장음표시 사용
331쪽
Deus nihilominus in S. Scriptura se nobis variis nominibust manifestavit, ut ita per illa nomina ad sui cosnitionem nos
deduceret: attamen quaedam nomina Divina, in S. Scripturati turpata, non tantum Deo Vero tribuuntur, sed etiam nom
In genere nomina Divina tribus modis in S. Scriptura sumuntur. I. Proprie, quando de Vero Deo dicuntur rut Genes. I. I. Deus creavit &c. Sic nomen' proprie soli Deo conve- venit. r. Nonnulla nomina Divina participartia propter communicationem excellentiae & dignitatis creaturis attribuuntur: e X. Tr. nomen datur Angelis propter communicatam
excellentiam & gloriam, psal. SI s. Μinoremsecis eum paulisper V IIus, hoc est, Angelis. Propter eandem rationem etiam hoc idem nomen eonvenit Magistratibus, Psala χχ. Dixidu euis, ct illi Excelsi τοι omnes. Tali modo Anti- christus et nefa . . se debebat serre supra quicquid dicitur Deus aut Numen. Nomina Divina nonnunquam ab re vel putatire sum uia tur, quando de salsis dsis dicunturi ms nomina Divina praemcipue priori modo considerabimus, quia ea de vero Deo proprie & per se dicuntur . de creaturis verb; vel de idolis planhin alia sisnificatione. Nomina Divina, quibus Deus se nobis in S. Arhptura revelavit, sunt Hebraica, vel Gr ea. Gralea
hoc tempore, quia in Veteri T. versamur, praeteribimus. Hebraica vulgo enumerantur decem, quorum tria desumuntur
ab ipsa essentia divina : ut, Πα ' η & reliqua vero sep tem desumuntur ab effectis & proprietatibus ejus: ut nutas, 'Il. De prioribus primo agemus; de posterioribus verbpostea. r. De nomine Dei IEHovA variae quaestiones moveri possunt. Primo quaeritur: Unde nomen IEHovA derivetur 'R6ροηdeor Nomen I derivatur a Radice fuit :JEΗovλ igitur signi ficit Ens, existens ab aeterno ct maternum. Johannes Apoc. r. . illud nomen optime interpretatur, cum ait: ἐιρήνη - του ὀιδευνὲ-Pax ab eo qui est, qui erat, O qui renturus est. Haec triae
332쪽
De Nominibus Dei Hebraicis. a 8 s
Tempora nonnulli ex ipsa forma nominis eliciunt: quialitera Iod in principio dictionum apud Hebraeos laepe denotat Futurum, ideo putant illud Jod in JEΗovA denotare Futu-- & tau in medio Presens : & He in fine punctatum cum
Κametet Praeteritum. Hinc concludunt Deum habere essentiam & existentiam aeternam a parte ante & a parte post, di praeterea omnis compositionis esse expertem : nam h habeat essentiam & existentiam a se ipso, ergo non videtur ullo modo compositus.11 r. Iudaei nomen I E Η o V A , utpote gloriosum, variis titulis condecorarunt: Buxtorfius in disert. de Nominibus Des plerosque illos titulos enumerat. . I. IEHovΛ vocatur a Rabbinis . M vel N. men substantia vel existentia, quia IEHOVA denotat ens existens a seipso ab aeterno & in aeternum. Multa nomina Divina denotant tantummodo proprietatem aliquam, sed nomen
I Ε Η o v A significae ipsam essentiam & existentiam Divi. namn propterea tali titulo a Rabbinis fuit insignitum. r. Hebraei IEHovA Vocant 'RRV Nomen proprium, quia soli Deo proprium est,& nunquam ulli creaturae directe
tribuitur. - . et io explicatum a explicare, quia Divina essentia hoc nomine proprist e Xplicatur: vel quia Deus eo nomine Divinam suam essentiam Israelitis exposuit. Non
nulli hunc titulum explicant per nomen separatum a WN, quod etiam significat separare, quia plane ab aliis Dei nominibus est separatum & distinctum, quum hoc nomen soli Deo competat. . IE Η v A etiam nominatur Drra zz' Nomen quatuor literarum, quia quatuor literis constat. Sed diceι aliquis : etiam alia nomina Divina quatuor literis constant: ut & 'am: Quare ergo Vocatu r tantummodo a Rabbinis nomen quatuor literarum, & a Graecis τετροιγραμ- ριατον φ Festondeor I E H o v A κατ ἐξοχην Vocatur nomen quatuor literarum, quia est nomenDei proprium,quod nunquam
creaturis tribuitur ; sed 'm tantum Exod. 3. est nomen Dei, &,
333쪽
aliis in locis est prima persona suturi significans ero. Praeterea nomen etiamsi etiam quatuor literis constet, non tamen est nomen Dei proprium; nam saepissime creaturis tribuitur. s. Nonnulli reverentiae causti nomen IEHOVA ex Deur. 2 3. 18 vocant et ' Θῆρlpφ nomen gloriosum ct terribile: tartasse propterea vocarunt nomen IEHOVA, nomen terribile, quia non ausi fuerunt illud pronuntiare: nam nonnunquam fe bisub poena mortis pronuntiatio nominis JEΗovΑ vetita suit, uti videre est in LexicoHebr. Buxt. Rad. m . Abba Saul in Thalmiae tractatu Sanhedrin cap. I r. in principio ait: tali non esse partem in suturo seculo, qui VJ P rum profert Nomen tetragrammaton per literas suas. 6. Rabbini in commentariis suis Φpe nomen IEHovΑ exprimunt per p*E Nomen, quia Levit. 2 . et r. de filio mulieris Israelitidis dicitur , quod maledixerit vel expresserit' men , per quod irrtelligunt nomen IgΗo v A. Hare dicta sussiciant de titulis , quibus JEHo v A a Rabbinis insignitur, pergamus nunc ad Caeteras quaestiones, quae circa hoc nomen a Philologis moveri possunt. Secundo quaeritur: An nomen IEHou A soli Deo sit proprium, & nunquam creaturis tribuatur tRestondes affirmando. Rationes nostram sententiam confirmantes partim sunt desumptae ex S. Scriptura ; partim etiam ex Grammatica. r. In S. Scriptura Deus hoc nomen sibi ipsi vendicat Exod. 3. I s.
JEΗo v A Deus patrum vestrorum misit me ad vos: hoc est nomennieum vi seculum, ct hoc memoriale meum ιn omnem aetatem. Exori 2 o.
a. opum J Ε Η o v λ. Iesai. z. 8. Ego sum JEΗo v Α, illudeιι nomen meum. Hinc Israelitae in cantico suo Exod. a s. 3. cantant : J E is o v A est bellicovimus, nomen ejus es J E H o v A. Et Psal. 8 s. 19. Ut cognoscant re solum nomine tuo esse C Vr JEvo v A. r. I pia Grammatica Hebraea etiam docet nomen I E H o-v A esse nomen Deo proprium ; quia nomen IEHou Ahabet omnes proprietates , quas nomina Propria in lingua Hebraea habere t olent. Harum proprietarum prima est : nomina Propria non solent ab initio recipere Π Ne Pronomen
334쪽
demonstrativum, quia per se, utpote individua, satis sunt determinata r nam illud Pronomen Π solet praeponi ad determinandum illud,cui praeponitur ; sed individua sunt jam per
suppositalitatem suam satis determinata, ideoque non opus est recipere aliquid, quod ulterius illa determinat. Hine nunquam dicimus Π Abraham, T Isaac eum pronomine He, quia sunt nomina Propria : sic etiam nunquam legitur Π Π, sed bene γ'&c. quia posteriora nomina etiam creaturis competunt, sed Prius nomen,scit. I E Η o v Asoli Deo proprium est. Secunda proprietas est: nomina Propria nunquam a fine recipiunt Pronomina assi Xa: nunquam enim scribimus cum assixis, sed bene invis, ita nunquam I E Η o v A recipieassiva a fine, quia I E Η o v A est nomen Dei proprium. Tertia proprietas nominumPropriorum est,quod illa nunquam sint in statu regiminis. Status regiminis est, quando Substantivum regit Substantivum rei diversae in Genitivo, ut palatium Regis: sed apud Hebraeos primum Substantivuin mutatur, quando apudLatinos secundum mutaturaverum post Jε-ΗOvΛ nunquam sequitur aliud Substantivum, ob quod communiter dicendum esset,ex. gr. 3ηῖ , quum tamen *pissime occurrat haec constructici ' H '' . Ratio est manifesta, quia Elobim non est nomen Proprium. Sed die etiamsi in Π non mutetur ' in D, nihilominus tamen videtur aliquando
construi cum NominibusAppellativis, quando in S. Scriptum dicitur r v. Res . In talibus locis prima fronte videtur quidem esse constructio, sed revera non est, nam est tantum-niodo Ellypsis alterius Substantivi, ex. gr. Vm, ergo talis constructio nutas videtur esse pro 'a 1 τ η IEHovA
Quarta & ultima proprietas est, quod Nomina Propria ex
singulari non flectantur in numerum pluralem : nunquam enim dicimus o m' &α ita nunquam invenimus scriptum esse J E Η o V I Μ , vel alio quodam modo in plurali numero: sed alia nomina divina habent pluralem numerum: ut, o quia eadem non sunt nomina propria, sed creaturis nonnunquam tribuuntur. Con-Disitiros by Corale
335쪽
Contra haec nonnemo objicere posset: Quod nomen IEHo-vΑ aliquando videatur tribui creaturis, sic Numer. io. 3 s. ubi Moses arcam videtur vocare I E R o v A , cum ait, 'pΠ jurre I E H o v A. Et audie. 6. m. Angelus missus ad Gideonem vocatur versiι 1 & 16 IEHOVA; sic Genes. 18.et. tres viri dicuntur Venilia ad Abrahamum, quorum unus per sui3. Vocatur JEΗΟvΑ. Respondeo : In illis locis nomen I E M o V A non.tribuitur creaturis 3 Moses enim non alloquitur arcam, sed ipsum Deum, qui per specialem praesentiam ibi praesens erat. Quantum reliqua loca attinet, in quibus nomen IEHovΑ tribuitur Angelo, respondeo, per angelum illum non intelligi aliquam creatum angelum, sed increatum, Angelum nempe foederis, filium Dei, qui revera una cum Patre est verus J E-HovA. Nomen JΕΗovA ergo soli Deo proprium est,&nunquam creaturis in casu recto & ablolute tribuitur; sed nonnunquam in casu obliquo de creaturis pretricaturr ut cum dicitur, cipitas I E HOVAE, templum I E H o v AE, oec. Tertio quarιtur : An nomen IEHovΑ etiam tribuatur Fiatio de Spiritui Sancto φ Restondeo: Assirmativa sententia ex collatione locorum Veteris & Novi Test. st manifesta : e X. gr. Numer. 2 I. s. 6. dicitur populus in deserto contra Deum murmurasse, & J E Η o v A dicitur immisisse serpentes Me. MI Cor. I O. y. habetur: Νeque tentemus Christum,sicuti quidam eorum rentarunt,o per berpentes perierunt. Similiter nomen JEΗou Aetiam Spiritui S. tribuitur : e X. gr. Numere I 2. 6. 1 ERO VAdicitur loquutus per Prophetas, & 2 Per. t. ar. Prophetae dicuntur acti a Spiritu S. &c. Hinc jam ultro sequitur Jesum C hristum & Spiritum S. esse verum Deum, quia illis nomen JΕΗ OVA, quod soli Deo proprium est, tribuitur. Quarto quarιtur: An nomen IEHova ante Molen ulli suerit notum φ vel an Deus Patriarchis, vel aliis quibusdam leunquam hoc nomine revelaveritφRest Do aff. Nam in Genesi aliquoties IEHovA dicitur alloquutus Patriarchas, Scvicissim Patriarchae I E R O v A M : sc Genes is . . Deus dicit Abrahamo, Ego sum I Eno v Λ qvi te eduxi dcc. Et Abraha
336쪽
mus dieit Melchisedecho Genes iq. ra. Sustuli vianus meas ad JE M o v a H Derum fortem excelsum. Et Genes. ψ. 26. ait Moias: Tunc coeptum est inrocari nomen I Euoussi. Sed ricet aliquis, Exod. 6. 3. contrarium videtur doceri, ubid icitur : Et apparui Abrahamo, Isaaco, Iacobo nomine Dei fortis omηψο- tentis : sed nomine meo I E H OVA non cognitus puvi illis. Re pondeo. In illo textu non tam est sermo de nomine, quam quidem de re significata per hoc nomen e Patriarchae audiverunt quidem iptum nomen , sed quid nomen illud significaret, non intellexerunt: non sciverunt illud nomen proprie denotare ipsam ei sentiam Divinam, & esse quasi tundamentum &basin omnium attributorum uelia Mosi una cum nomine haec reVelata sunt. Quinto queritur e An ex nomine vi Trinitas personarum probari possit φ Restondeo: Galatinus in multis maximus nugator lib. 2. cap. a o. ex ipso nomine J V probat Trinitatem, Mduas naturas in Christo,& quidem variis modis. i. Sic procedit, 'Π' constat tantum tribus literis diversis,ergo lunt tres personae: in V videntur quidem essequatuor literae, sed secunda est geminata,& propterea tantummodo sunt tres literae, quae tres perlonas ex ipsius sententia denotant. Iod significat Patrem, quia sicut rotaest principium literarum, ita Pater est prima inter Dietatis personas, a 'ua reliquae persona sunt. He derivatum aboesse innuit filium, quia per Filium omnia, quae Lusta sunt, esse coeperunt. F.iu, denotans c significat Spiritum S. qui eum sit amor Patris & Filii, quo te vicissim amant, recte copula, id est, nexus utriusque nuncupa
a. Idem Calatinus eandem Trinitatem etiam probat ex tribus syllabis,quet in JE nou A sunt: eadem facilitate potuisset
ex tribus vocalibus etiam tres personas elicere: sed fortasse de hoc mysterio non cogitavit. 3. Galatinus etiam probat Τrinitatem ex antiqua scriptione nominis per tres literas Iod circulo inclutas, vocali rametet notatas tali modo Galatinus putat Iudaeos Oo
337쪽
in antiquis codicibus Hebraicis tali modo nomen IgnovΑ expressisse ad denotandam Trinitatem : sed quomodo anti qui ludaei nomen dyy olim expresserint, videri potest in Io is explicato pag. 9. 9 Io. ubis mul do caulam, quare Galatinus dicat, quod antiqui Hebraei tribus literis Iod nomen IEHovΑ denotari . Ut ut sit, saltem hodierni Iudaei tantummodo per duo Iod hoc nomen ILROVA pingere solent. Tres illae litaterae Iod ex sententia Galatini significant tres personas; unica
vero vocalis Κameita, tribus Iod 1ubscripta, unam divinam ese sentiam denotat. Circulus, cui bet tres literae includuntur, indicat identitatem divinae essentiae. Praeterea ait idem Galatinus, quod tres literae Iod aequales significent trium personarum aequalitatem. His nugis adhuc addit aliam, quum quaeriti,
Quare in nomine I E Tiou A sola secunda Iitera gemin tur, dc non prima, vel . ultimat Restomist, quia Filius. habet duplicem respectum ti Filius a Patre est genitus k Scsimul cum Patre Spiritum S. mittit ; sed singuli , riter
nempe &. Spiritus Sis habent tantummodo unicum respectum mam Pater mittit, & Spiritus s. mittitur, &propterea putat selam secundam literam esse geminatam. Posset eodem modo ex duplieata illa litera I edi a naturas in Christo, scit humanam de divinam probare i ted taedet has nugas hie in medium proserre. Galatinus voluit Iud et os omnibus mediis convincere,& ad Christum ducere: sed talibus stramineis argumentis non facile debellantur. Galatinus lib. 2. cap. xi &xii facit mentionem alicujus libri vocati 'Vin ρλa reisIatoris arcanorum, qui liber fortasse nunquam in rerum natura fuit: in hoc libro asserit nomenJ E ΗovA aliis duobus nominibus fuisse explicatum, quorum unum duodecim;alterum vero quadras inta duabus literis constabat. Primum nomen duodecim iterarum est hoc : v H ' se Pater, Filius, ct Spiritus Sanctio. Sunt quidem hic plura nomina; sed illa communiter vocantur tantummodo Unum nomen. Pr terra sicuti Iud si ex sententia Galatini hoc nomen duodecim literarum a nomine Tetragrammato IEHoo derivant, ita etiam ex hoc nomine
duodecim literarum aliud nomen quadraginta duarum lite -- rarum Diuitigod by Corale
338쪽
De N minibus Dei Hebraicis. ao rarum eliciunt ; scilicet,' ' 'λ - ρο Π , , Π ,κ au
ου nisias 'a Pater Dem Filius Deus, ac Epiri us Sanctus Deus rarnonius dii, sed Deus unus. Vel aliter solent nonnulli illud notamen quadragimaduRrum literatum explicare, scit. per a s, a se, omη g T Π , o m P , OP Patre Deli, Filius Deus, Spiritus Sanzius Deus, tres.in uno , unus in tribus. Si haec nomina ita in ipsis scriptis Rabbinorum e xposit In venirς
Sexto qua ratur: An. Christus &Nosses omnia fila miracula per nomen IEHovΑ effecerint' Re onaeo: Iudaei hoc assirmant, etiam idem firmiter Medunt, & hinc n0stra argumenta resellunt, quae nos proferre solemus pro Dietate Christi. Quando no uchristi Deitatem -- si ex e ctis miraculosis, qua christus, lateramus ipsis Judyn, effecit: respondent, verum est, Ch istus quidem multa miracula edidit; sed omnia per rectam monuntiationem nominis JEΗou A. Sed ubi quaeso, Christus rectam illam pronuntiationem nominis I Ε ΗΟvΑ didicisset Rei pondent in templo , in quo illud nomen vidit, scripsit, dc vulneri pedis imposuit: de hac blal phema fabula viae plura supra in dissert. 26. s. s. de Κabbata. De Mose etiam Munt, quod omniarua miracula effecerit per nomen IxHovΑ ,: quod inscripxum sui', ut ει oua pullabat petrapi in deserto. Buxtorsus in Lexico Hebri Caphtor hqc de Mose excerpsit, quae translata ita solis tale, rura est usus nist nomine i o maximo, ct omnia miracula sua, qtra fecitdue runt per nomen expositum, quod es psum nomen IguovA , ct Ehiel ascher Ehieb. Sed haec tanquam falsa rejicimus : verbis enim& characteribus nulla inest vis vel morbos sanandi, vel diabolum pellendi, aliave miracula essiciendi. Christus per exopriam Virtutem, Moses per virtutem Dei miracula edidit.
339쪽
De vera lectione nominis IEH A ,
Ae dissertatione examinabimus celebrem illam quaestionem philologicam, quae a longo tempora inter doctos fuit agitata , scit . de genuina pronuntiatione nominis JΕΗovA : nonnulli hoc nomen ita legunt, quemadmodum scruritur;alu vero pro eo substituunt Adonat. Quaeritur igitur. ΑΠ nomen JEΗovA debeat legi iis vocalibus 8c consonantibus,qitibus in S. Scriptura describitur; an vero praestet pro eo legere Adoliaι ' Respondeo: Priorem sententiam nos judicamus esse eligendam et alii vero posteriorem praeferunt. Videamus quibus argumentiς utraque sententia confirmetur. Prius nostra argumenta praemittemus : deinde objectione contra nostram sententiam adierri solitas, examinabimus, & pro viribus nostris debellabimus. r r. Primum nostrum argumentum pro lectione I ERO VAest tale. Omnia vox Hebraica legitur secundum consonas Mvocales Disiti eo by Corale
340쪽
vocales quas habet, ergo pro IEHovΛ non est legendum Adο- nai. Major procedit, quia I E is ova non habet consonas, nec vocales του Adonai ; ergo non debet legi per A nai: quod JE-HovΑ non habeat coulonas τῶ Adonat, hoc apud omnes in consesso esse debet,&aismo nisi caecus negare potest. Etiam JE- Rou A non habet vocales του Adonaι, sed aeque luas proprias ae Iehuda. CapelIus lectionis τῶ Adonat pro I Eno v Anus propugnator in Critica sua pag. 733 expresse nesat vocales nominis JEΗovΑ & Adonat esse easdem ; led probat ealdenitum respectu soni, tum etiam retpectu figurae multum differre, Sc tantummodo abusive Vocari ea idem vocales : Scheva enim effertur ut E, quum Chalephpatach pronuntietur ut A. Minor etiam est manifesta, non potest unicum contrarium exempIum dari, ubi vox aliter Iegitur quam lcribitur; ergo in I Euou A vel JERovi non facile fingenda est exceptio. r. Contra hoc argumentum variet instanti et possunt sor-
Prima instantia. Decem Voces obscoenae, in textu Hebraeo occurrentes, Iesuntur per alias voces honestiores in margine annotatas: sic superstitiosi Iudaei pro ' 'ν i Sum.6.4. quia est vox obscoena, denotans ipsum anum, lagunt vocem honestiorem. Similiter pro in V vitiab,t eam, Dem. 28. 3o. te
gunt Naaπ' cubabit cum ea. Omnes Iudaei- legunt notam marginaIem, dc multi ex Christianis Iudaeos hac in parte tequuntur: ergo omnis vox non legitur secundum conlonas, quas habet. Respondeo: Superstitiosum est legere voces honestiores loco Vocum obscoena tum. Verum quidem est, quod Iudaei voces honestiores semper legant; sed 1 cimus Iudaeos a lonso tem - re luperstitioni fuisse addictissimos. Pr ereaChristiani hac In parte non deberent Iudaeos luperstitiosos imitari. An illae Voces erunt obscoenae, quas ipse Spiritus S. Prophetis dictavit φ Et, si Spiritus S. eas voces dictaverit, & Prophetae ea l-dem scripserint, quare ita non possent pronuntiari Praeterea omnes illae decem voces obstoenae commode possunt percon senas luas, & per tuas vocales, etiam ii Irregulares, pronun Oo 3 tiari,