장음표시 사용
431쪽
Draco Arbor seu Dragonalis, osseo Rusci nucleo CLvs. in not. ad Monard. Ex0t. Lib. X. p. 33 I. Draco arbor Lo ErL. itin. Hi p. Epy8. IV. VXX. XXI. Draco Cui i) arborescens, foliis integerrimis, longissimis, patenti- pendulis, fore inverso, cainpanulato, eXiguo..CRANE. in Schei de duab. Drac. Arb. p. XIII Draco Dragonalis) arborescens, foliis integerrimis, longissimis, pendulis, flore campanulato, multo maiore, fructu ossifero. CRANE. in Sched. p. XIV. cuius semen Dragonalis HoLLEsEQvEapud CLVS IVM. Palma prunifera, foliis Yuccae, fructu racemoso, cerastorini, ossiculo duro, cinereo, pisi magnitudine. C. COMMELINI Hori. Med. AD Zelod. Catalogus. EA EMPFERus Amoeriit. exot. p. 5Sa. unde sanguis Draconis in glebis. ΚIGGELAR. Hori. Beaum. p. 33. SI DAN. Plant. Iamala. Catal0g. p. 1 9. Palma foliis longissimis, pendulis absque ullo pedunculo ex caudice glabro enatis. Palma pruni fera, foliis Yuccia, fructu racemoso, cerasi- formi, osticulo duro, cinereo, pisi magnitudine. Hori. Amsi 8O. 26 I. An Draco Arbor CLvs II BogRAAv. Lid. Alt. Plant. Hort. Lugd. Bat. Ρars II. P. 169.
Asparagus Draco) caudice simplici, foliis
432쪽
Stoerhia arborescens foliis ensiformibus sub- carnosis, imbricatis, patenti- pendulis CRANΣ. in Schediata. de duab. Drae. Arb. p. XXV. oedera arborescens, foliis ensiformibus, carnosis, imbricatis, pendulis CRAN g. in Sched. cit. pag. XXX. Germ. Der Dracheribalim, Draehenblilibaum.
Certum igitur atque evictum esse arbitramur, momenta ista per se et sua sponte quasi sensus in-CUrrere, quae e X parte succinctam stirpis nostrae historiam concernunt, e X parte vero characterem generi cum eiusdem extra dubium ponunt; de quorum uberiori expositione iam iacta est mentio. Quae autem cum ita profecto se habeant, neque duas Arboris Draconis species naturales , istas nimirum , qua S Cet..CRANEtus volvit et sub diverso Draconis et Dragonalis nomine proposuit; neque genera characteris naturalis valore distincta, quibbus nomina Siqer lare atque sederae celeberrimus
inventor imponere debuisset, dari putamus b).
a) De habitu externo superius descrIpto Arboris Draconis CLusII, quemlibet artis peritorum nos facile habituros nobiscum consentientem arbitram Ur, reliqua vero confirmat characteris generici naturalis certitudo, qUem non e relationibus, neque figuris vel coniecturis similitudinem apparentem Urgentia has compilavimus; sed potius talem cum lectoribus communicamus, qualis ex omnibus florum notis
in planta viva fructificantium collectus, semet ipsum nobis sese obtulit.b Id quod pace Celeb. AvcToxis a nobis dictum volumus, quodque eodem atque pari iure hoc loco mo
433쪽
Quamvis equidem quilibet verborum suorum optimus esse possit interpres, merito tamen dubitamus, an aliorum scripta, quae inprimis in fragmentis historiae naturalis dubia, obscura atque incerta sunt, e genio suo aut pro re nata arbitrarie, in optime meritorum virorum opprobrium eX- ponere aequum sit aut iustum 3 observationes interea recentiorum quorundam auctorum c) e viva atque florente nostra stirpe desumtae, sententiam nostram hac vice egregie corroborant, quibuScum et proprias eo minus coniungere dubitamus, quo
nemus, quo ipse monita sua satis acerba eontra III. LINNAEVM, ADANsoNivM, aliosque protulit, quoa nec FRAGOSII auctoritas movet, nec hortulani HoL- Lx Atqui infallibilis existim stio apud CLusivM ter
ret, nec hortulanorum veterum aeque ac recentiorum argumenta aut picturae a veritatis tramite ullo
modo deducere possunt; quamvis olim ipse Draco. nem sub una eademque specie eademque cum descriptione, quam Ill. LINNAEus dederat, Asparagi generi inseruit, sed nunc In Schediasta. mentionem illius astute intermisit. Vid. eiusdem Inst. rei herb. T. I. P. 4 .c Huius loci sunt recentissima circa Dracaenam obse vata Gleditschiana et Vandelliana cum Cranetianis, Clusanis, antiquorum relationibus et nostris probe comparanda. Et ut verum dicam, in ipso Cel. CRANetis Schedias m. plura momenta, speciatim circ. radices, truncum, folia, spadicem et fere omnes reliquas fructificationis partes existunt, quae omnia simul et coniunctim pensitata, magis confirmant, utra inque eiusdem putatiliam plantam ad unam eandemque nostram vel Clusanam pertinere. Neque tantum ex habitu totius plantae Fig. I. illae certissime patent, Verum etiam ex Fig. 2. Crantiana
facillime comprobari posse, quis non videt 8 de his vero pluribus in explicatione Tabulae nostrae.
434쪽
magis omnes cum relationibus a CLus1o datis non modo conveniant, verum etiam potiorum auctorum descriptiones magis magisque explicatas inter se componant. f. 22.
Observationibus Celeb. virorum istis, de quibus in spho praecedente diximus, figurae etiam addendae sunt, in quibus vel totius nostrae stirpis eiugies bene eleganterque expressa est, vel etiam omnium simul foralium partium character continetur, qui structuram ossicinae illius generationis naturalem, singuli puta cuiuscunque foris, distincte tradit. De Clusialia figura ligno incisa,
quae nostram stirpem absque floribus, aetate tamen Valde profectam, refert, cui Spadicis ramosi pars fructibus onusta cum folio circa trunci basin adiecta est, unde fortasseis error ille VALENTINI Ortus est, in praecedentibus mentionem iam fecimus. Eadem figura,apud I. BAvHINvM , ION STONVM et VALENT1NvM videre est. Tabula vero a
Cel. CR Naio Schediasmati inserta Fig. I. iuniorem primis oram, nostrae stirpi sit nilliniam et Spadice
florente ornatam, satiς bene delineatam proponit. Huic accedit ramulus, nec non florum fructuumque Variae delineationes, quorum mentionem Ulterius adhuc in subsequentibus facturi sumus. Figurae V dAlianae scriptum auctoris illustrantes, satis perfectae atque distinctae, in prima arboremeXprimunt maxime annosam, ramosissimam et po-Iycephalam, in qua apices ramorum fere omnes foliosi sensim spadices floridos exhibuisse verisimillimum iudicamus. E ramis illius adhuc radices numerosae, crassiores et ramosae propendent, quae
435쪽
arborem polycephalam per se iacie sua peregrina spectatissimam magis distinguunt. In figura II.
uctor celeberrimus coronam foliosam apicis re
scissam et spadice foribus refertissimo .donatam exhibet; quibus additae sunt flores et fructificationis partes characteris illustrationi inservientes. Omnia in hac tabula satis distincte expressa, nostram Berotinensem plantam Optime referunt. Hisce omnibus binae insuper delineationes recentissimae Ill. GLED1 et scu11 in Actis Acad. Scierit. BeroL proX. edendis addendae, quarum prior plantam aetate satis profectam, tribus ramis e rei fis a se invicem distin fis donatapa, quorum Unus reliquis crassior spadice gaudet, copia florum ingenti onusto refert. Detineatio vero auctoris posterior ramulum ramosum in situ naturali pendulo eXprimit, secundum ordinem decrescentem forum fasciculis copiosis refertum, qui ex corollis partini fructificantibus et perfectis, partim clausis, hiantibus, apertis et patentissimis, partim abortivis compositi sunt. Quibus omnibus addita fida florum anatome, tam magnitudine naturali, quam lentis beneficio ita expressa, ut illas botanicis satis
distin fas atque lassicientes notas characteristicas exhibeat, adeoque momenta ab aliis neglec a, non observata aut omissa suppleat atque emendet. l. 23. Nostras tandem Figuras quod concernit, qUarum opem dissertationis ipsius momenta exigere nobis visa sunt; illarum explicationem ut in sequenti Tabulae nostrae conspectu adiicimus, necesse esse existimamus.
436쪽
FIG. I. Faciem exprimit totius stirpis iunioris natur lena, prima vice Berotini florentis, et secundum partium 'proportionem diminutae. I. Portio radicis novellae e suprema caudicis descendentis parte in superficie terrae situ horizontali decurrentis. II. Truncus asscendens nudus, sitnpliciis mus, in prima aetate delineatus, erectus, superficie inferius rimosa, tuberculis callosis, excavatis, a vulnerato olim cortice subortis exasperata, superiora versus a rudimentis foliorum se stilium magis squamosa.
III. A ex trunci foliis sessilibus, simplicissimis,
lanceolatis obsitus, quorum iΠferiora pendula, media magis surrecta, et suprema erectiora sunt. IV. Spadix e centro apicis trunci versus unum latus surrectus et inclinatus, nuduS, Tacemosus, ramosissimus, Syathulis partialibus
lanceolatis ad ramorum atque ramulorum
exortum instructius, atquc flosculis innumeris fasciculatim dispositiS ornatus. FIG. II. Raufulus foridus spadicis in vigore naturali tempore florescentiae delineatus, in situ naturali pendulo, florum fasciculis sparsis atque distinctis obsito, quorum basis communis tuberculosa et Si pulis parvis, vagis, linearibus donata est. In his Vero Corollae aliae parvae, clausae, aliae hiantes, aliae adhuc patentissimae. a. cir0lla clausa magnitudine naturali deline ta, basi thalamica styloidea articulari cum petiolo iuncta.
437쪽
A. Corolla eadem magnitudine aucta. b. Corolla eadem post primam dehiscentiam aperta, laciniis patentibus rectis, in apice paululum extrorsum dilatatis et stodiminum pistillique extremitatibus eminentibus. B. Corosia eadem magnitudine aucta. e. Corolla magnitudine 'naturali, penitu S apemta, patentissima, laciniis in apice revolutis, in qua Stamina cum Pistillo in conspectum prodeunt. C. Corolla eadem magnitudine aucta. d. Pars laciniarum Corosiae, apice revoluto, magnitudine naturali, in cuius lateris interioris basi, flamentorum Hus et Osertio exhibentur. D. Eadem figura magnitudine aucta. e. Filamentum cum Authera secundum figura mystum, neXum et magnitudinem naturalem. E. Ea 4em figura magnitudine aucta.
f. Pistillum magnitudine naturali. F. Pistillum lentis beneficio auctum. G. Psillum lentis beneficio auctum, germini transversim dissecto et a se invicem separato, ut cavitas interior triplex sensus incurrat. FIG. III. Fructifcatio STOEnni AE Cranetiana svid. eius Tab. Fig. a.) in ramulo erecto, fructibus nec non corollis serotinis, abortivis et deforescentibus
I. Corolla decidua, abortiva vel effoeta. a. Corolla eadem amplior. 3. C0roda eadem micro se opii ope magis aucta.
438쪽
q. stamen membranaceum triangulum Authera hamata instructum. 5. Bacca naturali magnitudine. 6. Bacca transversum secta, continens duo loculamenta perfecta, cum parvo rudimento tertii. . Semen dissectum a superficie convexa visum. 8. Semen osseum seXto mense et serius, obser
FIG. IV.Fructificatio OEDERAE Cranetiana . ab hortulani picturis depicta. vid. eius Tab. Fig. 3. I. Corusia naturali magnitudine clausa. a. Corolla eadem iam patens, Staminibus Pi- illoque eXseritS. 3. Corolla eadem revolutis laciniis patentissima.
E delineata Crantiana fructificatione STOEn-R IA E putatiliae et collatione eiusdem cum nostra sedulo et repetitis vicibus per totum mensem facta patet 1 istam in ramo spadicis crassiore. Fig. 2. in Tab. Crauriana) situ inverso esse iactam, cum statu naturali omnes rami atque ramuli Spadicis nullo modo tam erecti sed penduli atque propendentes existant, quapropter etiam nostru in ramulum pendulum formandum curavimus. 2) Abs- tque Spathulis vel stipulis istis vagis fasciculorum foralium esse, id quod fgnum iam deflorentis Plantae tuto iudicamus 3 baccas in forum fasci- i Culis magnas et flores maxima ex parte tructifica- l itionis functiones iam subeuntes, inde quoad fgu- iram, situm, proportionem atque neXum mutatos
439쪽
et eum obsolescentibus, rigidiusculis, serotinis atque abortivis mixtos, continere. Rei huius certatitudinem docet corollarum circa germen iam tumescens contractio, unde basis corollae subuentritosa et superne coangustata, Ut signa essentialia in charactere Stoerhiae a Cel. CRANZIO recepta; demonstrant limbi erecti secundum eiusdem descriptionem) colicavi ex leutre laetularum in angustarum fere magis cultum c0 numentes, unde Aritherae limbis corollarum rec0nditae; confirmant denique corollae omnes clausae vel solummodo hiantes neque ulla est, quae patens et patentissima existat, aut laciuiis gaudeat rei 0lutis. Omnia haec, quae circa deflorescentiam in omnibus foribus accidere solent, nunquam vero vigore fructificationis oc currunt, plane probant, characterem Stoerhiae ex foribus defloratis esse desumptam. Reliqua interim signa ut Anthera erecta propter lacinias corollarum clausas, in icone Fig. III. no. q. ) vero hamata delineata, nec non menda penicillo facta ut
Stigma 'stilli simplex globosum sit, quod in i cone
Fig. III. no. 3.) optime oculis se offert, cum tamen secundum descriptionem Cel. CRANEII trigonum atque tritobum esse deberet, cuique conferenti in oculos facile incurret. Quid autem nunc de characteristicis ex foribus defloratis desumtis notis iudicandum y nonne valde dubiae sunt, et ab ipsis maximi nominis botanicis, deficientibus perfectioribus, certa cum limitatione accipiuntur nonne vero ramulum facillime Cel. Auctor Viennae vivens obtinere potuisset florentem y nonne dignoscere potuisset florentem a iam deflorato, neque uterque pro arbitrio suo erat eligendus 3 Sed veritati haec omnia proxima videntur, ideoque
440쪽
essatum eius in hoc ipso verum *sse puto: iactav. iitir bota uica est quam veracior. Flores Oederari putatis iste Fig. III. apud CRAN-Ziv M et Fig. IV. Tub. Nostrae similis valoris sunt,
et rudi ignoti cuiusdam bortulani sui ipse fatetur
Cel. LRANZivs) penicillo aut sub eiusdem salieni moderamine atque arbitrio forte depicti, quo factuin, ut nimis oscitanter quoad figuram , situm
atque proportionem, quae tamen in periectiore bota alea deline tione res maximi momenti sunt, iacta videatur. In primis vero quoad forum m gnitudinem peccatum, qua priores atque nostr tes multo antecedunt, quod vero plane non sus
cit ad coniecturam valde probabilem ex animo meo evellendam, cum satis divulgatum sit, momenta ista hortulanis haud magni ponderis esse, . huiusce que farinae homines libenter facillime quo amplificare vel exornare res suas solere. Cum igitur corollarum atque sZaminum magnitudinem, fili formem flameutorum figuram, AntheraS par-- Vas, capitatas, Germeu minimum globosum vel nullum, Stigma simpleX, globosum cet. rudis penicilli vitiis summa verisimilitudine annumeremus ;omnem similitudinem atque aequalitatem horum forum cum nostratibus, in florescentiae vigore delineatis, esse, quis non in corolla clausa Fig. IV. no. q. Tab. Nostrae in corolla patente, laciniis erectis absque marginibus membranaceis, Fig. iIV. HO. 2. t. N. et tandem in Corolla patentissima, i Fig. IVN0. 3. t. n. laciniis reuolutis nostrae. Fig. II. Lit. C. O .sina illima, primo statim intuitu cognoscit 3 Sed rebus sic stantibus, num fidem Tuam, Lectori dubia adhuc restare possunt, flores Stoei Aiae atque Oederae ad unam eandemque plantam t i perti.