Comoediae;

701쪽

IM ARISTOPHANIS ECCLESIAZvsΑs. 681 στέργων σκοροδάλμη,

p. 1 i. d. Α-el. T. I. p. 58. 'Ed Rctitet. sisyέουσι κεκονιμένοι καὶ πνευστιωντες. Idem in Dial. Mercur et Maiae, P. 255. T. I. p. 275- ημεροδρομουι/τα καὶ πανελθόντα ἔτι κεκονιμμον. Vide eundem mn . . apo et 27 I. T. I. p. 12. ubi vox illa proprio sensu capitur, et pulueru-Ientum signi eat. κεμονιμένοι e Philostr. Ηeroic. p. 68I. 64. Boi . addit idd. ad Daw. p. 5 1. Alterum autem Verbum κονίζειν Vnde κεκονισμένος, apud scriptores Atti-Co non aeque frequens est. Aufer Luciani o in o Timone AEust nota citat Bergi. κεκονιμένος Si hene terque cod. v legi volehat est. lnus bene vulgo κεκονιο μόνος. triarich.

z9 sqq. βλέπων πότριμμα, στέργων σκοροδάλμη, μη δ. τοτρι β. Legam potius κορίδαλμα- σκορόδαλμος, quomodo dicuntur αναλμος, αλμος. Certe nusquam alibi in his versibus eo loco syllaba longa pro breui est, quanqam ex regula iambicorum et o licebat. Hotib. Sustuli vitiunx metricum transpositis duobus versibus. Eodem modo orson apud Gaisford. I95. βλέπων πότριμμα. Poeta, asper, acerba tuens. Cetextu haec amat Aristophanes. Ἐν Ἱππευσι. 631. r. dixit, βλέπειν νάπυ νῶπτJ. Et ἐν Βατράχore 6o3. dixit βλέπειν ορθανον. Faber Scholia: δριμύ nempe ut βλέπειν νάπυin Equiti. 627 et similia. πότριμμα autem Est in re Cu1inaria, intritum quod forte quandoque ex amaris et Cri bus fuit compositum. Hoc loco poterit ita etiam accipi ut πρότριμμα, in Nubibus 4 6 Bem L. ss6. μὴ δώσειν τριώβ. Nisi quis mature venerit, ei se non daturum mercedem, iurauit Thesmollicta. In Vespis 69o.

μιεῖται. Bergi To τριώβολον Artici illam, qui in impreliis omissus est, exhibent ambo Codd. Brune f. Reisig. I. P. 175297. αλλ' Porsonus, nescio cur συ Sic in primariis editt. legitur hic versus, ut in membr. ἀλλ ω χάριτι μία καὶ σμίκυθε καὶ δράκη. In recentioribus vero alia syllaba-Tum distinctio, quam xhihel etiam alter Rogius: αλλ' γάρ τιμία. et καὶ μίκτθε, και ράκη DepTauatan scripturam alii aliter restituere tentamini, sed pariter irineSJiiserunt operam Literis Capitalibus, ita olim solae in via erant, ista scribas, et verum facile deprehende ΠΟ-

702쪽

682 ConMENTARII

τὰς μετέρας φίλας.

Ptum, aut Iectum fuit pro A, quod millies contigisso tironibus iam notum, cuiusque rei Xemplum enotaui ad Thesin. 56. Scriptum erat in antiquioribus libri GAAPITI WKAL oc cortissian an est. Vides quam fa- Cile erat mendam illam eluere, modo quis recta methodo usus fuisset. Hac occasione sticulum errorem ostendam, quo obscuratur Ex Attica ab Aeschine prolata in orat. c. Timareti, p. 25. d. Cantabrig. p. o. Reish. μεταξο νηκεστως λέγI. Istii ἀνηκέστως torsit interpretes, idquo qui melius Eoruin explicare sibi visus est, nihil adtulit Iani. Transpositae it rae sunt lihrarii culpa foribere dotiebat ἀνεστηκώς. Vt autem e diuertioulo in viam euertar, Obseruandum sui orest Codicem utrumque Xlaibere Θράκης. Sic Lys. 25s Σωρει, ράκης, γος βάδην Brunch. go 1. in codd. v et Suidas et editio Born. Iuniae, habent: μου κατεπείγων, σαυτω προσέχων, πως quod Aldinae le-Ctiolti κατεπείγων σαυτόν, προσέχων, Praeferri debuit, et Tepoisi velim. Erunch. 3oet. παραχορδιεῖς. Locua hunc exponit Suidas v. παραχορ- λεῖς. Confer etiam Hesych. v. παρακεχόρδικε. Ut Uril-go παραχορδιῆς Pio non soloecum Inodo, sed etiam har- harum est dedissent saltem παραχορδίσγὶς SQ oπως Cum futuro indicativi construi debet, ut iam a pius monui, et παραχορδιK ad Certam AttiCismi normam oposuisserti, etiamsi altor Regius cum Suid id non sithniinisti asset. Brunc . idd. ad Dawes p. 5 a. ita Antiati in BeLker. Anecd. II 5, 2. qui vereor ut hunc locum spectauerit. go aqq. Mirum Porsoni ad Hecubam Oa. errorem uotauit

Seidler ad Euripid Troad P. O. go5. In membr. et in ed. Bern. Iuniae pro πλησἰo est. πλη-οία, quod Atti Cuni et genuinum esses ossit, ut πότερα pro πότεooν. In ed. Aldina, aliis giae est πλησιοι. Male terque Cod. καθεδουμεν, et seq. v. πως αὐδέη. rurich. πλο- Οἰοι, uod in Lauenn quoque est, prohalii tui Portatio.

703쪽

III. χρ ν μ' o νομάζειν. Sic bini codd. et primariae odiri taxegentioribus pronomen onii una Brunc . orlanu nescio cur χρ μ νομάζειν scripserit. 512. Hiri versit in membr. praefixa nota os ὀ ἔτερος, quod idem est Cnμίχορος quae nota versia etiari 298. 29o. Ir1v. praeponi debuit. sed μιχόριον scribi debebat vid. Sold-1er ad Eurip. Troad p. 23. οὐ λήσομεν est ira men1hr. In Altero νῆσομεν vulgo θησομαι. ,,ώθησομαι etsi potest ferri, quia hortis loquitur tarnen latius multo est, ἰθη-

Male Rauenn ἐλθόντας. Eandem scripturam recepit Brutich. hac nota adscripta . Si hin codd. Vuls iuθοντ'. λαουεῖνοβολον μόνον MerCes Comitialis et ii adicialis ali uuando fili unus holusa in Nubibus 86 i. ον πρῶτον λαβον σολον πιλιαστικόν vhi Scholia: υχ στατ δ τω δικαστῶν μισθός non eadem sem er uit merces iudicum ad duos obolos iudiciales alludit in Ranis v I o. όβολὼ μισυ ὀνλαβών. hi Scholia: τι, το δικαστικον μισθαρι o G όβολοὶ ἐσαν. trioboli saepius reminit Bergi. V. Oechii Siaatshavsh de Athen. I. P. 245. 517. καθηντο. In utroque cod. vi in ed. Bern Iuratae, pro εκαθηντο λαλουντες est κάθηντο λαλουσαι. Prius adsumi potuit; sed καθηντο excudi debuit. Vide not. ad Thesm. 79 Bruns h. 3I8 Od. Rauenn a Cessit. 52o. αλ ουχὶ Μυρωνίδης Prima faci hic lociis mihi suade-hat, hanc fabulam debere poni in ordine prirnarum, quHS con osuerat Comicus. Nam illa verba εν ἀσκιδίω φόρων

704쪽

τα της πόλεως διοι-

. καὶ δύο κρομμύω

πιεῖν αμα τ' αρτον te videbantur olla eius qui viderit et meminerit almyronides ille Remp. tractabat anno et Post fugam Xerxis, et annis Marite hellum Peloponnesia- Clim, et eo anno vel Circiter superau1 Boeotos ad otio Phyta, ut notat Eusebius in sua tironologia. Sed postea Cum Ccuratili id pensitaui, et annos numeraui, mutaui sententiam. ain et potuit post an viatoriam plures au- mos vixisses 'ronides ; nam de anno, quo mortuus est, Ili-hi dicunt Historici, iii exstant, Et sones septuagenarii Poterant eurn vidisse adolescentes, et senes ut plurimum 1 seniores faciunt, et omnia se vidisse mendaciter iaCtarit, quod cornice taxat Aristophanes. Itaqn non pugnat hic Iocu Cum aliis, quos notaui innuere hanc fabulam prodiisse 11on multum antes lutum. Palmer. OCCurei et in.

Lysistr. O . vide Thu yd. Lib. I. C. Io5. et Iod. J. Bergi. 526. ἀργυριον λαβών. Vulgo φόρων, quod Poeta pro suo a G-sci nolit, quum sequens versus in idem participium φέρων desinat, qua librario causa fuit erroris. λαβών propriam ii suam sedem reuocaui. Vide 186. 187. Oa. Et o9. et Confer not. ad 614. Brunci. Po1 Ion. P. Gaiff. φόρων Tetinuit Recte etiam Rav. λαβών.325. ἀσκιδίω Pollii X. a. testatur, Aristoph. in Acharn. voce σκιδιον sum ess . Sed hodie vox ista in ea ahula

non reperitur. Quare fieri potuit, ut PoIlux per errore a μνημονικον Acharn. Pro Ecclesar nominauerit. U. 32 . αρτον αυ. f. αρτον αυον. Reish. Quod insertum exbr-bent impressi υ, non agnos mi Codd. Hinc Br ei Cit. JΙn rnen T. δύω TeCte alter δύο Briarich. Legelidun Versus causa ἀρτίδιον vel αρτιον, fontentiae, Pr αυ, sicut statim habes καὶ τρεις αν ἐλάας. κεν αν, solebat aduenire. Holrb.

328. Xcidit syllaba. Dawesius κασως, ad quod in iddi edit.

p. 5 6. haec adscripta furit , κασως indiligens nimiunt exarauit R. D. melius forte καὶ σως quod exprimit P. . D. N ille . . . quidem recte: ehebant saltem ἰ σως, etsi est cur de hoc quoque dubitent. Melius orlan και

705쪽

Quae alicuius usus esse videbantur Criticorum ob seruationes textu subieci teliqua etsi partim inepta. partim inutilia, ne quid desideretur, hi commeria orabo. G. Burges Isius in Classica Iourna Fr. XXVIII P. 25 sq. Lege in strophicis et in antitheticis χωρῶμεν είς ἐκκλησίαν ρα di πῶς εὐ θήσομεν )ωνδρες πείλησε γαρ τουςθε τους ε ἄστεος C)

βλέπων πότριμμα καθηντο λαλούντες, στε γων σκοροδαλμην,- ἐν τοῖς στεφανωμα- μη δωσειν τό τριώβολον σιν νυν ν ἐνοχλου αγαν

Inter quae reposui ρα ει πῶς vice ρα- οπωρ rquae frustra allegauit orson adiec. O 2 lectiones Praua ad tuendum. Neque Commentum illud persuasit Elmsteio ad Ach. So. in Auctar. p. 153. Cuius tamen Onie Ctura ino est purum feliX MOY θήσομεν praebent SS. . alter νησομεν reposui ευ ο σο-529. τρεῖς αν ἐλάας. Tres quatuorue oleas. Ea autem proprietas est τογα hoc loco. Faber. G Pro στέργων, quod agnoscit Suidas in πότριμμα, egerim βλέπων ποτριμμα, κα χευγων κορsδάλμην κιdd. ad Da

intelligo, ut multa in isto libro.

706쪽

686 . COMMENTARII με bene di ponamus scit. ἐν τοῖς στεφανώμασι in Dulgi lante corona. - Deinde ad cantus mediam partem lege et in antistrophis 6πω δἐ το συμβολον ἐν άσκιδίον ψέρων

οὶ καθεδούμεθ , ά ά κα δυ κρομμυωi χει orυνῶμεν και τρεῖς , ἐλάας. Inter haec reposui ἔσθειν rice πιεῖν etenim hi dit comicus in ProueIbi κροιι ιλα ἐσθίειν quod salie facere solent ii, qui lacrymas extorquere voluiit ex Culis alioqui siccis Et ne quis haereat de εσθειν , adeat

εσθίοντες. Denique Vice αδ dedi ε αν, et sane ε, α voluit Benti et, Hotibius et Elmsi ad Ach. 165. 297. αλλ' es αριτιμία, η καὶ Σμίκυθε. Sane an Charitimias lit Omen Graecum, viderint alii. Vtut sit, certum est hunc versum laborare. Quid autem istud , sibi vult Lego: λλ' ob αρί με, καὶ Σμίκυθε και συ ρύκη. Illud autem si longiam habebitur propter iteras sequentes M. Fater. ii tu emendabat Ἀαρπιμία καὶ - Sed Fabrum merito offendit istud , quod quid sibi velit, ne Bitatus ipse dixerit. Proinde reponebat ille, longius a vestigiis scripturae veteri recedens:

άα ω παρίδημε, κυι Σμίκυθε και συ ρακη. Pronomenis inserebat, minime dubius quin ante literas O produci posset, sicque ontra senarium Comico se restituisse arbitrabatur. Sed fallebatur in omnibus. Nam V in μικρός, σμικρος prima semper producitur, ita derivata inde nomina propria Σμίκυγος, Σμικυθίων δ ιικυθη Prima longa semper efferuntur. Equit. 969.

ρι τιμία. Potius αριτιμία, ut is eius. Hunc v. Faber ita legit: αλλ' etc. Hoc magis placet. Compellat autem foeminas nominibus virorum Smicythus et Draces Occurrit alibi etiam apud Comicum. Bergi. ω άρι τίμιε. Charis vel Chares est Omeia Propr. Reish. SO I. προσεχων Versus postulat νουν προσέχων. Faber.

707쪽

αραχορδιουμαι 2 Pers. αἴαχορδιεῖ Bergi. O8. 1πόσων α δ δε ταις μετεῖαι φίλαις Reis .ia in carminis trunckius . haec adnotauit: a binis emi choris hi recitantur nullam fere formam habere recte obseruauit Dawesius, qui XL. verticulos diuisit, sibi aliti strophice respons quod ut pro Cederet, necesse habuit quaedariirre, quaedam inserere, alia Inmutare. Vix ego in Verba μη δώσειν το τριωβολον V. 292 glossema quo Carere sententia possit. In codd. distincti,ostremi duo versus Vt Vulgo:

is in utroque Semichoro versus asynarietus estne tro iambico et dimetro trochaico Catal. Utque

sit sibi congruunt, probabile est decem sequentes is singulos olim congruisse Libraxioriana frau-

ut sunt metra, quae Cuiusnam fuerint generis ignoremus, eorum restitutionem tentare temea esset. In alter Semi choro quaedam deesse vir. Prioris duo ultimi versus ad senari Oium ior.

facile redigi possunt:

tes et uias cluam apparet. et g l. 58. S 15. ot δη δ' κεῖνο e). Perperam Vulgo, δ'Ἀκεῖνο id est, ora δε ηδη ἐκεινο, ubi ultima in

omplectar hac nota aliorum errores. - τε δ ηδ' ἐκεινο.

,n hic locum abor debetήδε, unde istud dis fictum. legenduin τε δ ηδη 'κεῖν etc. quod elogalatia non Igari respondet ἐκ παραλλήλου huic alteria δη, quod inrsu sequenti legitur. Quamobrem sic lege et interpDN-: τε ὁ δη Πνο ν λαφων, Οὐκ δυνάμην εὐρεῖν, δ' ηδύν θυραν πόῖχε κρούων κοπρεαῖος. Quodsi Latinis rion

708쪽

688 OMMENTARII 6δη eliditur quae elisionem non patitur. Recte ira

membrati scriptum, V edidimus in altero or δοτἐκεῖνο Sic supra 195. τε η δ' ἐγένετ, ηχθοντο Vesp. a. ut vulgo etiam legitur λε δε ει ταις τελεταῖς Ουκ ψε- λει. Necesse non est itaque rescribere o τε ὁ Ουδ' ἐκεινο quae coniectura est Toupii ad Suidam III. Si 2. ΙΙ.5 4. Oxon. Brunch. Cui asserititur Orson Append. ad Toup. IV. 431. De numeris huius versus vid. Rei

sq. - ψηλαφῶν. In Pace 690. φ=βαψωμεν ἐν Ψ σκότω. Bergi. 559. θυραω. Graeci Latinique per θυραν et por Iam podicem intelligunt. Exempla obuia sunt; et quaedam alicubi collegit Magnus ille Iosephus Faber. 5έO. ἐπεῖχε κρουων. In stabat illsando. In Pace

Nomen a Poeta fictum, quassi Stercoreum dixeris, vel Merdaceum debet autem non intelligi intestinum rectum, quod quidam putant; sed onus procidentis stercoris, et podicem Opprimentis exitu iam maturo.

Faber Sic νη κόπριος in quit. 98. et hic in Eccles. 562. 5η5. per ανθρυπιον χοαδούσιον intelligit τηνάπ αχράδος κόπρον. Bergi qui praeterea Fabri notam repetiit.

id vocat et χιτωνιον V. 575. Bergi. 542. Περσικῶς φελκομαι. V. 546. de eodem Calceamento ἐς τω κοθόρνω ω πόδ' ενθεις. Hryl. ψελ- ωομαι. Verti induo. Id enim significat. Et si proprie sit attraho Latini eo verbo non utuntur hac notione, sed sane dicunt detrahere calceo pro exuere Suetonius, alii Faber. Perperam membr. ἐφέλκομαι ΡCius alter άφειλόμην. munc .

placeat, haud magni interox nam Graecis hominibus haec scribuntur. Fiaber. Obserua elisionem voCalis longae ante breuem ξ δ' Enim pro ηδ ER Nec audiendum puto a-hrum, id legit: - τε δ ηδη 'κεῖνο - eCCat enim Contra leg in metri. SergI f. τε δ εχτουν κεῖνο meis .f Perperam codd. et B. Iunia κοπραῖος Brunch.

709쪽

IM ARISTOPHANIS ECCLESIAZYSAS. 689345. ἐν καθαρω ς . Id est, si proprie quis vertere velit. n loco puro. ab hominibus scilicet: sive.

in loco ubi nullus est homo, qui nos acantes ideat. Hunc enim loci huius esse sensum clare patete versu statim sequente 32 . οὐ γά με νυνδή νεώ, Οὐθε id φ/rαι. Faber igitur minus recte locum hunc si1 vertit: Sed ob quis in libero et Perto loco caca serit Z Nam coiitra illi, qui aluum exoneraturi sunt, quaerere solent loca secreta et minus aperta unde

άnoniat εῖν id Graeci vocant; quasi dicas, a Dia velyentite secedere. Misi ἐν καθαρ H, in loco puro ab hominibus. oratius Epist. II. 271. Purae sunt plateae, nihil ut meditantibus obstet. Significandi vim explicat Apollonius III. 12O1. αλλ' Ora θ' ιδ ωμον, τες

ων, ων inde άποπατεῖν, quia aluum exoneraturi loca 1e- Creta quae rei e solent. trunci. 544. 52 i. εο ει εν καλω. Idem est, ac si dixisset, καλόν arι i. E. OPPO tuumri, honestum, non in eooruin s. Ea enim interdum est apud Atticos vis huius Phraleos. Λιys. In Thes m. 299 πού που καθέρωμ δεκακω Gergi eundem locum laudat Brunch. 546. or γέρων ν ηγόμην γυναῖκα. In Thesm 42 O. δέσποινα γάρ γέροντι νυμψίω γυνή ex Euripide Berkl. 551. 523. νη τυν si αυτος ni ἐκεῖνος Perpcram vulgo hae verba Blepyr tribuuntur alteri viro Continuuntur in membr. recte. Si Mysis in Terentii Andr. IV. 6 6. Quem vide, estne hic Crito sobriam Chrysidis is est Eun. III. . . Sed quisnam a Thaide exit is est, annon est ipsus est Brunch. 552. τοῖτό σοι. t edd. pristinae. Nupera H. et o Pro σοι. et g l. o πυρρόν. Est quidem vestis color, sed iste putat aliud esse nempe V infra O56.

debis vi cacare, inquit BergL viis significatur com Sane ἐν καθαρω et ἐν καλω idem sunt hoc postremiuri in Rostro idiomate surpatur, ii sciit beau, etc. Faber. G11- tendunt quid sit εν καθαρω. Est in loco puro a fercore, in quo si quis pedam ponat, non inquinetur. ReiS .

710쪽

69 COMMENTARII lor milliebris pallae qua inclutus est Blepyrus quam priusquam discernat ille laescio quis Blepyrom quem

rubentem conspicit, a Cinelia cinaedo concacatum fuisse arbitratur. TIlΠch. 555. Κινησίας σου κατατετίληκεν. Alludit ac ni . - θην Κινησίου, de qua in Ran. 155. et quia idem iste κciet cirετέληκε - Ἀκυτα ἰων. . ad nan. 56.ὸ Li gl. πόθεν ut infra 9 a. 412. Bergi Vltima huius versus vox lepyro vulgo tribuitur, sic scripta, πόθεν; pro morata negatione, de qua Vide not. ad Ran. 1455. Sed hic illa locum non habet, uvam sequatur absoluta negatio υκ BrunCh. 555 το κροκώrιον Crocotam et CrOCOtulam retinuit inter vestes muliebres nostra Gallia, coite Cre diderim tamen som0rιον, seu Crocotti Di meliu VO- cari vestem, seu, si liceat dicere cycladem interiorem,

tine uspe de de scias. Sed ii, quibus res vestiaria

cordi est, 'iderint. Sane go κωrιo et Go; ιιον idem sunt infra enim huic nostro Blepyro dicit Chremes: το τῆς γυιπιικος ἀμπέλει ι riario P. Ceterum versu superiori remediunt faciendum est: legendum enim quippe recto talo non stat το κροκοπιον ἀμπισχομενος, ουνεδύετο. Id estis ιεδ esto. Celerunt Latinis nota 'tiani crocotula. lautus in Epidico II, 2, 4'.J Caiatulam aut cymcotida n. Etiam designauit Virgilius Aen. IX, 14. J: Obis sicta croco et Plendenti murice Me sis. Qi1ippe ri s male viros alloquitur. Faber

τὰ κροκωτίδιον. Sic omnino legendum, ne titubet versus Vulgo cum metri labe t κροκώτιον. Mendosius in utroque Od. et κροκώπιον Lys. 47 τα κροκωτίδια,

και χἀ μύρα, και περιβαρίδες δενδίειαι. Sic bini codd. recte. Iidem etiam . . a. 56i. Ουγω φορουν, Pro ενδύεται et λέγω. runc . 560. 557. ἐκτετρυπηκε. ἐκτρυπαν est non per λ- ramen exire, sed clam exire quoquo modo id facias, seu per ianuam, seu per fenestram, seu alia quavis ratione. Hesychius: εκτρυ πῆσαι , ἐξελθειν λελη6ότως.

Eadem venustas in nostro idiomate haesit. Dicimus enim de iis, qui clam aufugerunt i a finit nur Ou, etc. Faber Faber vocem hanc recte exposuit. Gon-

라틴어 텍스트