Comoediae;

191쪽

IN ARISTOPIIΑΝΙS AEQUITES. 171eror 3 s), ab acuta cauda. Est ero ridiculum equos vesci aguris, sed videt Oeta , Vilitatem custrentium ciborum denotare volens Herba Medica in deliciis est equis Cas. Pr πόας ut Ol. Vulg. . Ut versus fulciatur scribendum est or ποίας , t et postea in cod. Vat. alat scriptum reperi. tyi Si bene tres codd. Mendos in impressis πόας. runc . Nust. o. e S. πυια scribendam docet Elym M. h. V. et alibi t). Μο-

δίκη quoque scribendum tradit Eustath ad Od D, P. 1967 27. ad differetitiam nominis gentilis II ηδικη item Cyrillus. Sed vulgata scriptura retineri potest quod poeta ei addit sub tulitia una Hesych. Μηδικi , πόα τρίψυλλ0ς. Soping. Corrigit hos 2 n. Nihil necesse est. Mutanda tantum distinctio et scribendum ν): n o πόα, η τρίφυλλος Si Strabo l. i. p. 25. δεδεκγ βοτάνη et Steph. in Mnesti. De Medi Ca porro vid. Victori ad Varr. p. 151 ubi etiam . l. laudatur. iuch. 61i πειν proprie est reptilium. Dicitur et fimpliciter pro te, et dii πειν Pro exit E. Abutitur voce

Οὐραζε, quae proprie significat exti a DIES. Hic pro,

CXtra aqua maris, Onitur. Cas.

s Meerkrebs, a schen rebs, apud Italos quoque paguro Dctus. Cf. Oppian Hal. I, 283 Camus ad Aristo t. Hi sit. n. II p. 62. Vnde dictus sit, docent tym p. 40. et Zo

orat ποια dicitur, ἐνιαυτός. v. Etym p. 77. et Zon. II. 1565. x ouo confirmat Photius Lex. p. 395. Caeterum nobis dicitur Lugeriae eine rileeart). Cf. Ιntpp. Varr. R. Rusti

I, 2. ae Φθάνω variis modis usurpatii a Graecis, sed nullum genus loquendi apud eos inraenio, quod lilii sit mile sit: οπι -

ρος φθη πεδε καρκινον Puto veram esse lectionem, quam

adfert Casaub. ἴστ ενη , quod cliol. exponit lyρασε. De Theoro nihil praeterea compertum habeo. Suidas in scu-οος describit Seholiasten Poeta Nubb. 599. Theorum ex stringit, vi periurum Duch.

192쪽

17 2 COMMEΝΥΑRII Tente nec sensu ne metro Inepta est Aldina Iectioc Ir gon. Illud in nouissima Batava reponi debuit e Bergieri sententia, quod non animaduertit ille, qui editionem curauit Bria icὶ Θεώρος Scholialte dicit hunc tanquam moechum perstringi et UD0ψόγον et improbrana, et in Corintho Versatum esse propter C- Tetrices quae ibi erant plurimae itaque audire ibi potuit quid dixerit Cancer Corinthius. Sed Diagis placet,

quod ibi additur de Theor isto Idem se erat et cidulator haec ergo dicu forte adulans Equitibus.

Vide in Vesp. 45. δαρκι i/0a I . Choliastes Tangit queri da;u Carcinum dictram hominem Pro terea enim V. 614. ἱ ra: ci eq&ites et Hom που equos dixit. Nempe Carcino isti tanquam improbo homini infensus videtur fuisse ordo questris. Sed satius est per cancros intelligi Corinthios, ut per equos intelliguntur Atheniensium equites Bergi. 614. 6io. r. μήτε γλ μ τ εν θαλπιrrn. Si ad metri legem scribi debuit. Perperam vulgo, Claudicante metro, μή εν γῆ. Si Acharn. 555. ως χρη Μεγα- ρεας μητε γῆ μη ἐν Gy0 v, μη εν θαλάrτη μυτ ει et πεψωμίὰειν. Vbi eodem librariorum errore, corruPtis ver-

γ Duo hic simili traducuntur, Theorias, post inops, et Carciniis Quidam, iliis Atheniensis, quem constat inuisun fuisse Equitibus. Ait igitur poeta Deorum insulsum hominem Carcini litus in iomine alludit ad axuros, quos snperior versu dixit volari ab eqhiis, qui conqi .exuntur se in omni loco ita festos Equites expexiit Eum-

dem vocat Corinthium, ut solitum in eam Dem Commea- Te more Iilexetricum 1an ea aetate Corinthus conimen

dabatur eo potissiIuuim omine. Cas. 2 Itaqne nec maiuscula littera Καρκίνον scribendum. Mira est Itois ii animaduersio ad h. l. , Suspico Corinthios bdicule et ar tin obrique cogi oatainato fuisse cancros, quacri notae tandem de causa, ut Boeotorum elogium fuit, Ita s. orte ob λειπο εα χίαι , de qua Herodotia et Plutar- cinis de tria ligia. Ierodoti. Non insolens veteribus fuit Neque iocii en intearis gentibus 1 omina talia inuidiosa et Dinus 1onoa inca in ponendi. Sit ii aliquando audie-

sis laudat Diod. S. I. 5o7. init.

193쪽

IN AERISTOPHΛNIS AEQUITES. 175sus numeris, vulgo legitur μή ει γῆ a). Superiore versu male vulgo legitur μή ει βυθω, ubi sermonas indoles μηδ' flagitat. Sic Av. 987. καὶ δίδου ηδε, μηδ'

ἰετο εν νεφελ,iσι, V ιν αμπων , μὴ ηι ό μέγας Αιοπείθης M. Durach. ἱππίας Pr pππους, praeter CX- spectationem. Vide Ot praeced. Bergi. 615. Hactenus arabasis. Nunc Chorus c) Onvertit sermonem ad Isiciarium, quem videt venientem e Senatu, ubi causam suam egerat contra Cleonem Cas. 618. πραγμα αγωνίζεσθαι est, negotium Contendet

do perficere die Sache ausiacliten durchse teten . 619. 612. N. νικόgo illo Q. Quasi dicat, se iam non amplius esse Allanto Olmi sed Nicobulum, Dempe ex ipsa re sumto Domitae, quia ν τι βουλῆ in letia

stι, a Cleone reportauerit νίκην, ictomam aut quia Senatum antea Cleoni fauentem quasi Dic it et ad tuas partes pertraxerit. Ipse dicit infra v. 6 8. 637. Ac τε τὴν Βουλζ υλην - ἀναλαβων λήλ Ditia Saepe fingit Domina propria hominum ex rebus, ut in Thesin. 815. λλ' Εὐβουλς της πε ρυσι Τίς βουλευrής εστιν μεδεων Sic 'Aμυνίας v. 67. 574. , et in a C. 991. λυσον ὁ μάχας, D ADG μάχην σε καλῶμεν Vbi vid. Ol. Bergi. 62O. e επολυλυζειν Verbum sacrorum, et ut notat Herodotus IV, 189 ubi Chr. esset et alch. p. 564. et ess ad Di Od. S. 16, 11. a barbaris ad Graecos translatum. Ex Homer D. u. VI, O 2. Constat, Orem

hunc fuisse ut victiniae mactandae acclamarent amque faustis vocibus prosequerentur omnes, qui sacris

emere triusque Ioci emendationi aduersatus est Italus editor. Nam metri Ieta, ab e non Tecte spreta, VtTam quo postulat. . a Nimirum et . I. voc 'νθω per sequentia distributivo explicatur. Itaque nec hic Tecte repugnauit InV. e Constituitur hic vulgo actus secundi scena prima. I Proprie significat eum, qui non vi superat sed consilio. Cas. Formatum est ad exemplum Omitium Θρασίμουλος, Κλεόβοπιλο etc. uit.

e Praemittitur his viiIgo τροφη κώλων tot enim Versus sunt, quos in decem digessit Inu.

194쪽

174 COMMENTARII intererant. Id proprie est λολυγιν et ὀλολυγη clamor ille faustus salti tantium et tripudiantium de niore circa victimam. Ne dubitani est, hanc λολυγην laudes dei, cui sacra fiebant, continuisse et simul preces ad eumdem. Inde Coepit accipi pro υψntiri l. e. faustis acclamationibus aliquem collaudare. Sic accipitur hic. At Graeci mediae aetatis nescio quomodo vocem hunc de ululatu et fletu acceperunt: quod ita nouuii peritis veteris Hellenismi ). ut arguntento huius vocis dicat TZetZes, Septuaginta Interpretes, qui ea notione O-Cei hanc usurpant, graeC Helaisse. VIS. 710λοὐ ξαι g est laniorem faustu ra tollere Aeschylus S. C. Theb.

dosia nota domus iubilabit). Idem Mede ii 76. εἶτάντω0λπον si κεν ὀλολυγης ἐγαν κo, Ei τόν deinde Contravium faustae exclamationi misit magnum eiulatum). vide tamen NOt infra ad Io 21. Belgi. 622. 614 H αμεινον ἐδει. Ita quidem editiones: sed mallem είνυν τι propter antecedens καλά. Logi. 625. 6 id Dr. ειργ&σμίν. Si bene membr. Perperam vulgo fine Classio ite εἰργασμένε. Cutich. e mann de Metr P. 67. Corrigit:

Nam palimbAcchius inquit iii paeonicis versibus to

lerari non potest Antistrophicus est 665. 692. μεί σο

626 h μακρανίαν Dictum est prouerbialiter. De

eo, quod non admodum curamus, dicimus: maniam I add. Casaub ad Theoptir Cliar. II. p. 12 et Inipp. epist

unum versum Di . H. effictimi, probante Herna. l. l. h Etiam 26 27. num exsum constituunt in Vulg. edd.

195쪽

non Derterim, hoc fat. Sic Cicero de Fin V. 1.Jet Sophocles At..1128. Ου δε στρας δίην. De Te quam valde desideramus, et adi/ ionium Pro ter id ejeruerim. Quo allusit linius in praefat. T. I. p. 21. d. Frang. ridens speciosos quorundam titulos, Propter quos, inquit, ei adimonium deseras. Eadem sententia huius dicti prouerbialis: et longam iam eius audiendi gratia confecerim. Cas. 628. 622 Bri θαρρί σαρ. Sic recte membr. Vulgo θαρσησας, qua forma Comicus Vti non solet. Γ r/nch. 651. 622. H. In hac parte refertur, quod gestum fuerat in Senatu inter Cleonem et Isiciarium Sub hominis insulsi persona traduxit poeta Dithyrambico poetas , qui verba sesquipedalia et ampullata usurpabant. to πιν poeticum pro ὁπισθεν vel ὀπίσω. Cas.

ελασίβροντα. Datelligit verba, Vt diximus, sesquipedalia quorum pleraque Compositionem duram habent aut sententiam ineptam Pindarus Iouem vocavit ἔλασι βρόντην Fragm. in c. CLIII. , quas agitatorem toni truum vel vibratorem durum sane ' erbum. Nam ἐλαύνειν vel curulibus equis conuenit vel nauibus. Sed Pindarus voluit significare, sonum, qui a tonante Ioue editur, eiusmodi est ut 1 quadrupedantia animalia aliquam planitiem saxeam caperent longe petita sententia Non exstat quidem indari locus, quo Oeta respicit; sed idem Olymp. d. IV. sic incipit: ἐλατηρυπέρτατε βρονrας, quod idem est. Inde igitur iis amsutia sit Aristophanes dicendi ἐλασίβρodiet ε)in ficta voce inepta et ridicula υναρρηγνυς Emphasis poetica elegantissima. Nam ἀναρρηγνύναι. i. e. uiuerunt et e posuit, pro loqui tanto clamore, Vt ramices disrumpas. Cas.

δε καT των Ἱππέων, κρημνους ερείδων ut vulgo lectum

et interpunctumJ Sic quidem magno consensa libra.

i Item Zonara T. II p. 688. V. Ἐλασσροντα, quod Xpliscat μεγαλήγορα, ως π Τροντις ελαυνύμενα. λ τερατει εσθαι dicitur non tantum, qui portentosa iacit, sedet, qui talia loquitur. V. Ran. 8b8.

196쪽

1P6 COM 9IENTARIITH, sed putida menda. Quis idem vertium in duobus continuis versibus tam invenuste Comicum adhibuisse credat l)8 Husterus coniicit eum scripsisse τερατευόμενος γ 0ει ὁ καT T. πιζε in κρημι Ους, ενίζων. Quod nescio an alii se probauerit mihi sane haud magis quam vulgatum pia Cet Minore ut Bitone, eaque e vissima et potest et debet, nisi me fallit opinio sanari hic locus. ego sn iob ερείπων. Homerus Il. , 555. προπίs0ιθε od Φοῖβος ΑπόHo,,

ἀπειθη πάνrα λύφζάλω sns Dos Cleo rupes auellit deiicit et in Equites iaculatur. Nam facile. tium prae cessisset ses δε, librarii ex ci σι nrob fecerint μείδων, res ipsa ostendit coram oculis posita m) Brunck.wρείδειν proprie fulcire, et fulci rim ερεισμα Ut Cum magnus vates indarus Athenas vocavit Ἀλλὼ ορε ρεισμα DF Dithyramb. O,2.J. Plaeterea ερείδειν significat nit ad stipites facie testiri, ut, cum pedem obfirmamu ad ictum nos parantes. Attici scriptores transtulerunt ad varia hanc vocem, et quidquid rapide agebatur, de eo dicebant ἐρεί69 P. Itaque ἐρειδειν hi κατὰ των ἱππέων n significat, contentiose pugnare et quasi eX sertis viribus contra Equites. At versu seq. ερείδειν κρημνους sit, mugia Coa tentione Vibrare rupes ο). Initio

Pacis 25. ψαύλως ἐρείδειν pro, languide Orare, in

ι Non fero illud γρειδε et ρεἰδων in eodeni commate. Qua Te To ρει Θέων ego ἐρίζων toturiique hunc locum sic dis

tinatio

Cf. supra Nub ob 8. ubi itidem inter voces ερείδεσθαι et ερίζει sta de possessione loci illius colitio uersia est. inust. an lectione et interpunctione ad. Lips postreρατεὶ os . subintelligitur M. n In Nub. 553. αλλοι τ O πάντες ερείδουσιν εἰς Υπόρβολον. Bergi. o In Ran. 959 δ δε χορός f ηρειδεν ὀρμαθους α μελων φροξος τέτταρας Letat.

197쪽

quibus verbis inest contrarietas. Nam ἐρείδειν est ra- Picie orare, φαυλως feyuiter. Sed est iocus Comicus. Koημνυς a Crbo κρεμαμαι P . Est proprie locus en dens quemadmodum dixit Lucanus Pharsal. I, 455.Jcana penderates ἰέρ Gebennas. Onitur pro parte saxi, quae ad ruinam videtur esse prona, vel Vnde iafracta pars fuerit Latini Praerupta loca vocant Poeta hic intelligit verba dura q), aspera et in quites contumeliosa Cas. 655. 628. Br. πιθανώταθ' η Boυλη δ' cirrias tDr. edd. Hae est membr. Criptura . Vulgo πιθανώτατα δ' η Βουλή γ πασ. Sic etiam C. nisi quod particulam γε mittit Brutici. In lectione Rav. ab Inu recepta πιθανώrcirci Boυλ μπα αν κρ ne η CCte eliditur, nec ci vim habet. 656. 627. H. 'Arsαναξις est Oleris genus, quod cito in inagnam crescit altitudinem r): Latini tripliace n vocant. Et de hac planta multa nugatoria olim Magi finxerunt. δυδcit ρήψα ις Plusquam dithyratiabi-Ca vox qua ingeniosis lini u Poeta naturam calumniae expressit. Vbi enim audi miis, qui de aliquo detrahant, facile et libenter, quae natura est mortalium, sinimus generari in animo nostro opinionem prauam de illorquae fine mora excrescit inde odia. Proprie ψευδα-τsi q&ξις est menda Citam, tam it et tam alae Crescens, quam facit haec herba Cas. S. Vatic Palat habet ψευδατραφυζιος, quasi a Donain. ψευδαrρύφυζις. At Sui das suo loco et Eustath ad Il. E P. 559. ex Comi C DO

P V. tvm m. p. 57. aonis. II. 1249 ubi tamen et alia etymosonia proponituT.q Conferri potest κρημνοκομπεῖν Pliot LeX p. 151 quod ibi explicatur αλαζονευεσθαι, κομπάζειν. r Scholiastes Plenus mendaciorum. τρύφαξις autem UrLPecies oleris celeriter in magnam altitudinem crescentis. Cum itaque Cleo fia ς ritu inibiis consauerit k,quites. Senatusque υνιιs sit ei credere, dicit Sonatura re letum efffct eudatria hiaxi, qtιέ dicat falsa atri licer taXans cleouem, quia it mendax, Senatum autem, quia mentientibus et calumnia1rtibus facile crediat; nemP quam facito illud olus roseit. De olere illo Glossae: τράταξις. 29 'GOλοχα ον triPIeae , Letal.

comm in Aristoph. T. V. M

198쪽

1 8 COMMENTARII sim asserunt apti δατραφάξυος, per υ in syllaba penulti

Suidam et Schol in ed. Aldina legitur S). η,ευδαερω-

Sic etiam Eustathius ad Iliad. p. oo9. ψασὶ δε και εὐύδρύ-

6o7. 628. N. κύβλε ih τύπυ, i. e. oreny habuit Oultun instar sis i. Versum auten hunc Crates apud Athen sub init. L. IX. p. 5. 2. T. III Schweigh. sic

Athenaeus ibidem ex aliis codd. ast erit, αβλεψε νύπυ quae et hodiernorum Codd. Aristoph. lectio est, addens neminem Atticorum dixisse σίναπι t. J π appellant siue σι ι/ηn granum illud, unde efficitur succus a Condimenta vulgo notu t).659. 6So. Br. τοῖσι In A. C. τοῖς. ruri Ch. νε- νακμγμοῖσιν. φενάκη CUΠἰ ad Cltitia, qua utuntur viri aut Inulieres, propriae loco. Haec imponit adspicientibus, quod dedit Occasionem Graecis , Ut φενάκην ponerent pro loto et ει civi ιν pro dolo decipere P. In de ενακισμος Cti decipiendi. Cas.

199쪽

I ARIs ΤΟΡΗ ΑΝΙς EQUITES. 64o. 6. 1. H. Erat moris olim, ut et curiam in medientes et dicere incipientes delini opem implora runt. Sic Demosthenes nobile ita pro se orationem de

πῶσι καὶ πάσαις. Hoc imitatur poeta h. l. sed ut in re ridicula ridicule Fingit enim siciarium dicere incipi sentem et iam aestuantem deos inuocare, quos sibi propitios putabat fore. Sunt a Utem si Cia haec numinum nomina quibus exprianuntiar dii praeside scelerum. Sciendum sane eum fuisse stuporem Veterum, ut inter numina consecrarent et febrem et id genus alia quibus

averruncandis vota faciebant. Sed et palam sceleribus praesides dedicabant. Sic Laνerna dea furum, et tales deastri, quos merito in libras de Cloit cle irra at iugustinus. Sic igitur poeta a κίταλον deum fingit, i. e. deum ignobilitatis praesidem. Nam ductum nomen a Cito ct quodam tunc temporis miserrimo fullone. ἐνακες dii praesides fraudum, ut ante dictum est Cas. 641. 652. U. 655. Br. Βερέσχε λοί τε καὶ Κόβαλοι καὶ Μοθωνες ut Ol. Vulg.J. Metrum versus huius tu batum est, quod is eius sic in ordinem redigendum Censet: Βερέσχεθοί τε και bihωνες και κοβαλοι. Sed nec sic legi metricae satis consultum est. Nam syllaba se cunda in κόβαλοι longa est, ut lut 279. δια99. ως μόθων ε και φύσει κόβαλος. Rano QOsi. o μ ν κόβαλά γδιαπατωσα τους πολλοῖς repetunt, ut pro πηνικίζειν dictum sit. V. E m. p. 79Ο. Onar. p. 1545. c. not. Titim. 1546. et 18o5. T. II. f. Hemstertuis in Lennep. tym L. T. p. 788. M Locum hunc exponit Hesych. V. ἡ ἱrαλοι K t. Fingit deorum Omina idicula, pleraque ab usu abhorrentiari te hoc est, a κίτων forma tuto, quod cliol dicit suis Fullonis cuiusdam nomen, tominis nihili et improbi Φόνα autem est vota bona et myoytorem significat fu Phot. LeX p. 17Ο. . εὐεσχεθυι plane sic t , ut ιτυλας et a: ε- βλίας Ran. i5 in quibus iiihil fere iii est Graecitatis. Κόβαλος vox sitata Comico, Vt et O tων, qua coniunxit

ἀκόλαυτος ἄνθρωπος.

200쪽

18 COMMENTARII1nr ν. o ς καὶ σοὶ δοκεῖ Et in ad sab. O47 μ ν τ' εἰ γοραίους μήτε κοβίλους - in Eqq. i5. καὶ νη Γίλλα γ εστί μου κόβαλα παιδος Prop. V. etiam in ad fab. St. ubi κοβαλικευμ cir et 27O. Vbi ἐκκυβαλι χεύεrαι. Quarexe scribendum hic censeo: δρίοχε οἱ τε κία Κόβαλοι κ&ὶ Mo ων Certe Choliasten veterem legisse hic Mooon/, colligi potest ex eius interpretatione. Nam reliquas quidem versas huius OCeS, qua exponit, Numero luxali 1fert, at μόθων numero singulari. In MS. Vat. Da Iat versus hic ita legitur: ερεσχεθοί τε καὶ μόθωνες γεωόδειοι. Recte quidem . a syllaba secunda in κόβαλ ostposset esse breuis quod tamen secus se habere ex locis, quae adduximus, fati patet. ΚΩys. Apertum est vi tium in metrum; Iam et media in κόβαλοι lotiga est, ut ostendit uster ad Suid et ad Arit t. h. l. et cc in quinta sede trochaeus nec in sexta spondeus esse potest. Varie tentant hunc locum. Et Bileti quidem coniectu-Ya absurda est, quoniam quin tu PC - νες καὶ hic locum habere non Potest, ct quia, quod ad Suid. notat Husterus, mi dia Di κόβαλοι longa est. Tan. Fa-her Epist. lib. 2. e 66. reprehendens negligentiam Bilati, quod non viderit syllabam abundare in sua emendatione II o 0νες id κόβαλοι και βενεπε θοι Sed non cogitabat censor ille secundae in κόβαλοι Hiensuram reis pugnare huic lectionib). Casa ub ad h. l. y καὶ μώ-Oονες, versu gratia Cui obstat eadem ratio, ne dicam, nusquam alibi hoc nomen aliter scriptum reperiri, quam cum o in prima et , in secunda. Husterus ad Suid. V. Σκίtαλοι et ad Arist. h. l. καὶ μόθων. Sane qui

dem Schol. iii singulari μόθων, o εὐτελὴς sed ex illo

γ Hoc vanum est nam in tertia sede anapaestus admittitur; sed quartus male spondeum liabet. M sρεσχεθo dii praesides stultitiae. Stultorum est, verba

sine niente proferre. Sic Berescii ethii sine certa analogia fictain iii inten. Κόβαλοι dii praesides κοβάλοιν , i. e. 1omitium vafro iam , qui minutas raucles amAnt et exercent.

Et λίθωνες dii iiii leuitim et utilium personaium. Nam μόθουν Atticis es veluti pedissequias iobili una hieroriam. Sic in Iulo tuti gutitia μοθων et κύβαον Clim VeTb c ἴ- ωακι ιι . Sed iotandum est, videri poetam scripsisse per in prima, per o in secunda, conua quam alibi semper. Salie Versus hoc postulat. Cas.

라틴어 텍스트