장음표시 사용
581쪽
cebantur, aut ille Scaurus, quem Procivum suum, opprobrium maiorum, Mamercus infami opera ae- honest at .
Natus Druso seniore et Antonia minore a. 739 15 .A. 757 4 p. Ch. adoptatus a Tiberio Augusti iussu. Caesar, Tiberii filius, Augusti nepos appellari coepit. A. 760 7 p. Ch. quaesturam obiit et Tiberio ad bellum Dalmaticum fribsidio missus est. A. 765 12 consul. Inde ab a. 767 14) bella adversus Germanos gessit atque a. 770 17 de Cheruscis Cattis et Angrivariis triumphum egit, ut testantur nummi. A. 771 18 consul iterum. A. 772 s19 mortuus est, a Tiberio, ut
fama fert, Pisonis ope clam veneno necatus anno aetatis trigesimo et secundo.
Ovidius in Fastis lib. s. 21. de Caesare Germanico, cui librum suum inscripsit, sic dicit:
Quae sit enim culti lacundia sensimus oris, civica pro trepidis cum tulit arma reis; Scimus et, ad nostras cum se tulit impetus aries, ingenii currant numina quanta tui.
Ovid. Epist. ex Ponto l. 2, 5. 39. sqq. Salano:
Mirarisque alios, eum sis mirabilis ipse, nec lateant aries eloquiumque tuum. Te iuvenum princeps, cui dat Germania nomen, participem studii Caesar hahere solet. Te dicente prius sit protinus impetus illi teque habet elicias qui sua verba tuis. Cum tu desisti, morialiaque ora quierunt, elausaque non longa conticuere mora: surgit Iuleo iuvenis cognomine dignuS, Qualis ab Eois Lucifer exit aquis. Dumque silens adflat, flatus est vultusque diserti. Spemque decens dociae vocis amictus habet. Mox ubi pulsa mora est atque os coeleste Solutum. hoc Superos i ures more solere loqui.
582쪽
Itque, haee esι, dicas, meundia priseipe digna, eloquio tantum nobilitatis inest.
ivvenum princepsJ Caesar Germanicus.
Suetonius Caligula 3. Omnes Germanico corporis animique virtutes, et quantas nemini cuiquam, contigisse satis constat, tormam et mortitudinem egregiam, ingenium in utroque eloquentiae doctrinaeque genere se δ' aecellen S. - Oravit causas etiam triumphalis atque inter cetera studiorum moramenta reliquit et comoediat graecaS.
etiam in consulatu a. 765 12 eau as eum egisse. cetera monumentiaJ Quae sunt haec studiorum monumen lay intelligo orationes et poemata. carmina enim Eum Edidisse , nemo ignorat supersunt enim . Orationes reliquisse, ex Tacito manifestum.
Tacitus in Annalibus 2, 83. ubi de honoribus Ger
manico mortuo tributis refert, haec scribit: Cum cense- retur clipeus auro et magnitudine insignis inter auctores eloquentiae, aSSeveravit Tiberius solitum να- remque ceteris dicαturum, neque enim eloquentiam jortuna discerni, et satis illustre, si veteres intera cr iptor es haberetur.
Neterea inter acriptoresJ ex hoe loco verisimile est , Germanteum orationes edidisse: nam inter vole res seriptores habitus uon esset, nisi ipse Aeriptor fuissct i. e. nisi orntiones reliquisset.
CXXVI. P. Vitellius. Aequalis fere Caesaris Germanici. Sueton. Vitellius 2. P. Vitellius, eques romanus et rerum AuguSti Procurator, quatuor flios amplissimae dignitatis cognomines ac fantum Praenominibus distinctos reliquit, Aulum, Quintum, Publium, Lucium. Aulus in consulatu obiit. Publius, Germanici comes, Cn. Pisonem inimicum et interiectorem eius, accuSaυit condemnavitque, ac Post praeturae honorem inter Seiani conscios arreptus, et in custodiam iratri datus, scalpro librario venas sibi incidit, nec tam mortis Poenitentia quam suorum obtestatione obligari curarique se Passus, in eadem custodia morbo Periit.
583쪽
eius, quos inter P. Vitellius fuerat, quaestiones ExEreentur.
Acta est causa a. 773 20). Vitellius Pisonem interfectorem Germanici maiestatis reum fecit. Sueton. Caligula 2. Obiit Germanicus , ut opinio fuit, faucte Tiberii, ministerio et opera Cn. Pisonis, qui sub idem tempus Syriae Praepositus nec dissimulans, Ostendendum sibi aut patrem aut filum, quasi plane ita necesse esset, etiam aegrum Germanicum graDissimis Derborum ac rerum acerbitatibus nullo adhibito modo a cit, Pr OPter quae, ut Romam rediit, Pene discerptus αPOPMIO, α Senatu capitis damnatus est.
aut patremJ i. e. Tiberium, patrem adoptivum Germaniel. aut filiumJ Germanicum Tiberii filium adoptivum.
Causa celeberrima resertur a Tacito Annal. 3, 10. sqq. C. 13. Biduum criminibus obiiciendis statuitur, utque sex dierum 3Patis interiecto reus per friduum demenderetur. rum Icinius Detera et inania orditur, POSt quem SerDaeus et Veranius et Vitellius consimili studio, sed multa cum eloquentia Vitellius obiecere odio Germanici et rerum novarum studio, Pisonem DuIgus militum Per licentiam et sociorum iniurias eo MSgue corruisse, ut Parens legionum α δε- gerrimis ameltaretur, contra in retimum quemque, maxime in comites et amicos Germanici saevisse, postremo ipsum devotionibus et Deneno Peremisse, Sacra hinc et immolationes nefandas ipsius atque Plancinae, Petitam armis rempublicam, utque reus agi POSset, acie Dictum. Plinius Hist. 11, 37, 71. Negatur cor cremari posse in iis, qui cardiaco morbo obierint, negatur et υeneno interemtis. Certe ex tat oratio Vitellii, qua reum Pisonem eius sceleris coarguit, hoc MSuatargumento, Palamque testatus, non potuisse ob vene-
584쪽
num cor Germanici Caesaris cremari. Contra genere morbi demensus est Piso. CXXVII. Domitius afer. Nemausi natus circa annum 740 14 a. Chr.): valde
enim senex Quintil. 12, 11, 3ὶ mortem obiit a. 812 59p. Chr. Praetor a. 778 25 P. Ch. Tacitus Annal. 4, 52 . Tiberio imperante. Consul suffectus a. 792 39 Caligula imperatore. Dio Cassius 59, 20. Mortuus esta. 812 59) Nerone imperavore. Tacitus Annal. 14, 19.:
Sequuntur υirorum illustrium mortes, Domitii Amri et M. Servilii, qui summis honoribus et multa eloquentia viguerant, ille Orando causas, Servilius diu moro, mox tradendis rebus romanis celebria, et elegantia Ditae: quam clariorem emecit ero, ut par ingenio ita moriam diversus. Hieronymus ad Eusebii Chron. A. Mundi ΜΜLX. A. IV. imperii Claudii. a. Christi 45 - a. u. 797 : Domitius Ver Nemausensis clarus Orator habetur, qui Postea Nerone regnante ex cibi redundantia in coena moritur. Constat Nemausi statuam Domitii publice collocatam, eiusque inscriptio in Anthologia latina t. 1. p. 263 ed. meae legitur. - Cons. Spalding ad Quintil. 5, 7, 7. Quintil. 10, 1, 118. Sunt alii multi diserti, quos
Persequi longiam est. Eorram, quos Diderim, Domitius Afer et Iulius sericanus longe Praestantissimi. Arte ille et toto genere dieendi Praeferendus et quem
in numero υeterum habere non timeas, hic concitatior , sed in cura verboriam nimius et comPositione nonnumquam longior et translationibus Parum modicuSa
quoa DiderimJ Quintilianus XVII annos erat natus, eum e VilR de . rederit Domitius.
Quintil. 12, 10, 10. In iis, quos lasi Didimus, co-Piam Senecae, vires Amricani, mraturitatem Afri,
iucunditatem Crispi, sonum Trachali, elegantiam Secundi reperiimus. at M. Tullium, non illum habemus Euphranorem circa Plurium artium vectes Prae-
585쪽
stantem, sed in omnibus , quae in quoque laudantur,
Quintil. 12, 11, 3. Vidi ego longe omnium, quos
mihi cognoscere contigit, summum oratorem, Domitium serum valde senem, cotidie aliquid ex ea, quam meruerat, auctoritate Perdentem, cum agente illo, quem
principem fuisse quondam mori non erat dubium, cilii, quod indignum videatur, riderent, alii erubescerent; quae occasio fuit dicendi, malle eum descere, quam
Quintil. 6, 3, 27. Id porro quod dicitur, aut est ascivum et hilare, qualia A. Galbae Pleraque, aut contumeliosum, qualia nuper Iunii Bassi, aut asperum, qualia Cassii Severi, aut lene, qualia Domitii
Quintil. 6, 3, 42. In narrando Cicero consistere iacetias putat, dicacitatem in iaciendo. Mira luit in hoc genere venustus Mer Domitius, cuius Orα-tionibus complures huiusmodi narrationes insertae reperiuntur, Sed dictorum quoque ab eodem urbans sunt editi libri.Ρlinius Epist. 2, 14, 9. Ex Quintiliano praeceptore meo audisse memini. Narrabat ille : Adsectabar Domitium serum, cum apud centumviros diceret graviter et lente, hoc enim illi actionis genus erat9, audiit en proximo immodicum insolitumque clamorem; admIratus reticuit: ubi silentium factum est, repetiit quod abruPerat. Iterum clamor, iterum reticuit, et post silentium coepit idem tertio. Novissime, quis diceret, quaesivit et responsum est, Licinius. Tum intermissa causa, Ceu tum viri, inquit, hoc artificium periit. Tacit. Diat. de orat. 13. Ne nostris quidem tem
ibid. c. 15. Et quod quibusdam solatio est, mihi auget quaestionem, quia Dideo etiam Graecis acci disse, ut longius absit ab Aeschine et Demosthene -
586쪽
cerdos ista Nicetes et si quis alius Ephesum veI Mytilenas contentis scholascicorum declamationibus quatit, quam Me r aut Affricanus aut vos ipsi a Cicerona aut ab Asinio recessistis. Dio Cass. 59, 19. ὁ Λοιατιος δεινοτατος εἰπεῖν ων. 1. Oratio adversus Claudiam Pulchram. Acta est causa a. 779 26 p. Chr. , Tiberio imperante. Postquam Caesar Germanicus a. 772 19) fraude Tiberii, Patris adoptivi, interemtus esset, Agrippina quO-que, uxor eius, Odium et invidiam imperatoris tantopere experta est, ut filii duo, aliique familiares vel damnarentur, vel necarentur, ipsa in exilium mitteretur. Eius sobrina, Claudia Pulchra postulatur accusante Domitio Afro. Conf. Weicheri Poet. lat. Rel. p. 246. Tacitus Annal. 4, 52. At Romae commota Principis domo, ut series muturi in Agrippinam exitii inciperet, Claudia Pulchra sobrina eius postulatur accusante Domitio Amro. Is recens praetura, modicus dignationis et quoquo facinore Properus clareSCEVE, erimen impudicitiae, adulterum Furnium, veneficia in principem et devotiones obiectabat. - Pulchra et Furinnius damnantur. Amar primoribus oratorum additus,
divulgato ingenio et secuta asseveratione CaeSaris, qua suo iure disertum eum vPellaDit. mox caPeS4Endis accusationibus aut reos tutando Proveriore eloquentiae quam morum iama fuit, nisi quod aetas Extrema multum etiam eloquentiae dempsit, dum messa mente retinet silentii impatientiam. Dio Cassius i. 59, 19. tradit, Caligulam, postea imperatorem, in ius vocasse Domitium Afrum ob ipsam hanc accusationem eumque calliditate fretum vix poenam effugisse. εν τουτοις τοῖς τοτε κριθεῖσι καὶ ὁ Ἀτρος ὁ Λομiτιος καὶ κινδυνω παραδοξω καὶ σωτηρil θαυμασι
γυναικύς τινοςJ Claudiam Pulehram intelligit.
587쪽
Acta est causa a. 780 273, Tiberio imperante. Varvs Quintilius, Publii Quintilii Vari consulis a. 740 13 filius.
Tacitus Annal. 4, 66. Sed ut studia Procerum et Iargitio principis adversum rasus solatium tulerant, ita accusatorum maior in dies et infestior vis sine leυamento grassabatur, corripueratque Varum Quintilium, divitem et Caesari Propinquum, Domitius Mer, Claudiae Pulchrae matris eius condemn tor, nullo mirante, quod diu egens et Parto NuPer Praemio male usus plura ad sagitia accingeretur. P. Dolabellam socium delationis extitisse miraculo erat, quia claris maioribus et Varo connexus Suam iPse nobilitatem, suum sanguinem Perditum ibat. Restitie tamen senatus et opperiendum imPermiorem censuit.
De tempore causae nihil aliud dicere possumus nisi eam aetam esse ante a. 790 37ὶ, quo Laelius Balbus in exilium eiectus eSt. Quintil. 10, 1, 24. Quin etiam, easaem CauSas ut quisque egerit, utile erit scire. Nam de domo Ciceronis dixit Calidius et pro Milone orationem Brutus exercitationis gratia scripsit. Et Pollio et Messalta defenderunt eosdem, et nobis Pueris inalgnes Pro
Volus e no Catulo Domitii seri, Crispi Passieni, Decimi Laelii orationes ferebantur.
nobis puerisJ Quintilianus anno 795 42 natus esse fertur.
Acta est causa Claudio imperante, id est, inter annum 794-806 41-54 p. Chr.) Quaeritur, quae sit Domitilla8 Novimus tres Domitillas, quaru in una Vespasiani uxor Sueton. Vespas. 3.), altera Vespasiani filia; haec quoque filiam habuit nomine Domitritam. Dio Cass. l. 67, 14 . Cons. Eckhel Doetrina nurnor. t. 6. P. 345. Sed aliam esse mulierem, pro qua Afer dixerat, veri simile est, et fortasse ipsius Domitii necessaria. Argumen-
588쪽
tum tale est. Cum Domitilla virum, qui inter rebellantes fuerat, sepelisset, apud Claudium imperatorem rea facta. Pro ea dixit Domitius. Claudius absolvit. Quintil. 8, 5,16. Sunt et alio relata, ut Afer Domitius, cum Domitillam demenderet, cui obieerum crimen, quod virum, qui inter rebellantea Me-rαt, Suelictaei, remiservi Claudius, in epilogo flios eius alloquens, matrem tαmen, inquit, Pueri sepelitote.
DomitiiIam J ex Ambrosiano I. reeepit Tuinpt t antea legebatur Goantissam. filiosJ aeensatores matris. nee filii tantuin neeusatorea erant, sed frater quoque et paterni amiei, ut eR sequenti patet.
Quintil. 9, 2, 20. A schemate dubita tionis non Proetii abest illa, quae dicitur communicαtio, cum aut ipsos adversarios consulimus, ut Domitius A rpr o Domitilla: Nescit trepida, quid liceat feminae, quid coniugem deceat: morte vos in illa sollicitudine obuios casus miserae mulieri Obtulit: tra, fater, Dos, paterni amici, quod consilium datis 'Quintil. 9, 3, 66. Est παρονοMoesice, quae diciturann o minatio. Ea non uno modo seri solet, sed ex vicinia quadam praedicti nominis ducta, casibus declinatur, ut Domitius Me r pro D omitilla: Mulier omnium rerum imperita, in omnibus rebus infelix. Quintil. 9, 4, 31. μυθαί Afer D o mitius traiicere in clausulas verba tantum avertandae compositionis grati , et maxime in Prooemiis ut pro DO-mit illa: Gratias agam c O ntinuo. Adeo remugit reneram delicatamque modulandi voluptatem, ut cur rentibus Per se numeris, quod eoa inhiberet, obii
ceret. continuol haee vox, in elausula po ita, numerum eompositionis dia solvit.
Quintil. 9, 4, 31. Solebat Afer Domitius traiicere
in cisusulas verba tantum αsperandas compositionis
589쪽
gratia et maxime in prooemiis ut pro Domitissa et pro Laelia: Eis utrisqus apud te iudicem periclitatur Laelia. adeo remugit teneram delicatamquamodulandi Doluptatem, ut currentibuου Per Se numeris, quod eos inhiberet, obiiceret.
LaeliaJ haee vox in elausula numerum orationis dirimit. Eia utrisqueJ Ellendi ad Cic. de Orat. 3, 6. p. 360. his verbia Domitii Afri tetrametvum troehateum inessa seribit. apud tot Caesarem.
Quintil. 6, 3, 81. Contraria est neganti conmessionis simulatio, sed ipsa quoque multum habet urbanitatis. Sic Mer, cum ageret contra libertum Claudii Caesaris, et ex diverso quidam conditionis eiusdem, cuius erat litigator, exclamasset, Praeterea trasemper in libertos Caesaris dicis: nec mehercule, in
nee-prosciol notum est, quantum liberti quidam apud Claudium Caesarem valuerint.
Quintil. 6, 3, 32. Solet interim accidere, ut id, quod in adversarium dicimus, aut in iudicem conυε-niat, αut in nostrum quoque litigatorem, quamquam aliqui reperiuntur, qui ne id quidem, quod in ipsos recidere possit, evitent: quod fecit Longus Sulpicius, qui, cum ipse foedissimus e3Set, ait eum, contra quem iudicio liberali aderat, ne maciem quidem habere liberi hominis; cui respondens Domitius Mer: Ex tui, inquit, animi sententia, Longe, qui malam χα- ciem habet, liber non est '
iudieio liberaliJ i. a. iis, in qua da libertate hominis agitur, servullan liber sit.
. . Quintil. 6, 3. 54. Metalepsis tam trigida quam
est nominum factio. - Sed haec eadem genera com-
590쪽
modius in rebus quam in nominibus respondent. Me r enim venuste milium Suram, multum in agendo discursantem, salientem, manus iactantem, togam deiicientem et reponentsm non agere dixit, sed satagere. Est enim dictum Per se urbanum satagere, etiamsi nulla subsit alterius verbi similitudo.
ibid. 11, 3, 126. Discursare et, quod Domitius Ἀνὰν de Sura Mallio dixit, satagere, ineptis
Sura Malliol hune suram Mallium, aliunda incognitum, reperisse sibi visus est Osannus in Apuleii Orthographia f. 8, ubi pro Suda legendum tenset Sura'. seribit Helehert Poet. l at. Rel. p. 247.9. Oratio pro Taurinis. Taurini sunt ii, qui coloniam Augustam Taurinorum incolunt.
Charisius p. 84. Torcular Amr pro Taurinis, sed torculare dici debet.
Quintil. 9, 3, 78. Tertium est, quod in eosdem casus cadit, O μοιοπτωτον dicitur. - Neque sem- Per paribus syllabis constat, ut est apud serum. Amisso nuper in elicis aulae, si non praesidio inter Pericula, tamen solatio inter adversa. Eius iere Didentur optima, in quibus inicia sententiarum et mnes consentiunt, ut hic praesidio, solatio.
inuelicia aulaeJ eorruptum est. legendum videtur infelicia Domitillae est enim fragmentum orationis Afri pro Domitilla. Et similitae Afer apud Quintilianum 9, 3, 66 in eadem oratione dixit : DomitiIIa, mulier omnium rerum imperita, in omnibus rebua infelix. Domitillae nomen in omnibus fere locis vitiosa in eodicibus legitur. praesidiol ei respondet paribus syllabis aolatio: utrumqua ex quatuor syllabis constat. Initium se itentiae praesidio inter pericula finielusdem solatio intor a eraa prorsus consentit. Hae usi interpretatione, di meultatem, quae Spaldingium vexavit, effugimus, nee traieetiona verborum, a Butimanno et SchiitZio excogitata, opus est.