Compendiosae institutiones theologicae ad usum Seminarii Tolosani

발행: 1835년

분량: 703페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

611쪽

De Foranu sacramenti Poeyritentiin,

De Absolutioris.

1NQUIRENDUM Venit , I. ' in quo sita sit sacramenti Poenitentia forma, seu absolutio O.' quibus et quandonam absolutio sit concedenda , neganda , vel disserenda.

SECTIO PRIMA.

In quo sita sit Absoluti sacramentalis. Circa modum absolvendi , se habet Rituale Romanum Sacerdos cuin poenitentem abSOL Mere voluerit injuncti iii ius et ab eo accepta poenitentia Salutari, primo dicit Misereatur tui omnipotens Deus, et dimissis peccatis tuis perducat te ad stam internanti

Amen.

Deinde extrant et erraus poenitentem dexterd, dicit: Indulgentiam , absolutiriem et remissionem peccatorum tuorum tribuat tibi omnipotens et misericors Dominus. Amen. Dominus noster Iesus Christus te absolbatuet ego auctoritate ipsius te absoluo ab omni inculo exCommurticationis, Suspensionis, et interdicti, inquantum possum, et tu indis S, deinde, ego te absoluo a peccatis tuis , in nomine Patrix,

et Filii , et Spiritus Sancti. Amen.

612쪽

6o TRΛCΤΛΤUs Passi Domini nostri est Ch isti, merita Leatin Mario Virginis , Omnium Sanctorum , et quidquid boni feceris , et mali sustinueris

sint tibi in remissionempeccatorum, augmentum gratio et proemium vito interum. Amen. Admonet postea idem Rituale , Omittendam esse vocem Suspen Sionis, Si laicus sit poenitens. Et addit confessionibus frequentioribus et brevioribus omitti posse duas orationes, Misereatur, et , Indulgentiam , te. Satisque esse Si dicatur, Dominu HOSter , etc., Sque ad PasSi Domini, etC. urgente Vero graVi necessitate ex periculo

mortis, breviter dici posse , Ego te absolo ab Omnibus censuris et peccatis, in nomine Patris, et Filii, et Spiriti s Sancti. Amen. Hinc patet totam sacramenti Ormam essentialem non contineri intra verba orationis hujus Dominus noSter, etc. Ιmo Conc Trid. Sess. 4, cap. 3 , docet formam hanc consistere in illis ministri verbis, Ego te abSODO, etc. Idem Confirmat Concilium Florentinum. Verum circa hujusmodi Verba,

Quoere I. quaenam sint essentialia absolutioni. Rem duas saltem Voces Absoli, te, X Omnium conSenSu, Sse SSentiales, quae proinde si omittantur, vel Si earum SenSu mutetur , abSO-lutio erit invalida. Quoad illas voces , a peccatis, aliqui, quamvis pauci, dubitant alii tamen fere

communiter sentiunt SenSum praecedentium Ver- horum, Absolo te, Satis determinari per Onfessionem praecedentem peccatorum ideoque VOCeS a peccatis tuis, non Sse essentialiter requisitas. Quia vero certum non est ista verba non

requiri, peccaret graviter qui ea mitteret, et

613쪽

repetenda foret absolutio sub conditione. Secus dicendium de invocatione S. Trinitatis quae juxta Omnes, Ssentialis non est, licet veniale sit eam

omittere.

Colliges a sortior essentiales non esse preces quae ante et post absolutionem dici solent, ut ait Trid loco citato, quamvis omitti passim non debeant, sicut et aliae caeremoniae, nisi in casibus in Rituali praescriptiS. Quoeres u.' an requirantur Verba re prolata, ut absolutio sit valida. Rem requiri et prob. I. ex perpetua Eccle- Sipe praxi u.' ex decreto Eugenii in Conc Florentino, ubi dicit formam hujus sacramenti esse Verba quae Sacerdos proseri, cum dicit, ' te abSο ' , etc., additque in omnibus sacramentis requiri verba pro sorma, excepto Matrimonio, in quo nutu sussciunt. Idem colligitur ex Trid. Sess. 4, cap. 3. Ratio a priori est institutio Christi, usu Ecclesiae et Conciliorum definitione declarata, et sundata in illis verbis, Quo itin remiseritis, etc. Sicut enim ex verbis Baptizantes eos in nomine Patris, etc. intellexit Ecclesia a Spiritu Sancto edocta , proserenda esse verba in collatione Baptismi ita et in administratione Poenitentiae. Licet ergo in judiciis humanis sententiae scripto dari possint, nisi Principes aliter statuerint in tribunali Poenitentiae requiritur ut sententia sit Ore prolata, quia sic Christus instituit. Colliges absolutionem non posse dari absenti Verba enim, praesertim particula, Te diriguntur tantum ad praesentes: unde damnata est a Clemente VIII haec propositio : Licet per litterax Seu Per internuntium Confessari a Senti

614쪽

6to TRACTATUS

peccata sua Sacramentaliter consteti, et ab eodem absente absollitionem peter e Quam propositionem damnavit Sum Pont ad minus ut Lam, temerariam, Scandalosam, imo sub poena excommunicationi prohibuit, ne quisquam Sententiam hanc ut probabilem publice aut privatim doceat, aut defendat, aut ea ullo unquam caSuad pravim deducatur. Ex his ultimis verbis inserunt communiter Theologi praedictam consessionem et absolutionem non solum illicitam esse sed etiam invalidam; namque nisi Summus Pontifex credidisset simi Iem consessionem per litteras absenti Sacerdoti factam esse invalidam , et nullam jure Huno absolutionem eadem via obtentam praxim illam

Pro Casu extremae necessitatis prohibere nec debuisset nec potuisset, cum charitas exigat ut remedium quodcunque quod in se malum non St, et ad salutem potest prodesse, homini in extremis posito non denegetur. Nota 1. Ad solan absolutionem S CTamentalem restrii si debet quod dicitur, illam per litteras alide concedi non posse : non ita est de soli1tione a censuris; nam sicut serri possunt in absentes, ita absens per litteras aut alio modo

ab illis absolvi potest per Superiorem qui cenSuras tulit vel de ejus licentia.

Nota I. Ut valida sit absolutio, non requiri tur poenitentis et Consessarii praesentia Phy Sicain eodem loco, sed sussciens est moralis, quae in e consistit ut Consessarius poenitentem possit audire : unde sequitur valide absolvi hominem in carcere delentum cujus Sacerdos conseSsionem

distincte audit Et quidem valida habetur absolutio ante proelium data militibus quorum pars

615쪽

DE POENITENTIA. 61 1

maxima cum Sacerdote qui illam importitur praesentia physic non conjungitur In casu dubii sequenda est Opini quae tutior est pro salute

poenitentis. Quoere 3. an valida sit absolutio sub conditione data. Resp. I. absolutionem datam sub conditione de futuro, V. g. Si restituas, si satisfacias, si Episcopus Consenserit, esse invalidam Ratio est quia haec absolutio nec statim habet essectum, desectu intentionis ministri, qui non vult statini absolvere, sed solum quando advenerit conditio, neque etiam adveniente conditione potest absolutio illa habere essectum, quia tun non existit amplius Pergo non potest gere. Rev. u. absolutionem sub conditione de praesenti, vel de praeterito, V. g. Si Capaces, Si none absolutus, eici, Sse alidam, et aliquando licitam, quia effectus sacramenti non suspenditur , sed minister habet intentionem statim absolvendi Observat tamen Cajelatius facile formam illam non esse usurpandam, quia curare debet Sacerdos, ut moraliter certus sit de contritione poenitentis ot satisfaciendi proposito quibus cognitis , debet eum absque ulla conditione absol-Vereri atque in praxi, dando absollationem, nulla omnino adhibenda est conditio, privata auctoritate.

Qicibus et quandonam concedenda, Heganda,

mel disserenda sit Absolutio. Cum Christus Dominus Apostolis et Sacerdotibus potestatem dederit non solium remittendi

616쪽

peccata, sed et retinendi, evidens est absolutionem non esse omnibus promiscue et semper concedendam; sed quandoque negandam , quandoque suspendendam totum ergo Consessoris ossicium circa absObitionem in eo consistit, Ut rite se gerat in ea concedenda, neganda, vel disserenda. Itaque Certum esto. Consessarium posse et debere absolutionem dare poenitenti quem constat moraliter esse dispositum : debere Ver eam negare illi quem prudenter judicat non esse rite dispositum, quia non est sufficienter contritus aut Consessus, vel quia non habet propositum irmum non peccandi, et poenitentiani implendi excipe tamen mortis articulum, aut proXimum ejus periculum , in quo potest et debet Consessa-xius, etsi dubitet de poenitentis dispositionibus, illum absolveres cim enim sacramenta Sint propter homines, satius est periclitari sacramentum quam hominis Salutem. Certum est . disserri posse absolutionem et ad aliquod tempus suspendi licet poenitens sit sufficienter dispositus, non solum quando ipse poenitens consentit, Sed etiam quando Consessarius consilio indiget, vel vult experiri a firmum sit propositum poenitentis, vel quando hanc dilationem in majorem poenitentis utilitatem spiritalem cessuram prudenter judicat. Ratio est quia et Judex non tenetur statim serre sententiam, et Iedicus potest disserre medicinam ut aegroto magis prosit, ac eum magis sanet. Conari tamen debet Consessarius, ut poenitens intelligat id fieri ob suam utilitatem spiritualem, et conSentiat.

In eo igitur difficultas est quibus et quandonam deneganda vel disserenda sit absolutio. Quia vero

617쪽

singulos quosque casus hic numerare longiusESSet CXpendemus I. an et quibus propter ignorantiam neganda sit absolutio; u.' an deneganda sit habenti obligationem tum restituendi, tum Se inimico reconciliandi; . an sit etiam deneganda iis qii Versantur in Occasione peccandi; . an iis qui sunt in habitu et consuetudine peccati; 5. an moribundis qui inopinate senSuum usu destituti sunt. 6. Tandem inquiremus quid praestare debeat Consessarius qui male poenitentem absolvit.

ARTICULUS PRIMUS.

An et quibus , Propter ignorantiam, neganda et et Ferenda sit absolutio. Hanc quaestionem Solvemus, quatuor statuendo RegulaS. REGULA PRIMA Non potest absolvi qui Deum ignorat mercedem bonis, atque improbis supplicium illaturum. Illud enim necessitate medii, fide tenendum est porro omnes Scriptores, unanimes affirmant nullo modo absoli1tionem, rite concedi posse imperitis earum rerum quaen necesSitate media necessariae proponuntur, eo

γ que priu edocendos, quam a criminibus dis, solvantur ita Benedictus XIV Inst. 72,

REGULA SECUNDA Deneganda est etiam absolutio iis qui ignorant mysteria Sanctissimae Trinitatis Incarnationis et Redemptionis i ita Rituale Tolos pag. 96. Namque talem absolutionemo invalidam, Vel 3 saltem illicitam esse constat, inquit idem Be- γγ ed. XIV, loc. it. Primum quidem, si magis

618쪽

6i TRACTATUA, probabilem magisque tutam eorum Opinionemn sequi velimus, uti nos faciendum putamus,n qui eadem mysteria Necessitate λγreda profitenda δὲ neceSSario existimant. Secundo, saltem illicin tam absolutionem affirmavimus nam si am- leCtamur eorUm Sententiam, tanquam in solan speculatione probabilem, qui asserunt eadem ν mysteria Solum MeceSSitate princepti necessarion Credenda, in voto tamen necesSitate media, Si,n inquam, Consessarius hanc sententiam admi D tat, tamen illam sequi nequit, dum reipsai conser absolutionem tum ignorantibus eadem

in Vsteria per Oscitantem, ac vincibilem ne-n gligentiam . Ut plerumque Contingit, D Cum Innocentius XI hanc damnaverit propositionem: Absolutionis capax Si homo, ... etiamSi Per negligentiam , etiam culpabilem, neSciat Mysterium S. Trinitatis et Incarnatiorris; stumi, ignorantiam habentibus eorum, Sterioriam,

D quae vinci ac depelli nequaquam potuit. Nam, idem Innoc. X hanc sententiam damnavit: n No et est illicitu i ii Sacram eritis confereri disn equi opin yrein probabilem de alore Sacra

meriti, relicin tutiore nREGULA ERTIA Disserenda est absollatio iis qui neCESSaria necessitale praecepti culpabiliter ignorant, qualia sunt Dei et Ecclesiae praecepta Sacramenta Baptismatis, Poenitentiae et Eucharistiae, et ea quae pertinent ad dignam eorum perceptionem, neC non caetera quae Scire tenentur sideles, procUjUSque eorum capacitate et necessitate ex dictis in Tractatu de Decalog I . pari CaΡ I. Seet. I,

Etenim haec omnia fideles scire tenentur, Iam possunt i ergo in statu peccati Versantur, quan-

619쪽

diu ea non sine culpa, ignorant. Si vero ad ea cliscenda se paratos exhibeant, modo alias a Confessario Suo, vel eodem, vel diverso, aut 1 suo

Parocho jam admoniti non uelint, et aliunde susscienter sint dispositi, poterunt absolVi, praemissa semper instructione de his rebus necessaria, ut sint impraesentiarum absolutionis Capaces.

Ita Rituat Tolos ibid. postri Caroliun Si autem lonotori tempore opus sit Consessario ad illorum inStrUClionem , ut saepe contingit , iis disserrid bet absoli1tio donec privatim aut publicis Catechismis satis fuerint eruditi. Observabis i. praeteritas idiotarum illorum consessiones, si Consessarius advertat illos ignorasse, Praesertim Culpabiliter, praecipuos in titulos fidei per illud teinpiis quo consitebantur, iterandas esse , si seri possit, nec sit pericubim mortis ubi enim aderit mortis periculum , breviter edocti et ad contritionem excitati, poterunt absolvi. Item in casu in quo nulla potest praemitti

instructio, sed condit irate tantum. Observabis'. ' quandoque evenire ut qui Praecipua fidei mysteria et sciat et credat, et aetera Pariter , quae necessitate Praecepti sunt addiscenda, aliquo saltem modo perceperito sed quia hebetis est ingenii et exilis memoriae, pΟSt OmnCm adhibitam diligentiam, illa memoria retinere et recitare On valet. Non autem illi, modo aliunde sit dispositus , deneganda erit absolutio, iam nulla sit propria ejus culpa ' sed curabit Consessarius ut qui e memoria desectu laborat, frequenter audiat quae semel crasse didicit De ab ejus mente penitus delabantur. Ita serme Bened. XIV, de Synodo, lib. 8, cap. 4 n. 6, quibus consona tradit Bituale Tolos pag. 97i ibi require.

620쪽

616 TRACT ΤΠs Ex his colliges Patres et Matres-familias, Praeceptores , Parochos graviter peccare et beneficio absolutionis indignos esse qui operam non adhibent ut sui filii, domestici, aut subditi ea edoceantur quae neceSSitate medii et proecepti sunt ne

REGULA QUARTA Iis etiam disserenda est absolutio qui ea ignorant quae ad officium suum vel proseSSionem necessaria sunt, nisi parati sint, vel ossicio suo cedere , vel requisitam cientiam quam primUm acquirere, et interim ab ossicio

suo abStinere.

Namque non absolvendi sunt qui grave detri mentum Reipublicae inserunt atqui tales sunt qui vide professionis et artis regulas neSCiunt, V. g. Judex, Medicus, Confessarius ignari, quorum primus caeco impetu ortunas civium subVertit, secundus corpora impruden CneCat, tertius Vero animas perimit. Curandum est etiam, ut, quantum fieri poterit, damna resarciant quae ex eorum ignorantia dimanarunt.

ARTICULUS II. Au deneganda sit Absoluti habenti obligationem restituendi, aut se inimico reconcialiandi. Nota. Quod de duplici illa obligatione magis ordinaria sumus dicturi , idem dici debet de qualibet alia speciali poenitentis obligatione

V. g. 1. tollendi scandalum, et ab iis abstinendi quae aliis sunt occasio peccandi , quales sunt libri perniciosi picturae impudicae , turpes

milias i a.' quoad Beneficiarios , residendi per-

SEARCH

MENU NAVIGATION