장음표시 사용
441쪽
Μ. Vinieli ni. Dinea eod. Reg. m. unite vel m. υincera alii. M. um. Viniet ad . vet. Memmi correxit Pighius. hominum morteJ Nicomedes tertius diem obiverni, antequam Caesar hanc ageret eausam : doeessit enim n. 630 s74J. etiam pras propinquisl eoniecturam bRne , quam in edit. pr. proposueram, recipiendam duxi, eamque approbavit et Duebia erus et Baum starL. etiam a stropinquis vulgo corrupte. Quibus ante propinquoa nostros D. f. inst. Grono vin s. Gellius hoc loco Caesaris probare studet, apud romanos more nactiorum institutum fuisse , primum elienti, deinde eognato opem ferendam.
Iulius Rufinianus de Figuris p. 201. Caesar Pro Bithynis: Quid ergo' Syngraphae non sunt, Sed
14. Oratio pro Νysa filia Nicomedis .
Argumentum incertum. Nicomedes tertius diem obie
rat a. 680 74). Clinton Fasti t. 3. p. 420. Et Nysam filiam reliquit, orellius ad Salusti orat. et Epist. edit.
a. 1831. p. 52. pro qua causam nescio quam SusCeperat CaeSar. Suet. Caes. 49. Cicero non sontentus, in quibusdam epistolis scripsisse, a satellitibus eum in cubiculum regium eductum, in aureo lecto υeSte Pur Purea decubuisse, floremque αetatis a Venere orti in Bithynia contaminatum, quondam etiam in senatu defendenti Nysae causam, filiae Nicomedis, benesciaque regis in se commemoranti, Remove, inquit, istaeo, Oro te, quando notum est, et quid ille tibi, et quia illi tute dederit. 15. Oratio pro Sextilio. Haec Oratio errore C. Caesari vulgo tribuitur: Caesari Straboni enim vindicandam esse supra diXimus Pag. 335. Similiter Iulio Caesari oratio in Helvium Mancia in tribuitur in Lexico Quintilianeo, quae Caesaris Strahonis est. LXXXI. M. Calpurnius Bibulus. Aequalis Iulii Caesaris: magistratus enim Pene Cune. tos eodem anno obtinuit. Aedilis curulis a. 689 65 .
442쪽
Drumann T. 2. P. 97. Cicero Brut. c. 77 , 267. Sunt etiam ex iis, qui eodem bello civili occiderunt: M. Bibulus, qui et
scriptitavit accurate, cum PraeSertim ΠΟΠ ESSEt orator, et egit multa conStante . Orationes in C. Iulium Caesarem.
Eas Bibulus in consulatu a. 695 593 scripsit. Cuin enim Caesar collega eius multas promulgaret novas leges, cum eoque quotidie fere inimicitias exerceret, cum impar esset ingenio Caesaris, non amplius in senatu adesse solebat, sed Orationes atque edicta contra eum edidit. Sueton. Caes. o. 9. Meminerunt huius coniurationis Tanusius Geminus in historia, M. Bibulus in Ediotis, C. Curio pater in Orationibus.
huius coniurationisJ a Caesare et M. Crasso a. 689 65 initae.
ibid. e. 49. Missa etiam iacio edicta Bibuli, quibus Proscripsit collegam suum Bithynicam reginam, eique regem antea mulSSe cordi, nunc ESSE regnum. Cicero ad Atticum l. 2, 20. Bibulus hominiam admiratione et benevolentia in coelo est. Edicta eius et conciones describunt et tegunt. Πουο quodam genere in summam gloriam venit. Populare nunc nihil tam est quam Odium Popularium. ibid. l. 2, 19. Bibulus in coelo ecti, Nec quare acto, sed ita laudatur quaSi unus homo nobis cunctando restituit rem. Edicta Bibuli audio ad te missa. Iis ardet dolore et ira noster Pompeius. Diut. Pompei. c. 48. Πραττομενων δε τουτων Βίβλος μεν εις Την Oικiαν κατακλεισαμενος Oκτω Mηνων Ουπρογηλθεν --ευων, αλV εξεπε ρε διαγραμMατα βλασ- φνημιας αμφοῖν ποντο κοι κατ γοριας.
cpoisJ Pompeium et Caesarem signifieat.
443쪽
LXXXII. L. LucceiuS.Μagistratus atque honores huius viri a scriptoribus
non referuntur : constat autem, Petivisse eum consulatum
a. 693 61), sed repulsam tulisse. Cic. ad Atticum 1, 17, 11. Suet. Caes. 19. Drumann l. 3. p. 190. Igitur anno 650 l04 circiter natus esse videtur. Historiarum seriptor Praestantissi inus et vir in re publica in primis probatus. Cic. ad Famil. 5, 12. Drumann l. 4. P. 553. Cicero in Bruto non fecit mentionem Lucceii, Cum
oratores vivos Praeter Caesarem nullum memoraret. Orationes adversus L. Sergium Catilinam.
Eae sunt habitae a. 690 643. Cum Caesar cuperet, ut Sullae socii, qui proscriptos trucidaverant, Poenas darent, effecit, ut, cum iudex quaestionis esset a. 690 64 , plures Sullani apud se accusarentur. Eiusdem criminis affinis fuit Catilina, euinque Lucceius reum fecit, sed ah solutus est. Conf. Drumann l. 3. P. 147. t. 5. p. 426. Asconius in orat . in toga candida p. 84. Catilinam,
cum in Syllanis partibus j isset, crudeliter iecisses
notum est: Nominatim et postea Cicero dicit, quos occiderit, Q. Caecilium, M. Volumnium, L. Tanusium , M. Marium Gratidianum. ibidem p. 92. Huius criminis Periculum, quoia obiicit Cicero, paucos post menses Catilina subiit. Post ei ecta enim comitia consularia et Catilinae repulsam iecit eum reum inter sicarios L. Lucceius Paratus eruditusque, qui Postea consulatumgrisque Petiit. Ibidem p. 93. Dicit Catilinam adulterium commigisse cum ea, quae ei POStea socrus fuit, et ex eo straPro duxisse uxorem, cum flia eius esset. Hoc
Lucceius quoque Catilinae obiicit in orationibus, quas
Hordes ad librum Eberhardi Zustand der schonen iniss. hei den Romern p. 165 arbitratur, Ciceronem quoque ad has orationes contra Catilinam habitas
444쪽
respicere, cum in epistola ad Lucceium 5, 1 2. eum clarissimum et spectatissimum υirum et ire republica maximis gravissimisque causis cognitum atque in Primis Probatum appellaverit.
LXXXIII. M. Valerius Messala Niger. Praeturam petebat Cicerone consule a. 691 63).
Consul a. 693 61). Cic. ad Atticum 1, 14, 6. p. Sulla 14, 42. Cicero in Bruto 70, 246. M. Messala minor
Natu guam nos, Nullo modo inῬs, sed non nimis ornatus genere Uerborum , PrudenS, acutus, minime incautus Patronias, in causis c&gnoscendiS componendisque diligens, magni laboris, multae operae mul
Scholiasta Grono vianus in orat. p. S. Roscio Amerino E. 2. pag. 426. ed. orelli testatur, hunc Messallam, qui admodum iuvenis Sexto Roscio in causa aderat, orationes reliquisse. Dicit enim: Μessalam maxime Cicero) significat, cuius extant orationes. Sed orellius in Onomastico Tulliano s. h. n. arbitratur, Scholiastam confudisse potius hunc Messalam cum Messala Corvino, quem multas edidisse Orationes constat. Eam opinionem veram existimo, Praesertim cum non aliunde constet, Scholiastam illum nova et recondita litterarum tenuisse. Similiter confudit Gut mann in versione germanica Dialogi de oratoribus p. 196. Messalam Corvinum cum illo antiquiore: ea enim, quae Cicero in Bruto c. 70de Μessala Nigro tradidit, ad Corvinum errore retulit. LXXXIV. C. Memmius Gemellus.
Tribunus plebis a. 688 66). Aedilis plebis a. 691 63). Praetor a. 696 58 . Anno 700 54) consulatum
petebat: sed de ambitu damnatus, Athenas exul migravit. In republica erat Pompeio deditus ideoque contra Lucullos et contra Caesarem stetit. Idem non Orationes solum reliquit, sed carmina quoque confecit, eidemque Lucretius opus suum dedicavit.
445쪽
Cic. Brut. c. 70. C. Memmius L. i. perfectus litteris, sed graecis, mastidiosus sane latinarum, adigutus orator verbi3que dulcis, sed fugiens non modo dicendi, verum etiam cogitandi laborem, tantum sibi de iacultate detraxit, quantum imminuit industri . 1. Oratio contra M. Licinium Lucullum. Acta est causa a. 688 66 . C. Μemmius auctore Cn. Pompeio M. Lucullum, Lucii fratrem, reum fecit earum rerum, quas, cuin Sullae quaestor fuisset, a. 666 88 in provincia gessisset. Absolverunt eum iudices. Plui. Luculi. 37. 'O M λυκoυLλος αναβας εις ' P υμιὶν πρωτον αἐν κατευχ' τιν αδελφὼν Μαρκον υποΓαλυ muslio υ κατ6γορουμενον εν οις επραξε Γαιμενων,λα ποοςταξαντος. 'Eκείνου δ' αποφυγόνrος ἐπὶ τουτον αντον ὁ Μίμαιος μεταβαλομενος παρωξυνε τιν δῆμον. 2. Oratio de triumpho L. Licinii Luculli. Acta est Oratio a. 688 66). Cum L. Lucullus bellum contra Ilithridatem regem diu gessisset, nec tamen finivisset: Pompeius per tribunos effecit, ut Lucullus revocaretur, ipsique imperium mandaretur. Cum deinde Lucullus Romam reversus triumphum peteret, hunc honorem, detrectantes gloriam eius, denegare eupiebant amici Pompeii. Inter eos erat C. Μemmius, qui Orationem contra triumphum Luculli egit. Et per triennium fore impediebatur, quo minus eo frueretur. Cons. Ρlui. Luculi. o. 37. Cato c. 29. Druinann l. 4. P. 161. Servius in Virgilii Aeneidem 1, 161. C. Memmius de triumpho Luculli: dique luxuriosissimis Asiae oppidis consedisse et mox Inque Gallograeciam redierunt.
do triumpho LuculliJ Vulgo legitur de triumpho Lueilliano IIII.
Duobnorus adnotavit, in eodie e Fnldensi Servii nee Luciliano, ut B irmantius . nee Luciliaco, ut Danielis dicit, sed Lueiliaca IIII. legi, unde restituendum putat de triumpho Lueulii Asiatico. Sed nescio an Servius seripserit: C. Memmius de triumpho Luculli
iacteons quarta. Veri antita est simile, Meminium illa in causa, quae multas lites inter Lucullum Catonem atque Pompeium excitoverat, plures orationes dixi,se.
446쪽
imytia luxurioalaaimiai Memmius obieeit Lucullo, quod hellum segniter gessisset, maluissetque in luxuriosissimis Asia a provinciar vrhibus otio atque voluptati indulgera quam hostem persequi.
Servius in Virg. Aeneid. 4, 26 l. Gaius Memmius de triumpho Luculli: Syriaci calceoli, gemmarum stellati coloribus.
Syriaei calceoliJ Memmius irridet Lucullum, quod Asiatieo uteretur genere vivendi atque vestitu.
3. Orationes in C. Iulium Caesarem.
Eas Μemmius in praetura a. 696 583 habuit, quo
anno Caesarem in iudicium vocavit, ut redderet rationem actorum suorum legumque in consulatu anno 695 59 promulgatarum. Cons. Orat. Caesaris p. 416. Suet. Caes. c. 24. Functus consulatu C. Memmio Lucioque Domitio praetoribus de superioris anni actis remerentibus cognitionem senatui detulit , nec illo suscipiente triduoque per irritas altercationes absumto in provinciam abiit. Ibid. o. 49. C. Memmius etiam ad cyathum et vinum Nicomedi Stetisse obiecit cum reliquis exoletis pleno convivio accubantibus nonnullis urbicis
negotiatoribuS, quorum refert nomina. Ibi d. c. 73. SimultMes contra nullas tam graves excepit umquam CaeSar, ut non occasione Oblata libens deponeret. C. Memmii, cuius as per rimis orationibus non minore acerbitate rescriPSerat,
etiam sustragator mox in petitione consulatus luit. Scholia Bobiensia in orat. p. Sestio P. 297. De
iis loquitur, quae habuit in consulatu C. Caesar inauspicato, ut videbαtur: qua de re adversus eum egerant in senatu C. Memmius et L. Domitius praetores, et ipsius Caesaris orationes contra hos extant, quibus et sua acta demendit et illos insectatur.
Scholia Bobiensia in orat. in Vatinium p. 317.
Commisertat senatui causam suam C. Caesar, id est, ut de lege agraria patres iudicarent. Ibi enim habitae sunt tres illae orationes contra Domitium et Memmium.
447쪽
4. Oratio contra Cn. Domitium Calvinum de ambitu. Acta est causa a. 700 54). Μemmius et Domitius Competitores consulatus: alter alteri litem intendit de ambitu. Cic. Epist. ad Q. fratr. 3, 2. . 5. Oratio pro se de ambitu contra Q. Curtium. Acta est causa a. 700 54). C. Μemmius candidatus consulatus postulatur ambitus. Cic. Ep. ad Q. fratr. 3, 2. ad Attio. 4, 18. Nescio an huc referenda sint fragmenta duo. Suetonius vita Terentii c. 3. Q. Memmius in oratione pro se ait: P. Affricanus, qui a Terentio Personam mitiuatus, gracte domi iraserat lase, nomine illius in scenam detulit.
Q. Memmiust legendum videtur C. Memmiua. Idem fragmonium in in supra dedimus pag. 279. Sed hune potius 'Ien iniuin intelligenduin censeo,
propterea quod doctissimus erat et litteris valde eultus, ita ut vertissimile sit, eum orationibus suis exempla docta, quale id est, quod de Terentio affert , inseruisse , non Memmium illum , de quo supra locuti sumus, quam incultum fuisse Reeepimus.
Priscian. t. 1. p. 372. C. Memmius: Quam stratie conscia, quam αPerte Surit ementitat Myευσυενα.
C. Memmiuol in oratione pro se de ambitu. Incerta.
Velitis Longus de orthographia p. 2244. Hoc tutum atque macellum singulariter exire memento, licet Mem inius ista macella dicat et Caesar tuta.
MemmiusJ in po malis Mommium id dixisse arbitror. CaesarJ C. Iul. Caesar Strabo.
LXXXV. M. Poreius Cato minor inicensis.
Natus anno 659 95) Crasso et Mucio Scaevola Coss. Clinton in Fastis ad a. 673 81): periit enim anno aetatis quadragesimo nono a. 708 46). Quaestor urbanus a. 689 65 , triginta annos natus, eodem anno, quo Q. Lutatius Catulus censor erat. Diut. Cato 16. Tribunus plebis a. 692 623. Ρlut. Cato 22. Cicero 23. A.
448쪽
696 58) in provinciam Cyprum invitus decedit. Diut. Cato 34. Praetor a. 700 54). Ρlut. Cato 44. Consulatum petebat a. 702 52), tres et quadraginta annos natus, sed repulsam tulit. Diut. Cat. 49. Liv. Epit.
108. Dio Cass. 40, 58. A. 708 463 bello Africano
contra Caesarem semetipsum Occidit. Livii Epit. 114. Cons. Drumann t. 5. p. 153 - 198. Cic. Brut. 31. Tubero luit mediocris indicendo, doctissimus in disputando. Quam hoc idem in nostris confingere intelligo, quod in graecis , ut omnes ere Stoici prudentissimi in disserendo sint et id arte iaciant aintque architecti Pene υerborum, iidem traducti a disputando ad dicendum inopes rePeriantur. Unum excipio Catonem, in quo periectissimo Stoico
summam eloquentiam non desiderem. - Tuus autem
avunculus Cato), quemadmodum scis, habet a Stoicis
id, quod ab illis petendum iuit, sed dicere didicit
a dicendi magistris eorumque more Se exercuit. Cic. Prooemium Paradoxorum : Anima erit, Brute, saepe Catonem, avunculum tuum, cum in Senatu Sententiam diceret, locos graves ex PhilosoPhia tractare, abhorrentes ab hoc: usu forensi et Publico, sed dicendo consequi tamen, ut illa etiam Populo Pro- habilia viderentur. - Cato enim dumtaxat de magnitudine animi, de continentia, de morte, de omni Iaude virtutis, de diis immortalibus, de caritate Patriae Stoice solet oratoriis ornamentis adhibitis
dicere a Cie. de legibus 3, 18. Brevitas non modo Senatoris, sed etiam oratoris magna laus est in sententia, nec est umquam Ionga oratione utendum, nisi aut peccante Senatu nullo magistratu adiuvante tolli diem utile est, aut cum tanta causa eSt, ut opus sit oratoris copia υel ad hortandum Dei ad docendum: quorum generum in utroque magnus noster Cato est.
Salust. Catilina c. 54. M. Catoni et C. Caesari genuS, aetas, eloquentia Prres aequalia fuere, magnitudo animi par, item gloria, sed alia alii.
449쪽
Velleius 2, 36. Iam pene super υacaneiam Dii Mi Potest, eminentium ingeniorum notare temPora. Quis enim ignorat, diremtos gradibus aetatis floruisso hoc tempore sin consulatu Ciceronis Ciceronem, Hortensium, saneque CrasSum, Catonem, Sumicium, moxque Brutum, Calidium, Coelium, Calvum et Proximum Ciceroni Caesarem eorumque velut alumnos Corvinum ac Pollionem Asinium.
CatonemJ merito dieas, Catonem oratoribus celeberrimis aetatis Ci- eroninnae adnumerandum effie. Vid. supra pag. 383. 400.
Quintil. 12, 7, 4. Principes in republica viri non
detrectaverunt hanc oracii partem accusatoris , creditique sunt etiam clari iuvenes obsidem reipublicae dare malorum ciDium accusationem, quia nec odisse improbos nec simultates provocare nisi ex fducia bonae mentis Didebantur. Idque cum ab Hortensio, Lucullis, Sumicis, Cicerone, Caesare, plurimis aliis, tum ab utroque Catone iactum eSt, quorum alter areellatus Sapiens, alter nisi creditur mulsae, vix scio, cui reliquerit huius nominis locum.
ab utroque Catonet nemo prodidit, quibus in ludicium vocatis vel Cato Censolius vel Cato Uticensis adolescentes tirocinium eloquentiae posuerint gloriamque meruerint.
Quintil. XI, 1, 35. Vir civilis vereque sviena, qui se non otiosis disputationibus, sed administrationi reipublicae dediderit, a qua longissime isti, qui philosophi vocantur, receSSerunt, omnia, quae ad ei ciendum oratione, quod Proposuerit, valent, libenter adhibebit, cum prius, quod honestum sit, in cere in animo suo constituerit. Est quod Principes deceat,
aliis non concesseris. Peratorum ac triumphalium separata e5t aliqua ex Parte ratio eloquentiae, sicut Pompeius abunde disertus rerum Suarum narrator,
et hie, qui bello civili se i ni e 9e e it, Cato
eloquena senator fuit. Plui. Cato minor c. 5. O λόγος νεαρον ι ἐν Ουδεν ουδῖ κομφον ευεν, αλλ' ην ορθιος καὶ πεοι παθης καὶ
450쪽
πολλάκις Oυκ απMnγορευσε. Iulias habuisse orationes constat Catonem, verum una solummodo memoriae Prodita, teste Ρlutarcho. Oratio de Catilina.
Ea est habita a. 691 63 . Salustius orationem Catonis celeberrimam operi suo de Catilina c. 52) inseruit,
ita tamen ut argumentum eius atque consilium exprimeret
ο κατων καὶ μετεστησε τας γνωμας, ωστε θανατον κατα- ρηφισασθαι των ἀνδρων.