장음표시 사용
161쪽
DE DIVINATIONE ASTROLOGICA.A N T A est Astrologorum qui viil go Iudiciarij appellantur)vel impudentia, vel amentia, ut etiam sibi diuinam Scripturam suifragari, suaeq; Astromantiae fidem &auctoritatem firmare iactent. Etenim verba illa quae dixit D E v s creas luminaria coeli; fit mi in Ana ct tempora,ctc. ad suam referunt diuinationem Astrologicam, per quam ipsi prostentur ex obseruatione siderum futura rerum euenta posse praedici. Q ocirca B. Basilius & Ambrosus aliaque permulti Patres in explanatione eorum verbors, bene longam& accuratam in refellendis istiusmodi Astrol gorum praedictionibus orationem posuerunt. Quorum nos Patrum exemplis prouocati, &grauissimis D E i sententiis contra Astrologos multifariam in diuina Scriptura proditis per-
162쪽
Li B. TER. DE DI v I. ASTR. I 69 moti, quin etia iustissimo aduersus Astrologos odio, propter fraudulenta & perniciosa eorum figmenta,incensi, librum hunc ad confutandas eorum praedictiones a nobis scriptum, gratum multis atque utilem fore existimavimus. Scripsit aduersus Astrologos copiose quidem & erudite Ioan Picus Mirandulanus, sed multos ab e- Ioanno P ius lectione deterret prolixitas operis. Nos, tu cus Miran cet in praediuiti, atque uberi versemur argumeto; eo tamen breues erimus, quod non omnia, ρ,- ,. quae disputari possent,sed aptiora dutaxat causae se firmioraque tractabimus. Quinque autem eruthuius libri &disputationis aduersus Astrologos capita:Primo enim docebimus, sacrae & Ecclesiasticae doctrinae diuinationem Astrologicam esse contrariam:Tum ostendemus, Astrologos esse rerum coelestium imperitos: Deinde, diuinatricem istam artem rectae rationi ac philosophiae aduersari demonstrabimus : Ad haec, probabimus , astra non solum non esse causas eis-
cientes rerum futurarum , verum nec esse certa signa, quae res futuras praenotent, ac prinmonstrent: Ad extremum,cur nonnulla Astrologorum praedicta sint vera, caum sas expone- -
163쪽
1 o Dp Div INAT. ASTROLO. DIVINATIONEM A ST R O LOGICAM diuinae Scripturae, disciplitiae Ecclesiast ,ac do- ctrina Theologicae esse contrariam.
CAPUT PRIMUM. g. i. Sententiis diuinae Scripturae, antiquis item Ecclesia institutis es exemplis, rationibus etiam Theologicis refelluntur Astrologi.
L A M A T multis in locis diuina Scri
ptura certam futurarum rerum prae-
1 cientiam & praedictionem, non es se hominum, sed ne daemonum quide, verum unius Dei propriam. Quapropter apud Isaiam cap. i. ita scriptum est , annunciate quae ventura sunt in futurum,ct siemud quia diν estis vos:& cap. q. P sum Dominivi irrita faciens signa diui- rorasm,ct hariolos in furorem vertens, conuertens sapientei retrorsum,ct scientiam eorumstultam faciens: Cap. a 'tem q7. deridens Deus Bahylonios &Chaldaeos sideralibus suis obseruationibus praesidentes,Sta, inquit,cum ιncantat orabus tuis,2 cum multitudine malefic orum tuorum, in quibus laborasti
ab adolescentia tua sorte quid profit tibi, aut psis
feri fortior. Defecisti in multitudine con sitiorum tu rum estent Cris luent te Aulures coel , qui contemplabantur de a , O supputabant mei es , ut ex eis an- nunciarent ventura tibi. Et paulo ante dixerat: Sapientia tua ct silentia tua in decepit te Hieremias
quoq; capite decimo, monet Iudaeos, ut Astrologicas
164쪽
LIBER TE RT I v s. 1 7 Ilogicas Obseruationes pro nihilo ducant, nihil enim sibi a itellis,vel sperandum,Vel timendum
esse. sic autem ait: iuxta vias gentium nolite discere; O u segnis coeli nolite metuere,quae ιιinent gent M. quia reges populorum rauae sunt. Salomon autem Ecclenas .capite decimo, scientiam futurarum rerum denegat homini, Ignorat homo, ait ipse. quid ante
se uerit: c quid post se futurumst, quis poterit indi
care'idem cap. octauo eiusdem lib. Homo, inquit, ignorat praeterita, sutura nullo scire potest nuncio. Liquet igitur diuinationem Attrologicam insacris literis contemni,dcrideri,ac reprobari. C v M doctrina sacrarum literarum, etiam iudicivin Ecclesiae, ut par erat, mire cogruit. Sem
per enim Ecclesia in e usque a primordiis suis, ludiciarios Astrologos odit, fugit, damnauit. Extat aduersus ipsos plurima & seuerissima decreta Ecclesiae, quae legere licet in secunda parte Decretorum cap. 26. per primas quinq; quae' stiones,& in Concilio Bracare li I. capite nono, & decimo,& in Toletano I. in asscitione Fidei contra Priscillianillas. Fertur Alexander Papa huius nominis III. quendam presbyterum , qui semel dumtaxat consuluerat Astrologu de quodam furto in Ecclesia sua facto, in unum annupri ualle altaris minis erio. Crebras item reperimus in scriptis Sanctorum Patrum aduersus Astrologos, quos illi nuc Chaldaeos,vel Genethliacos, alias Mathematicos, aut Planetarios appellant, disputationes, ex quibuS apparet, quam fuerit maioribus nostris seniis hoc hominum exosum.&abominatum. Multa contra illos di-1putat Basilius hom.6. in Genes. Chrysostom.&
165쪽
i et D E DI v IN A. ASTROLOG. Gregor bo- Gregorius Mettius in cap. 2. Matth. sed praeter caeteros Augustinus lib. a. super Genesim ad Ii- Augis .isis, xor in cap. I T. lib.etiam 2. de doctrina Christi Eo b. Cas. na cap. 21. & aliquot proxime sequentibus capitibus , subtiliter tamen & copiose primis aliquot capitibus lib. s. de Ciuitate Dei. Eodem
pertinet quae contra Mathematicos in lib Iq. cap. q.& in lib. 6. cap. 9. de Praeparatione Euangelica argumentatur Eusebius. Iuliani Aρ,. RIDICvLus fuit, vel potius amens Iuli colum- nus Apostata, qui in libris, quos aduersus Chri- stianos effutiuit,probare voluit,ex his quae scripta sunt in c. I . Gen. Abrahamu, & Astrologia Saruspicinam coluisse Astrologiam quidem e itis, significari putat illis verbis: Eduxit Deus Abrahamforas,o ali illi,Sustice Caelum,is numera fledas, s potes:Sic erit semen tuum. Aruspicins vero scientiam eius, illis etiam verbis denotari ait, Sume Mihi vaccam triennium,ct capram trimam, O arietem annorum trium,turturem quoque, ct columbam.
Qui tollens uniuerse haec, diuisit ea per medium, O r- tr fis partes contra se altrinsecus posuit: aues autem non diu sit. Descenderunt1 volucres super cadauera, ct abigebat ei Abraham. Deinde, subiicitur praedictio peregrinationis,& seruitutis posterorum cius per quadringentos annos. Sed hunc Iuliani iuue ah; Ah, ζrr rern, vel potius furorem, egregie confutat fata eislo Cyrillus extremo lib. IO. eius operis, quod ad-c illo uersus Iulianum edidit. Alij fidem huic vaniss-
mae Astrologiae asterere,& astruere conantur ex
illa stella quae nato christo apparuit, cuius aiapeetu excitati tres illi Magi, ductuque ad adorandum Christum venerant. Sed istos manife
166쪽
homiliis super illud Euangelium scriptis, redar- 'i' Iguunt,& conuincunt
CAETERVM, errorem Astrologorum etiam
rationibus ex doctrina Theologica contextis refutare possu naus. Principio, Nemo, ut ait Paulus I . Corinth. r. nouit qua siunt hominis, mistiritus Argismontis hominis;sed homo nescit,quid ipsemet post mul- ex sero Duotos annos,aut etiam dies acturus sit: nam ut inquit Scriptura, Prouerb. cap. 27. Ne glorieris in iis ἡaii, crastinum gnorans quid superuentura pariat dies: & fiuitur. Non est uia hominis in manu eius: homo enim proponit , Deus autem distonit. Est namque non modo
quorumlibet hominum, sed etiam Regum corin manu Dei,& flectit illud quocumque vult. Si igitur ipsemet homo nescit quid futuro tempore facturus sit, quanto minus id scire potest Astrologus' Deinde ne ipse quidem diabolus certo potest nosse res futuras: si enim futura omnia daemon sciret, numquam profecto impulisset Iudaeos ad crucifigendum.& occidendum Christum Dominum, quippe praevidisset per cruce.& mortem Christi, imperium, quod tamdiu habuerat in homines, fore labefactandum & sunditus euertendum, nec sane daemon tentaret &infestaret seruos Dei, a quibus in tetatione vincitur, ne videlicet propter victoriam tentationum crescente Sanctorum gloria, magis ipse, quae eius est superbia,& inuidia,torqueretur.
g. 2 . De vanitate oraculorum Apolginis.
Hoc etiam patet argumento oraculorum, quae olim reddebant daemones, cuiusmodi erat respon-
167쪽
i Da Divi NAT. ASTROLO. responsa & oracula Apollinis Delphici quondam apud Graecos nobilissima & clarissima; tu ad diuinationem astrologicam pertinuisse , locuples auctor, &testis est Porphyrius in libro de Oraculis resert autem hoc Eusebius lib. 6.
de Praeparatione Euangelica. cap. i.) ubi tradit quaecumque Dis ceu fatis definita praedicunt, ea ipsos stellarum motu ita esse futura signi sic re, id quod maxime Apollo multis responsis aperuit. In hisce autem oraculis, ct diuinationibus saepe mentitum esse Apollinem , idem auctor est Porphyrius, exquisitam enim futurorum cognitionem ait non hominibvi modo , sed multis etiam Deorum incomprehensibilem esse. unde interrogari mentiuntur nonnunquam,sed non 'onte: flent enim praemonere ,se tunc
vera restondere non posse, homines tamen ex amentia perseuerant urgere T cogere eos ut restondeant. voLlo igitur Delphicus, cum eiusmodi uset caeli ct continentis assectio, ut verum praeuidere non posset, retine, dicebat per Tatem , vim istam , ct potentia verba hac ne proferas alsa enim dicam si coges. Et in alio restomse,Nihil hodie.inquit Apodo a Iesiarum mihi via dicendum praestat. Deinde,concludens Porphyrius ait, Manis tum iam fecimus , unde fastra ad Deorum oracula subrepat. Haec ex libro Porphyrii de Oraculis, in
libro sexto de Praeparatione Euangelica, capite quarto Eusebius comemorat. Fuit etiam olim, quidam Oenomaus, vir apud Graecos tam phialosophia, quam eloquentia nobilis, qui responsis Delphici Apollinis 'saepe delusus, atque de- .ceptus, diligenter & curio sc collegit quampli rima eius oracula eaque ut vana. futilia, & salsa confutauit, ut refert Eusebius libro quinto, de
168쪽
g. 3. Cur daemone praedicendo uturas pefasiant,
AT vo R porro oo Eaulas usu venit in praenunciando futura falli daemonem. Primo, quia nimis asseueranter a firmat, quae pendent ex libero arbitrio hominis, quod cum sit admodum mutabile ,& ad omnia flexibile , & plane
liberum , nonnumquam extraordinaria quadam ratione operatur. Deinde, quod nos saepe diuinitus incitati, & adiuti Dei gratia , contra facimus quam antea facere cogitabamus, &quam nostro ingenio , nostroque arbitratu facturi eramus. Fit etiam interdum, ut quod daemon agere constituerat & praedixerat, prohibente, impediente que Deo , non possiexequi. ne, usura igDenique, multa Deus solet aliquando praeter norant. communem ordinem naturae, praeteζrque generalem suam, & ordinariam prouidentiam agero: Arque his rebus crebro daemon in errorem inducitur. Quis ergo credet, Astrologos praedicendis futuris rebus veraces esse, cum ria eo vel
daemones falli saepe contingat' Sed quid ego dedaemonibus loquor Theologi docent, ne ipsos
quidem spiritus coelestes, ac beatas mente S,quae liquido cernunt,& ci rissime vident Deum, tenentq; perfectillimam cognitionem coelorum, cunctarumque rerum naturalium , certo scire sutura , quae nimirum pendent ex libero arbitrio, nisi eam rerum Deus singularem ipsis notitiam impertiat.Cuius autem amentiet est, Astro-
169쪽
1 6 Da Divi NA: AsTROLOG. logis tribuere, quod nec Angelis, nec beatis
g. 4. Non posse Veritatem Chrysianae religio
nis cohaerere cum veritate rastrologiae Iudiciariae. Sto illa in primis fortis est argumentatio. si Christiana religio,&disciplina vera est,ut est profecto verissima, non potest esse vera, nec Christianis probari potest illa opinio Astrologorum, Ut quam illa vanitatis, falsitatis & impietatis persaepe damnauit: sin autem falsa est doctrina Christiana , cum ipsa totu fere orbem complexa sit , omnesque propemodum gentessuq imperio subiecerit, &plus mille quingentos annos vigeat, & regnet in mundo, si omnia, quae apud homines fiunt ex coelo proueniunt,ac pendent,necesse est tantam hominum ad fidem Christi accipiendam, tuendamque propensionem tantumque studium , ex insigni aliqua, &praepotenti constellatione prouenire quare coelum inclinaret,& induceret homines ad malum.
Si enim fides Christi esset falsa, magis profecto esset falsa.& detestabilis, quam alia quaelibet se- ista: ea namque docet de Deo. & rebus diuinis, quae si falsa iunt, nefariam sanὶ superstitionem& execrandam impietatem contineant, necesse est. At vero,ctim vita, quae ad norma fidei Christianae agitur, sit optima, & inculpata, nec laude tantum 1ed summa etiam admiratione dignissiama, hinc necessuio efficeretur, ab eadem con-
170쪽
Lia ER TERTIvs. I IT stellatione proficisci bonum & malum: malum quidem, propter falsitatem doctrinae Christi
nae;bonum autem, propter vitae,quae ad eius doctrinae regulam informatur & dirigitur, probitatem, atque praest tiam, P cI a An haec maxima probatio & confirmatio fi- gumentario.
dei nostrae, & clarissimum diuinae prouidentiae argumentum illud est, quaecumque circa Christum Dominum,& eius Ecclesiam euenerut,ea multis ante sarculis fuisse per Prophetas,ad una. omnia proprie,distincte, explicateq; praedicta: si autem eiusmodi praedictio per Astrologiam fieri posset, rueret funditus; & ad nihilum recinderet firmissimum nostrae religionis fundam tu in Ne multa istiusmodi Astrologorum dori. strina veram Philosophiam moralem: nedum sacram Scri2turam & Theologiam, quant vir' in ipsa est,plane peruertit. qui enim certum habet omnia pendere e coelo, ob idq; cunctabo iminum opera facta, casus & euenta ex coeli ob
Ieruatione praesentiri & praedici posse,i,uic quoque necessario persuasum esse debet, materia' Iem & mortalem esse animu nostrum,nullumq; esse liberum arbitrium, nec tale esse prouiden- tiam Dei,qualem fides nustra praedicaa: myste ria item Christianae religionis pendere e coelo, cunctaque miracula tam in veteri, quam in no uo Testamento edita, licet dicantur, ut re ver sunt, supernaturalia, ad coelestes nihilominus Caia breuis, causas& virtutes reuocari. Huic quoque opi se nationi' consequens est: neglectio & praetermissio bonorum operum: licentia omnium cupidi ast oletosum latum quorumlibet nagitiorum excusatio, de-ientemia.