장음표시 사용
131쪽
a et o De Lib. Eces. Ptibi. neces;
exigantur; cum id fieri vetet supremus bonorum Miclesiasticorum Domitius, seu Administrator, Summus scilicet Pontifex ; vel accipitur ab iis, qui non sudis uni de ea re disponere ,nisi sub conditione,si consuluerint Rom. Pontificem. . io Puto autem non solum esse praeceptum petem
di coiisiiij, seu . interrogandi Pontificem, quid
velit ea in re fieri, sedeciam exequendi quod ipser sponderit. Nam licet communiter dicatur. Costium nemo sequi cogitur l. cum Pater S. mando is de te a. & l. a. ff. mandati, &cap. cum olim de arbitr. cum glossa, ut videri pote st in Menochio , &Sanchex, a fallit tamen non raro, & multi casus referuntur a D ii' a. sin ' istoribus apud Molinum, b in quibus est obligatioeh. de maer. sequendi consilij, unde etiam Bariolus vi docet, cum . V est praeceptum faciendi aliquid cum consilio alterius, basol.l. i. se huius esse sequendum consilium, si est particeps osmp imog, is xij eiusdem cum eo, cui iussus m agere cum tali coin Batt.in l.s c&-iquibus iudicijs audio peti consilium sa-Plures inde pientis, periti, ut puto, Doctoris, &iuxta hoc Iu- 3 sit, dicem teneri ferre sententiam. Cur ergo non tenebimur sequi eius consilium, si ille, a quo iubemur illud petere, sit supremus Princeps, sistemusq; Episcopus, ne dum particeps ossicis Episcopalis, & Coepiscopus
habens autoritatem non a lege, aut ab homine,
sed a Deo e Certe reuerentia Summo Pontifici deis bita exigit, ut eius consilium sequantur Ecclesiasti. ci, nec petatur, ut pro libito illud amplectantur, sed ut ei tamquam praecepto obediant; si enim preces Principum, ut est commune prouerbium , sunt praecepta, etiam consit ia, talia erunt. Ex dictis habes Lector, Piimo in necessitate exirhina teneri Ecclesiasticos ad subueniendum reip. cum
132쪽
haec alia vla noti potest sibi eonsulere, N etiam in graui, quae tamen prius ab ipsis Ecclesiasticis examinanda est, an vere adsit, & ita adsit, ut laicorum: facultates non sufficiant:& si laici nolint hoc examen fieri, ad nihil tenentur Ecclesiastici, quia eis ncia constat dc grauitate necessitatis, & de insufficientia facultatum laicorum; Quae obligatio non solum Ecclesiasticos obligat, sed omnes alios, & praesertim Primo res ciues, qui multa commoda a Rep. perci
Secundo tunc sollim teneri Ecclesiasticos graui necessitati Reip. subuenire , postquam iudicarint ea adesse, nec laicortim facultates sufficerei tunc autem tenentur crumin Episcopo decernere quantitatem contributionis, quae postquam decreta fuerit, non tenentur decretumexecutioni mandare, nisi prius ium,mum Pontificem consulant , ab eoq; appiobetur ea subuenita Tertio laterirum non esse exigere eam summam, quam Ecclesiastici dare statuerunt, sed eam recipere illos debere cum gratiarum actione , ut rem non dem bitam ex iustitia coni mutativa. Vertini quia magna vis fit in eo, quod Princeps , ut reip. defensor, grauare potest Ecclesiasticos, licet hoc capite contra hoc multa dilierimus, tamen ne longius, quam par est producatur , capite sc quenti id etiam tractemus. - si
133쪽
oeconomicae ea fieri. Hanc enim distinctionem, poclatum esse effugium existimo ab aliquo inuentum, ut apparenti aliquo praetextii bona Ecclesiasticorum
. Dico ergo hanc distinctionem esse omnino eliis mandam si de casu no extremae necessitatis,sit sermo,& in qua non sit periculum in mora. Primo, quia in nullo iure,siue Canonico, siue Civili habet fundametum, cum tamen erubescere se dicant Doetores sine textu loqui, l. Dissentientisc. de Regul. & ibi notae Albericus, i. si vero, S de viro is soluto mair Addamus,& sine firma ratione, non est autem nouis inuen tionibus quaerendum, aut praesumendum, quod iure, adde, vel ratione, cautum non reperitur cap. consulis
uisti a. q I . Secundo quia si haec distinctio locum haberet eluderentur omnia priuilegia Ecclesiastica , &sic,
quod una via auferri non potest,altera auferretur c tra regulas iuris . . Quae autem priuilegia subsistent
Eccletisticorum, si eadistinctio subsistit e Nulla erit
immunitas Ecclesiarum,s rei ad eas confugiatu,quiati extrahentur a laico Principe, non vi iurisdictionis sed vi defensionis, seu oeconomicae potestatis,nec ex trahentur ab Ecclesiarum ut locus sacer est, sed ut est pars territorij illius Principis ,:Nulla erit exemptio Ecclesiasticarum personarum, nec Episcoporum, &Cardinalium,quia si capiantur aut trahant ur ad iudiacia secularia, dicentur capi,& trahi,non ut Ecclesia stici sunt, nec vi iurisdi Aionis, sed ut Cives , &vi oeconomice potestatis, ideoque poterunt iudicari, damnari,percuti,suspendi sine ullo metu excommunivcationis En ergo ut sus , dcq; priuilegia Ecclesiae ver tuotur, & nulla fiunt. Parum cuim .riacit exemptio
134쪽
oees habere Ecclesiasticos quoad ruri ietionem latiscam, de ut Ecclesiastici sunt is si quoties volunt Princeps ,-Magutiariis in eos, ut Ciues sunt. & ri potenati s oeconomicae,possunt manus inhoetes ner . eius eorum bona grauare; & vi a b cis aeu ferre . Et si huiusmodi distiniam vim aliquam,obtinet, tinebututiam aliae similes, quas tamen non admissuros puto vineis es laicos, & Magisti a tus a quare agrauissimo supplicio non eAuneretur, qui I rincipi alapam infligeret, verbi gratia, diceretq: se non ut Principi eam
inflixisse, sed ut homini sibi simili, & in humanitate aquali,vel ut inferiori in prudelia , & scientia gube
nandi, Nec ex communicationem effugeret, qui saccidotem iniuste percuteret, non ut charactere clericali insignitum,sed ut ciuem reip.aue ut oecononrum
uae donati; quare si hac distinisio locum haberet,
multa possent in romp. de Principem committi licite, quae tamen nullo paAo tant concedenda . Fingamus aliquem hi eius personam,aut alios rei p. Gubemat res coniurare,dicatq; se id facere in eos, non ve Primcipes sunt,sed ut se tueatur ab eorum aliqua in .uria, numne a rebellionis , aut laesae Maiestatis crimine immunis erit es. Tertio quia si haec distinctio subsistit, quoties
erit aliqua necesiuas, poterunt a Iaico Principe gravati Ecclesiastici,etiamsi laicorum facultates sint ius, ficientes,& possint ei consulare ; Dicere enim semper poterit potestatem oeconomicam cxigere, t non soli laici gravetur,nec se Ecclesiasticos grauare, ut tales, sed ut Ciues,quos aequum est omnes subsidia reipub. conferre, nec se ut Principem ea imperare,& exigere, . sed ut Reip. defensorem . Poterit etiam eos dein e rantes corrigere.ac puniret, afferendo eamdem elic
135쪽
fationem tillam distinctionein, clan tamen saeti
nones vetent correctionem Ecclesiasticorum fieri per laicos. Imo poterit quoslibetEcclesiasticos,etiam laevos morte assicere, sub praetextu potestatis coeconomici, de defensionis reip adelictis,& dicendo se eos occidere , non ut Episcopos , & Eccllasiasticos , sed ut ciues iacturi tamen S. Ecelesiae usus sit ut A in regClerici ab Episcopis, hi a Rom. Pontifice, vel se cris conciliis corrigantur ,& puniantur. Quod fisum. muae Pontifex delinquat aut sacra Concilia, non aeIaico Principet sunt puniendi, etiam ut Ciuex, aut vi potestatis oeconomicae , quae nulla est: ita Papam, di Concilia, sed a Deo, ad cuius tribunal sunt remittendi. Ut etiam si grauiter peccet ipse Princeps, nec Summus Pontifex , aut sacra Concilia possint adlibbere reinedium, ad Dei tribunal est remittendus,nec quisquam eum punire potest, ut ciuem, seu partem reiputa aut dicens se nota ut priuatus est Ciuis cum punire, sed ut defensor reip. quam unusquisve tene
tur tuerita extus Potestas oeconomicanon datur iis Principe laica respectu Ecclesiasicorum
t Neq; priuata , neq; publica est autoritas Principis: in Ecclesiasticos, ve est defensor reip. 5 Arguuntur dicentes esse publicam autoritatem,sed
3 Anullo accepta es, di sta potestas oeconomica Si ea cluetur, essent deterioris conditionis Eccle-- siastici, quam laicio. 3 Ecclesiastici, etiam vietues, &pars reipus. ncm
136쪽
tempore conserv. Cap. III. 11 q
is' oeconomica potestas euertit oeconomamsiasticae,&politicae reipub. Exercentes potestatem oeconomicam laici ob vi litatem publicam non excusantur ob obligatione restituendi ablata ab Ecclesiasticis. is Publica utilitas non debet auferre libertatem Ec-esesiasticam. cs Ex praerepto consulendus est. Rom. Pontifex cum , onera sunt imponcnda Ecclesiasticis, non Ex conisi silio. Quid sit consulere Rom. Pontificem . rao Est praeceptum sequendi in hac re, quod responderit Papa. iii Epiloous totius capitis.
t Quarto si ut Defensor reip. potest Ecclesiasticos igrauare, peto an haec defensio fiat priuata autoritam ite, an publica e Si piliota , non maiorem potestatem habebit , quam quaelibet alius priuatus, qui iusto igrauare, punire, & cogere Ecelesia sticos non potest Si publica , ergo inuoluitur in ea iurisdictio, nam p . testas publica non est sine iurisdictione,atq; adeo Ecclesiasticos grauando , & cogendo iurisdictionem;
exercebat, quod esse contra sacros Canones, hi qui ea distinctione utuntur, aperte confitcntur, de ideo potestatem oeconomicam, a potestate iurisdiistionis distinxerunt, ut tuerentur quomodo Princeps non exerceat iurisdictionem in Ecclasiasticos . a Dicent forte esse publicam, lid oeconomicam,& ideo nullam iurisdictionem exerceri . Audio; sed tra arguodprimo Quare priuata, & publica potcstas oeconomica constituitur,non autem priuata,& publica potestas iurisdictibnis Secudo,in quo distinguitur. potestas oeconomica a potestate iuruldictionis, cum, vir i possit imponere tributa , utraq; cogete v aD P a mala
137쪽
mata . utraq; delinquentes punire, & alia facere nota minus una , quam altera duetas Imo sine ordine iudieiali utraq;procedere potest , de oeconomicace tum est , alia non est dubitandum , cum Princeps, aut Resp. non seruato ordine iuris possit multa iacere, modo rei vetitas sit certa, qus iniurior Iudex non potest, cuius rei ratio est, quia ipse est supra ius pos i-uum, nec illud tenetur seruare, quod tulit,. occurrentibus casibus, in quibus iudicet non expedire iuris ordine procedere,
i Demum a quonam accepit eam potestatem oec nomicain A ista parte reip. laica, an a laica, &Ecclesiasti ea simul e Si primum, ea nihil potest in E
clesiasticos, atq;adeo nec potestatem concedere iaipsos,.quecumq; illa sit, siue oeconomica, siue iurim dictionis, cum paris in parem nulla sie potestas c. Innotuit de clein i l. Ille a quo S. Intempestiuum E ad Trebe atq; adeo hanc alteri concedere non potest , cum nemo det, quod non habed. Secundum dici non potest, quia Ecclcsiastici laico in se ipsos dare potestarent non possunt sine Summo Pontifice,nullum, aurem ius affertur, quo taliS consciuus Papae probetur, aut etiam quo Oileudatur sola concessio Ecclesiasticorum. Quotai dicant lalai datam esse hanc pote. itatem a Deo, sed lare naturali , posito quod aliquis. fit Princeps constitutus, &ex ossicio defendere de-het rempub. Contra a Deo, aut iure naturali datam esse etiam in saeclesialticos quanam ratione probature Nulla profecto. Sed gratis omin asteritur. A Deo enim , seu iure naturali data est etiam potestas. iuri dictionis, & tamen in Ecclesiasti eos non est data . unde ergo habent Ialai datam esse in eos oeconomicam, ta non illam iutilationis Et si est Deo, de
138쪽
tempore conserti. p. VIII. Try
lare dariirali, quanta nam est e Et quomodo potest solum exerceri in necessitate reip. non autem extra eam ' neq; enim laici asserunt Principem posse graua re Ecclesiasticos extra magna necessitatem Reip. cum si non possunt ei iubvenire . satis ostendunt improbabilitatem eius potestatis .
into, si ea potestas danda esset in Principe .
deterioris essent conditionis EccIesiastidi, quam laiaci, quod est absiardum, cum persolue Deo dicats mare laribus priuilegijs potiantur, quam alij. Probatur sequela , quia haberent superiorem Ecclesiasticum in rebus temporalibus, & laicum, qui ambo possent
potestate oeconomica eis imperare, grauare , cogere, cui tenerenhur obedire, laici vero unum laicuin Principem haberent. Dicendum ergo est, ctim posse at quid potestate oeconomica, non videatur posse explicari , nisi ratione sirpremi dominatus in repub. ut in familia, aliquid posse, quod ad rectam illius gube nationem conserat, Principem laicum respe Au Ecclesiasticorum non habere hunc supremum domin tum in rep. quia illi iuperiorem Ecclesiasticum his, bent, cuius bubernationi, tum in spiritualibus, tum in temporali s subsunt, ne ergo duos habeant, qui potestate sconomica in eos utantur,hanc laicus Primceps non habet tu ipsos, nisi Ecclesiastici superioris consenius interueniat. 3 Sunt quidem Ecclesiastici ciues eiusdem resp. cuius sunt laici, et is pars ,& quidem dignior, vapote Sacrae sunt sub proteistione eiusdem Principis , qui laicis imperat, at non ideo desinunt esse Ecclesia. vici, Nec priuilegia, & immunitates amittulit, ullciues sunt, & pars reip. Nam exemptio Sacerdoti vos. Hacesia, quo adhibuta, est ei simpliciter consis
139쪽
sa, ut talis persona est, atq; adeo etiam, ut eiula est, ct pars res. & consequenter eius bona, quae sunt acta ceruuia personae, sunt exempta, ut sunt ciuis Eceleusiastiei, is partis reip. EcclesiasticS. o Cauendum ergo est ne huiusmodi potestas oeco .
sic mica omnem Ecclesiae oeconomiam auferat di ipsius etiam: politicae reip. euerrat , cum sine recto ordine non possit bona oeconomia subsistere. non est autem rectus ordo, ubi minor maiori pr esse conatur,& potestatem aliorum, quam habent, usurpare , munor autem est laica potestas, licet oeconomica , quam Ecclesiastica, respectu Ecclesiasticorum ,&tatamen hanc laici sibi sub ijcere praetendunt, de Epist porum potestatem, quae etiam est oeconomica, sibi vendicare. Quare nulla potestas oeconomica Princiapis laici in Ecclesiasticos exerceri potest, cum Ecclesiastici laico capiti non sub sint, nec ab eo gube
Neq; ratio boni publici excusabita peccato, de
obligatione restituendi eam potestatem in Ecclesiasticos exercentes, quia , an adsit bonum, seu utiliatas publica, examinandum prius est ab Ecclesiasticis, ita ut laicorum facultates non sufficiant iuxta Sacrorum Canonum praescriptae tum si iudicarint ita esse , ipsi sibi imponere contributioaem debent, quae pr senti tempore non seruantur. 8 Praeterea publica utilitas non debet auferre E elesiasticam libertatem, nam lisc aequiparatur illi I. Iubemus C.de Sacr. Eccl.& ideo etianisi publicae utilitati sit expediens Ecclesiasticos conferre subsidia reip. non est auferenda libertas Ecclesiastica, nam
publicae utilitati fieret nocumentum , auferretur autem haec liburtas si laicorum esset Ecclesiasticos gra
140쪽
uare Mnecessitate non extrema reipuantequam ipsi Melatamei examinarent laicorum facultates , ae deterismmarent subsidiunt, consulerenars Rom. Pontifex .s: Cuius consilium ex praecepto est . Quicquid aliqui negent, quia textus ait, Rom. Pontifex eo fulatur, quare censent ipsum dare consilium , ut id
fiar, non praecipere; nam verbum , ficat petere consilium , consilium autem non est sub praecepto . Sed falluntur lir, &magna utuntur aequi, uocatione am consulum quidem non est preceprum,
sed illud petere, &sevi, potest esse sub praecepto,
Papa autem iubet peti ipsius consilium, eum ait, Rom. Pontifex prius consulatur o Puto tamen nori iuberi petitionem consili j ea locutione , sed praecipi, ut ipse Pontifex interrogetur, quid velit fieri, cum Eccleu stici statuerunt aliquod elle subsidium conserendum publicae necessitati, An scilicet velit conferri , necne, Nam consulere in iure, est quaerere, & interr gare,. ut leg. Item quia E de paei . cum glius. & in noustro casa eumdem esse sensum arbitror, non enim
consiliumsolet a Summo Principe petr , sed solac de sua voluntate interrogari, ut fiat, quos faciendum esse responderie. Sed quamuis verbum illud,
Otur, usurparetur pro , Petatur confluum,. non est thmen hoc consiliuin, sed praeceptum laetendi cosilii , & cum sit praeceptum in re valde graui , in qua videlicet de seruanda immunitate Ecclesiasticae agitur, o ligarad graue peccatun , & si subeatur onus impossirum pro subsidio reip. sine ea petione , fori erit o ligatio restitutionis in eo , qui accepit, quia non est seruata forma a Summo Pontifice praesciis a in huiusmodi te , de ideo vel res aliena accipitur inuit