장음표시 사용
151쪽
V. 425. et xl. . 483. θαρ. Solet participiis pro adverbiis uti, que ni admodum iii ci ci Pro CUDTites . e CitDV. pr.-mo, sit . alior cui verbo affine est bro, DVilio, via de L. it. Attae. Si enim vocari mal Pedatos et qui plantis tali tum extremi inlistunt Cas. 489. 4, 6 Br. ως oi top. Sic codd. etiam, ut impressi Mallem,oo' ὐrop. Similem mendam Correxi mus in Addet id ad Thes m. 9o LPMΠCh. Vtriam vulg.ε1 πεσί0ν an εἰςπεσών Umina v. et In V. scribendum sit, dubitari potest Vtrumque est Vssitatum. 49o. 435. U. κραγον. Scholiaste ύνεῖ οὐ κραυ-rt πιπικῶς. Bergi. urticipium Oristi pro part pracsentis temporis κυάζων cl. κραγών Coniecit Neis . 491. ώς io, Ad verbuni: that O gallice: Oλn- me e me trouoe, Nomodo loquimiar, una line mora aliquid iura a nobis indicani MS, ea belle seu male ha-hitos res toti ostendat. Hic significat: itia in hoc fret tu fiant, subaudi quent ii iis ci). Teiiebat enim lanioniam mensarn in manibus Cas. 492. Mirum est, siciarium, qui per artas suae
vendenda circuna ferebat, etiaria lauro in eadem meu
sa cacum tulisse. μάχαιumet glacituri significat et cultatrum Antiquis sinat homines cultrorum usum diu ignorarunt, ergo gladiolis pro uitii utebantur. Dei iidesuerunt in usu et commoditatis et elegantiae Causa cultricia ostri quo ii genere celebres Olim e Bithynia deferebatitur. Varro notat in L ερυντοδιδαG Σάλω, Cuius
erba apud Nonium sic lege p. 94, 2. Auct Ling. Lat. d. Otho fr. INOctu cristro coqHinario h traiecit Hondum enisn ibi inuenti cra/3t Duelli huius tempesatis e Bithynia. Μαχαιρα porro, ne littera qui
152쪽
15 COMMENTARII 695. 488. N. αλειψον τον sάχηλον. o dis Ceptaturi sunt causam uana in Senatu Cleon et Atlantopola. Chorus igitur hortatus siciarium ut torti stet antimo, rebus illum instruit ad certanaen necessariiS, Puta Vnctione athletica, sul allii, et id genus rebus. Quod ad
unctionem attinet, respicit morem palaestrae. Nairi prodituri ad luctaria corpus ungebant, tum v nauniretur Orpus aduersus aeris iniuriam, tum naulto etiam magis, ut uncta membr Prehensione antagonistae facilius declinarent. Inde illa tam frequens mentio apud Graecos et at scriptore ceromati S. κζ 0 3υατος καὶ ὐφ ιις, et ut etiam. Si enim Seneca b. Chrysostomus, et alii a Cant oleum in furn athletarum praeparatum. Illa Verbδ εχε νυν, obsimus Vertere accipeian e); ut chorus alloquatur aliqueret, qui futurus erat unctor iliciarii. soro g. Solent Attici retinere inter dum vetustatem, quae X fa vulgi pridem abolita, ut,
cum ιν subscribi solitum dativis Attici ponunt pro littera finali. Cas. iro τουτωὶ in B. ωdip. runc
494. Docte notat Scholiastes, τα διαβολci eleganter Aristophanem potuisse, pro τάς λαβάς, i. e. calumnias pro prehensioniblis. Nam rerbum λισθαίνειν f convenit λαδνὶ, non διαβυλῆ. Cas.
495. 492. r. ταυταγί. Male Vulgo et αὐτώ γε.Idiotismus hic Atticismi saepe a librariis neglectus fuit. V. Corinthium de dial Att. s. 66 g . Et ranck. 496 κύπι Proprie est certum bibendi genus.
Nam Aristotele docet Proprium esse quibusdam animalibus κάς ει πίνειν Ponitur tamen pro deglutire ali quid in uniuersum. Inde uεγκύπτειν aliud super aliocle lutire. Notandum autem est, Chorurn hoc pro lauticiantem allia is praebere iliciario, ut ex sequoversu
apparet Mas e Dat ei adipem, ut putat Schol. ergI. Idem monuit uiI. I Valet illud, elabi. entschlupian Cf. Porson. ad Eurip.
Phoen. 1548.e Vbi vidd. Noen et Schaef. p. 54. et Matthiae Gramm. gr. mai P. I 8o. s. Miae sunt ταδι, ut etiam Bergi et Gil. monuerunt.
153쪽
IN ARISTOPHANIS EQUITES. 155497. 492. N. Ἐσκοροδισ/iabo μ ii Citat Suidas V. Ἀσκοροδεσι ' ς, Vbi NOS Vide. Is Σκόροδον s. σκόοδον It allium I , detestatus Cibus multis veterum; qua de re praeclara est Horatii de Epod. . ubi chr. intpp.J, et nonaen ipsum quidam dici volunt a maledicendi formula veterum. Nam cum e indignatione aliquid inaprecabantur, dicebant ἐς κόρακας, quas tu
huna, ad corrios, quia Corui adauera sectantur. Inde igitur σαξρολυ ), cuius plantae tanta est acrimonia super alius ut doris virus transmittat etiam post digestionem ad uriaram Mos porro fuit 1 eterum Athenia. producere in publicum gallos gallii iaceo8, generosam auem et praelii cupidam, nec dici potest, quo studio Athenienses eorura pugnaIii spectarent, non secus atque Romani in venata amplittiaeatrali tauros, leones, elephantos et reliquas omne gerius feras. Et quem ad modum apud Romm ars fuit adhibita irritandis seris in arena, cuius rei sexcenta exempla in beatissimorumina artyrum hi sit iriis si apud Athenienses producendos
gallos gallinaceos pascebant alliis quo nunc alludit Poeta. Cas. 498. σπει δε cir op. Alludit ad prouerbium πεί- δε βραδέως, festina lente . quasi diceret: nolumus tiastines lente, quod vulgo dicitur, sed, ut tota animi vi et corporis festines in hoc negotio Cas. 699. 494. N. 496. r. δακνδιν. Hae Omnia e
ba proprie conuenitant gallo gallinaceo, Cum alio Cer laturo, non homini Cum homine Cas. καταβάλλειν ut Br ed. Sic recte membr. Ad gallinaceorum Commissiones adludit Comicus. Vulgo διαβάλλειν ni λ, cuii Nostetis nobIaucti. Inepta est hae vocabuli e ymologia.
L Oui gallos ad certamori committunt eis dant allio ut
Bergi. f. otiar in σκορόδισας T. I. p. 88. Est autem, allio pastus, allio deuorato. ni Certe id do gallis dici non poterat. t. o . ,Aι erit Comitiis alludens ad ictρολὰς posui F., c
154쪽
I I COMMENTARII in B. superscripta etiam nostra lectio. ritnch. λήψος crista galli gallinacei, ad cuius cristae inlitationem et iam liliae guli arum fuit dictae eodena nomine. Cas.
5oo. 495. N. Κίλλαιον appellatur, quod sub Ostro pondet gallis gallinaceis et gallinis Indici, . Simile
quid et in bobus, Dod alea e VOCamias Cas. Clio liastes barba gallortiira, quae sunt artiosae. Ergi.
λομμύτιον ). irier varia partes Comoediae est, quae OC.i Di I Ius Jασις, imi Chorus quasi deseretis argum ei Huri Comoediae sermonem ad spectatores convertebat . Naui in ca teris partibus qui prodibant in Retiam, adcii νsi sibi inuicena loquebatietur; cum cho aetas paraba rei proniaticiabat nemo in Ceila praeter chΟ-TUm Apparebat et Pe Ct alnies Compellabat. artes septem Vt starimuin ubet Παραβαοις. rima vocatur λυμμόrιον , qualici dicas P a Cc fruticula . fere paUCO-TNm versia una. Cum velut tranfiitu fia erat ab argia mento comoediae ad I αρύ 'ασιν. ars se Cunda appellatur nomine proprio totius, tempe Dsίβασις, quasi tu di-Cas iani situs vel ligi sipo alio Dornine ' νάπαιστος appellaba ait, qui ut plurimum anapaestis constabat:
postea aliis vertibus in ianc rem sunt si Contica ta Daen hoc nomen huic parti mala sit. Argumentiam Otius Nostiyίσεως in hac potiss1inuria parte Contii Iebatur, ubi saepe poetae grauissime populum allocuti sunt et
ad otios mores illum sunt hortali Tales aliqrio sunt IIusti μάσ/ις Vel in hac parte de se aliquid poeta sub nomine Cliori loquebatur, quemadmodum fit in hoc
IOCO serti par, o CBtur oν, Hali dicas Oraga, non quod produceretur in mulio 'rersiis, sed quia pau- Culo versias qui iam βίσει continere litur, via spiritu prominii arent. Quarta ros et . Quinta 'Eπίρm Aia. SeXla ' ι risivs6ς i. Sol lima' orε Πί O 'ci. Hamim Partium tres pria Mae vocantur πολύλιμεναι, rias di Casci blblut e quia versus harum partium nullaim relationem habent inter se reliquae quatuor vocantur αεα σχόλιι . ita habitat irater se Diutuam relationemri puta so tu iam antistropha, mi sp α Cum Arre επιρρήματι. disteriores autem respondent superioribus. Aoμη Id voeabulum vulgo praefixum est,. 5oI sqq.
155쪽
I, ARISTOPHAMS EQv ITES. 155 νατιον continet Preces et faustas acclamationes, quibus iliciarium in ius tendentem piosequuntur. S 5o2. φυλάττειν esse, eruare, inerrtare, Isocii re atque ast λάrrεσδαι differre, o ipso loco allato, docet Dawes M. Crit. p. 99.
505. 498. N. O ni. ἀγοραῖor Iouis huius etiam snpra Or mentio fit Aeschylus Eumen. 977. α
bus sacris, quibus velluntur in publicis supplicationi bus sacrae scripturae. Ab eadem voce est agrός, ctus genialis, quia floribus conspersus P . Cas. In Nubb. 155έ. rcirr πολλ0ῖ το ς ρόδοις tergi q)
o Tres versus ex Rav. ita descripti 5o5 - 5. viilgo sunt
duo, et Tectilis. Contra op. s. vulg. melius e Nav. in tres versus OS-bio dispositi sulit.
p Vid. Biel in Thes philol. in LXX. Inipp. III. p. 57. s. q His lictis o scena abiit Auantopoles, et sequentia ad spectatores conuexsus chorus dixit. ν Alii uni est, neminem ei aTuisse et ne commemoratam quidem esse harao emendation in uua tamen opus Non est. 3 Perperam etiam In v. accepit: μῖν και . r. mo in F positione adiectum est . ναπ.e Ita digestit r. τοῖς ε/Mo rra Gromz, ω παντο κτ
156쪽
COMMENΤΛΠΙΙ511. 304. N. Praefixum his in edd. vett. Παρά- μέ τις - His anapaesti poeta reddit rationem, cur alit opere esset cunctatus in producendis in aedium fabuli . Duas adfert causas quod scribere Oamoediana res 1 di incillima et quod non valde animum ei facerent Athenietis es soliti frui laboribus Magnorum
Poetarum, ius aut tenui mer c de proposita. Vt plerique illo tum facii grati laeui multa ex pari perta C mi passi quod in genion simo poeta illis exprobrat Cas. Citatur hic locus ab Attonymo in Argumento Nubb., fel non satis emendii te nys. κois ob ho/ιδύσκωλος Si Cut Graeci et ut fabula j docere dixeriarii. Pro infe rara a serre ita et poetae Comici dicti sunt κωμονὰ διδασκαλοι, tragi Ci τραγο, δοθιράσκαλοι, ut nimirum disti tiguerentur ab histrionibus, qui voce canebant Omi-C Vel tragica Cur mina quae propria est noti vocum τραγωδός et ζωμο δός. Cas.
Vtraqtae OC minus proprie utitur. Sed rarii tatem hac locutione id tu ast classe. λεγερι est Oratoriam,
qui in talia tu linteiitiam dicunt i, etsi generaliter
Sensus postremoriam est o vos qui iam ipsi varii generis carmini tria Xpeaimentum cepistis ideoque periti estis. ου- o non de octrina , Ut vulgo accipitur, sed de carmino est intelligendi i m. Francog ita terpres versui O7. αεῖ praefixit Intermodo e choeia partage en dela bandeS, et se primo seimichoro tribilit. D 'nνάγκαζεν r λ ξοντάς γ' ro P. r. Et hunc locum viginti fere abhiii annis emendandum monui X aTgumento ad Nubi, Ῥήγκαζεν λέξον rας ' νη πρως T. P. . re n. Taef. ad Eurip. p. LXII. d. I ips. ubi monet, Comicuria alii si e ne in ioc eotiere vel suum, si sectin dii Spes Mictylus esset, tertius spondens, ultima dactvli syllaba Iambicam vocem aut bacchicarri iachoaret). Confixit a iiii hanc emendationem Ra unde Inu recepit. Add. Florillo
x Sed usurpatur etiam pro αδειν. Inipp. Anacr. Od. I.
157쪽
IM ARISTOPII AXIS AEQUITES. 137tur de oratoribus, qui ad dicendum prodeunt; Deiannosthenes II Philip p. 66. T. I. Reish. γγεῖς ἐν ἐπαρ pr/ etc. Aliud est παραβαίνειν είω νην, quod ibi de in occurrit paulo ante, sub initiurn et p. Comicum AVU. 551. παρέβη ἐν θεσμους αρχαίους, arc ρεgura δρκους.
515. υκ άν αυλως gr. . non facile hoc consectitus esset, scit ut ad 1pectatores prodiremus et cum iis
5i4. 5io Br. τους Dτους μῖν . Sic legendum Osse, non Ut Uulgo, μῖν, sententia ipsa ostendit, sicque perspicue criptum est in membr. et in C. curii h. Τολμα δ λέγδιν α διίκαια. Non tanaen reperias in repub. qui aduersus potentes audeant palam obloqui. Itaque laudat se Aristophanes quod non veritus sit Cleonem palam lacessere, significans, omnes bonos, quibus ille erat Odio, aut tum ipsi debere. Cas. 5 i5. 5o8. Ii. I 1νιαίως. t edd. Ald et Brubachii Farrei γεννῶυν nuper in Husit vitio typoth. γενναῖος Bergi. Comparat Cleonem, grauissime per remp. Atheniensium stratiantem tunc tempori Cum erit Vehementissimo, qui causa sit naufragii nauigantibus et res in terra politas disturbet a disiiciat I). Huiusmodi vento Graeci vocant τυφῶινας de Omlia VniuSVeterum gigantum, vel a verbo τύψω, fumo ). quia venti isti vehementiores solent accidere tempestate Obscuriore, quali Onania fumi essent plena ideo Graeci μελαμβ0ρραν Vocant. Appellat et ριώλην. quo nomine RP- .pellatur exhalatio, quae praecedit tempestate huius generis, vel ab ρι particula intendendi et υλλυμι, peril a ,
γ Cleonem comparat cum vento illo turbinos et vehementissimo. Berol. et Dictus est ille ventus procellosus a tundendo vel pulsando
L. T. p. 7 . de Vento Typtione cf. Eapp. ad Pseudo- Arist. de Mi indo IV, 18, p. 29. a Ab ἄλλυμι Perdo, ut ξ λ νς ἔρι est a Ide, in compositione, ut in εριθρεμ 'rης et aliis. Comicus Uesp. 11bo ridiculi causa ab ε ρι a deducit Scholiastes: ν hos est veriti globus s. turbo aut ignis loquitur autem de Cleone;)
158쪽
158 OZIMENTARII vel ab ε γι63, propter Ii ita am si nilitudinem glomerationis fili cuni itis exhalationibus . nubibuS. Aliine nomen Cici itis. Vetus Gallia Narbonensas, quae ei vento ad imo dum est ObnOXia, proprie sic illum vocavit. Vid. Sta ab. IV. p. 277. d. Almel. et Senecam Quaest. Nat. V, 17 add. Favorin. P. Gell. . . II, 22. . Cas. He
voce aliquid dicam ad Acharia. 11 7. Dranch. Add. Zonar. I. p. 866 ibique ab edit laudatos Grammaticos. Sensus omnibus turbulentis hominibus se forti animo opponit. 5i6. Vt commendet poeta suas fabulas sine inuidia, introducit chorum parantem rationen reddere
eius quod inulti in Aristoph. essent mirati et cuius
causam e ipso saepe quaestrissent cur nimirum Curi ctanter adeo chorum poposcisset. Quid sit chorum poscere, docent Comicorurn fragmenta apud Allieiraeum Potita dramasicus, qui fabulam scripserat, horum αιτεῖν dicebatur, iam Choragum quaereret, cuius sumtibus ea fabula doceretur. Locabant enim poetae peras suas locupletibus ciuibus, qui ex legibus Athenti.
Cogebantur χορηγεῖν, i. e. ludo edere et chorum sua pecunia instruere. Si lege roso λυνci et ocu λαμβανειν. CaS. 517. βα- νἱω ν. Potest Verti et tacite apud se causam quaerere vel a poeta causam exigere b). B ocipo in stria mentum quaestionis unde ciscit ἱζειν proprie quaestionem habere et ver indagando tormenta adhib're. cf. o si ci o n. A Chorago, qui sumtus
suggerebat Bergi. Frischlinus male chir non time homon a se iamdudum exigat ipso. Verte quod Do a ipse pro fe choraiau P0ieret, siue, quod C is inrpetrato choro ipse dramata sua per j e et fu nomine deret. Vox roso enim aliquando omnem apparatum et ornatum scenae significat, qui ad comitiissionem dramatis alicuius necessarius erat. Hinc ο-eriol autem exbalationis globus, antequam insanimetur sex. Bergi. b Hanc posteriorem interpretationem veram esse docet an
159쪽
sta lat se dicebatur poeta qui tribus alicuius chorago
trana ala sua os rCbat, rogans, Vt a ii theatrum pro ducenda curaret, stimiusque, qui ad eorum commis-
Iionem necessarii essent, suppeditaret. Cui igitur cho ragus annuebat, i dicebatur roso ν λαμβάνειν, ii seras phrasis ista occurrit p. O mi Cur nostrum Ran. 94. et Hesych. V. Πυρπερεγει T. I. P. O37. Vbi V. intPP.J. Contra Choragus, poeta gratificans dicebatur ros do Dicit , ut in fragmento Crati iii a Athen. XIV, 9. T.
obi, Vide ibi ro πάνυ Casaubonum p. 9o8 ed. Lugd.J. Porro sciendum est, Aristophanen initio ab illas suas non suo nomiii commisisse led aliis positis ipso mini
nomine dei das et omniat tendas dedisse ut ii, te de se testatur in Parabas Vesp. Oio sqq. PrimUna autem dram Equitum ipse per se et suo nomine in theatratin produxit, ut non solum testatur Anonymus in Argumento huius fabulae, sed etiam Schol ad Vesp. 4O15. Hinc igitur alci, quis sit huius loci sensus Rus. si 8. ησὶ ἀλυοῦν Br. d.J. Minus bene vulgoVis s. Emmo . vid ad 4έi Sensus sequentium est:
sibi noli per insipientiam hoc euenisse ut cunctaretur.J921. 5i N. Est locus elegans. De arte comica enim tanquam de femina loquitur, multos quidem habente aniatores sed paucis sui copiam faciente. Iειραν enim et χαρίζεσθαι urit Verba rei Venereae o), quorum illud significat, feni in an sellicitare siue de concubitu comuellare hoc vero de ea dicitur, quae amari
ii se indulget. Meminit huius loci Priscianus Lib. XVIII col. 198. itemque Schol. indari ad Pyth. B. v. 73. p. 15. d. Heyn T. III. ubi plura eaque lectu di-ς Πειροῦν proprie ver in meretricum et primos aditus rei amatoriae tentare significat Elias dem farinae verbum χαρίζεο θαι, quod sigraificat Iacere sui OP iam. Sic notat Seneca pater praef. i. ControV. Offici tm et O iciosus nomina honestissi in ad signiscationem rei turpis solita transferri. Iocoso autem Aristophanes coni parat comoediam scorto delicato, et cuius aditus pauci pateat. Cas. Quasi de stiperba meretrice ita loquitur de comoedia nam laaeo verba etiam de Te venere dicuntur, Ut notauit Schol et Constat Ber L
160쪽
14 COMMENTΛRIIgna de riodo memorata significatione vocis χαρ ζεσθαι in medium stert Rusi. 522. 518. r. Altera ratio est, cur ser et unctanter ad comoedia accesserit, Uia natura Athenn inconstans est et ita grata. Odcbant, nim poetae remu-iae ratio irem operae mae X spectare a repub. ωίσι duobus ni odi accissitur, pro ipsa natura Per quana sumus. et pro ingeni et moribus, per qtio tales stamus. Si priore modo accipias, liOm I. On habet Daturum annuam, sed in diem in horas pondent naiseri Da Ortales Ideo itidarus Pyth. VIII, 155. 111αε ε ρυυς, i. e. in diem
viventes homines vocavit. Sed poeta altera notione capit, et Daturam esse annuam Atheniensibus ait. Nam, qui hoc anno placuerant poetae proximo anno displicebant. Huius inodi querimoniae etiam apud latinos Comicos habentur Cas.
525. 516. H. usod:ἱόναι verbum ancipitis significationis interdum relinqMero significat et in bonam partem accipitur vel mediam. Alias crimen denotat, cum idem publicam aut priuatam fallimus Cas. 524. 52O. r. τουτο. enu eius epist ad Mili P.
52. arida ταDrct, quod rectum puto, ut Conueniat Cum
sequente re e). Duch. cincio fui Br ed. id est, α ε πα- ίε. Prima syllaba ob rasin litteraruna longa st. Recte in vett edd. iuxta Codd. scrip Luram omnium, excia sum est παθε. Uristeriis vero imperitissime edi di ci 1παθεν, quo Pacto pro dactylo sit pes Creticias, Corruptis Versus umeris Brunc . M. γνης Inter Vett. Poeta veteris Orno odiae fuit Magnes hic f), qui in theatro Attico floruit, dum aetate floreret, abeunte aetate sic defloruit, ut nullo loco habe fetur, quod Atheniensibus vitio vertit Ar tophanes Cas. πολιαῖς κατιουσαις. Cani de ceradere dicuntur, cum de lummo
I I e eo vidd. Inipp. Aristot. Poet. 5. et Fabaic. B. GT. T. II. p. 45.