Comoediae;

121쪽

1 ARISTOPIIANIS EQUITES. 101giatis, sed etiam aptu sind. Schol. l. c. et Suid. V. ω olor OCCurrere, Cum tarnen O nuptum sit et S. Vat.

Pes eius loco recte adhibeat, o . is te odi, fani ira cla pelliceis sit agralis C atini. γενοίμην Optatiuus est, eam significationem habens, a qua denomi-IJatur, qua quum Pollet, a Iti CUlam, nunquam adsciscit, quae optatiuum Potentialem semper Omitatur.

Aiax apud Sophocl. Ai. 55 . ad q. l. f. Lobech. filio

suo dicit: ia σι ι γίνοι arcii s0 εὐχ DIἴσrερυς optat. Si diceret γενυι ι , longe diuersus esset sensus, neque is sic absolutus: Fieres Patre o tunatior, si tale quid vel tale contingeret. Hoc norunt tirones, qui Primoribus labris graecam eruditionem adtigerunt. Quis igitur Eusterum non miretur, tam diuersas modi illius significationes confundentem Tres Regii codd. recte habent 4 et 1 centium forent, omnesque haberent αν, id nihilo minus reiiciendum esset Mox v. situ. 414. 'ii παρυγενοι Gi Optat, ne rei comitem habet. Similis locus est infra 67. Acharia acti exemplaque passim Obvia. Vide quae notaui ad Eurip. I hocn. 514. Bria ic

π0λμα ἐνον20ῖν rop Dro O. Quod iste imia ejeret velleribus in lecto ibi substratis fiebat ex immoderat potu eius vinolentiam tangit Comicus Vac. OO. Caeterum similiter se deuouit aliqui apti l Alexidem: - ει τινας

o Suspectum mihi erat illud , et conlegeram ἐν inductu

Verbi Schol. γενοίμην οἶν, ψησιν εις τὴν οικίαν Κρατίνου κώδιον Nam ἐν Κρατίνου est, ει την Κρατίνου Οικίαν Sed Paeaeferenda est lectio S. p. Rust. αν, γενοίμην αν Vssitataxatione loquendi apud Graecos, qui optativo lianc paTticu i Iam addere solent. Duck. ρ κωδιον proprie est pellis anata ad stim culcitae. Pedes enim huiusmodi substernebant, unde κωδιον sis θω, e teri Verbo pro ornit ire L cubare. Indo p. Homer. Il. I, 6o6. κακκείονrες δαν dormituri uerunt. Tatinus ,1

Poeta Comicus insignis fuit, qui passim Aristopbani nota' tur' vinosus; et dicitur solitus lecto immejere suo Nninata videlicet vini potatione obiter igitur illui tra ducI poeta, ut sequenti versi Morsimum, Philo elis poeta Q lium, poetam et ipIum et tragicam oppido ictepitam pinsulsum. CaS.

122쪽

naei L. VII. p. 54O. p. 254 I'. III. Sc . Bergi

sio2. Loρσίμου Quam malas poeta Morsimus fuerit, facete innuit, quoi etiam facit Ban. 151., ubi in stercoream paludem demersos ait Hercules, qui orsimi orationem aliquam descripserint: u Mosσίμου pisu ριν ἐξεγράφατο. In eum et fratrem Melai1thium acer xime inuehitur in fine Parabasis acis. Erat autem par illud fratrum tragico etiam poeta naturia, Philocle, cui non magis quani filiis pepercit Comicus nostex Vide Thesm. 16 O. Vesp. 462. Irunci Suidas V. Mόθσι

4OS. 4oi. H. Versunt hunc et quinque sequentes citat Suidas . se n/ρὶ πάorci Lis. Duo dicit choria; hoc loco alterum est, quod sordes obiicit Cleoni. Num

duorum priorum versuum sensum vn verbo expresse x1S: o δωροδόκε, O Nneribus corrupte. Alterum est,

quo declarat odium publicum et omnium futurum gaudium, si deiiciatur Cleon Cas. Περὶ πύντα ἐπὶ πασι. Obiicit ordes in capiendis muneribus: nam munera ii On semper uiden reiici debent; sed recte

πασι sunt probanda. Cuius contrarium disertim hic tribuitur Cleoni. Sermo autem est allegoria miXtUS. Sic enim loquitur de Cleone quasi de fuco vel res passoribus omnibus insidente, unde mel apes eliciunt; sed vespae omnia in alimentum suum Conuertunt. tu, inquit, omnibus floribus insidens 1 ) dum lucrum Vndique captas. Ne esset Obscurum, quid flore vocet, interpretatur ipse Oeta πράγματα δωροδόκα ). id est.

o Hunc tamquam malum poetam per&ingit etiam Ran. 15 I.

H ἐπ ανθεσι Κων. Nempe instar apis. In A'. 49 Aςπερ μέλιττα Φρύνιχος ἀμβρυοίων iaίων πεδόοκετο καρπόν. Bergi. a At rectius post πράγμασι comma ponitur, ut δωρολ cum ανθεσι iungatuae , quod epitheton debebat ad Cleonem referri. Vnde Bergi vertit mulier captans sessitas Vt apis in floribus.

123쪽

negocia publica, qui bris se immiscet Cleon, munerax ridique venaris. Abusaue vocat negotia δωροθόκα,λnrinia captaΠtia. Non enim aegotiis id nomen con venit, sed hominibus sordidis. Ductum nomen a δω-60 Ct. θί χεσθαι. Cas.

405. Loci huius meminit Suidas V. υρες Krs.

'TVrιθεναι est immittere. Proprie significat bucceami in os indere, unde ει θεσις buccea. Sed h. l. buccoam vocat illam amplam fortunam, quana conse Cutus erat

Cleon. c D λως i. e. nullo negoti et praeter merituIn,

quod verbum bis repetendum ευρες αὐλως, ἐκβάλοις

406. Os fuit veterum, maxime Graecorum ioconuiuio post sedatam famem primam varie se oblecta re vel canendo vel propositis gryphis ad soluendum vel recitatis veteris alicui ius poetae versibus; quod vocabant nos εἰπεῖν. Nunc ait, si deiiciatur Cleon, se tum demum in Conuiuio cantaturum carinen Simo iidis, cuius erat principium: IIuε, πῖν π συμψ09αῖς. Sciendum est uille peculiare genus carminis conuitilis apti, quod vocabant, κυλιόνδε ): est, fueritne hoc a men doli1Mn. incertum est, et graecus interpre Contrarium suadet. Cas. 407. 404 H. πῖν πι συμψοραῖς. FrisChlinus male bibe cum calamitatibiis Sensus est bibe genio-φie indilige ob res laetas et Pro Pera8. Συμφορῶ enim est vox mediae significationis, et interdum de fortuna prospera dicitur. Hinc interdum iungitur cum epitheto γαθός, Vt v. 652. et in Lynstr. 1273. Vbi συμψ09ως αγαθαῖς b. Is ' Argunaentum da Simonideae, cuiust Iam in ως τε ine notio voc. cpαὐλως rotinam ita facile, ut parasti, elicias bucceam. ι Σκόλια hoc est Conuiualia carmina Graecorum, metTiS suis Testituta et animaduersionibus illustiata praemissa disquisitione de hoc genere carminis edidit Carolus Diani. ID gen Genae 3798. . ubi de nominis causa p. LXXXV. . dictum est, et de Simonidis carminibus decantatis p. LVI. monituro Hic autem Simonideus versus ibi non legitur.

124쪽

principium ex ipsis verbis hisce patet. Nam hortatio fuit ad liberaliorem vini io tutia et genialem vitam.

Συμφορα est nomen Phor i. c. media significationis et euentum modo laetuna naodo tristem significat vulgo tamen calamitaleir notat. Hic, ut recte Chol notat,

pro re laeta ponitur. Nam sensus est i unc biben tium eis et genio indulgenchim, rebus ita laetis . Cas. 4od Jo5. N. τον 'RDλ 6D. Ore suo poeta semper aliquem perstri irgit. Hic sugillat i ueni aliquem

Atheniensem, que in vocat Iulii filium, senem Ct τ' ' ροπίπην Scholiastes legit uti θυ πί-i . Id esset ana oripuerorum delicatorum deditum. Sed Eustath legit, Vt nos. Πυρροπίπης Conricum nomen est, fictum imitatione vocis Homericae παρθενο rἱcis si dicitia summo vatio ), qui oculos molles, et V Persius loquitur patrantes in puellas desigit. I ρίγενος i/XO Oaro et όπίπτω ideo lignificat. Inde etiam σπαιδοπέπης dicitur, et ciuem hunc Atheniensem siue Aristophanes faue potius Cratinus πυ9ροπέπον πυροπ. Vocauit, ut uidem Scholiastae placet, tamqua an Prytane 1in Obseruantem, quod panes Prytane Iministraret. Immo vero, ut puta mus, quod sic dardanarius et publicam Calana ita teria arctioris annonae ad proprium quaestum obseruaret. Hi sunt quos Latini tu2snant sag Esro di curat. Varro Plin. H. N. S., 15, 37. . Praeterea videtur Poeta sordes et auaritiam hinc obiicere, ut hic sensus sit: Si perie Tit Cleon, futurum v ctiam ille auarus, qui soli opum quaerendo runt studio incumbit, frontem anaen porrigat et Prae gaudio Paeanem aut aliud carmen Canar. CGS.. n. υρρυπIrin z Scholiastes legit παιδοπίπην Eui ἔσθλοῖς. - μίσων γαρ η Dυφο ά. Comicus infra 65 i. επὶ συμφοραῖς γαθα σιν. Nihil impedit talia eii, quo mi ius επὶ is φ. cum ii lilino Vertas in calamitatibus; sum bibe malo tuo. orgi. Duo I1 versu ασσεαι it F. in ed. Hust. etc. in x Dum contracti sunt Diuisit Bae. γ Iliad. XI, 585. bi tanaeti Heyn. . I. p. 188. non spe culatoren Pueuiarum sed omnino irum tulierosum dici censet. 2 Vt παρθενοπίπης et παιδοπῖ rvp, qui 23irgines et qui iactros Pecti latur lasciue Scholiastes πνρὀoπίπην exponit τον φίλακα του σίτου qui triticum obseruat quasi scriptum

125쪽

IM ARISTOPIIANIS AEQVITES. OSstath in Il. , P. 6 9, 59. πυρροπίnην. Eam o Cem et lententiam, quae in his aersabus esse possit, satis aperte exponit Calaubonus. Mihi tamen 1 uspectum est hoc jον Οὐλίου quod Vertunt silii ilimn nam hoc nomen aetate Aristoph in Graecia Otum fuisse, im sqUam

legi. Forte hic latet aliquid de patria Simonidis, qui Ἀυλirn fuit, e Iuli de ei quem πυρρυπίπην Obauaritiam dicere potuit, Cuius nomine male audiebat. Nam et ri 0πιπης Gua TUIn notare potest, s sequimur

Casaubonum. Posset igitur legi: τον υ υλιήτην ε νοχμαι, Cum dactylo in tertia sede: nam prima in o χα εαι Corripi potest, Vt in no . Ita lensus esset si hoc accideret, ut Cleon periret, et ipse canerem hoc Simonidis πῖνε - συμφοραῖς et ipse, si viveret, non itaOdolloc, sed hymno ac paeana prae nimio gaudio Caneret. Sed haec coniectura est non valde stima. Interim τον

Ilia ιωνίζειν autem idem agnificare quod παιανίζειν, i. e, Apollinem celebrare humilo. cuius initium esse solebat 1 Παιι)ν Vel ιη Παιαν), vel Lexica vulgata te docebunt. Aus. γ σθέν ἰηπαι Hi σαι καὶ βακχέβακχον σαι. Si Coptime apud Suid legitur in I εἴ πάντα. Ne multum abscedit membr. et C. scriptilia, a Goh, - παιῶν

stus est et ad metri normam sane quam facile corrigi

esset πτροπίπην, Σ ri ρυς triticum et ὀπιπτευω, quod est ab ὀπτεί u peculor Bergi. α Παιωνα. Inter Apollinis cognomina est Deo siue Paean, cuius varia adfertur etymologia vid Athen lib. vlt. G16. P. 6O6. et C. O. P. OI. Cas. s. T. V. p. 40. et 69. Schw. . Ab 1oc nomine et genus extum carminis si denominatum, quod propitum fuit Baccho fimo ApolliniJ, nec sine impietatis crimine poterat alii argumento aptari. Βακχεβακχον. Est Iiud genus carminis Baccho pi prium, sic, Vt Videtur, dictum propter intercalarem versum, quo

saepius repetebantur illa ve1ba, Βάκχε, Βάκχε Cas.

126쪽

poterat. Impressorum lecti inficeta est ησθε ret' καὶ

411. 4o8. N. Sensus est Si me a vobis impudentia sinam vinci fateor indigiiuna me lare, qui arcear a sacris Iouis Forensis ). Os fuit, si quis scelus ali quod admitisset ut a publicis sacris arceretur quod de Gallis tellatur Caesar in Comment. de bell. all. VI,

15. De Graecis multa sunt testina Onia. Erat enim ne fas, ad aquam lustralem quae Pro foribus templorum habebatur, accedere homini ιιαο Θ, et polliit aliquo scelere, quod μίασμα OCahant. Sed peculiaris fuit a ii arcendi a sacris alicuius de eum qui illum ossendisset, ut arcani religionibus proditis aut alia re. Eo Yespicit Cleon. Iupiter Arontila prudenter a veteribus foro fuerat consecratus, Ut in ipsa reruti tractatione religionis admonerentur. Si magnUSAugustus, ut se natorun religionem maiorem redderet, instituit ut non ante in senatu sederent, quam sacrificassent vide Suet. Octav. c. 5. . Sed improbitas Atheniensitum, quam maxime in foro Xercubant, augustium iustitiae locum in inuidiam vertit. Nam h l. OOta sacris Iouis Forensis litteresse ponit pro orianis impudentiae et calliditatis esse mystam Σπλάγχνα proprie intestitia. Et quoniam ad rei

miserandae conspeCtum naturaliter commouentur interiora Ilostra, Πλαγχιέζεσθαι ponitur Pro 33i Vereri et miserari. Hic vero π λύχνα appellantur epulae paratae de reliquii victimarum. Pitus fuit olim, ut Posit peractum sacrificium de partibias, Nas non adoleverant. cci Iaaiuia Celebrarent. Est Ver Obseruandum antiqui mimos homines adolere solito Opima quaeque victimae sibi reseruabant intellina, roncul OS, PC- dum κροκώλια et id genus minutias quae OCabanto voce σ1rλίγ χνα Vnde est apud Comicum veterem σπλόγχνοισι συγγίνεσθαι, et h. l. Πλαγχνοισι παραγεν Oαι, quod proprie significat, tali epulo interesse. At qui scimus ex Clemente Alex et Athenaei multis locis, mutatis moribus contrarium prioris consuetudinis Ob-

127쪽

IM ARISTOPIIANIS AEQUITES. 1o7tinuisse. Nam in honorem diis vescas et male habitas vici imas sibi ad conuiuia illa sacra opimas victina asparabant, aut, si non erat victimarum diuellitas, vilissimas quasque parte adolebant, Opima quaeque Comedebant, et tamen nomen Vetus remanssit Cas. 412. λέι δυλος vox Origine non graeca Graece

ictum pugni significat. Iurat Isiciarius per κονδύλους, quasi hoc ipso denotans, se ab ipsis incunabulis sordide

et non liberaliter est eaucatum c). Puerilis castigatio et liberis et vernulis communis, sed Diodus diuersus. Scutica liberi baculo aut alio qiiovis modo serui castigabantur. Est aaten hic ναιδείας ro bo, Contenduntque Issiciarius et Cleoli, terrirnpudentius se educatum et vixisse hactenus sordidius probaturus sit c S. r0λλα ou 'πι πολλοῖς Vel πολλὼ accipe pro πυλλάκις vel refer ad Eoi δύλους Vt sit προς το 6μαινόμενον, quasi praecessisset κυι diua. Nam et troque genere reperitur haec vox. Intelllige autem Isiciarium intor C

qui alicuius discipulos primos aetatis annos egisse. Multa Comici veteres apud Athenaeum de huiusmodico quorum discipulis. Ilas. Adverbialiter πολλα ut Plui. 255. ω πολλά δη - Dyυν cici; odii ες Eurip. Alc. 135. και πολλὼ saepe Oάii μυι εξιουο επεστράφη . Opho Cl.

dum μαχc ιρίδων mollius sic fluente veri v. uti vera sit ea lectio, dubitationem Omnem eximit Pollux. Sic alie X, 1O4. μαγειρικά δε και κοπίδες, και λείδύς, και μα

λέγει Μαχαιρίδων τε λ ηγας. tr.e Axionicus Comicus apud Athen. VI p. 23o. p. 4IO. . II. Schw. πληγὰς δ' υπε ιενον κονδολί i καὶ ρνβλίειν πιστῶν τε - Loquitur autem parasitus Bergi. Contra notissimas metricas leges recepit InV. scripturam cod. Rav. Restituenda igitii est vetus et ioba lectio :ἔγωγε, νη τους κονδε λους, οὐ πολλὰ δη 'πὶ πολλοῖς

Ne dici quidem recte potuit ἐπὶ τοῖς πολλοῖς. Q Eadem forma usus est Eupolis, teste Phol LeX P. 185.

128쪽

1o COMMENTAR 414. η μή in P. Sensus est Si vita car a te, frustra operam luserunt impudentiae magistri, quibus puer

operam nauaui quum a Veluti canem Gucarunt.

Cas. In omnibus libb. legitur ra ν γ ν unde, quani aliam lectionem significauerit Inu. Delato.

etiam legit Schol. Vetus. At Suida rectius una voce οπομαγδαλία ς Verbiam Gιτε Gθαι enim cum Accusativo apud Graecos construi solere vel pueris notum si Quid autem sit μαγδαλιά Vel ch Iro α'rdia λιμ, LeXica vulgata leClO- rem docere poterunt. ιιν ἀπο cir αλιάς ιι si μενoerecte Suidas in ἀπο α γοωλία. Vulgo divisim o mutata construCtione Iro se rore tia py). Sed Verbia in σιτεῖ- σθω Cum quarto Casu iungitur, quod perite obseruauit Husterus, in eo reprehendendus, quod ira ceram lectio nem in textu non reposuerit. Vulgatam agaiolci duobus

Iocis ad Odyss. Eustathius, praua codicis sui scriptura

Scriptura cod. RaV. ἐκ παιδίον, ab nu Teeepta, ideo prete- Menda videtur, quod ita vitatur similis terniinmio vicinorum vocabulorum. Nam ἐκ παιδίων non Dinus benedicitur quem εὐπαιδίου.

Q Mήττειν est abstergere. Inde μαγδαλιὰ e consuetudine Graec nominatum pariis frustum, quod quisque in mens habuit sibi appositum, ut eo To mantili teretur. PHLantile gT Rece Moόuακroo dicitur sed Graeci dii linteaesi- Num tum in aliis rebus tum ad usus mensarum, sum ignorarunt; inde uecessitas uαγδαλιας Componebatu ex farina furfuris Ieraa in eam digitos adipatos vel cultros abstergebant; dein do cum mensas tollerent, canibus obiiciebatnt. Cas. Cf. Zonar in 'Aπομαγδαλία, T. I. Lex. p. 245. Redditur: panis quo manus absterguntur Abwiscli- Brochen uil. de pate es Francog.

129쪽

solici noli sine specie prouerbi dixit poeta de pessima educatione et sordidissima. Apud Varronem Geli Noct. Att. XIII, O J caninum prandiunt aliter accipitur,

quum est, quod edas, Non est, quod bibas, aut aqDa Propinat IT. Cas. κυν. 0ρ. G. T. Citat honia Mag. U. Tρεφομαι. Caeterum ad fulciendum metrum post οὐ inserenda est carti C. γε, Vt log lim Ῥάχει Ῥυού s. In na Ombr. scriptum: μάχει σὴ κε τίλ 0, duabus, seu potius, ut reor, tribus deficientibus syllabis. Non enim video, qui in κυνοκεφάλω penultima produci possit. Scripserat Comicias μάχει σύ σκυνοκεφάD 3, qua Tntio ne Constant versus numeri, siquidem tribrachys loco iambi ante syllabam catalecticam ponitur L . Inter species silaniarum sunt κυι κεψαλ0 g), Uibu Comparat 1 Cleon et merito. Nam cuni aeteris generibus naitior attara, in κυνοκεψάλοις est efferatior, inquit Plin.

613. κοβειλα. Vocant Graeci vafrian Di minutis rebus, qui puer suos sodales conitia entis subtilibus decipiat hic pro tali commento posuit. Cas. Cf. ZOnar. in κόβαλος I, p. 227. ibique not. κοδαλα παιdυς Γνr sunt fraudes, quas puer adhuc Ommisi. καὶ ab initio versus non sine vi quadain ponitur itaque praefer Veterem leCtionem: χα ν; οι - 419. ἐπιλεγειν proprie est dicere super, ut quum puniendis voce prae Cotiis elogium suum superdiccbatur: uperdictuin ipsi vocant, causam rei continens. Paullo aliter h. l. ἐπιλεγειν τινί τι, narrare aliquid alicui, occupandae eius menti et alio auertendae Cas.

420. 417. N. Forte rectius scribetur socio νώρ

Hamb. 701. . p. 45. T. Aelian. N. A. IV, 46. Diod. S. I, 5b Aristot Η. An. I. 8. 5. d. clinet d. et ad eum a 'mus T. II p. 274. s. H. I. in piUmin est, sum esse C 3- micum hoc Voc. Topto antecedens botu, qui lusu nosti est familiaris.

130쪽

11 CG Minima A RHI rem noran hirundo. Aliam ei. I profert coniecturam Vir illustriss. Spataliena. ad Allim. p. o 3 h de qua alios me doctiores iudici iam suum ξerre Malim. KDis. Diligenter obseruarant Gracci aduentum hirundinis quam qui primi viderant Cum gaudio exsultantes Clamabant: δρα D. r . ιδών. Hirundo de genere est earuni auium, qua Philosophi S VOCA εκ ro7πιστικρυς i. e. alio migranteS. Illae primo ei has oras, unde

discedere solent hieme imara inente repstunt. Indicium aestatis aduentus hirundinis facit, ii On unius, sed laturium: sicut declarat prouerbi uin apud Philosopli una. Solebant Graeci conspectu hirundinis aut tuni gaude re quare etiam fuere qui iii lio norem hiriandinis siti per Cogerent, sicut alii in honorem Corniciam, ii odκορωνίζειν et χελιδονίζει Vocabanta vide Atticia i). Cas. 422. k Duobus homo constat quorum neutrum separatum Om est corpo ic s. CAIne, et animo pirituali. Poetae tamen Ibliti suiu si paratim ut his voci bus, s9ίας, σῶμα tripi in Pro intcgro homine; sed diverse. Κρίας vocant hornitiem γάGrsωνα et Curae Corporis deditum; nam iocose hic contraria Otione acta Pitur. σῶμα grae C est homo, qui Corpore, non animo censetur hoc est dicere se uias. νεχη in Certis loquendi generibus usurpatur, quibus vel laus tribuitur. vel beneuolentia denotatur. At o proprie sit, qui manu dextra dextre utitur, non mastra pro sinistra, sed generaliter pro ingenio O accipitur, Ut Contra Γριστερός

siniser in deteriorem partem. Sic μανθάνειν τά γρύμ-

h Ad h. iu Cer. 124. p. 818 ed. Erit ubi haec: ni forte ad autem ἰράιη, χελιδόνcυν cogi, hirunc inum eccurat. Deinceptus est Spanti eo , quo post ὀρῶθ' non interpunctum fuit, sed nec usi emenclatione opiis est. Tatio est elliptica, qualis in familiari sermone Ile solet. i V. Cas ub ad Athen Anim. 8, 5. p. 626. k Infra 455 ad eumdent g γενναιότατον κρόας ροχὴν τ αρι-srg. Bergi. POTIOR. praef. ad Euan P. XLV. d. Lips ne iii quarta 1 de tetramet1 anapaestus sit, qui non admittitur, ob deleri ilibet, et os κρεα colo inte pungit.

라틴어 텍스트