장음표시 사용
561쪽
IN ARISTOPHANIS PACE I. 541τα ἀπο νονατχυ, de quibus Videndus Lucianus, si quidem Lucianus Assirio C. O.J. Quoniam tamen ni odoliabuimus στήι/tiι legam Potius ἱστάναι, ut puella fingatur, non vir statui in gelaua. f. similia Thesm. 695. Lys. 251. Hotib. Ob homoeoteleuton versus hic, primum e Rav. editus et haud dubie genuinus, excidere facile potuit. 895. Vulgarium est Hemistichium: ποῦ os οὐ καὶ τω σκέλει. Detorsit et παιγὼ προς&κίαν dixit δει, pugnos simul ad luctam praetendens et inferiora ad pugnam Veneriam, vel potius Luciani Palaestram illam, quam
scriptor ille Milesiarum antiquarius Apuleius Fotida dixit quae Lampadion dici poterat, nisi in allulione
nequitium quaesiuillet, quae ex mutatione o litterae inu reperitur. ὀρυττειν. Nam fodere etiam in obscoenis
elixa illio fossor subulo, pullorem v. Auson epigr. O. eadem. Etiam pro pungere dixit Virgilius Aen. VI, 832.4 foderet calcaribus armOS. Sic περαίνειν Graeci FL Chr.396. τρίτοὶ Vltimis enim diebus Antiqui circenses
ludos edebant in certaminibus. I. Chr. 897. 9OO. r. ηνΩκα γε Sic bene A. In B. γηνίκα δη, reclamante metro Vulgo ηνίκα di contra loquendi usum. Brutich. Veram lectionem seruauit liber Ravennas, να η κίλης - Hermann de Metr. p. 154. In marg. l. Chr. γρ ἶνα δή. κέλης κέλητα Solum ut cum sola et reuera sunt binei. Solitarius autem dicebatur ἱππαοτης idemque aureace veti gloSs1 ε . Idem etiam μονάτωρ. l. Chr.
Bergi vertitur ubi singulator singulatorern praevertet. 898. αρματα pro σωματα, inquit Schol. ανατετραμμένα. In Ran. 545. ἐν στρωμασι ιλησίοις ανατετραμμένος κινων ὀρχηστρίδα. Bergi.
η Paulus x Festo p. 57. e Gothosn
562쪽
quae τό si designat iis literana line causa a. idem sunt ψωλοι i. e. et Pi et qui glande sunt nudata t). increcte idem Grammaticus: πεσκόλυπτεν, ἀπίσκει ὀdibus et πεγύμνου τό αἰδοῖον. Sudas ait: κολλὼς α ἡ ἐπὶ τοὐ ἔκρου θρὶξ, quam intonsam seruabant ut diis o
ferrent velut Bereiiice Caesariena, et inde σκολυποιν est κολούειν et τίλλειν Sed abusive et tralatiue usurpatur
901. περ δε ταλι Vt l. lectum et liabet Lav.J. Expunge illud δε. Vocat autem καμπῶς flexus, qui fiebant post euitatam metam ad carceres; unde dixit Horatius Fervidis rotis Od. I, 1, 5J. Nam ipsa meta flexi s dicitur carrit a in Glossas et t. Vnde carymyare et lectere promontorium, . Sic Campi dicti, quia libera erat planities et flectendis equis apta et sane Hippodromus a Siculis Campus dictus, teste Hesychio.
Quod autem ait saron ότες, congeniCulationem, ut
puto, innuit: nam supra dixit ποπεπτωκότες. l. Chr. 9Oo. δ' ς oo ct Dymes V Br. d. . Perperam vulgo: o ob πρ. In B. Criptum: OA ω x glossa scilicet pro ei utina lectione, quam reposuimus. Ninil est in superioribus, quod tacite non intelligatiaris notis in praecedentes fabulas. τετραποδηδὼν nrάναι schema innuit, de quo ad Lys. 251. et ad Eq. 1586. κελης in Ievenere quid sit, declaratum in nota ad Lys. 6O. Faceta
tum ratus. Caeterum ante hae verba censendus Itygaeus eii
Theoriam tradiditi alicui, qui Prytanis Personam referebat.
563쪽
sus circi EXPlicatur πρ0cκινησεrci CinyS. 227. Deniqtae Iaaiguentis penis post rem peractam imago postremis
versibus depingitur. Grunci. 904. 907. H. Notat Prytaneorum PrytanumJauaritiam, qui gratis in consilium non admittebant petitores, sed induciarum Omen praetexebant ). Vulgo autem dicebant ἐκεχειρία στὶν, ου δυνάμεθα εἰς διν, induciae sunt, non cet introducere. Quod ego ii Oii ad inducias tantum belli neque enim, si prouerbiale fuit, in pace valuit), sed ad ferias et munerum a Ca-tioiae referendum puto. Est autem ἐκεχειρία proprie των χειρων ανοχη, Cum feriatur bello apta malaus, ut ait Ausonius praef. ad Theodos. s. Carm. 46 i. . d. SorichayJ, et Otia ducit. Vnde χείριος Potitus hostium. Dicta autem quas ii0υσα χεῖρας i. e. retinen manuS. Nam o χειν id es Te, imo seruare, etiam Homeria testis, ἴς Κίλλαν λεις tum qua Mineruam II otio υχ0ν dixeiunt. Sic qui bellum prouocarunt, dicti αρξασθαι χει sῶν ΘΩ ν. Hi autem non tam ait amari a Prytaneis
Pausan in Eliacis prioribus V, io, S. 26, 2. Iphitus describitur coronam accipiens ab VXOre cechiria, quam praesidem indociarum vertit ille Romulus. I. Chr. Prytan wn auaritia/n carPit, Ut qui gratis Petitore 3 nullian in Senatum admitterent, induciartim forensium inomen praetexentes Vulgo enim dicebant:
ba sunt Sam. Petit ad Leg. Att. p. 275. Alladit etiam
1 Prytanes intro audebant eos, qui Senatum Vellent conuenire. sed id aegre aciebant gratis. Ex Scholiis Bergi. Quod re Cepitis Rau. Invernia προῖκ αν πρ dactilum quartaesiadi in .lori, nee Pu est Part. δ'.
564쪽
hiabere Iiquici scit munusculi in manibus ab iis qui
volunt introduci in Setiatum. Hinc etiam utitur verbo iser ειν loco προέχειν, quasi di Cat πόχοντα τὴν χεῖρα ad accipiendum munus, Ut supra 45O. n χε την ψιάλην ubi v. Not Prytanum δωροδοκίαν notat et in Thesin. 945. πρυς της δεξ. - κοίλην - διὸ o. ro η πρὰς τολημμα, ut loquitur Schol. i. e. promte subiicientem Dianus ad accipieridiGn ΠὶΩΠuS. Bergi. 906. Haec est antistropha, respondens superiori strophae αθαιμονικως 851. Omninoque eodem genere
9 in. 916. Mallem ita distinguere ex vulg olim
scriptural q3ὶσεις. τί δη μειων κ;πίλογοῖνου λε7rαGr νὴ hoc sensu dices sane, ut ais te pro seruatore me habiturum. Cum erit virulemia; quid ero tum dices,
cum ebiberis Oini calicem Z Alias si illud, pro inde
sinito accipiatur; erit: νησεις τι ὁ τ ἐπειθά εκπίνης O - νου λεπαστήν dices Utique aliqIlia tale, iam etc. Caeterum Athenaeus XI p. 485. videtur ad h. l. respexisse, cum inquit 'Asισrogo: νης ἐν έρη λὶ τί δητα νηπίοις οἴνου κύλι κα λεπασrην - , bibitiose τέ ut νηπίοι pro ἱ n αν εἰ πίοις etc. Infra 155 1 g σεις οὐ δὲ αν ἐσθίης οἶνόν τε δενς πολύν. ergi. Hic versus a iusto longior est, in quo pos totus redundat. In A VOX νεου omissa in B. voculae τί ni omissae, sententia affirmativa, absqia interrogationis signo in fine. Verum hoc est et sincerum. In epone itaque φησεις, πειδανεοκπίης oii or νέου λεπαστήν ). Turach in Add. In duo ahus primariis edd. legitur hic versus, ut scriptus est in A. φήσεις τί δῆτ επειδῶν ἐκπsi Obot λεπαστην mendo, quia spondeus est in sexta ede. Ant. Fracinus Vocem si e Codice inlatuit recte quidem nam in
h Ita etiam in ed. ipso Rav. scribi debitit et interrogandi nori post λεπ. mutari iii Ptinctum.
565쪽
IM ARISTOPHANIS PACEM. 545 ea vis maior est sententiae sed spurias voces, quae eti-
Ciendae erant, male Ctinuit. Le Ctionem ab eo inue clam exhibent nouissimae editiones, iuxta quam versus iusto longior est, tot Pede X tra numerum XCurrente. Vera est ea, quam in cod. . serius quana par fuerat animadue a reponimus. Ne tamen Odi Ces ex Cutiendi erant, ut ex illis erueretur haec lectio. Si vel Nusterus vel ego editiones diligentius inspexissemus, ea in Pse, Plane, hi proposita est, reperissemus in Fro-beniana et ita binis minoribus Batauis. Scilicet vidit Gelenius, qui sic e coniectura emendauit, Voculas τί on a mala manu huc reuocatas fuisse e v. 865. Eadem sententia sic affirmative sine interrogatione expressa si Eqq. 1583. Iden in Suppl. - λεπαστήν. Spe Cies est poculi maior calice. Alii tamen pro doliolo et πιθαρ accipiunt Lepsam, Varro videtur vocasse in libro de vita populi Romani. Vtebantur lio poculi genere antiqui, cum dapsilibus sese inuitare volebant et λα- φυκται diCti, quia ab eo poculo ἐλαπτον, i. e. adfatim bibebant et in modum canum, qui lingua sontana edente bibentes λάπτει dicuntur. Ego Ut si pateram dictam, qua ratione λεπάς genus ostre dicitur atellae nisi δεπασrην Imalumus a d επας. Sed λεπασ1 a sane di versum est aliquid, de qua vide p. Athen, XI. p. 486. s. Anaxandrides Protesilao nisi locus mendosus apud illum dipnosophistam cl)0, ubi conuiuium narrat datum in nuptiis Cotyis, Thraciarum Regis filiae dixit in te trametri SQ φιαλήν τε λεπαστήν. Tamen duo esse Puto. Caeterum xersus hi corruptus est apud eundem λthenaeum. El. Chr. 916. πρωτον. Si dixit Theocritus de Daphnide: Ἐν ποιμέσι πρῶτος λειτο VIII, 2. i. magni pastor nominis et tantum aio dei nomine dignus. Hoc voluit Maro in Bucolicis, sed non expressit et reticere maluit e
Homo epissam s. Tepostam, v Non. Marcell. XV, 55. Festus P. Z75. Gothosis Cratinum, qui vocab λεπασταὶ κύλικός τι- νεο usus sit, laudauit Photius P. 157. y Nempe Lib. IV. p. 15i C. Casaub. o EcL VII, o si locus genuinus est.
566쪽
546 oo M ILLAE T A ILII tus est anilius persuadere legendum KOblis pro nis Iuli q. In quo frustra fuit apud bonos Censores, qui, Certo scio,
illi non sunt creduli. l. Chr. 9 i5. s. 938. Br. Hic et sequens versiculus in
unum vulgo coniunCti sunt, Onaisso Homine si γαι op.
Vt eos exhibui, sic scripti et digesti sunt in L. Metii autem rati requirit, Vt cIibatur: si γαῖος orato, δίς ἐγώ. Prima enim in 'es' μοι δυς corripitur. Dicitia autemper cras in Atticam ωθμονευς Pr o 'Aθμονευς ς', ut '9χων, mrΤικος, ωπαιτῶν. . ad Nub. 247. Huiusmodi occurrunt infinita. Sic vero scribi in senario ex me trica ratione minime necesse crat, et optime constat
metrum in vulgata lectione: πυλλωι γαρ υ μιν ξ
ιυς ὰθ -ονευς roi. Alibi Occlipatur animum habebat Dawesius h), quando num ei os illos vitii damnauit. Quod autem pro dim reponat ci isto: Vt in Acharian. 655. id non lii probo, ut in altero loco illic sententia ex ipsa colligitur, chorum significare velle, Oe amsuum Atheniensibus bonorum Diuliorum causam Xsti iisse:
ci Φησὶ δ' εἶναι πολλων γαθῶν ἴτιος μῖνά ποιητης. Hic vero πολλι0 αζto sententiae satis aptum est, ut lo cum tueri possit Iae Video, cur πυλλων- ι0ς, Vt πολ- λου ἔξιος, graece nota dicatur ' Hoc forte obseruo in Lysiae orat. Contra Theomnestum initio: ιυνὶ βε αἰσχρόν
vel similis alius Verti Itaque hac debuit Optiuae en Grade obis promeritus furn ille πο myaeus Athnio nensis Aristich. Vtrumque iist locum male sollicitasse Dawesmin ceni et Orysin. ad Eurip. Hec. 15. eth. I. άθμονευς non os . recte scripsit.
567쪽
IN ARIs TOPHANIs PACEM. 54 92o. 922. N. χυτραισιν Per ollas Videtur olera vel legumina tantum aut Pultem p tisanamue e frrigi bus, quae αθάoo dicitur, intelligere et ollis illis fictili
bus viliores deos, ut Mercurium accipiebant. Aliquando tamen formosiorem hostiam statuebant, puta bo-Vem, Capram aut ovem, et dicebant hoc facere bono
vel bidente vel sue vel capra Sic Maro curatfaciam Oitula Ecl. III, 77.J, etsi Priscianus meus manulcriptus
situlam habet. Sed quid si ro pro frugibus dixerit
propter τάς χύτρας et σπρια et θάρας, quae fruges erant, ut dicat: nunc maiorem hostiam sacrificabo' Non me latet frugum causa sacrificasse antiquos et ambarvale fecisse sacrificium. Sed quid periculi est acuere ingenium ad inuestigandos antiquiores ritus gQuod saepius dixi, iterumque iterumque monebo: Di-hil me temere assirmare quod ne hoc loco quidem facio,
ut isti spicilegii vitilitigatores quorum seges in hoc saeculo densa est ne habeant, quo me audaciae et inscitiae simul postulare merito Possiant. I. Chr. χὐrραις ἱδρυτέον. Subintellige θάρης aut φακης aut Oσπρίων, aut simile solebant enim pultem coquere aut legumina, cum erigerent statuam aliquam aut aram, et id dicebatia ἱδρύειν χυτραις. Si Plui. I98. τάς χύτρας, αἷς τον θεον ἱδρυσόμεθα, λαβούn ἐπὶ της κεφαλης φωε Vbi V.
Not Bergi Suid in χύτραις ἱδρυτέον. Durach. 921. Sensus est ollisne leguminum adhibitis eam consecremus, veluti Hermulam, quae queritur, se colivili ritu i. e. vilem).922. Acisιι/ω op. Pro magno et amplo boue Larianum dixit. Sic Xenophanes in Elegis Stephani oes. philos p. 39. Taurum Larinum et Lucilium Lucanum, quia in Lucania magni Satir. VI, 2. s. p. onium IV, 49. . Dicti autem Larini boves vel aia1 ino bubulco ut ait Lycus Rheginus , qui ab Hercule acceptos Geryonis boues ampliter saginauerat. Sunt autem Epirotici oues et a Chaonia, quae pars Epiri prius
Cestrina dicta), ubi tales nutricabantur et Crescebant, κεστριὶ/ιν0 Vocati. Et Aristoteles eiusmodi tauros laudat
in libris demis . Anim ubi verbum τιμ&γελεῖν , quod est compescere vel potius dispeseere Lusurpat. VI, 17,
i Imo abarmentara. v. Schneid. ad Aristot. III. p. 78.
568쪽
548 C QUA EX VARII 8 ed. Schneid. et III, 16, 7. Vbi v. Schneid. p. 17 I. I'. III. Alii dictos volunt quasi arc uos δεους Nam cedesignat o μῖγα, Vt o partiCaula Athenaeus . IX. p. 39. T. III. Schwei . ait Erato lihenem in Ante xinnysi fuas lari nos Vocasse a bubus latinis qui ac dicti, vel quia λαρινεύεσδω est σιτίζεσθαι, i. e. saginari et pinguescere ut dixit Ophron βόγε δ λαριι ει υντοι vel a Larina pago Epirotico vel a pastore Lailia I).Ludit autem hic iii anibiguitate vocabuli. Nam quiasio, clamor est bellicus unde 'onotra imo ipsum bellum sic vocatur ut dixit Homeriis, Il. II. 03. βυ, νάγαθος Mεν Ωαος Theo Critus XVII. 99. σοί sarcin ατο
i. Mugna 1M: Propterea avellatur holitani bonis. FLChr. Graecis ciso, et λαρινον dicitur odi dis i , quod
placet ac latum est inde λαριι εὐειν dictum, quod Don simpliciter stri: σθαι signi siCat, ut Athen interpretatur, sed hiabere molliter et delicate. Epirotici boves Larini dicti, quod ad victimas impinguabant, ut docet Varro Lib. II de Re Lusit. λ Q. Calau bonus ad Athen. Lib. IX. C. 4. GracC Grammatici a Larin quo dam, aut a Larina, quae fuerit pagus aliquis Epirotiticus, ita dictos boues istos putant. Lechl. 925. 6ῖ - ογηθεῖν. Ocu e paroti Onaasia Sunt apud Romanum Comacum talia inia una era, sed apud eum non memini exemplum legere, quod ad hunc verrum laudat Bergierus tr), perrai perriicieS Uniet. Nescio an ille lauti locum mendae suspectum habueriti obieritque emendare, quod Oniturus suisse pro suo
tur in Captiuis IV, 5. hi versus: Quanta pernis pestis veniet quaiata labes lari dolquanta fumini absumedo quanta callo calamitas quanta laniis lassitud, quanta porcinaliis.
Si infle est isti id in Men. IV, 2, 46. alia Pallorem in
569쪽
IM ARISTOPHANIS PACEII. 5 99 25. 9 27. H. The HUC Pauper erat luxuriosus, obeso corpore et sitillo mendum est in scholiis grae- Cis o σῶμα παχύς καὶ λοίδορος Corrige καὶ χοιρώδης ita stulte x anus mendax et in Ctator inam diuitem simulabat), , vulgo Καπνo dictus fuerit. Corrigendus etiam Sudas ubi legitur κωrρός nam reponendum καπνός. Propterea n νἱαν illi tribuit, i. e. stultitiam et igit orantiam et impudentiam, ita nauis proprie sit δυς- 0δία, a suibus spurcis ot sordidis, quibus, ut ait Varro R. R. II. 4, 8. , re quies in luto. Alius est Thea genes, qui in Homerum scripsit. Alius Megarensium rex, Cylonis socer ut ait Thucydides I, 26. J. In drama
potius haereo. I . Chr. 9 26. Legendum milia videtur ro, i. e. τίνι δἐ IIstud τί male repetitum e v. 25. 922.). Post Cripiam ait notaria aliud in Fra Cini editione quaerens, forte antiri aduerto eum si edidisse τω u - et Ox eo Froheni lim ita ut mirer, bonam illam lectionen in Eusterianan non immigrasse Ammc . us Iones qui, diaeresiit amant, oi, dicunt δισυλλάβως Attici, qui pars
Ionum tamen sunt synaeres Contra gaudent, et otio faciunt monosyllabum. Itaque placuit agrestibus vox Ionica vel Propter ovaculae naturam simplicem et man
suem j cupit enim populum Atheniensem esse μνου
του τρόπους), Vel quia os exclamatio est pathetica ho
milium Oerentium Ct metuentium malum aut Pericula imminentia. Verbuin habemus Franci, quod huic simile est, sed συμφωννμικὰ et uo κριτικόν. Di Cimus enim F. Etiam in metu mali ipsum usurpamus o ethola, quod idem est, Vt he Romanis: ci Graecis proprium. CL Chr.
o Isto idelia sitisse aliquIs ammundus, ut amica Iuto sis Intro etiam Vesp. 1378. dicit una cum stercorario collocutum esse: ω σκαιε κα παίδε τε, εογίκης φ τω κοπρολόγω καὶ ταντα λοιδορουμενος Bergi. Et voc. ηνια etiam de stultitia dicitur. v. ho t. h. v. et Rulinhen ad Tim. P. 62.
570쪽
55 COMMENTARII 927. Imνικόν Attici enim dicuUt ola, Iones opp. Sergi. v. Maittair de Dial. p. Iaέ. s. ubi hic ipse locus
928. 9SO. H. L. V no τῆ 'κκλ. et deinceps λεγε in subiunci aut alias sequente versu legendum erit λεγοντος Reish. ν, εἰ τῆ 'κκλησἰα ως si πολεμεῖν λόγοι τις - ut Br. d. . Si scripserat Comicus. Ex inter- lineari glossa irrepsit in textum ἐν et εἰ quo sententia Carere non potest, extrussit. Inepta est vulgata lectio :επίτηδές γ', ν ἐν τῆ 'κκύινησία, ως si π0λεμειν, λέγει τις ).
Nihil frequentius ellipsi ista praeposit ἐν Perinde est
λεγειν ω δημον et ἐν φ δήμω, λέγειν ii κκλ; οἱ et ἐντη εκκλησία. Repone Vero versus fulcrum, quod nescio
Non melior vulgata est, quam recepit Inv aut reliquit, scriptura: ῖν, ἐν τη 'κει. . r. r. λεγοι τις εἰ Curio ptat.
structum, ubi in apodosi Coniunct. legitur, illustrauit Matthiae Gram m. r. P. 43. o. p. Hic iam est particula exciam antis et ab horrentis Vult autem dicere ut abhorreant a bello nec assentiantur in concione bellum suadentibus Bergi. 953. ως πανθ' ὁ d goo Aldo et Iuntinis abest λεο s) oni γε BiaVenn abest γε χ η Τύχη -τορθοῖ. Antistrophiciis versus O 21. est iambicus trim Catal.; unde intelligas ύχη interpretamentum esse του θεός. legendum: ως πάνθ, ά - θεος θέλη κατο9θούν.
Hotib. 959. 'Dραισι καὶ n. I. e. ἐξ ros μου, in promtu Vel extemplo, quod est verbum sacrorum, ut ilicet fori et iudiciorum. l. Chr. ' Vide ad Thestra. 69. Erunc .r Oratio haec parum sana , λέγει τις, οἱ καθῖμόνοι λέγωσι. Si in Anteced. ει corripiendum est ante A, Iego Ἀπίτηδες γ' εἰ ἐν 'κκλ. - λίγει τις vel λεγοι τις o etc. poterat tum scribi: M εἰ 'ν . vel si correptio fieri non potest, λέγων pro λέγει, ut sit λέγων pro λόγοι τος Bergi.
5 Tuetur voc θεος Schol et Suidae auctoritate Porson ad Eu- rip. hoen. . ubi hoc voc nunc male additum nunc perperam a librariis omissum esse docet.