Comoediae;

311쪽

cerem, noli de virum salis sirinum gnatae. MYR. Mitte adulescentem, obSecr0, Et quae me peccasse ais abi, si tum solus conveni.

V. 40. suueum tot consuerae annos non eum hominem cerem. V. 2. Et quae peccasse ais abi, eum solum solus e veni. Terentius, qui consuetuit in molliuntur, ut alibi in s h niux nequo me consuetudo nequs amor neque pudor commoveat neque commoneat, ut servem dem Erno se u duom ia

alii nostra intererat, sed, quod nobis maximuni est vi stabilis ri

siliae esse non posset. ' Stabilis Io

i erum id vitium numqvum decrevi es8 ego adulescentiae Adeon pervicaci esse animo, ut puerum praeoata et epistoueet haec dicit mulier, utpote memor, quod cum Palu-V a. stabiJ in Andria et I se. 1. v. 43 moa in Andria Act. l. c. 5. v. 44

umor in Phormione Act. l. c. l. v. 63 sit.

312쪽

R. 0 a velitne uxorem an non. Si est, ut dicat velle se, Redde sin est alitem ut nolit, recte ego consului nicae.

PH. Si quidem ille ipse non volt, et tu sen8ti esse in eo, 3rrhina, 45.

Peccatum aderam, cuius consilio fuerat ea par prospici. Qui mobrem incend0r ira e88 ausam lacere haec iniussi me0, interdico, ne extulisse extra aedi puerum HS quam Veli

Sol ego stultior, meis dictis parere hanc qui postulem: ibo iii tro, atque edicam Servis, ne quoquam ecferri Si

nant. 50

V. 43. Noeta Delitne anndi uxorem: si est, ut dicat velle se. V 44. Redde sin est autem ut nolit, recte con8Vlui meae.

V 47 Quhmobrem incendor ira, te ausam fucere haec missi meo. philo sit ociita EN AEOLU SOLUM ideo, quia metuit ne orata Eua non servet Pamphilus, et ideo multi sciant. V. 43. ROGA ELITNE UXOREM AMNONJ Verba, quibus, cum Pamphilo loquatur socer, ne si aliter agat, repudietur a genero. V. 44. RRcTE AEGO AEONALLUD MEAE, Illum, inquit, nolle signum erit me providisse filiae. V. 45 SI Ui DLM ILLE IPSE No ULT 'T I SENSISTIRSAE: Animadvertendum, quem ad iodum omnia, quibus se de

fonderit Myrrhina, in malam partem accipit Phidippus, et hine

dixit, cuius consili repudium Haretur amphilo.

Ita ad bonum omnia exitum spectant. V. 47. EssE ALAAM FAcER HAEC INIUSSU MEO: Abducere 15 filiam, celare partum, exponere puerum. V. B. IN TRRDico, NE EXTULISSE: Inter edico et interdico hoc interest edicimus, quod iubemus fieri, interdi cimus. quod vetamus fieri. Ddi est in us etiam uni generi hominum, In ter dicimius diversis. Itaque praetoris edicta et Inter 20 dicta dicuntur. 5 INTERDIco Separatim dicendum legendumque quia INTERDICO, NE VELIS non est integrum. INTERDico, TULISSE EXTRA ARDEsu Id agitur, ne sine hoc interdicto inter eipiatur puer et tragoedia fiat ex comoedia. V. 49 MLis Dic Tis PARERE AN QUI POSTULEM Uemon 25strative et accusatorie dixit HAΝc quasi tam contumacem S AN QUI PosTu LRM: Quid est HAΝc, utrum mulierem, suxorem an contumacem feminam l

313쪽

Ma n. iillain li0 credo mulielem me miseriolein vivere Nam ut ii luturus i I sit, si ipsam rem iit siet, id i sciverat, N0n Helio clam ni est qu0m ὐc, quod Iuviust, tam nim iracundo tulit. Nec qua via sente litia eius 16ssit mutar scio. iii0' mi 'num lituruinis miseriis asilitiuum fudi t

Si puerum ut 0llain c0git: cuius n0 qui sit nesciiniis

pater. Nam qui;m 0ntiressa est gnata, slarma in tenti bris nosci non quita est:

314쪽

290 HECYRAE Neque detractiim ei est quidquam, qui p088ut 08 nosci, qui siet. Ipse eripuit vi, in digit quem habuit, virgini abiens

anulum:

diutius 60

Celare, quom sciet alienum p ierum t0lli pro su0.

V. 58 eque detractum ei tum quicquam est, qui post pὐ8set nosci, qui siet. V. B. Ruc DETRACTUM: Solet enim fieri. 59 PAR RiPUi vi, IN DIGiTO Hic ad exitum spectat nuoασκευή quia per anulum et cognitio. IPSE ERIPUIT E contrario, inquit, factum est, ipsa ut non eriperet, sed ipsi 5 eriperetur. V. 60 Si MUL EREOR PAMPHILUM, ORATA NOSTRA: Scilicet si sustulerimus cogente Acri eum puerum, quem XPOSi- tum iri amphilo paulo ante promisi. V. I CUM sci ΕΤ ALiENUM PUERUM IOLM PRO SUO On Io solum, inquit, do Ita aegro foret alienum, 'exum et iam Pro Suo

315쪽

SO SI RAI A. PAMPHILUS. SO. iiii clam me est, gnate mi, tibicine esse si furetani,

sedulo.

Verum ita me di inent, itaque obtingant ex te, quae DX0latum milii, Ut numquam sciens c0n merui, merito It caperet odium illani mei:

qualitus negotialis 1 disputationem venit, iustumne sit repudiar coniugem causa matris et omnino quid fieri debeat. F ΝΟΝ ΕΑΜ Ver ordine n purgatione sui incipit. mater abitura, ne quod discedit, Iracundia videatur S in ME Ss susPEcTAM: Id est A u suspicionem 'enisse. UXOREM TUAM PROPTER MEO A

ceret Hlumenam. E MORES proprie senum dicuntur, unde e- Nectus moros et morosi homines, qui sui cuius datu moris sunt. V. ETSI EA Dissi MULAS SEDULO EA, id est, quae scio Io

xumus aliquem insolenter laedere, quae res nil veniam Pertinet.

iv oliuis ut cum praeposuerit ITA, sequatur Τ Cicero Ilia'. a. sicer Die in in Q. Caecilium Cap. 13. g. l.

316쪽

Teque ui te quam amrire rebar rei firmasti 1idem. Nam mi intus imis pater narravit modo, 'u0 pacto mutuibueris Praepositam amori tuo nunc tibi me certum est contra gratiam Referre, mi usui me praemium 388M positum lietatis

V. 5. Inquerante quod me ani ire rebar, ei rei si musti silem. V. pietati scias. Belim mihi deos propitios, ut cum illius temporis mihi renit iumentem et c. y MERiTO UT CAPERET ODIUM ILLAM MEI Benedixit Rici Το. am ut nos immerit quis non derit, non. est in nostra manu . Haec est exceptio Plautus in ri-5 nummo: Qui dicunt, non Si merito ut ne dicant, id est. y ΕRiT LT APERET ODiUM ILLAM MEI Id enim est culpa sine

nterito.

V. 5. I EQUE AΝTE QUAII Deest tantum, ut sit ordo: in quam te amare me rebar tantum firmasti dem ι liopei EuUE ANTE UAM E MARE REBAR, EI REI FIRMAST, F1DEM, Ordo et sensus hic est, it quod runt in rebar, si rei dirmasti fidem meam: meque me fefellit, quod ante rebar, te me amare am ei rei hodie firmastiri diis , id est, amici ci omis in a Pu i. 15 V. G. NAM 1HI INTUM TUUM PATER Dixit enim supra: Atque in eam hoc omne, quod mihi aegre St, evomam. Potuit enim i vomendo narrasse, quoi matrem filius iraeposuisset uxori TUUS PATER Familiarius, quam si diceret Laches. V. PRAEPOS1ΤΑΜ ΑΜ0RI TU Plus dixit: AMORI TU0,

vo quam si Xori tuae diceret. V. B. UT APUD ME PRAEMIUM ESSE POSITUM PIETATIS SCIAS: Laborat mulier ne, quod dictura est, odi aut dolore aut certe

ira saceres videatur PRAEM1CM ESSE P0SITUM PIEΤΛΤ1 Sio Virgilius:

on Hic pietatis honos. Sunt hic sua praemia laudi. V. MI PAMPHILE , mo ET VOBIS ET EAE COMMODUM Rem duram dictura vide quantis praeblandiatur verbis Iemque V. H. Plautus in Trinummo Act. I. c. 2. V. 68. v 24 Virgilius Men. lib. I. v. 237. V. 26. Sunt Virgilius Aen. lib. I. v. 465.

317쪽

AC T. V. C. H. 293 Ego rus abituram linc clini tuo me esse certo decrevi patre, 10 Ne mea praesentia ut Stet, neu caussa illa restet re

liqua,

Quin i a Philumena ad te redeat. PAM. Quaeso, quid istuc consili est 3Illius stultitia victa, ex urbe tu rus labitatum migres δNon acies: neque sinam, ait qui n0bis, mater, Maledicti in velit, Mea pertinacia esse dicat sactum, laud tua modestia. 15Τum tuli amicas te et cognatas deserere et sestos dies

praeniolliat: UNC E TIBI CERTUM EST COΝTRA GRATIAM:

iusto. y 0ΝTRA: unc vicissim. ymo voBI ΕΤ ΜΕΑEc0ΜΜ0DUΜ ΑΜAE: Ab honesto. y MI PAMPHILE , HOC ET OBIAE MEAE: Principium hoc aliquid est precantis feminae. A blandimento ergo incipit, ut ibenter audiat. V. 0. EG RU ABITURAM 1ΝC CUM TUO ME ESSE CERTO DECREVI PATRE. CERTO dixit, ne sit dissuadendi Iocus CUM TU ME ESSE CERTO DECREVI PATRE : Ad hoc addidit, CERTO DECREVI, non audeat dissuaderes filius.

dixerat.

sona. y HABITATUM A facto. ILLIUS STULΤITI VICTA, EX URBE TU RUS HABITATUM MIGRESs: Vide quam oratorie omnia pungesserit, a Personis, a causis, a locis, a factis. y ILLIUS STULTITIA Ab utili Mire autem et Us et Ex URBE et ABILATUM dixit. 20 V. a. UT Ui 0BIA ATER MALEDIcTUM ELIT Ab O- Hesto. y 0 FACIEM NEQUE SIΝΑΜ Primo O FACIES , deii de Si facere erseveraveris, ΝΟΝ ΙΝΛΜ. Et o F Aciκ non est interdicentis, sed quasi dicat Scio te non Returam rem tam ravam. Sunt autem, qui NEQUE SINAM 25l ut g ut inseri 0ribus, sunt qui totum contexte legant: O FA-

uni vult sua interesse, ne stat.

:0inmiscuit et honestatem et utilitatem.

318쪽

Mea caussa, nolo. SOS. Nil iam mi istaec res voluptatis eruIit: Dum aetatis tempus tittit, perfuncta satis sum D satias iuui tenet Studiorum isturum haec mihi nunc cura est maxuma, ut ne cui mea L0nginquitas aetatis obstet, mortemve exspectet meam. 20 Ilic video me esse invisam inmerito: tempus is concedere.

V. 17. Mea caiisa, nolo. So. nil pol iam istaec mihi res volupta ltis ferunt. V. T. MEA AUSA NOLO : Non est superbum OL , sed Iconsuetudine dicitur. y IHi L POL IAM MIHI ISTAEC REM COII itra ninia. Et ab ultimis incipit S ISTAE RES Amicae, o io natae dies festi.

5 V. B. DUM ALTATI TEMPLA TULIT: IULI pro passum est, permisit. Et in bonis enim et in malis dicitur DUM

TENET Si. inquit, Me ac voluptatis causa exercenda sunt, clam moli doleo tant: si officii ine religionis, 10 iam non Possum, qua sim anus Necessaria est divisio, quia ille et religionem cincusserat festorum dierum F DUM AETAΤl TEMPUS TU LlT: on, inquit, reprehendar, quae cum potuerim, Perfuncta satis sum. Sic Virgilius: Sat patriae. Priamoque datum. I; SATIAS IAM M ΤΕΝΕ Nimis materne atque aniliter. V. 9 HAEC MI HL NUN CURA AES MAXUMA Hoc mimis Seri pronuntiandum, et L UI odiose, ne tibi diceret Ut g

spectationem id illum refert minc enim odio digni parentes, 2 iners pectuti appellantur. V. 20. LONGINQLITA ARTATI OBSTET, MORTEMVE EXSΡΕ-CTET EAM : Sedulo agit socrus, ne quid per iracundiam statuisse videatur Vide tamen, ut intermisceatur indignatio et multa d0lore deprompta sint, quod poeta non invitus facit ad mores e

25prilitendos personasque reddendas. V. I. I VIDEO ME ESSE INVISAM INMERITO: Quia rus decreVi pergere, non quasi nurum vitatura, sed locum. Et mire N VISAM et non addidit cui, sed dixit: TEMPUS EST CON

CEDERE: Quia alius suma an quia nurus in domos V. 3. Virgilius en lib. II. v. 29 I.

319쪽

AC T. V. C. II. 295Sic optutile: ut ego opin0r, omnis cauSSas praecidam inanil us: Et mo linc suspicione ex Sulvam et illis morem geSSero . Sine me, obsecro, is c estsigere, 0lgus quod male audit

millierum.

PAM. Quam fortunatus ceteris Sum rebus absque una haec 1laret, 25 Hanc mi irem habens talem, illam autem uxorenti Sos. Obsecro, mi austibile, Non ii id incommodum rem, ut quae lue St, In animum induces pati. Si cetera sunt ita, Mit vis. itaque ut esse ego illam. existumo,

V. 25. absque in hά foret. V. 28 Si cetera ita sunt ut is, itaque ut esse ego illa existumo. V. 22. MM A ALSA PRAECIDAM OMΝIBUS : Bene OMNIBUS, ne specialiter laesisset nurum Et generaliter dixit. V. 23. E ii Lis MOREM GESSERO, Mire ILLIS non nurui. Et MOREM MESSERO acriter dictum, ut istendat hoc illos olim Volui Sse, ut expelleretur lomo. Ut si dicas. iiii micum ti bi rinio rem gessisse, quod se suspenderit. V. 24. SINE ME, OBSECRO, HOC EFFUGERE: Quia dixerat maritus eius: Omnes socrus oderunt nurus. y SINE ME OBSECRO HOC FFUGERE: Potentissimum est ad extorquendum aliquod argumentum, cum illis, quibus cari esse debemus, nostra causa Iol otius, quam illorum dicimus Velle nos aut nolle, quod facimus. Nam et Pamphilus supra sic dixit: Mn facies neque Sinam. y QUOD MALE AVDi MUL iERUM: Supra dixit, ab honesto. V. o. ἈBSQUE U ΝM HAE FORET ἈBSQυ extra, ut sit adverbium mangis quam praepositio. Et mΝ res subaudienda. 15 Et totum ἐν ποκρισε statimque iungendum, HANC MATREM HABENS TALEM, ILLAM AUTEM UXOREM. Vel certe ABSQUE FORET pro mi t. Alii AH do uxore dici putant, ABSQUE sit praepositio. V. IT Nox TUTE REM INcOMMODAM, UT QUAEQUE EST , 'N 20 ANIMUM INDUcAS PATU, H or ad ii s

Durum , sed lenius se patientia, Quidquid corrigere est nefas. V. 23. Si RTRRA SUNT vis Bene AEETER absque uti disserenti ITAQυE T ss EGO LLAM ExisTIMO: Muia 25 V. l. moratius Carm. lib. I. d. 21. V I9.

320쪽

HECYRAE Mi gnate, da veniam hanc mi reddit illam. PAM. Nae

misero milii .sos. Et milii quidem nam haec res non minus me muIu

habet quam tu, gnato mi. 30

V. 29. Mi gn4te, da mi hanc veniam, redduc Elam. A. a misero mihi. potuit diei et O socrus ergo dubitas de integritate nurus tuae, addidit: ITAuUR UT ESSE EGO ILLAM EXISTIMO. V. 29. DA VENIAM HANC MIHIQ ut HI propter quam utas non reducendam. VA HlsERO MIHI : eo negat nec promittit, sed intumescit, utpote qui penitus dolore commotus aestum animi dissimulare iam non potest y VAE MISERO Mi uici ihil potuit pro rerum qualitate respondere, nisi ut ingemisceret. V. 30. ET MIHI UiDEM 'Hθος Quid enim T iiii anni Multa si in nostro usu sunt.