장음표시 사용
331쪽
servasse, ae rem publicam tumultu nullo inrbatam esse, persuadet Maurorum ipsorum expeditio in Gallias. nam hoc anno bellum adversus Francos suscepisse dicuntur to, a quibus tamen devieti sunt. itaque hoc quoque Ecclesiae profuisse credibile est, ut paco uteretur.
ιγ Martiti Aventi c. in C reon.
Publiano Mnsco o Carthaginiensi
I. DUODEcIMus hic Iustini Augusti annus fuit, a Consulatu decimus. quo Armenia a Persis occupata est. hujus belli acerbitas ac diuturnitas secit, ut provinciae Africae, quae hostibus patebant, frustra auxilium ab Augusto implorarent. fractae enim jamdudum Imperii vires erant, et opes sub Iustiniano exhaustae, immensis praesertim aedificiorum omnis generis molibus, quas intra Romanos sues ubique locorum constituerat. ANNUS CHRISTIANUS DLXXVII.
Publiano Discopo Grilaginiensi
I. Fuir hic Iustini Augusti annus decimus tertius, quem a Consulatu undecimnm numerabat. bellum in Persas ardebat etiamtum , copiisque ita eos conversis , Italia Langobardorum armis premebatur. at Mauri in Africa usque ad annum proximum quievisse videntur, induciis, opinor, in aliquot annos pecunia redemptis, quas grave mox hellum est Consequutum. quae autem id temporis tot Episcoporum in tanta Ecclesia curaosuerint, quae laus, quae res gestae, amissis veterum scriptorum libris. narrare quis possiti hau scilicet vel magnorum virorum Sunt vices, eorum etiam , qui nec vate nec praecono caruerunt. sed de iis dolendum fortasse nobis, quibus erepta Verao virtutis exempla sunt: levis vero rum jactura est, qui religionis pietatisque studio magna praestiterunt. gloriam enim illam et selicitatem non amisere . quam spectara ut unice, aeternum apud superos adepti proemium , quocum vitae hujus bona conferre qui velit, a mons haberi debeat. ANNUS CHRIATI AN Us DLXXVIII.
Ptibliano Episcoseo Carthaginiensi
L Hoc anno Iustinus v I. Ial. Octobres diem suum obiit. Τtheriusque Constantinus, quem quadriennio ante Caesarem appellatum vidimus, Imperium suscepit. eodem anno Benedictus Pontifex maximus tertio hal. Augustas Romae decesserat, in cujus locum pridie kal. Decembres sectus est Pelagius secundus.
332쪽
1 I. Pertinet ad liune annum prosectio Hierosolymitana saneti adoleta seentis Gregorii, qui deinde Pontifex suit Agrigentinorum. Olina I eonti iis ti) o Sicilia Carth. aginem appulisse scribit, ibi quo aliquandiu versatum esse, et ab Episcopo ad se accersitum mensaeqiae adhibitum: paullo post, quum eodem Monachi tres, qui Hierosolyma petebant, sorte advenissent. eum his hoc anno Carthagino solvisse, Palaestinam peragraturum. quo temporo Mauri ignaviae ollivo pertaesi rursum arma sumpserunt. Asri autem. quum de Ius lilii morio nuncios accepissent, et Tiberium rognaro se irent aetate ac virtute florentem, mature ab eo postularunt, ut in ipso Imperii exordio Asticam respiceret, Gennadiumque ta Magistrum militum creatum in Africam mitteret, cujus virtute respublica confirmata erigeret
sese, ac novos irruentium hostium conatus vindicaret. ci tu Mita Greg. n. s. et 9. Ioan. Biciar. in Chron. ΛΝNES CI IRIS AMPS DI. XXVIIII.
Ι. Τ1BEnius hoc anno, Iustinum imitatus, Consulatum cepit gessitque solus, congiario ipsis kalendis Ianuariis plebi dato, qui olim Consulum eo die procedentium mos suerat. Gennadii in Africam adventus abjectos metu animos a desperatione ad spem revocavit. lice multo post instructus ab eo exercitus atque in Mauros eductus est. quamquam vutem constabat , hoc Maurorum sortissimis propositum esse, ut ducem adversarium peterent, id lito iacinus praeclarissimum haberent; Gennadius tamen non modo insidias eorum aut impetum non vitavit. sed Regem ipsum Gas-raulom . qui firmitate ac roboro ceteris anteiro putabatur, ultro in pugna quaesivit, inventum insequutus manu sua interfecit, ac superiorum ducum mortem ultus est si . nihil hoc praelio illustrius: Mauri partim interneciono deleti, partim in fugam conjecti, et a Romanis sinibus ahstinere jussi. quare victoriae hujus nunciis Carthaginem perlatis, templa omnia patefacta, ac gratiae Deo actae, cujus immortali beneficio Africa revixisset.
Publiuno Episco o Carthaginiensi
I. TERTires hie annus fuit Tiberii Augusti, et a Consulatu ejus secundus , quo bellum adversus Persas renovare coactus est. hujus fortasse caussa Gennadium in Asriea, quae pacata vidcbatur, diutius versari non Mi passus. neque enim virorum sortium tanta tum copia erat, ut in Summo rerum discrimine optimi ducis opera carere facile posset. missus
333쪽
igitur ejus loco Tlieodorus, qui Praefecturam gessit quietam atque tranquillam. Afri enim hoc anno, qui paullo ante vi et armis decertabant. juro et legibus disceptaro coeperunt. agrorum nempe possessores apud Publi anum ci Episcopum Carthaginiensem multis precibus egerunt, ut quao ipsorum gratia duodecim ante annos Iustinus sanciverat, ea a Tiberio Augusto confirmanda curaret. nam illud querebantur, agros suos deseri cultoribusque privari, quod liberi a matre ingenua et patre adscriptitio aut colono procreati dominorum imperium detrectarent , ac matris potius conditionem praetenderent, quam patris meminissent. nec vero Publi anus eam curam rejecit, sed id quoque muneris sui esso putavit, ut ad Principem do ea ro accurate perscriberet.
I. Qi ARTUM Imperii sui annum incohavit Tiberius, isque a Consulatu ejus tertius habebatur, quo Persas per Mauricium ducem debellabat. Numidarii iii etiam barbarorum usus auxiliis ci , quorum dux Ala mundarus consilia ejus hosti prodidit. erga Asros tamen benignus, quae Pu-hlianus possessorum caussa potierat . libenter indulsit. nam Ii I. idus Augustas sic ad Theodorum Africas Praesectum scripsit la : Suggestione ciri beatissimi Publiani Antistitis Carthaginiensium cloitatis et possessorum 6tisdem Africanae Proconsularis propinciae libenter suscePimus, Per quas pragmiaticam sanctionem Iustini dione memoriae patris nostri pro conditione sobolis ab adscriptitio piat re et ingenua matre ad Theodorum, tum Praefecturiam tuam agentem, ante tempus emissiam firmam inlibatamque nostris etiam adstitibus constitui supplicacerunt, ut cultura terrarum Permaneat nulla lege vel machinatione ab ea separari valitura. consulentes itaque conlatoribus Africani tractus sancimus eandem Fragma ιicam sanctionem et ejus dispositionem omnibus modis, ex quo data est, suas vires habere, et incertam ei auctoritatem uniςersis domibus terrarum vitulari , ut liberi procreati a matre ingenua et patre adscriptitio vel colono rusticitatem paternam cognoscant, et Ueribus suis consuetos reditus his , quibus suppositi sunt, subministrent , deterioris quidem conditionis olieni, ipsius autem cespitis, ubi nati sunt, recedere, et in aliis quibusctimque locis degeres non permissuri. haec vero indicio sunt, Mauris a Gennadio repressis, agros cultoribus redditos esse, et Afros diuturna pace usos rei familiari procurandas
vacasse. i Tlieopli l. Simoe. l. b. DI. c. 1 . a l. P .ram. Tyberi desae colon. et liberar
334쪽
Publiano Disco o Carthaginiensi
I. TIBERIUS , quum annum ageret Imperii sui quintum, qui a Consulatu ejus quartus erat, Vitae suae adventare finem sensit; itaque rectorem reipublicae quem daret . Mauricium generuili legit. et Augustum dixit, qui Flavius Tiberius Mauricius est appellatus, Imperiique sui exorilium victoria de Persis relata nobilitavit. hujus erga litteras studium insigne fuit, ut litteratos doctosque viros non modo amaret. sed etiam beneficiis ae liberalitato prosequoretur. quamobrem, ut in Africam imagines perlatae sunt, quae eum regnare testabantur, laetari illic multos par erat, qui studia colerent, quum Iaborum suorum fautorem auctoremque sibi non defuturum intelligerent. hunc primum e Graecorum genero suisse perhibent si , qui Romano Imperio potitus sit, cui nec
impar est visus. iλ Iperius in Chron. apud Marten. Ther. Nov. Anecd. T. III. r. 451.
I. MAURI Ius annum Imperii sui secundum incohavit, qui a Consulatu Tiberii quintus erat. Constantinopolis hoe anno terrae motu concussa ipso dedicatae urbis dio anniversario, quem v. idus Majas celebrabant ii . in Africa post Gennadii victoriam nihil a Mauris tentatum perdiu esse, argumento est veterum scriptorum silentium . qui horum temporum Vices attigernnt. sed de Ecclesia item. quod maxime dolendum est, historia silet, monumentis eorum deperditis, qui aevi sui res gestas litteris consignarim. nam in hoc otio atque hac rei publieae tranquillitato scriptores defuisse, ubi disciplinarum studia vigebant, immerito statuamus. II. Quin et monasteria rursum apud Afros id temporis floruisse, Deilo credam, quas jamdiu optimis legibus constituta putabantur. inde enim quandoque arcessiti videntur, qui vel Romae Monachis praeessent. Cujus
modi fuit , opinor , qui Romao sub Pelagio dieitur l,ὶ Quods ustdeus Abbas monasterii majoris Beati Petri Apostoli: quem Pelagius anno insequenti eum Redempto Episcopo ad Istriae Episcopos misit, ut longo dissidio aberrantes ad Ecclesiam reducerent.
335쪽
Dominico Disco O Carthaginiensi
I. CossuLATUM hoc anno Mauricius ex recenti Augustorum thoro suscepit. populumque sibi magna largitione demeruit. is erat annus I in perii ejus tertius, quo Philippi cum sororis suas virum bello Persico praefecit. ad hunc aut proximos annos Publiani Episcopi Carthaginiensis reserenda mors est, ut locus detur Suus Dominico successori. quem Gregorius magnus in Pontificatu antiquiorem agnoscit ti . atque hoc quidem anno Gregorius Diaconus etiamtum et Apocrisiarius Constantinopoli in uribem rediit lx : quo eum divino consilio revocatum apparet, ut sexto post anno in Pelagii locum maximo Ecclesiae bono sussiceretur. de Publiani autem virtutibus et recte factis nihil in promptu est . quod Annalibus nostris inserendum videatur.
Dominico Discopo Carthaginiensi
Ι. Quhnetus hic Mauricii Augusti annus numeratur. qui a Consulata ejus secundus est. hoc anno Hermenegildus Regis Leuvigildi filius, quum si hi a patre Ariano vim intentari videret, Ingundem uxorem cum filio
parvulo in Asricam misit, ne in Arianorum manus incideret: certus ipso pro religion Catholica mortem oppetere: quod illi hoc anno contigit. martyrio Tarracono facto, cujus laudes Gregorius magnus in astra sustulit sit. Ingundis autem vix Africam attigerat, quum eam moeror aemorbus oppressit. itaque Carthagine, Opinor, diem suum obiit, ibique sepulta est lx : digna plane, quam omnes Catholici amplissimi sun eris honore et iusigni aliquo titulo honestarent, reveriti miram ejus in Catholica consessione constantiam, et singularem erga virum earitatem, cui Arianae sectae deserendae auctor fuerat l33.
Dominico DiscoPo Carthaginiensi
I. ANNUM Imperii sui quinium Mauricius exorsus est, qui a Consulatu tertius habetur. Persae hoc anno ad Tigrim a Philippico caesi.
336쪽
infusoque in eorum sines exercitu. ingens inde abacta praeda est. eodem tempoi se Pelagius Pontifex maximus Istriae Episcopos veteri dissidio obtrium Capitulorum damnationem, quae Afros quoque diu torserat . ab Ecclesia divisos omni studio ad concordiam revocare conahatur. cujus in ignis est epi tota ad eos tertia, qua ostendebat . in Concilio illo magno . quod Constantinopoli sub Iustiniano actum suerat. synodo Chalcedonensi nihil essa detractum , et quae in illo damnata suissent, optimo jure esse damnata.
Dominico Disco O Carthaginiensi
I. SExTos hie Maurieti Augusti annus fuit, atque a Consulatu ejus quartiis. grati ex Hispania nuncii Asrieam hoc anno exhilararunt, Regem neeea reclum II ermenegi lili Martyris fratrem Ariana haeresi abjecta sactum esse Catholicum; eodem quo auctore Gothos et Suevos ad Ecclesiam rediisso ci . plurimi nimirum intererat. Catholicos esse, qui Africae oppositam Hispaniam incolorent, ut nec infesto navigantibus mari uterentur. et quos sibi religio sociaverat, amicos jam atque hospites habere possent. II. Florebat id temporis in Africa Stephanus Presbyter litterarum gloria, et sema ejus in Galliam quoque pervaserat. nam Αunarius Episcopus Anti si odorensis ab eo postulavit . ut prosa quidem oratione vitam
conscellae rei decessoris sui sancti Amatoris, earmine vero sancti Germani res gestas complecteretur. quem item in decessorum suorum serio numerabat . . rescripsit Aunario Stephanus c3 , imparem so tanto oneries o; si tamen voliintate in ille pro facultato haberet, daturum so operam, iri quod petebat, pro viribus perfecisse videretur. ceterum Stephani labores periere.
ANNUS CuRISTIANUS DI. XXXVIII.
Dominico Disco o Carthaginiensi
I. SEPT NUM Imperii sui annum Mauricius incohavit, qui a Consulata quimus erat, praeposito lito rursum Philippico, ut hellum Persicum administraret, praeclara de hos io victoria relata insignem reddidit. pacatam interea Africam fuisse apparet. quare vix crodibile est otiosos tam cliu Episcopos, quum et in Gallia et in Hispania frequentes synodi haberentur . numquam Concilii celebrandi caussa convenisse: praesertim quum saeculo insequente, Pogl quam Constantinopoli ac per Orient om Moii ollic- letaIum haeresim scrpere cognoverunt, quae in Asticam minime urinia arato
337쪽
snmmo studio consensisse sciamus, ut sunestam illam pestem a ceteris quintiae Ecclesiis averterent. nec vero in Antistito Carthaginiensi ad praeclara quaeque animus deerat, cui deinde Gregorius magnus eximium virtutis testimonium est impartitus si . sed quum saracenorum deniquo armis ita occupata Asriea suerit, ut caὶ omnia Ecclesiae monumenta. omnia religionis Christianao vestigia delerentur; injuria quis per hoseo annos memorabile nihil proditum queratur, quum Veterum scripta po-rierint . sine quibus verax historia pertexi nulla potest.
ANNUS CIIRISTIANAE S DLXXXVIIII.
Dominico Disco o Carthaginiensi
I. ANNUM Maurietus Oetavum Imperii sui attigit, Dem a Consulatu sextum numerabat. triumphatum hoc anno in Hispania est de Ariana haeresi, quae et Africam sub Vandalis iniecerat: Regis enim Reeea rediopera Concilium Toletanum tertium coactum accepimus, in quo Acius et qui ab ejus schola prodiere haeretici omnes damnati. tum Gothorum Episcopi et Clerus ac primores ejus gentis sese Catholicos ex animi sententia professi sunt. rejectus item error, qui in Africa etiam obtinuerat, haptismi iterandi: Quicumque, inquiunt Patres. rebapti a di sacrilegum oPus bonum esse credit aut crediderit, agit aue egerit. vinathema sit quatuor demum Concilia magna, quae prima celebrata fuere. et quae his consona essent, rite recepta saxII. Conventum aliquem Episcoporom in Numidia suisse. indicat epistola . quam Gregorius magnus anno Pontificatus sui primo ad universos Episcopos Numidiae misit. a Pelagio enim decessore petiisso dicuntur it in sua provincia omnes retro temPorum consuetudines Semarent ur, quas a beati Petri apostolorum Principis ordinationum initiis hactenus vetustas longa servavit. de quibus nihil a Pelagio roscriptum est, quod eum mors intercepit. convenisse autem religionis quoquo tuendae caussa videntur; naui haereticorum motus aliquis suit sive a Donatistis, qui in Numidia etiamtiim superstites erant sive ab Arianis, quos ab Hispania post Regis Reccaredi Edicta in Africam furtim transsietassu credibile eSt.
Dominico Episco o Carthaginiensi
I. ANN cs hie Maurieti Angusti nonus suit Et a Consulatu ejus septimus , quo illo Theodosium filium Augustum appellavit. mortuus hoc III. 43
338쪽
anno est Pelagins Pontifex maximus v I. idus Februarias, ae III. nonas Septembres in Ejus Ioeum factus Gregorius, qui praeclaris rebus gestis Magni sibi nomen invenit. hic ad Dominicum Episcopum Carthaginiensem epistolam do. moro synodicam misisse videtur, qua se Cadiolicae Ecclesiao Pontificem maximum renunciatum esse significaret. nam et sγ- nodica ejus ad Patriarchas Orientis exstat ci . et ex ejusdem epistola ad Dominicum discimus, litteras ab hoc missas ad Gregorium, quibus c. do honoro ejus gratulabatur, serius quidem, quam opus erat, sed tamen perossicioso, ut his omnino Gregorii epistolae primae respondisse Videatur. nam vetus ea Pontificum maximorum consuetudo fuit, ut Ponti kca iustuscepto epistolas eodem exemplo ad primores Episcoporum perscriberent. non honoris solum, sed etiam doctrinae testes ac fidei, quam quisque profiteri deberet . qui recto do religione sentiret. II. Gennadius hoc anno, quem Tiberius duodecim anto annos Magistrum militum in Africam miserat . ut Mauros in ossitio contineret, a Mauricio Praefectus Praetorio renunciatus est, ut Africam auctoritate regeret, quam armis pacaverat. hunc Gregorius t Patricium et Exarchum Africae appellat. urbis regiae consuetudinem sequiitiis. quae jam Latina nomina dediscebat. nec alio fortasse nomine illo idem a Si inoentia dictus est . quamquam nune in editis libris Decar vocatur. ignoto eruditis vocabulo, pro quo Marchus legendum sit f. . III. Mauricium Augustum per id tempus Carthagino fuisse. Gregorius Turonensis auctor est οὶ: quo et Legatos Regis Childeberii tres o Gallia ad navigasso narrat: e quibus duo, Evantius et Bodegistius . interempti sunt. rixa sorte oborta ob furtum unius e samiliaribus eorum, quem rei ignari defendero nitebantur. tertius, Grippo nomine, caedi se subduxit. et apud Imperatorem graviter questus, facile impetravit, ut Regis sui ratio haberetur, poenasque sontes violatae fidei penderent 6).
Dominico Discoseo Carthaginiensi
I. ANNUM Mauricius Imperii sui decimum ineoliavit, qui a Consulatu
ejus octavus fuit. jam ad Gregorium . quem summo religionis studio ad Pontificatum accessisse constabat, litterae ex Africa perlatae suerant. haereticos homines illic non deesse . qui Ecclesiam turl aient. Ob eam rem ad Gennadium Praesectum, quem militari gloria clarum, et in re publica administranda navum ac diligentem norat, epistolam misit gravissimam ossiciique plenam, qua opem ejus adversus haereticorum Cona tufii plorabat si . quia vero eodem tempore inaudierat, Primatem Numidia.
339쪽
obiisse, eui. ut mos Africae serpbat, is esset successurus. qui Episcoporum antiquissimus Ita heretur; laoc eti .Hn a Genna lio petiit, ut ejus provinciae Episcopos admonendos curaret, ne jam Primatem, postpositis vitae meritis, ex ordine loci renunciarent, utique caverent, ne is, ut saepe antea contingehat, in vico aliquo aut villa, sed in civitato honoris sni sedem haberet: quo iacilius ex ipsa loci dignitato ad Donatistarum motus coercendos juvaretur. addebat postremo, si quos sorio o Numidia Episcopos Romana ad se venire velle accepisset, ne iter eorum intereluderet , aut alios iis adversari pateretur. atque haec Gennadius, tanti
Pontificis auctoritatem reveritus, aequi bonique secit. at Nuntidis Episcopis parum ea grata suere, quae de Prima te designando praecipiebat: quod apud eos vetustissimus ille mos erat, ut qui Episcopolum senior esset, is Primatum in provincia obtineret. itaque litteris ad eum datis caussam ipsi suam consuetudinem quo defendere conati sunt. II. Interea quum haud exigua in Africa praedia patrimonii nomine Ecclesia Romana haberet, eorumque caussa illuc Gregorius Hilarum rectorem mitteret. novas huic litteras ad Gennadium perserendas dedit. non modo ut ei hominem commendaret, sed etiam gratias ut agere L. quod legem, opinor, Iustini Tiberii quo Augustorum sequutus, quam superius commemoravimus, desertis Ecclesiae Romanae praediis cultores reddidisset lx . haec antem apud Germaniciam erant in provincia Byza- cena : nam Ioannes Diaconus i a Gregorii vita Hilarum Notarium rectorem suisse scribit Patrimonii Germaniciani 3 . porro Hilarum suum G rogorius Gaudioso etiam commendavit, quem virum inter Afros primarium, et Graecis etiam, qui Constantinopoli reipublicae caussa mittebantur, familiarem acceptumque declarat. III. At non multo post a Numidis Episcopis litteras Gregorius accepit.
quibus veterem provinciae suae morem in Prima te renunciando servari postulabant. quum autem eas quoque legisset, quas ad decessorem Pelagium miserant, sic demum indulgentior factus rescribendum censuit tM: Vos quidem juxta seriem relationis vestrae consuetudinem, quae tamen
contra fidem Catholicam nihil usurpare dignoscitur, immotam permanere concedimus, sise de Primatibus constituendis ceterisque capitulis: exceptis his, qui eae Donatistis ad Episcopatum pemeniunt, quos prooehi ad Primatus dignitatem, etiam quam Ordo Clericorum eos ad locum eundem deferat, modis omni bis prohibemus. sussciat autem illis commissae sibi plebis tantummodo curam gerere: non antem etiam illos Antistites, quos Catholica fides in Ecclesiae sinu et edocuit et genuit, ad obtinendi culmen Primatus anteire. illud vero mirum , citius Aria-uorum in Africa, quam Donatistarum exstinctam esse sectam: quum
hane infimi sere homines. illam viri principes sequuti essent. sed ea fortasse caussa fuit, quod Donatistae in Numidia o sinibus atque tu vicis
340쪽
oppidulisve saei lius laterent, ac sectae potius retinendae, quam propagandae cupidi essent. iii I. Ceterum , quod multo exitiosius erat . nonnulli e Donatistis. Catholicos se esso simulantes, ad Catholicorum honores obrepserant: itaque eos in Clerum legebant, quos eadem labe insectos cognovissent
deiecium id vitii hoc anno est in Lami gensi Episcopo Argentio. quem Diaeoni duo ejusdem Ecclesiae Felicissimus et Vincentius apud Gregoriunt accusaverunt. caput autem accusationis erat, quod is, pretio accepto . Donatistas non modo haberet in Clero . sed etiam vicorum Ecclesiis, quae juris sui essent, praeposuisset. addebant praeterea, aliose crimine obligasse, quod, ut ait Gregorius sol, dici nefas erat. haec Pro edoctus Grogorius gravem epistolam ad Hilarum , quem Patrimonii Germaniciani rectorem iri Asricam miserat, statim perscripsit, ut Episcopos ad Concilium vocandos curaret, qui do tota ea Caussa cognoscerent , idemque operam daret, ut quae illi statuissent, omnino perficerentur. Propterea , inquit, e erientiae tuae praesentis Praecepti pagina duximus injungendum , quatenus Praefatum Discopum idoneae satisfactioni committere non omittas , tuaque instantia in locis illis scit ex more Concilium, et omnia secundum oblatae petitionis textum canonice coram positis partibus subtili indagatione Perquirantur. et quaecumque eorum judicio fuerint terminata, te exsequente modis omnibus compleantur. V. Sub anni sinem quum Langobardus quidam transfuga, Droeulsus Nomine, suos deseruisset, et sub Cennadio, qui celebritato famae etiam absentibus notus erat, militare percuperet, littoras a Gregorio commenda iitias impetravit . quas ipso perfugium sibi in Africa quaerens ad Gennadium perferret lo . 50 lib. I. epist. Sc. 6 -πυι. M. ANNLS CDRISTIANUS DLXXX XII.
Dominico Discopo Carthaghιiensi
I. ANNus hie Mauricii Augusti undecimus, et ab ejnsdem Consulatu nonus numeratur, quo sex Persarum Chosroes, Hormisdae filius, Christianus fieri visus, hellumque Persicum sinem habuit. litteris hoc anno rescripsit Gregorius, quas Episcopus Carthaginiensis Dominicus miserat. ut ei de honoro gratularetur, lectis quoque viris eo nomine ad urbem
legatis, qui Ecclesiae Africanae studium erga eum voluntatemque teStarentur. multa autem Gregorius do caritale praelatus, quam matrem custodemque virtutum appellat ci , ejus retinen)ae auctorem se hortato-Temque profitetur. quia vero Dominicus Ecclesiae sua privilegia commemoraverat , quae ejus auctoritate comprobari cupiebat quid ipse do