Comoediae;

101쪽

IX ARISTOPHANI, EQUITES. Iresti iniique debent antiqui, quos et Hermanti deme tr. P. 19O. tuetur. Praeterea signum interrog. Post , nτόρων reponendum, Post πρῶτος ων Olon. Mutauerat haeciam r.

526. , μολγο Atticis significat, qui prouin Hales honis spoliat, ut in hac scena Veteres Latini catillo

ne vocabant σ). Vtitur in hac voce translatione ele gant a re Pecuaria. Nam soliti pastores scit domi liis vaccas mulgere h): inde graeCe μέλγειν frit lares et in repub Athe iliensiliani ἀμολγος est, qUi male rempub. tractat et fraudat. 'Aμελγεti quasi ὀχμα ελκειν H, με λ κειν, ut etias Glossarium. Nos putamus, litterani esse scititiana, neque radiCalem. Vt loquut tria γρ&μμα τι κῶν παῖδες. Et sane tui graece μελγειν ii dicunt, quum lat. Nulgere, sane, VOX Originis Syriacae Me

lao significat tollere pilos Pollitur Atti Cis pro θολίiare, urto a Iere, ducta metaph ab inlidi pastori biis. Virg. Hic Hiemis ues custos bis inliget in hora Cas. 527. πρωπος ν. SuPra V. 6 de Cleone: Dro: lπρωro Πας λαγόνουν. BE Si λδ inros μου. c, est, Archeptolemus, filius Hippodam l), Cuius nota probitas et naerita in rem piam. Perii inc intellige omnes viros honos Cas. Suidas V. υἰβεrci legit o Ἱππόδαμος, prout legisse etiani Scholiastam veterem ex interior ita tione eius patet. Quare lectionem illarii Aristopha iii restituendam puto. L p. Sic δ' Ἱπποδάμου codd. Subaudiendum videtur ιός, quae frequetitissima est et lipsis. Illo ne autem modo legas, an Ἀπόδαμος, ad le' Porem huius loci perinde est. Arunch.

g Macrob. Saturn. II, 12. h Theocr. IV, 3. Virg. Ecl. III, 5. ix L Zonar Lex I. P. I 59. k Vlterius huius verbi e mologiam persequitur ennep.

E m. p. 90. Diuersae autem metapliora sitiit v μίλ- γειν et κάρπιμος quod ab arboribus translati im est . Scholia: Dπειτα co non 'Αρχεπr ὐλεμος. Itaque Iri co It textu subintelligeretur ιός. In iisdem Scholiis litor λεί- πει δὲ ' φθαλμός, ut sit lacrymis liquitur Bergi. Fortassis Cleon Hippodami filium paternis bonis spoliaueiat idque omnibus notissimum erat. I ussi Comm. in Arbtoph. V. V. F

102쪽

8 COMMENTARII 528. μιαρωτερος μιαίνεσθαι scere. Apud Hom. μιαἰνειν est tingere, quae illi notio particularis H). Cas. 55Ο. και πάρεισι. Si optime membr. et C. Inepte vulgo πάρεστι. ViHcet te nequitia, πάρεισέ σε πανουργία. Pro υτοθεν Perperam in membr. et in marg cod. B. pro Varia lectione est ἐνταὐθα. Erunck. αύτόθεν propr. significat, ex illa py loco et locum habet quum denotamus subitam ex aliquo loco profectionem. Generaliter ponitur Pro flatirn, ne mora, ex ipse con pectu CaS. 551. Hic et sequens versus in unum coniuncti sic vulgo leguntur:

Quodnam sit illius Veiis metrum, exspecto qui me doceat. iraepositionem ἐν membr. non agnoscunt, neCC. versusque in hoc distincti, ut eos exhibui:

πανουργία τε και θρίσεικα κοβαλικεύμασιν.

Prior dimeter est iambicus alter trochaicus cataleci. Alibi monui in κόβαλος α longuli ecte, quam prosodium Ieruant derivata. Vide et dimetire versum supra 27 Ο Π). Brutich. SSS. 552. H. Vulgo θεν περ At O invenusto repetita in eodem versu particula περ Similis erat menda in Vesp. 1O5o. rurich. 554. οὐδἐν λόγω - Sensus nihil valere bene et

prudenter esse educatum. 557. ταυτη γ πHκ se Supra 27 1. δε αυτη νικῆ. Bergi Vulgaris versuum ordo est: οὐκ α - πονηρός. ι 'Aλλ' αὐτο - διαμαχοῖμαι. Ἀο χἀ δἐ - πονοim In Il. 16, 797 17 459. tamen usitata notio pollue i, kedandi, obtinet. αὶ κοβαλικετματα uil reddit Noboldstreiche. κόβαλος, ae 'mon quidam ex opinione Atticae plebis putabatur homines fraudibus et artibus suis Iudere. Hinc de astutis esyafris illusionibus dicitiir. V. Pliot in Kύβαλος et KOD λεία p. 29. s. Vulgo redditnt afferitationes. D εισιν, ἴπερ ισὶ, dicitur de iis, quos nolumiis palam irriperare Cas. Dixit haec Chorus conuersus ad Agora ritum

103쪽

1M ARISTOPHANIS AEQUITES. Soφων. Eum sequutus etiam est uitandus Sed rectius illud κα πονηρῶν subiicitur Verbis πονηρός εἰμι. In hac contentione Isiciamus pro ratione summa attulerat, sibi ius esse tractandae reipubl. quia sit ciuis improbus. Nunc addit chorus, si hac ratio non sufficiat, illud addendum esse, quod naalus sit malis prognatus Tacite poeta infelicitatem siti saeculi notat, quum Athenis summa rerum esset non apud bonos bonis prognatos, sed contra Cas. 558. Metri causa scribendum esse μα A., omissa negandi part o cut 556. Ostendit Hermania deme tr. P. 55. 359. SSs K. in aliis edd. recte post αυτ et post ειπεῖν commatibus distinguitiir. 5έο διαυῆ αγι uotaci P . Plae indignat; one scilicet. Simili sensu o illa accipitur apud Dion Chrysost. r. XI de Concorclia Prusaeest iam MN AP ieeisbus pisi ,3. p. 164. .II. Reis h. καὶ ros τε os τινliti Doντες διερρήγνυντ καὶ χαλεπῶς ici ἔρον Ars. καὶ μῆν ἐγώ o οὐ παρήσω. Vt vectus Iusto tenore

541 54o. H. Versus hic se uig. ecl. l integro

pede breuior est, quem sic supplere poteriS: πάρες ib

iii cod. Vat. Palat scriptum esse animaduerti: πάρες,

ρ Praecedentia verba estu sunt adumbranda. Pronuntian. tur a Cleone et sicia1io conantibus inuiceni sese loco pellere tandem cedit Cleo et eiulat. Βιαρρήγνε'Gθαι propI . dicuntur ligna fissilia, quae in duo secetriatur transfertur et ad denotatio item cruciatus magni tui in coapore, tum iri antino, ut hic. Sic apud Latinos rum ere, ut rumpi inuidia p. artiat. IX, p. 9o, . At apii Iurisconsultos rum i mula dicitiir Alien in Dig. XIX, 2, 3o.J, cui Hi inietate oneris dorsim iurapitur.

104쪽

r ρες, s. . d. 0 quod coniecturae meae haud graua-irm praefero. V p. 7rύsἴς πύρύ - Si tres O ld.ssicque iam duduni ediderat Beria. Iunia. In Alditia, oua cetera Omne edd. derivatae, imperativus πόρες poeta geminatus, semel tantum polytus erat. Facilis crat 1edela ea ratione quan tetigi supra ad . 52. Diversam tamen quaesiuit Husterus meliora postmodum edoctus a Vat. cod. iii nostris concinit. Vide quanti

erat optimum illam untinam editionem coiisuluisse. Γ unc . 542. Vulgo sic legitur hi vellus :

se longum est L . tunc . Ellipsin verbi εἰ it post ota τε illustrat Dorson Add. ad Eurip. Hec P. 1Ο1. d. DC. LiPS. 344. Ἀου apud Atticos interdum adhibetur, quum aliquid tamquam stulte vel inepte et intempestiue ab

altero dictum reprehendi inus et damnamus, vii . l. Miratur enim Cleon temeritatem Atlantopolae, qui sibi peritiam dicendi arrogare audeat, qua iam Prorsias de stitutum esse per parti c. dot signiticare vult. Sic Eccles 155 quum emitra Con Cionatura potum Osceret,

ἐν Haec scriptura integrum facit metrum, quod erat inutilum. Bergi. r Vid. Foss. Oecon Hipp. I. io s. lierson ad oeT. P. 22o Photius Leta. p. Oo, et Hesych cum int2 p.

105쪽

supra in hac ipsa fabula By. ido ακρα πον CcCE EVOTrreracum Vide etiam a C. 179. ubi Mercurius Trygaeo dicenti ποῖ /ης respondet ido np, indicare iii-- intrum volens, inepte hoc ab eo dictum esse . quod phrasis illa inter homines, siue in terra . non vero in

coelo quo Trygaeus scarabae vccius adscenderat)IO- Ciam haberet. Nust 2 cium γ ν erifus GiH tu Tatorem se e seri Scilicet orator es et aegotium propositum in plura capita diuisum recte i ractaueri pulCramque X Ocratiotiem concinnaveris Cum risu haec di Caiatur s), vel Cum interrogatione, et vim habet ne

gandi Similis Iocus apiid Persium Sabr. IV. init. J

qua increpat Nero item. Cas. 545. ω OG rύθci 2 roi est Verbum artis Coquinariae, qtio de industria utitur Cicon ut alludat ad artem Is1- Ciarii. παρ rrειν est lisceri cre in varia frusta Cas. Propr. est crudam di 8Cerptum.

546. Scholiastes legit οἶδα Πcili, scio altera lectio

uiscto xvidetur 'latirim tm ρα S. 547. Perstringit nonnullos suae aetatis Oratore8, ut passiana apud Amssoph. qui si vel mediocriter dicere poterant, magni Oratores et dici et haberi postillabant. Αικίδιον est arua Car a. Hoc autem significat, non statim audem oratoris tribuendam ei se qui in re humili concinne dixerit. stoi 2 o est peregrinia qui

Athenis habitat Hoc dicit, qui ex institutis huius

ne Olynthiis pepercit. Bergi. t Vid. Commentati. Μemoires sur Ies elooqii es t eta ari-ger domicilies , Athenes, par l. de Sa into Croiae, datis Ies Mem de P Acad. Inscr. T. XLVIII. p. 17 i. Ir. Vbi P

106쪽

Quin eti:im iii publicis festis quibusdam tenebantur supplicationes comitari scapham s. scapha imaginem tenentes, ut a Coeliati nota a caeteris ciuibus distin guerentur. Ergo aduersus lios facile erat dicere. Cas. 548. 547 K. rni νύκτα θρυλλων ). Graphice describit una qui ni editatur Orationem, et sese exerCCt. Plane ut Euripides EleCtr. 909. λαι oso θων Ουπ0 1 dii inca0ν Θουλλουο εἰπεῖν ἐθελον και Myta

54 9. ὐωρ τε πίνων. Id Demostheni obiectum est. Proprie δύο πόται abstetrari dicuntur qui natura abhorrent a Vino graece οινοι. Sed causa studiorum Veteres parcebant vino, quo respicit Oeta Cas. In eo etiam Demosthenem latorem derisit Aeschines. Demosthenes II. Philipp. p. 75. T. I. Reish. λέγοντας, δεγω μελύδωρ πίνων, εἰκότως δυς κολος καὶ δυIrso ro εἰμί τις νθρωπος. Pytheas a se Athenaeum ΙΙ. p. 44. p. 17O. T. I. Schweigh.J αλλα του νυν δημαγωγους ὀρῶτε, 6'μOGθε η καὶ An αδ ιν ως ἐναν1ἰως τοῖς βίοις dici κεινται ὀ μἐν γαρ δρorr0των καὶ μεριμνων να νύκτας, ως φασίν ὀ δἐ 09i osso σκων κ . . . ergi Spanhem ad Calliri'.

h. in Pall. p. 32. p. 66o. d. Ern. scribit Aristopha

Non percepit mentem poetae, qui hoc Vult in exerCitato Oratores, quum δικίδιον iis agendum est, eo quod imperiti sunt dicendi, naultis laboribus ac vigiliis Orationem vix ac difficulter conrponere ac studiorum ausa, in abstinentes aquam bibere. Ita recte Casaub. Itaque, quod ait Chol. Masro; 9 mi non est, tamquBrn Pauper aut miser, sed ταλαιπι isto πρs τὶ ν GυνΤαβιν οὐ λόγου, et V Schol ipse exponit, με r π0λλο καματου

107쪽

IA ARISTOPHANIS AEQUITES. 87 Irt σκνυς π . Interpres graecus, et longe do .rii fi lius ), Pueriliter tamen nonnumquam errat, Vt. Cuni 'πιδεικνυς hic exponit de delaturis et calumniis. Sane vetus malum fuit, ut deferendis saepe innocentibus multi quaestum facerent sed aliud est δεικνύειν, aliud πιοικι/ύειν illud significat, deferre ad agia si altim dicam im ingere hoc recitationem facere siue amicis suis conuocatis scripta recitare sua, Ore studiosoruin veterum Cas. νέων a). Orat. Art. et 474. Indoctum doctumque iuga recitator aceI-hus Bergi. 51. 35o. N. Dixerat Cleon Isiciarium factum

esse abstemium, dum vult praeter naturam prodire Ora tor. Lespondet Iliciarius, lubenter sciturum se, cuius liquoris potu tantum virium adquisiverit, vi solus rem tractaris publicam omnes reliquo tacere cogat Cas. Scilicet verba ita struenda sunt: τι πίνων πεποίηκας, ῶ ε τὴν πόλιν καrἔγλ. -- σιωπῆ . 552. 551. H. μονωτότου a . Recepta sunt usu quaedam nomina superlativi gradus sane contra rei Da- 1 raram: Nn ἐσχειτω tiro Plautus O frenisspinus dixis. absurde, si rei veritatem spectes. Nam ultimo nihil ulterius. Talia multa Graeci, Cuius generis est iovo ταrop. Nam proprie talia non est, quo alius mage so Ius est. Sed ad maiorem νέργειαν haec nomina sunt eXCogitata ut et cistότατος graece, at ipsi damus Cas. Ib. κατἔγλωτεισμένην b). Bilatus vocem hanc demendo suspectam habet Putatque secundum vulgares a0 Vide in Ran ad ἐπεδείκνωτο Aetat.

γ Hoc iudicium nimis Itonorificum est, et ne eatenus quidem Verum, quatenus scholia nostra non nius sunt inter Pretis. et Perbum ανια in hoc uno oco apud Nostrum penultimam producere ut apud epicos), te corripqTe, notat O son ad Eux Phoen. Os . a Vide in Iut ad v. 182. Ber σι

b γλωτίζειν est lingua ti, aut cire linguam inliquid Dee

Te καταγλυ'τίζειν ex usu Graecorum auo significat: ut g est, linguri Lua, i. e. Ioquacitate, velut obstulaefacere et mutum reddere sic tum lito, tum in AcIiaxn. tb8O. Vsax

108쪽

d COMMENTARMGrammaticorum regulas scribendum Potiu esse καταγεγλ-r σμή tui P. Sed vir illi docto non veniebat in

mentem Graecos non aio simple tantuna alagmentum syllabi cum in verbis adhibere. Sic apud Hesych. in serie sua Ἀγύμνασμαι habes pro γεγυμνασμαι, Pud Suidam 'Antὸns, κότες pro πο/εδημηκότες, apti Eu stath ad Il. I. p. 759. d. Om. ξεγλυμμένος Pro ἔκ γε γλυμμένος ut multa alia xenipla passim Obvia lii omittam. Confer interim Calaul, ad Athen L. II. C. 15. p. 11 o. d. Logd p. 575. Schw. et Larnes ad Eurip. Hcl. 6 9 c). ulsi Parti Cipium καrεγλonrισμόν6 OC- currit Thesm. Si sed diuerta ac in hoc loco figitifica tione, cognata scili Cet nomini καταγλώDτισμα quo titur Noster Nub. i. Hi καταγλωττίζειν valet obluride Te, loquacitate attonitiam reddere. inunc . 555. ςτις ευθυς. Vbi manifeste praetulit se Cicon omnibus moi talibus, rationem reddit et sua magnifica facta depraedicat. Ille quidem itia pudentia de stata deiecerat ductores exercitus ad Pylum sed poeta, id Commemorans , licentia Comica inserit, quae testentur impuram hominis itam Cas. 554. 555. N. θυννεῖα θερμά. Salsamentorum et ex materia et ex forma multa sunt nomina apud vete res multa congelsit lautus in Capti v θυννεῖα, subaudi τεμάχη cl), fiant frustra cetorum siue pisciurn malo Tum, quo thynnOS IOCAnt. Cas. ἐ)rιπέε ι bibere post esum, Ποπιε is subbibere. Cas. 555 κασαλβάσω e). Verbum e triuio et purius loquentibus 7ssi ον. Volunt veteres deductum a καλεῖν et σοβεῖν, ocare et elicere L Otu uteres Vt his proprie conueniat, qui ridiculi causa ad se aliquem voca

pat Aristoph. At ἐν ola no τικοῖς genus oscilli appellati ix καταγλ υττισμός, cum more columbarum ori inseritur limgua id Polluc. II, 1o9.J Cas. o Add. ischer Anim . ad Mell. III, I, p. 287. s. So6. et Matthiae T. T. p. 9..d Subintellige τεμαχη , . e. calida thynnorum frusta Frisciae

109쪽

verunt, et mox iteriam deluserunt, tum iterum reuocaueruiit quae quum sint artes meretriciae, in ea re

hoc verbum positum lauenitur saepius inde ipsae dicta κασαλ άδες. Generaliter, ut hic pro exare. Cas. 556. 555. H. Versam hunc et duos seqrientes adducit Athenaeus L. III. C. 14. P. 4. T. I. p. 563. SChW.J. At i. Iactationi de perditis ducibus ad Pylum opponit Issiciarius non minus Considentem iactationem se perditurum rhetoriana quantum est, et nonainatim i-ciam virum ii repub. Otentem, de quo passim historici Cas. U/υGrρυν. Alia animalium rumi irantur. i. c.

ventriculum habetit, in quem per oesophagum . . to Daachum cibiis immittitur. At ruminantium ut minor

faculias est mandendi cibi nam haec fere alterum tantum dentium Oidinem non habent), ita dedit illis natu-xa soler non unum sed triplicem aut quadruplicem ventriculum in quos cibi veluti seponuntur, iii aliis plus digesti. Vocat Philosoplius . . de partit, anim.

lum non habent j I em. 557. 4 ro Js0χθίσας βρόχθη grlitur. Hoc verbum dicitur de eo qui avide aliquid comedit et re aliqua se ingurgitat Persius Sat. V, 112, ubi V. Casaiab.J glutOtie IDVocat: λύριγξ iue ψόριγξ proprie est asperae arteriae Caput et λαρε γγίζειν eli propr. CirCa illam partem aliquid facere. Comice ponitur hi pro, Onaendo Con spurcare, Vel, prehenso larynge iugulare g) Ccas. Gut

tur raecidere ab aliis redditor dies hi culchnii en ap. Viail. qui recte monet in seqq. alludi ad Nicia timidum ingenium, quod conturbari facile potuit. 553. Versus huius mentionem facit lutarchus in Nicia p. 25. d. Francos DC . p. 44 T. III. Reish.J. Nis. Munc versum citat Plutarch in Nicia P. 21O. d.

I Redditu mi στρον in us Photius P. 57. explicat: τοπαχυμερες τοῖς κοιλίας ε ντερον, iis εἰς τρία τέτμηται η γαστῆρ. Add. Suid et Zon Lex. T. I. p. 99o ubi hic noster locus laudatur, etiam Elym P. 452.

g Alia verbi notio a Photio p. 55. aliisquo notata est.

110쪽

90 COMMENTARII

hic in versu turbata sunt, quae e ipso Arist. facile re stituas. Nu p. 56 . 56o. N. Loci huiua meminit Athenaeus L. VII. C. 7. p. 5 I. T. III. P. 159 Schweigh. καὶ ρι-

των πεs την Πληχον λαβράκων, ζαν ὐr 0 λε,νὶ Ἀλλψύ . . . κλογγῖσεις. Rus. In dramaticis scriptoribu. personae peruersae sententiana mire peruertunt cuius Hodi orior primiam est admissus. Nam vetustissimus et doctiss. Scholia 'tes non unimaduertens, versum hunc

esse Cleonis, desiderari initio Ita, quae nomen Cleo alis indicant, Diastra aestuat. Atqui Cleon ista loquitur, qui ut ostendat se potentiorem Isiciario illius ventri et iubciseis opponit lupos et qui deni Milesios Apua e tr.

Graecio in tanta Praestaratia erunt pisces , ut Communexion, en φυν Ibi Vindicauerint. Narn illo et o φάμιον in Euatigelio piscem denotant ic et o φωνεῖν non Ciburi praestinare, sed piscem tanti illi piscem taciebant contra qu;nia hodie. Orro inter pisces lilyi excedunt, Grae Q. λάβρ&κε se dicti propter initiae insana voracitatem, quum et o vastum testatur, et Pisciculi, qui in Ipsi exente ratis reperiuntur: rapiania Lat vocalit. Porro Milesii

lupi in pretio erant; quo alludit poeta, quasi dicat Cleo. se, x commode lupos Milosios edat, ΣPeditionem ad -h Iisdem verbis explicet Photius e . p. 54o.

라틴어 텍스트