장음표시 사용
621쪽
sanasus in sernos articulos retractos habuisse, cum corpus quidem, attamen lente, mouere posset, non tamen ab altiori loco in profundum decedere. Se quitur inde, regem Ierobeam, licet verbis morbus eius describatur, quae exsiccationem mani sestes 'p- ponunt, morbo diuerso ab iis laborasse, quo aegri N T. adfecti fuerunt. Nec fieri potuit, ut protensum regis brachium exsiccaretur, si etiam supernaturalem in inflicto hoc morbo vim statuimus, quum exsiccasus articulus qualiscunque, naturali lege retrahi semper attrahique debeat. Indeque Nostro conclusio est, regem, terrore subito et ingenti a prophetae aduentu prehensum, tetano manus extensae particulari adfectum esse.
Vera manus aegrae aridura aeger laborauit, cuius mentio Matth. Ia, IO. Mare. 3, I. Luc. 6, 6. Oz-
currit. Nec de morbo, quo aeger ad Bethesdae piscinam decumbens laborauerit, dubitationes magnae sunt, maiores autem circa salutiferam piscinae ipsius virtutem a doctis viris motae sunt.
Complures medici virtutem hanc ab animalium partibus in hac piscina maceratis et putrescentibus deduxerunt, sed haec explicatio dissicultatibus sum. mis oppressa est. Minorem longe dissicultatem i explicando hi habent, qui omnem vim piscinae a
particulis mineralibus coeno insitis, motoque coeno cum aqua aquae ipsi communicatis explicarunt. Quarta parte de mortuis in vitam reuocatis, p. 72 quorum mentio in veteri et nouo testamento Oz- currit, agitur. Omnia eo redeunt, ut discrimen vere mortuo- Tum, eorumque, qui apparenter mortui sunt, recte constituatur. Apparens mors Nostro ea est.
si, sublatis effectibus virium vitalium extornis omnibus, in organis interioribus, corde, vasis maioribus, motus adhuc quidam locum habet, arte, ad-
622쪽
mota debita medicina auxiliisque, resuscitandus. Alia eiusdem mortis species ipsi ea est, si, suspensis ad tempus virium vitalium effectibus penitus, ipsaevires vitales earumque organa in hoc statu sunt, ut adhibito conuenienti auxilio sopitae vires excitari iterum possint. Notissima medicis exempla sunt hominum, quos Vere mortuos plurimi putauerant, in vitam reuocatorum, quae copiose ab Auctore nostro, in theologorum usum, ad quos talia non copiose proueniunt, sunt prolata. Notissima sunt, quae de incertis admodum mortis verae signis, de diligenter iis explorandis, medici copiosissime exposuerunt. p. 97. Traditis copiose iis omnibus, transitus ad ea est, quae de mortuis in vitam reuocatis in veteris novique testamenti scriptis occurrunt. Puer, quem Eliar in vitam reuocauit. I Reg. II, 17. morbo sino ἡubio laborauerat subitaneo, a pituitosa constitutione oriundo Conuulsiones supponere videtur
Noster, aut epilepsiae insultus.) His morbis, si subito necant, apoplexia satis frequens est, subinde animi deliquium, perdurans syncope. MOdus, quo Elias vitam puero reddidit, satis probat, pue-
Tum vere mortuum non sui sie; Elias enim suum calorem puero impertiit, et pressione oppressam respirationem reuocauit. Nec pertinaciter vita sopita sis natio ni restitit, puero post adhibitum auxilium reuiuiscentU.
Puer, quem sol nimius laeserat ita, ut vita ipsi non superesset, omnia insolationis symptomata pas-- sus est, et apoplecticorum modo vita priuatus. Ex his multi in vitam reducuntur, debito adhibito auxilio. Tale auxilium adhibuit Elisa exanimi puero, cuius corpus in loeum soli non expositum translatum suerat, spiritum inhalando. vitam
623쪽
Vitam perfecte non perdiὸerat is, qui iniecto
corpore suo in Elisae sepulcrum in vitam reducebatur. II Reg. I 3, a I. Plura huic opinioni Auent, propera admodum Iudaeis sueta cadauerum sepultura, cadaueris in antrum sepulcrale Elisae proiectio violenta.
lus non pro mortuo habuit, animam, ψσχῆν, ipsi adhuc inesse omnibus dicens. Frequentia omnibus paene sunt symptonareta mortem perfecte reserentia, quibus caput vehementer laesum est. Iairi filia, Matth. 9, a 8. Marg. s, 22. Luz. 8, 1. statim vitam edidei at, quum Christus in auxilium vocaretur. Morbi, quo occubuit, nulla mentio apud scriptores est. Ipse adeo sospitator noster conses us est, animam puellae adhuc superesse dommienti, nulla vitae indicia edenti. Physici tamen auxilii nulla mentio occurrit, nisi quod Lucas perhibeat, Christum alta voce exclamasse, manu illius Minorem longe dubitationem admittit adole- p. IIa scentis historia Luz. 7, II. a Christo, quum ex Vrbe efferretur, quasi in transitu in vitam reuocati. Omnia in hac historia opinionem confirmant, iuuenem vere mortuum, aut saltim supernaturali vi invitam reuocatum esse, physica auxilia adhibita nulla, reuocatio in vitam verbis: adolescens surge, peracua, Cael. Minimam, imo nullam penitus dubitationem Laetari historia admittit, cui, verre mortuo, diuinae sospitatoris omniaque humana
longe excedens vis vitam salutemque reddidit.
624쪽
Brutas iens. atque in eadem copiarum misit rium , ninominii F. F. misericordiae ad St. L zarum disti, orphanotrophii et jophroniserit neo non caeteri princillatus Syirensis cibi henani ordi
nurii physici et medici, de dyientem liber, sta
stens praeter completam dyienteriarum in annis Ι778. I 779 et I 78O. epidemicarum historiam huius morbi, singularem naturam, caussam et Hippocraticam medendi methodum Una cum perbrevi morborum interis Currentium recensione. Mannhemii, impe
sis C. F. Schwan et GoetZ. MDCCLXXXVI. aO Pagg. in 8 V. Frequentissimus perniciosissimusque dysenterieus
morbus quum sit, laudabili cura factum est, ut magistratus medicique praestantissimi illi partim auertendo, partim mitigando, operam darent, essicacem quidem felicemque in eo, quod diri morbi potestas noxia decreuerit, non talem autem, vepareum ex hac peste periculum hominibus supersit. Hinc et sua Nos et conferre ad eiusdem morbi historiam et curationem, suadentibus inprimis sum
niis in arte medica viris Io. PETRO FRANC R. ee MAXIMILONO STOLL , non recusauit, tradita pri
mum morbi atrocis a se obseruati historia, expositis postea caussis ex auctoribus medicis, tandem curatione morbi data. re toria duenteriae anni 1778. una cum succincta et generica morborum intercurrentium recensone. Pleuritis rheumaticam indolem habens, nec solis sputis,
sed sudore et urina simul iudicata, hyeme grassata
625쪽
est, postea idem morbus putridae labi adiutas userysipelatosam pulmonum inflammationem concitavit, non venae sectio ne, sed vomitu, alui fluxu concitato, quem aegri cum levamine tulerunt , sanandam. Morbus ante vigesimum diem vix iudicatus est, neque decursum, suetum aliis acutis morbis, seruauit. Arnicae radices, Camphora, ammonia' eus sal, ad hunc morbum admodum valuerunt Intercurrentes huic morbo febres remittentes, gastricae, copiosae, erysipelati aut vesiculari exanthemati in capite adiunc ae crebro obseruatae sunt, quae in intermittentem tertianam frequenter transiere. Iunio mense, sub ardoribus solis intensissimis diarrhoeae huic febri copiose adiunctae sunt. Iulio febris cum torminibus et deprestarum spirituum vitalium symptomatibus aucta est, aegrique in intestinorum dissicultatem delapsi sunt, quae Ain gusto mense, sparso admodum contagio, homin .
nulla aetate excepta, inuasit. Rheumaticam indolem morbus, primis diebus, manifeste habuit, biliosis simul sordibus sursum turgentibus, vomitu immani cum acerbo dolore iuncto simul vlpturbmum excitato. Vomitum aluus torminosa, copiosa, crudeli tenesmo iunm, excepit, morbus tuae in initiis, administrata leniter purgante et mucilaginosa medicina , facile depulsus est. Qui grauius
aegrotabant, tertio die horrore nouo correpti sunt, cui secus calor cum scabra ariditate, siti, summas anxietates, singultum aut singultuosos ruffus in ducente, successit. Largi viscidique sudores tormi na admodum intenderunt, aluus autem copioseς quidem, at parca, ichorosa, sanguinolenta, spumosa, una cum intestinatis tubi ramentis reddita ost, flammea simul et paene intercepta urina. His omnibus adiuncta summae debilitatis et neruorum pessim. adsectorum symptomata,
626쪽
Post quatuor aut ad summum duodecim die febris vel in sanitatem transiit, vel in exquisite putridam, anginam inflammatoriam, parotides insanimatas, in decubitus ad articulos, vel in maniam mutata, aut sanguinis pro susione quadam iudicata est. Nouam autem febrem horror leuis, mi nutis torminibus, indicauit. Adiuncta et symptomata pessuma quaevis, singultus, extremorum frigus, internis partibus calentibus admodum, abdominis inflatio, mors. Vomitum concitantes medicinas non facile, nec semper tulit morbus, ob inter narum inflammationum metum: plus effecere purigantia mitia, ex ria ei radice confecta, mucilaginosa, dolorem et neruos sopientia. Sequuntur unid resin morborum historiae, quibus dicta illustrantur.
Historia dinenteriae anni 1779. Hyeme febres
catarrhales acutae cum erysipelatoso tumore grassatae sunt, remittente vero lanuario mense hyberno
frigore, pleuritides, pleuroperipneumoniae, mo bique rheumatici acuti plures inualerunt. Febres insultum, rheumaticorum instan, omnes pstssi sunt, pectoris tamen acuti morbi tussi sputis copiose
eiectis omnes iudicati sunt. - Februario mense, diuturnis exceptis morbi pauci, Martio vero exeun te colici dolores, torminibus eum tenesmo adiuncti, frequenter homines corripuerunt. Evaeuantia parum successerunt, signis tamen impurae; colluuiei praesentibus. Sanitas aegrotis mucilaginosa medicina et camphora cum nitro data restituta est. Postea remittentes et intermittentes febres, venae
sectionem facile ferentes, phl0gisticae, postea euacuantibus medicinis sanandae apparuerunt, et dysienterici morbi Aprili mense initia, qui a Iulio usque ad Octobrem mensem latissime dispersus plu-zimos corripuit pluresque iugulauit. Exortum
627쪽
duplicem habuit; alterum, .sebri insigni lassitudine
adjuncta, cum vomendi conatibus, qui tamen absque colli uuiei impurae indiciis perstiterunt, quo in ea su mucilaginem praebentes medicinae cum maximo levamine successuque datae sunt, alterum, cum plurimo ardore, aluo copiosa, saniosa statim, lotio intercepto, erysipelatoso oris tumore, sordium
in primis viis collectarum signis, dolentibus pra cordiis. Qui morbus ubi in ultimum stadium, illi perfecte simile, quod elapso anno finem tristem ubplurimum morbo imponebat, transiit, accedento praesertim singultu, semper paene mortem attulit. Dicta, sex morbi historiis adiectis, copiose illustrantur. Hsoria d senseriae anni 178o. Rheumaticam p. 9I. iterum indolem dysenteria huius anni, morbique eam praecedentes alii habuere. Martio mense frigidissimo et hyberno magis, quam verno, copio sissimi bilios morbi, rheumaticum genium habentes, exstitere, inprimis biliosa pectoris inflammatio, venaesectione, iterata etiam, datis postea emeticis et aluum leniter ducentibus medicinis, et vesicanto emplastro dolenti pectoris regioni imposio sanata.
Quosdam etiam, rheumatismis antea affectos, silente dolore attonitus morbus inuasit, at vesicantibus et antimoniatis medicinis restitutos. Aprili menso inflammationis nota in pectoris acutis morbis manifestior, qui tamen biliosam manifestam indolem habebant, ut adeo pleuritis ictero etiam iudicaretur, acido - dulcibus et saponatist medicinis sacile profligando, aut biliosa di arrhoea spontanea, largualiquot dies persistente. Sudor paucissimis erupit.
Morbus eodem modo, quam Martio mense, sa natus est. Variolae etiam discretae grassatae sunt. duranteque hoc populari morbo ad unum sere Omnes alio morbo, varioloso multum adfiiii, vexabantur. .
628쪽
remittente febre, cum tuss cula et crebra sternuta- tions, lacrymantibus oculis, accelerato spiritu,
aquoso vomitu, dissicili deglutitione, sopore, qui
tamen mortem vix ulli intulit, sudore quippe spontaneo, salutari iudieatus. Iulio remittens biliosa febris cum torminibus et aluo subinde sanguinolenta apparuit, sanguinis
detractione, mucilaginosa medicina, et sale ammoniaco sanata. Quosdam dysenteria iam intercurirenS necauit. Augusto mense arthritis inflammatoria , rheumatici et erysipelato si malignis imi inge
nil morbi, furunculis et anthracibus coniunctis, periculosissime decurrentes et quosdam adeo necantes, obseruati sunt. Dysenteria simul plurimos inuadens Nouembri mense demum siluit, aut cum
impuritatis in primis viis colleilae signis aegrotantes inuadens, aut sine iis. Facilius morbum tolerarunt, quos febris statina corripuit, dissicilius, qui ante febrem tormina per aliquot dies fuerant pe petii; in his enim vires aegrotantium stati in admodum lapsae sunt. Morbum utrumque sudor calidus excepit, quo perfecte iudicatus est. Aegrotantium historiae nouem adiectae sunt, quibus epi-demiae indoles et medendi methodus illustrantur. Qui dysenterico morbo colluuiei impurae experte laborarunt, mucilaginosis praesertim medicinis et ammoniaco sale restituti sunt. p Morborum, quas hactenus commemorauimus, historiae, tribus sectionibus pertractantur. Quarta de caussis Ofenuriae agitur. Sed in his enarrandis nimio fere et inutili studio auctor versatus est. Quum enim constet inter medicos, auctores in diuersas admodum de dysen ferici morbi originibus et natura opiniones transiisse, veterum intestinorum dissi cultatem longe aliam, quam recentiorum, fuisse, latamque admodum eiusd*m morbi. apud veteresideam,
629쪽
ideam, sequitur, veteres alias ctiam longe morbi sui caussas dedi sis, quam recessitores, qui sub dypenteriae nomine non tam late patens morbi genus comprehenderunt. Hinc ad utilitatem qualemcunque huic tractationi conciliandam certe opus fui siet segregatione quadam idearum, qua omnis vitata confusio certoque morbo certae caussae assignatas
sorent: sed hoc non perfecit No iter. Plura quidem legit, verum sine studio rerumque iusta aestimatione, ut adeo haec libri pars non digestam bene
usuique commodam caussarum enumerationem, sed inconditam nullamque utilitatem afferentem rerum ab auctoribus diuersis, mendacibus et vera referentibus, sarraginem contineat. Nec est, quod eam ob caussam Nostrum laudemus, quod adducta librorum a se Iethorum tanta mole doctrinam quandam affectet, siquidem tale doctrinae genus facile sibi comparare quisquam potest, qui libris sugeienter instructus, res in iis contentas transscribere quidem , at digerere, vera a falsis, conuenientia reique illustrandae aceommodata a contrariis separare, omniaque, ut utilitatem adserant, in lucido ordine, quem requirunt, exponere, non valet. Hinc susa haec tractatio operi magis detrimento, quam ornamento est, et in rebus medicis nondum confirmato
satis tyroni plus noxae , quam utilitatis, adsereri Eadem paene valent de his, quae quinta sectione pertractata sunt, specioso admodum titulo: clip is'. indole et sede morbi di sentersti ornata, in qua stu flori propria inulla sunt, sed omnia ex aliis auctoribus, sine ullo probatorum dele M , et sine plurimo or dine prolata, adeo, ut, cloctis diligenter omnibus,
spei, quam ex titulo conceperamus, tam male infenseque hae e tractatio responderit, ut salsa qui dem plurima, ambigua quaedam, vera admodum Pstuca, eaque omnibus medicis notissima, copiosissima
630쪽
exposita legerimus, naturae et sedi morbi dysenteriei lucis nihil adsuta delatia, tyrones adeo facile averitatis iusto tramite deducentia, nec consummatis medicis quid utilitatis adserentia 8 . Eadem plane in sexta sellione obseruata sunt,
qua de d enteriae curatione agitur, ita tamen, ut auctorum variae sententiae in classes quasdam redigantur, curatioque secundum has classes pertractetur. Hae vero classes Nostro sunt :I putarunt σκctores, ut illa, quae tacere op0rtet, per loca conferentia, et quo maxime uaturet vergit, ducuntur,
a) ntii o 'tringentia estque sola, sine aliis medicinis , omni morbi temp0re praeseFerunt,3 nlii deniquo curationem inui secantem et demulaenmtem, subiuncta oniter euacuante, et antis Ut sica, commendarunt. Etsi autem negari non potest, medicos in dysenterici morbi curatione in diuersas partes transiisse, et recentiores quidam medici alui solam et conti. nuatam purgationem ad dysenteriam sanandam praeceperunt, adstringentibus tamen repentiores medici veteres enim aliam morbi naturam supposuerunt, nec tamen in solis adstringentibus acquieueruns uniuersam dysenterici morbi curationem non comprehenderunt, sed purgata prius aluo laxatisque intestinis, purgationes cohibendas censuerunt. De mixta autem hac medendi methodo, quae admodum inualuit, et sine qua dysenteriae curati nem absolui vix poste, plurimi auctores statuunt, Noster vix loquitur, uti et ea silentio fere penitus praetermissa est, qua, demto intestinali tubo ano- dynis medicinis mordaci sensu, deces us minui solent et requies aegro dolorum reddi. Caeterum et hac sectione res hoc modo expositae sunt, ut auctor