Oratorum Romanorum Fragmenta ab Appio inde Caeco et M. Porcio Catone usque ad G. Aurelium Symmachum, collegit atque illustravit Henricus Meyerus

발행: 1842년

분량: 663페이지

출처: archive.org

분류: 로마

531쪽

2. Oratio pro Liburnia. Eandem causam tuebatur Asinius Pollio. Huc enim

referendum, quod in Quintiliano 10, 1, 23 legimus : Quinetiam, easdem causas ut quisque egerit. utile erit scire. Nam de domo Ciceronis dixit Calidius, et pro Milone orationem Brutus exercitationis gratia scripsit, et Pollio et Messala defenderunt eosdem. De argumento causae supra diximus p. 497. Festus p. 359. Tabem eam quae saceret tabescere, apud antiquos usurpatum. - Corvinius Pro Liburnia: Propter hanc tabem atque Perniciem domus totius.

Corvinitiat Corvinum intelligenduin esse, etiam C. O. millior ny- prohavit, nee aliter Falster in memoriis obseuris p. 44. iudieavit.

3. Oratio pro Pythodoro. Argumentum incertum. An idem Pythodorus sit Trallianus, amicus Cn. Pompeii Μagni, qui in bello civilia Caesare offensam expertus est, cuiusque meminit Strabo lib. 14. p. 649. atque Clinton l. 3. P. 554, quaeritura Seneca Controv. lib. 2. 12. P. 192. Messala cum audisset Latronem declamantem, dixit: sua lingua disertus est. Ingenium illi concessit, sermonem obiecit. Non tulit hanc contumeliam Latro, et Pro Pythodoro Messalae orationem disertissim αm recitavit, quacum compositam εuam Suasoriam de Theodoto declamavit post triduum.

LatroJ de quo infra dieemus.

oratio dicta videtur a. 722 323. Dio 50, 2. Cum

Antonius triumvir epistolis ad senatum missis et divul. gatis v. pag. 457. in octavianum laceraret, amicosque eius, qui ab se ad illum transierant, inter quos Μessala aliique, conviciis onerasset, Μessala orationem contra eum dixit vel alio quodam genere scriptorum rescriPsit commentarios historicos intelligit Wiese P. 73. Idem fecit Asinius Pollio, ut ex eius oratione contra

maledicta Antonii v p. 499. apparet.

532쪽

Charisius p. 74. fretus, huius fretus. Messala contra Antonii licteras: Angustiae fetus. Ρlinius Hist. 33, 3, 14. Messala Orator Prodidit, Antonium triumvirum aureis vasis usum in omnibus scenis desideriis, pudendo crimine etiam Cleo

patrae.

Ea a. 722. 32) dicta videtur. Cum enim Octavianus rerum Potiretur, Antonius autem magis magisque famam amitteret et hostis reipublicae iudicaretur, verisimile est, aliquando in senatu deliberatum, an statuae Antonii publice collocatae deiiciendae essent. Cons. Dio Cassius i. 51, 19. Εllendi p. CXXXVII. eam post Actiacam pugnam dictam arbitratur. Charisius p. 59. M. Messala des Antonii statuis: Armenii regis spolia gauSvae.

Postquam Octavianus pugna Actiaca Antonium devicisset, Messala primum in Galliam profectus est, ut Aquitanos subigeret, deinde eodem anno 724 30) ad orientem comPonendum evocatus, continuo e Gallia in Asiam

cessit Tibullus 1, 3. 1. 7. ibiq. Dissen. Dio Cass. 51, 7. Ellendi p. CXXXIII. Westermann P. 219. nee Romam rediit nisi a. 727 273. Atque cum Octavianus

Augustus in omnibus imperii romani provinciis novam vectigalium rationem et constitutionem inire coepisset, Coni. Savigny liber die romische Steuerversassung P. 78. ed. Stutigari. 1835. Messala de vectigalibus Asiae provinciae retulisse orationemque de ea re habuisse videtur, anno Opinor 727 vel 728, atque auctor fortasse constitutionis vectigalium Asiae dici potest. Charisius p. 85. Vectigalium. Messala De Dectigalium Asiae constitutione.

Sueton. Aug. 58. Pa tria pruriae cognomen uni. verat repentino maximoque comenau detulerunc ei:

533쪽

prima plebs legatione Antium missa, dein, quia non recipiebat, ineunti Romae Spectacula frequens et λα-

reata, mox in curia Senatus neque decreto neque acclamatione , sed per Valer tum Messalαm. Ismandantibus cunctis Quod bonum, inquit, laustumque sit tibi, domuique tuae, Caesar Auguste; sic enim nos Perpetuam melicitαtem reipublicae et laeta huic

urbi precari existimamus: senatus te conSentiens cum Populo rωmano conSalutat Patriae Patrem.

Ea oratio Messalae Corvino tribuitur ab Ellenditop. CXXXIV. et Krausio De Fontibus Suetonii p. 40, sed alii potius Μessalae Vindicandam arbitror, cum verisimile sit, Augustum tum demum Patrem Patriae appellatum, Postquam e vita iam decessisset Μessala Corvinus vel certe propter valetudinem non amplius in senatum prodiret. Quamquam de anno, quo Augustus Primum Pater patriae salutatus est, dissentiunt viri docti. Sed Eokhel De doctrina numOruin l. 6. P. 112. EX lapidibus atque numis demonstravit, id accidisse a. 752 2) Nonis Februarii Augusto XIII. et Μ. Ρlautio Silano coss. Idem testantur Clinton in Fastis ad a. 752. et orellii Inscriptiones t. 1. n. 602. t. 2. p. 384. Fasti Consulares Balteri ad a. 751. Kreu Zer Romische Antiquitaten p. 295. Atque Μ. Valerium Messalam, consulem a. 751 3), Augustum allocutum esse, satis Proba-hiliter eoniicit Peri Zonius in Animadv. Hist. p. 314. Wiese autem p. 34 scribit, hoc nomen Augustum anno demum 758 b p. Chr.) obtinuisse atque L. Valerium

Μessalam, consulem illius anni, orationem dixisse. 8. Oratio Hyperidis pro Phryne, in latinum Versa. Extabant multae orationes graecae, a IIessala in latinum sermonem conversae. Quintil. 10, 5, 2. Vertere graeca in latinum Deteres nostri oratores Optimum

iudicabant. Id se L. Crassus in illis Ciceronis de oratore Iibris dicit iactitasse. Id Cicero sua ipse Persona sequentissime praecipit; id Μεδεαlae placuit,

534쪽

multaeque sunt ab eo scristias ad hunc modum orationes, adeo ut etiam cum illa Hyperidis pro Phryne disjicillima romanis subtilitate contenderet.

Quintil. 1, 5, 61. Ne in A quidem atque S lite

ras exire temere ma3cuilina graeca nomina recto casu

patiebantur, ideoque et apud Caelium legimus Pelia Cincinnatus et apud Messalam Bene iecit Euthia.

bona Deit Euthial ex oratione Hyperidis pro Phryne sumtum, a uinspleatus est Hordes in additamentis ad librum Eberhardli uberdan Zustand der Wissens hasten bei den Romern. p. 1 45. Vera, opinor :Euthias enim accusator Phrynes erat. IVesterinanti Gesch. d. gri ech. Beredsamh. p. 1 45. Harpoeration s. v. Evel . Ευθίου λογον κατα- affert Athenaeus XIII. 590 d. fragmentumqus si usadidit Sauppius noster in Epistola eriti ea ad G. Hermannum p. 1 62. Deerta.

Quintil. 1, 6. 42. Gladiola Μessala dixit. ibid. 8, 3, 34. Messala primus reatum dixit.

reatum l . reatua erat status et conditio reorum et sordidatorum . dum iudieium in longum procedit, reatus pro crimine. yeeeato Est harharorum. Benti eius ad Horat. Carm. 3, 6, 20.

Seneca Suasor. 2. P. 22. Cognomen 'vel ut Μessala ait, cognomentum.

Μarius Victor de orthographia p. 2456. Masaesa, Brutus, Agrippa Pro Sumus SimuS.

simusJ item Augustus leslo Suetonio Octav. e. 87. itfm Onit alis

Seholiast. Cru quianus ad Horatii Satir. 1, 10, 28. Pedius Publicola et Messala Corvinus a graecis voci-Bus ita abhorruerunt, ut Messala schoenobaten latina tinambutum reddiderit ex Terentio in Hecyra. Seneca ludus de morte Claudii Caesaris p. 854. Divus Augustus dixit: Confugiendum est itaqua a me ad Messalae Corvini, disertissimi viri, illam sententiam Praecidit ius imperii

prascidit tua impariit i. e. castravit et enervavit lus imperii, ut Libertus Fromondus explicat p. 967. Messala in oratione contra Antonium id dixit euinque hoe dielo in perpatuum notavit.

535쪽

5 14

CVII. Cornelius Gallus.

Natus est a. 688 66), eodem anno quo Horatius Flaccus, in Foro Iulii in Gallia Narbonensi. Annus natalis

ex eo certus, quod Hieronymus tradidit, anno quadragesimo eum mortuum esse. Cons. Clinton Fasti ad a.

728 26 . Volher in Commentatione de C. Cornelii Galli vita et scriptis Bonnae 1840. p. 17. alios codices sequitur Hieronymi, qui anno XLIII. eum mortuum referunt, ita ut a. 685 69 natus sit. Anno 713 41 ab Augusto triumvir factus agris veteranis dividundis. A. 723 31 post pugnam apud Actium iu Aegyptum ad Antonium Persequendum copias ducit. Dio Cass. l. 51,9. A. 724 30 praeficitur ab Augusto Aegypto Provinciae. Dio Cass. 51, 17. Strabo XVII. p. 819. Hieronymus in Euseb. Chron. olyin p. 187, 3m a. u. 724. Cleopatra et Antonius semet intermiciunt et Aegyptus feromana Provincia, quam primum tenuit Cornelius Gallus, de quo Virgilius scribit in Bucolicis. A. 728 26 calumniatus et accusatus apud Augustum, ipse semet occidit. Dio Cass. l. 53, 23. Hieronym. ad Eusebii Chron. Ol. 188. 2. - 728 26): Cornelius Gallias Foroiuliensis

Poetta, G quo Primum Aegyptum rectam supra diximus, quadragesimo aetatis Suae anno Propria Se manta interiecit. Cons. Suet. Aug. 66. Ammianus Marcell. 17, 4. 1. Oratio in Alfenum. Ea est habita a. 713 s413. Antonius et octavianus decreverunt, ut militibus veteranis in Italia agri assignarentur. Cornelius Gallus triumvir agris dividundis fuit. Sed multae ex ea re ortae sunt lites. Cum enim Veterani, quibus ager Cremonensis assignabatur, contenti non essent, sed agrum quoque Mantuanorum DCCuPaSsent, Μ antuani questi sunt, eorumque causam suscePit Cornelius Gallus et reum fecit Alfenum Varum , CremonenSem metatorem, qui in Mantuanos inique egerat.

Cons. Drumann l. 1. p. 397 sqq. Weichert De L. Vario P. 128. Vossius ad Virg. Eclog. 6, 64. Vollier De Cornelii Galli vita p. 22.

536쪽

515 Servius in Virgilii Eclogam 9, 10. Alii dicunt, Vir

gilium Ostendere voluisse, quoci Mantuanis per iniquitatem Alfeni Vari, agros divisit, Prαeter Palustria nihil relictum sit, sicut ex o ratio ne C ornet ii in Al fenum ostenditur: Cum iussus tria milia passus a muro in diverta relinquere, Octingentos PaSSuS aquae, quae circumdata e3t, admetireris, reliquisti.

cornetral Falsier Memor. p. 29. Cornelium Balbum , ainteum Iulii Caesaris , qui historiam scripsit, intellig t. Id verum Essa nego, praesertim cum constet, Corn. Gallum triumvirum agris dividundis fuisse millia passust leg. PGISuum. a muroJ urbis Mantuae. ut octingentoaJ Nix Oetingentos - eircumdata est, cum admetireria, reliquistae. Vossius. AVossit emendatio certa est, modo ultimum voeabulum reliquisti non tetigisset; vel scribendum iadmetiena --ἰιquisti : periit enim apodosis. Di Ebiter.

2. Oratio in Pollionem. Quintilianus 1, 5, 8. In oratione Labieni Gioe illa Cornelii Galli est in Pollionem casnar assectator e Gallia ductum est.

Labienil de Labieno oratore infra dicemus p. 528. in PollionemJ i. e. in C. Asinium Pollionem, qui plus semel contra Labianum dixit. Vossius autem de historicis latinis p. 119. Asinium Gallum, Pollionis filium, intelligenduin opinatur. easnarJ v. infra Labieni oratio.

Diomedes p. 443. ex oratione Galli locum altulit, sed Calvum ibi intelligendum et emendandum esse, in Calvo oratore adnotavimus Pag. 477. CVIII. C. Iulius Caesar Octavianus augustus.

Natus est a. 691 63 Cicerone consule. Cons. Clinton ad h. a. A. 708 46 Caesarem , in Hispaniam profectum ad hellum contra Pompeii filios gerendum, secutus est. A. 710 44 cum Caesar dictator Occisus esset, novendecim annos erat natus, et inde ab hoc tempore civilibus rebus et bellis se immiscuit. A. 711 433 con-

537쪽

sulatum primum obtinet, vigesimum annum aetatis ingressus: triumvir reipublicae constituendae. A. 721 33

quarto consulatu Antonio devicto rerum potitur. A. 767 14 p. Chr. sexto et septuagesimo aetatis anno de Eedit. Conf. Drumann l. 4. p. 245. Weicheri in libro egregio, cui titulus: Imperatoris Caesaris Augusti Scriptorum Reliquiae. Grimae 1841. Eehhel Doctris Num. t. 6. P. 70 sqq. Ηoech Rom. Gesch. T. s. p. 219 sqq. Atia mater praefuit educationi Octaviani. Tacit. De Oratorib. c. 28. Corneliam Graechorum, Aureliam Caesaris, Atiam Augusti matrem praefuisse educationibus ac produxisse principes Itiberos accepimus. quae disciplina eo pertinebat, ut nullis pravitatibus

detorta uniuscuiusgus natura toto statim Pectore arriperet artes honestas, et sive ad rem militarem

sive ad iuris scientiam sive ad eloquentiae studium inclinasset, id solum ageret, in universum hauriret. Deinde Epidius et Apollodorus Pergamenus PraecePtores eius fuere. Sueton. de cl. rhet. 4. Quintil. 3, 1,

17. Dio Cassius 45, 2. ὁ Καῖσαρ μεγαλα ἐά αυτῶ

Octavio puero) ἐλπίσας, ες τε τους ευπατριδας αυτον ἐςηγαγε, καὶ ἐπὶ τρν αρχην ησκει, καὶ παντα Oσα προς- ηκει, τῶ μέλλοντι καλως καὶ κατ' αSαν τηλικουτον κρα- τος διοικλησειν, υπαρχειν ακριβως ἐξεπαιδευσε. λογοις τε

γαρ PV ορικsις, ουχ οτι τῆ των - τiνων, αλλα καὶ τῆ- δε τῆ γλωττη ησκεῖτο. Gellius testatur, Augustum Iulii Caesaris genus dicendi imitatum esse, l. 10, 24. Divus

Augustus, linguae latinae non nescius, munditiarumque patris sui in sermonibus sectator. Suetonius octavian. c. 84. Eloquentiam studiaque liberalia ab aetasse prima et cupide et laboriosisSime exercuit. Mutinensi bello in tanta mole rerum et Ie-gi3Se et Scripsisse et declamasse quotidie traditur. Nam deinceps nec in senatu nec apud POPulum nec apud milietes locutus est umquam nisi meditata et co OSita Oratione, quamvis non desceretur ad subitasxtemporali iacultate. Ae na periculum adiret me-

538쪽

moriae aut in ediscendo tempus absumeret, instituit recitare omnia: pronunciabat dulci et proprio quodam oris sono dabαtque αεSidue Phonasco operam. ibid. e. 86. Genus eloquendi secutus eat elegans et temperatum vitatis sententiarum ineptiis aitque concinnita te et reconditorum verborum, ut ipse dicit, Detoribuε, Praecipuamque curam duxit, sensum animigraum vertisSime exprimere. Quod quo iacilius esticeret αut necubi lectorem Det auditorem turbaret, ac moraretur, nec Praepositiones υerbia addere nec coniunctiones aaepius iterare dubitavit, quae detractae erunt aliquid Obscuritatis, etsi gratiam augent. eoaelos et antiquarios, uit diverso genere vitiosos,

mri fastidio sprevit.

Sueton. de clar. rhetor. 1. Paulatim rhetorica et Φεα utilis honestaque apparuit, multique eam et Praesidii causa et gloriae appetiverunt. Cicero ad Praeturam usque graece declamitavit, latine vero aenior

quoque et quidem cum Hirtio et Pansa. Cn. Pompeium quidam historici tradiderunt, sub ipsum civile bellum, quo facilius C. Curioni promtissimo iuveni, contrα- diceret, repetisse declamandi consuetudinem, M. Antonium, item Augustum ne Mutinensi quidem bello

Tacitus Annal. 13, 3. Dicta tor Caesar summis Oratoribus aemulus, et Augu3to PromPta ac Profluens, quae deceret Principem, eloquentia fuit, Tiberius artem quoque callebat, qua verba Expenderet, tum validua sensibus aut consulto ambiguus. Aurel. Victor De Caesaribus c. s. Augustus doctorum, qui abunde erant, Percultor, eum eloquenti α estudio mire retineretur. Aurel. Victor Epit. Caes. 1, 17. Liberalibus studiis praesertim eloquentiae in tantum incumbens, uitnullus ne in procinctu quidem laberetur dies, quin legeret, scriberet, declamaret. Μacrobius Saturnal. 2, 4. Augustus caatiotionem loquendi scribendo servαθω.

539쪽

Fronto Epist. p. 181. Postquαm revublica a magistratibus annuis ad C. Caesarem, et mox ad -- gustum tralata est, Caesari quidem macultatem dicendi video imperatoriam fuisse, Augustum vero seculi residui eleganter et latine, linguae etiam tram integro lepore Potius quam dicendi ubertate praeditum puto. Post Augustum nonnihil reliquiarum iam et Dietarum et tabescentium Tiberio illi Superfuisse.

aeculi reaiduiJ legendum Auguatum aeculi reaidua elegantia et Ia tincta linguae etiam tum integro Imor. - Prasditiam puto.

1. Laudatio lanebris Iuliae aviae. Augustus orationem dixit a. 703 51), duodecim annos natus, ut Suetonius et Quintilianus scribunt, vel novem annos natus teste dicolao. Erat Iulia C. Iulii Caesaris soror natu minor, et mater Atiae, quae Augustum Peperit. Suetonius Aug. c. 8. Augustus duodecimum annum agens aviam Iuliam defunctam pro concione laudavit. Quintilianus 12, 6, 1. Praetextatos egiSSe quosdam est traditum, Caesar Augustus duodecim natus annos aviam pro rostris laudavit. Nicolaus Damascenus De Vita Augusti c. 3. Καισαρπερὶ ἐννεα ετxi sιαλιστα γεγονιυς, θαυρια τε ου μακρον παρεσχε Hos aisις, φυσεως ακροτητα δζλωσας εν TO--

περι ἐννεα ἔτUJ Cum Valesius ad Nieolaum at Geonovius ad Taeiti

Annal. 12, 41 hule de elamatori magis credendum esse eenserent quam Suetonio et Quintiliano, in Suetonio decimum annum agena et in Quintiliano decem natus annoa torrexerunt. Sed multo verisiis milior est opinio Helcherii p. 7. Nicolaum, eum inulta alia deelamR-torie augeret, etiam In hae re numerum ementitum esse, ut Augustum eo propensius ornaret laudaretque. Cons. Drumann l. 4. P. 24s. t. 3. p. 767. sq. Ceterum dubitari potest, utrum haee laudatio sit umquam edita, an inter monumenta gentis Iulias tantum ser

540쪽

2. Concio ad populum.

Ea est habita a. 710 443. Augustus cum post interfectum Caesarem Romam veniret, hereditatem Caesaris, patris adoptivi, crevisset, et legata eius populo solvere cuperet, ad populum dixit, a L. Antonio tribuno plebis

in concionem Productus.

Cicero ad Atticum. 14, 20 et 21, 15, 2. Exspecto, si, ut Putas , L. Antonius Produxit Octavium, qualis concio tuerit. ib. 14, 21. Exspecto octavii concionem et, si graid aliud. ib. 15, 2. De Octanti concione idem sentis quod tu, ludorumque eius πρανα-tias e Matius ac Postumius mihi procuratores non placent. Cons. Dio Cass. l. 45, 6. IVeichert p. 120. Dru- mann l. 1. P. 122.3. Concio ad populum.

Ea est habita a. 710 44 , ut populum romanum sibi conciliaret eumque ab Antonio, quocum dissidere coepit, abalienaret. Appianus B. Civ. 3, 41. Dio Cass. l. 45, 12. Drumann t. s. p. 122, 217. Cicero ad Attic. 16, 15. Multa mehercule a te Save εν πολτικω genere Prudenter, sed his litteris nihil prudentius. Quamquam enim post Principia belle

iste Puer retundit Antonium, tamen exitum Exuectare debemus. At quae concios nam est missa mihi. Iurat, ita sibi parentis honores conSequi liceat, et simul dextram intendit ad statuam. μηδε σωθειν ν ο γε τοιουτου. 4. Concio ad populum.

Ea est habita a. 718 36). Augustus devicto Sexto

Pompeio Postquam Romam reversus esset, in concione rerum suarum geStarum rationem reddidit. Appianus

SEARCH

MENU NAVIGATION