장음표시 사용
621쪽
sonaliter et ministrandi in Beneficio Su , g rendi clericalem habitiim et tonsuram recitandi ossicium Canonicum, dispensandi legitime reditus Ecclesiae 3. quoad conjugatos , Ohabitandi cuni conjuge , nisi legitima adsit causa :cum enim illae obligationes graves sint , et sub
mortali, Certe eodem modo se gerere debet Consessarius erga eos qui tales habent, ac erga eos qui tenentur restituere , etc. Jam Vero, ut ad propositam quaestionem respondeamus, Sit REGULA PniMA. Neuari debet absoluti poenitenti, qui, cum possit et debeat, non vult tamen restituere, aut cum inimico reconciliari. Constat . auctoritate Ritualis Roniani, et S. Carol. Borroni in Instructione ad Consessarios , quibus addi potest auctoritas S. A Ug., cujus est ossatum illud , inter reuulas Iuris reCeptum Non remittitur peccatum, nisi restituatur ab imium. u.' Ratione. Nam ille non potest absolvi qui non habet verum dolorem et propositum non peccandi imo qui actu peccat mortaliter: Sed qui non vult reconciliari aut restituere , Cum commode possit, hic mortaliter peccat, quippe qui in materia gravi ossicio suo desita ergo non potest absolvi. Hinc . absolvendus non est, qui, iam possit restituere per seipsum , vult disserre restitutionem Usque ad mortems aut eam solum sacere per haeredem, aut per partes, cum possit integre restituere. Item , qui famam injuste ablatam vel
honorem non vult restituere , Cum primum moraliter potest. Quomodo autem haec restitutios acienda sit, dicitur in Decalogo , et ubi do Restitutione. Hinc v.' absolvendi non sunt, qui Odium ,
622쪽
6i TRACTATUS inimicitias nolunt statim de corde deponere , et sacere quantum in se est , ut reconcilientur. Item, qui nolunt inimicum alloqui, salutare familiariter cum eo versari, quando inde sequitur scandalum , vel majus odium inimici excitatur, Contra vero Spes est animum eius aliquo benevolentiae signo placandi, eoque ac fratri reconciliandi. Denique , qui nolunt primi Veniam petere , quando tenentur, puta quia primi gravius ossenderunt.
Quoad litigantes , addo Consessarios debere illos hortari ad componendam amice litem , item ad collocutionem , reconciliationem , et ad hoc eos regulariter obligare , si nullum exinde ipsis immineat periculi amri qui enim ejusmodi signa denegant Ordinarie inimicum odio habent, et
occasionem praebent scandali. REGULA SECUNDA Poenitenti qui semel jussus restituere aut reconciliari, nondum tamen id
secit, cum potuisset, regulariter differenda est absolutio donec satisfecerit cita . Carolus in Conc Mediolan. I, et ratio est in prompturinam Consessarius merito dubitare debet an propositum poenitentis firmum sit et efficax Deinde, Poenitens est in periculo proximo iterum disserendi restitutionem , aut reconciliationemri autus ergo admodum debet esse et constans On- fessarius Contra Omnes excusationes quae sero Semper asseruntur, ne gravetur peccatis alienis.
Dixi 1.', qtia semel tissum Si enim nondum de illa obligatione sua monitus , vel Si nondum fuit in proposito infidelis , quamvis Consessarius possit absolutionem differre , ina id aliquando
expediat, tamen ad hoc non tenetur, nisi ex circumstantiis inui aliis conjecturis Suspicetur
623쪽
poenitentem non habere firmum et efficax propositium. At si semel aut iterum monitus non paruit, non St absolvendus. Dixi u.', regulariter tum quia juxta S. Carmium , ubi supra , excipiendi stιΠt quipericii semgrotarit , qui tamen moueri di Surit , ut quod debent quaniprinitin Sol, arit tum quia tales quandoque possunt esse circumstantiae, ut Confessarius mi denter ac certo judicet poenitentem non infidelem suturum esse , sicut sui alias , V. g. Ob in Oularia et extraordinaria contritionis signa et propositici, tunc enim potest absolvi. Verum magna Opus est prudentia, ne Consessarius decipiatur a poenitentibus absolutionem extorquere conantibus, quam tutius S Suspendere in his casibus, aut saltem Communionem eucharisticam , ut propositi memores sint.
De Poenitentibus qui versantur in occasione Peccandi. occasio peccati, prout hic Sumitur, Est quae-Cunque re externa quae potest inducere ad pec
occasio peccati alia dicitur proxima, alia r mota OCCaSi proxima est res externa quae ad peccatum requenter ac ordinari inducit , ut turpes lectiones, etc. occasio remota est res externa quae aliquando , sed non frequenter , ad peccandum inducit, ut parentes , ossicia , arteSquaedam , CtC. Occasi proxima dividitur i. in absolutam et re vecti iam . occasio proxima bsoluta ea eSt quae ex natura sua talis est, ut ordinarie et frequenter Omnes homines similis conditionis in-
624쪽
ducat ad peccatum mortale, sive ipsa sit ex se peccatum mortale, distinctum ab illo ad quod inducit, ut aspectus impudici , lectio Obscena , ars seneralitia , et quodlibet aliud ossicium quod sine peccato exerceri non potest Sive ipsa non sit ex se peccatum, sed ad illud tantum inducat, ut cohabitatio in eadem domo cum persona Cum qua jam quis peCcaVit. Occasio proxima reSpecti a dicitur ea quae non inducit quidem Omnes similis conditionis ad peccatum, sed solum particularem aliquem , qui, ob fragilitatem specialem, in ea occasione positus
peccare consueVit, et Prudenter Cengetur relapsurus in peccatum , Si OCCaSionem non deserat; occasio enim illa , quae respectu alterius esset tantum remota, respectu illius Si prOXima V. g., si quis ex convictu alterius, Vel ex aliqua On-Versatione peccare conSUeVit, talis convictus et Conversatio est occasio proxima respectu illius. Occasio proxima dividitur . in continuam , quae Semper praesen est ut, V. ., habitatio cum concubinari et interruptam, quae non em-PL PraeSen eSt ut, V. g. frequentatio ludi,
occasio proxima dividitur 3.' in oluntariam, quae deseri potest, ut si V. g. liber cum liber1
peccare consuevit et iris Oluuiariam quae deseri non potest, sive p SiC Seu abSolute V. g. in- carceratio Cum Oucubinari SiVe moraliter, Cum scilicet dimitti non potest aut sine gravi peccato, V. g. Uxor respectu mariti, militia respectu militis , aut sine gravi damno famae et sortunae , ut
ossicium Pictoris, Chirurgi , Advocati, Procuratoris Guoue y Consessarii, etc. Non hic agimus de occasione remota , quia i
625쪽
Piisque teneretur eam vitare , deberemus , juxta Apostoli dictum , de hoc mundo exire. Neque etiam agimus de occasione proxima peccandi Venialiter, quia potest quis in illa constitutus absolvi a mortalibus, si de his sit contritus. His praemissis, tres proponemUS Regulas quarum duae priores occasione Voluntaria Spectant, posterior Vero occasiones inVoluntarias.
REGULA RIM 1 Absolvi non debet qui versatur in occasione proxima Oluntarimet interrupici, nisi sincero proponat ac velit ab ea in futurum abstinere. Constat i. ex Script Matth. c. '. 29 et 3O: Quod si oculus tuus dexter scandalizat te, erue eum , et proice abs te. . . Et Si dextera manus tua Scandalizat te , abscide eam, et proice abs te. Quod praecept tum a Christo repetitur Matth. c. 1 8. Oculi autem et manus dextera nomine , SS. PP. intelligunt personas quantumlibet Caras et utiles , quae relinquenda sunt, quando Sunt occasiones proximae peccandi : Quid enim prodest homini, inquit Christus Dominus , Si mundum uni ersum lucretur, an in vero Suo detrimentum patiatur Constat u.' ex decreto Innoc XI, damnantis tres propositiones sequentes: I 'Potest aliquando absolui qui in aliquia Occasione peccandi ver Smtur, quam poteS et Ora ut dimittere risu nimis et ex proposito quoerit aut ei se ingerit. . . Proxima Occas peccaridi non est fugienda , quando causa aliqua utilis aut honesta non iugiendi occurrit. 3. Licitum est quoerere directe occaS Hem proximam PeCCaudi pro bono spirituali et temporali nostr Ne proximi. His addo auctoritatem Pauli V in Rituali Romano.
626쪽
Accedit censura lata a Facultate Parisiensi anno I 657 , qua contraria opinio declaratur salsa, scandalosa et inducens ad subversionem
Constat . auctoritate . Caroli Borrom cujus haec sunt verba Deinde nec eos absoluat , qui ctim peccatis mortalibus Simul etiam eorum
Constat denique Ratione. Quia alioquin poenitens non habet firmum et essica propositum non peccandi, vel saltem de illo satis non constat, ut Consessarius possit absolutionem OnCedere imo poenitens convincitur amare periculum
peccandi , in quo sine dubio peribit , juxta
Dixi, nisiSincereproponat et Nelit ab occasione institiarum abstinere. Hinc Ni choreas, ludos, tabernas, personas quasdam Cum peccato frequentabant, tenentur dimittere occasiones illas. Si vero jam moniti promiserunt ore ut eas relinquerent, nec eas reliquerint, absolvendi non sunt donec eas dimiserint. REGULA ECUNDA Ordinari non est absolvendus qui versatur in occasione proxima voluntaria et continuo, nisi prius eam dimiserit. Ita . Carolus in Consessorum Instruetione. Et ratio est quia non potest Consessarius tunc prudenter judicare poenitentem habere Vertim, firmum ac praesen non peccandi propositum ' si enim poenitens tale haberet propOSitum, Cur, antequam ad sacrum tribunal accederet, Occasionem non dimisit, cum sciret eam esse dimittendam, et OSSet, ut supponimus, eam dimittere Et certe, attenta Vi Occasionis, quae Semper praesens
est, et ad quam ob praeteritam mentis disposi-
627쪽
DE POENITENTIA. 6u3tionem, remanet Valde properistis, Sese constituit
in probabili periculo proposituin infringendi. Ita
B. LigoriUS. Dixi, disiaria, excipitur enim casus in quo adeo imminens ore mortis periculum ut non posset expectari donec poenitens Occasionem dimiserit. Hinc I.', qui concubinam domi habet, non est absolvendus, donec eam jecerit. Hinc u.', amuli et etiam amulae, qui proximam habent OC-casionem peccandi in domo dominorum Suorum, debent eos deserere, etiamsi inde passuri sitit jacturam aliquam bonorum, memore praecepti illius: Si oculus tuus dexter scandalizat te, erue
REGULA ERTi1 Ordinarie disserenda est absolutio ei qui versatur in occasione proxima phySice Ne moraliter inuoluntario, donec per remedia congrua a Consessario praescribenda , Occasio proxima sat remota. Ita sermo Blituale Tolosanum post S. Carolum in sua jam citata ad Consessores Instructione. Ita etiam auctores probatissimi inter quos B. Ligorius Theologus prosecto non rigidioris doctrinae, et in animarum regimine peritissimias. Confirmatur ratione quam suppeditat idem B. Ligorius. Etenim Consessarius, tanquam mediCUS , tenetur Vtare suo poenitenti remedia opportuniora ut ille
Suam ConSequatur Salutem: porro nullum aliud
aptius remedium ministrari potest ei qui versatur in OceaSione proxima, quam dilatio absobitionis;
experientia enim compertum est poenitente postquam absolutionem consecuti sunt, ut plurimum
negligere media praescripta, et sic facillimo in peccata relabi; e conir vero vigilantius remedia
628쪽
6α TRACTATUS exsequi et tentationibus obsistere, cum ipsis absolutio denegatΠr. Dixi 1. ordinarie, quia, ut monet S. Carolus loc cit. si ConfesSarius absolutionen d rere
non possit quin poeniteriten exportat grasi tr. famitin periculo tum Si contritum certis quibus- dant notis ideat, aut ita merite affectum , ut ad omnia remedia paraturSit quia ad ejus emendationem necessaria judicaueritprudens Sacerdos, ConfessariuS eum abSoluere poteSt. Ita etiam Rituat Tolos pag. 98. Dixi u.', nec per remedia coriseria a Con-fSSario proescribenda, etc. , debet enim Consessarius poenitenti injungere remedia tum specialia, tum communia: specialia quidem , V. g. illi prae- Cipere ut nunquam solus cum tali persona et sine arbitris Versetur, ut aspectum et collocutionem
declinet, ut amiciti ae pignora tanquam libidinis incentiva restituat vel destruat communia Vero remedia sunt orationes, jejunia, eleemoSJnae, lectiones spirituales, sed imprimis frequens Onsessionis usus quibus remediis si sedulo usus sue rit et a peccato abstinuerit, ita ut de illius emendatione Certo constet, atque praedicta Occasio de proxima facta suerit remota, absolvi poterit, ut
diximus. QuΘd si tamen addit S. Carolus, Icjam adhibit aut a se aut ab ali Confessario
diligentis, poenitens emendatu non fuerit, Oniabsoluatur, donec occasi illa sublata fuerit, licet inde secutura gravis actura amae et bonorum temporalium.
Hinc Concilium Romanum sub Greg. VII, cap. Quicunque miles, vel negotiator, Ne alia cui ossici deditus, quod sine peccato exercerinsvpossit, Siculpis si akioributirretitus a Dori
629쪽
relinquat, vel officium deserat. Ex dictis colliges quomodo Consessarius sese
gerere debeat, . erga fratrem qui Cum sorore in domo paterna peccatri addimus autem quod praeter communia Vel specialia remedia nuper indicata , aliquando fructuose ipsi injunget Consessarius ut domum paternam deserat, vel studii aut educationis causa, vel ad ediscendam artem , veΙ cognatos sub aliquo praetextu adeat erga ado- sescentes qui domo paterna expellere non possunt famulos aut amulas quibuscuin CCC JDt, DCC obtinere ut expellantur; . erga conjuges qui matrimonium suum norunt esse in ali dUm V. g., ob impotentiam, et sibi sunt invicem OCCasi peccati pr aestat tamen in hoc casu eos separari quod enim Sum Pont concesserunt, quod conjuges quorum matrimonium est nullum, ambo simul
maneant ut rater et soror, si velint, id de his intelligi debet qui sibi invicem non sunt occaSio peccandi. In his autem casibus dissicillimis potest aliquati l consuli Episcopus, celato nomine personarum. Ita S. Carolus ibid.
ARTICULUS IV. De iis qui consuetudinem habent peccandi
Habitus peccandi mortaliter est interna facili taS, Seu OnSUetudo contracta ex saepius repetitis actibus peccaminosis V. g. blaSphemiis, etc. Quamvis autem talis habitus possit esse sine ulla occasione Proxima, saepe tamen ex illa Oritur, a gelu et radicatur. Jam sit
630쪽
6α TRA L sREGULA NI A. ordinari non est absolvendiis qui consuetudinem habet peccandi mortaliter, donec susscientia mendationis signa dederit. Constat . ex Conc. III Toletario, sub Pelagio ΙΙ, can. II : Quoniam comperimuI foedissime pro suis peccatis homine agere poenitentiam, ut uotie peccare libuerit, toties Presbyteris se reconciliari expostulent, ideo pro coercenda tam execrabili proesumptione, id a S. Concilio jubetur, ut securidhm OVniam canorium aratiquorum detur poenitentia. Consi matur auctoritate Innoc. XI, Contrariam propositionem damnantis his verbis conceptam moenitenti habenti consuetudinem peccandi contra legem Dei, aliarce, aut Ecclesic D, etsi emendationis 'es nulla a pareat, nec Si ueganda nec differenda absolutio, dummodo ore
proferat se dolere, et pro 'Onere emendationem. Constat . auctoritate et praX Sanctorum tum antiquorum, tum recentiorum, qui Criter in eos invehuntur, qui citi US CCCatore reCOnciliando vitia eorum fovent.
Clerus Romanus ad S. Cypr. scribens, sic habet: Ubi enim indulgentit D poterit medicin apro licere, si etiam ipse Medicus interceptu coriisentin in dulo et periculis 2 si tantummodo perit utrius,
nec sinit recessaria temporis remedia cori lucer cicatricem hoc risu est curare, Ud, Si, erum
dicere Oliamus, occidere. Idem disertis verbis
ac copiosis ait Cypr. ipse, lib. de Lapsis.
S. Ambr. in Psalm rara , octon. 8, eosdem redars uens, init Facilitas enim incenti, uni tribuit delinquendi. Rursus lib. 2 de Poenitentia, cap. 9, sic loquitur : Nonnulli ideo poscunt poenitentiam, ut statin sibi reddi communionen.