Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad G. Aurelium Symmachum, collegit atque illustravit Henricus Meyerus

발행: 1842년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 로마

501쪽

ceteros ab hoc meo iudicio video: quotus enim quisque Calvi in A sitium aut in Drusum tegit'

in AsitiumJ in Asinium Lipsius, nee a litor Sehusting Calvi lata in Asinium l. s. in Asinium Pollionem, quod si verum esset, Eadem intelligenda foret oratio, quam supra habuimus p. 478. , pro C. Catone contra Asinium Pollionem. Thorbee ke de Asinio Pollione p. 79. in Asidium, i. e. Sabinum Asidium rhetorem Seneca Suasor. 2. p. 18. Vetelieri quoque p. 112. nomen corruptum putat et in negatum legendum opinatur. id fieri nequit, eum Seneca tradiderit, Calvum pro Measio, non in Mesaium dixisse. Muretus recepit ex Cie. or. p. Coelio c. 10..in Ascitium eique assensus est ore linlius in Λddendis ad Dialog. de oratoribus p. LXVll. sed idem vir doctus postea testatus est, in oratione pro Coelio non solum Ascitium sed etiam Aaitium vel Asiciam in nass. legi ; itaque salius esse. in vulgata aequieseere lectione. Schuranei sth et Ileumania coniiciebant in Fuscinium, de quo mox diremus.

6. Oratio in DruSum.

Q. Lucretius Drusu in reum secit a. 700 54), ut Cicero scribit in Epist. ad Atti c. l. 4 , 16. eique sub scripsisse videtur Calvus, nisi aliam in avis intelligere causam: res enim incerta. Wei chert p. 112. Drusum Pisaurensem Pompeii familiarem intelligit, orellius in

Onomast. amplius deliberandum censet. Tacit. De Orator. 21. Ipse mihi Calυus vix in una et altera Oratiuncula satisfacit. Nec dissentire ceteros ab hoc meo iudicio Dideo: gia ocuS enim quiSque

Caloi in Asitium aut in Drusum legit'

T. Oratio pro Sulla.

Sullam, libertum L. Cornelii Sullae, grammaticum, in causa forensi a Calvo defensum scribit Vulpius ad Catulli carmen 14, 11.

Ni te plus oculis meis amarem, iucundissime Calve, munere isto odissem te odio Vatiniano :nam quid Dei ego quid ve sum locutus, 5. eur me ιοι male perderes poetis isti dii mala multa dent clienti, Qui tantum tibi misiι impiorum. Quod si, ut 8 picor, hoc novum ac repertum munus dat tibi Sulla litterator,

502쪽

10. non esι mi male, sed bene ae beate, quod non dispereunt tui labores.

odio VatinianoJ alludit Catullus ad vehementiam, qua Calvus Vatinium tribus, opinor, causis insecutus est.

S. Oratio in Fuscinium ambitus.

Charisius p. 136. At pro autem. Licinius Calvus in Fuscinium ambitus: at ita mihi Iovem deosque immortales Delim bene iecisse, iudices, ut ego Pro certo habeo, si Pa uri.

antem in Addendis ad Rutilium p. 276 in dubio relinquere videtur. Macinii nomen eorruptum sit annon. at parvulit Pulsebius de suo ingenio addidit at parDuli ambitum iudicarent. Incerιa.

Quintil. 1, 6, 42. Neque enim tuburchinabundum et Iur c hinabun dum iam in nobis quisquam erat, licet Cato sit auctor, nec hos is dices, quanquam id Pollioni placeat, nec gladiola: atqui Messala dixit, nec parricidatum, quod in Coelio υix tolerabile videtur, nec collos mihi Calvus persuα- Serit, quae nec ipsi iam dicerent. Plinius hist. Nat., 33, 11, 49. Vasa coquinaria ex argenco Calvus orator fieri quiritat, at nos carrucat Ex argento caelare invenimus. Cl. C. Scribonius Curio.

Aequalis M. Antonii et M. Coelii Rufi, anno circiter670 84 natus est. Adolescens mala fama usus uSt, nec minus quam M. Antonius et Coelius turpitudine morum insignis. Plui. Antonius 2. Cicero scribit a. 693 613 ad Atticum 1, 14. Concursabant barbatuli iuυenes, tΟ-tus ille grex Catilinae, duce filiola Curionis. Quaestor fuisse dicitur a. 699 55ὶ, referente Pighio. Tribunus plebis a. 704 503 primum pro Pompeio contra Caesarem, deinde Pro Caesare contra Pompeium concio natur. Dru- mann l. 3. p. 377. Livii Epit. l. 109.

503쪽

A. 705 49ὶ in Africa contra Pompeianos bellum gerens caeditur. Caesar Beli. Civ. 2, 37-43. Livius Epit. 110.

Cicero in Bruto c. 81. Facienda mentio est duorum adolescentium, qui si diutius Dixissent, magnam essent eloquentiae laudem consecuti. C. Curionem te et C. Licinium Calvum arbitror dicere . quorum alter ita facile soluteque Derbis volvebat satis interdum acutas, crebras quidem certe sententias, ut nihil posset ornatius esse, nihil expeditius; atque hic parum a magistris institutus naturam habuit admirMilem ad dicendum: industriam non sum expertuS, Studium certe fuit. qui si me audire voluisset, ut coePerat, honores quam DPes consequi maluisset. - - Quae si ille audire voluisset, maxima cum gratia et gloria ad summam amplitudinem perυenisset, ascendenS gradibus magistratuum, ut PMer eius iecerαt, ut reliqui clariores viri.

Velleius 2, 48. Bello civili et tot, quae deinde Percontinuos XX annos consecuta sunt, malis non alius

mαiorem flagrantioremque quam C. Curio tribunus pl. subiecit iacem, vir nobilis, eloqueri S, civ x, Suae alienaeque et fortunae et pudicitiae Prodigus, homo ingeniosissime nequam et facundus malo Publico. Huius animo, voluptatibus vel libidinibus, neque ves ullae nec cupiditates suifficere possent. Hic primo pro Pompeii partibus, id est, ut tunc habebatur, Pro republica, mox simulatione contra Pompeium et Caesarem, sed animo Pro Caesare stetit. Id grviis αn accepto centies H S. iecerit, ut accepimus, in medio relinquemul.

centisa Η S.I eundem notat Virgil. Asn. VI, 621. Vendidit hic auro patriam, dominumque Potentem posuit, fixit legea pretio atque refxit. Taeit. Annal. XI, 7. Pro ta albi eae Ia, quantia mercedibua P. Classiua aut C. Curio eonesonari soliti aint. Cons. Weleheri de L. Vario pag. 104.

Suetonius de Rhetor. 2. Cn. Pompeium quidam

504쪽

historici fradiderunt sub ipsum civile helium, quo Mollius C. Curio ni P r omtis simo iuveni, causam Caesaris defendenti contradiceret, repetisse declamandi consuetudinem.

C. Curionil in tribunatu eius a. 704 50 .

Hieronimus in Eusebii Chron. ad Olymp. 181, 4.m 701 53 v. c. Curio Promptus et Popularis Ora ror Romae habetur insignis, qui deinceps in Affrica pu

dore amissi exercitus mori maluit quam EDadere. Tacit. de oratorib. c. 37. Nescio an venerint in manus vestras haec υetera, quae et in antiquariorum Bibliothecis adhuc manent et cum maxime a Muciano contrassiuntur, αc iam undecim, ut opinor, Actorum libris et tribus Epistolarum composita et edita fiunt. Ex iis intelligi potest, Cn. Pompeium et M. CraSSum non viribus modo et armis sed ingenio quoque et oratione valuisse, Lentulos et Metellos et Lucullos et Curiones et ceteram Procerum manum multum in his studiis operae curaeque PosuiSSE, Nec quemquam illis temporibus magnam potentiam sine aliqua eloquentia consecutum. CurionesJ patrem et filium.

Dio Cassius 40, 60. ὁ Κουρὼον τὴν γνωμην οξυς

Appianus Beli. Civit. 2, 26. δημαρχος Κουριων ἐς

Plinius hist. 7, 41. Una familia Curionum, in

qua tres continua serie oratores extiterunt.

real C. Scribonius Curio avus, v. pag. 252. C. Seribonius Curio Pater sv. pag. 347. , at C. Seribonius Curio filius. Cons. Seholia Bobiensia in orat. in Clodium et Curionem p. 330. Trea illi a temporibu a Curionea illustri nomina extiterunt atqus ita in libria adhuc feruntur. Curio avua , qui Servium Fuluium incesti reum deffendit, et hic C. Ciario pator, qui P. Clodio adfuit, et tertiua ilia Curio tribuniciua, qui hello civili Pompeiano in Africa periit: cum enim esset partium Caeaaria, orerestua eat ab equitibus Iubae regia.

505쪽

Quintil. 6, 3, 76. Cicero Curionem semper ab excusatione aetatis incipientem facilius quotidie prooemium habere dixit, quia istα natura sequi et

cohaerere Dideantur.

CurionemJ Curio filius in prooemio orationum suarum incepit Semper ah exei sationa iuventae : quod, eum asseetatum videretur, Cieero irrisit. Alii Curionem patrem intelligunt , ut qui Exeusaverit senectutem suum.

Sidonius Epistol. IV, 3. rex Theodoricus sentit ut Pythagoras, dividit ut Socrates, explicat ut Plato, implicat ut Aristoteles, ut Aeschines blanditur, ut

Demosthenes irascitur, Dernat ut Hortensius, aestuat ut Cethegus, incitat ut Curio, moratur ut Fabius, simulat ut Crassus, dissimulat ut Caesar, suadet rat to, dissuadet ut APPius, Persuadet ut Tullius. I. conciones tribuniciae. Eae sunt habitae a. 704 50), iisque causam Caesaris acriter defendit, atque auctoritati Pompeii nocuit. Dictum est supra, Pompeium declamandi consuetudinem ea potissimum causa repetivisse, ut Curioni tribuno plebis facilius contradiceret. Plutarch. Quaest. romanae e. 81. T. 8. ed. Η utlen. p. 3b8. ὁ γαρ ογκος υπατω προς/ήκει καὶ στρατὸ πω, τυν

Sueton. Caesar. 50. Pompeio et a Cur io nibus patre et filio et a multis exprobratum est, quod, cuius causa Post tres liberos exegisset uxorem, Et quem gemens AegiSthum appellare consueSSEt, eius postea filiam potentiae cupiditate in mαtrimonium recepisset.

fliol in oratione quadam contra Pompeium habita. v. pag. 352.

506쪽

CII. L. Sempronius atratinus. aliis est a. 681 73): erat eni in septendecim annos natus, cum M. Coelium accusaret a. 698 56 . Eius magisterfuit L. Plotius Gallus rhetor. v. supra P. 380). Mortuus est a. io 3 21 . Hieronimus in Euseb. Chron. olymp. 189. 4. - a. u. 733 21): Atratinus, qui septemdecim

annos natus Coelium accuSαυerat, clarus inter Orα- rores habetur, et ad extremum morborum taedio in balneo voluntate exanimatus heredem dereliquit

Augustum. An idem L. Sempronius Atratinus sit, qui proconsul ex Africa triumphaverat eodem illo anno 733 21.), nescio, nec Scaliger ad Eusebiu in p. 170 certi aliquid statuit. Si idem est cum hoc, inquit, is quidem

triumphaverit et decesserit eodem anno. Cicero p. Coelio c. 1. Atratinus humanissimus atque optimus adolescens. ibid. c. 7. Atratinus diser

Quintil. XI, 1, 68. Aliquando etiam inferioribus

praecipueque adoleScentialiS Parcere aut mederi decet. Utitur hac moderatione Cicero pro Coelio contra Acratinum, ut eum non inimice corripere sed Paene patrie monere Dideatur. Nam et nobilis et iuvenis et non iniusto dolore venerat ad accusandum.

non initiato doloral patrem ultus est, qui a Coelio duabus causis ae-eusatus erat. Vid. Coelii orat. p. 462.

1. Oratio adversus M. Coelium Rusum.

Acta est causa a. 698 56), ut supra diximus. Conf. orat. Coelii p. 463. Coelius in Oratione sua dixerat, Atratini orationem non ipsius esse, sed a Plotio Gallo Praeceptore conscriptam: et facile intelligi potest, cur Coelius id dixerit: Atratinus enim non amplius XVII annos habebat.

Curius Fortunatianus in Arte rhetorica P. 92. ed. CaP- peron. Etiam illa inter tranεlationes Ponimus, quae non υerbis sed nominibus translatis immutantur, ut cum Atratinus Coelium pulchellum Ias o ne m

a P P e llat et Cicero Clodium Palatinam Medeam.

507쪽

puIeholium Maonami ut Iason Medeam, sie Clodiam Coelius deseruerat : quae eum se a Coelio darelictam viderat , commovit Atratinum filium. ut eum in iudicium voearat. Drumann t. 2. p. 377. Ut autem Atratinns Coeliuin appellat Iasonem pulchellum, ita Coelius in oratione, Opinor, contra Atratinum, Peliam cineinnatum neseio quem ludibrio appellavit.

CIII. P. Cornelius Dolabella.

Natus a. 685 69), uxorem duxit Tulliam Ciceronis filiam a. 704 50 . Tribunus plebis a. 707 47 . eidemque Caesar consulatum tradidit a. 710 44), etsi ne praetor fuerat nec legitimam aetatem obtinebat: nam viginti quinque annos erat natus. Appian. 2, 509. Occiditur a. 711 43) Laodiceae in Syria. Cons. Drum anni. 2. P. 566. Cicero scribit a. u. 708 46) ad Paetum l. 9, 16, 7. Hirtium ego et Dolabellam dicendi discipulos habeo,

coenandi magistros. ad Volumnium l. 7, 33. Quod decM-mationibus nostris cares, damni nihil facis. - Cassius tuus et D olab et Ia noster vel potius uterque noster studiis iisdem tenentur et meis aequissimis utuntur auribus. ad Varronem I. 9, 7. Adventat Doω- bella. Eum Puto magistrum more. LIολλοὶ

Quintil. 12, 11, 6. Cicero Pansam, Hirtium, Dolabellam, in morem Praeceptoris exercuit quotidie dicensa radiensque. I. Oratio.

Quintil. 8, 2, 4. In hac proprietatis vecte, quae

nominibus ipsis cuiusque rei utitur, nulla virtus est, at, quod ei contrarium est, vitium. id apud nos impro-Prium, ακυρον apud graecoS Uocatur. quasse est tantum Sperare do Ior em, aut quod in orations Do ἐα bellae emendatum a Cicerone annotaυi mor

tem ferre.

in orationeJ quaeri potest, vera oratio intelligatur an deelamatio quaedam a Dolabella edita. mortem ferrat pro mortem reportara Spalding, melius Bonnet in Lexieo pro mortem Perferre, tolerare.

508쪽

CIIII. c. Is inius Pollio. Natus a. u. 679 753, ut Thorbecke p. 3. et Druria annus t. 2. P. 2 scribunt. Μelius, opinor, Clinton iudicavit, qui Asinium a. 678 76) natum scribit, auctoritate fretus Hieronymi, qui in Eusebii Chronico eum obiisse tradit anno aetatis LXXX, Mundi ΜΜXX., im

perii Augusti XLVI l. m, id est, anno 757 4 p. Chr.

Atque consentit Tacitus in Dialogo de Oratoribus c. 34., cum altero et vicesimo anno aetatis ab Asinio Catonem esse postulatum scribit: illa enim ratione, quam Thorbeckeest secutus, uno et vicesimo anno id fecisset. nam haec causa

in a. 700 54 cadit. - In bello civili Caesarem est secutus a. 705 49 . Tribunus plebis a. 707 47). A. 709 453 honorem praeturae cum multis aliis a Caesare Ob

tinuit. Dio Cass. 43, 47. A. 710 44 in Hispaniam

ulteriorem decessit. A. 711 43 ad Antonium et Octavianum transiit. Consul a. 714 40)., sex et triginta annos natus. Triumphavit de Parthinis gente Illyriorum proconsul a. 715 39). Deinde otio et studiis vixit procul a republica, et octogesimo anno diem obiit a. 757 4 post Chr. Hieronymus in Euseb. Chron. Olymp. 4. Augusti 47.-757 p. C. : Asinius Pollio orator et consularis, qui des Dalmatiis triumpharat, LXXX aetatis suae anno in villa Tusculana moritur. Drum anni. 2., p. 11. scribit, Asinium mortuum esse a. 758 5 p. Ch.) item Zumpi in Annalibus. - Cons. Thorbecke de C. Asinio Dollione Lugduni Bat. 1820, Drumann t. 2. p. 2, orellius in Onomastico Tulliano et in Horatio lib. 2. Od. 1. ad C. Asinium Pollionem. Manso verinis clite Ahhandiungen P. 53.

Catullus 12, 7. . . . erede Pollioni Fratri, qui tua fursa vel talento Mutari veliι: est enim leporum Dise τι us puer ae s ae eιiarum. Horatius Carm. lib. 2. Ode l. 13. Insigne maesιis praesidium reis D eonsulenιi, Pollio, euriae.

509쪽

Constat deinde, Virgilium in omnibus suis Eclogis Asinium Pollionem maximis celebrasse laudibus. Plinius Hist. 7, 30. Asinium Pollionem principem

oratorem et civem appellat. Velleius 2, 36. Iam pene supervacaneum υideri Potest, eminentium ingeniorum notare tempora. Quis enim ignorat, diremtos gradibus aetatis floruisse hoc tempore Ciceronem, Hortensium saneque Crassum, Catonem, Sulpicium, moxque Brutum, Calidium, Coelium, Calvum et proximum Ciceroni CaeSarem, eorumque Delut alumnos Corυinum αc Pollio nem Asinium. Seneca Excerpta Controv. lib. IV. praef. p. 441. Pollio Asinius numquam admissa multitudine declα-mavit, nec illi ambitio in studio defuit. Primus enim Omnium romanorum adDocatis hominibus scripta sua recitavit. Et inde est, quod Labienus homo mentis quam linguae amarioris dicit: Ille triumphalis senex acroaSES Suas numquam POPulo commisit, sive quis

parum in illis habuerit iiduciae, sive, quod mαgis crediderim, tantus orator inferius id opus ingenio suo duxerit: exerceri quidem illo volebat, gloriari fastidiebat. - Floridior erαt aliquant o in declamando quam in agendo; illud atrictum

eius et asperum et nimis ratum in dicendo iudicium adeo cessabat, ut in multis illi ves-nia opus esset, quae ab ipso vix impetrahatur.

Seneca Epist. 100. Lege Ciceronem, compositio eius una est, Pedem Servat, curata, tenta et Sine infamia mollis; at contra Pollionis Asinii salebrosa et exiliens et ubi minime exsPectes, relictura. Denique apud Ciceronem omnia desunt, apud Pollionem cadunt exceptis paucissimis, quae ad certum modum et ad unum exemplar adstricta sunt. Seneca de tranquillitate animi c. 16. meminimus Pollionem Asinium oratorem magnum. Seneca Suasoriarum lib. Suas. VI. p. 50. Sextilius

510쪽

Hena da morte Ciceronis recitaturus in domo Messalae Corvini Pollio nem Asinium advocarat, et in Principio hunc versum non sinE assensu recitaυit: D e-ylen d us Cicero est Latiaeque silentia linguae. Pollio Asinius non aequo animo tulit, et ait: Messala, tu quid tibi liberum sit in domo tua, Di-

aeris, ego istum auditurus non sum, cui mutus Dideor. Atque ita consurrexit, ne interesset recitationi eorum.

Columella de re rust. Praef. lib. 1, 30. Nec Brutum aut Caelium Pollio nem De cum Messala et Calvo deterruere ab eloquentiae Studio fulmina illa Ciceronis. Tacit. Diat. de orator. 17. Aper dicit : Transeo ad latinos oratores, in quibus non Menenium ut Puto AgripPam, qui potest videri antiquus, nostrorum temporum disertis anteponere Soletis, sed Ciceronem et Caesarem et Coelium et Calvum et Brutum et Asinium et Messalam. quos quidem cur antiquis temporibus potius adscribatis quam n&Stris, non Dideo. nam Corvinus in medium usque Augusti Principatum, Asinius pene ad extremum dur a Di t.

ad extremumJ Asinius a. 757 p. Chr. , Augustus vero a. 767 14

mortuus est.

ibid. c. 12. nec ullias Asinii aut Messallae libertam illustris est quam Medea Ovidii aut Varii Thyestes. ibid. c. 21. Aper dicit: Asinius, quamquam Propioribus remstoribus natus sit, videtur mihi inter με- nenios et APpios studuisse. Pacuoium certe et Atrium non solum cragoediis sed etiam orationibus suis exseressit: adeo durtis Et siccus eli.

MeneniosJ Menenius Agrippa plebem romanain a patribus dissidentem saeundia sua in eoncordiam reduxerat a. 260 s 494 . Livius 2, 32. piosJ Appius Claudius Caecus, cuius oratio a. 474 230 de foedera Pyrrhi regis habita extitit, ut supra diximus pag. l.

ibid. c. 25. Messala dicit: Apud nos Cicero quidem

ceteros eorundem temporum disertos antecessit, Calvus autem et Asinius et Caesar et Coelius et Brutus

SEARCH

MENU NAVIGATION