huntur similia. Ellendi.

Cie. de orat. 2, 60. Pusillus testis processit. Licet, inquit, rogare, Philippus ' Tum quaesitor Properans: Modo bre Diter. hic ille: non αccusabis, Per Pusillum rogabo. Ridicule. Seci sedebat iudex L. Aurifex brevior ipse quam testis. Omnis rrsus ira iudicem conversus, Disum ESt totum scurrile ridiculum. Cic. de orat. 2, 54. Philippo interrogatus, quid latraret, Furem se Didere respondit Catulus.

Henrichsen Existimat, Catulum in altereatione quadam id in Philippum consulem, eum in causam optimatium inveheretur, dixisse.

LII. Helvius Mancia.

Quamvis Helvius Mancia a Cicerone in Bruto, id

est, in historia Oratorum romanorum, non memoretur, aliunde tamen novimus, multas eum causas egiSSe, et

illa aetate vixisse, qua Antonius et Crassus et Caesar Strabo floruerunt, Cic. de orat. 2, 68, 274. et 2, 66. Idem vero ultimam attigisse videtur senectutem, ut ex causa, quam a. 699 55ὶ Oravit, apparet. Homo dicax et malignus, ut ex eo, quod Caesar Strabo in eum dixit, ut infra videbimus) verisimile fit. 1. Oratio contra L. Scribonium Libonem apud censores. Ea causa acta fertur a. 699 55), Pompeio iterum Consule. Censores fuerunt M. Valerius Messala Nigeret P. Servilius Vatia Isauricus, teste Baltero in Fastis Consularibus. Defendit Libonem Pompeius consul.

349쪽

Valerius Μax. 6, 2, 8. Helvius Mancra Formianus, libertini flius, ultimae senectutis L. Libonem astud

censores accusabat. In quo certamine cum Pompeius

Magnus humilitatem ei aetatemque e robrans, ab inferis illum ad accusandum remissum dixisset, Non mentiris, inquit, Pompei e venio enim ab inmeris, in L. Libonem accusator venio; sed dum illic moror, victi cruentum Cn. Domitium Ahenobarbum de flentem,

quod Summo genere natus, integerrimae Ditae, amantissimus patriae in ipso iuventutis fore tuo iussu esset occisus. Vidi Pari claricate conspicuum Brutum erro laceratum, querentem id sibi prius perfilia,

deinde etiam crudelitate tua accidisse. Vidi Cn. Car-honem, acerrimum Pueritiae tuae bonorumque patris tui demensorem, in tertio consulatu catenis, quas traei iniici iusseras, vinctum, obtestantem te adDer Sus omne fas ac nefas, cum in lummo esset imperio, α te equite romano trucidatum. Vidi eodem habituet quiritatu praetorium virum Perpernam Saevitiam

nantes, quod indemnati sub te adolescentulo carnisce occidissent. - Obducta iam vetustis cicatricibus bellorum civilium vastissima υulnera municipali homini serDitutem Paternam redolenti, es enatae temeritatis, intolerabilis spiritus, inpune revocare licuit.

FormianusJ Formia a munieipium Latii. L. LibonemJ L. Seribonius Libo, qui a. 720 34 eonsul laetus est, euius filia Sexto Pompeio Cn. filio nupserat. . . Domitium AhenobarbumJ obieeit Helvina Pompeio omnia erudeli latis faeinora, quae hallo eivili Sullano eommiserat. Cn. Domi lium proelio vietum Oeeidit Pompeius a. 673 81 . Livius Epit. 89. Drumann l. 3. p. 17. t. 4. p. 333. Brutum J M. Iunius Brutus a Pompeio a. 678 76 elam interseetua. Drumann l. 4. p. 345. Cn. CarbonemJ Cn. Papirius Carbo, qui Pompeium adoleseentam in gravissima causa defenderat, v. pag. 326 in ipso tertio eonsulatua. 672 82ὶ ab eo neeatur. Drumann t. 4. p. 329 sq. Parpernami M. Perperva a. 682 72 a Pompeio vietus et oeeisus. Drumana t. 4. p. 37s.

350쪽

omneaqua soaJ multi alii a Pompeio in bello Sullano erudelissime trucidati. Drumann l. 4. p. 545.

Ioannes Sares beriensis de diu g. Cur. 7, 25. Pompeius cum Helvio Formiano , libertini filio, inproperans, redierat ab inferis, ut Lucium Libonem, amicum Pompeii, accusaret: Ab inmeris, inquit Helvius , In Libonem Denis accusator, dum rillic

moratus Sum, Di ir quam plurimos in diversa aetate et sexu innocentes, ibidem de te graDissime con querentes , 9 MOS iPSOS Per hanc importabilem bonis Potentiam tuam nequiter condemnaveris, et Omnia Pompeii perversa et reprehendenda audientibus cunctis Exposuit.

Cic. de orat. 2, 66. Valde ridentur etiam imα-gines , quae iere in deformitatem aret in aliquod vitium corporis ducuntur cum similitudine turpioris, ut meum illud in Helvium Manciam: Iam ostendam, cuiusmodi sis, cum ille, ostende, quaeso: demonstravi digito pictum Gallum in Mariano scuto Cimbrico sub Novis, distortum, eiecta lingua buccis siuentibus. Risus est commotus, nihil tam Manciae simile viis

sum ESt. meum illudJ C. Iulius Caesar Strabo eausam egit eontra Helvium Manciain, quas alioqui ignota est. Plinius idem dictum errore, opinor, Crasso oratori tribuit, Ilist. Nat. 35, 4. pietum GallumJ non mirum , hane imaginem risui praebuisse locum. Omnes enim imagines Gallorum , quales et in aeulis et in nummis Cellieis eonspiciuntur , maxime Esse deformas , demonstrat LelewelΕtudes diuinisinatiques. T. l. Type Gaulois. Bruxelles 1840 p. 81. oub NoviaJ Novas tabernas in foro erant. Vid. Bunsen Beschreth. v. Boin l. 3. P. 2. p. 26. 6ueeia fluentibuaJ buecaa fluentea dicit pendentea et goIutas. Ellendi.

Quintil. 6, 3, 38. Rarum est, ut oculis subiicera contingat, ut fecit C. Iulius, qui cum Heloio Μ-ciae saepius obstrepenti sibi diceret, Iam ostendam, qualis sis, isque plane instaret interrogαtione, quassem se OstenSurus e3set, digito demonstravit imaginem Galli in scuto Cimbrico pictam, cui Manesa tum