장음표시 사용
101쪽
eonditus 6 3. 28. y ω4. denique sequitur ille, in quo articuli
parti adversae, ad dandum interrogatoria, non iterunt communicati f. i; a. in hisce quatuor casibus , modo recensitis , probabiliatos semper major est semiplena probationei . I; . Quintum requisitum si deficiat, Otulus levi mam saltem operatur praesuintiunc Iam , suo, quae vix adtendi meretur ultimum Requisitum heic plane non Venit in computum S. 36. . 3. 8. Tantum de Forma Rotuli, accedimus jam etiam ad ejusdem Fit transtra materiam, quae in eo consistit, ut Rotuli contenta facto resipon. RQxuii 'r-deant ejusque veritati. Ut de veritate facti rite constet, equi z. .. . ''ritur, ut testes non solum eritatem dicere potuerint, sed etiam olus Wint haec duo, si praesto sint, etiam materialia Rotuli recte sese habent a); veritatem iterum testes dicere non potuerunt, αγVel propter qualitatem personarum , quia scilicet haec vel illa res plane non in sensus testium incidere potuit, Vel quia, licet sensu factum testis perceperit, intellectus ipsi ad testimonium ferendum deficit, vel 3 propter qualitatem causae ipsius, quia haec vel illa persona facto huic Vel illi non interfuit, nec illud sensibus suis percipere potuit Secundum requisitum veritatis, ut scit testes veritatem etiam dicere Voluerint, iterum De colititur ex circumstantiis generalibus pluribus factis communibus, vel ex circumstantiis fosti specialioribus si individuis gr. si depositiones sint contrariae, vacillantes c. tu hisce divisionibus comprehenduntur omnes testium defectus & naevi.
a Clarissi ahlius, in Elem. Log. Prob. sect 3. c. I S. 2I6 8 2II.
S. I9. Testis qui uno vel alter naevo, ex modo recensitis, laborat, quid sit te- dicitur inhabilis a). stis inhabilia
B. D. Lauterbach in Coll. Theor. Ρraci tit de Test. q. II.
Inhabiles vel ita absolute rejiciuntur, ut ne quidem praesum Insa estionem quandam essiciant, Velita, ut quidem regulariter non V Vς ὴ,- idonei sint, verum tamen aliquam praesumtionem constituant indu dum hi etiam aliquando audiunt non omni exceptione majores. ζεῖ d
102쪽
Quinam sint Hisce praemissis, progredimur ad ipsa testium requisita; quorum primum in in eo posuimus, ut veritatem dicere potuerint; Testes veritatem dicere non possunt, vel, quia per sie propter qualitatem ursionae tale factum in eorum sive intellectum sive sensim non cadit, vel quia 3 ex qualitate hujus vel illius facti
specialis hoc fieri non potuit 9 i 84 , prorsus nihil de facto sis intedigere, sive sensibus percipere potuerunt, sive mediate, me immediate plane sunt inhabiles , ne udam faciunt praesumtionem
adeoque hoc casu neque de gradu probabilitatis, sive praesium lionis, quidquam determinari potest. Ratio est in promtu Finis prohationis est, ut veritas facti eruatur F. 27. Quicunque testes veritatem dicere omnino nullo modo possunt, illi nec nni probationis, neque in tantum , neque in totum , fatisfacere possunt, qui autem fini probationis plane nullo modo satisfacere possunt, neque in tantum, neque in totum, illi nec in tantum, nec in totum, aliquid probare possunt, vel, quod tantundem est, illi neque ullam praesiumtionem essiciunt alias enim plus foret in effectu, quam in causia, quod est absiardum. I. I a. Recensentur Illi igitur, qui plane veritatem dicere nequeunt, nec adeo- species abso-pite sumtionem quandam essicere possunt f. I i.), sunt I.
lux ilia ibi Auriin nrente copti, nisi habeant intervalla dilucidaiah quo μ' dc referuntur summe ebrii, ob paritatem rationi sibo, a. Surdi inmuti, nec non coeci, in causis, Me in hos fessus incidunt c), .)Infantes, qui scilicet nondum annum . compleverunt, velininfantiae proximii , . huc referuntur, qui in certis negotiis solennibus, ut testamenti factione, testes sis prohibentis , v. gr. tam nae, prodigi c. e , denique s. propter qualitatem hujus vel illius facti in pecie, huc referuntur, qui plane nidJam de facto hisbent notitiam I . morum igitur testimonia ita nulla sunt, ut tota probatio velin totus actus, si scilicet de actu solenni quodam sermo sit, ynulla vel nullus sit, nec praesumtio minima inde nascatur, adeoque nec horum testimonia alio modo stuppleri possunt, quod enim plane non est, illud nec suppleri potest.
103쪽
DE PROBATIONE PER TETES. b Mascardus, de Probat. Concl. 8 . S. D. Lauterbach in Coll. d. l. comeso minus autem tales sensibus suis sunt orbati, quo magis igitur de
facto probando cognitionem habere possunt, eo plus etiam illorum testimonio accedit fidei. B. D. Lauterbach in Coss. d. l. I. 12. I7. Uno verbo, quo magis requisita testium in hisce personis concurrunt, finis prubationis obtineri potest , eo probabilius quoque redditur eorum testimonium. Hinc, si non plane privati sint usu hujus vel illius sensus. velis si in causis in alium sensum integrum Tanum inclitentibus aliquid deponant, omnino testium juramento adstringi poterunt, hoc posteriori casu etiam illorum testimonium plane validum est vid. laud. Diff. Excellent. Dn. D. Harpprechti, de iurejurando in scriptis praestando, per tor. d B. D. Lauterbach in Consit. Tnbing. vol. IV. Cons. Is . n. s. Idem, in Coll. d. it. g. 3. Licet vero Infantes, Infantiae proximi omnino a testimonio dicendo arceantur aliud tamen dicendum est de pubertati inroximis, qui quippe magis jam sciunt , quid agant, adeoque fini probationis magis fatisfacere possunt , quam infantesis infantiae proximi hinc hi i licet non omni exceptione majores sint , non tamen prorsus a testimonio distendo repelluntur, sed omnino volentes admittuntur, B. D. Lauterbach in Coll. d. tit. s. q. praesertim in causis civilibus ς auterbach cibi d. q. 13. hinc, hi omnino poenis subjici possunt. .in D. Harpprecht, in Cons. nov. 29. n. 72. S Criminalistae passim. Quo majori igitur talis impubes praeditus 1 intellectu, quo Lagis praesertim in hujusmodi factis, quale est probandum, versatus est, eo majori omnino ejus depositio sese commendat probabilitate; imo nec infantis testimonium ubique semper ejiciendum esse putem cum omnino , per supra g. II 6 not. d. o deducta , quandoque, infantes veritatem dicere possint. Add. Celeb Leyser, in medit ad T spec. 83. n. q. e g. 6. Inst. de testam ord Lauterbach , in Coll. d. l. 19. o de Jure murtemta foeminae ei tam in criminalibus non sunt omni exceptione majores, sed admittiintur saltem in causis , in quibus veritas aliter haberi nequit. I. . . . I. it. 36. Item 2 se ib8persollen re p. 3q. D. Lauterbach, in Differ intercius muri. Commui P. I. h. Sy. I fas magis tamen testis in causa informatus est quo majorem habet pacti quaest notitiam , eo magis quoque idoneus est. Farinacius, de testib. qu. ες. n. is es i. Da. D. Harpprecht, ConS. 88. a. 43.
Uidam porro non quidem in totum impediuntur Veritatem Quinim dicere, sed tamen in tantum; Huc sipectant . illi, qui factum ideo, quia probandum non propriis senstibus perceperunt io, sed illud a ter Vmitatemtio audiverunt, ut testes de audisve a. testes de credulitate , . p ς' impuberes h 4 et not. d.) Cum igitur hi veritatem dicere in ut tibi,
totum non impediantur, adeoque in tantum ad minimum fini omni Eesed 'probationis alis facere possint omnino nec prorsus erunt repelgendi ptio ma- a testimonio dicendo h. i i.) sed tamen non sint omni eXceptio
ne maiores by quia restes proprie pleno intellectu gauderein factum probandum propriis sensibus percepisse oportet. a Dico
104쪽
CAP. III. PAR II. SECT. II. a Die , propriis sensibus pereeperunt. Licet enim proprie testes oculati attritis opponanturis his praeferantur; ar. Κahi, in laud. Elem. Logic Probat sect. . . . 234. distinguendum tamen videtur inter facta, quae proprie auribus vel alio sensu non possim non percipi, Winter illa, in quibus visus locum habet priori casu omnino aurit aequi pollent oculatis, v. gr. si sermo sit, an testis Cajum injurias evomere audiverit in Titium t e. steriori vero casu omnino testes de auditu postponuntur oculatis, quia hoc casu auriti dicuntur, qui factum saltim a tertio enarrari audiverina t. 00 Hine v. gr. testes de auditu, quamdiu testes oculati haberi G1D nt, non admittuntur, arg. L. g. 6. . de re illit Stryk, de ure sens Diss. 3.c. 3. n. I 3. B. D. Lauterbacta, in Cons Tub vol. I. cons. I4o. n. 3o sqq. Nec non ex eadem ratione testes de credulitate non probant, nisi concurrentibus aliis adminiculis. B. D. Lauterbach , in Consi. Tub vol. 2.
f. ΙΑ - oh;him g 1 mi igitur 3. 43. recensiti possunt quidem testimonium diadu reliquis cere, sed non sunt omni exceptione majores. Quaeritur itaque, sint praeis quantus sit gradus probabilitatis ex singulorum depositione resial-rφηβι taris Testis unicus omni exceptione major semiplenam constituit probationem a) Hinc statim patet, omnes testes Exceptioni cuidam obnoxios constituere gradum probabilitatis, semiplena probatione minorem Sed quaeritur jam quinam depositionibus sit comparative majorem ericiant probabilitatem ZMinima siane inter hos modo recensitos sese commendat probis litate depositio testis de auditu b) Cum enim hujus depositio nitatur mera relatione alterius injurati, nec legitime examinati, adeoque multiplicibus exceptionibus obnoxii, insia per is ne hoc quidem plene probatum sit, an talis testis de auditu tale quid audiverit cum ad plenam probationem requirantur duo ad minimum testes , minima sane inde resilitat probabilitas, vix, nisi in fiammo gradu necessitatis attendenda cy Major jamjam prae fuge probabilitate testimonium de credulitate , cum hoc casu testis non solum hoc vel illud se audivisse simpliciter aflirmet, sed in si per etiam ex rationibus notis depositionem suam veram esse credat, quod secus seste habet in teste de auditu, qui relata mere refert, adeoque unice nititur alterius referentis fide it
rum majorem denique probabilitatis gradum consequitur testia monium impuberis .d y, quippe qui oculatus supponitur, atque fallum propriis sensibus percepisse, adeoque majori certitudine deponere potest, quam alius, qui facto non ipse interfuit modo
105쪽
do factum ita comparatum sit, ut in impuberis intellectum ,
a B. D. Lauterbach in Coll. tit de probat. g. g. b Imo quandoque plures aurit non plus valent, quam unicus oeulatus inauratus, quia scilicet aliquando fieri potest, ut plures factum ab eodem ena rari audiverint quo casu omnino non plus esse potest hi effectu, quam est in causa. alii, in Elem. Log prob. d. Sect 3. c. I. 2 I p. 2.13. Etiam inter auritos iterum dari possunt gradus majori enim v. gr. probabilitate sese commendat testes auritus, qui factum recenseri audivit ab illo, qui ipse facto interfuit, hiam is, qui factum audivit ab eo, qui facto non ipse i terfuit, sed ii Iud iterum a tertio audivit. c. malit, c. l. f. 23'. p. 2IZ. e B. n. D. Lauterbach in Consit Tubing. vol. 2 Cons. 99. n. q. dbiete tamen iterum dantur gradus probabilitatis pro ratione objecti, quatenus scilicet hoc in intel Iectum impuberis cadere potest, vel non potest.
I. I s. Alios porro inhabiles est diximus ideo, quia veritatem di Quando te-cere haud voluisse praesumuntur; hi iterum aut ita repelluntur,i i aό ut plane ne praesumtionem quidem constituant, adeoque plane
inhabiles sint, aut saltim non omni exceptione majores. f. I O. tem dieere Multae magnaeque hei sunt D Drum controversiae, quaenam im praesumiturpedimenta Testem plane inhabilem reddant, quaenam non omni n0luissς.
exceptione majorem a Z admodum igitur difficile dubricum
erit, hei praecis determinare, quinam plane non admittendi sint, nec ne quinam admittendi quidem sint, sed quorum testimonium tamen non plenum robur habeat Faciamus rei periaculum, persuasi fore, ut, si rem in uno vel altero casia minus ac tetigerimus, materiae dissicultati cingenii tenuitati aliquid condonetur determinandum hoc esse putamus ex fine probationis. g. 27. Quodcunque enim impedimentum ita comparatum es , ut fini probationis e diametro repugnet, ita omnino testem iam reddit inhabium quodcunque autem impe rentum non directe repugna fini probationis, Pud nec testem p UYs reddit inhabilem, sedIaltim derogat Ius fidei in tantum, in quantam impedimentum huic fini contrarium est.
a Confer Celeb Leyser, in Medit ad C spec. 283. n. I. itur sqq. ubi ita: venio nunc ad titulum de testibus inem ut solide explicarem, alia quot dies legeirdis, qui passim de hoc argumento exstant, commentariis, Hexcerpendis memorabilibus, colligendis Responsis Juridicis , impendi. e , acto hoc labore, meditari, digerere collecta coepi, diversosqtie titulos, in quos meditationes meas referrem, excogitavi. Constitueram nempe age- de testimonio impuberum, minorum, senum decrepitorum , testium in propria
106쪽
CAP. III PAR II. SECT. II., , propria causa membrortim universitatis, parentum, liberorum, coniugum, fratrum, cognatorum , adfinium, amicorum, inimicorum , magistratuum, tutorum, advocatorum, sacerdotum, domesticorum, subjectorum injura- istorum, negativorum, testium de auditu, de credulitate, personarum vi--lium Sc infamium, invitorum. Singulis his titulis Responsa aliquot destina veram. Quae, postquam cum cura inspicere considerare cepi, tantam in vicem eorum pugnam animadverti, ut ea in luculentam consonantiam redi- gere desperarem. Evolvi Farinacii aliorumque spissa de testibus volumina; Regulas in illis multas inveni, sed, quando eas cum subjectis limitationibus Acontuli, ipsarum Regularum usum nullum superesse vidi reperi tandem meum, omnium, qui de testibus scripserunt, laborem inanem fuisse, ac potuisse cunctas, quae de fide testitim proponuntur, regulas, ampliationes, limitationes, paucissimis comprehe ti, atque ad hanc unicam regulam reri ferri, quam ego adriani verbis , quae Callistratus refert, proponam ex I. 3. g. 2 ff. de testib,inc si
iri speei in rosia , scilicet rationes, quia omnis testium fides nititur habiles, ab hoc fundamento, ut testis veritatem dicere velit&possit f. solute alς magis testis fides adstringatur , iuramentum ipsi est praestandum; cum igitur perjurus amjam factis demonstraverit, hoc vinculum adstringenda fidei apud se nihil plane valere, omnino ipse finis principalis testimonii in perjuro cadit nulla enim adest ratio sium ciens, cur jam potius juramento praestito stet, quam antea hinc, quin talis manifeste in idoneus sit me quicquam probet, per se intelligituri 3. 4 . . eadem fere ratione
manifeste in idoneus est id testis, qui se testem produci posse est, vel
B testimonium scriptum exhibuit, ex post vero, cum examinandus esset Iegitavie,s rameratum testium praesare absque justa caiisa detrectasit b). Manifeste enim talis declarat de possitio fiem suam veritati haud esse constentaneam, quia alias illaesa conscientia iuramentum praestare posset. . Plane repelluntur illi, quibus inimicitiae capitales intercesserunt cum eo, contra quem producunturic). Sed heic paulo accuratius nobis determinandum esse Videtur, quo castu inimicitiae capitales intercessasi e videantur id, quod facile fieri possis arbitror, si hoc impedimentum cum fine probationis conferatur. Quaeritur enim heic, num talis probabiliter veritatem dixisse
censeri possit Quamdiu igitur hic finis ab inimico, si non in to
tum,ad minimum tamen in tantum,adhuc expectari potest,tamdiu etiam nondum inimicitia ita comparata esse videtur , ut ideo
talis testis prorsius repelli posia: hinc nostro judicio adtenden
107쪽
dum est ad id, num talis inimicus iamiam odium suum ita demonstraverit, Madeo omnem honestater per facta sua deposuerit, ut ex illis factis certum sit, talom inimicum nequidem
iuramenti praestiti ullam initurum esse rationem quod facile ex eo intelligi potest, si facta, quibus inimicitiaria uam testatus est,
ita fuerunt comparata, ut turpiora vel seque turpia fuerint, quam periurium committeres hoc enim casu omnino conjici potest. talem nec hoc casi perjurii rationem habiturum esses; quodsi vero facta, quibus talis inimicus inimicitiam suam demonstravit, non aeque turpia fuerunt, quam periurium, omnino nec plane repellendus erit talis inimicus, cum nimis injurium foret in virum de cetero honestum, de illo praesumere, quod propter inimicitiam, licet gravissimam, periurium commissurus si1 4. Plane repeduntur testes idonei in eisis, in quilis is es solennitatis ergo a cedunt, vel certus testum numerus praecise ad certum metitum requissetur, nec alia adminicula ad probationem si plendam admittuntur. Sic testes inidonei, in testamenti factione adhibiti, omnino i stamentum ipsum nullum reddunt; quia enim ei pro forma requiritur certus testium numerus , omnino, si in idoneus fuerit adhibitus, perinde erit , ac si non fuisset adhibitus, adeoque forma non recte sese habebit, ideo testamentum ipsum cadet s. Repedendum esse pinem annitum, me banno Imperii
prosicriptum hic enim omnia iura amisit,in in Republica habetur plane pro non ente O denique repetundisiunt corrupti,qui pecuniam acceperunt, uisalpum dicerent testimonium f); quia nimirum hi
manifeste declararunt, se non veritatis, sed lucri causia testimonium praestituros esse, adeoque finis probationis haud ohtineturi Reliquos omnes, etiam illos, qui in propria quasi causa deponunt, nisi alia accedat inhabilitas , omnino non prorsus arcendos esse
arbitror quia scilicet & ipsa pars aliquando , si juramento
adstringatur, aliquid conferre potest ad probationem, nec Omni fide indigna habetur alias enim juramentum a judice parti nunquam post et deferri sive suppletorium, sive purgatorium. Cum igitur illius assctertio jurata, quem tamen propriein principaliter causa tangit, non plane nullius roboris sit, omnino nec testes plane erunt repellendi, quos causia non seque principaliter tangit ac actorem vel reum sive partem ipsam.
108쪽
e L. 3. pr. ff. L. 17. C. Testib. . D. Lauterbach in Coll. d. ii de testib. f. 3 s. Leyser, in medit ad T spec. 283. n. s. ω3s Menochius, de Arbitr. iudita Quaest. lib. 2. cas IIo. 439. His m. D. Harps rectit, Resp. 87. n. 84 seqq. e Ummius, in pro c. ud. Disp 16 ili. I. n. Io. B. D. Lauterbaeli, in Coll. d. tit de testib. I. 18. Hinci statim plerumque inter interrogatoria generalia refertur illud , an quis sit in anno Imperii. ob Seu in de Q. Metis Ia' sepe vid. Jus Prov. muri. . I. it. 39. int gen . . pag. 42 Add.
a saei rubr. die Poeniter δriebbrether Lauterbach in Coll. Theor. Pract. tit. de adopt. S. o. fyd. C.' X de Test. L.I7. C. deTest iunctis I.Ρ. . P I-tit 39 nterr.gen. p. 42:6 Hos quidem plane nidoneos esse putat Leyser, pec ad x. 283. n. s. aeque ac illum, qui publica vitae infamia laborat pluribus facinoribus pollu. tus, id, quod tamen absolute verum esse haud puto , nisi facinora tanta sint, ut graviora fiat periurio, ita, ut verisimile fit, testem nec perjurii rationem habiturum esse, Winsuper testis habitum in delinquendo sibi comparaverit, ne forte e imperitia , vel animo haud satis deliberato deliquerit , tum enim omnino cadit finis probationis, scilicet fides judici facienda, veritatis indagatio.
f. 47. me' rese Hactenus recensiti testes g. I 9. nullam prorsus praesumtionem constituunt, itane inhabiles sunt, quia veritatem dicere noluisse praesumuntur ciam vero danturin alii, qui itidem plane nihi probant, quorum testimonium aeque parum roboris habet, te ullum quidem gradum probabilitatis iuridicae constituit, inuidem ideo, quia manifestum est, ill os veritatem ce
lasse tales sunt . manifeste contrarii vel sibi ipsis suisque depositio
nibus propriis, vel aliis probationibus vel aliorram eoutestium eque dignorum testimoniis a . Cum enim contradictori opposita simul existere, vera esse nequeant, omnino necesie est, ut hoc casiuralium testium alterutra depositio falsa sit, adeoque ut in una vel altera depositione manifeste mentiti sint; quia igitur hoc casu manifeste apparet, tales testes contrarios veritatem dicere noluisse , id quod oppido repugnat e diametro fini probationis omnis, facile apparet, hos ita in idoneo esse, ut ne ullam quicem praesiumtionem faciant f. I h).
a Non tamen omnis testium contrarietas statim plane illos inidoneos reddit, sed requiritur contrarietas in substantialibus. B. D n. D. Harpprecht, respn 68. resp. 32. n. II seq. uestes enim, quantum sieri potest, ad concordiam sunt redigendi. et r. Ulter in Disp. de contraria est. deposit. c. q. sqq. Farinacius, de test. P. 2 qu. 6s. in s magnis Dn D. Schceps, Dec. 26I. n. 6.rendi testes et trarii
109쪽
n IK. Quandoque tamenis contrarietas in accidentalibi is hane derogat testiuin fidei, si nil atrum testes positive tale in circumstantiam asserant, cinas signanda tali circu instantia , licet extrajudiciali , varient, quam non nosse non possunt, ita, iit error conjici nullo modo possit. Cum enim omne fa- ictum, de quo quaeritur, omnimode determinatum sit adeoqtie omnia, tam substantialia, quam accidentalia, invicem amice conspirare debeant, omnino, si testes in minimis circum istantiis ad rem facientibus is quas nosse debent. contrarii sint , illorum fidei nihil plane tribui potest is quidem ex hac ratione, quia, si testes in alibiis circumstantiis variant, factum non est omnimodo de temni natum , adeoque existere nequit nec obstat, hoc casu ad mi-i inimum reliquas circumstantias extraessentiales supponendas esse , modo constet de essentialibus omnibus sicut supra s. iis . aflirmavimus; ibi enim supponitur , reliqua cquisita veritatis stra essentialia non repugnare plane ipsi facto, sed salieni de iis judici haud conitares lici vero fingimus casum. ubi testes sibi contrariantur , adeoque determinatio facto repugnat. Imo cuia tales testes scienter in circumstantiis extra essentialibus contrarii oppido sint perjuri, nec ideo ratio sit, cur in substantialibus magis ad juramentum suum respeκerint , quam in extra essentialibusci facile patet , horum de stimο- nitim ne ninima quidem sese comm n are probabilitate, quia sese perjuri de thesine praesumtionem uidem e citi ni g. II 4. λ Quadrare huc videtur exemplum illud , quod in historia de Sus Dianae accusatoribus legimus cum enim testes variassent in tali circumstantia, quam oppido nosse debebant, adeoque scienter , sub quanam scilicet arbore Susanna adulterium commisisset , sub ilia. an sub quercu ' merito Susanna absoluta sui , licet testes in circumstantia saltem extraessentiali variatiant. Add. Illustr. Hei nec cius, in Elem. g. it detest. I. I . . '
f. 48. Hos igitur, quos hactenus enumeravimus 'testes ita repelli Quinam non& inhabiles esse , ut eorum testimonium ne praesumtionem qui ' ' ':
de quibus aliquo modo conjici potest, quod forte Veritatem non este eptione dicere voluerint, etiam testes in propria causa I 4. nihilo majores minus aliquid ad minimum probant, licet non omni exceptione
maiores sint, quales sinit I. cri nosti a , . levis nota macula laborantes b), . minorescio annis in criminalibus c), 4. Dminae praesertim in criminalibus de Pure urtemb. Φ, s. omnes in causa lpropria e denique Pudaea vel haeretici, in causis Christianos vel
ab apos . X de testib. Celeb. Leyser, in spe c. ad sp 28 n. 32. Hue
referuntur infames , sive juris sive facti infamia laborantes J. Ρ. . . actit. 36. I. Item hrloseleuth re pag. 3 . . D. Laut exbach in Coll. Theor.
M Celeb Leyser d. spe c. ad E. 233. n. 34. B. D. Frona mann in Disp. delevis notae macula, h. i.
110쪽
CAP. III PARS I. se CT II. e L. o. ff. de testib Lauterbach in Coll. l. it. s. o. Excipiuntur tamen casus, ars veri in aliter haberi nequeat, b si agatur de probanda innoce tia Rei , ' in crimine laesae Majestatis Carpetori in prax eri in qu II n. 42 seqq. Magni Lin D Schoepf, Dec. 224. n. 27. W28. D. FrOmmann, in Disp. de innocentiae praesidio th. I. Farinacius, de Testib. u. q. n. ys. III in hisce enim casibusis inhabiles admittuntur testes. O C. I o. in fin X de verb signis. J. R eit 3 sa. Item Bethsperionen Mp. 3 . . D. Lauterbach in Coll. d. ii de testib. g. m. e L. o. T L. Io. C. de testib. D. Lauterbach in Coli. d. l. s. I. J Nov. s. ap. I. B. D. Lauterbach in Coth d. l. q. s. Idem Lauter bach , in Cons. Tub vol. 4. Cons. s. n. I. sarinacius, detestib. qu. Q. n. 33 D seqq.
Qiuoties ha Id semper faciendum est, quod optimum est 5 maxime comvitos 'm' ducit, per principia Morat. Igitur semper omnis opera in 'η I eo collocanda est, ut finis probationis, scilicet Veritas, quam
sse, habet neri potet maX me , obtineatur magis aurem obtinetur nispossunt in probationis , si adhibeantur testes habiles , quam per inhabiles habiles non s8.- 139 Ergo si es testes haberi polat, quin hi ari 4M libendi sint , reliqui inhabiles , et E qvi non omni exceptione ma jores sunt, excludantur, nudum est dubium ch Id quod vel exinde patet, quia ille , qui potest habere testes habiles, nihilominus his omissis producit inhabiles , summam corruptionis usipicionem contra se habet, cum aeque facile producere habiles, eodem negotio omnes super habilitare testium orituras lites praescindere posset, quod cum non faciat, omnino valde proba-hiliter concIudi potest , habiles ex mala conscientia praeteriri.
Quoties igitur habiles aberi poeunt testes, inhabiles nihil plane pro- hanc O.
a Parens nosse Canet, in Diseipi morat in Discursa praesim . . . . H. O Quamvis ad adjiivandas reliquas probationes admittantur. Is Dia. D. Harp-precht, resp. 4 n. a. cc Dia. D. Harpprecht, in resp. 7. n. 266,
Reguia diiu Testes Ig tu non omni exceptione maiores haud quicquam:iς ndi gyδ' probant, si habiles aeque facile haberi possint f. 4 .h a , sed 5 1 admittuntur saltem in casu, si habiles deficiant, vel haberi ne testium in queant, Velini aliae praesto sint praesiuintiones adminiculantes; habilitate hoc igitur casi probant quidem , sed non plenes, adeoque gra- oriundum dum quendam saltem essiciunt probabilitatis, qui jam, quantum