장음표시 사용
211쪽
cule res nostrae habere se incipiunt, de foederibus tractant Lacedaemonii oratio una interrogatione elauntianda, ut est serna indignantium. Sed poeta praeclare ob oculos ponit leuitatem Atiaenia . qui soliti re bus vel leuiter succedentibiis statim Orasilia pacis ab rumpere g). . μόλε Attica VOX est με εο pro niser,
sed in Vocat singui. Attici alterum detrahunt et di cunt, μίλε et sumunt pro O stille h). Cas. 679. 67o Br. ερ7rεros. Locutio plebe petita. Ad Verbum bellu u repat i. e. pro Cedat in publicum D. Cas. In Lys. 129. υκάν που σαιμὼ λΓέ πόλεμος ερ ιε- τω. Bergi et Brunc . 630. 679. N. 74. r. εκεκράγεσαν ). Verbiim
per Onomatopoeiam fictum κραζειν, quod conuenit asperae et praefractae Voci Fere in deteriorem partem accipitur hoc verbum GS. 0υς Πρυζάνδις ιν μονα scit την BoDλην Seria tu ra dimittere. Inepte libri omia es: πιέναι, quod fideliter Vertit Bergierus et chim clamore iubebant Pid tanes abire m). Interpretes aiong Ita solebant Athenienses, si res ipsis meliuscule se haberent,
i Iano: Progrediatur. M In Brutich. d. est, haud dubie perarum errore, νεκράγεσαν, Via de iii Lips venit, ibi qtioque corrigendum sed in Ind. d. 1 . sub κράζειν legitu ἐκεκράγεσαν, etsi εγκράζειν in lut 428. CCuriit. ι Imo egit me formatum est hoc lusquampers cuius teTmi
quod interdum ordia loco ponitur. V. Matusiae T. gr. P. 245. s. o6.m Id est clamatum est passim, Prytanes abisse. Vel ita in-
212쪽
I9 2 C oram Em Tam II fugasset menda, si prosodiae paulo peritiores fuissent Γλπι ναι metrum Uerlatur, Uum secunda ira syllabam corripiat ut ex Avv. 138. liquet εἶθ', ῶς περ με ς, ν ναι si Ac με i ci. At c φιδε/αι linlittere secuti clam pro ducit ad Lys. 157. et ad Av. 946. Brutich. 63 i. 672. H. Dπεο πήδων n). Semel moriendum est neqlle Oeta Neque alio auctores graecos seruasse leae, Gramnanti Corum de in Crementis. Nam etiana apud Plato tum et alios prosae rationis auctores neglecta in- Crensenta leguntur niaxime in praeteriti et plusqUamperfectis. Sed et hic περ et Θων pro Da δε επηθων, nisi ita potius scribas, ut et metri Carata necessarium est. Hic alitem poeta describit circi scii senatus Atheniensis; quod uni in sena lunoniano accidebat, dicebantur Senatore uici alia j cmere. Vide Fcstiana p. 227. ed. Dac. ubi f. Scal. . si φωκτους Graeci si vocant cancellos et sepia transitu ita prohibentia. ως Proprie est que cus; sed quoniam Notissima arbor est VH ICras, Propter ea 2ppellariant di, o generaliter Onanem a ateriam, ex qua Olm quod uis esset factum Coiitra Latini pinum gelieraliter usurpabant Pro quoui ligia o unde Pt ius pro lavi apud Ouid saepe Ob AsDqακ ro igitur est adsit et prerro , Nod sit tiaraio p); alterum s post euphoraiae causa sublatum diana acendum erat δρύ- asci κτος, 1Cut Cataphractus. Sed quidam ut antri politia ira pro r. Nam πακ roῖν graece est clauciere, ut P.
terpΥetare Conclamatum est ab omnibus, qui ilibebant
213쪽
IM ARISTOPHANIS EQUITES. 195682. ριαννα. EX Athenae et Polluce scimus, ve fere plurimum sos esse itisce duabus Platatis, corian dro et getaeo, ut et a Geth et anfο, et similibus ad usum condimentorum. Qui plantas descripserunt, fataciunt earum genu Vnuna, quod V OCant Plantarum Coniat limentariarum, earum Videlicet, quae acriorem succum
natura habent Cas. Si Vera sit lecti υπεκδραμων ab In v. e Rav. Te Cepta, putandu erit Proceleusmaticus infecunda sede iambi loco esse. Eum autem Squam iam-hi loco inueniri negat Herm. de Metr P. 16O. S. hoc ipso loco laudato). Letinenda igitur si vetus lectio :
rios Γλμων Per se etiam melior nam esse debet hue illuc discurrere, aut clam subire non, Currendo aufu
635. In Vesp. 495 ηὐδἐ γήτειον πρ0ζαι τως αφύαις, δυσμά τι Bergi De V. γητειον v. Lan 654. 684 γ 75. N. ηδυσματα Deest praepositi εἰς i. c. ad facienda conclimenta Cas. Im iri appositione additur ut in Vesp. l. l. 686. Πυππάζειν dixerunt Attici, quod alii non πίζειν. Id verbum proprie dicitur de equis, quos equisones manu palpantes demulcent: Vnde ponitur pro, blandiri alicui, quemadmodum P. Latino Palpiana Obtrudere alicrii, pro eodem laut. seud. IV, 1, 53.'Cas. Scholiastes PI Pax acclamabant, quod nos dicimus ποππύζειν Vnde πόππυσμα quo equisones de-mul Cent equos. v. ad Vesp. 625. Bergi. 639. 68S Br. πέπραγας. Si bene tres codd. vi edidit etiam Bern. Iunia. Ceteri πέπραχας. OeriS: πεπραγως ἐν τb , -τικῶς πεπραχως Ἐλληνικως Q. BrunCh. 69o. 681. N. ευρε δ' ὁ παν. . . I OmerHSh in Merc. b19. αυταρ ἐπεὶ πολυμνητις ἐων πολυμηχανον ευρεν. ergi.
214쪽
19 COMMENTA II 692. 6O2. N. κεκασμί ν. Poeticum Verbum κύ- ων pro ornare t). Apud in cirαβαῖς πραπίσι e κα-σμένος i. e. bona mente in fructus. Cas.
ed.' Sic emendate scriptum in B. Di meter est paeoni cus constans e duobus Cretici ut strophicus versus qui est 62o. 625. LipS. Perperam Vulgo sus ασι. Male etiam in A. C. α μυλίοις, quod in B. quoque a Iecurida manu repositum et IriV. e Rav. recepitJ. Erunci. Liiυλος proprie est disertus et ligenio sus dilecipiendum, . GS. 696-98. Haec, ut nunc in ips descripta sunt, non respondent strophicis 628. f., inprimisque partic.
χων Vulgo ante υνους addituna aec metro nec sensulatu abesse recte potest. Neque enim dici commode poterat: γπίστασαι et μιῆς παλαι υνους ξυμμὰχ0υς Hametiani haec Attica forma non ii Coinmunem 111utunda erat); addito part ἔχων betae Omnia se habent scis te habere nos dudum tibi benevolos adiutores. oo. 639. N. ωίων κολόκυμα DUO simul expressurus poeta, magnum videlicet illius sed vatium conatum, Comparat eius impetum Cuin fluctibus maris, non
illis quidem decumanis, sed istis minoribus, qui plus
terrent quam OCent. ωθεῖα κυμα est, Unda Muciam
is et pellere; quod sit in agitato naari, sed proprie di
citur, cum furentibus xeniis fluctus decumani, graece τρικυμίαι diCti, Concitaritur; tun Vere magnum peri culum. At undam a Cleone XCitatum UOCat κολί κυμα,
neutra sigrtificatione potii contendit Mattitiae Gr. gr. p. 254. et 636 Tum πsπραχας h. l. rectius est. t Sic et Hom. Od. IV, 25 add. Zonar. II. 1195. In Piaid.
o Aliam primitivam notionem ennep. Elym. h. V. ponit. add. Zonar. I. p. 69. x Vertiint: Iuctus abruptos. γ V. Festus h. v. et Salmas. R Tertuli de pall. a. p. 14Ο.
215쪽
IM ARISTOPHANIS AEQUITES. II 5ι α Metagenes p. Athen. VI P. 269 Comparat Cleonem cum fluvio Bergi. Io I. 69O. N. μ0 μω του θράσους Deest in hoc loquendi generes κα ). -ρμω autem, quae et Moo- ῶν μορμόνος, fingebatur ea quae infantes deuoraret. Est enim figmentum nutricum hoc numen a . Apud Theocr. in λων. XV, 40. mater plorantem insantem sic alloquitur Mosμω, άκνει Ἀπυς, ae tibi, Mordet eqtius. Sic Lamiam ingebant eiusdena potestatis numen Saepius Moρμους meminit Aristoph. inlaces 474.J:ουἱῖν δεόμεθ' in νθρωπε, της σης Μυρμόνος. S. o 2. Actus secundi scena secunda hic constituitur os εἴ τι των λοιπων μ0ὶ νευδων νεστι etc. quid resi-
Sed venustatis Atticae est, surpare hanc vocem ησθη is' quae est oristi et praeteritum templa notat pro prae senti Latine diceremus: Suaue niihi est Minas tuas audire quae sunt amarae ironiae. Sic proximos ori
su tertio hic construi Suidas suo loco legit ψολοκοα πείαις ), Cum diphthongo in syllaba penultima, sed re pugnante metro Lus oλ0 graece sit fumus, under Nisi putemus Genitivum in exclamationibus simpliciter ita
216쪽
fulmen, quod sine noxa adueniebat ψολόεν, quan in fumos evanescenS, appellarunt. Sic poesta hic Cleonis mina VOCat ψολοκομπιας . . minas inanes neque in neruum erumpentes CaS. SuidaS: poλοκομ7πεία, λα- νεία. Scripturam per diplathongum, quae Proba etiam per se est, metrurn huius vectus Dor adnaittit. Verbuim ελαν cum dativo hic Confli uitur, ut ab Eurip. Bacch. 85O. ςr μη γελαν Βάκχας Ool. Et Iph. Taur. 273. γελασεν υχαῖς. Tunc .
Loci huius mentionem faciunt Etymologus V. LIυθαοί- ζειν, Suidas V. πεπυδάρισα et Eustath ad Odyss λ, P. 1679, τ. Varia autem OCis αποπυδαρίζειν interpretationes lector apud eos videre potest. Rus. Elyna.
λακτίζειν. Suidas et Eustathius Xponunt etiam per ἀπέπαρδον ΓΓΙwCh. μόβωνα Schol. φορτικον dido ἀρνήσεως, turpe saltationi Πῖι e). ei gl. Fere omnia nomina saltationum et Cantionem signifiCant, Vt 3 όiλων genus turpis saltationis est et nomen Cantilenae. ID
cικοεκκύζειν est proprie galli gallinacei f), qui capite
erecto et rotat Vocem edit. In Certaminibu κο κ κυζειν
de galli gallinace sono dicitur Vel de cuculo, qui di
Citur κόκ. κὶξ CGS. Schol. πεs ιερόγχησα, rhoiactum edidi; einpe vocem aliquam absonam ad indicandum Contemtum Lergi. O6. 695. ἔκ φύγω. Verbum, ut Grammatici Io quia tur, praeg/ῖaiἰ Pr daobus ponitur. Nisue com edero. Pro COΠἰ0Ms EleCCTO. Cas. Exemplis illustrauit hanc praegnantem significationem Abresch. Diluc. Q exbum est plebis Atticae στυδαρι ιν pro fallitare Pediabus, ut faciunt, qui gaudio et Iliente continere se non pos-stuic. xigo vocis Vel a που Vt sit pro ποδαρίζειν, vel aeri r clunis, Ut sat 1 πεγαρίζειν Cas. Schol. πυδαρίζει, επὶ του αλλεσθαι, s saltiatione. Quasi ποδαρίζειν, a rovς, ποδός. Bergi Photius p. 549. Πεδαρίζειν, σκιρταν, καὶ iovμεr τάχους σπαράττεσθαι. Add. Titim ad Zon. II 1594. ubi τ δαρισμος. o Add. dicta ad V. 64 I. I v. Sturet. Prol. IV. de voci Irim P. 9.
217쪽
IN ARISTOPIIANIS AEQUITES. 197Τhuc. p. 491. Partic γε post Onro in lect Ra v. hanc irim habet ut sit et hoc quidem per Cererem testor. . Contra Atticorum usum est, si ubique Cum Rav. εἰ legitur, ergo prima Vice, Vt Vulgo, A et 708. ην legeiadum.
sorbere, ut nihil reliquum sit. Sunt autem illa loquenta di genera e plebe petita, ut uiuit apud Comicos. Valent ad summum odium declarandum. Sic et summus vates Hom. s. ' 55.J μον βεβρώθοις Πρίαμον Ποι μοί τε πύως. Vetus Poeta Latinus g): Cru n mon cluces Pria mimῖ, Priarnique pii nos Pisinnos vetus dictio pro Par Hos Hae loqitutiones non sunt siti re Sed et saepius fieri solitum legimus, ut hostes victi hostis sanguinem delibarent, quidam etiam intestina aut alias parte degustarent. GS καπεκροφησω, αυτός legi iubet Reis . 71O. Solemus iurare per ea, quae nobis cariora sunt aut in maiore veneratione. Hic igitur inducitur Cleon iurans per προεθρίαν suam, i. e. per ius quod Obtinuerat sedendi ante alios et excitandi etiam alio esuis sedibus. Ante ostendit poeta duces Athenti solitos beneficii magni loco lio ius προεδρίας et petere et impetrare a Senatu. Addit autem ην κ Πύλου h), respiciens res a se gestas ad Pylum, de quibus ante Cas. 711. 7OO. N. ιδοῖ προεδρίαν, i. e. en stultum hominem, qui adhuc putat se Prioribus honoribus f αι- titi 1ιm Cas. OAν. est vox hae adiuuanda. Ea enim declaratur summum Issiciarii desiderium videndi quod dicit ualiter pro quant me cum gaudia. Idem. 12. Praepositio ἐκ in multis loquendi generibus rei mutationem significat, cum pereunte aliquo aliud succedit io. σχατον. Fit hoc nomen ab χειν vel σχεῖν,
g Labeo. . Schol. ers Sat. I, 4. Vid. Wrensdorf. Poet. La . min. T. IV. . II. p. 573. Caet in Versu antec etiam bisse, vitig olim, etinendum, neque cum Inu. Ram est reponendiun Non ita ει Atticis cum Coni ponitur. h i. e. tiam ob Pylum, O captiuos Spartanos inde abdu-
i Sensus igitur est re, postquam primam sedem Occupaue a s, ostremo loco in ilienta consessuium.
218쪽
et significat, quod vix in extremo haeret. Notabis summae ignominiae loco poni, spectare latinum. Nam in
theatris honestis viris aut a magistratu locus assignabatur vel honoris causa a confessoribus XCipiebantur, qui essent honoratiores, loco Commodiore. Sic apud Se necam et alios Latinos exfrent cauea et Pictiati sunt
homines obscuri et ex infima plebe, qui in summis theatri gradibus spectabant. a5. 714. 7O. . N. II σοι δῶ καrciga ειν Alludit poeta
ad prouerbium: O nini ametre caue OCCULTaS. Theocritus XV, 43. σπεινῶντί γε μηδέ ror νβ' ς k i. e. πεινῶντι μη προψε λυγὶς Et Cribit Seneca de Ira ΙΙ 19. lhanc esse naturain famelicorum, ut facilius ad iram
15. ἐπι τω l φάγοις Phrassis anceps. φαγειν ἐπί τινι Pro super aliquo, mensa videlicet, edere. Nam super mensa edere dicitur, qui ad mensam sedens e scitur sed significat ea vox adiectionem alicuius Obsonii ad panemon). Cas. βαλαντίω Si A. D. Vulgo βαλλαντίω ). Vim praepositionis ἐπὶ non satis benexeddidit Bergierus vertens yilper quanaΠ Ie deTES
libentis fines an super crumenes in hic significat
cun et iungitur ei rei, quae praeter obsonium aut obsonii loco ad vescendum datur, V Pa C. 125 Γ - εν ραγολλύραν μεγαλην και κόνδυλον φον ἐπ ύτη. Et Acharn. 355 παδειν ς' λὶ ταν μάδδαν, αῖκα τις διδω. Qui ersus nescio qua mea vel typothetae oscitantia perperam
in hac edit. Argentorat. excusus fuit. Brunck. 71 . 706. N. Loci huius naeminit Suidas V. 'O - χίζεται J. Nust PDis ιν est proprie, unguibus Vel
tissime comederes, i. e. qii marini velles satiari dicitu- tu autet haec cum similiata qua diana humanitate, Vt uil. obseruat.n Βαλλάι ειον crume tam vel maris tum vocati Graeci, quiae coniiciuntur pecuniae seruandae: a βάλλειν. Cas. O Zonar. I. 263. 1rovi χιω, αντὶ του σφαιρύσομαι, σπυ μετα
219쪽
IX ARISTOPHANI, E QI ITES. 199 circa ungues aliquid sacere. Vt Praecidere ungues. Inde δι υνυχίζειν quod agnificat, quas unguibus aliquid subtiliter tractare. Ponitur Pro λεπτολογεῖν P). πο- ωDχίζειν vero est, aliquid Π uibrι cliscerpere Attica Vera vox est ἀπονυχι o pro άno νυχίσω. De Victu in Prytaneo ante dictum est. Cas. 720. 7O9. N. 7roi ais ut ante Br lectum estJ. Cum accentu in prima significat exallina malis labori fmr.
possi/nt, Ut etiam illudere illi queam. Cas.
722. 711. τυν δῆμον σεαυτο νενόμικας Quasi plane itum e se, tib taedilron, adesi tuΠὶ, of κειοις εχειν πsός σε, Vt ait Schol. Terent. Adelph. , , O. piabem facio meam. Corn. Nep. Cim. . . OPulum Urbanun tem/it in sua potestate. trah. Ouid. Art. Ana. II. 25O. Tacitebern mihi crede, Nam Bergi. 72ῖ. potu ἱζειν pascere ιιCCeis a ψωμός buccea . sicut fit a nutricibus Ponitur Pro lactare aliquem et spe alicuius Ona modi ductare. Cas. 724. 71 S. N. Locus hic adducitur a Suida V. Th- θοι K Aristoteles III Rhet. c. 4. o Anμοκράτης -
saliua) τά παιδία παραλείψουσι. ergi. Perperam Vulgo καθώς; ρ. Dawelii emendationemri , quan iam. antea reCeperam postmodo confirmauit Od. . in quo eodem, quo edidimus, modo scriptum est Briarach.
'u'm quae in comoedia fer1i Possit scribendum igit tu es-
220쪽
728. 717. N εὐρυν καὶ στένον λθ. Id est, lyci fratragicere oti et laetetur ei doleat pol'ulus Laetitia
diffundit dolor arctat. Possumus etiam exponere pinsitus per re es e liberalis et restrictus Cas. SChol. πλυνσων και πένητα. Mihi videtur manere in eadem sententia a metaphora, quae est in superioribus atque hoc dicere se posse efficere, Ut populus contet 1 tus fit multis vel paucis s). Nam dictuna fuerat de alimentis. Atque ita locum habere potest Ypossitio Scholiastae qui enim diuites sunt, liberalius 1bi in dulgent et quasi latiorem habent ventrem; qui paupe TeS, parC Vivunt et quas Ventrem Comprimunt. Cum ergo allantopola obiiceret ei, maligne ipsum pascere Populum. instar nutricum quae, Cum infantibus cibum Praenaandunt, exiguam iis partem in Scindunt, atque ipsae multo plurimam deuorant respondet Cleon, se Posse efficere, Ut populus etiam paucis contentus sit; et, si quarti largitionem ipsi praebeat, laeto animo accipere, si quid recidat, ne hoc quidem aegre ferre, et etiam exiguis alimentis contentum esse Diach. goo. με δόκει Imperat. legi voluit Reis . Perpe Tam Inu puros senarios, qui sequuntur 731. 34. iri ulg. 72Ο. et 22. , codici oblequutus in duos numeris omnibus destitutos descripsit.
755. 722. A Verbis νη ζ, ω πάτερ, incipit sermo
ν Inha 1344. 1358. dicit Atlantopola ad populi pei nam
γετο Bergi. πὰ της δεξιότητος est, Propter sollextiam. a Sententiam bene expressit ud. Leum Zeus, das eben is dieritatast, das ici din volt Hid leer u machen Neila. oKτοττοῖ σοφίζεται est, hanc Item callet, scilicet se dilatatidie conuanendi.