Comoediae;

181쪽

I AT ISTOPHANIS EQUITES. 161tur. Simillime factum est Athenis in carmine thy-phalli CO, ut narrat Athenaeus Ir). Si cum moris esset Athenis peplum quotannis Mineruae Consecrare et in eius templum magna pompa deferae, in epi illo de- Pictae erant ac milliebri vel radio res gestae Minervae, puta, per Ioui praestita in bello contra gigantes, item Certamen cum Neptimo, et id genus. Ambitio hominum obtinuit, ut nouaina ben de ep. merito-Tum et res gestae peplo illi intexere latur. Illustre tosti monium hoc loco. Ait enim poeta maiores dignos fuisse peplo n), i. e. quorum ii omina PFL Mineruae insererentur. Meminit et Virg. in Ciri ). His gradibu e ventum est ut, cum superare semper se inde ambitio, hinc adulatio certaret, tandem etiali homines dii facti sint. Nota eni in Romanorum αποθnu Gις. C-pli Mineruae meminit Plautus Merc. P). Extat etiam liber Aristotelis, Poplus dictus quem vir summus ita inscripsit, ad peplum Mineruae respiciens. Continet enim elogia heroum Troianorum C . Cas. 57i. 564. H. φρίττειν est linire, inde κατάφρα

tatum, quum frenis ad sacra Cereris reuerteretiir illustratum ab io radio singulari Progr. Jenae 18o6 fol. n Vide Meursi Panathenae cap. XVIII. Brtinch. Probabile

est, imagiries cautum praeclare merito iam, qui hoc hono- Te digni haberentur, intexta s. acu pictas est in ora sacri huius vel siue aulaea, quod Panathenaeorum festo super Dauis quadam specie occultarum machinarum ope motae, eripansum per Ceramicum usque ad Eleusinio vehebati iritalidemque in Palladis templo in acropoli asseruabatur. Vtiit. Q T. 21. D. ubi omnino id est Heynius. P I, 1, 7 vhi cis Inipp. Photius quoque Lex. P. Od. o Det pepli noti tantum apud oratotes, sed etiam apud Co

micos neri mentionem.

ς 'Αριστοτέλους Πόπλος in Aristotelis Epitaphia in Heroas

Homericos: Fragmentum ab II. Stepilano primum editum. nunc pluribus auctum epitaphiis, artirn nuper editis paT-tim nunc Timum e cod. Haxlei. Duuelmia 1793 8. edistore rho BurgesS.

182쪽

162 COMMENTA ILII 5 2. Pleonasmum πανταχου αε illustrauit Porson.

ad Eurip. Phoen. 1422.5 5. mendationem versus e Cod Ra v. DCtam prohauit Hermania de Metr P. 1i . item Florili ad He

rod Att. Reliq. p. 75. s. Cilicet spondeus in impari Joco horum trochaicorum Arist. non facile occurrit nisi ubi locus corruptu C sit.

5 4. 567 K. Locum hunc citat Suidas V. ιραθμησεν, sed ubi optimus S pro γ ρίθμησεν habet us μησεν ab ρεμεῖν, quieturn e se prout legisse etiam

videtur Scholiastes vetus ad h. l. vi ex interpretatione eius patet. Certe, quin lectio illa melior sit et vulgatae praeferenda non dubito s). ust. Non sine specie prouerbii ἀριθμειν posuit pro detre Clare pugnam et quiduis aliud velle agere, quana manu ferire. Solentigit aut vis hoste quaerere effugia ne pugnent, ut O Cet Theophr. περι Φιλίας C. 25. . . edd. antiqq. f. C. 24. Schneid.J. Inter alia solebant, ubi pugnandum esset,

hostibus numerandis temPu terere Cas. ' θυνίας Attica elegantia. Ole iit enim poetae, propriis nominibus uti pro participiis ι , Vt Hector pro detinente, quia est ab χω, et talia multa p. Athenaeum. Sic μυνίας proἈμύνων, ut, si quis latine dicat est Vincentitis, pro . Dincens sive iricit. Sensus est, statim illos viso hoste impetum fecisse Cas. Huiusmodi acumina e Domini bus propriis antiqui multis locis surparunt. v. Calaiab. ad Atheia lib. . c. o. His defendi potest Menagius aduersus Bailletum, eiusmodi allusiones frigidas vocantem et ab aratiquis reiecta esse de quo Menag. T. I. Anti balli. c. 48. Suidas Schol. verba descripsit in μυ- ωίας. Diach.

ν Non citrabant numerum hostium, an sint multo plures quam ipsi ut in Marathone piaecipue Bergi. Aut et ρίμη-s aut ῆθι μηoε legi vult Leis c. H Ap. Zonar tamen II, p. 11O6. sine codd. Varietate legitur; 9ίθ ἐπισεν et explicatii ἀπεδειλίασε. Quod si ii ira esserit bis editae fabulae vestigia, coniici posset ex dii plici editione eam varietatem uiasse. Sed niuit significantius est

183쪽

IN ARISTOPHANIS AEQUITES. 165 5 5. 568. N. Loci huius meminit Suidas V. πε-

η ησύμην. rast. συιει ἐς τον μον. Est allegoria, petita a palaestra. In lucta varii sunt casus est qui vocatur casus in humerum cum aliquis vi antagonista deiicitur sic ut humero terram tangat, qua non Erat plena victoria; et vocabant hunc Casum Graeci ψευδό-πrωμα, quas dicas, falyus ora it s. Ita egelidum in Schol. non ψευδόnc0μα. v. Suid. Cas. 5 6. 569. N. ἀπεφησανro, abstergebant puluerem. Loquitur autem quas de lucta litibus in palaestra alle gorice. Aliter Demosthenes idem dicit in Olynth. I. p. 2. T. I. Reish. ι, ταὼ ἐπανορθωσώμειοι ην ἐπὶ τοῖς πεπραγμενοις do ἰαν πονριφώμεθα ut his vitiis correctis impressam ob res sic administratas infamiae notam deleamus). ρ gl. ψαν est te Lere inde αποφαν abstergere. Est vero hi quoque allusi ad morem palaestrae. Nam qui terram humero tetigerant, sollicito eam partem ab Stergebant et DCtum negabant. Sic in quit Aristophanes, aquando in bellis forta in aduersa utere latur Athe ilienses stati in nobili aliquo facinoro

α Ουτον ἐς ψοι ικύὁα Et sic passim poetae Attici. Sophocles init Oedipi T. Dψαλγητος γαρ α ε ην, τοιάνδεμ ου καToικχείρων πόλιν. irunck in Suppl. 577. διαπαλαίειν est. Constanter Pugnare, donec adversarium deieceris. GR. 578. σίτησιν dirno. Alludit ad morem Athenia alendi in prytaneo bene meritos de Repub., quem OnO-τ Scilicet cum coniunctivo et optatiuo et indicativo ad rem cum dubitatione affirmanda iii μὴ ad negandam Cum dubitatione, uὴ D dicitur cinii in filii liuo autem et partici Pi et imperativo ad rem ceat negandam tiri, ad certo assi Udridam , μη o Vstirpatur; quam legem proposuit et illustrauit Hermaran Comm. do ellipsi et pleonasmo, in Vol

fit et ut anni uia Antiq. Studiorum I. I, P. II. D.

184쪽

164 COMMENTARII rem nimis promiscue peti concedique sua aetate indi

gnatur poeta. λεαίνεro x). Hi Cleae laetus auctor legis fuerat qua fraenabant a Publi Cae freti δις. Qui igitur eo aspirabant, ambitiosis precibus eum demulcebant. CaS. 579. 572. H. Inter tonores, qui viris fortibus decernebantur, praemii loco fuit et ius 7rso: Θίας, quasi dicas, ius praeficiendi, aue edendi ante alios. Hoc ius vim hanc habuit, ut in theatris et publicis aliis locis eo praediti possent quemvis excitare nisi esset par dignitate et eius locum occupare. Cas. Vide Casa ub. ad Theoph. Char. περὶ εἰρεσκείας C. 5. P. 16έ.47O. d.

532. 5 5. N. και πρός Piaepositio hae aduerbia scit ad uerbiascunt et aliae, sed quae indicium trans lationis faciunt accentu mutato si sint disyllabae, twπερ, υπ- S. προς ου citroi με diuulsum est perimesin pro οὐ πsoςαιτουμεν. El5h. τοσουτονὶ μόνως ut Ol. Vulg. Scribe OGουτονὶ μόνον, ut habet S. Vat. Falat Aus Sic iόνον tres codd. Vulgo μόνως fratrach. 58έ. 577. H. 8O. r. Loci huius memini Schol. ad Nub. V. 14 et 12Ο. us. Μ Uooptio Sic etiam Suidas in os α. At ego ut ho non Conuenire ratio ni linguae graecae, quae hic vel subiunctivum vel infinitiuum exigit F). Itaque magis probo, quod habet Schol ad Nub. 14. μὴ φθονηθ Ibid. v. 12 O. φθονείτω

Ιonge vitiosius. Duch. Ῥαν est, comam gerere; quod duobus contrariis modis fieri solebat, contra communem vitae sum. Nam et qui in luctu erant, Omam

alebant propterea in Nebulis et saepe alibi philosophi

induCuntur κομωντες, i. e. 'italentes, ut qui erant iii Iuctu. Sed et qui mollius vivebant, deliciarum causa Coniam alebant. Ideo petit equester ordo, ut sibi limat κυμαν, i. e. mollius Vivere Cas. άπεσίλεγγισμί-

a Hio lictor legis fuerat, quae publicum in Prytaneo cibum ducibus adimebat, ut est in Solioliis. Patrem Cleonis Cleaenetiim dicit Thucyd. Lib. III. c. b. et IV. 21 LJ. Bergi. γ Neutro opus. Imo μη cum Imperat. vaes Indici, sed

cum Coniunct. ox struitiir, si quid prohibetur. V. Mat thiae Tamni. gr. P. 16. et Pu Q. quosque laudat.

185쪽

id de coma etiam intelligatur, λιπαράν και διακεκριμίτην τὴν κόμην λουσι, Vt fere loquitur lutarchus in Lycurgo laudatus Sam. Pecto ad Leg. Att. p. 662. os sit etiam accipi pro στεφανωμόνοις, 1quidem στλεγγὶς corona menti genus quoddam z . seu Capitis ornamentum appellatur, de quo vide Calaub ad Athen P. 2.L u/ich.

585. 5 8 N. Haec rophi respondet superiori

et genere versuum et modulo eorumdem propterea

antisi Ulla vocatur a). Equitum chorus hortatur Mineruam, ut velit adesse in Cepto Vocatur Minerua ΠΟ-λιουχος , et generali cognomine, quia, ut ait Virgilius ΓΕCl. 2, t. s.J, PallaS, qua Coraclidit arces, Ipsa ο- tit non ut Diana, quae erat siluarum dea aut Ontium sed et peculiari epitheto colebatur Athenis hoc Cognomine a Dc et Io, b). Palla autem de armorum perita fingebatur; ideo si dicta a παλλω Cas. 586 Quare vocat Athenas lanctissimam urbem 2 Quia et in uniuersum urbibus id nomen Conuenit, quae a nagna cum religione instituebantur et fundabantur. Sed et alia ratio est: nam Athenis fuit quas hospitium Omnium nummum. In aliis urbibus certi dii colebaniatur, qui vocabantur dii patrii aut dii tutelares Atheiana vocarunt veteres publicum omnium deorum hospitium. Imo etiani , ne qui deus maneret inCultus, quos

a στλεγγὶς est trigil insti umentum Graecis et Plauto cum ampulla iungi solitum in mentione eorum, qui ad balneas Veniebant. Ideo elisus est, petere Equites, ut ibi liceat balneis saepius uti pace facta. Ilam qui ad balnea itabant saepius, non sine inuidia publica hoc faciebant. Est etiam τλεγγὶς genu coronamenti, de ii Athenaeus lib. Vlt evso1 tam do eo praestat hic accipere. Cas. Loca ad quaOCasaiab. 1 prioribus respicit, videntur esse Aristoph. p. Scholiastem et lauti in Sticho I, 5, 7 et Persa I, 5, 44. vid. Thes. Rob Stephani Bergi. Locus Athenae est XV, 4. p. 954. T. V. ed. Soli eiglli. G Hanc conuenientiam utriusque tollit alia versuum descri

186쪽

166 COMMENTARII non norant sub titulo Dei incogniti colebant, , ex Aotis Ap s clarum est c) Cas.

537. κω ποι παῖς. Est erram tempore Aristophanis solam hanc ex urbibus Graeciae poetas tulisse, qui qui clem alicuius momenti essent Spartani negligebant studia Thebae Boeotiae vulgo credebantur alieno esse ingenio a litteris, quod prouerb. testatur Sus Oeo lica S. 539. με δεδυσα χώsας. Infra 759. 775. τε μεν δε--οἱννη θηναD T PTης πολεως μεΘεουσηὶ Οχ0μαι. Ac gl. 592. ι 585. H. J E his verbis Chori colligo hoc rama prodiisse. Cum noti dum depressi fuerant Atherii en se malo ad Megara successu et clade ad Delium accepta quae infortunia euenere Octauo belli Pelop. anno), sed adhuc victoria elatos fuisse μεγαλαυχωντας. de Oanie octauum belli annum prodiit haec fabula quod firmat Scholiastis epochen de Stratocle archonte Pal-mer. Exerce in 7 6J5O TMκην. Intellige deam Victoriam, quam veteres volucri facie piragebant, sed sine alis ne a se auOlaret cl). Cas. Hi Victoriam distinguit a Minerua, ut alias etiam distinguitur; sed Sophocles Philoct. 154. ipsam Mineruam vocat Victoriam μης ν δ πέμπων

Praecipua apparatus ad docendas fabulas. Inde igitur

187쪽

histriones, poetae, imo ipse choragus denotantur liac Voce Cas osειῶ legi vult eis . 594. στασιάζει. Improprie ponit Pro sar a par tibus alicuitis j . Proprie enim est, seditionem in νι be facere. S. 595. 588. N. ψή, ηθι. A consequenti positum pro, indere g). Nam αDεσθω est,ideri, cerati in aliquo

loco. S. 596. πίσ9 τεχνλὶ LOCuti prouerbialis, qua uti mur, Cum significare voliamus, aliquid necessario esse facienduna lib. oo est ratio aliquid faciendi πυρα ιν est praebere alicui facultatem faciendi. Genera liter pro tradere ponitur. CG3.599. 592. N. Quod sequitur ante pis rhema est totum licentiae poeticae Inducuntur Equites suos equos dilaudantes et praemia illis poscentes. Quorsum hoc 'Poesta traducere voluit Equite ipso S, qui amore equo

Tum Caec ferrentur et saepe non minus eos Curarent

diligenter, iram homines ipsos D. Quid mirum ' cum certum sit, equestris rei studio los multos mire ha par te insaniisse, eos praesertim, qui equos ad Circenses ludos alerent, quibus quidem saepe leginaus sisti δεῖα concessa item his defunctis sepulturae tributum honorem et inscriptionis magnificae ut taceam de Cali gula, qui Incitatilin equum suum in praesepi aureo aluit, eidem Ornamenta consularia decreuit, facturus breui Consulem se curn si vixisset. Vide Suet. Calig. 59. et Dionem LIX, si extr.J. Dνισμεν. Notat SchOliastes de industria uti hac voce, quali OCCurrentem Obiectioni. Videntur enim et sunt reuera quae hic dicuntur ficta. Chorus tamen, ut fidem illis faciat, ait

I Imo est, dissedere ab aliquo, aduersari ei, non fauere. g Conj icere, h. e. adesto.

h Valet quouis modo, omnibus rationibus. i Vult existimat potius, poetam Atheniensibus occulto modo obiicere, quo in expeditione contra Peloponnesitos, PTΟ-pte defectum naualium et pedestrium copiarum, debueritit equitibus Vti, quorum quidem propTie non fuerit ea militia.

188쪽

16s co MMENTARII se dicturum ea, quorum sit conscius. Ea enim est significatio vocis. Cc S. 6o πράγματα. Generaliter haec Ocres et negotia significat. Hic non male vertas bella: nam obti

6Oi. o 94. Verbum o υνδιαφερειν significat, Communi per cum alio perferre aliquial: Oiaitur pro tu Oare. βο-ι me διψβ0λαι sunt impresssiones, quas hostes faciunt ii hostilem terram. Nam ειςβάυζειν dicitur exercitus, qui facit impetum huiusmo li. Cas. 6o S. 595. N. Tangit historiam quam narrat Thu cyd. l. IV. C. 42 s quando Athenienses in agrum Co xini litoriam classe vecti impresssionem fecerunt circa Sobgiuiti Collem Cum duobus armatorum millibus et ducentis equitibus, in hippaginibus vectis, quorum prae cipue opera Corinthios pepulerunt loco et tropaeum statuet urit. O factum est post expeditionem ad ylum in fine aestatis anni leptimi belli Peloponn. Sic ex iis quae scripsimus ad . 592. et ex iis quae Praecessiste hoc loco notamus emergit notitia tena pori huius didascaliae nempe sub finem anni 7. belli elo p. tratocle archonte in Lenaeis. Hae Pami ei ius p. 726. Exercc. . Quibus addo locum hun VOCis κυ θων gratia citari ab Athen XI. O. p. 43 A. D si Naues Grae

piunt, ut ch/Hagogi, myriagogi vel a re, cui sunt

distinatae. Vt reciγω οἱ quae delarunt o G λον. i. e. Diani Prit uiri. Si et illae naues, quibus utebantur in transuehcndis equis quibus postea utebantur in terra,

gr. Π Π γω 0 IJ, at hi magine v. Cas. 6 34. 597. H. Veteris militiae mos fuit, ut miles omnia sibi necessaria e cum portaret. Multa Virgilius et alii Latini de milite Romano; sed et Graeci idem

DCrriant. ropterea poeta singit istos admirabiles equos in militiam profecturos ni ore militiae viaticum sibi Comparasse, h. e. supellectilem necessariam victus ca-

189쪽

IN ARISTOPHANIS AEQVIΤEs. 169strensis, cuiusmodi sunt allia caepe, laridiana et id genias de quibus saepe in Codice fit mentio. Supelle ctilem denotat unius Cot His nomine. Est vero : o, Oobi l poculi genus, Laconici inventi, artificii pecu liaris, Usus multiplicis. Eius descriptionem ride p. Plutarch. in Lycurgo c. . . Vbi s. eo pol d. et p.

Athenaeum XI, O. . , O. T. IV. d. Schw. . 9όμμυα. Proprium est caepis et quibusdam aliis paris acriino Diae, ut oculi noceant; Caepae etiam la Crymas cieant: unde nomen graecum. Nam κρόυμ iis dictum, quasi xόρας μυωι , i. e. PUPillas Culi connivere 1ue claudere faciens Πι) Cas. 6O6. εμβαλόνrες. De remigantibus etiam Ra D. O 6.1πῶς diu n0μως- ελαυνειν; CInde alter ici Gr&-επεt νcinu ἐμβαλ' ς Bergi. ἱππαπαί. alatica est acclama tio n), seu Celeiasma quo se remige inuicem adhorta bantur, ρυππαπαί. Rari. O75. PDππαπαι διπεῖν Indo in Vesp. 9O9. tota naualium sociorum multitudo hoc 3aomine appellatur: δεινόrατα γα ibro; δέδρακε κάμε

gasse ait Celeiasma ei tribuit, ab illorum nomino fictum ἱππαπαἱ BrunCh. 607. 6OO. N. OS. r. Gnatho μαλλον Ridicule haec dicuntur, et iocu referendus ad vocem prae Cedentem ἐμβαλεῖν. Nam quasi illa vox significaret clare, iocose hanc veluti correctionem inserat, quas dicat: immo capiendum potiris, quam dandum ). Cas. οὐκ

bus postremis Zonara II. 256. h. v. emendandus est.)m V. tym M. p. 54Ο. et Onar. II. p. 1257.n Seholiastes dum do equis loquens dicit ππαπαὶ quod est ab ἱππος, equus alludit ad ρυππαπαὶ, quae est acclamatio nautica Vide in Bari. 1 9. Bergi. o Non recte haec ita explicantur Sensus est: quis remis incumbet 8 remi sunt ni agis capes ridi fortius tractandi .i, Iisdem his verbis. sed diuerso sensu, si is est rursus in Nub. 1298 Brunch.

190쪽

bum Πιαυνειν de equo neutraliter x surpatur Nubb. ISO 2. υπαγε, τί μελλεις Ου ἐλας, o Σαμψόρα alias de auri- ga, equo agitante, active ibid. 1276. tario D γ λαύνων εἰ ἔπεσον Hi in Eqq. in praesenti loco de remigatione; unde etiam κωπηλατειν ab ho Verbo. Si Π.αυ- νειν ναυς infra 1179. Bergi Verbum antiquum λαω, quod significat, incumbendo aut tundendo agitare. Est vero praesens ελας pro futuro. qui nona in impo nebantur. Inter alia fiat hoc Σαι φόρας. Si appellabantur equi, quorum femori inscripta erat littera . Nam veteres quod postea appellatum est GI; εα, dixerunt σαν. Sic, quibus inusta erat littera K, eos vocabant Ἀππατίας, ut initi Nebula uiri Cas.

6O3. Ἐκπxidia est de aliquo loco in alium exsililae. Hic vero alludit ad expeditionern Athenia iii Corin thios Cas. Et Κόρινθ0ν. Post res apud Pylum De mosthenis et Cleonis auspiciis gestas de quibus in hac comoedia passim fit mentio, Athenienses statim expeditionem in Coritathios susceperunt. Tliucydides Lib. IV.

νεωζεροι. Cum fingat istos equos milites esse, illud simul affingit equis, iuniores eorum officio calonum functos. Catones Latini Vocant, Isiue caculas famulos nailitiam qui ipsis necessaria deferebant et cibos a

Tabant. Cato vox Originis graecae Καλον Cant lignum

61O. ii γούρους Sic dicti quidam e genere Can-

Ibant ad serenda stragesa. i. e. arcessebant. In chara.

cendum vel aliquid ferendum. Vide ac 261. Bergi. H Ita, non μετηχαν Vt in not. InV. dictum, olim lectum est.

라틴어 텍스트