장음표시 사용
551쪽
eonibu Stias arbitror. Huc enim referendum ceu EO , quod Inter x es
εκα τοχόθι αρχοντων κατεπλε - των συνθεντων α Iτὰ ἐκολασε τινας. inter eos Labienum et Cassium Severum fuisso suspicor, unde probabile est, Labienum a. 765 12 ex linetum, atque Cassium Severum in exilium missum modo Dio Cassius verum
iustumque rerum ordinem sit se eulus .
Seneca Exc. Controv. 4. p. 440. Labienus homo mentis quam linguae amarioris.1. Oratio pro Figulo contra heredes Urbiniae. Acta est causa mediis Augusti temporibus. Cons.
orationem Asinii Pollionis, qui pro heredibus Urbiniae dixit, pag. 495.
2. Oralio in Pollionem. Argumentum incertum. Dubitari potest, an haec oratio eadem fuerit cum superiore. Sed duas diversas esse arbitror, nec aliter sentit Bondam in Variis Leci.
p. 374. Quintil. 1, 5, 8. In oratione Labieni sive illa Cornelii Galli est) in Pollionem casnar assectator e Gallia
ductum e St. Cornelii Giau v. p. 514. Bondam seribit: Esseetum est per inimi eos, ut
omnes libri Labieni ex s. c. incenderentur quae etiam ea usa esse potuit, ut Oratio eius in Pollionem, quae igni superfuit, veri auctoris nomine vel in eius odium deleto vel alias ob causas non addito, postera Cornelio Gallo a quibusdam adseribi eoeperit. in Pollionem J i. e. in Λsinium Pollionem oratorein ; nee aliter Bon dam et Thorbecke p. 74. iudieant. Vossius contra de historicis latinis p. 119. C. Asinium Gallum, C. Asinii Pollionis filium intelligendum existimat. anarJ Labienus Asinium Pollionem eontumeliose Caanar appellavit i. e. nbseelatorem, Pavasilum vel seu Pram Caesaris Augusti: ipse enim Pompeianus, Asinius autem Cae,arianus fuerat. Vocabulum
optime illustrat Glossarium Gallienni Glossa ire de la langue Roma ine par l. B. B. Roquelari t l. p. 217. Paris 1808 : Caanard nat-
552쪽
teur, adulate ur. Cias rarder aduler, idolairer . Nee hue voeandum Oscum vocabulum, simile sonans, cuius meminit Varro et Doeder-lein Late in . Synonyme Bellage. S. 35. Ceterum Volher De C. Cornelio Gallo P. s. p. 14. ex eo, quod Labienus Gallico voeabulo usus est, eolligendum putat, ipsum ex Gallia oriundum fuisse, sicuti etiam reliqui seri plores, quorum Quintilianus laeti mentionem. pere. grinis utentes vocBbul s, ex iis regionibus orti sunt, quibus illa propria eraul.
3. Oratio contra Bathyllum, Maecenatis liberium.
Labienus Bathyllum pantomimum Lipsius in Taciti Annal. 1, 54. Dio Cass. 54, 17. Grysar Rheinisch. Mus. 1833. 1. H. p. 76. Wei cheri de Caesare Aug. Comm. 2 p. 49.) nescio quo crimine reum fecerat: Gallio de quo infra sermo erit p. 543. ei respondit orationem que pro Bathyllo rescripsit.
Seneca C Onlrov. l. 5. Ρ. 351. Monstrabo vobis Bellum libellum, quem a Gallione Destro Pelagis. Recitabit rescriptum Labieno pro Bathyllo Maecenatis, in quo suspicietis adolescentis animum, illos dentes ad mordendum provocantiS.
Pro BathylloJ in edit. priore erravi, .cum dicerem, Labienum pro Bathyllo orationem habuisse: Labienus θnim contra eum scripsit, eiusque ea usam defendit Gallio. Causa erroris Ex ambiguitate ver- horum Senecae exorta est.
Passienus pater et filius, Oratores ambo , probe distinguendi sunt: id quod nec ab aliis adhuc nec a me in priore editione factum est. Passienus pater aequalis
fere Porcii Latronis et Marci Senecae rhetoris quem a. 693 61 natum scribit Clinton ad a. 750.), et natus esse Videtur circa annum 690 64). Μortuus est a. 744 10 a. Chr. teste Hieronymo in Eusebii Chron. Olyin p. 192. 3. Augusti 34. - 744 10). Passienu3 Pater, declamator insignis, diem obiit.
Seneca Controv. 13. p. 204. Passienus, Dir eloquentissimus et temporis sui Primus orator, hanc subtilitatem actionis non probabat in Latrone. Seneca Exo. Controv. lib. 3. p. 426. Cassius Se-
553쪽
verus dicite Passientis noster cum comit dicere, Se
cundum principium statim fuga si, ad epilogum om
nes revertuntur. Media tantum, quibus NECESSE ESt, audiunt. Miraris, eundem non aeque bene declamare quam cauSam agere, cuia eundem non tam bene suasorias quam iudiciales controversias dicere. Deinde idem Cassius Severus dicit: Diligentissime tibi mes excusarem, tamquam huic rei non essem natus, nisi scirem, et Pollionem Asinium et Messalam Corvinum et Pas si e num, qui nunc primo loco Stat, minus bene Dideri quam Cestium aut Latronem.
nune primo locoJ Cassius Severus Viginti fere annis natu minor erat quam PaSSienus.
Passienus tanti nominis fuit, ut, cum Augustus Asinium Pollionem ipsi commendaret, Pollio ingenue fassus sit, ideo tanti viri gratiam amplecti se nolle, ne eius claritudine ac splendore ipsius fama propius admotaeXtingueretur. Seneca Controv. l. 5. p. 392. Asinius
Pollio cum commendaretur a Caesare Pas Sie no, Nec curaret, interroganti. quare non amplecteretur
fanti viri gratiam, hi ιου, inquit, καiοντος λυχνον οπαπτ . nec assentior Thorbeckio, qui scribit p. 102., Asinium Passieni gratiae commendatum fuisse ab imperatore credibile non esse. Seneca Controv. l. 5. p. 352. Nulli non impres- ait aliquid Oscus, quod es gere non posset. Ille HS-εieno, Prima eius syllaba graecum imitata, obscenum nomen imposuit, declamatori subtili nec arido.
nee ari J Sehultingit coniecturam sum feeutus.
Velleius 2, 116. Vibius Postumus, υir consulariS,
PraePΟSitus Delmatiae, ornamenta meruit triumphα-lia, quem honorem ante paucos annos P a Ssi enuctet Cossus, viri quibusdam diversis virtutibus celebres, in Amrica meruerant.
MostentiaJ id ad Passienum patrem pertinare, dieit Lipsius in Exeursu ad Taeiti Annal. 12, 6. Alii vero Burmannus et Krause ad L. Passienum Rufum, eonsulem a. 749 referunt.
554쪽
Μ. Seneca rhetor Passieni patris tantum, non filii, meminit, nec filium tum, cum iam eloquentia eius celebrabatur, novisse poterat: Passienus enim filius tum demum Oratoris nomen meruit, cum M. Seneca librum suum iam confecisset, nec tam diu Omnino vixit Seneca, ut illius cognosceret facundiam. Aliter sentit Spaldingius, qui
ad Quintil. 6, 1, 50 dicit, nonnisi Passienum filium a Seneca patre laudari. Quintilianum vero numquam Passienum Patrem commemorare arbitror, sed filium ab eo laudatum existimo. Ceterum orationum Passieni patris nullum extat adhuc vestigium, actiones autem filii Quintilianus legit, et illa aetate vehementer laudabantur. CXIV. Passienus Crispus, Aliu3.
Nominatur a Spaldingio ad Quintil. 6, 1, 50. C.
Vibius Crispus Passienus nescio quo iure. De Passieno patre antea locuti sumus. Passienus filius diem obiit a.
791 39 p. C. Caligula imperante, ut refert Hieronymus ad Eusebii Chron. Olymp. 204. Caligulae 2. Christi
39.m 791 u. c. Passienus filiis faude heredis suae necatur i. e. fraude Agrippinae uxoris, ut Scholiasta Iuvenalis ad Sat. 4. 81. quem locum mox asseremus) de monstrat . Sed errare Hieronymum, et Schoit De clarisap. Sen. rhetoribus et Spalding ad Quintil. 6, 1, 50. iudicat, qui scribit, Passienum mortuum sub Claudio im-
Peratore, eiusque rei testem esse Suetonium in derone 6. Verum Claudio imperium adepto, Nero non Solum Paternas opes recuperavit, Sed et Crispi Passieni, Di-
trici sui, hereditate ditatuε est. Apparet enim ex hoc loco, Passienum adhuc vixisse, cum Claudius imperium iniret a. 794 41 . Atque extat etiam Senecae philosophilocus, eX quo Patet, Passienum non ante Claudii principatum e vita decessisse: De Beneficiis 1, 15. Crispus Passienus solebat dicere, quorundam se iudicium malle quam benescium, quorundam benescium malle
quam iudieium, et subiiciebat exempla. Malo, inquit, Divi Augusti iti dictum , malo Claudii bene fietum.
555쪽
Ρlinius Hist. Nat. 16, 44, 9 l. Est in suburbano Tusculani agri colle lucus antiqua religione Dianae
sacratus a Latio Delut arta tonsili coma fagei nemoris. In hoc arborem eximiam aetate nostra ada maDic Passienus Crispus bis consul, Orator, Agrippinae matrimonio et Nerone privigno clarior POStea, Osculari complectique eam solitus, modo cubare
sub ea vinumque illi a fundere.
cietats nostraJ aetate ipsius Plinii, qui natus a. 775 23 p. Ch. Extinetus est a. 831 s79 . bia eonauli fasti eonsulares silent. nee coniecinras virorum doctorum, ut nychii ad Taeit. Annal. 6. 20, 2. eertas, imo falSae. AgrippinGeJ quae postea Claudio imperatori nupsit a. 80 2 s49 . Tac. Annal. 12, 6. Eexhel Doctrina Νiuriorvin T. 6. p. 255. Nerone privignoJ unde Crispua Passienua vitricus Neronis dicitur.
Scholiasta Iu venalis 4, 81. Venit et Crispi iucunda senectus. Crispus, inquit, municeps Viselliensis, tirocinio suo in senatu ita coepit is Patres conscri Pti et tu C α e sar' , propter quod simul oratione Plenissime a Tiberio collaudatus, plurimas SPonte causas apud centumviros egit, Pro qua re in basilica Iulia eius statua positα est. Consulatus duos gessit, uxores habuit duas, primam Domitiam, dein Agrippinam, illam amitam, hanc matrem Neronis Caesaris. Possedit bis mille sestercia. Omnium Principum gratiam adpetivit, sed Praecipue Caesari3, quem iter facientem secutus est pedibus. Hic nullo
audiente a Nerone interrogatus, haberetris, Sicut ΦSe, cum Sorore germana conSuetudinem' nondum, inquit, quantumvis decenter et caute . ne aut negando eum argueret, aut adsentiendo semet mendacio dehonε-
staret. Periit per fraudem Agrippinae, quam heredem reliquerat, et munere Publico elatus est.
CrispiJ Iuvenalis Vibium Crisρum intelligit, da quo infra die emus,
scholiasta autem, errore deceptus, Crispum Passienuin huc traxit. Omnia enim, quae de Crispo hoe loco refert, ad Passienuin filium per. linent, non ad Vibium Crispum. Cons. I, ipsius in Exe. ad Taeit. Annal. 12. 6.
556쪽
munieva Uiaeltisnaιεl id muniet pium mihi ignotum. Quod si autem Vibius Crispus intelligendus esset, municesta Vercellenεis verum esset. ut ex Tacito in Dialogo e. 8. apparet. CaesarisJ Cai Gesaris Lipsius. a Neronei seribere debebat a Gaio. Lipsius.
Eiusdem Passieni meminit Tacitus Annal. 6, 20. Sub idem tempus Caius Caesar, discedenti Capreas a Docomos, Claudiam M. Silani filam coniugio accepit,
immanem animum subdola modestia tegens, non damnatione matris, non exilio iratrum ruptα voce; gu lem diem Tiberius induisset, pari habitu, haud multum distantibus verbis. unde mox scitum Pas si e ni oratoris dictum Percrebuit, neque meliorem umquam Servum nec deteriorem dominum luisse.
dietum J id da Caligula dixerat Passienus a. 786 33 .
Seneca Nat. Quaest. 4. Praef. Crispus Passienus, quo ego nil cognovi subtilius in omnibus rebus, maxime in distringuendis et curandis vitiis, saepe dicebat, adulationi nos reponere, non claudere OStium.
adulaιionil da laetione loei v. Lipsius ad Tacili Annal. 12, 6. quo ego nil cognovit L. Seneca philosophus da Passieno filio loquitur. nam P Ssienum patrem non cognoverat: hie enim a. 744 10 mortuus, Seneea autem a. 747 7 natus est, ut Clinion ad a. 750. iudieat. Eiusdem Passieni meminit Plinius in Epist. 7, 6, 1 l.
Eiusdem extant Senecae epigrammata duo in Crispum, quem Passienum Crispum esse verisimile est, in anthologia latina T. 1. p. 48. ed. meae; quorum alterum hoc
est: Crispe, meae vires lassarumque anchora rerum, Crispe, vel antiquo conspieiunde soro, Crispe, potens numquam, nisi cum prodeSSe volebas, naufragio littus tutaque terra meo. 5. Solus honor nostris arx et tutissima rebus .et nunc adflicio sola quies animo, Crispe, fides dulcis Latiique acerrima virtus, cuius Cecropio pectora melle madent: maxima facundo vel avo vel gloria patri :
557쪽
l0 quo solo cureai si quis, in exilio est. En hic, qui iaceo saxis telluris adhaerens. mens tecum est, nulla quae cohibetur humo.2. Ontiquo foroJ i. e inter antiquos oratores. Ciceronem, Hor leti sium aliOSque. s. nostris-rebus t emendavi. vulgo nobia-nobia. 9. GDOJ lle insius C. Salustium Crispum intelligenduin opinatur. l. en hic qui iaceol patet. L. Senecam lum in exilio fuisse. eum hoc epigramma scribebat. Eum anno primo Claudii imperatoris a. 796 41ὶ tu exilium eleel uin accepimus. Quomodo id eonvenit eum His-ronymo, qui Passienum filium a. 791 s39ὶ diem obiise seribit Quare aut Hieronymus in definiendo anno peecavit, aut ad alium Seneca Crispum scripsit epigramma. Scttius aulem est, alios fioquin uetores, ex quibus verisimile est, Passienum sub Claudio demum imperatore vita functum.
l. Oratio pro Voluseno Catulo.
Argumentum incertum. Quintil. 10, 1, 24. Nobis Pueris insignes pro Voluseno Catulo Domitii Amri, Crispi Passieni, Decimi Laelii orationes iere-
hantura nobia puerisI Quintilianus natus esse fertur a. 795 s 42 .
2. Oratio pro Domitia uxore gua.
Passienus duas uxores habuit, primum Domitiam, cuius causam hereditariam contra Domitium Aenobarbum, fratrem, egit, deinde Agrippinam; illam amitam, hane matrem Neronis Caesaris, ut Scholiasta Iuvenalis 4, 81. retulit. Domitiae frater est Domitius ille, Neronis Pater, quem omni parte vitae detestabilem vocat Sue tonius in Nerone 5. , quemque a. 794 41) obiisse constat. In ea causa contra Domitiam dixit Iunius Bassus.
Quintil. 6, 1, 50. Sunt et illi leniores epilogi, qui
bus adversario satis, cimus, si morte Sit eius Persona talis, ut illi debeatur reverentia, aut cum amice aliquid commonemus et ad concordiam hortamur. Quod e3t genus egregie tractatum a Passieno, cum Domitiae uxoris suae pecuniaria lite a ersus ratrem eius Aenobarbum ageret: nam cum de necessitudine multa dixisset, de tortuna quoque, qua uterque abun-
558쪽
dabat, adiecit: Nihil vobis minus deest , quam δε quo contenditis. Quintil. 6, 3, 74. Belle interim subiicitur pro eo, quod neges, aliud mordacius, ut Iunius Bassus que- Domitia Passieni, quod incusans eiul Sordes,
calceos eam Deteres diceret Dendere Solere: non meher
cule, inquit, hoc umquam dixi, sed emere te
CXV. L. Cestius Pius. Smyrnae oriundus et ideo a II. Seneca homo graecus appellatus Romam migravit ibique ludum rhetoricae aperuit a. u. 741 13 . Hieronymus ad Euse-
hii Chron. Olymp. 191. 4. Augusti as . - a. u. 741 133.
Cestius Smyrnaeus rhetor latineRomae docuit. Unde cognomen obtinuerit Pii, incertum, sed Patroni esse suspicor. Est unus ex illis, quorum nomina tantum supersunt in libello Suetonii de claris rhetoribus, ubi dicitur L. Ce- stius Pius. Seneca Suasor. 7. p. 56. Cestius, homo nasutissimus, erat nullius quidem ingenii, Ciceroni tamen etiam infestus, quod isti non impune cessit.
non impuneJ narrat enim Seneea eodem loeo: Nam cum M. Tullius Flius Ciceronia Asiam obtineret, homo , qui nihil ex paterno ingenio habuit praeter urbanitatem, coenabat apud eum Cestius. M. Ilio et natura memoriam demserat, et ebrietao , si quid ex saaupererat, aubducebat. Subinda interrogabat, quia lias uocaretur, qui in imo recumberat, et cum aave aubiectum ei nomen Ceatii excidisset, nODiasime serυus, ut aliqua nota memoriam eius faceret certiorem, interroganti domino, quia ille ealet, qui inimo recumberet, ait. Hic eat Cestius, qui Patrem tuum negabat literas acisae. Verri protinus flagra iussit, et Ciceroni, ut oportuit, δε corio Cestius satisfecit. Quo id anno ne id erit, ignotum: nam quando I I. Tullius Cicero filius Asiam obtinuerit provinciam, nescio: Appianus enim l. 4, 51. scribit, Octavianum Ciceronem filium non Asiae, sed Syriae proconsulem fecisse , eumque magistratum post consulatum, quem a. 724 30 gessit, obtinuisse. Senecain memoria lapsum verisimile est, nam Ciceronem tu itiuera, eum Smyrnam venisset, patrem ullum arbitror.
Seneca Controv. l. 3. p. 237. Soleo dicere vobis,
559쪽
Cestium latinorum verborum inopia hominem grαε- cum laborasse, Sen Sibus abundasSe , itaque quoties laetius aliquid describere ausus est, toties substitit, utique cum se ad imitationem magni alicuius ingenii
ibid. p. 341. Cestius dicit: Ego nunc scio me inm- tam sententiam dicere. Multa autem dico, non quia mihi placent, sed quia audientibus Placitura Sunt. Seneca Excerpt. Controv. l. 3. P. 427. Cassius Severus ait: Scio et Pollionem Asinium et Messalam Corvinum et Passienum, qui nunc primo loco Stat, minus bene Dideri quam Cestium aut Loetronem. Utrum ergo putas, hoc dicentium vitium ea se an αα-dientium ' Non illi Peius dicunt, sed hi corruptius
iudicant. Pueri mere aut iuvenes Scholas irequentant; hi non tantum disertissimis Diris, quos Paulo ante retuli, sed etiam Ciceroni Cestium Suum prae ferrent, nisi lapides timerent. Huius enim declamαtiones ediscunt, illius orαtiones non legunt, nisi eas quibus Cestius rescripsit. Memini me intrare Scholas, cum recitaturus esset in Milonem Cestius, ex consuetudine sua miratus dicebat: Si Thrax essem, Fusius essem; Si Pantomimus essem, Bathyllus essem; si equus, Melissio. Non continui bilem, exclamavi: et Si cloaca esses, maxima e3ses. Risus omnium ingens. scholastici intueri me, quis e3Sem, qui tam crassas cerυices haberem. Cestius Ciceroni responsurus, mihi quid responderet, non invenit, sed Negavit se executurum, nisi exirem de domo. Ego negavi me de balneo Publico exiturum, nisi lotus
Ibid. p. 318. Fuerat Argentarius Cestii auditor et erat imitator. omnibus insistebat vestigiis Cestii, aeque ex temPore dicebat, aeque contumeliose multa interponebat, illud tamen optima fide praestitit, cum
uterque graecuS eSSet, ut numquam graece declamaret.
560쪽
Scripsit, ut ex Seneca accepimus, declamationes cou-tra Ciceronis Orationes. . Oratio contra Ciceronis orationem pro Milone.
Quintil. 10, 5, 20. Tum causas υel eaSdem, qu agi audierit, stilo et ipse componat, vel etiam alias, veras modo , et utrinque tractet, et quod in gladiatoribus feri videmus, decretoriis exerceatur, ut iecisse Brutum diximus pro Milone. Melius hoc quam rescribere veteribus orationibus, ut jecit Cestius contra Ciceronis actionem habitam Pro eodem,
cum alteram Partem Satis nosse non POSSEt ex sola demensione. CXVI. M. Porcius Laιro.
Eius nomina a Suetonio in radice rhetorum plene traduntur. Erat M. Senecae aequalis, ita ut a. fere 693 61) natus videatur, atque familiaris uterque enim Hispanus natione): idem praeceptor ovidit Nasonis. Floruit anno circiter 737 173: tum enim declamabat Caesare Augusto audiente et Μ. Agrippa. Seneca Controv. l. 2. P. 195. Clinton ad h. a. Mortuus est a. 750 4 : ut Hieronymus tradit in Eusebii Chron. Olymp. 194. 1. Augusti 40. in 750 4). M. Porcius Latro, latinus declamator, taedio duplicis quartanae semel inter Keit.
Seneca Controv. lib. 1. Praef. p. 69. Latronis Porcii, carissimi mihi sodalis, memoriam saepius cogar retractare et a prima Pueritia usque ad ultimum eius diem perductam iamiliarem amicitiam cum υoluptate maxima repetam. Nihil illo viro gravius, nihil suavius , nihil eloquentia sua dignius. Nemo Plus ingenio suo imperavit, nemo plus indulsit. In
utraque Parte vehementi viro modus deerat, nec in is termittere studia sciebat nec repetere. Nesciebat dis- Pensare vires Suas, Sed immoderati adversum se imperii luit, ideoque studium eius prohiberi debebat,
quia regi non poterat. In illo non tantum naturalis memoriae elicitas erat, sed ars aramma et ad VPre-