장음표시 사용
451쪽
uετεTiθεντο, ιι Mn9ι Κ-0ν, ξειν σαφέως ανακαλ-των τὴν ἐς τον Miσαoce υποφiαν, και ὁ Κικερων επεισαν ως αυτOφωρων ανευ χoisεως καταγνωνcu. Sueton. Caesar 14. Caesar Praetor creatus detecta coniuratione Catilinae senatuque universo in socios iacinoris ultimam statuente poenam Solus municipatim dividendos custodiendosque Publicatis bonis censuit, obtinuissetque, transductis ad se iam Pluribus, nisi labantem ordinem confrmasset M. Catonis oratio. Schol. Bohiensia in orat. pro Sestio c. 29. P. 302. Ipse Cato tribunus pl. designatus Lentulum et Cethegum et ceteros cenSuerat capite puniendoS. LXXXVI. L. Calpurnius Piso.
Natus est a. 653 101). Praetor a. 693 61), deinde
provinciam obtinuit, unde reversus repetundarum a P.
Clodio postulatur. Consul a. 696 5M, deinde in pro
vinciam Μacedoniam decessit, unde rediit a. 699 55 . Cic. de Prov. cons. 2, 4. seqq. in Pison. 16, 38. Censor a. 704 50 . Cons. Drumann l. 2. P. 63. Oratio adversus M. Τullium Ciceronem. Ea est scripta a. 700 54). Piso et Cicero adversarii erant. Extat Ciceronis in eum oratio, iniuriarum et maledictorum plena, a. 699 55) habita, cui rescriΡ- sit Piso. Cic. ad Q. fratr. 3, 1, 4. Rescripsi epistolae maximae. Audi nunc de minuscula. in quα primum est de Clodii ad Caesarem litteris. Alterum est de C alv enti i Marii oratione. Quod scribis, miror tibi placere me ad eam rescribere, PraeSertim cum illam nemo lecturus sit; si ego nihil rescriρSero, meam in illum pueri omnes tamquam dictata Perdiscant.
Iventii MariiJ Cieero Pisonem Calventium atque Marium appellare solet ludibrio; mater enim eius Calventii filia a Placentia in Gallia erat. Eundem Marium appellat , vel eum imperatoriam dignitatem affectaret, vel eo, quod, cum Cieeronem in exilium eiecisset, Mario Se similem esse diceret, qui Q. Metellum Numidicum in exilium miserat. Cons. Drumann l. 2. p. 74.
452쪽
LXXXVII. Inius Claudius Pulcher. Natus anno circiter a. 657 97). Praetor a. 697 57 , consul a. 700 54); proconsul Ciliciae a. 701 53 , censor a. 704 50). Mortuus est in Graecia a. 705 49).COnf. Drumann l. 2. P. 186. Cic. Brut. 77. Appius Clauditis et satis studiosus et Dalde cram doctus tum etiam exercitatM8 Orator, et cum auguralis cum Omnis publici iuris antiquitatisque nostrae bene Peritus fuit. Cic. ad la init. 3, 11, 3. Aiagrarales libros ad
a te cum tua promissa per literas sagitabam, ad urbem te otiosissimum esse arbitrabar. Nunc tamen, ut ipse polliceris, Pro auguralibus libris orationes
augurales librosi eorum librorum mentionem facit Festus p. 298. pitia Pulcher in auguralia disciplinae libro primo Ete.
Orationea eao aetatem non tulerunt, nee ullus aeriptor fragmentum quoddam Servavit. ε
1. Oratio contra Terentium Varronem repetundarum. Acta est causa a. 679 75). Cons. Hortensii Orati. p. 368. Appius Claudius adolescens reum fecit Terentium Varronem, Postquam ex Asia Provincia reversus est, rePetundarum. Eum defendit Hortensius. Pseudo - Asconius in Divinat . in Verrem p. 109. Appius Claudius αdGIEScens nobilis, cum accusaret Terentium Varronem repetundarum ex Asia, Dictus ab Hortensio est: in quo iudicio discoloribus ceris Signa sententiarum
2. Oratio pro se contra P. Cornelium Dolabellam.
Appius a P. Dolabella laesae maiestatis postulatura. 704 50): sed absolutus est. Hortensius v . p. 377.) et Μ. Brutus eum defenderunt. Coelius ad Ciceronem lib. 8, 6. Non dubito quin perlatum ad te sit, Appium αDolabella reum factum.
453쪽
Cicero ad Appium 3, 11, 1. Respondebo freneriori Prius; in qua scribis ad me de absolutione maies t alis. 3. Oratio pro se de ambitu contra P. Corn. Dolabellam. Causa est acta a. 704 50). Appius, dum censuram petebat a. 704 50), de ambitu ab eodem Dolabella reus est factus. Absolutus est. Cic. ad Appium 3, 11.ε. Oratio pro se contra M. Coelium Rusum. Aeta est causa a. 704 50 .
Coelius ad Ciceronem lib. 8, 12. Ego Appium
censorem lege Scantinia Postulavi. Praeterea comisacellum, in domo quod est, ab eo Petere. In edit. priore duos errores commisi, eum dixissem, ab Appio et Gabinium et Milonem reum factum CSse. Appius enim in senatu in Gabinium invectus est, ne tamen eum reum fecit, nec Milonem Postulavit: tum
enim, Cum causa Milonis agebatur a. 702 52), in Cilicia proconsul erat; aliusque Appius contra eum Stetit. LXXXVIII. C. Maniliud. C. Μ anilius tribunus plebis a. 688 663 legem promulgavit, ut bellum Ilithridaticum Cneo Pompeio Magno traderetur. Vid. Drumann l. 4. P. 416. Livius Epit. lib. 100. C. Manilius fribunus plebis magna indignatione nobilitatis legem tulit, ut Pompeio Mithridaticum bellum mandaretur. Concio eius
eoncio eius bonaJ nescio an his verbis indieatur, orationem C. Manilii extare eamque esse egregiam. Orellius autem in noviSSima editione Epitomarum Livii putat, voeabulum bona ah interpolatore
Natus anno circiter 660 943. Quaestor C. Antonii consulis a. 691 633. Proquaestor deinde in Μacedonia
454쪽
a. 692 62). Tribunus pl. a. 697 573. Praetor a. 701 53). Ciliciam propraetore obtinuit a. 705 49). Cons.
Onomast. Tullianum. Sestii Iaudes oratoriae non erant magnae, imo et a Cicerone et a Valerio Catullo irridetur. Pompeius autem uSus est eius Opera, ad scribendum epistolas orationeSVe. Cicero ad Atticum 7, 17, 2. Scire iam te oportet, L. Caesar quae responsa referat a PomPeio, quas ab eodem ad Caesarem ierat litteras. Scriptae enim et datae ita sunt, ut proponerentur in publico; in quo accusavi mecum iPse Pompeium, qui, cum ScriPror luctilentus esset, tantas res atque eaS, quae in omnium manus Denturae essent, Sestio nostro scribendas dederit. Itaque nihil umquam legi scriptum InisTιωδεσόε POP.
revonsal litteras intelligit Pompeii ad Caesarem. a. 705 49 da pacis conditionibus Seriptas.
Hanc nonnisi ex Catullo cognitam habemus Orationem. Sed quando curve Antius Sestium accusaverit, Sestiusque Orationem contra eum habuerit, memoriae traditum non est. Vossius intelligit C. Antium Restionem, qui legem tulit sumtuariam, et a triumviris a. 711 Pro Scriptus vix mortem effugit. In multis codd. legitur Attius Pro Antio, quae si vera esset lecti O, T. Altium Pisaurensem intelligendum arbitrarer, cuius in Bruto Ciceronis c. 78 fit menti O, cuiusque accusationi Cicero respondit pro A. Cluentio. Constat, Sestium bis accusatum CSSe a.
698 56), tam ambitus quam de vi. Cic. ad Q. fratrem 2, 3, 5. Appian. Beli. Civit, 2, 24. Sed in his causis
Antius petitor i. e. accusator non erat. Catullus 44. O lande noster seu Sabine seu Tiburs, nam te esse Τiburtem autumant, quibus non eSi Cordi Catullum laeders: at quibus cordi est, Quo vis Sabinum pignore esse contendunt
meieri Orat. Rom. Fragm. ed. 2. 28
455쪽
5. Sed seu Sabine sive verius Tiburs, Fui libenter in tua suburbana Villa malamque pectore expuli tussim, Non immerenti quam mihi meus Venter, Dum sumtuosas appeto, dedit, coenas. 10. Nam Sestianus dum volo esse conviυα, Orationem in Intium petitorem Plenam veneni et pestilentiae legit. Hic me gravedo frigida et frequens tussis Quassavit usque dum in tuum sinum fugi 15. Et me recuravi otioque et urtica. Quare resectus maximas tibi grates Ago, meum quod non es ulla peccatum. Me deprecor iam, si nefaria scripta Sesti recepso, quin gravedinem et tussim 20. Non mihi, sed ipsi Sestio ferat frigus, Qui tune voeaι me, eum malum librum legit.
XC. M. Calidius. Natus anno 657 97): decem annis minor quam Cicero. Quaestor a. 687 67), ut scribit Ellendi p. CVII. Deinde usus est magistro dicendi Apollodoro Pergameno teste Hieronymo in Euseb. Chron. Ol. 179. 2 m a. u. 691 63): Apollodorus Pergamenus graecus Orator, Praecestior Calidii et Augusti clarus habetur. Quo de rhetore v. Asinii Pollionis oratio pro Apollodoro Pergameno. Tribunus plebis a. 693 61 . Praetor a. 697 57 . Huc pertinet, quod Hieronymus refert
Calidius orator clarus habetur, qui bello poStea civili Caesarianas partes secutus, cum togatam Galliam regeret, Placentiae obiit. Petebat consulatum a. 703
51) : at repulsam tulit. In bello civili a. 705 49
Caesarianas Partes sequitur. Caesar de heli. Civ. 1. 2.A. 706 48ὶ Galliam togatam provinciam administravit, eodemque anno Placentiae diem supremum obiit. Cic. Brut. 79, 274. Sed de M. Calidio dicamus aliquid, qui non ivit orator unus e multis, Potius inter multos Prope singularis luit, ita reconditαs exquisitasque sententias mollis et pellucens vestiebat
456쪽
oratio. Nihil tam tenerum quam illius comprehensio
verborum, nihil tam flexibile, nihil quod magis
ipsius arbitrio ringeretur, ut nullius oratoris aeque in potestate tuerit; quae Primum ita Pura erat, ut nihil liquidius, ita libere siuebat, ut nusquam adhaeresceret, nullum nisi Ioco positum et tamquam in Dermiculato emblemate, ut ait Lucilius, structum
υerbum Dideres; nec vero ullum aut durum aut insolens aut humiis aut longius ductum ac non Propria verba rerum, sed Pleraque tranStata, Sic tamen, ut ea non irruisse in alienum locum, sed immigrasse in suum diceres; nec vero haec soluta nec diffluentia, sed astricta numeris, non verte nec Eodem modo semper, sed Darie diasimulanterque conclusis. Erant autem et Derborum et sententiarum illa lumina,
quae vocant graeci G uατα, quibus tamquam insignibus in ornatu distinguebatur Omnis oratio. Qua de re agitur autem illud, quod multis locis in iurisconsultorum includitur tormulis, id ubi esset υidebat. c. 80. Accedebat ordo rerum plenus artis, actio liberalis, totumque dicendi placidum et sanum genuS. Quod si est optimum suaviter dicere, nihil est, quod
melius hoc quaerendum Putes. Sed cum a nobis paulo ante dictum sit, tria videri esse, quae Oratorem cere deberet, ut doceret, ut delectaret, ut moυEret, duo Summe tenuit, ut et rem illustraret disserendo et animos eorum qui audirent devinciret voluptate. Aberat tertia illa laus, qua permoveret atque incitaret animos, quam plurimum pollere diximus, nec erat ulla υis atque contentio, sive consilio, quod eos, quorum altior oratio actioque esset ardentior, iurere et bacchari arbitraretur, sive quod naturα non esset ita iactus, sive quod non consuesset, Stoe
quod non Posset. Hoc unum illi, si nihil utilitatis habebat, afuit; si reus erat, defuit.
Velleius 2, 36. Iam pene supervacaneum videri PoteSt, eminentium ingeniorum notare tempora. Quis
enim ignorat, diremtos gradibus αεtαtis floruisae
457쪽
hoc tempore Ciceronem, Hortensium, Saneque Crassum, Catonem, Sulpicitim, moxque Brutum, Calidium, Coelium, Calvum et proximum Ciceroni CaeSarem, EO-rumque Deliat aliamnos Diniam ac Pollionem Asinium.
Quintil. 12, 10, 10 subtilitatem Calidii oratoris laudat. Quintil. 12, 10, 39. An non in privatis et acutus
et non asper et non indistinctus et non supra modum
elatus M. Tullius' non in M. Calidio insignis haec virtus' non Sciyio Laelius Cato in eloquendo velut Atticii Romanorum luerunt '1. Oratio in Q. Gallium. Acta est causa a. 690 64). Μ. Calidius Q. Gallium, praeturae candidatum a. 690 64), ambitus postulavit. Eum defendit Cicero, cuius orati Ouis pauca extant
Asconius in orat. in toga cand. p. 88. Q Gallium, quem Postea reum ambitus demendit Cicero), signiscare υidetur. Hic enim cum esset Praeturae candidatus, quod in aedilitate, quam ante cinnum geSSerat, Bestias non habuerat, dedit gladiatorium sub titulo, patri se id dare. Cic. in Bruto c. 80. Quin etiam memini, cum in accusatione sua Calidius Q. Gallio crimini dedisset, sibi eum venenum paravisse, idque ab se esSe deprehensum seseque chirographa, testimicationes, indicia, quaestiones f nanimestam remJ demerre diceret, deque eo crimine accurate et exquisite disputavisset, me in
respondendo, cum ESSem argumentatu8, quantum res
merebat, hoc ipsum etiam PDSutSSE Pro argumento, quod ille, cum Pestem c itis sui, cum indicia mortisse comperisse mani festo et manu tenere diceret, tam solute egisset, tam leniter, tam oscitanter. Tu istuc, M. Calidi, nisi lingeres, sic ageres ' Praesertim cum ista eloquentia alienorum hominum pericula defendero acerrime soleas, tuum negligeres' ubi dolor,
ubi ardor animi, qui etiam ex inmantium ingeniis
458쪽
elicere voces et querelas solet ' nulla perturbMio animi, nulla comoris, fons non PercuSSa, non emur; Pedis, quod minimum est, nulla Suretosio,itapue tantum abuit, ut i lammares animos nostros; somnum isto loco Dix tenebamus. μ - Sic nos summi Oratoris vel sanitate Dei vitio Pro argumento ad diluendum crimen usi SumuS.
Coelius ad Ciceronem lib. 8, 9. Calidius in demensione sua luit disertissimus, in accusatione satis rigiduS.
in defensione orationem intelligit Calidii, quam pro sa habuit, eum a Galliis duobus a. 703 sl ambitus postulabatur, ut infra
Festus v. Sumes p. 309. Sumes dicotus Poenorum m gistratus ut Oscor iam Meddix tuticus9. Calidius in oration e in Q. Gai lium: Nonne vobis, i judices, scintillam et tumus Prosequi et jumum flamma videtur ' Senatus censsuit referentibus sumetis.
in Q. Gallium J sie supplendum esse, in ed. pr. monuimus. in Q. Caecilium Ursinus. acintillamJ Proverbium, quo Calidius usus est, paulo aliter alqua Ursinus constituit supplevitque C. O. mulier. aenatusJ Carthaginiensium.
Paulus Diaconus p. 308. Sufes consul lingua Poenorum. Calidius, senatus, inquit, censuit referentibus sumetiS.
Caliditiat Caecilius eodex Basiliensis.
Nonius p. 208. Horrea genere neutro ut SaePe, seminino Claudius oratione 'in Quintium Gallum: quarum iacem murenae ulla horrea Curiaque.
ClutidiusJ legendum Calidius oratione in Quintum GaIlium. reliqua verba Sunt desperata. Cons. supra p. 355.
Ea habita videtur a. 697 57): quo anno Calidius Praeturam gessit. Di O Cassius 39, 11. Postquam Cicero per Clodium in exsilium eiectus esset, domus quoque
459쪽
eius et villae dirutae et incendio consumtae sunt. Dru- mann l. 2. p. 268 Cum autem a. 697 573 restitueretur,
rogatio lata est, ut bona quoque eius redderentur et area domus in privatum usu in rediret: sacellum enim
Clodius ibi aedificaverat.' Res diu agebatur. Calidius praetor Quintiliano teste orationem ea de re habuisse videtur, atque Cicero quoque eadem de causa dixit. Cons. Drumann l. 2. p. 311. Markland in praefatione ad Cic. orati. IV. p. LXVII. F. A. Wolf in Orat. de Harus P. Resp. P. 326. cap. 6. In alia opinione est Ellendi p. CVII. quem in edit. Priore secutus sum. Is enim Calidium de domo Ciceronis publice egisse negat, sed putat Quintiliani locum demonstrare, eum ιελετλῆς gratia Pro domo Ciceronis dixisse. Quod si Verum esset, haec dictio non orationibus Calidii, sed declamationum generi adscribenda foret. Sed videamus
verba Quintiliani. l. 10, 1, 23. Illud utilissimum,
Serimus, et quoties continget, utrinque habitas legeres actiones, ut Demosthenis atque Aeschinis inter se contrarias, et Servii Sulpicii atque Messalae, quorum alter pro Aufidia, contra dixit alcer, et Pollionis et Cassii reo Asprenate aliasque plurimas. Quin etiam, si minus Pares videbuntur, aliquae tamen ad cognoscendam litium quaestionem recte requirentur, ut contra Ciceronis Orationes Tuberonis in Ligarium et Hortensii pro Verre. Quin etiam, eαSdem causas ut quisque egerit, utile erit scire: nam de domo Ciceronis dixit Calidius, et pro Milone orationem Brutus exercitationis gratia scripsit, etiamsi egisses eum Cornelius Celsus falso existimat.
dixit Calidiual An dixit et Calidiua y i. a. non solum Cicero, sed etiam Calidius. Ceterum ex hIs verbis apparere videtur, Calidium non minus atque Ciceronem hac de re publice egisse, nee de deelamatione quadam ea intellexerim: illud enim exercitationis gratia ad Bruti tantum librum referendum existimo.
3. Oratio pro M. Aemilio Scauro.
Causa est acta a. 700 543. P. Valerius Triarius
460쪽
Μ. Aemilium Scaurum a. 700 54 repetundarum accusavit. Eum defendit Cicero aliique patroni, quos inter Calidius.
Asconius in Scaurianam p. 20. Defenderunt Scau-Tum Sex Patroni. - Fuerunt autem hi, P. Clodius Pulcher, M. Marcellus, M. Calidius, M. Cicero, M. Messala Niger, Q. HortenSius. 4. Oratio pro se adversus Gallios duos. Acta est causa a. 703 51). Detebat Calidius consulatum a. 703 51), sed repulsam tulit, atque ambitus reus est factus a Galliis duobus. Coelius ad Ciceronem l. 8, 4, 1. Invideo tibi, tam multa quotidie, quae mirere, rstuc Perierunt r. Primum illiad, absolutum Messalam, deinde eundem condemnatum; C. Marcellum consulem factum, M. Calidium ab repulsa postulatum a Galliis duobus.
Coelius Ciceroni l. 8, 9. Calidius in defensione sua fuit disertissimus, in accusatione satis rigidus.
in accusationei v. supra Calidii oratio eontra Q. Gallium p. 436.
Tribunus plebis a. 696 58), collega P. Clodii.
Extat fragmentum concionis a. 696 583 habitae apud Asconium in Μilonianam p. 47. Pisone et Gabinio
coss. Pulso Cicerone in exilium, cum III Idus Se tiles Pompeius in senatum venit, dicitur servo P. Clodii sica excidisse, eaque ad Gabinium consulem delata dictum est, servo imperatum a P. Clodio, ut Pompeius occideretur. Pompeius statim domum rediit et se domi tenuit. Obsessus est etiam a liberto Clodii Damione, ut ex .Actis eius anni cognovi, in quibus XV Kal. Septembris L. Novius tribunus Pl. collega Clodii, cum Damio adversus Flavium Praetorem Pellaret tribranos, et tribuni de apyellatione cogno cerent , ita sentenciam dixit: Et hoc apparitore P.