Comoediae;

641쪽

ces, οἱ χαρευταὶ ναλαβόντες. In Codice inter lineas seriptae illae sunt minio, tanquam lolla, seu ros/πι γοαι , . Quian in alio quopiam codice lateri adscriptae fuissent, inde iacile in teX tum serintruserunt. Ea deleui multoque nielius facturum nae fuisse opinor si priores illa etiam οἱ προςrεrαγμενοι eiecissem: titillus enim dubito, quin ad παρεπιγραφην quoque pertineant, quae sic olim concepta uille videtur: ἱ

ου oσιν. Sara, Verba illa οἱ πρ0ςrdi αγμενοι illi quibus mandiatum hoc ut, siue cum Da Vessio F legas, οἱ προτεταγμόνοι, et quocunque Dodo interpreteris, inepta sunt. Optime Vero absque iis procedit sententia: ciλλ' ἀράμενοι φέρωμεν εο νυμψίον in νορες In codice

sic scripti sunt isti versus: αλὶ Ἀράμενοι ἐρω

Prioris ad latus, tanquam 1 versiculus etiam esset, adtextum pertinens, scriptum primo fuerat: ντὶ ζεύγους o Doυσιν αυτ lituram induxit libraxius, eademque

3 misceli erit p. 285. Verba eius lano sunt: sta οἱ ro- ρευταὶ ταλαβοντες, utpote priInitus interpretarmentum των ἀράμενοι ἰ προτεταγμόνοι, ad Cholia detriceps releganda, vel, si ita vis, dolotida Conseo. Προτεταγμένοι autem omstulat, do qua editores nil quidquam suspicat sviat anetri

Τμην Υμεναιε. eodemque modo sorrigit V. 15 I. 15 2. a 3 6 3 I., 1552. 1555. . ,Ista, inquit, 'Tμῆν, φέναι etc. ad normam a Catullo feruatan eXegimus, apii queat saepius Iegitur: men, ii ymenae Hymen, Hymen O Hst Menaec. De o. 135 - 1557. , II a, iiquit, sensu Cassa atque insu-lγer Contra metri Iegem quatuor vorsiis cataleoticos simul Praeferentia, τί δράσομεν etc. 11on sino Scholiasta auctoritato liminaiiimus, qui ea in nonnullis exemplarilaus de osse tostatur. - 13 4 sq. si dividit Da vos o πράγματ χοντες αλ-λἀ etc. Ost 15 8. 155 1. 1353. Ponit IaCuria ligila. 155O. Vulgatiun φησεις rota Da es quoque mutat in pu-

642쪽

sunt COMMENTA IN ARISTOPHANIS PACEM. illa verba minio superscripsit priori versiculo post riori superscripta altera, quam dixi, glosia: οἱ χορευται ναλαβόντες Marii festum est in fine huius dramatatis plurimos X cidisse Versus Depravata illa Verba αντὶ ζει γους Iνουσιν αὐτη ν. recte Olim scripta cohaesiisse videntur cum quatuor illis Versiiculis 1356 -- 9. quos in nonnullis exemplaribus non comparuisse testatur Scitoliastes; tametsi eos non minus a Comico essct quam reliquos omnes arbitror. Sed ante et post illos nunc hiat sententia Codex quem adhibuit Ant. Fracinus integrior fuit nostris, illisque quos nacti fuerant Aldus et Bern. Iunia. Forte delitescit alicubi codex alius melioris adhuc notae, qui, si aliquando e tenebris eruatur, locum hian redintegrabit. Interea nihil immutare volui, nec Da Vesii crisin sequi. Quum tamen maximam partein iambicum csse videatur chori cum hoc yltema versus ad hunc modum melius digeri poterant: 1529. Eos, es γυναι δε ἀγρον,

Di metri sunt brachycatal. triarich.

1542. Post hunc versum lacuna est in cod. vacuo relicto spatio semipaginae, id est sex Vel septem versuum. Alias, sententiis Non cohaerentibus, res Ipsa clamat quaedam intercidisse. trunc . 1548. του ἐν μέγα και παχύ a; . Non obscurum quid sibi velit quamuis res in obscuro sitae sint. Et sane nequitiae plenus est hic locus: Neque frustra hortorum ille custos ficulnus factus est. Nos autem ευς νηιιεῖν καλόν. Itaque finein his collecta Dei faciemus. lectorem obsecrati v Ch istiani messoris operam boni Consulat, neque vitio vertat si plurimum spicum inii ac messe reliquerit, in quo legendo plus fortassis laudis reportabit, spicilegiorum πισθοβάτις, quam ipsius messo iis improbus labor. L Chrst. 155O. νοῦσεις. Supia. V. 9I7. Bergi.

643쪽

Argum. r. p. 515. l. 2. εκκλησιάσασM. Sic lembr. Vulgo εκκλησιαζουσαι. in rurich.

l. 5. πωγωνας περιθετους ποιοῖνται , καὶ - Hae

quibus carent impressi, Verba addunt membr. in quibus etiam αναλαμβανονται pro Vulgato ναλαμβάνουσι. Quae mox sequuntur duo participia in ordinem suum Yeposui. Erunck. Scilicet pro προασκήσασαι και προνοησασαι το σῶμα etc. dedit quod in Inuern editionulegitur.

l. 8. ε tacite misit Brunchius. Aristophanis Grammatici argum.1. Σκίροις δε ρα,τα, Ωρτη ἐστι της Σκιραδος θη--ς, dies Mineruae Scii ad sacer Cereri quidam. alii Liberae sacpum fuisse aiunt. Agitabantur autem Seira mense Scirophorione haec ex Scholiaste Graeco ad V. 18.J. Eadem e Suida, eadem ex Harpocratione peti possunt Arbitror et Scirophoria dicta suisse. e sychii locum emendato qui in vicinia est. Vbi enim legitur σκιρθωσι, σκληρυνθῶσι, legendum

est σκιρωθῶσι. Faber. 2. περιθίμεναι Positum pro περιθεῖναι. Hic alii peccavere, qui id haud viderint. Faber. 7. μυρίων. Lege, μυρίον, Vel μυρίως Viro ui modo legas, Perinde est modo ne vulgatam lectionem

644쪽

694 COMMENTARII

retineas. Faber. LeCte recentiore editiones μυρλ. cf. H. Stephan Thel T. II p. 939. Sequitur ira Porti et Nuster editionibus argumentum graece ait et con-lcriptum: ' δετικω γυναῖκες τῶ της πόλεως πραγματα διοικεῖν

645쪽

Concionantos Fabula

quando et quo successu acta fuerit.

Ex Samuelis Petitifimisceli lib. I. cap. V. Lixstat fabula editaque est anno iarto Olymp. XCVI. Praetore Athenis Demostrato a , ut liquido potest demonstrari Philocli oro, qui biennio alite tutus fabula editionem vult ictum fuisse foedus inter Allienienses et Boeotos mii referuntur haec Aristophanis v. 195. p. huius f. J

tium eli 'Aθηναίων καὶ Loιωτων b): Inita est haec helli societas inter Athenienses et Boeotos anno secundo Ulvmp. XCVI., Diophanto Arctionte Diodorus ita Lib. XIV . o. a. init.Jεπι ιοφάντου Αρχοντος θηνησι Βοιωτοὶ και θηναῖοι, προς di τούτοις Κορίναοι καὶ Αργεῖοι συμμαχίαν πρός αλλήλους ποι - σαντο. Neque eventu helli tam prospere, ciliam vehantur, J- Iis cessit. Comicus noster v. 95. J 'Or δὴ γ' εγόνεε το συμμαχικὰν scilicet ηχθοντο. Naari Cum ud Nemeani fluvium manus conseritissent, plures Athoniensiun Boeotorumque, quam Lacedaemolliorum, milices desiderati sunt Arara vero sequenti, tertio olymp. XCVI. Eubulida Athenis Praetore, cum Co- Tinthii, ut refert Diodorus Lib. XIV. c. 86. J, inter se disside Tent, atqii seCessionem a Cerent, utrinque os dimicatum instructa acie; sed fusi sunt Boeoti, eorumque συμμαχοι em

es CL. Corsini ast Att. III p. 286 sq. B Cf. Philochori fragmenta s. 7o. d. Siehelis, Comm. in Aristoph. T. V. B. 1

646쪽

nit Aristophanes v. goo.J, ino ρινθίοις χθεσθε. - - - μανγαρ διάψοροι Dissidebant enim, inquit GraeCus interpr s. At- ne huic patet, productum fuisse IO drama antio quarto lynip. XCVI. Demostrato Athenis Praetore, idqii Panath

naeis, quae peragebantur H atombaeon mense, in quo Πρυτανει καὶ Αρχοντες fempe suas Πρυτανάας et Magistraturnirathant. Itaqtie tot ho dramate de ordinanda Ropublica anni illitis , qui tari vertebat, agitur, habeturque η τρία εκκλησία, quasi osset illa, quae cogebatur stata die, Hecatonii, uoia i ii θε - κάτη. Praeterea haec dianailieriae o1um pompam ἐν et 4 γέροντες θαλλους ὲ χοντες επόμπενον Schol. ad Vespas 5 2. J, e ferri debent. Κόμιζε τοι θαλλοις καὶ καθἰστο πληοἰον. Eccles. v

Meminit tiam Scirorum v. 18. 59. J, quasi paulo ante praecessissent, quod verum est. Nani agebantur die XII naensisSCirropliorionis, qui HeCatomhaeonem praecedebat, ubi vult

agitata fuisse a mulieribus consilia de occupanda per laudes Republica:

Ἀνθ' ων σινοίσει καὶ τα νοῦν ovλείματα, oeci πίροις ἔδοξε ταῖς μαῖς φίλαις. Domum, quia Hecatoni haeone mense IIετοικίσια festum celebrabatur et dat quilini ενοίκια Pendebant, migrabantque ex aedibus in alias, Cur videres Nescio quis vasa quae effierientur,

647쪽

IJ Codicibus suis rimchius haec adnotavit: ,In membra iis Regiis, seu cod. MDCCXII seruati fuero huius Fabulae versus tantum 4 priores reliqua pars, et quae forte olim eodem in libro sequebanturalia dramata, temporis iiiiuria periere. In altero Regio MMDCCX exstat haec Fabula, nec tamen integra desinit in V. 1155. sed non itidem ob foliorum aliquot Interitum. Extremam Fabulae artem non descripsit librarius duo ultimi versus itiumma pagina conspiciuntur, cuius reliquum spatium. v et septem sequentium, Vacuum postea demum incipit fabula VHNH, quae huius codicis vltima est. In eo ne argumentum est ne Personarum synopsis: quin etiam nussibi in fabulae serie personae notatae. Mediis in versibus hi persona mutatur, aliquantulum vacui relictum spatii initio versuum nullus personaxum index Aristophanis Fabularum quae superfurit. haec omnium erat depravatissima. De altero Codice Regio, in quo haec fabula pessime interpolata est, vide Reisigii raelat ad Coni L. I. p. VIII sqq. 1. ω λαμπρὰν μμα orditur stylo tragico, quasi Soli aut Lunae nescio quid narraret. Vt v. g. Sophocl. Aia c. 86o. 345. r. ω τον αἰπύ ουρανον διφρηβατῶν ἡλιε - αγγειλον τα ἐμάς et Euripides initio Phoeianiss. a την πιαστροις Ουρανου τε μνων δον - ῆλιε, θοαῖς Ἀποισιν λίσσων φλόγα. Saepe autem Omicus iocatur, Tragicorum Othurnos rebus vilibus et friuolis aptando. Quod et alios Comicos fecisse apparet sic, cum inmedea Eurip. V. 57. dicatur μερός μ πηλθε γῆ τε κούρανυ λεζαι μολυωη δεύρω Μηδείας τυχας Plailemon Athenaei VII. p. 2G8. D. inde fecit: ως μ ρό:

ibid. του τροχηλύio λύχνου. Sic Pasinam vocat τροχ ηγλαιον Xenarchus Comicus apud athenaeum II.

648쪽

lae Patinae implet capacen suum ubi recte Casau bonus τρυχ λατος κυρη dicitur Patina fotilis almso 'ne clara ad fghesinam rotam. Illa autem verba iti dein tragicum quiddam spirant ut recte deti Vir Magnus vidit, cum inquit Aon dit bito de in chfria Poetam Tragica et amPlulata loquendi genera str- palle, o suorum aequaliun Tragicum aliquem tittidith Urainbicum ineptum irrideret quod Oide nias ab

Arbiophane et scivissime feri, et jemper orbanis

nus pro igilibus accipies. Sed cave facias. Nam utrumque illii falsum est neque 1 σκοπος est sapiens, neque εὐσκono est φύλαξ. Deinde istud ζ nμένεν nunquam erit ευρημένον contra enim pugnat Linguae Graecae usus: Suspicari tamen aliquis posit, scriptum olim fuisse ζησκημένον, unde forsan exierit glo sema illud υonysio v. Praeterea quid hOC It, D 6ν υε ιυνἐ ibila σοφοῖς nihil. Dicendum enim fluerat, εὐ γ φιε- νον τοῖς σοι οῖς Quocirca omissis illis nugamentis, lege

sensu planissimo et necessario Ceterum hinc intelligas licet satis vetustam esse in scriptore nostr hanc labem sed et aliae multae sunt labes, vii in progressu operis cognosces Faber. ibid. ἐξιτημενον Faber hic retinet lectionem vulgatam sed pro εὐσκόποισιν, legis εὐσκ oroισιν. Caliger malebat, is σκημ si . At rectius almerius legendum Censet, L .ρτνημένον, ab ξαρτῶσθαι, fili endi et ευ-

σκόποισιν retinet, locum qii hunc optime iis verbis exponit , , Sensi is planior foret et melior, si legeretur εξηρτημένον. Signum nempe erat lucerna accensa in

loco edito suspensa, ut ibi convenirent mulieres. Nam

e tenιbricosa in loci apprime expetitum vertit.

649쪽

IN ARISTOPHANIS ECCLESIAZv3Λs. 629 δυσκοποι τόποι sunt DC eminentes, qui undiquaque prospiciuntur; et utitur ea voce Aristoteles lib. IX. . istor Anim cap. sit et ideo postea dicit Aristophanes ex persona Praxagorae lucernam alloquentis: Oρμα φλογός σημεῖα τα ξυγκείμενα. Nam Rustra lucernat accendisset ad signiam dandum, nil in loco eminente, unde facile videri posset, suspendisset. Haec Palmerius recte. Eandem emen dationem Orbi erudito proposuit Cl. Ieii sitis Leci Lucian. Lib. I. cap. 5. iii cum almerii nullam faciat mentionem, non dubito, quin ignorauerit, locum hunc a Ir illo docto iam ante emendatum fuisse.

tare ita etiam vult, unde etiam vertit in locis tenebricolis: sed cum Scholiaste expono τοι σοφοῖς τοῖς ευ κεπτομενοις ut ἐν δυσκόποισι sit inter sapientes, inter prudentes et circum Deceos: Vt Contra σκοπος,

est ἀνόητος, ἀπροόρατος apud Hesychiuria aut infer eos,

qui a ICOPO Ποι aberrant, quod eodem redit. Ita Mercurius dicitur εὐσκοπος ab Homero. IJ. b. 24. Beryl.εν υσκοΠ0ισιν ζηρτημίνον. Si Clegi debere in patulo est. Vide Io Iensit Leci Lucia n. p. 41. Mendos Codd. et

impressi Adnτημενον, quod nihili prorsus est. Durach.

5. -ύς τε γαρ τίς Ridicule. De lucerna enim tanquain de Deo vel Hero aliquo loquitur. De illo Tum uini Partu et nativitate signate dici solebat IIb- ωαί. Hinc Polygelus Conaicus scripsisse legitur, 1ιο- ωυσου ονώς, λυσῶν Γονας, μ9 ίτης Γονάς. , teste Suida Philiscus, Aho Toιάς, λαγος Lbνάς. μου To τάς teste eodem Araros, filius Aristophanis, Impὰρ Tυνός, teste eodem Suida, et Athenaeo P. 175. T. ΙΙ.Ρ. 131. Schw.J. FHr. Cuius totam repetiit De Gl. Mendose in codd. γονάς τε ἀρχισσῶς. Jui uti cy.d Ἀφροδίτης γονάς aliam Antiphanes. Athen. T. IV. p. 5OP.

650쪽

5. μυκτηρσι λαμπρ. . . In naribus ellychnia ha hes, quae edunt flammam Solis aemulam vel sum et vicem Solis noctu praebentem. U. μυκτῆρσι. ta Ocat canaliculos prominentes in lucerna in quibus cubanteilychnia apposite admodum nam sic λύχνος δωDE0ς, τρίμυξος duo aut tria habens Ibchnia. Hinc etiam n μύξαι λυχνον, emungere lychnim. Eryl. λαμπρὰς ἡλί- ωας vertendum fuisse Dienclidum Iolis Drunus monet Seidler ad Eurip. Electr. 933. 6. ρμα. excita fammae signa consituta, . .,

ad quae mulieres constituerunt Conuenire. Bergi.

ib. φλογος σημεῖα intelligendum cst isthuc do ditavinatione per lucernas. Alibi passim Taber. Faber

haec relari ad diuinationem per lucernas, et proinde viniit, Ana farrentia sed male. Nam nec ξυγκείμενα unquam recte interpreteris fauentia nec de de diui Iaatione per lucernas locus hic intelligendus est; sed simpliciter de signi datione ex lucernam, Vt nemPeConuenirent mulieres. Nisi. 8 καν τοῖσι it Edd. Pristinae non καν τοῖσιν. Vt

ruper Huster qui vitium reliquit e Geleni et Porti edd.J. Nergi. ibid. 'φροδίτης τρόπων nitus modosque Veneris vel 'igitras, ut si in Priapeis fot figuras, quot Philaenis inuenit. vc otiam aliter Graece μηχανάς. Vnde et OKDργ νης δωδεκαμζχανον Vide in Ranis v. 1562. Bergi. Verti Schemas quod in hac materia proprium est ut quod maXime. Suetonius In therio c. 45. A cui exemplar imperatae schomae deset Martialis Aiι-rtis vocavit ut et scriptor liberi carminis rogatque

tentes s pictas opus edat ad fguras. Ibi opus significat et tu συνουσἰας γον, quod ν παρέργω dictum.)De Schemis Venereis plures olim scripsere; in quibus insignes fuerunt illa Philaenis, tum Cyrene, quae dωδεκαμήχανος dicta fuit, δια et τοσαor σχηματα ν τῆσι νουσέα ποιεῖν Schol ad Ranas 1565. J de in Elephantidem quoque de praeclaro argumento scripsisse Coinpexio; ut De Astyanassam praetercam ita enim me alicubi

apud Hesychium T. I. p. 533. legisse memini. a-

라틴어 텍스트