장음표시 사용
661쪽
IN ARISTOΡHANIS ECCLESIAZvSAs. 64141. ). Hic et seq. Versus eidem Vulgo Continuantur mulieri in aena br. diuersae tribuuntur, Praefixa
Persona, γυνή. Similis locus est in Lys. 65. ἀτάρ id.
τικως, si oυκουν πείξεσθε Faber Tacite sequuti sunt Bruncti et Inuern. Recte.
44. Versum hunc et seq. adducit Scholiastes supra ad Acharn. V. 96ο. KDser. ibid. οἴνου. Facete admodum. Hinc intelligi vult Comicus merobibas et multibibas est mulieres; sed cum ρεβίνθων addit, salaces esse innuit. Ἀρεβινοος enim cicer, Vox est flagitiosa; αίλιον scilicet: cuius significationis apud hunc nostrum plura sunt
vestigia. Ait enim in Βατράχοις 544. Br. θω ὁ προς
τουτον βλέπων του ρεβίνθου δραττόμην. Ad quem locum του 'ρεβίνθου, inquit interpres, o αιδείου In ACha mensibus autem 801. r.J A. ρώγοις αν ρεβίνθους ἰ
καὶ ἐρεβινθον αυτ καλοίσι. sunt verba Schol. Huius autem significationis ratio ex eo petenda sidetur, quod ἐρεβινθος sit in εγερτικος προς ταάφροδίσια. Deinde in ἐρέβινθος est aliquid ad ἐρῶν et βιιεῖν, quod etsi nouum assero, placebit tamen et Comici genii est. Cum autem cicer frixum aut tostum bibendi o ρεξιν faciat, ideo statim post vini mentionem cicer addit Sensus autem huius loci est, nam opinor, haud ab re fueriti ridere Olιae Osrevia nantiam enerit, ea nobis et Forem Liberi, qffantumst fatis, dare tenebitur tum Ualidos artitosque Gargatores praebeat, qui nos fremius et belle Faber cuius notam repetiit Bergi. 45. μων. Sic bini codd. et primariae editt. Male in aliis ἡμῖν. ordo est: τηνάστάτην μων κουσαν ἀπο-Tίσειν τρεῖς χοῶς ινου. Suidas etiam in χοα, ubi hos versus profert, legit amῶν BrimcL
662쪽
642 c OA 31ENTARII k6. Perpcram rursus in impressis continuantur Praxagorae hi versus, quos lialeola in membr. praefixa indicat alius esse perflatiae. At id multo melius adhuc monstrat ipsa dialogi ratio. mmch. ε).63. καt σχ0λ Suidas quem Nuster quoqueCItat J άντι του μόλις, η ψοφνωί. Non placent istae interpretationeε. κατά-χυλην est tibe, eo lens quo diYit Terentius in Andria II S, 25. aliavi tibias ut et et Era ραν κατα σχολι, υτ σει. A Ion ille. Ibit Ch.
51. ιλοδωρ ito -- ιρητύλυ. Sic recte scripta virorum haec nomina exhibent membr. In altero ρητάδου. Eritnch. 55. O,τι περ εστ ggioc. Schol. τουτίστιν ευγενεις, nobiles et generosae fortasse. Sed tutius multo, et propius est ea ratione intelligere, qua verti, mulieres Jcilicet quae alicui rei sint, ut diceret Comicus Aferi Faber. Locum hunc adducit Suida 8. . , τι περ Et V. 6ψελος ubi phrasin hanc cum lcholiaste exponit per Φυγενεῖς i. e. Obiles, genero ae quae interpretatio tamen non tam late patet, quam sensus et vis verborum Graecoriam. Nam o ψελος apud Graecos, et Praecipue Atticos, nota solum dicitur de iis, qui genere, sed etiam qui diuitiis honoribus virtute, fortitudine, etc. inter reliquos excellunt Phrasis est elegans et ii Osira animaduersione digna Lucianus in Herodoto absinem T. I. p. 857. d. Reitz.J αυro τε Ουν ν δη συνεληλυθατε, , τι περ φελος β κίστ=ὶς πόλεως. Vbi interpres
non male: Os itaque conuensis eae sutilis ciuitatibus prae stantissimi quique Arrianus de Expedit AleX. M. Lib. II cap. VII. p. 71 ed. Grono v άλλὼ ΠΦρύων δ. χιm οφελος και II δων. Vbi interpres Latinus male, sed
s Brunckium sequutus est Inuerat. - MAhiul , 66. est at terius mulieris p. καὶ μοὶ δοκεῖ etc. est Praxagorae.' i Eundem Iocum et alium E Luciani Timone T. . p. 162.3χαῖρε, ω ίμων το μέγα οφελος οὐ γένοις, τό ό ρεισμα τῶν Ai ηναίων, πρόβληῖμα ne Ἀλλάδος' Salue, Timo , Praec Puum tui generi praesidium, uia Mnenlum Atheniensum, ProPugniaculum Graeciae affert Bergi qui mori et Fabrum bene h. I. reddita se u Qua I sns ali uires momenti.
663쪽
yuimnam inrpera i Persici ac Medici Verteridum enim erat Sed forem Perharurn et Medorum. Vel Peria rhun et Medoriam lectissimos quosque Syrie ac Rega.
ων τ αὶ φελος. Vbi Petauius recte: ece segnisn erit riuales tibi esse militos, qui uiden aliquo in honore iaciretro snt. Vide eundem iii notis ad illum locum. ubi ad phras in hanc illustrandam praetor alia adducit etiam illud ex Theocrit. Idyll. XIII. 13. - - οἱ δ'
ειυτω ἀρισtηες συνέποντο, Ιασαν ἐκ πολίων προλελεγμένοι,
ni ex omnibus ciuitatibias eum sequelantur. Huc facit, quod zo όνηῖστος quae est OX Ionica, et, ut nOtum est, proprie significat idem quod ψέλιμος simili sensu capiatur in dicto illo Heracliti apud Laert. Lib.
qui excellit, interprete ipso Cicerone, qui ρησιν illam Heracliti sic Latine reddidit lib. V. c. 56. Tuscul. Offae s. ' apud Heraclitum P scum de principe Ephesiorum Hermodoro. Vniueryos ait Ephesos si
morte mulctaridos, quod, cum ciuitate evellerent
Hermodorum, ita locuti sunt: em de nobis nusexcellat: ed se quis extiterit, alio 1 loco, et apud alios sit. Idem dictum Heracliti refert etiam Strabo lib. XIII pag. 95O. edit nouis Amstet Niser. 55. την νύχθ' ο λην. Locum hunc adducit Scholiastes supra ad Equit. V. 659. Kuser. 56. τριχίδων Sunt qui Sardas putant; alii proalos sumi volunt. Quam taria eo pro θρέσσα Ccepit Theodorus. iii piscis, ut ait Scholiastes την βηχύνεγείρει ita enim lego, non ἀναγείρει Faber. ibid. εμπλησμένος. sic veteres edd. Suidas legit
ἐμπλήμενος. . . quae lectio praeferenda est. Nana et supra Milit. V. i. Comicus 31Oster dixit εμπλη με- ωος τωθέθων et in I SP. V. 422.4sγη εμπλημενος πιθοπλησμένος cro Pro ἐμπεnλησμένος, insolens est, nec vittatum Atticis. Krsei: ἐμπλήμενος Membr. εμπεροπλησμένος alter, ut vulgo, misso augmento, ἐμπλη- Ss u
664쪽
644 Co II MENTAR ILσμενος Suidas nostram lectionem habet in ἐμπλημε- ωος Q. At ii τριχίδες, ubi locum hunc iterum pio fert, habet πεπλησμένος. Proba est traque lectio at Comicus prioren frequentat. Vide Vesp. 424. 1127. Equit. 955. Brurich. 57. ει α ανε ρωμαι τάδε. Certissima est Da vesti Miscellata. p. 5OO. 555. d. Hidd. Demendatio. Vulgo, ἀνείρωμαι τάδε, duplici vilio Priamum εἴρομαι vel νείρομαι dialectus Attica respuit. Tum ἰς, tfinale figatificans, non solet Noster sine particula αν cum subiunctivo adhibere, quod obseruaui ad Lys.
584. et quantum ad hoc spectat emendatior est binorum codd. scriptura, γαν λωμαι τάδε. Erunck. 61. λόχμης a δασυτέρας. Eadem metaphora tu tur Latii ri,flua conrae, etpilias fruticans, apud Iuvenalem. Athenienses tum temporis affectabant hirsutos
esse sub axillis, quo scilicet fortes et atroci animo Viderentur. Hinc in suffragiis ferendis, quae fiebant
Per χειροτονίαν, brachia altius extollebant, ut latere nudato pars illa fruticante pilo ii eglecta conspiceretur.
65. ὁ ο ὐμίρας. Haec verba male Vulgo cum αλει- etpαμίνη Coniunguntur, et in Versione ab iaiterprete neglecta uetant. Brunc . qui conam post υλον posuit
6έ. χλιαινόμην rρος τυν λιον. Id Graecis dicebatur γλιουσθαι et ἡλίωσις Latinis insolari et in sititio. Verum cui ion dictus Hylas 2 Faber Davis. l. l. ἐηλιανόμην Propter Lysistr. 87. χλῖανεῖς, monent Por-
sono apud Niddium. 65. τον ξυρόν. Sic Aldus at in codd. editionern Iuniae, et traque Veneta τυ ξυρόν, quod Prae-ν Sic, παροξιτόν υς quod placet Duckero ad Equites Io. supra pag. 58 Male. x λόχμης Ἀεscio quid cogitauit alterius R. librarius, quum scribere λέχους. Etuti.
665쪽
IM ARIA TOPIIANIS ECCLESIAZUsAS. 645 fiat et reponi debuit. Neutro genere hoc nomen Comicum nostrum extulisse inde probabile est, quod masculinum ξυρὰς, tanquam rarius, notatione dignum indicauerit Pollux, eoque sum fuisse Archippum observet, L. X. 177. o M ξυρὼν πολλῶν ρηκGτων, παρα- τηοητέον, ἔτι Ἀρχιππος ἐν τω Ῥίνωνιάρίενικῶς αὐτ ε ρηκε. Briarach. 67 προςφεθης. Lege προςφερες, etiam si vulgata Iectio seiri possit tamen hanc nostram aio esse 'At τικωτέραν. Faber. Ignoscendum hoc Fabro, ut multa huiusmodi in eius notis.
omissus articulus cum metri labe et contra Atticismi rationem. Ignorant poetas Atticos in καλὰν primam semper Corripere, melior videri posset alterius R. le
hoc ordine disposuit librarius metro se recte consulere arbitrabatur. Martilando, viro alioqui doctissimo, fucum forte fecisset. Is enim ad Eurip. Suppl. 28 dubitat an vera sit illa de quantitate nomini καλος Obseruatio, Scenicorumque versus aliquot profert, quorum vulgata scriptura aliud quid suadere videtur. Sed a corruptelis librorum non minus quam ab hypoth ιbus cauendum est. In Iphigen. A. V. I. Tecte edidit optimus Mus grauius: o Dro D ἐστιν To καλον σφαλερόν. In Euripidis versu ex Archelao, quem ignorans Musgrauius undenam de suminis esset inter incerta fragmenta retulit XXXIV. legius Stobaei cod.
Praeter dramatis titulum sinceram lectionem exhibet, quae absque eo etiam reponi poterat et debebat: συνμυρίοισι τἀ καλα γίγνεται πόνοις. In Sophocl. Philoct.
V. 1504. vulgo 1542. e codd. legendum est: ἀλλ' υτ
vulgo 142 i. quomodo legi debeat iam dudum declaraui ad Aeschyl. S. h. 734 α σοί τε καμοὶ καὶ ἐσορῶ
τελούμενα. Nec haruni rerum petit cuiquam Ora
probabitur illa emendatio, quam ab de confirmarat quae ad Lys. 4o8. et alibi obseruaui, prae inepta του δεῖνα auultlerii coniectura, οἱ τε καμοὶ κάλ' ανδρω τελουμενα. Quid, malum sibi vidi eo loco articula si in certa affirmatione' Anne dicere debuit
666쪽
64 COMMENTARII Neoptolemus quae tibiple et umi honesta f/fura
Oidere pison. At dubitantis hoc est ille vero minime dubitat, certusque ait: Mae tibique et mihi hone-sa futura e se per Picis Enaendationem huius Comici versus praecepit Damesius Misc. p. 5Oo. 555.
Nidd. J. quem adeas Brunc ta eram scripturam praebet Cod Rauenti in quam dudum inciderat Beni-1eius apud Hiddium. l. l. f. Reis1g. I. p. 178. Hein- dors ad lat. haedon P. 2. 71. 'Eπιχράro υς. Erat hic ampla berrimaque barba nobilis quamobrem, Ut quidem videtur, a Platone Comico a P. Schol ad h. l. Σακεσφόρυς O di Ctus est, quod ea latitudine illius barba foret, ut scit
tum referret. Erat autem picrates rhetor, aut ii-bunus, seu dem agogus Platonis autem versus, quia sumniae elegantiae est, et ad ridiculurn facit, afferam. ναξ πηνης Ἀπίκρατες σακεσρφόρε. Faber. Ita Vocatur etiam ab Aristippo in Epistola, quae est inter Socraticas 15. cum inquit: και τιῶν τα κοινα π=ασσόντων En κοατεα τον Σακεσφόρον Alias σακεσφόρ0 Cognominatur Aiax a Sophocle in cognormini dramate V. 9.quia prae ceteris Heroibus magnitudine insiσnena ge-iebat clypeum. Scite autem transfertur; nam unχσάκος, σάκους, sit clypeus, σάκος, σάκου, i. e. aCCMS, accipitur quandoque pro barbia ut apud Nostium infra V. Ol. σάκον Τπρός ταῖν γνάθοιν Vnde σακεσφόρ0ς dicitur pro σακοψόρος quod idem est C σακκογενειοτρόφος. de quo Vs. O1. Bergi Vide Suidam . nu γων, et V. πικράτης ; itemque Alaustac. ad Harpocrat. V. πικραrης. scr. 72. κατανευουσι γάρ. Sictbene membr. In laeto καTανε 'σαιτε γάρ. Berri. Iunia, κατανεύσαι cis Malo Aldus quem alii fere omnes sequuntur pro γὰρ dedit γουν. Brutich.
74. ακωνικάς. μβάδας scilicet, quarum in aliis fabulis saepe apud Aristophanem nostrum mentio est. Calceamentum virile erat, rubro colore. Faber. 75. De Rauennatis libri scriptura vid Reifig. I. P. 245. 77. το του Are dom in amia fuit femina, et Lamias
667쪽
im ARIsΤONIANIS AECcLES IAZvs s. 647 vir, carceris custos ut ait Scholiastes. In masculino genere dicit Lamiam, et alludit ad locum Pherecratis, qui de Lamia senaina: Or σκυταλον lotim ἐπ-Dro. ut est apud Scholiastem, cuius verba adduxi in Vespis V. 1177. ad haec Verba otii λουο ἐπέρδετο. ierint. 3. y ων πέρδεro . Id est υτ ν τερ0l ἐνων ψdε
μου λαι νει quae vel scriptoris facundilliini virtus est, 13aturae tristiori commodis fima Faber Legendum
illud est, baculus, quamobrem pedit. Immanis fingitur ille baculus, ut edat, cui sit gestandus. Abundabant eiusmodi iocis Comici: cf. B ana primas, Equ. OO7. De Lamia edente id Schol. an . .,
Bruti L. ad Vesp. 1216. Notib. cuius litterpuractionem tanturn, non reliquam mutat ionern probates etsi g. I.
P. 279. Sine Caussa nonymus in Clastica Iournalciri III p. 507. ἐκεῖνο in κείνων mutat. 79. επιτήδειος ). Cum haec historia nulli, quod quidem sciam, adhuc innotuerit, eaque in altissimo silentio apud Scholi alite cubet, licebit, opinor, in ea investiganda ariolari. Mihi itaque persuadeo, Carni-1ici cuipiam os sublitum fuisse, eique non verba data, qtion vulgo dicimus, sed praegrandem aliquem stipitem, qui Veste virili exornatus ei suppositiis fuerit, miseri alicuius loco, qui ad mortem rapiebatur.
Vtruria autem antagonista ruin aliquem, in citius dra
vate id sit factitatum mordeat Aristophanes, haud sane affirmarim; sed nec negare in animo est. Ait autem mulier attulisse se baculum, qui ea sit imagnitudine, ut aptis finaus decipiendo carnifici possit haberi Credo ego hanc historiam Cratinum spectasse. Nam a pluribus veterunt video illum laudari ἐν Πανί πrαις quemadmodum in nos ν εἰς τάς ε λέλας ad V. 981. Hust. p. 405. Hermania.J Ceterum quod ego
γ V. 78. PraXagrarae v. 79 - a mulieri cuidam tribuit Bruhachii editio. Recte, monente Reisig. I. . O8a Alludit hic prouulniihi Aristoph. ad 1istoriam aliqIiam suo tempore gestam quae cum ignoretur, Ion mirum est Iocum illinc ede ohscurum Auster.
668쪽
monendum Iudico, non modo et σκύταλον, sed et σκύrαλος dici necesse est. Alioqui non sit quo refera
tur πιτήδειος, etc. Taber. abad et sqq. - ἐπινήδειος γ' αν ην, Την οὐ Πανόπτου διφθέραν ἐνημμένος, απερ τις αλλος, omκολειν οδημιον. aec manus Comici. Excarnificant eum cum
suo carnifice nam vulgo legitur τον δημιον interpretes graeci ac latini. Quamobrem fere sugillari soluant Clisthenes, Cleoaiymi et eius farinae homines quam
plurimi, dixi ad Vesp. 22. Eorum e numer et hunc Lamiam fuisse arbitror, et scholia norint tantum Eum πενητα καὶ tuo ξυλοφορίας ζωντα nam de δεσμο- ψύλακι nugae, exortae illae ex falsa lectione τον δήμιον. Pastori Argo comparatur Lamias , ingentem hacul uni ferenti; populus Atheniensis Io Vaccae, quem optime ille queat pascere, homo quadratus, sicut Cleon,
ut qui tantum gestet baculum. Nosti, quid saepe fit βουκολεῖν, Pascere, quo pertinet prouerbium Vulpes bouem ducit I tibis. 8O. του Πανόπτου. Aeschyl in Suppl. V. 1 O.
ποῖον πανόπτην οἰοβουκόλον λέγεις respondetur ' ργον, τον Ἀρμης παῖδα γης κατέκτανε. Bergi. 31. Vulgo legitur: εἶπε τις αλλος βουκολεῖν o δημιον. In membran. VOX αλλος Omissa. At in altero scriptum: εῖπε τι βουκολεῖν ἐθέλε τον ἡμιον. Quod
recepi, mutato tantum θε λει in θέλοι α). - βουκο-
λειν non pro υ stodire accipio, sed pro decipere. Ordo est: ἐπιτηδειος αν ν - βουκολεῖν τον δημιον, εἴπερ et ἐθίλοι. Refertitur autem ista ad 1αμlαν, non Veroa o κυταλος, Ut arbitratur Faber obscurus est locus, quia rei tum publice notae, ad quam Comicus alludit, non supersunt hodie satis manifesta restigia. quibus insistentos, sensum deprehendere possi mus. Escholiis colligere est Lamiam illum fuisse carceris custodem, et alludere Comicum ad Sophoclis nachum, quo in dramate inducebatur Argus Ionem sei vans. Vtique nonaine πανόπτου Argus innuitur. Hoc fundamento nitituri coniectura Viri elegantissimaeo Vulgatam scripturam recte reuocasse Duern. vi opus est
669쪽
Iuvenca λγ ea Decla ses, clι s custodia I avrias. Argi instar, dignetur praeter Pinionem intulit, ni fallor, o δέσμιον Schemate phoc παρά προύδοκίαν gaudet Comicus saepius non antinaduerso. At ego nullus video cur contra codd. fidem τον ἡμιον loco moueri debeat prorsusque me fugit, si quid faceti est in eo quod sic praeter exspectationem infertur. In eadem allusione ad Sophoclis Inachum perlatanens, Per τυ δημιον ercurium intelligo, qui Arguam ob . truncans carnifcis munere fungebatur. Lancias se, si Argi renonem indueret, nedum a carraisce obtr&H- caretur, ipse carni sic quibtu elici modis os illine Tet. Longe rero probabilius est quod primo ait Scholiastes Lamiam fuisse hominem Pauperem ἐκ ξυλοφο-οίας victitantem, qui saepe magna onera ferens pede-Jaat, quod nimio Oindere pressis Contingere solet vide an . . et et nium Cap. 117 Ferebatur autem
fabula de larua quadam, Cui nomen αμία, in qua Iaarrabatur, ς ὐ Aias ι λοῖ εuεssεto, ut est in Vesp. 1177. Ex his omnibus collatis intelligendus est iocus. qui est in v. d. citrach. βου κολεῖν clinodire. Quia Argus custo pecoris, Lamias Custos Carceris, ut SchO-Jialtes hic et iam dicit, ut 3 77. Letal. 0 δημιον. Videtur omnino nomen proprium esse debere hominis alicuius in carcerem coniecti, aut potius digni. iiii eo coniiciatur, ad quem Custodiendum aptus sit Lamias cum suo scipione. Sed quia tan mali ominis nomina non sunt usitata quis nin filio suo impo-3aeret nomen Λημιος, quod carnificem significat putarem pro δημιον scribendum esse An GH Hanc COIii Cturam non possum aliunde confirnaare, nisi quod x ideatur ad huius Demeae opificium cspexisse, cum Lamiae, quem custodiendo Demeae aptum dicit, tri-b Susi icionum Specim. . et o siue in Schaeleri Thesauro Cri
670쪽
6bo coMMENTA MIbuit διφθέραν nam Demeam Collytensem, victum sibi quaesiuisse n χλαμυδουργἰας dicit Xenophon. II. Ap Omn. C. , . . Aergi. τον δήμιον ministrum Pu
blicum qui te tuendum erat ne mulieres ex his locis abacturus esset, recte intelligere videtur Hermannus.
82. λεγυιτ ῶν ὁ πως sic enim Br edidit.J. In membr. λθεθ' onως ' Vulgo λέγοιθ 4nως Particula potentialis hic omnino requiritur Mirum est quam saepe illius omissio oditores fefellerit. Exstant apud Sto-haetim Menandri versus ex Boeotia, milere deprauati,
qui sic ad codicis fidem legendi sunt: πολλοῦ δίσκολα
Vide iam quid sit in Flori l. Grotii p. 655. λέγοιμ' P.
c λόγοι θ' suspectum forte deest uniis versus, a quo id ver- lauari Olim Penetebat, aut σπευδοι θ' vel potius σπεύδετε δ' υπως Reis . Recte hoc antinaduertit Reishitis λόγοι θ' -hrarios addidisse, quum genuina vox excidisset. Apserator Traias estiuia1γεθ', quod BrunCh. membr. , Od. MOHACens M. Bellig. I. p. 3o8. edd. Iuntinae 1515. et Is . et liae habent Certa res fit e Cod. Rauonii. in quo nihil horum Iectitur. Quaerendum igiti ir itomodo id quod excidat prohabiliter restitui possit Elinsteio ad ACharnenses P. II 8.s Jriheidian vid tur υrω 0 δ οπιυe posses etiam, et hocouidem Paulo prohabilius αγε νε νοπως ut in qUit. IOII. sed sit spicor antiquitus sera pli ni fuisses ASAI OP O- ΠΩ i. e. Πραξαγ. ρα δ' o πως , quo niale intellexerunt. Itala 5 Il. 5oo. r. ορα ὁ Ο πως θ; σομεi . Denique Rei-sigii S I. p. 5o8. Coniicit u ουν πως καὶ ταπὶ Ουτοις δρὰ Oo V. Verha νυν ovi enim ut interieritit, aliquid caussa quaerendurn esse videri in prauo personae signo v. earn Coniectaream Hermanno lacere 1ernini. Nod ii codd. iae alii in ulteri tribuuntur, librariorum et emendatio, DCta ex quo v. 79 - 8I., quas mullepis Caiusdam esse aulo ante vidimus, Praxagorae continuati itint. Mindor .