Comoediae;

671쪽

0δέ γε, Οὐτοσί γε, et familia. Vulgata scriptura sanisl

ma est.

9O. τάλαινα. Ita Vulgo Graeci Theocrit. IV. o. Jἀκμάν γ, ω δείλαιε. Non quod ait seros haberi vellent quos ita προσεφώνουν aliquando enim φιλοφρονητικὰι Crat aliquando uιrιμητικόν. Faber. f. eidler ad Eurip. Electr. p. 154. 92. ἐστί μου. Sic bini codd. Elegantius esset: γυμνά o εστ μοι τα παιδία. runck. Facile caremiis hac elegantia, quae etiam alibi Brutichio mirum quantum placet. 95. πλήρης ο δημος. Euripide in Androm. V. 1O97. ἀρχαί, πληροῖντο. Idem Iphig. . . O 6. πολλοὶ δ'εΠλζρώθημεν ἐν μικ stu χρόνoa Bergi. Ceterum Elmst. ad Acharia. 23. sane idonea caussa corrigit καλά τάν

97. Φορμίσιον. Quia Phormisius quidam δασυς

η d), ideo ius coni Sino Vsus est Oeta, ut et eugiunt agnificaret. Eligium autem ea pars qua mulieres maxime mulieres sunt Faber. IO2. ηγύρριος. Muliebris patientiae scortium e)Agyrrius Fronomiis autem auloedus fuit bene bar-ynitIS HOC Omen saepe committatum vidi in Agyrium. Studiosi emendabiant. Faber Citat Suidas .

d Scholiast ad h. l. et ad Ran. 996. Citat ergLe Hoc quiderii FAI er, ut Est in tali hiis ingeniosus, XCogitavit. Cf. Titiniann ad Zonaram T. I. p. I. ubi hi veTIUS citatur.

672쪽

UO COMMENTARII γύοψορ. Sic bene membr. Vt in Pl. 176 at alter eo dem errore 11 ibi notatus fuit, Ἀργύριορ Similem

mendam in Philemonis versibus apud Athenaeum P. nsio. . Corrigendam esse monuit fummus entleius. Huius Agyrri meminit etiam Plato Comicus his versibus apud Plutarcii X. Orat. Vii. p. 8OI. B.J: λαβου, λαβολτης χειρος c0ς τάχιστά μου ' μέλλω στρατηγον sit 90τονειν θερριον Grunck.

Pronomum benes barbatum auisse ex Schol monet Bergi.

1 Oo. πρότερον δ' ην obro γυνη. Eadem ratione vir catur foemina apud Aeschinem Contra Timarchum p. 123. Reish.J ἐκκλησέας υσης, ειπεν, ἀναστῶς, Ἀθηναῖοι, κλέπτουσιν μων κοιν= ἀνη και γυν χιλίαρε ραχμάς. θαυμασαντο ν δ υμῶν, πῶς ἀνηρ και γυνή, και 1ί λόγος, in μικρον διαλιπων ἀγνοεῖτε, ε η, o,τι λε-

rem, ut interpretes Faber.J, maximas 1 es gerit. Vide quae de phrasi hac Attica notauimus supra dilrat. v. n. 1. Nis. In Auibus V. 8OO. εἶ i οὐδενος μεγάλαττρύττει qui locus, si et antecedentia spectes, similis

est huic Bergi

IO5 τουτου γέ τοι. Hunc locum pessime intellexit Scholiastes ait enim esse πέρβατο M. deinde τυ ξης

673쪽

IN ARISTOPHANIS ECCLESIAZusAs. 655λεως πράγματα παξάπαντα μῖν πιτρέπεσθαι. Faber. Somniant de nescio quo hyperbato, Scholiastam audientes, quos iam Faber erit retudit Seruanda est Iectio librorum, τοσούτου Dνεκα, Propter ea, quae iam dictura est raxagora, Vt rempublicam seminae capessant. Eam Ob Causam, inquit, τούτου γυρμυυ τόλμημα τολμῶμεν, i. e. Viro no asssimulemus,

sicut ille fecit. Nihil planius Hotibius. Tum το τόλμμημα potius dicendum fuisset Vera est Scholiastae ratio, Reishi quoque Probata. Pertinet, inqitit. οὐ- ωεκα ad praecedens τούτου. cf. runckii notam ad V. R.

ibid. νῆ την ἐπιουσαν μεραν. Paulo aliter iurant apud nos plebeiae muliercitiae, oui a te fami otii

de Dieu qui luit Atticae autem iurabant non Per Praesentem diem, sed per crastinum itaque idem erat ac

si dixissent, Ple tuam die crastino, His etc. quod et rusticae nostrae dicunt, fleomne Vole amatile oui

de demain. Qui verterunt ἐπιουσαν et μόραν Per dient, praesentem, habebant in animo ἐπιούσιον αρτον angelii sed miror hactenus non Vidisse docto επιουσιον αρτον significare panem, seu cibaria, quae in diem Crastinum iecessaria sunt, vi absque omni sollicitudine Deo vacemus. Verum his locus non est alibi erit. si quando notulas meas ad N Testam vacabit rete gere quod erit aut non, exte dormire haud malum est FabeV.

Scholiis Bergi. τοσοῖτον ούνεκα Sic bini codd. Immo in altero posita distinctio post τοσοῖτον, Tecto.

Edit B. Iuniae τοσούτου γ' ἴνεκα male in Ceteri τοσούτου γ υνεκα. Verborum Constructionem, et quomodo hyperbaton resolui debeat, distinctio indicat:

1o9. Citat Suidas. v. ζεῖ. raser. υτε δεμdν, οῖ, ελαυνομεν. Iudit a P verbium: ν άργυριυν u πάντα θεῖ, λαυνεται Si pecunia ad i. o num Mentis remisque feruntur. emini Schol et Suidas in θεῖ. occurrit apud Aristaenetviri Epist. 14. Lib. I. - bi

674쪽

654 COMMENTARII

meretii auara adolescenti: λλ' αν ἀργύριον ν , πάντα θεῖ, ἐλαυνε riati ubi vide Mercerum Bergi. IIO. ηλίφρων ε ξ0Dalae Euripidem sapit. Condimentum comoediae lasciuientis, Characterum mixtio. quod ii obseruandum. Itaque θηλυφρ. ἐξουσία, ut cor Ennii, Ἀβακλεbi, etc. Faber θηλύφρων υνου-oia. Sic in codd. et editio Bern. Iuniae, recte. Vulgo θηλυφρων ερουσία. ΓΠHCk. II 2. λέγουσι γάρ. u pertinet illud in Equitibus v. 874. οὐκ ἔσθ' ὁ Ἀως ἐκείνους cr0υς κινουuενους Ουγὶ

hic accipiendum hinc iocus in Equit. 425 et rursus dr9. rurich. 115. δεινον θ' στίν. Media particula in binis codd. omissa Vtique sine Vllo incammodo abesse Potest. ibid. , μη 'μπειρία. Hanc Vocem in versione in- nouare necesse fuit vertit inexperienti J, quo exprimerem illudnμη, uessist. Ita enim legi debere et ratio postulat, et iam pridem viderat ex Phavorino anterus vir summae in Graecis diligentiae g). Igitur u μὴ 'μπειρίας nOa autem 'μη πειρία, ut Vult Scholiastes, qui ait dicturi Protu ἐμ εμπειρία, quod disertim falsum est)crit hypheri, cuiusmodi est apud Comicum minoremfTerent Andr. I, 2, 4.J semper- leuitas apud Lucretium II, 29. , non e/jiιs Scire licet gigni 'tipe ex non sensibit Jenses. Ita Virgilius anteo iam Tibullus

nes. Ita et apud Herodianum I. 3. . est αεὶ κατας ρόνησις, Per CtUu COUtemtris Faber. Cf. Vatineri. et Monli ad Eurip. Hippol. 196.117 ι πως προμελετησομεν. Rarissime apud Comi Cum Occurrere uolo, Ut finale significans cum subiunctivo constructum sine particula αν, obseruaui ad Lys.

58i et Ran. 1365. Aliud exemplum est in Vesp. 1525.

mea ea Perieritia. ς

675쪽

rum unde Eunomia apud lautum Aulular. II. I, 5. sacetissime: am nlullum loquaces vlerit omKes λα-bemur, Nec ni/lam profecto repertam Earn esse Hodie dicunt muliere n olio in eculo. Et in Cistellaria I 2, 5. Largiloquae extenFlbfunitis, plus loqrcimur quam Di est Faber cuius noram repetiit Bergi. μέλε. Ita et infra, τάλαν. Dicendum autem erat τάλαινα sed apud Comicos frequenti in usu est, neque generis ratio habetur, quemadmodum aliquando numerus negligitur; ut εἰ δ' cir πύντες et οὐ δρῶς; cum interlicitur, promi ορατε Faber. III. περίλυ. Rhetore enim seu δημαγωγοὶ coro

nati dicebant Aristoph. in Θεσμοφ. 579.J IV ά;

ρευειν βουλεται T. γω. K. Περίθου νυν όνδε πρῶτον πριν λέγειν Per τόνδε autem intelligit στεφανον, non

autem indumentum, quod quidam μαμμάκουθος existimauit. Infra autem planissime est: ἰς αγορευειν βούλεται T. ἐγω Πρ περίου θη τον στέφανον τί αγαθη. Faberis 124. σκίψαι τάλαν Scholiastes inepter παρίλκειτο τάλαν Legendum puto σκώναι πάλιν. mlib. Recte legitur τάλαν. V. Iacobs Addit. Animadu in Athe

naeum P. II.

676쪽

656 Co MMENTARIIlierculae, ubi incaluerunt in dicendo, et vernilitate dicendi κωτίλλουσι. Huiusmodi autem muliae εἰκασία in ta ostro idiomate surit, qua nec Vrbanitas refugit. Eabet . I 23. 'eutgrἰαsyo k . Qui apud veteres Athenienses diceretur 1εριστίαρχος abunde constat ex Suia

da, Polluce et aliis. ser. ibid. πιρις ἔρειν l . Alias ad lustrationem comitii

adhibebatur χοιρίδιον Porcellus et dicebatur καθάρ-nιον de quo ollux VIII. Ol. Vnde χοιρίδιον στεριφερειν idem est quod καθαρσιον περις ρειν Aeschines in Timarch. p. 48. Reis k.J, cuius locum plenius describam, propter illa, quae mox apud Comicum sequuntur:

σιον a Comico nostro alibi dicitur κάθαρμα locum ad

ducam Nota seq. tergo.

ibid. την γαλην Comica licentia Pr το χοιρίδιον n). Porcello enim lustrabatur concio qui autem

πλουτω τρυγὶ Neimperialibus etiam istis captatur Gergi. Ceterum πρόλογος, vitium editionis uster. e Schneideri Lexico eiiciendum. I Nom pro vocatitio. LeVI. I περιφέρειν circumferre. Vox lustrationibus solennis. Vtuntur et Latini, sed significAtione paulo alieniore Plaut in P Phitr. II. I, 1 J qua O, quin tu i hanc iubes Fro-eerrita circumferri Virgil. Aen. VI, 229. quoque aO horruit Idem ter socios pura circumtulit,nda. Ad quem locum Serilius Circumtulit est purgauit. Nam lustratio, etc. qua inde petit', si fit tanti Graeci περικαθαίρειν dicunt. Gher.m Sunt qui putent dictum παρα προς&κίαν et ridiculi gratia, Cum χοιρἰδιον diCi oportuerit porcellum scilicet καθάρσια enim, seu περίστια, erant pol Celli, Pithus ad Iu- strationem utebantur veteres. VIos auten vel fele vel mustela, utrumqtio enim signiIicat γαλῆ,7 sane nudus memini. Ita tamen intellerit silmmiis ille Casaithonus cum in TheOPhrasti Characterea c. 16 p. 177. d. ischer j scripsit:

677쪽

σπερ Περιστιάρχων. κάθαιρον χοιριδίοις μικροῖς Οὐro την ἐκκλησίαν καὶ το ob ατρον καθαρσιον δε καλεῖ o 0υτ τυ χοιρίδιον. Si constituendus videtur Onomastici locus. κάθαρμα etiam vocabatur illa hostia. Noster Acharia. 44. άριθ', ως, ἐντος τε του καθάρματος. LOCUS Ae-.scliinis in orat C. Timarch. quem Schol ad illum versum adducit, est in dit. Reishii p. 43. trunc . 129. πάριτ nam si Vett edd.J. Lege πάριθ', non πάριτ, id est, prodi, non Pro lite Faber. In Acharnens. v. 45. Vbi etiam idea Concionis exhibetur, dicit

δε παυσαι λαλῶν. Quasi mulieribus 1 immistus, aseaei atque plus quam illae, quae tamen valde sunt loquaces Solebat autem iste ες α πορνεῖ' είσιων ἐκ τυ- τε λείχειν την πόπτυστον δρόσον. Vt Comicus de eo loquitur partim es p. V. 1231. partim in Equit. v. 123O. Ceterum παυσαι λαλῶν κάθιζε ut alias in Concione: OVγα, κάθιζε in Acharia. v. 12o Bergi Ariphrades Ilo tu e Equit 123 i. et Vesp. 128O. Facete hic fingit Comicus eum inter mulieres sedere Brunck n .

Quid quod etiam purgandi i quandam in hoc animali mustola inesse crediderunt Athenienses qui propterea

Uuando in concionem conueniebant, circumferri elem γαλην iubebant: eratque hoc puriflcationis et Urationis Certum genus. Ati Oph. Concion. ὀ περιστίαρχος περιφίρειν χρὴ την γαλην. Faber. n Ridicula Fabri ad h. I. nota haec est: ,Ἀρίφραδες Salem Atticum Nam qui poterat ingoniosius homi11em traduCE- Te, quam faCere ut immistus vilierculis Conuentus parti-Ces foret, eique, utpote plus paulo loquaciori, silentium Praxagora imperaretur 3 Scholiastes citharoedum fuissa Mit, Ii αισχρῶς προς τὰς γυναῖκας fuerit, id est cunnilin- ua, ut Latiale et simpliciter a Martiato dicitur. Vnde ἐν πευσιν seriptum est: την γαρ αυτου γλωτταν αἰσχραῖς ηδο- ναι λυμαίνεται, ν κασαυρίοισι λείχων την ἀπόπτιστον δρόσον. Quem rorem Dii holii Nunquam Erit ille, Humor si en quem Ierenis uera fudant noctibus. Nunquam niONeS, nunqucti coelesia mella, o illa prouenient, scio. Vere laedas , foetsciasquci ineptias nasi, ubi erati cum

678쪽

658 co MMEΝΤΑ IIIII So. τις αγορεύειν βούλεται Formula erat in concionibus et comitiis populi Atheniensis olim usitata. qua cuiuis, qui vellet dicendi potestas concedebatur. Eandem formulam habes et infra Thesmoph. V. 536. o et apud Lucialium in Deoruni Concii sub init ubi

ra hac de re apud S. Petit de Q. Attic. P. O9. P.

15 i. Loci huius meminit Suidas V. περίθου. Cons. etiam Nostrum infra in Thesmoph. V. 537. ubi itidem foemina concionatura coronam sibi iussu praeconis imponit. Ut τυχη 'γαθῆ. Priores edit. τύχιαγαθ=i: quod Vel metrum respuit. Idem Perperam membran et primariae editiones τί ἀγαθὴ Arunck. 152. πριν πιεῖν. Haec in bibacitatem mulierum. In eam rem saepe lusit Plautus, Praesertim vero prima Curcitiione Act. I. c. I. Interim Athenienses ipsos

non minus exagitat quam ha malas merces Faber. θερμοτατα γυνάῖκες, ω ποτίσταται, κα Παντός μεις

μηχανώμεναι πιεῖν inquit in Thesmoph. v. o. Bergi. 155. Veteres coronati potabant, ut satis notum.

155. κακεῖ. Sic bene Od. Vterque et editio Berii. Iuniae. Vulgo κεῖ. Brunck. I 56. ἰλυ γε, σοὶ - ecce, bibere tu putas ciues in concione. Sic recte eisig. I. P. 25.

153. Potest defendi ἐωθυμουμένοις δε quas secum reputet atque vendat i Orum actiones. a. tamea

haec fiebant Per piae torrentes atraque oragine riPas. salsamentium, quod sola ephitis amet Sed audi quod Diperest: καὶ μολύνων την πvi/ην, καὶ κυκων ἀνεσχάρας. Notum auteri quid intelligat per εσχάρας, videlicet τα του Φορμισίου χειλη. Latini 1 memini, Ianescam vocant. In Vespis: Γλωττοποι. εἰς εὐπορνει εἰσιόνθ' εκάστοτε. o Eundem locum affert Beet qui praetare haec addidit ,,Vtrobique Coronam iubetur umerci illa, quae est verbi factura. De somnii a illa praeconum vide Paulo ait ad

679쪽

IM ARISTOPIIANIS ECCLESIAZVSAs. 65 Ieg. ἐνθυμουμενοι, qua agunt desinat conflio. Reis . 139. ωοπτερ μεθύον ἐστἰfsic Vulgo legebaturi Le gi et restitui, μεθυόντων. Neque aliter ferri potest; et id metrum et ratio magitant Faber Assentitur

14o. σπένδουσι. Quod e religionis praescripto fiebat a viris, ubi in Oncionem Ventum erat id amore vini fieri interpretatur muliercula sitiens Faber. Vulgo legitur τίνος χάριν τοσαύτα γ υχον - quae venustus Faber sic reddidit: in minus, cuius rei gra

tia ita diis supplicarent, sinum ni adesset Recte

ad poetae mentem et loci sententiam sed deprauata erant graeca Bern. Iunia edidit: τοσ-τ' ἐπεύχοντ . Potentialem particulam, quam linguae ratio abesse non patitur, Teposui. Sed ἐπεύχον in imperfecto indicatiui seruari debebat p). Vide quae notaui ad Lys. 349. cf. Herm. ad Viger P. 312. s. et ad Pl. 53 S. Iocus itaque sic legendusa

et Tiso αν χαριν τοσαυτ ἐπευχυντ, εἴπερ οἶνος μη παρῆν; In membr. scriptum τοσαὐτά, ευχονται εἴπερ ἐμπεπτωκότες. In alter τοσαυτά γ' εὐχον εἴπερ εκπεπτωκότες, intermediis in viroque missis. πεπωκώς et πεπτωκώς

in libris saepe permutantur, quod obseruauimus ad Lys. 595. Briιnch. 142. εκπεπωκότες. caliger legit, εμπιπωκότες q): quod praefero. Nuper. 145. και τον παροεκφ. οἱ τοξόται ). Nempe ut in conuiuiis Aristophontis Comici parasitus apud Athe-

p Ediderat Brunckius ῆ τίνος αν χάριν τοσαυτ επευχοιντ' -- τοσαῖτα γ' εἰ χοντ' legi voluerant Faber et Relah. Veterem lectionen recte euocauit Inuern. cf ἐμπεπωκότες. ta edit Farret quaedam editi mala δεπτε- πωκλες. Bergi. ἐμπ. Primus edidit Bern. Iunia. r τοξόται. Ita vocant lictores satellites, apparitores. Oster althi saepe Caeterum plerumque Scythae eraut Tiabor.

680쪽

146. ώς εοικεν, ἀφαυανθήσομαι s). In binis codd.

Idem vitium in Anaxandri de Athenaei T. III. p. b. 143. distingu Prax. ιθ ὁ στεφανου. MulieT. χῖγα το χρημ' ἐργάζεται id est, ut alibi effert, καὶ γαρ αυτ του ro osci . Prax. Aγε νυν. Reisse. χρημ ἐργάζεται. Schol. Γνύεται alui vertere, Urget Faber. 15O. t διερεισμένη ν). Recte Schaefer ad Dionys.

Halic de compos Verbor. p. 164 διερεισαμένη. - ῆβακτηρία. Edit Lern Iuniae τις βακzηρίας, qua in lectione rursus consentientes habet binos codd. mmch. 15 I. βουλόμην μεν ει ερον αν των ηθίδων Vt ratores solent. Demosthenes Philippica I. init.: εἰ ἐν

onim extra modum sunt Qxsiccata, initiunt. Ita et in Ra-nis 1o89. r. J μα AP οὐ θ. οτ' ἀπαφαυάνθην Παναθο- ναἰοισι γελῶν Taber.e Versus tragicus Irim. ω διερειδομένη. Nam alias deberet aut διηρεισμίνη aut δι-εζρισμόν esse, quorum neutri in metrum adimittit meis h.

라틴어 텍스트