Comoediae;

발행: 1794년

분량: 861페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

601쪽

IN ARIsTO PHANIS AEACEM. 581 mihi hὶ visa est Doro1ωτάτη, et Cie mentis recte Collineaste Ἐκ tribiis verbis οὐκ ἰας ων, quae male distracta erant, DCUεύκεα ῶν, quod epitheton est τω , i i. tibi, Mutaui tantum Priorem litteram o in , qui facilis et frequens lapsus a) Nam 'natusculum in se nil circuli formam ab antiquis designatum fefellerit X- scriptorem Quomodo ii epistola quadam Aristaeneti Ι, 18. 4πιμύλης Ῥυ ποίπον, pro εὐus επω a) Est au

que dicitur Vt p. Theocr. sub finem Herciliis Leonicidae XXV, 248. : ρινεου εὐκεάτοιο. Itaque ligna εὐ-

κε αστα sunt κατακαύσιμα quae Hesychius vocat αδνια:

Bergi S) Vulgo legitur: χυκ εας των ξύλων, ix 4ῖν, - fine ullo seu su Pejus in A. si quid pejus esse potest, υκ άσω χων ξύλων. Manifesta sincerae lectionis vestigia. UE E ab imperito librario mutatum fuit in OT EAE Certum est scripsisse Comicum vel 4γκέας vel gwγκίας. HOC, quod praetuli, ad deprauatam lectionem propius accedit Comburens ligna aria dissima. De hoc participio V. terloia ad Moer P. 231. Ἀπικίας esset, in camino rens Hoc fere ad secutum suille Bergierum video, qui coniecit ἐκκεας.

602쪽

58 COMMENTARII Vim verbi διελκειν explicat oup. ad Suid. m. 35.

1 55. μιν Irar sit inmot sed in ext recte δαιότατα f J IJesychius interpretatur densum et stiter Plato quia αδειν sit αδεινή . Sed Callimachus dixit sFr. 289 ubi CL ria. δανα ξύλα κείσαι i. ξ is σχίλαι.

h. .irti et Erotianus Lexico p. 254 ed. Frang. notat. sic Hippocratem surpasse κεάσαι i. πίσαι Quin Hom. Od. o f 1 ubi, Clarh. dixit διά τε ζύλα δανα δασσαι. Sic enim lego, non, ut vulgo legitur edit Hervag. P. Ido. αι ακεάσσαι PY Chr. II 54. εκσεσωρευμ δε α rectene an secus e scholiis hic reposuerim, alii iudicent. Certe εκπεπιεομένα, quod legebatur, ab Aristoph. pro Ctum non esse, metrum euincit Hermianu de Metr. p. 56 I. 1 i55. 1156. H. Verba κανθρακ. . . λ. redduntur et in carbonibus torrens Cicer. Duplex enim VOC. ερεβινθος vsus p. Arist. v. Titim ad Zon Ι 858. 1156. U τε iriγόν. Autiquam rusticorum ευrε- λειαν laudat qui cicere et glande sagina victitabant. Tamen per legumera ἐρέβινθον, et per arborem fagum

obscoeia a partes intelligit. Nam ἐρέβ cto etiam est οἰδοῖον Nub. 586. et Γάλανος, quae est in agis, non

xecedit ab ea parte. Quin teste Galeno με βινθος Venerem excitat Et semen generat. Ait enim πεγείρει

Griss αζος μιαι γειν*Πικος, lib. I. de Alim. c. 29. T. IV. p. Si BaS.J. Quo loco distinguerem potius post πε- dii Gim με. ως legeremque adverbialiter aut delerem oro, Dixit autem νθρακι ιν pro si γειν, i. torrere,

unde strages et familiter addit nossύγειν, ut scilicet, cura licca esilauerint, ad bibendum proni sint, ut pos ea seu uitur. L Chr.

603쪽

trochaicus est, vel este debet, dimeter Catalec t. v an tistrophicus 117o. At vero claudicat, spondeo tertiam sedem tenente siquidem prima in κινων longa est. Eadem hunc versum inuasit corruptela, quam prim ris h-

tui reponendum esse φελων is norρίδ' Nec me illius emendationis admodum Poenitet. Certiim est en inqιλειν eo, quo dixi, sensti a Graecis usurpatum fuisse. Sic Latini etiam amare adhibent. In Plauti Rud Ι1, 6. . percontanti Sceparnionem lenoni, quanam facie essent mulierculae, quas in fano Veneris sedere dixerat, respondet ille: Mifula. Mel ego amare tramuis Psyrm, probe VPstus ferat. Quin vero ιλων hic etiam reponam obstat codicis B. scriptura, ad quam olim OI aduerteram quamque nunc primum deprehendo Liquido exhibet in Θρῶκκαν κυνῶν. Quum saepissime librarius illius cod. litteras , et υ Commutarit, quod et plerisque omnibus solemne est, haud affirmarim in Ran Ioco, ubi di, tinctou νων scripsit, scribere etiam κυνῶν tum debuisse vitae satis scio, an ex errore hi κυνων seripserit, quum ob oculos habuisset ινων. tu ista sunt, certum est

κινων hi metrum respuere κυνων Vero, Osculans et

metro et sententiae apprime conuenire. Alibi etiam verba illa commutata vidimus. In Acharn. 2O9. Vbi bene vulgo legitur, adstipulante eodem codice; τέ με - κυνεῖς - τί με συ δάκνεις alii duo Regii habent

κινεις, quod prauum esse, sententia, maxime vero meistrum ostendit. Est enim versus ille dimeter iambicus. cuius in secundam sedem spondeus recipi Non potest. Legendum itaque hoc in loco: χαμα την Θρ. Di in h). Nec reluctabor, si quis in Ranarum supra dicto verta pro κινῶν vel ιλῶν reponendum Censeat κυνῶν, e quo probabilius est, vulgatum ortum fuisse, quam e glossa, ut alioquin haud inepte conieceram Brunch.

604쪽

go claudicante versu i στιν ii διον η D ῖν Gπροομενα, Nimirum I σπέρματα, quod perinde est ac si dixisset γλεσπάρθοι si ει Idn. Nullam Causam video, Cur Marklaiid ad Iphig. Aul. 254 legerit I 'Dri χε ' pro η Drυχεῖν Bri tu . Doctissimus Bilatus et coniector sagacissimus et qui ubique alibi Comici sensum Optime ca- Pit non mihi videtur h. l. intellexisse quid velit Aristophanes. Sic enim interpretatur: Dia Phorιν idt0ν n

Πυλαυειν. QUO quidem verum est, sed hic non est sensus verborum poetae. Sed sic: Nihil iri nisi cluta Cius . twa n habere se nentem iam facta in et Ioh/erninibi e n Uoidiam unuDttere i). Itaque bonae spei dulcedinem celebrat, quae saepe ipsam fructionem aequat vel superat. Palmer.

1lέI. τηνικα Orα. Si ad metri Iegem scriptum oportuit. Vulgo τηνι και Illud rursus Occurrit S i 3 et infra it 7 i. 1176. eius in A. εἰπέ μ0ι. I δ αν τηνικάδε - BGιn h. Κωμαρχ dn. Vnus e choro. Si VesP. 255. aliquis e choro nominatur. eryl. Videtur esto epitheton blandientis. Quia enim Trygaeus a Cem Conciliasse videtur populo Athmonensia GraeCOS queon ineS, ut ipse antea dixit, seruauit sua ad coelum itioiae, propterea, quasi meruerit principatum gerere totius Vici, vocat Κωμαυχίδον. Haec mihi veri similia videntur. Tamen duhitanter scribo neque affirmo retinuique in interpretatione nonaei Comarchidae CXemPl Plautino, qui palliata verba vestit saepe tunica Omana. FL Chr.

κωφελοῖνro tot θεογείρωματα. tergi 1145. s. Haec Fl. Chr. reddidit: Caeterum tres frige semodios faselum o semina, Inque fruges adde mixtas ac simul ficus lege alii, deprome).

i) πιμ/εκάζειν est omnino, pluviam immittere, irrigare.

605쪽

usurpatur etiam a Demosthene fusos κοσrs T. II. P. 1255 11. et Diogenos hoc nomiii seruiana habuit, statuaque fuit in Cottabis mora dicta Puto autem Fraeno itiine seruam intelligi, nisi sic o cauerit Thraciam illam, quam, dum lauat VXOr, aut Ante volebat perdepsere. Nam et Virgilius in Moreto sei. J seruam Si mulo fecit cybalen Cybalen Afram. Tamen apud

Terent. in Hecyra Syrae dominae et matronae Omen est, fortastas a vestis syrmate dicta. EI. Chr. 1146. O cisti sunt vitis soli et Οἰνci ἰζειν, ἀποψυλ-λ γιν, i folia decerpere l), Vt Soli sint apertae Nae TDντλάζειν ni autem est βωλοκ0nεῖν ego verri Psyil la res repastinare, Bergi. . I 'roprie σύντλος est luttini alias apud Grammaticos τυι/rλυζειν est, cisto καὶ αυτ λεγειν. Sed miror, quod o τυντλῶδες exponunt λῶοες nasi τυντλος est etiam geniis illud lierbaruna, quo segetes dicuntur infestari et λυμανεῖν Aut si non est, legere ni πηλῶδες, non λωδες. IH Chr. 1147. παρθακόν Ηο est ἰυγρον n). Sed Aristo-pl1anes de industria haec duo obscura vocabula usurpat, fortassis ad insectationem poetae cuiusdam qui tali bus verbis Cum adfectatione usus est. F Chr. Strabo Iegebat suo tempore πουδακόν. Sic enim ille L. XIII. fC. 2. X tr. T. V. p. 455. s. TZ huch. qui s. και τοὶ μωνίδοDJ συι πορδακοῖσιν ἐκπἔσόνTες μάσιν, νε του

χωρίον, το λιμνάων i. e. amytras . Vbi non dubito, quin de hoc loco intelligat, licet Henr. Stephanus in

Πορδακον Citet Strabonem ex Simonide, quod est eius ιν iμ0νικυν σφάλμα ): nam nullus Simonides inter Co-M Manes seruile nomen ut et Syra. Bergi. 'κ του I. recte Rai destit Inv. nam iusTPia est l. q. καλεῖν arcessere. ι Vertitur pampinarct. u Scholia: lutum calcare. τίντλος irim usum; nunc pro, glebas frangere Letal. Cf. Etym M. p. 77 I. On. ΙΙ. 17ὼ4.1 57. hol. 448. γί Scholia Mi Proo . Drω γαρ Σιμωνίδης καὶ 'Αρχίλοχος Ad SL. Ita chol et Hesych. Brunck. O Imo resertur ad ea cauae antecedunt.

606쪽

mi os recensetur, licet plures eo nomine numeret Sui das, quorum praecipuus fuit lyricus poeta, qui citatur a Schol ad h. l. sed qui παρθακον dixerit, non πορύα κόν. Palmer. Exerc. ad Gr. auCt. P. 41.1348. 1 iso recte Bergi explicat e domo mea. 61tidio sunt fringillae V ad Avv. O79. Do vertit Fl. Chr. lacte pre sum, alii colo strum s. Olo ira ZOD. II. 1597 ποος το σεσηπος αἷμα, και To γαλα δμοίως Tum laudat h. l. additur: o επηγος γάλα Ap. Pliot P. 52. scribitur πύον et, inter alia, explicatur o su γύλα. Versus 115o et 1 hi parenthesi sunt accipiendi. Nam ἄν τρία II 52. respicit ad λαγῶα 49.

interpretantur Hesych et Sudas Suid.J. Nam inde Origo Vel potius a κυδοιμος et δουπος In Nubb. dixit, κάτω κυδοιδοπας 616.J FL Chr. 155 μυρρινας. Nam pueri in conuiuiis sumto

laureo aut myrte ramo cantabant. Auctor Sudas

bium: κρειττόν σου λαρινάδης βαδιζειν de iis, qui gradum habent testudineum, non grallatorium, qualis Callipides apud Tranquillum Tiber. 3. . l. M. HOC nomen proprium occurrit et in Vesp. 2A2. Bergi. 1157. 1158. Br. Versiculus hic est et esse debet

dimeter trochaicus catalecticus, ut et vltimus altei ius epirruematis, qui cum hunc congruere necesse est. Husterus istud si animaduertisset nunquam venisset illi in mentem, deprauatam esse lectionem scribendumque τάρόματα. Vide si tanti est, illius indicem in αρώματα. Brutach. in Suppl. Versu 1126. vulgo praefixum suit

607쪽

τόμος h. l. de ipso cantico s. cantu. 1162. D. Haec ita disponit Herm. de metr. p. 561.

ro γαρ quod vulg. sequentem versum incipit ad hunc retraxi In v. auctoritate cod. sui, similiter ut in trophico IIS . II 65. τιτυ vel φλυμα est γεννημα et σπέρμα. Eupolis Autolyco άτωρ γαγες καινόν ς δευμα ων βοῶν. Sic enim Corrigo et trimetrum facio. πρωον autem dixit, quod alii πρωὶ μον. Sunt enim quaedam vites, quae Praegerminant, de quibus Theophrastus L. V. de causis DPlant. C. E. et 34. Proinde in genere ficuum ProdrO- ni. I. Chr. Aeschylus in Eumen. i. στέργω μ' ανδρος tri viri germen no μένος δίκην Idem Prom. 255. i στώσας γένος το παν λθη ν αλλο ιευσαι Produ Cere νεοὐ et alibi apud eumdem. Ex Schol. ad O-

γυα από του ιτυς, ό πατήρ. Docet etiam ibi ola esse locum Belgi Scholiastes legisse videtur πρῶμον, quod eXIta VCSP. 264. τῶν καρπίμων ἁττα μη τι πρῶμα Istud 7τρῶον pro scripturae compendio accepit librarius cod. A. pleneque scripsit πατρωον. Γωuh. I 164. ψήληξ ficus est immatura sed quae speciem prae se fert maturitatis. Ea est υλυνθος πάρωρος i. rQε sus immaturus, quamquam differre ait λυνθον et Παρ- ωs0 Theophrastus de caus plant. V. .J. Iuliu Caesar Caliger heros et princeps nunquati sine Onoxis Praefatione nominandus mauult P. Theoebr. legere

608쪽

588 ora II E UT I LIπρόωροι, disserreque vult a prodromis, quod hi maturitatem Consequantur, at On gross n. so soι. Ab ea cruda ficu, quae t ληξ dictus impositor et deceptor etiam φηληξ et φηλος P). ortassis a Gψύλλω, Gψηλα. Vnde fallo, sibilo exempto Menander in is Catoribus p. 12. ClerJ Aυ οἰκίας φηλοὐ γε soντων ως λέγεις, λείρων i. duas domos decipere sultioriam Ut aut urnas fenum. Sic enim supplendus versus e Suda apud quem 6-λουν habes pro φηλων Schol. Arist. i. παται et me lius. Nam quomodo senes illi esse possent i, λοὶ et δίλτεροι Corrigendu tamen uda V. φιλήκεστα. sια

tis. F Chr. Metrum postulare siὐώνον Pro οἰδαίν0ιτ Da Oi et Porson ad Eur Phoe . 1598. eamque formamillustrat. II 66 κ ἀπέχω pro καὶ ἐπέχω, quod Schol. exponit Tm GTόμαTι προσάγω Ori re noue q), citatque locum Homeri N. IX, 483. : ψ0υiσαιμι πρ0rαμων καὶ ιν0ν ἐπισχών. Bergi. II 69. κυκῶμαι, id est . Foeona hauri r). Prius dixit pulegi potione uti se in remedium fructuum fata torum; nuit thymo utitur. Fructibus autem et Omis sitatis qui potionem illam hauserunt tantum abest ut laedantur, ut potius inde pinguescant. l. Chr.

Il7O. 1171 Br. Sententia cum lio versu non absoluitur: quod equitur μαλλον refertur ad V. 116 I. ηδ0 re διασκοπων τα et πελους μαλλον η'sOςβλεπων ta ξίαρχον. Perperam huius ersus in fine punctu in Ul-go positum; sed, quod longe ineptius est, titulus Cubitum longis litteris ex cuius sententiam intersecat

s Add. Zonis. II. p. 18Ο4.q Hic ἐπίχειν est ori admortere . quasi, 4 χειν επὶ του στόματι Sic Homerus οἶνον ἐπισχών. I. Chr.r Alii reddunt suram bibo. Scil proprie est mihi paro

mixtam potionem.

609쪽

eiusqtie aexum lectorem non sinit animaduertere. Brutich. oo 64ους Nam aestiuo temPore, dum megiis est, feriantur coloni et vinitores et iubent ut ait

Hessiodus f γ. 603. . etiam famulos άναφυέαι φίλα γούνατα καὶ υε λυσαι Chr. 1171. Contra dicit se timore et adspectu helli macrescere. Tribunum naili luna sunt qui ταξίαρχον interpretentur Vetus Glossarium Euoca timi. L Chr.

1172. τρεῖς κόινους. Ili Charia. 96έ. πάλλει κραδαί- νων τρεῖς καTασκίους λόφους. CVS l. OM/ικίδα. Velia lea est puniCeo Colore ornata, vel de coccineis tragis intelligit. Nam russat olim praeliabantur propter vulnera et cruoris aspersiones. Vt falleret ipsos hostes an guinis concolor vestis Sane testatur Aristoteles in Lacedaei notatorum Πολιτεία ut citatur a veteribus Gram-rnati Cis eos q0ινι κάδι uti solitos in praeliis θ, tum quia color ille virum decet, tum ut Condiscerent ex Colore cruento sanguinis fusionem parui facere. Hodie colorem illum sibi sequestrarunt ecclesiae Romanae prO- Ceres, quos Curdiciales ocant et ritus huius originem repetunt ab antiqua ecclesia militante, quae fortes et Eros et sιor εὐυννας eos olim habebat et intrepidos amatris eccusiae propugnatores ad hoc enim ille color vel a Lacedaemoniis ipsis arcessitus Videtur autem Graecorum ἐφεστρὶ fuisse hae φοινικὶς quam Latini trabeam Troistolam dixerunt, COCCO purpuraque praeteXtam, quaeque auguralis dicta, et qualis sagus Pu- alicus. quod non nescires se maXimi patris maximus

filius satis ostendit ad Festum p. 577. d. Da α Iose

it κοὐ vexillum olim fuit in tabernaculo ducis politum utrumque sic vocat lutarchus), id est, ut ait IsidorusOCrigg. XIX, 1 O. T. IV. p. 449 ed. Are v. tunica COC- cinea vel phoeti icea, quae postea Isata dicta, quaqi1uvs Romani milites dicti Rus ti Ea solebat, ut ait idem Grammaticus in a/ite principia, poni ad futura αpugnae indicium et inlicium. suo Isidori loco Priu

magistratu dicitur a vet. Glossario. v. Forcellini LeX.

610쪽

vertit rubrarn galean aciat aut ad Hotium. irriconcinnum sit hoc et elegans, viderit Rurmani Das. Ego absurdum esse aio. 9ινικις nunquam galeant igitificavit. V. tui. St. 755. hi luti Caput galea a Ora erat inuolutum. Neque Periclides Lacon, quum ad ar imsederet χρός ἐν έοιιικίδι Lys. i sio. galeam habebat in Tipite, οινικις hic ut in Lys. loco, militare sagum s chlamydem significat, quae plerumque apud alias gentes apud Lacedaemonios semper, punicea erat. ὀξεῖαν autem neutiquam significat acuta n. Ad colorem refertur, vividumque, saturum et interitiorem notat.

V. Salmas ad Scripti. Hi sit. Aug. p. 93. inurach. 1175. 1 ipsi K. βάμμα α Οὐιανικόν. Sardoae tincturae magna fuit commendatio. Nam eximiae illic purpurae Antea in Acharnia dixit ἴνα μη σὐβάipo δαμμα cis διαιἐκόν,), i. μη σε Πληγέντα λοινίξω, ne tibi plagas Cruenta et Praegnante infligam. Quod auten ait Κυζικηνόν βάμμα tangit salse ducem, ut Cleonymum, quem ὀξυκίψαλον notat, Cum ait ὀξεῖαν φοινικίδα, deinde obiicit illi κιναιδείαν. Erant autem Cyziceni infames illa libidine et volsura ), et, ut ait Hesychius. διατο μνες εἶναι, κωμωδουντ επὶ μαλακία hi 1174. μάχεσθαι χοντα Sic melius scribitur, quam,

x Ad haec verba Chr. PI haec animaduertit PaMer. Exeroc

P. 49. Stilatiliter certe, ne dicam evanide: nam Per ξειαν φοινικίδα nihil aliud intelligit Comicus, quam tunicam vel chlamydem acutissimi coloris nam quod Schol. interpri tatur περικεφαλαίαν, non ego credulus illi alibi enim non inuenitur et βάμμα K ζικηνον intelligit purpuram dilutam et ad pallorem inclinantem pallor enim est pauoris indicium. Ducem igitur il lum ut meticulolum arduit, qui cum opus erat Pugitare, ad diis ob timorem fiebat.

3 Ad hoc Reis . ergo apti Cyrῖcum tingebant galbeum bona 8 vult enim dicere: fit sauus et O raceus prae Pavore μ

SEARCH

MENU NAVIGATION