Libertatis ecclesiaticae et publicae necessitatis concordia

발행: 1651년

분량: 479페이지

출처: archive.org

분류:

71쪽

rum siluende Laicotum taca, Dura . . agraeos is 2: cum Fragosa a emeedain, i une re regia, eio.i.ψpoce Ecclesiasticos per Laicam potestateni ad e-p. . . M. . tributionem cum laicis faciendam, cum adest undin-tistima necessitas Reip communis, nec satis sunt Dei-corum facultates,&superuor Ecelesiasticus non viat, aut iniuste differt cogere ad illud subsidium perit,iluinq; est in mora; Concedo, inquam, in hoe caca posse applaehendi bona Ecclesiasticorum pro ratae s Car. Quod ruonerum , ad quae tenentur contribuere, uia n non est lieita cessitas vigentissima non liabet legem, b nec cenidi

Netaih cd xux Laticos, sed Lege neressitatis. i. . .eeest ' lanipe aesp. omnino inteleat.Quod etiam Cynus fun- cum ait possc Regem in urgentissima ident, a Diae, Ne uiati' G h repentini, etiam inconsulto Papa ,eali est: dees, de Saetos. Ee . & esia bona Ecclesiae appraehendere pro sub imum Ri, do cessante besto ea restituat.Idem concedunFChti a chiuiis di Assii i Aquibus non dissentio, modo eoui s. r. adsint eae limitationes, quas ipsi apponunt. Prima,

rubr. i. s. s. n. bellum sit urgentissimum, & repentinum. Secunda, Principes resarciant, quae ab Ecclesiijs abstinerunt eius belli necessitate, cum pax erit reuocata Tertia, periculum sit in mora , si ad Papam fiat recursus. Alioqui Eciae fiasticos cogi posse nego a Laico Principe, aut Magistratu, &hanc esse communem sententiam asserit Fragosa , cum Guttiereri e quia id expresse prohibetur in cap. Non minus de immun. Ec-ssi. Guttie . cle, di cap. Clcricis, & cap. Decernimus, de Iudie.

in praei. l.i.q Non desunt tanienasserentes etiam urgente necessita-Au.-.dcieqq te seruandum Caput, Non minus, nam Laicus non potest negligentiam Ecclesiasticorum compescere, cum non sit colum superior. Cap. qualiter de I

dic. hi sunt Speculator, Gigas, Olanus, Remigius,

72쪽

-Guerreret, Gerri,Musapud Fragonuri lococitato brus. Concludenduim ergo est prim. Ecclesiasticos n*tidireneri adflableuandam necessitatem Communem,do--nec Episcopus, & Clerus iudicarint eam adesse. S -cundo cum hi iudicant adesse dictam necessitatem., debere comprobare contributionem , quam si non . comprobent, peccare, quia textus id committunt eorum existimationi, idest prudenti iudicio. Qua ea cuna prudenter iudicant adesse eam necessitatem, vel utilitatem Comunem,nec Laucoru facultates sumere, tenentur declarare ita esse, & approbare contributiomnem . illa Gregorius LopeE, Guttiere E , Suarer , Cuerrera. Hanc obligationem esse solum ex honc- state consilio tenet Panormitanus, sed puto esse rei e re aditate, iustitia legali; &pietate in Patriam, o .part.Nglpi.

6. Non erit autem satis per edictum, aut legem ta3. n.8.Guer proponia Principe necessitatem, vel utilitatem communem adesse, &ob pas,d moderatam contributi me. 36. n.

nem a quolibet etiam Clerico dandam , quasi Iura . conira Canonyca non extendantur ad huiusmodi tribrumta,cum 'autoritate Sup mi Principis imponuntur , ut non extendi sentit Lucas de Penna . cum Hosti eusi, ac Rebuita. b Quorum fundamentum est quia textus no- , Lue de Pen.

inat Contulei, Rectores Ciuitatuin, de alios hvi -- cunia femodi, non Imperatores, Reges, aut Princip3s Hr- premos , qui speciali nota videntur insigriendi. ner. Host. in . verum debile est fundanaesstum. . primo quia intextu nominantur Consules', & Rectores, quia alli in sum.Tit.de Ecclesiam tunc grauabant. Additur autem, nec non& alij, qui potestatem habere videntur, quae locu rei ni ad eonistio eli uniuersalis, & quoscumq; cum potestate exiissi. Gal. t. a. tris

sterilsi. comprahcndi; . secundo, quia Capsis tae-r

73쪽

verba habenture ita quoscis qs Laicos , & casu quamquam de Cens aliqua singularis: Prasin, cuiuscunq. diis, mimi; exiliat, di in Bulla Caenipi; cuiusula prs in Pisistius &dignitatis etiam imperialis, & Regae. - IAP ude specia illidi iti Diu antra Principes uri cis innonii oms: Isintvi, textus ita loquitur, ut oste 'dat se eos combi indemii Sed re hie limuim melimeaeaminemus. AroDm a Mili v

Anscium iu D 'si dies, ' O tributa Dcclesiasticis imponb

'. 'ta, aes Primus An iis bona: etesiasti eae habeati I

s. Num est iuri imo Principi, Laici in bona Ecclesi via

rarum. Nec eorum est adedit competem, extra territarium, d esse exereptum in territorio parascamur

74쪽

b Iam esse egena positivaritis que c/i lem, diue. Canon carnest vi cuius obligenturi Ecclesiastilia tributa de onera. Nasi sub certo inodo, stnia , dictum est catilibui lsuperioribus . Ad cum necessitas inin habeat Iehem . non videntur hucusque dicta vilicie: ivvidi litempore non possitit Principe&, D ici mDo- na Ecclesiastica ut Reip periclitanti sub unuald mairipsum porro Principe dupliciter conia clarathidis passerunt aliqui timo ut cum qui potestateret inrisdictionem hahet in Re .secundo ut eum qui Rem

tamquam oeconomus gubernat . . ' r et . Et primo mo consideratus ut habenx umidictionem tacito adintuent Iinicoruin Advocati no posse onera, & tributa Ecclesiasticis linsionere aenapora necessitatis Reip.quia cum ij non sint eius ni subiecti , non potest eos suis legibus ligare, cum necessitas non det aliquam Iurisdictionem in non is

citos a Praettata tributum est sigilum subiectionis

75쪽

p. a. decens At Ecclesiastici ,& eorum bona non sunt subie Ptitici pum Laicorum iurisdictioni ergo nec tribhtis a Iurisdietione Laica impositis, grauari

possum. Cum autem exemptio a iurisdictione fit abis soluta, necessitas non potest eam auferre. Ea enim necessitas hon dat aliquam Iurisdietionem Principi Laico, in eos, in quys ante illam necessitatem non habebas: Eum nullo i ure, aut ratione probetur tam fra vis necessitatis, ut faciat subditos eos, qui non erant f Alioqui cur non dat hoc tempare hanc iurisdietionem Regi Hispano v. g. in Pedemontanos,aut Venetos, vel alios populos, & dat eam tantum in

i. Dicam ego , eur non ide n. asserta rum non subditorum , ut Bergomatum,

rum &c. Personas scilicet non fio is breu innecti sitate Reip. Verbi gratia , Mediolao asis

. Responsio in promptii est, Inquies,n Bona populorum non sunt dii ditiqne Principis Mediqinensis i sunt ucro bona Eccleuasticorum, & praeterea populi illi non sunt cives , & pari Reip. Mediolane sis, sunt, vero Ecclesiastici postidentes hona in ca

sunt equidem ii ariti stic in ditio- .neqsus Principis L hici invi lanien sub ditione eiu idem e cum deaeonimueriijs circa ' pccurrentjbus non sit Princeps Laicus competens Iudex, atq; adeo ascius iurisdictione simi exempta. Purificantur aure haec duo esse extra territorium, de esse exemptum in territorio. ca I. . cum . Episcypu deiosi ivrd. vi notant Io drea, Decius.Doiuinicus. . Esse

76쪽

3e q. Esse Ecclesia ilicos partem Reip. Concedendum est . . At sunt pars Hincipis latet iurisdictione exempta omnisv. At sui3 pars suam conit uvns partianam Remp. sub Superiore diuerse, a Principe Laico, At sunt pars quae suis regulis Ecclesiasticis regitur.ec aliquibui etiam ;Laicis, sed si sint approbatae a .Sunimo Pontifice, At sunt pars quae a Principe Laieci iuridice compelli don potest ad alui uid, ct ideo est omnitae exempta ab ipsius iudicijs, & foro . At Iuni pati sublimior, a qua alia pars pendet, ut lumen Lunae alumine olis, ut habet canon Solitardo maior. & obcd. ct ideo Constantinus Imperator, ut est in c. futurum i a. q. i. dixit Ecclesiasticis in Comcilio Collectis. Di, vocati estis, ct idcirco non potestis ab hominibus iudicari , id est a Laicis, sed nos , avolas iuste iudicamur. Et D. Na Eiamtenus a commparans Ecclesiasticos cum Secularibus, dicit eos in Rep. esse Rationem, seu Animam, hos corpus

potestas Ecelesiastica est lablimior ac dirigit Laica, Nuod verissiinum e st, quia Principes Laici, S Magi-

.stratus debent ita regere tem poralia,ut religioni su bis serviant . Sunt ergo hae duae partes Reip. qua Vnum corpui ciuile constitvuot, & Ecclesiastica cst x eluti Mima, atq, adeo dignior pars: Et quemadmcdum. Corpus non regit animam, ita nec patiis Laicorum test regere suo imperio, aut suis legibus Ecclesiasti- .cam. Quare potestas condendi leges pro tota Rep. non est concessa tantum Principi Laico, sicut ei totiust Reip. cura , ac Regimen non est commissa, sed ipsi re spectu Laicorum. Ecclesiastaeo autem Superiori respe - , Ecclesiasticorum . Vnde cum Princeps Laicus, vult consulere Reip tum quoad PersonaeS Laicorum a ' . . .

. tum quoad Ecclesiasticas, debet respectu harum ad

77쪽

Ecclesiasticum Superiorem confugere, sicut supersor Ecclesiasticus. pro Laicolam ,&Ecclesiasticorum v litate statuere aliquia volens, quod ad animas non pertineat, debet ad Laicum Principem,aut Magistri iis Duard. --Laicis reccurrer teste Duardoa ut utravean. 1s. Buti Rei'pars bene conueniat, ne cliuobus veluti corpori-

CRn. bus separatis' in se pugnantibus constet.Vide oldradii citatu cap.antecedenti SH .n.3 qui cons. 8 probata, i a ciuitate Duos esse populos duas uniuersitates,duas brisdict.Duo miliis genera,Cleraeos scilieet,& saicos

Adde quod Ecclesiastici iunx pars quidem Reip.

non tameo sub dita alteri parti Laicae sed omnin6 distincta, unde honorum ipsius non est parriceps, nec officia, dignitates, aut alias administrationes, es cui ras recipit, quae Laicis dantur: sicut nec Laici, quae Ec elesiastica sunt, consequuntur, ut beneficia&c. Cur ergo si honorum laicorum no sunt participes Ecclesiastici,debent esse onerum lege laicorsi ita praeeipiete ps. Sunt Ecclesiastica bonae sub Christi Domini no- iri dominio , & pauperum, ac ministrorum ipsius fustentationi aestinata, & diuini cultus conseruati ni, & augumento 1 Non ergo aliquis c hristo Isimi mro inferior, auc qui non sic ab eci suorum bonorum administrator constitutur,potest de iis quicquam disponere, vel ea grauare, cum inferior, qui non est Administra tota Superiore constitutus , quicquam in Superioris bona, ipsius honori, ac Venerationi, Mipsius familiae sustentationi destinata , Possitic, o eot Aiqi in hoc forte sensa divit Castro A Clericos,sia esse de populo tantii n in inquae fauorem respiciunt eorum, in at ijs vero non esse de populo, nec de tere Tha M'. motio , sic etiam Ecclesia exempta est intra Dioeceia

, . . Dioeces , deest in territorio, acnon d*. territorio ,quod etiamtocetThus cui, c

78쪽

tempore consilia. Cap. VI.

S. a.Idem argumeUtum tractatur.

a. Exemptio ab oneribus data Ecclesiasticis, est Do- natio facta non subditis,& confirmata a Papa, inquam Priscipes, & Populi consen serunt , ideoauiserri, aut diminui non potest a laicis.

Estconcessa causa Gnerosa, etiam tempore nem. cessitatis seruant vacta Ecclesiastici, sub quibus ea est concessa, ideo auferri non potest eo tempore a Principe Laico . g. Non sunt Ecclesiastici subditi Principi Laico, ideo ab eo grauari non possunt oneribus;haec enim sunt signa subiectionis. . Bona Ecclesiastica sunt Deo dicata, & ideo non sunt sub Laici Principis potestate. F. Sunt exemptae Personae Ecelesiasticae a iurisdictione Principis Laici,& ideo etiam bona ijsa

cessoria. Crauans bona, grauat etiam Personam,& cur Autores tum assimantes , tum negantes adducun-mr, A iura statuentia Personas Ecclesiasticas esse

exemptas,

. Contra ea sentire temerarium est.. i.Concludamus ex dictis, laicum Principem non posse vi iurissdictionis tributa, de onera Ecclesiasti- .cis imponere, cuin in eos non habeat iurisdicti nem . Confirmatur tum quia Privilegium a Papa Concessum, de confirmatum, reuocare . aut diminuere non potest, eum ipso sit inferior, Unum a utem ex Privilegiis est exemptio a Tributis, & oncribus per Laicos impositis, Tum quia idem Privilegium,

leu beneficium est etiam Concessum ab ipiis Principi. I a bus

79쪽

hus Laicis, seu saltem in illud consenserunt, atq;adeo suo viri, si quod forte habuisse afleramus circa

hoc, renuntiauerunt. Cum autem ea Concessio sie donatio quaedam facta non subdito, dc sit acceptata ab Ecclesia,quae est innataria,trujt in ius ipsius E

clesiae, a nec reuocari potest, cum Donatarius nim, subditus Donantis non teneatur parere determin tioni illius, qui non est suus Superior.- a. Alias etiam rationes addere possumus. Prima fit quia priuilegium Ecclesiasticae exemptionis a tri hutis , ut etiam bona Ecclesiasticis donata, sunt con cessa cum pacto, vel tacito, vel expresso, ut Eccle fasticia elantiar; quo melius Spiritualia Populo subniinistrare possint,& Deo inseruirc. Quare cum ex causa oneros. sit concessa dicta immunitas, seu exemptio, nos potest Principes Laicus sua absoluta auto is ritate tali priuilegio derogare, aut illud minuere , nisi assentientibus Ecclesiasticis, etiam in necessitam

te, cum non minuS in hac, quam extra eam, debeant

Ecclesiastici ex parte sua adimpltae obligationem in spiritualibus subministrandis, & Dei cultu promo uendo: Si ergo pactum seruant Ecclesiastici, quid pratendunt Laici plura ipsos persoluere quam paelitini aut quae aequitas est eos pro eadem re grauata onere spirituali, alio grauare , nempe temporali Supponamus possessiontem esse re ictam alicui pro- Missa quotidiana , pro qua fructug eius p*ssession s. lassiciant, satisfacit ille sui obligationi , musas quotidiae celebrandos Nin eam possessionem grauare vclunt Laici e non puto, quaa satis est grauata missarum obligatione At eadem est ratio, si non nistarum, sed aliarum rerum praestandarum i t obligatio, sub qua

aliqμid Ecclest donetur.Quid. n. refert quod obliga-

80쪽

se ad missas,liu ad aliae At bona omnia Melasiae relicta habent odi lius, vim orandi De, cultui inseruiendi Fritia

vistrandi Laicis. ergo non est aequuta ea grauari ei, ilais&collectis, cuin alijs obligationibus fatis sine grauata, quibus Ecclesiastici non tenebuntur satisfa- ' cere, si suscientes fiuctus non habeant ex possessio- 'nibus, cum illis oneribus fibi donatis, aut relictra,

ob eas celebrandas relictation eius istae suse'

ficientes pro earum stipendio, o par idi utroq; casa est ratio , cum utrobiq; bona relinquantur pro ali mentis Ministrorum, cinnonere vel missariim, vel aliarum rerum Spiritualium agis Secunda ratici sit, quia latueret onera imposita est fignu l si bit ictionis & imp tib oneru estsigna Su perioritatis,& iurisdictionis,ut admittunt Doctores. a At Ecclesiastici non sunt subiecti Principi Laico, ne ibo .i, hac habet in eos iurisdictionem, ergo non tenentur illi onera soluere, neq; hic potest ea illis imponet e. 'si 2 . Tertia Quia bona Ecclesiasti ea sum Deobdico Ecci, ta , ut paulo ante dictvin est , cum sint eius religionis, & cultus usibus .ehisq; ministrorum de pauperum alimentis destinata de ideo dicuntur esse sub dominio Dei immeisiato. re de ijs i e tantum, vel eorum admini strator ab indi constitutus eisonem. testanamanter res sacras computantur, tu ea D. , Thmnam, di inti a capite nono S. . n. a. iusius prδ- l. c.D. i

iaicae ergo leges estea ex nussae sunt m pdte Iath b- , ude re extra obiectum iurisdictionis temporalis, & de re sacra, nec existente in bonis Principis Laici.

SEARCH

MENU NAVIGATION