Homeri Odysseae libri 8., Francisco Florido Sabino interprete, ..

발행: 1545년

분량: 173페이지

출처: archive.org

분류: 시와 노래

31쪽

M VO D Y S S E AEulta quidem nobis ualde opportuna recessest nato genito quae condita mente tenebo.

S e roperans quanuis,paulum con ille rogatus, L otus ut a chari mox obtestamine cordis A d navim referas te, denique munere honesto

D iusteque auctus eas,nostri baud sine pignore anu ualia ab hostilibus capit bos es dona benignis. Caesia restondens tunc haec dea reddidit olli

O ro hostes,ne me remoreris abire uolentem: A t mihi quodpraesens munus donare laboras, F erre domum utposiim rediens, si ruare mementor E ximiumque leges.rocres nam compare dignum.

Sic effata abiit Tritonia lumine glauco, V tque Anopaea uolans se sustulit, ilicet addens

T elemacho roburque animi,curamque parentis, Q. ae leιι is attigerat iuuenem. tunc ille recensens V isa modo,obstupuit, menque agnouit amicum. E xtemplo ergo procos iuuenis formosus adluit, Q orum animos grato mulcebat carmine dosius P hemius, attentis modulans lugubria Graisim F ata reuertentum, quae fecit atrocia Pallas.

S edibus e summis tum forte bis praebuit aures P enclope, Icario prudens genitore creata: P erque gradus notae desiccndit protinus aedis, A vcillis, ne sela fore comitata duabus. A tque ubi pulchra procos adiit regina sedentes, C oustitit ante fores aulae mira arte politas, M olli occulta genas uitta: dominaeque propinquae H inc latus atque illinc stantes texere ministrae.

32쪽

L I B. I. TΤ um lachrymas undem,chbaroedum sata peritum est: Dulcia multa animi nosti lenimina Phemi, G esla uirum diuὐmque canens, quae uatibus apta. A ggredere horum aliud quodvis cantaresed illi

L ene merum tacitipotenti.tu carmen omitte

L ugubre, tota mibi semper praecordia turbam: A d me etenim steriat dolor bicula,crede, strendus: C harum nanque caput nostesque diesque reposco, G raecia quod late celebrat, quod concinit Argos.

H.ec ubi dictu dedit mulier, silcflius olli: O genitris,dulcis quaenam fastidia cantus'

Q in haec arbitrio modulantis libera mittis N on te auxere malis citharoedi:Iuppiter ut uult D at miseris adimitque uiris ea rei tor Olympi. H unc igitur par est Danaum mala dicere fata: C lim genus inter nos Iaudetur carminis illud, QPod patulas bominum po remum illabitur aures. P roinde ea ne moestos tibι dent in corda dolores:

N on solus reditu pater est Iraudatus Visses:

P raeter eum multi periere ad Pergama Graii. N unc excelsa igitur referens te ad limina,lunam A tque colum cura amulas π,nota iubeto M unera obire:uiris,ut par est,uerba resinquens,

E l mibipraefertim, insit mea summa potestas. Haec mirata domum genitrix ascendit in altam, 'V erbaque defigens natiprudentis in imo ' P ectore,consedit tandem penetralibus amplis, A ncillasque inter sortem lugebat Vl is,D onec cι Pallas demisit castra somnum.

33쪽

O bstupuere proci, perque atria tota frequentes

D iscubuere toris auidi. tum uersus ad illos T clemachus fudit prudenti bas pectore uoces: Penclopes matris iam non toleranda procorum T urba,cibo ac uino gaudentes, mittite quaeso C timorem sequidem iuuat hunc audire canentcm, A rbitror eximia quem uoce lacessere diuos. N os ad concilium cunctos lux craHina coget, A lloquar intrepidis uos ut sermonibus omnes. E xite bis domibus:ulias exquirite camas: P erque uices uestris conuiuia porgite mensis.

Quod si ducctis praefantius unius esse

F ortunas impune uiri consensere culicias, P ergit ciego ad superos uertens mea uerba, precabor,

V t pater omnipotens uestris det praemia fastis D ebita, o in noHripereatis limine tefit. Sic ait: atque olli presiis exinde labellis M ordicus, audaster uerbis stupuere locuti. Antinous contra Eupithei tunc inclyta prolis: O iuuenis,nimium dij te docuere siuperbe A stiloquum ucrbis audacibus esse ferocem. N on te Itbacae dominum statuat regnator Olympi, Q)odgeneri ueliso iam iura paterna tuentur. Ad quae Telemachus proles patientis VI hA ntinoe,i orsan mirabere, quod tibi furi I ncipium. ucllam Ioue dante haec ceptra tenere. A n scelus in miseris mortalibus illa uocabis O plaudum est homines inter regnare beata

N anque domo sebito ο decorabcre bonoribus amplis. Plerique

34쪽

8L I B. I. P Ierique eximios reges fiunt inter Achivos: N on desent Itbacae multi iuuene que sine que Rusceptrum nostro capiant genitore perempto. I De meum dominus uiuam ex ipse penatum, Ι pse regam seruos belli mihi iure relictos. Haec ubi di Ela dedit, Polybi tum clara propago

E xcipit Euomachus Diuino haec omnia nutu D epcndent, quicunque Ithacae potietur habenis. T u retinefundo ue tuo aede iuepaternas, A quibus inuitum te nemo eiecerit unquam. H umanae siquidem terra haec consortia uitae

S eruat adhuc ed te super hostile pauca rogabo: V nde tuas aedospetjt quibus ortus in oris inro patre qua in patria genitus quo sanguine cretus A n tibi de charo quicquam genitore locutus A nne sui cupidus lucri assuitlid mihi mirum C esserit,utproperans nostrum non cognitus ulli:

QPippe malo haud similis,nisi lumina nostra fefellit.

Talibus at iuuenis tunc uocibus ora resoluit:

E uomache, absi pta est reditus mihi cura paterni, N e super hoc rogilcm uentcntem scilicet ullum: N eo mihi restonsῖm cordi est, quod matre petente H is ualeat laribus confultus reddere uates. I llum clara Taphos dedit:bos csque ipse paternus A nchialo Mentes genitus mea limina adluit, I mperitans Taphiis remigaudentibus usu. Haec uerbis iuuenis uersans in Pallade mentem: A si illi cantus memores, culi que chorea O nabant lucc ubcunti ccdere nocti:

35쪽

O D Y s s E AE L I B. I. is tandem adueniens fusisque inuecta quad igis,

I n sua correptum dimisit quenque sopore. T elemachus thalamo se condidit inclytus alto, S trunus erat pulchristuma qui in parte palati:

Q o demum accubuit,non pauca in corde uolutans. S edula deinde faces tulit Euoclialudentem ιam P fenorides quondam Ops generauerat, quam A teneris famulam Laertes emerat annis, B is denos pretium persoluens nempe iuuencos: D ikElaeque loco ueneratus coniugis illam, A ttigerat nunquam,uxoris dum iurgia uitat. H aec iuueni tulit ipsa faces nanque una ministras S upra alias puerum, quem iam enutrisset, amabat. T uvi ibulumi reseram ualuas multa arte politas, C ossedit Iems, mollem uestemque libenter E xuit, ac uetulae tergendam porrigit:illaC ompositam referens,clauose 'endit adunco,

A fixis Icilii fuerat qui parte propinqua.

E xiit inde fores argenteus annulus altasO Uerat adductas, admoto que obice lorum. A t iuuenis no levi, qua vi longa est, tectus ouiua P esse,iter a diu a monitus uoluebat amica.

HOMERI

36쪽

HOMERI ODYSSE AELIBER SECUN D US.

Vrora at rosias ubiprotulit aurea bigas, Mollibus e ratissurgitgenerosius Vi is Fibus: es humeris pedenteFufinet ensem, Silia uesteprius:pedibus deradditur olli Calceus. e thalamo tum sidere pulchrior

exit:

E xtemploque iubapraeconibus ipsiepropinquis

C oncilium Graiis indicere crine decoris. O Ili conuenere omnes mora nulla uocati-Q.uos simul sexit collectos cretus Vlaepe, A duenit in medios, dextrάque hastile gerebat, P raesidium geminos ducens biforte molossos.C ui quoniam eximiam dederat Tritonia formum C onglicuum Fupra morem,mirarier omnes. V tquesenes iuueni solium cesserepaternum, I llorum e numero tum sic Aegyptius beros, iem senio curuum,multa experientia rerum O rnabat,cuius prudentem fortis Vissem F ilius ad sacrae comitatus moenia Troiae A ntipbus a crudo periit Cyclope uoratus I ns ccubus,rediens upremae munere carnae: E que aliis tribus Eurynomuspars unafrocorum F oriefuit,reliqu*quepaterna negocia habebant. H ic igitur natum abstentem miseratus amico os

P cclore: tum lach missi lirans coepit obortis: Audite ὁ ciues quae sit sententia nobis: B

37쪽

N unquam ad concilium conuenimus ilicet, ex quo C oncaua luinum puppis deuexit Virisiem. N unc quae tam grauis buc nos causa uenire subegit I unior anne aliquis seu longa aetate grauatus A n qu quam huc acies redeuntes nouit eoque QPod prius accepit, nobis aperire laborat A n quicquam ad cunctos 1l'effans populariter inquit I uuerit hic multum nos, nostraque. Iuppiter ipsium A uflet ope, atque animi concedat uota benignus. Telemachus uerbis gaudens senioris amici, S urgit ab his dinis ac intilia orare paratus,

C onstitit in populi medio: Pisinor at olli D at sceptrum, domino fidus soleraque minister. I ndesenem asticiens, in uerba haec ora resoluit: Non procul illesenex:cernes quin protinus illum.

C ausa ego concilii . nam me dolor occupat ingens. N on noui huc acies redeuntes nuncius sellas, D e queis certa queam uobis narrare peritus.

N . on quicquam in coetu referam populare frequenti, S ed quod opus inibi sit laribus navi duplice damno O brutus tu nostris,primum sine patre relinquor,

Q em uos experti regem mitemque bonumque: T uni maiore malo, a nostras quod subruct aedes, O pprimor,ac uitam demum mi extinguet amatam. N anque proci innitae imulant connubia matris,

Id is patribus geniti, quos haec babet insula primonia i tamcn Icarii noctecta subireparcntis

A udent, nec dignam genitrice exposcere dotem, V t redeat uoti compas quelicunqueprobarit.

38쪽

L I B. I I. Quin potius nostro ucrsantes limine fenipre,

L aeta boum capita atque ovium, pingue ue capellas C aedunt, appositoque secrant conuiuia Baccho. I mpune ergo domus scrit, o mea cuncta supcllex:

N am muti qui haec abigat milis non rotat Vl sis;

N ec teneros illuc ualeo praestareper annos, I am non firmus adhuc, nec bcllo alisectus o armis. T alis si ipse forem,cadercnt me uindice cuncti. I ntoleranda etenim sceleri fictera addere pergunt, D um mea disicreant.proin uos reprehcndite duri:

V os,age, uicinae moueat reuerentia gentis:

Quam si negligitis,tum numina sanRa timcte, N e uos ira deumpo se tot malifaicta sequatur. V os ego per superum res lorem sedulus oro, P erque Themin, quae hominum conuentus congregat atque S Auit,me chari sinite, atque dolore sepultum M istites genitor quondam meus acer Achivos I ratus nullis uexauit cladibus unquam. V os mihi pro meritis non praemia Agna refertis, H os in me armantes,lucro quiposse vidcrer D ucere, a uobis nostra haec absumpta perirent, udis mih acturos olim satis esse putarcm. N ain quia disiuncti non uiuimus,illa frequenter A uobis rcpotens, quandoque sciita referrem. A t mih upremo nunc estis,credite, damno. His dinis iacit iratus quae sceptragerebat,

P raesentem, Iacbomis turbam commouit obortis. C onticuere tamen cunm nam uera locuto N on ausi iuueni contraria uerba referre:

39쪽

O D Y S S E AEA ntinous fedenim carpit sic farier unus: Altiloque,impatiens irae, quodpsime nobis D edecus in ligis qua nos astergine tingis

N on tibi causa proci, non Funt,ut rere,malorum: s ed dilesia tibi potius uersutάque mater. Τ ertius bis quarto propior nunc uoluitur annus, S ollicitas ex quo ment sustendit Acbiuum, P ollicitis quenuis retinens, spemque omnibus addens,N on sine fraude tame nanque bis contraria uersate ιae dolus bis cuiuis exaRe ostenderit unus C onstruit ingentem tenui sebtegmine telam O rdine texcndam: dehinc nobis talia futur: I am quonia in interjt mibi coniux Jecta uirorum T urba proci,nostros thalamos cessatepetentes,

L aeriue donec ne mi irrita fla supersint

P rompta queam exorsam iandudum absoluere telam F uneream, uitae dulcem quum claustris horam, N equa meum obfuret Graiarum ex agmine nomen

N udus humo locuples fuerit quod conditus beros. S ic ait. ex animo nobis ea dicere uisa: C allida sed telum texebat luce paratam, A dmotis eadem facibus sub nolle retexens. Τ ertius hoc nobispraetextu elabitur annus: A st ubi iam aduenit quartus redeuntibus boris, C onsilio ancillae, quae nouerat omnia, reti,

F ita retexentem contexta offendimus anae:

S is carptum perfecit opus non illa libenter. N unc res ossa proci dant haec tibi,nsere quae tu I am ualea ualeant alij quoque nosse Pelasti.

40쪽

L I B. II. Irbi iste tuis matrem Iaribus, compelle morantem N ubere cui genitor uoici,aut uolet ipsa petenti Q d si non adimat nostro banc ὸpeffore curam, A b Ioue prognatae semperstudiosa Mineruae, IC ut moresque probos miras debeat artes, C onsilium q sagax,cunfias queis uincit Achivas, N anque nec eximjul eflandae crinibus olim T iroque Alcmeneque,etiam formosa Mycene,

P enelopensuperant, quanuis certare uolentes)H oc illam alicjs disces tentare finistris. N am tua fusticient opulentaspraeria coenas C ulta procis, nec similis sententia matri I IH aud sine mente deumsteterit.non parua parenti G Ioriased uehemens damnum rebusque tibique, , N obis hoc certum nullo binc abiise prius quum E ligat e Graiis ibi Penelopea maritum. Dixerat: atque illi contra generosus VbsisF ilius: Inuitum nam quὶ dimittere, is, Q ae me progenuit quae nutrijt inde peregre D uin pater es dubium an uiuus persoluere multa C Merer Icario genitricem boc limine pellens. N amgcnitor poenas alias, aliasque reposcet

C bara parens, quum me furiis irata uouebit H is procul a domibus. quin me conuicia terrent I usta bominum. ergo illi nunquam tam dura minabor. ιοd nisi sedatis animis tolerare uoletis,

E 1 jugite bis tectis,alias exquirite mensas. A lternas uestro corna que ibi porgite sumptu. I amsi forte docens magis unius esse putatis

SEARCH

MENU NAVIGATION